Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΥΣΤ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ...

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ - ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Οργανωμένη απάντηση στους φασίστες δουλέμπορους

Ανακοίνωση για το ρόλο της «Χρυσής Αυγής» ενάντια σε εργαζόμενους και άνεργους


Ψήφισμα με το οποίο καταγγέλλει τη δράση της «Χρυσής Αυγής» στον κλάδο εξέδωσε στην πρόσφατη Γενική του Συνέλευση το Σωματείο Καθαριστών - Καθαριστριών Νομού Αττικής, τονίζοντας: «Ουστ δουλέμποροι (...) Λειτουργεί ως δουλεμπορικό γραφείο και κανονίζει με τους εργοδότες φτηνούς εργάτες με ημερομίσθια που δεν θα καθορίζονται από τις συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ωράρια εργασίας, χωρίς ασφάλιση».

Όπως επισημαίνει το Σωματείο, «χωρίζουν τους εργαζομένους σε Ελληνες και μετανάστες για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η εκμετάλλευσή μας. Με αυτό τον τρόπο οι εργοδότες θα γίνουν πλουσιότεροι γιατί θα έχουν εργαζομένους που θα δουλεύουν όπως θέλουν, όποτε θέλουν και όποτε έχουν λεφτά θα τους πληρώνουν.
Η "Χρυσή Αυγή" συμφωνεί:
-- Με την άγρια εκμετάλλευση των Ελλήνων εργαζομένων από τους εργολάβους στην καθαριότητα, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα (Πολυτεχνείο - Πανεπιστήμιο), στα Νοσοκομεία, στον ΗΣΑΠ, στο ΜΕΤΡΟ, στην ΕΘΕΛ.
-- Με την καθυστέρηση των πληρωμών, την αλλαγή των ωραρίων, τη μείωση στους μισθούς και τα μεροκάματα, προσλαμβάνουν Ελληνες εργαζόμενους και τους έχουν να δουλεύουν "ήλιο με ήλιο".
Γνωρίζουμε ότι οι δουλέμποροι της "Χρυσής Αυγής" είναι μηχανισμός, θέλουν να χτυπήσουν τους αγώνες μας, παρουσιάζονται ως αντισυστημικοί, όμως μπροστά στους εργολάβους και τους μεγαλοβιομήχανους "χτυπάνε προσοχές".
Εχουμε εμπειρία σαν εργαζόμενοι στην καθαριότητα, αντιμετωπίσαμε τις απειλές και τα βιτριόλια της εργοδοσίας, τους μπράβους των εταιρειών στις περιφρουρήσεις των απεργιών έξω από τα νοσοκομεία και άλλους χώρους δουλειάς».
Και καταλήγει: «Σαν κλάδος θα αντιμετωπίσουμε και σήμερα τους δουλεμπόρους της "Χρυσής Αυγής" γιατί γνωρίζουμε ότι η δική μας δύναμη είναι η οργάνωσή μας στο σωματείο, στη γειτονιά, στην αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους ανεξάρτητα από ποια χώρα προέρχονται γιατί όταν εμείς αποφασίσουμε να πάρουμε την κατάσταση στα δικά μας χέρια δεν θα μπορούν να μας σταματήσουν ούτε οι εργοδότες, ούτε οι φασιστικές ομάδες».
 
πηγή
 

Π.Σ.Ο.: ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΡΟΦΙΜΑ, ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗ


Οι θέσεις τις Π.Σ.Ο. για τρόφιμα, πόσιμο νερό, παιδεία, φάρμακα και στέγαση
 
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
Ταξική δράση ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα
 
Την Τετάρτη 3 Οκτώβρη έχει οριστεί Διεθνής Μέρα Δράσης από τα ταξικά συνδικάτα, με αιχμή τα ζητήματα της διατροφής, της εκπαίδευσης, της υγείας και της λαϊκής στέγης
 
Για 4η συνεχόμενη χρονιά η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία διοργανώνει Διεθνή Μέρα Δράσης στις 3 του Οκτώβρη. Το σύνθημα της φετινής δράσης είναι «Η τροφή, το καθαρό νερό, τα βιβλία, τα φάρμακα και η στέγαση είναι δικαίωμα για όλους τους εργαζόμενους και για όλους τους ανθρώπους» και στο πλαίσιό της θα διοργανωθούν σε όλες τις ηπείρους απεργίες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις έξω από τα κοινοβούλια, λαϊκά δικαστήρια έξω από τις πύλες εργοστασίων των πολυεθνικών.
 
Το ΠΑΜΕ θα συμμετάσχει στις κινητοποιήσεις της ΠΣΟ (αναλυτικά σε διπλανή στήλη). Στην Ινδία οι συνομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην ΠΣΟ έχουν προγραμματίσει για τις 3/10 απεργία και διαμαρτυρίες.
 
Με σύνθημα
 
«Παλέψτε για τα δικαιώματά σας, όλοι στην ταξική δράση ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα,
Να σταματήσουμε τη λεηλασία των φυσικών πόρων από τις πολυδιεθνικές εταιρείες! Ο πλούτος ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν!»
 
η ΠΣΟ, στα βασικά σημεία της κεντρικής διακήρυξης που έβγαλε και διακινείται σε όλο τον κόσμο, σημειώνει:
 
«Ανεξάρτητα από τις σχετικές προθέσεις και τις απόψεις των καπιταλιστών και των συνδικάτων στον καπιταλισμό η τροφή, το νερό, τα φάρμακα, τα βιβλία και η στέγαση είναι εμπορεύματα. Ο κανόνας της καπιταλιστικής παραγωγής είναι να εξασφαλιστεί σημαντικό ποσοστό κέρδους. Αυτό είναι το κριτήριο που καθορίζει τι, πόσο, πού πρόκειται να παραχθεί. Το στρατηγικό δίλημμα είναι και παραμένει. Ανάπτυξη για ποιον;
 
Το δικαίωμα στην τροφή είναι καθολικό
 
Ομως οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί δραματικά και από το 2007 ως σήμερα έχουν φθάσει στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 χρόνων, δημιουργώντας μια παγκόσμια κρίση που δείχνει ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της διατροφής. Ως εκ τούτου υπήρξαν σημαντικοί αγώνες και σε φτωχές και σε αναπτυγμένες χώρες.
 
Τον Ιανουάριο του 2011, ο δείκτης τιμών του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, έφθασε στο υψηλότερο επίπεδο από τότε που ο οργανισμός καταγράφει, δηλαδή το 1990, επηρεάζοντας κυρίως τους πιο φτωχούς πληθυσμούς. Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι το 2008 ο αριθμός των φτωχών αυξήθηκε κατά 50 εκατ. ευρώ, λόγω των υψηλών τιμών των τροφίμων.
 
Σύμφωνα με το δείκτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, η τιμή της ζάχαρης στην παγκόσμια αγορά έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 χρόνων, μετά την αύξηση κατά 12% τον Ιανουάριο του 2010. Οι τιμές του πετρελαίου αυξήθηκαν κατά 73% από τον Ιούνιο του 2010. Η τιμή του σιταριού και του ψωμιού διπλασιάστηκε μεταξύ Ιουνίου 2010 και Ιανουαρίου 2011. Η τιμή του καλαμποκιού έχει επηρεαστεί από την άνοδο στο σιτάρι και το πετρέλαιο και είναι αυξημένη περίπου κατά 73% κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Αλλα τρόφιμα που αποτελούν μέρος της τροφικής αλυσίδας, όπως τα λαχανικά και τα φασόλια, είχαν μεγάλες αυξήσεις τιμών.
 
Ταυτόχρονα με την άνοδο της τιμής του τροφίμων αυξήθηκαν τα τεράστια κέρδη των μονοπωλίων και πολυεθνικών που κυριαρχούν στην παγκόσμια αγορά, έχουν τον έλεγχο της παραγωγής, διανομής και εμπορίας. Οι μικροί αγρότες πέφτουν θύματα άγριας εκμετάλλευσης πουλώντας σε χαμηλές τιμές, και το ίδιο και οι εργάτες της βιομηχανίας τροφίμων που εργάζονται για ένα κομμάτι ψωμί, και οι καταναλωτές τροφίμων που αγοράζουν τα τρόφιμα σε πολύ υψηλές τιμές. Η κυριαρχία των μονοπωλίων, των εθνικών και ξένων, σε κάθε χώρα οδηγεί σε πιο μεγάλη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, στη ληστεία των οικογενειών της εργατικής τάξης και των φτωχών αγροτών, στη δημιουργία καρτέλ. Ενας μικρός αριθμός εταιρειών ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεων και των κερδών στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.
 
 
Να ορισμένα παραδείγματα:
 
Η "Nestle": το 2009, εμφάνισε 70 δισ. ευρώ έσοδα και 7 δισ. ευρώ κέρδη, σύμφωνα με όσα δηλώνει η ίδια. Εχει μερίδιο αγοράς στα τρόφιμα (26%), στα έτοιμα γεύματα (18%), ποτά (27%), σοκολάτα (11%).
 
"Cargill": το 2011, είχε 85 δισ. ευρώ έσοδα. 140.000 εργαζομένους, 3,3 δισεκατομμύρια δημοσιευμένα κέρδη. Εμπορεύεται δημητριακά, παραγωγή και πώληση ζώων, δραστηριοποιείται στον τομέα των μετάλλων και των τραπεζών. (Ελέγχει το 25% των εξαγωγών σιτηρών των ΗΠΑ, το 22% της αγοράς κρέατος στις ΗΠΑ). Οι πωλήσεις του ομίλου αυξήθηκαν από 101 δισ. δολάρια το 2010 σε 119 δισ. δολάρια το 2011, αύξηση σχεδόν 18%. Τα κέρδη ύψους 2,5 δισ. δολαρίων αυξήθηκαν σε 4,3 δισεκατομμύρια. Τα έσοδα του ομίλου υπερέβησαν τα προ κρίσης επίπεδα.
 
Η "Kraft": είχε 35 δισ. δολάρια έσοδα, 3,5 δισ. δολάρια ανακοινωθέντα κέρδη.
 
Η "General Mills": πωλήσεις 12 δισ. δολαρίων το 2011 και 1,4 δισ. δολάρια ανακοινωθέντα κέρδη.
 
Η "Anheuser-Busch InBev": πωλήσεις 28 δισ. δολαρίων το 2011, 3 δισ. δολάρια ανακοινωθέντα κέρδη. Δραστηριοποιείται στην παραγωγή ποτών.
 
Η "Pepsi": πωλήσεις 40 δισ. δολαρίων το 2010 και 4,5 δισεκατομμύρια κέρδη.
 
Η "Coca-Cola": πωλήσεις 25 δισ. δολαρίων, το 2010, 6 δισεκατομμύρια δολάρια κέρδος.
 
Οι πολυεθνικές των τροφίμων, οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για το επισιτιστικό πρόβλημα και τα διατροφικά σκάνδαλα, επιχειρούν πάγια να αποδώσουν τις ευθύνες για την έλλειψη των τροφίμων σε τυχαία περιστατικά με στόχο να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες, προκειμένου να αποτρέψουν τους εργαζόμενους και όσους πλήττονται από το φάσμα της πείνας να διεκδικήσουν τον πλούτο που παράγουν και δεν απολαμβάνουν.
 
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του FAO, η συμβατική γεωργία και οι υπάρχουσες κλιματικές συνθήκες μπορεί να αποδώσουν παραγωγή αγροτικών προϊόντων ικανή για την κάλυψη των αναγκών ενός πληθυσμού διπλάσιου αυτού της Γης. Μία εκτίμηση που δείχνει ότι το επισιτιστικό πρόβλημα είναι ταξικό - πολιτικό ζήτημα και όχι τεχνοκρατικό. Επομένως δε θα λυθεί με γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, όπως δε λύθηκε και με την πράσινη ανάπτυξη.
 
ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ: Νέο εργαλείο για την κερδοσκοπία. Το θέμα των βιοκαυσίμων άρχισε να προωθείται λόγω της εύλογης έρευνας για εναλλακτικές μορφές ενέργειας που θα αντικαταστήσουν το πετρέλαιο και λόγω του μεγάλου συμφέροντος των ΗΠΑ να προωθήσουν την παραγωγή τους, ιδιαίτερα από το καλαμπόκι και τη ζάχαρη.
 
Οι πετρελαϊκές εταιρείες, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι πολυεθνικές παραγωγής γενετικά τροποποιημένων σπόρων έχουν ήδη επενδύσει σημαντικά ποσά στην παραγωγή αιθανόλης, προκειμένου να ελέγξουν και την παραγωγή των βιοκαυσίμων.
 
Η χρήση του καλαμποκιού στις ΗΠΑ για παραγωγή αιθανόλης ως βιοκαύσιμο, έχει ήδη οδηγήσει σε άνοδο της τιμής του καλαμποκιού και της ζάχαρης. Δεδομένου ότι το καλαμπόκι χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών και στο κρέας.
 
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ: Η ΠΣΟ πιστεύει ότι η παραγωγή τροφίμων πρέπει να σχεδιαστεί με βάση τις διατροφικές ανάγκες των ανθρώπων και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Με την αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού της κάθε χώρας, σεβασμό για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον είναι δυνατή η παραγωγή τροφίμων υψηλής ποιότητας, ασφαλών στην κατανάλωση και φθηνών για όλους τους ανθρώπους. Μόνο σε αυτό το πλαίσιο το φαγητό δε θα αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και μέσο κερδοσκοπίας.
 
Ολες οι πτυχές του προβλήματος των τροφίμων δείχνουν ότι αυτό είναι ένα ταξικό - πολιτικό πρόβλημα που επηρεάζει πρώτα και περισσότερο την εργατική τάξη, τους μικρούς και μεσαίους αγρότες και τα λαϊκά στρώματα.
 
Ετσι, για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος χρειάζονται συντονισμένοι αγώνες, που θα φτάσουν στα αίτια του προβλήματος, τις ρίζες του. Δηλαδή πρέπει να συσχετιστούν με το ζήτημα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
 
Πόσιμο νερό για όλους
 
Το δικαίωμα στο νερό είναι θεμελιώδες, ωστόσο, περίπου 884 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό και το 39% του παγκόσμιου πληθυσμού - κυρίως στην Αφρική και την Ασία - ζουν χωρίς πρόσβαση σε βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής, σύμφωνα με την έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της UNICEF, με τίτλο "Εκθεση για την πρόοδο στην Υγιεινή και το Πόσιμο Νερό", του 2010. Περίπου 1,5 εκατομμύριο παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω της έλλειψης πόσιμου νερού και εγκαταστάσεων υγιεινής.
 
Σήμερα περισσότεροι από 460 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εξαρτώνται από ιδιωτικές εταιρείες όσον αφορά το νερό, ενώ το 1990 ο αριθμός αυτός δεν ξεπερνούσε τα 51 εκατομμύρια ανθρώπους. Η μερίδα του λέοντος από τις ιδιωτικοποιήσεις του νερού εκτιμάει ότι ανήκει σε 10 κυρίαρχες πολυεθνικές.
 
Μεγάλες εταιρείες διαχείρισης του νερού είναι:
 
Η "Veolia": 29 δισ. ευρώ τα έσοδά της το 2011, ένα δισ. ευρώ κέρδη. 75% των εσόδων προέρχεται από τη διαχείριση του νερού και των αποβλήτων. Το 2010 είχε έσοδα 35 δισεκατομμυρίων, εκ των οποίων 2 δισ. ευρώ κέρδη. 34 δισεκατομμύρια ευρώ ήταν τα έσοδά της το 2009 και 1,9 δισ. ευρώ τα κέρδη.
 
Η "Σουέζ": Παρέχει νερό σε 91 εκατομμύρια ανθρώπους και έχει 10.000 διυλιστήρια σε όλο τον κόσμο. Τα έσοδά της ανήλθαν σε 14,8 δισεκατομμύρια ευρώ το 2011, σε σύγκριση με 13,8 δισ. ευρώ το 2010. 28% του κύκλου εργασιών συνδέεται με το νερό στην Ευρώπη. Τα κέρδη το 2011 έφτασαν τα 2,5 δισ. ευρώ, με αύξηση 7,6% σε σύγκριση με το 2010.
 
Οταν αυτοί οι κολοσσοί αποκτούν τον έλεγχο του νερού, οι τιμές εκτοξεύονται.
 
Η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) πιέζουν για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των υδάτων από εταιρείες με έδρα την ΕΕ και τις ΗΠΑ, μέσω συμφωνιών και δανείων. Τα συγκεκριμένα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων ξεκίνησαν το 1990 και έχουν εφαρμοστεί στην Ινδία, τη Βολιβία, τη Χιλή, την Αργεντινή, τη Νιγηρία, το Μεξικό, τη Μαλαισία, την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες. Στη Χιλή, η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλε ως όρο δανείου 33% περιθώριο κέρδους προς όφελος της γαλλικής "Suez Lyonnaise des Eaux", ενώ η εταιρεία ήθελε 35%. Ενας από τους όρους για το Μνημόνιο του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ, στην Ελλάδα ήταν επίσης η ιδιωτικοποίηση του νερού.
 
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ: Το πόσιμο νερό
 
-- Πρέπει να συλλέγεται, επεξεργάζεται και διανέμεται στο ελάχιστο κόστος ή δωρεάν στον καταναλωτή υπό την άμεση ευθύνη ενός δημόσιου παρόχου, χωρίς συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών και σύμφωνα με τους κανόνες υγείας, οι οποίοι περιλαμβάνουν: κατασκευή και λειτουργία σύγχρονων μονάδων επεξεργασίας νερού, τακτική παρακολούθηση της ροής, αξιόπιστο σύστημα εξαφάνισης των μικροοργανισμών των παρασίτων, ένα δίκτυο διανομής πλήρες και ασφαλές για τους καταναλωτές και τον τόπο κατοικίας τους.
 
-- Οι νομικές διατάξεις για την ασφάλεια, η ύπαρξη των οποίων είναι προϋπόθεση για την επίτευξη της ποιότητας, θα παρακολουθούνται συνεχώς.
 
-- Ο έλεγχος της ποιότητας των υδάτων και η συμμόρφωση με όλους τους σχετικούς όρους πρέπει να εκτελούνται από τις δημόσιες αρχές.
 
-- Οι δημόσιες αρχές θα πρέπει να λαμβάνουν άμεσα και αποτελεσματικά όλα τα διορθωτικά μέτρα σε περιπτώσεις απόκλισης από τα όρια ασφαλείας, που ορίζονται από τη σχετική νομοθεσία του κάθε κράτους.
 
Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική Παιδεία για όλους
 
Η γνώση έχει κοινωνικό χαρακτήρα, και συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της κοινωνίας. Οι απόφοιτοι σχολείων, τεχνολογικών σχολών και πανεπιστημίων, πρέπει να χρησιμοποιήσουν τη γνώση και να την επεκτείνουν προς όφελος της κοινωνίας και όχι για τα συμφέροντα των λίγων που κατέχουν τα μέσα παραγωγής.
 
Σοβαρά προβλήματα αναλφαβητισμού παρατηρούνται στην αφρικανική ήπειρο, με τις αναπτυσσόμενες χώρες, να μετρούν περισσότερους από 75 εκατομμύρια αναλφάβητους. Την ίδια στιγμή στον αναπτυγμένο κόσμο η Παιδεία έχει ταξικά κριτήρια. Η εκπαιδευτική διαδικασία είτε μέσω του δημόσιου συστήματος, που λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, είτε μέσω των ιδιωτικών σχολείων προσφέρει γνώση η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί υπέρ και όχι κατά της άρχουσας τάξης.
 
Η εκπαιδευτική διαδικασία παράγει ανθρώπους μπερδεμένους, με άγνοια της ιστορίας τους, της ιστορίας των λαϊκών κινημάτων στον κόσμο, εύκολα χειραγωγίσημους με βάση τις επιλογές των μονοπωλίων που επενδύουν στους οικονομικούς τομείς.
 
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ: Υπήρξε σειρά από σημαντικούς αγώνες των φοιτητικών κινημάτων σε όλο τον κόσμο κατά των διδάκτρων και της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Το εργατικό κίνημα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα και όχι μόνο αλληλέγγυο στους αγώνες των φοιτητών. Το θέμα της εκπαίδευσης είναι πρώτα από όλα ένα κοινωνικό ζήτημα.
 
Καλούμε τους δασκάλους, τους καθηγητές, τις εργατικές ενώσεις όλων των τομέων να παλεύουν για μία δημόσια, δωρεάν και ποιοτική εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, από το νηπιαγωγείο μέχρι το διδακτορικό. Χρειαζόμαστε καθηγητές που θα χτίσουν ανθρώπους με ελεύθερο πνεύμα, με ιδανικά και αρχές. Χρειαζόμαστε εκπαιδευτικούς που θα προσπαθήσουν να χτίσουν νέους μαχητές για να δώσουν τη μάχη για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της κοινωνίας.
 
  • Αγωνιζόμαστε για δωρεάν ποιοτικά βιβλία για όλους τους μαθητές και τους φοιτητές, που θα παραδίδονται στην ώρα τους, υπό την ευθύνη του κράτους.
  • Παλεύουμε για σχολική υποδομή που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τους όρους ασφαλείας.
  • Παλεύουμε για τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι με εφόδιο τις σπουδές τους και την υποστήριξη του κράτους θα παρέχουν ποιοτική, δημιουργική εκπαίδευση, που θα δημιουργήσει ελεύθερους ανθρώπους.


Δωρεάν φάρμακα για όλους τους ανθρώπους
 
Τουλάχιστον το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει τακτική πρόσβαση σε φάρμακα. Η ανισότητα στην πρόσβαση στα φάρμακα είναι μέρος της ανισότητας στην ιατρική περίθαλψη. Τα φάρμακα, στον καπιταλισμό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά "προϊόντα" που εξυπηρετούν την καπιταλιστική κερδοσκοπία.
 
Είναι χαρακτηριστική η προσφυγή φαρμακευτικών βιομηχανιών στις οποίες ανήκε πατέντα του φαρμάκου του AIDS που κινήθηκαν δικαστικά εναντίον της Νότιας Αφρικής, που παρήγαγε γενόσιμα αντίγραφα του φαρμάκου, εξίσου αποτελεσματικά, με κόστους 100 δολαρίων το χρόνο, για τη θεραπεία της ασθένειας, έναντι 10.000 - 15.000 δολαρίων που απαιτούσε η πρωτότυπη θεραπεία. Τότε οι φαρμακευτικές κατοχύρωσαν ως πνευματική τους ιδιοκτησία την πατέντα του κάθε φαρμάκου, επιτρέποντας μόνο στις "κρατικές φαρμακοβιομηχανίες" των φτωχών χωρών να το αντιγράφουν, με μόνη λεπτομέρεια ότι η πλειοψηφία των χωρών του αναπτυσσόμενου κόσμου δεν έχει "εθνικές φαρμακοβιομηχανίες".
 
Οι 12 μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες είχαν έσοδα άνω των 430 δισεκατομμυρίων δολαρίων και κέρδη 78 δισ. δολαρίων, απασχολώντας 890 εκατομμύρια εργαζόμενους. Μεταξύ αυτών η "Johnson & Johnson" με έσοδα 63 δισ. δολαρίων και 8 δισ. δολάρια κέρδη, ενώ η "GlaxoSmithKline" είχε 44,7 δισ. δολάρια έσοδα και 8,4 δισεκατομμύρια δολ. κέρδος.
 
Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν δαπανούν τίποτα για ασθένειες, όπως η ελονοσία, οι οποίες σκοτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους, γιατί οι ασθενείς είναι φτωχοί, άρα το κέρδος ανύπαρκτο.
 
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ: Η ΠΣΟ πιστεύει ότι η Υγεία δεν είναι επιχείρηση. Οι ζωές των εργαζομένων δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για την κερδοσκοπία. Η κοινωνική ασφάλιση ήταν ίσως η σημαντικότερη κατάκτηση της Εργατικής Τάξης σε πολλές χώρες τον 20ό αιώνα. Σήμερα το κεφάλαιο οργανώνει τη μεγαλύτερη αντεπίθεσή του για να πάρει εκδίκηση. Ετσι, σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης, μειώνονται οι συντάξεις, η υγεία εμπορευματοποιείται, τα φάρμακα ακριβαίνουν, το σύστημα υγείας ιδιωτικοποιείται. Η ιδιωτική ασφάλιση και η κερδοσκοπία συνεχώς επεκτείνονται.
 
Η ΠΣΟ και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα έχουν υποστηρίξει τους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων σε όλες τις χώρες που απαιτούσαν δικαιώματα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Υπό τις παρούσες συνθήκες με την ταχεία πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης, με την ταχεία αύξηση της παραγωγικότητας, απαιτούμε σε κάθε χώρα την ύπαρξη δημόσιου, καθολικού, υποχρεωτικού συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης με πλήρη κάλυψη, δωρεάν ιατρική περίθαλψη με μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και αύξηση των συντάξεων.
 
Μόνο με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Πρέπει να παλέψουμε σε κάθε χώρα για κρατικούς φορείς υγείας, οι οποίοι θα είναι ανοιχτοί στην ιατρική έρευνα, τον έλεγχο των φαρμάκων, στις μελέτες και θα ανοίξουν νέους δρόμους για την παραγωγή φαρμάκων, όχι από ιδιωτικές φαρμακευτικές αλλά από κρατικές. Η πρόοδος της τεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες των απλών ανθρώπων.
 
Αξιοπρεπής στέγη για όλους
 
Ο κόσμος βιώνει μία παγκόσμια κρίση στη στέγαση. Περίπου 1,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες (παραγκουπόλεις) και 100 εκατομμύρια είναι άστεγοι. Μόνο στη Βραζιλία, 19 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε ακατάλληλα σπίτια, χωρίς τρεχούμενο νερό, αποχέτευση ή άλλες βασικές δημόσιες υπηρεσίες, αναφέρει έκθεση του Βραζιλιάνικου Ινστιτούτου Γεωγραφίας και Στατιστικών, για το 2012 (IBGE).
 
Η δημόσια στέγαση έχει εξαφανιστεί και η παλαιότερα οικονομικά προσιτή στέγαση έχει φτάσει σε απαγορευτικές τιμές. Υπό αυτές τις συνθήκες ολόκληρες κοινότητες, κυρίως φτωχών και εργατικής τάξης, εκδιώκονται συνεχώς από τις γειτονιές όπου οι οικογένειές τους έχουν ζήσει για γενιές. Οι σεισμοί και τα φυσικά φαινόμενα λόγω της καπιταλιστικής αναρχίας στον τρόπο δόμησης, της έλλειψης κεντρικού σχεδιασμού αφήνουν τους ανθρώπους στο έλεός τους, ενώ η σύγχρονη τεχνολογία προσφέρει στην ανθρωπότητα όλες τις δυνατότητες να ελαχιστοποιούνται οι συνέπειες στους ανθρώπους και οι καταστροφές στις υποδομές.
 
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ: Ολοι έχουν το ανθρώπινο δικαίωμα στη στέγη, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους, έχουν το δικαίωμα να έχουν μια ασφαλή, κατάλληλη, οικονομικά προσιτή κατοικία, στην οποία θα ζουν ειρηνικά με αξιοπρέπεια, χωρίς βίαιες εξώσεις.
 
Είναι υποχρέωση κάθε κυβέρνησης να σέβεται, να προστατεύει και να εκπληρώνει αυτό το δικαίωμα. Το ανθρώπινο δικαίωμα στη στέγη περιλαμβάνεται στο άρθρο 25 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων:
 
Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα σε ένα επίπεδο ζωής κατάλληλο για την υγεία και την ευημερία του ίδιου και της οικογένειάς του, που περιλαμβάνει τροφή, ρούχα, στέγη, ιατρική φροντίδα και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες καθώς και το δικαίωμα στην ασφάλιση στην περίπτωση ανεργίας, ασθένειας, ανικανότητας, χηρείας, γηρατειών ή άλλης έλλειψης που δεν ελέγχει ο ίδιος.
 
Καλούμε τα μέλη και τους φίλους της ΠΣΟ να προωθήσουν και να προσθέσουν στη λίστα των διεκδικήσεών τους την ανάγκη για στέγη για όλους τους εργαζόμενους και όλους τους λαούς».
 
 

Strike on 26th September: Major participation in the strike-significant response to the anti-labour barbaric measures

A truly massive and major strike was held in Greece on Wednesday 26th September. Thousands of workers overcame the intimidation and the threats of the employers, the difficulties that the barbaric measures have created for the lives of the workers’ and popular families, as well as the illusions and went on strike. Tens of thousands of workers participated in the demonstrations of PAME which were held in 70 cities throughout the country.
 

In Athens and Thessalonica the demonstrations of PAME were impressive due to their remarkable militancy and the enormous participation of the people, something that even the sworn enemies of PAME cannot deny. It took many hours for the march to pass through Syntagma Square. Tens of thousands of workers, unemployed, pensioners, immigrants, self-employed and small traders took part in the strike demonstrations of PAME throughout the country. The high-level of the participation of the youth was also characteristic.

The impressive demonstration of PAME in Athens was the result of the work of the trade unions, the struggle committees in various workplaces, of the people’s committees which in the previous period organized assemblies, meetings and discussions in the sectors, in several factories, in workplaces and neighbourhoods. This is a fact that shows the strengthening of the class-oriented current in the labour movement; it points to the path we should follow.
 

Before the demonstration, the pickets of PAME in many workplaces defeated the intimidation in workplaces-ghettoes and contributed decisively to the strike. The slogans which prevailed were: “no more sacrifices for the plutocracy- we can live without memoranda and outside of the EU”. This strike is a significant response given that in this period the coalition government of ND/PASOK/Democratic Left together with the Troika is finalizing the new massacre of the people in the name of the previous allegedly life-saving haircut.

At the same time, the EU and the IMF are quarrelling over who will benefit from the possible new hair-cut while they are unanimous regarding the breaking of the people. With the new package of measures, which aims at ensuring the capitalist recovery and their profitability in the future, the capitalists and the EU are demanding the complete abolition of the collective bargaining agreements. They demand that the wages and the salaries be decided upon unilaterally by the employers and the government. The abolition of the minimum wage and salary concerns the working people in the private and the public sector as a whole as it leads to a wholesale reduction of salaries and pensions.


The 33% increase of the number of social security stamps which are required for retirement means that retirement age will not be merely the age of 67, as they officially claim, but much higher i.e. 72 years so as to conform with the average life expectancy, as is provided for by the Treaty of Maastricht. Those who own a house or a shop will be taxed without mercy. Furthermore, they promote dramatic cuts in benefits and healthcare spending by means of closing down or merging hospitals. They impose new heavy taxes along with the old ones, they cut the electricity to those who cannot pay the bill, they impose fines, cut salaries, pensions, allowances and increase the prices of all goods.

“We have never said that we will turn things upside down with a single strike. The effective struggles require above all the conflict with the capitalist employers in the basic sectors. This is what they are afraid of” said amongst other things Giorgos Perros, member of the Executive Secretariat of PAME in his speech at the strike demonstration of PAME.

“Effective struggles mean conflict and rupture with the EU. They do not want this because it does not serve the interests of the monopolies. When these gentlemen are claiming that the memoranda are an ineffective policy they are being hypocritical and lying. Effective struggles mean condemning the racist-Nazi views of Golden Dawn”.

Alongside the well-known trade union bureaucrats we now have a new generation of bureaucrats who come from the same breeding ground of compromise and retreat in the face of the big interests, but they wear a new mask and have new customs. We are talking about the trade unionists of “Independent Intervention” which belongs to SYRIZA. After they now belatedly saw the bankruptcy of the majority of GSEE and ADEDY they are raising the flag of struggles. Struggles without any cost. Struggles without sacrifices. They consider strikes as simply being one more day’s wage lost and claim that we have to find new forms of struggle outside of the factories, the services, the workplaces.”

A large delegation of the CC of the KKE headed by the GS of the CC of the KKE, Aleka Papariga, took part in PAME’s demonstration. The GS of the CC made the following statement:

“What is needed is a new beginning in the rallying of forces, heightened forms of struggle and radical demands for the struggles to be effective. The people must believe that a Greece which is disengaged from the EU, a Greece where the people are in charge can ensure social prosperity and prevent the worst. If the people do not believe this, then the parties of power will have the upper hand, as well as the plutocrats and the various managers of the system who shamelessly mock them.”

The limited incidents, which the media, especially the international media, exaggerated, were aimed at concealing the size and the demands of the strike mobilizations. The KKE made the following comment:

“The enormous mobilization of the police in order to deal with a few dozen hooded ones, the arrests even of school students a long distance away from the centre of Athens from early in the morning onwards, the chase and the game of “hit and run” up to Omonia square, demonstrates the desire of the government and the various mechanisms to intimidate the people. It also proves that they have prepared a plan for the repression of the people’s movement even though it was not fully implemented today at the general strike and the enormous demonstrations of PAME all over Greece”.
 

The next steps are being prepared from the day after the strike, in militant readiness for new mobilizations in all sectors, workplaces so as to prevent the measures that lead to the destitution of the people. The people must fearlessly strengthen their struggles even more; they must not accept the contemporary slavery.
 
 
 
 
 

ΟΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ

 
Οι ταξικές δυνάμεις δεν χρειάζονται κουκούλες.
 
Αναλαμβάνουν τα ρίσκα τους επι τόπου και τοις μετρητοίς.
Ετσι γινόταν πάντα άλλωστε, άλλο αν μερικοί παθαίνουν αμνησία και κάνουν πως δεν ξέρουν ποιοί έχουν πληρώσει το μάρμαρο των όσων κερδήθηκαν τόσες δεκαετίες από το λαό και τους εργαζόμενους.

Οργάνωση στα σωματεία μας λοιπόν κι αγώνας μαζικός με πίστη κι αυτοθυσία μέχρι το τέλος. Κανένας μόνος σ'αυτό τον πόλεμο!

 

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Φοβερά συλλαλητήρια! - Είμαστε εδώ!

Του Γιώργου Σαρρή (giorgossarris.blogspot.gr)

Mε τεράστιες συγκεντρώσεις απάντησε σήμερα ο λαός και στην Ελλάδα, στη χωρίς όριο και προηγούμενο επίθεση που δέχεται από την ΕΕ και τους εδώ εκπροσώπους της που έχει στόχο την εξαφάνιση αποδοχών και δικαιωμάτων, αλλά και την ταπείνωση και ισοπέδωσή του.
 
Ο λαός της Αθήνας, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, με πολύ μεγάλη συμμετοχή στην Απεργία και τα συλλαλητήρια δήλωσε και πάλι παρών! Είπε με το δικό του τρόπο πως δεν πρόκειται να δεχθεί μοιρολατρικά το φριχτό μέλλον που του ετοιμάζουν οι Ευρωπαίοι "εταίροι" σε συνεργασία με το ΔΝΤ, προκειμένου να σώσουν το σάπιο κόσμο τους που κατρακυλάει κάθε μέρα σε όλο και πιο βαθύ βάραθρο.

Και η απεργία αλλά και τα συλλαλητήρια έδειξαν πως παρά την τρομερή προπαγάνδα εξηλιθίωσης, παρά τον εκφοβισμό και τους εκβιασμούς περί καταστροφής αν δεν κάνουμε όσα πρέπει για να μείνουμε άνευ όρων στο ευρώ, οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα βηματα που χρειάζονται για να κερδίσουν αυτό τον πόλεμο.

Αν και οι αδυναμίες ήταν φανερές και σημερα, φάνηκε πως υπάρχει η διάθεση από το λαό να συμμετέχει στους αγώνες, να κάνει ό,τι χρειασθεί για να αποκτήσει την εμπειρία, τη δύναμη, την αντοχή και τη γνώση που πρέπει και να συντρίψει τους εχθρούς του, όσο ισχυροί κι αν φαίνονται.

Οι συγκεντρώσεις της Αθήνας, που παρακολουθήσαμε εμείς, ήταν σε όγκο ανάλογες των μεγαλύτερων συγκεντρώσεων που έχουν γινει αυτά τα τελευταία δυόμιση χρόνια και ξεπέρασαν τις προσδοκίες που ήθελαν μια σχετικά αδύναμη παρουσία, δεδομένου ότι ήταν η πρώτη Γενική Απεργία από το Φλεβάρη αλλά και η πρώτη μετά τις εκλογές που έφεραν και πάλι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση με υποβοήθηση της "Αριστερής" ΔΗΜΑΡ.
 
Παρότι είναι δύσκολες οι εκτιμήσεις σε τέτοιες συγκεντρώσεις που απλώνονται σε όλο το κέντρο θα ρισκάρουμε να πούμε πως η μεν συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια΄πρέπει να πλησίασε τις 50.000 ενώ η άλλη της Πατησίων πρέπει να κινήθηκε μεταξύ 70-80.000 κόσμου.

Από τις 11.30 το πρωί περίπου μέχρι τις 2.30 το μεσημέρι πυκνά ποτάμια και από τις δύο συγκεντρώσεις άδειαζαν στο Σύνταγμα, κάτω από έναν ήλιο που δεν αντεχόταν, στέλνοντας σοβαρές προειδοποιήσεις για τη συνέχεια.
Αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι πως το πρόβλημα στην αντίδραση του λαού δεν είναι αριθμητικό, δηλαδή ποσοτικό, αλλά ποιοτικό. Αυτό που θα κρίνει τη συνέχεια δεν είναι το αν θα διπλασιασθούν ή πολλαπλασιασθούν οι διαδηλωτές, αλλά το πόσο γρήγορα θα καταλάβουν ότι μόνο οργανωμένα μέσα από τα σωματεία τους, και μόνο με πραγματικά κοφτερά πολιτικά και διεκδικητικά πλαίσια που να δείχνουν πως ο λαός ξέρει και ποιός είναι ο εχθρός του αλλά και ποιός είναι ο στόχος του, μπορεί να κερδηθεί αυτός ο πεντακάθαρα ταξικός πόλεμος.

Και στις 2 συγκεντρώσεις, είδαμε μπλοκ που τράνταζαν την άσφαλτο, όπου η παρουσία οργάνωσης ήταν καθαρή (ειδικά στο ΠΑΜΕ), αλλά και άλλα, πολύ περισσότερο σε αυτήν της Πατησίων, που σχεδόν ψαχνόντουσαν κάνοντας φανερό πως τα αποτελούσαν άνθρωποι που δεν ανήκαν σε σωματεία, συλλόγους επιτροπές αγώνα κλπ., δεν είχαν καθαρό το τι ρόλο παίζουν και απλά είχαν κατέβει αυθόρμητα για να δηλώσουν το παρόν και την αντίθεσή τους.

Συζητώντας παντως γύρω, έχω την εντύπωση πως η αίσθηση τρομερής ανυπομονησίας των 2 προηγούμενων χρόνων έχει κάνει βήματα πίσω, πράγμα πολύ θετικό, και πως μια πολύ σημαντική μερίδα συνηδητοποιεί ότι ο αγώνας αυτός θα πάρει χρόνο για να έχει αποτελέσματα. Πως δεν θα κριθεί μια κι έξω σε κάποιο "κρίσιμο" συλλαλητήριο, αλλά θα είναι μια αλυσίδα από κινήσεις και κινητοποιήσεις που διαρκώς θα διαμορφώνουν το σκηνικό, θα αποκαλύπτουν αιτίες και θα προσφέρουν νέα ποιοτικά στοιχεία και εμπειρίες.
Ενα σχόλιο για την Απεργία. Υπήρχαν εργασιακοί χώροι όπου έγιναν σοβαρές ανατροπές στη συμμετοχή στην απεργία. Όπου έστω και την τελευταία στιγμή συζητήθηκε σε κάποια έκταση ανοιχτά από τους εργαζόμενους στα σωματεία το ζήτημα, η εικόνα άλλαξε πραγματικά, και ενω αρχικά φαινόταν ότι ελάχιστοι θα απεργούσαν, τελικά συνέβη να υπάρχει συντριπτική συμμετοχή και να κλείνουν εργοστάσια κι υπηρεσίες. Ειναι βεβαια εντυπωσιακό να υπάρχουν π.χ. στην ίδια περιοχή σχολεία που να απεργούν όλοι και να κλείνει το σχολείο και άλλα που να μην απεργεί σχεδόν κανείς. Ενα ακόμη στοιχείο που δείχνει τη σημασία της οργάνωσης.

 
Για τα επεισόδια που ξεκίνησαν ακριβως στις 2.15 δεν έχω να πώ τίποτα παραπάνω από τα γνωστά. Μια "μαυρη"ομάδα ξεκίνησε πόλεμο με πέτρες δακρυγόνα και μολότοφ με την αστυνομία και κατα τα γνωστά μέσα σε ελάχιστα λεπτά το Σύνταγμα έγινε πεδίο μάχης. Το οτι και πάλι τα ΜΑΤ έριχναν δακρυγόνα και κρότου λάμψης μέσα στο κέντρο των μπλοκ που περνούσαν, έχοντας στόχο οχι τις κουκούλες αλλά τη διαδήλωση, λέει πολλά γι αυτό το "παιχνίδι" που έκανε άλλη μια πρόβα για όποτε χρειαστεί να δοθεί η κυρίως παράσταση εκτροπής.
 
 

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Σωματείο εργαζομένων Δήμων Ικαρίας & Φούρνων

        ΤΕΤΑΡΤΗ 26 του ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ:                         
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ετοιμάζεται να ψηφίσει νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα. Μέτρα που μας οδηγούν ακόμα πιο πολύ στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Όλα αυτά τα μέτρα, δεν είναι μέτρα για να σώσουν την Ελλάδα όπως μας λένε. Είναι μέτρα που οδηγούν στη χρεοκοπία το λαό.  Είναι μέτρα που μας υποχρεώνει να πάρουμε η Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί θέλει φτηνό εργατικό δυναμικό για τις πολυεθνικές που εκπροσωπεί. Τα μέτρα αυτά είναι συνέχεια των προηγούμενων και ήρθαν για να μείνουν.

·         Ακόμα μεγαλύτερη μείωση του κατώτερου μισθού και των κατώτερων συντάξεων.
·         Πλήρης κατάργηση του 5μέρου και του 8ώρου. Επιβολή εργασίας και το Σάββατο και μέχρι 13 ώρες χωρίς προσαύξηση με την εφαρμογή της διευθέτησης και του ανενεργού χρόνου.
·         Κατάργηση της αποζημίωσης στην απόλυση.
·         Ιδιωτικοποίηση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών και δομών.
·         Αύξηση των ορίων ηλικίας στα 70. Αύξηση του ορίου ένσημων στα 6.000, για να συνταξιοδοτηθεί κάποιος με την κατώτερη σύνταξη.
·         Μείωση ή και κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία.
·        Μείωση των επικουρικών και του εφάπαξ και του ιδιωτικού τομέα (ΤΑΠΙΤ). 

ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΤΑΧΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΜΑΣ! ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 του Σεπτέμβρη ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!


ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

·      Να μην περάσουν τα νέα μέτρα. Όχι άλλα βάρη στις πλάτες μας.
·       Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων.
·       Δεν χρωστάμε σε κανέναν. Μονομερή διαγραφή του χρέους.

     Ο πλούτος της χώρας να χρησιμοποιηθεί για Ανάπτυξη σε όφελος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Για:

ž  Δουλειά για όλους, με πλήρες ωράριο και δικαιώματα.
ž  Αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις.
ž  Δημόσια και δωρεάν Υγεία και παιδεία.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ:

·      Να πληρωθούν άμεσα οι εργαζόμενοι στο «ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ».
·      Να μην κοπούν τα επιδόματα ανεργίας στους εποχιακά εργαζόμενους.
·      Δωρεάν εξετάσεις και φάρμακα από τον ΕΟΠΥΥ και τις μονάδες υγείας.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΕΥΔΗΛΟ στις 12πμ

                                            ΤΟ   Δ.Σ