«Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη (…) και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι…» (Του Νίκου Μπογιόπουλου)

Από τη «δικαιολόγηση» των Ταγμάτων Ασφαλείας μέχρι το ξέπλυμα της χούντας, ένας Καλύβας «αναθεωρητικός» δρόμος. Μιλάμε για τον δρόμο της «αναθεώρησης» της Ιστορίας. Όχι επί τη βάσει στοιχείων, έρευνας, μαρτυριών, αξιόπιστων πηγών, διασταύρωσης. Όχι, δηλαδή, με όρους Επιστήμης.

Αυτή η ανασκολόπιση, που η «αντικειμενικότητά της» εδράζεται στην τακτική να παίρνει ορισμένα πραγματικά γεγονότα και να τα ρίχνει στο μίξερ της διαστρέβλωσης σαν άλλοθι του εκκωφαντικού της ψεύδους, έχει μια αποστολή: Το ξαναγράψιμο της Ιστορίας με τρόπο που ό,τι αμφισβητεί το καθεστώς κυριαρχίας της αστικής τάξης θα συκοφαντείται και ό,τι ξεπλένει την δικτατορία του κεφαλαίου θα καθαγιάζεται.

Αλλά ας δούμε κατ’ αρχάς το ποιόν του συγκεκριμένου. Ονομάζεται Καλύβας Ευστάθιος. Τι εστί «Καλύβας»; Διαβάζουμε: 

«Ο Στάθης Καλύβας είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Yale των ΗΠΑ, ενώ έχει διδάξει και σε άλλα αμερικανικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και ινστιτούτα. Η έρευνά του για τους εμφυλίους πολέμους έχει χρηματοδοτηθεί από το Harry Frank Guggenheim Foundation, το United States Peace Institute (Ινστιτούτο χρηματοδοτούμενο από το αμερικανικό Κογκρέσο), τη Folke Bernadotte Academy (χρηματοδοτούμενη από τη σουηδική κυβέρνηση) και από το Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» («23+Παθιασμένα ψέματα για τον ένοπλο λαικό αγώνα 1941-1949», Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, Σύγχρονη Εποχή).

Πριν φτάσουμε στο τελευταίο «επιστημονικό κατόρθωμα» του εν λόγω, δηλαδή στον εκθειασμό εκ μέρους του της επταετούς χούντας των συνταγματαρχών – όπως συνέβη από τις στήλες της «Καθημερινής» στις 18/6/2017 σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Μια παράδοξη κληρονομιά» – θα πάρουμε μια γεύση από προηγούμενα «επιστημονικά του ανδραγαθήματα».

Αυτός, λοιπόν, ο Καλύβας, μαζί με έναν άλλον (Μαραντζίδης), από την εκπνοή του προηγούμενου αιώνα – και από τις αρχές του νέου πιο μαχητικά – ανέλαβαν την αναθεώρηση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ασφαλώς δεν είναι του παρόντος να ανατρέξει κανείς σε όλες τις πλευρές του εγχειρήματός τους. Ορισμένες επισημάνσεις όμως είναι απαραίτητες για να φανεί η κατεύθυνση και ο προσανατολισμός τους.

• Το 2004 οι δύο αυτοί κύριοι εγκαινίασαν έναν διάλογο μέσα από την εφημερίδα τα «Νέα» όπου προέβαλαν επιτακτικά την ανάγκη η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας να αναθεωρηθεί. Το εναρκτήριο λάκτισμα το έδωσαν με κοινό άρθρο στο φύλλο της 20-03-2004 όπου μεταξύ άλλων έγραφαν:

«Ώριμη για διερεύνηση είναι πλέον και η ιδέα πως η συνεργασία με τον εχθρό δεν ήταν πραγματικά ελληνικό φαινόμενο, πως μόνο λίγοι “καιροσκόποι” έπαιρναν εντολές από τους Γερμανούς. Το όλο ζήτημα της ελληνικής συνεργασίας θα αποτελέσει αντικείμενο συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο καλοκαίρι. Είναι σαφές όμως ότι οι Έλληνες εργάστηκαν πλάι στους Γερμανούς για πολλούς λόγους: ένας είναι το κοινό αντικομμουνιστικό μένος, ένας άλλος ο φόβος των Βουλγάρων (στον Βορρά) και ένας τρίτος το μίσος και ο φόβος του EAM/ΕΛΑΣ».

Ο Μόλυβος και η Λέσβος αποχαιρετούν τον ΚΩΣΤΑ ΔΟΥΚΑ

Τον μακροβιότερο δήμαρχο Μήθυμνας που με τις δράσεις του άλλαξε ριζικά την αναπτυξιακή τροχιά του Μολύβου  αποχαιρετά σήμερα η κοινωνία της Λέσβου. Ο Κώστας Δούκας άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών.  

Ως υποψήφιος δήμαρχος κατεβαίνει για πρώτη φορά το 1975 υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ και εκλέγεται για 4 τετραετίες με υψηλά ποσοστά (1975-1990), αφού κατά γενική ομολογία αποτελεί τον πιο επιτυχημένο δήμαρχο του Μολύβου και είχε την ευρεία αποδοχή των κατοίκων του.
 
Επί της δημαρχίας του ο Μόλυβος αναμορφώθηκε ριζικά, πραγματοποιήθηκαν τα κυριότερα έργα υποδομής όπως το λιμάνι για τα καίκια, οδικό δίκτυο, parking, camping, αγροτικό ιατρείο και τοποθέτηση μόνιμου γιατρού, ενώ ήταν ο άνθρωπος που  συνέβαλε τα μέγιστα στη δημιουργία της Δημοτικής Πινακοθήκης. Προώθησε τον Μόλυβο στο εξωτερικό και ανέπτυξε τις τουριστικές υποδομές του. Ήταν ο πρώτος δήμαρχος που καθιέρωσε τις Λαϊκές Συνελεύσεις των κατοίκων στις οποίες συζητούνταν τα προβλήματα της περιοχής και παρουσιαζόταν το έργο της δημοτικής αρχής.

Η οικογένεια του Κώστα Δούκα επιθυμεί αντί στεφάνου, να κατατεθούν χρήματα στο λογαριασμό των Βρισαγωτών.

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: 167/ 296155-55

ΙΒΑΝ: GR86 0110 1670 0000 1672 9615 555

ΚΩΔΙΚΟΣ SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ – BIC: ETHNGRAA

ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΝΔΕΙΞΗ: ΒΡΙΣΑ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΡΙΣΑΓΩΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ

Νικηταρά 8 – 10, 106 78, Αθήνα

ΑΦΜ ΣΥΛΛΟΓΟΥ : 090296663

ΔΟΥ : Α΄ΑΘΗΝΩΝ

Διαβάστε επίσης: Κώστας Δούκας. Ο Δήμαρχος του Μολύβου 
 

Διαμαρτυρία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου για την κοροιδία στους κατοίκους της Βρίσας

Παράσταση διαμαρτυρίας  για την καθυστέρηση απόδοσης των βοηθημάτων στους σεισμόπληκτους της Βρίσας διοργανώνει η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής την Τρίτη 11 Ιούλη στις 11:00 το πρωί και καλεί τους αγρότες και κατοίκους της Βρίσας να συμμετέχουν.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας:

«Ξεπεράστηκαν κατά πολύ τα χρονικά περιθώρια που έβαλε η κυβέρνηση και οι υποσχέσεις που έδωσαν όσοι υπουργοί και κυβερνητικοί φορείς επισκέφθηκαν το σεισμόπληκτο χωριό της Βρίσας στη Λέσβο. Δεν είναι άλλωστε πρωτοφανής τακτική των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων, οι παρελάσεις στελεχών τους πάνω στα ερείπια από τα ακραία καιρικά η γεωφυσικά φαινόμενα αλλά και τα προσωρινά – παροδικά αγκαλιάσματα και οι υποσχέσεις προς τους πληγέντες. Είναι άλλωστε γνωστό ότι στις αστικές κυβερνήσεις η κάθε είδους χρηματοδότηση πρέπει να έχει κέρδος ή τουλάχιστον να είναι ανταποδοτική!

Η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου που ξέρει πολύ καλά το τι περνούν οι ξεσπιτωμένοι συμπολίτες μας που επλήγησαν από το φονικό σεισμό της 12ης του Ιούνη αλλά και πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητά τους στις δουλειές τους, αφού οι περισσότεροι είναι αγροτοκτηνοτρόφοι απαιτεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

· Να δοθούν άμεσα τα 580 ευρώ του επιδόματος, που θα έπρεπε να είχαν δοθεί αμέσως μετά το σεισμό.
· Να δοθεί άμεσα η επιδότηση ενοικίου, για να μπορέσουν οι άστεγοι να στεγαστούν αξιοπρεπώς για όσο διάστημα χρειαστεί.
· Η κατεδάφιση των ετοιμόρροπων σπιτιών να γίνει από την πολιτεία γιατί το κόστος είναι δυσβάσταχτο.
· Η πολιτεία επίσης να αναλάβει την κατασκευή χώρων αποθήκευσης των οικοσκευών από τα σπίτια που έχουν καταστραφεί
· Να δοθούν άμεσα οι επιδοτήσεις που έχουν παρακρατηθεί για χρέη σε όλους τους αγροτοκτηνοτρόφους της Λέσβου.

Η Ομοσπονδία προγραμματίζει παράσταση διαμαρτυρίας για το εν λόγω θέμα στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής την Τρίτη 11 Ιούλη στις 11:00 το πρωί. 

Καλούμε τους αγρότες και κατοίκους της Βρίσας να παρευρεθούν στη διαμαρτυρία.
 
πηγή 

Η σημασία της Οκτωβριανής Επανάστασης στην εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό (Του Δημήτρη Κουτσούμπα)

Του Δημήτρη Κουτσούμπα* 

Το 2017 τιμάμε την 100ή επέτειο της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία που σημάδεψε και καθόρισε την πορεία εκατομμυρίων ανθρώπων όχι μόνο στο γεωγραφικό έδαφος της συγκρότησης του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία της ανθρωπότητας, στο χώρο της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά έβαλε τη σφραγίδα της σε κάθε γωνιά του πλανήτη, για πολλές δεκαετίες.

Ο Οκτώβρης απέδειξε την δυνατότητα και ικανότητα της εργατικής τάξης να υλοποιήσει την ιστορική της αποστολή ως μοναδικής τάξης πραγματικά επαναστατικής, να ηγηθεί της κοσμογονίας της οικοδόμησης του σοσιαλισμού- κομμουνισμού.

Ο Οκτώβρης δείχνει ταυτόχρονα τον αναντικατάστατο ρόλο του καθοδηγητικού παράγοντα της σοσιαλιστικής επανάστασης, του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Ο Μεγάλος Οκτώβρης δείχνει την τεράστια δύναμη του προλεταριακού διεθνισμού. Παρά τα όσα έχουν μεσολαβήσει από τις ανατροπές του 1989- 1991, η 100η επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης, με όλη την θεωρητική και πρακτική εμπειρία και ωριμότητα που έχουμε αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια, μας κάνει ακόμα πιο σίγουρους και κατηγορηματικούς για το πόσο επίκαιρος και αναγκαίος είναι ο σοσιαλισμός- κομμουνισμός.

Οι αντεπαναστατικές ανατροπές δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της εποχής. Ο 21^ος αιώνας θα είναι ο αιώνας μιας καινούργιας ανόδου του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος και μιας νέας σειράς σοσιαλιστικών επαναστάσεων.

Οι καθημερινοί αγώνες για επιμέρους και γενικότερες κατακτήσεις είναι αναμφισβήτητα αναγκαίοι, δεν μπορούν όμως να δώσουν ουσιαστικές, μακροπρόθεσμες και μόνιμες λύσεις. Μοναδική διέξοδος παραμένει μόνον ο σοσιαλισμός.

Η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού προβάλλει από την ίδια την όξυνση των αντιθέσεων του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος. Οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό, δηλαδή η εργατική δύναμη και τα μέσα παραγωγής, ωρίμασαν μέσα στον ίδιο τον καπιταλισμό.

Ο καπιταλισμός έχει κοινωνικοποιήσει την εργασία, την παραγωγή, σε πρωτοφανή κλίμακα. Η εργατική τάξη, η κύρια παραγωγική δύναμη, αποτελεί την πλειοψηφία του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Όμως, τα μέσα παραγωγής, τα προϊόντα της κοινωνικής εργασίας, αποτελούν ιδιωτική, καπιταλιστική ιδιοκτησία.

Πρόκειται για αντίφαση τέτοια, που είναι μήτρα όλων των φαινομένων κρίσης των σύγχρονων καπιταλιστικών κοινωνιών, όπως είναι οι οικονομικές κρίσεις, η καταστροφή του περιβάλλοντος, το πρόβλημα των ναρκωτικών, ο μεγάλος ημερήσιος εργάσιμος χρόνος παρά τη μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, και ο οποίος φυσικά συνυπάρχει με την ανεργία, την υποαπασχόληση και ημιαπασχόληση, την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και τόσα άλλα.

Ταυτόχρονα όμως, αυτό το ίδιο γεγονός σηματοδοτεί την αναγκαιότητα της κατάργησης της ατομικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, την κοινωνικοποίησή τους και την σχεδιασμένη χρησιμοποίησή τους στην κοινωνική παραγωγή, τον σχεδιασμό της οικονομίας από την εργατική εξουσία, έτσι ώστε να αντιστοιχηθούν οι σχέσεις παραγωγής με το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων.

Ο Σταύρος Τάσσος στην εκδίκαση της υπόθεσης για την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας

Μετά από παρά πολλές αναβολές, εκδικάστηκε την Τετάρτη 5 Ιούλη στο εφετείο του Κιέβου η έφεση που είχε υποβάλει το ΚΚ Ουκρανίας ενάντια στην πρωτόδικη απόφαση που απαγόρευε την ύπαρξή του, με βάση το νόμο περί «αποκομμουνιστικοποίησης». Τελικά το δικαστήριο επιφυλάχτηκε να αποφασίσει, αναμένοντας πρώτα την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου σχετικά με τη συνταγματικότητα του συγκεκριμένου νόμου.

Στην εκδίκαση της υπόθεσης εκ μέρους του ΚΚΕ, που σταθερά εκφράζει τη διεθνιστική αλληλεγγύη του στο ΚΚ Ουκρανίας, συμμετείχε ο βουλευτής του Κόμματος, Σταύρος Τάσσος. Από την ελληνική πλευρά συμμετείχαν επίσης οι δικηγόροι Γιάννης Χατζηαντωνίου και Νικολέτα Καψή, εκπροσωπώντας το παράρτημα στην Ελλάδα των «Δημοκρατικών Δικηγόρων». Εκπροσωπώντας την ίδια οργάνωση, συμμετείχαν ο Τσέχος Τσέστμιρ Κουμπάτ και η Ιταλίδα Έλενα Εσποζίτο.

Η εκδίκαση της έφεσης έγινε σε συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα για τα μέλη και τους φίλους του ΚΚ Ουκρανίας, που ξεπερνώντας το κλίμα τρομοκρατίας, προσήλθαν στη δίκη και οι οποίοι με κάθε τρόπο εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους για τη διεθνή αλληλεγγύη, ιδιαίτερα του ΚΚΕ.

Οι συνεργάτες των Ναζί κατά την κατοχή: η εξοπλισμένη από τους Γερμανούς «Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση» (ΠΑΟ) ή Εθνικός Ελληνικός Στρατός (ΕΕΣ)

Για τον αντεθνικό ρόλο και την προδοτική δράση της «Πανελλήνιας Απελευθερωτικής Οργάνωσης» (ΠΑΟ)

Εκτός από τις πραγματικές αντιστασιακές απελευθερωτικές οργανώσεις, στη Μακεδονία κάνουν την εμφάνιση τους, με την υποστήριξη των Γερμανών, των οργάνων των «ελληνικών» κατοχικών κυβερνήσεων αλλά και των απεσταλμένων στους σχηματισμούς συμμάχων μας άγγλων αντιπροσώπων-πρακτόρων ―μάλιστα… των συμμάχων Άγγλων― διάφορες άλλες δήθεν ή κατ’ επίφασιν ελληνικές απελευθερωτικές οργανώσεις. Μία από αυτές ήταν η οργάνωση Υπερασπισταί Βορείου Ελλάδος ΥΒΕ). Αποτελούνταν από ομάδα ελλήνων βασιλικών αξιωματικών με αρχηγό το διαβόητο στην περιοχή συνταγματάρχη Πούλο και αντιπρόσωπό της στην Κοζάνη τον ταγματάρχη Παπαβασιλείου. Και μολονότι οι κύριοι της ΥBE διαδήλωναν τον πατριωτισμό και τον «εθνικισμό» τους, είχαν, έμμεσα ή άμεσα, την ανοχή αλλά και την υποστήριξη των κατακτητών. Προσπαθούν έντεχνα να υπονομεύσουν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ υποστηρίζοντας, ανοιχτά ή συγκεκαλυμμένα, ότι το ΕΑΜ δεν είναι πατριωτική οργάνωση και ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να απελευθερωθεί από μόνη της, ότι το προετοιμαζόμενο κίνημα είναι πρόωρο και οι Γερμανοί θα δώσουν εξαιρετική θέση στην Ελλάδα εντός της κοσμοκρατορίας τους.

Την ίδια προπαγάνδα και την ίδια «επιχειρηματολογία» αναπτύσσει η Εθνική Κοινωνική Άμυνα (ΕΚΑ) μέσα στην Κοζάνη, αφού η «δράση» της ΥΒΕ δεν είχε αποδώσει καρπούς και δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Τα ίδια πρόσωπα δρουν και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Η εύνοια των Γερμανών και η υποστήριξή τους από αυτούς είναι δεδομένη.

Έτσι, όμως, η χρεοκοπία τους στη συνείδηση του λαού γίνεται πλέον φανερή. Για το λόγο αυτό αναγκάζονται να μετονομασθούν σε… Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση (ΠΑΟ). Ως βάση της «νέας» οργάνωσης χρησιμοποιείται τώρα το χωριό Άγιοι Πάντες Πιερίας.

Τα πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στη συγκρότηση της ΠΑΟ δεν ήταν καινούργια. Οι ίδιοι άνθρωποι που είχαν συγκροτήσει τις οργανώσεις ΥBE και ΕΚΑ εμφανίστηκαν αργότερα ως οργανωτές και εκπρόσωποι της ΠΑΟ. Όσο κι αν φρόντιζε και η ΠΑΟ τώρα να παρουσιαστεί στην αρχή σαν πατριωτική οργάνωση, προβάλλοντας δήθεν πατριωτικά συνθήματα, δεν μπόρεσε να κρύψει για πολύ καιρό το πραγματικό της πρόσωπο. Εμπνευστές της ήταν οι Χρυσοχόου-Θεμελής.

Η ΠΑΟ εξοπλίστηκε από τους Γερμανούς. Μέλη της ήταν και κρατικά όργανα που κατείχαν ανώτερες και κατώτερες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό των κατοχικών κυβερνήσεων των δοσίλογων, ενώ εξέδιδε και την εφημερίδα Εθνική Φωνή.