Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

Communist Party of Turkey: Hands off Syria ! TKP's statement reacting to AKP's military operation in Syria

After being drawn into a civil war which was triggered by the imperialist projects and activated almost all the reactionary veins of the region, Syria now is turned into an arena for the bloody games of the powers of the region, large and small.
The military operation on the Syrian soil, started  by the AKP government which has sought ways to be involved by its own economic and political plans in the imperialist projects while at the same time being appointed serious tasks at those projects from the beginning, had nothing to do with any national interest or security issue of Turkey.

Yes, the US and their "allies" are a threat for Turkey as well as all the peoples of the region. Yet, Turkey itself is an allied NATO member and a government who does not question the military existence of NATO in Turkey but argues about the threat in Syria, indicates a clear hypocrite.

Yes, there are many "terrorist" groups in Syria but the Free Syrian Army (FSA), who Turkey militarily cooperates today, is yet one of those terrorist groups. The FSA has been supported by the US for years and now they have been caused to clash with the PYD, which is also another group the US has supported.

While Syrian State say "you are not welcomed",  whatever reason the AKP government and its leader who desires "to perform his pray in Damascus" state for todays operation talking about "compliance with international laws", they serve the imperialist plans which aim to divide Syria for various interests.

Our people cannot be deceived with heroism or nationalist demagogy. Syria must be cleared of imperialist projects, interest conflicts between big powers and the fundamentalist powers of the region. It is the Syrian people who will do this.

That's why we tell you, hands off Syria.

Communist Party of Turkey
Central Committee
21 January 2018

https://tkp.org.tr 


«Κάτω τα χέρια από τη Συρία»
Τη νέα στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας από την κυβέρνηση Ερντογάν κατά της Συρίας καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το ΚΚ Τουρκίας, στην οποία σημειώνει με έμφαση ότι «αποτελεί τρόπο για την εμπλοκή της τουρκικής αστικής τάξης με τα δικά της οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που από την πρώτη στιγμή είχε σημαντικές διαφοροποιήσεις και δεν έχει τίποτε κοινό με το εθνικό συμφέρον ή την ασφάλεια της Τουρκίας».

Και συνεχίζει: «Ναι, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της είναι απειλή για την Τουρκία, όπως είναι και για τους λαούς της περιοχής. Η Τουρκία η ίδια είναι μέλος του ΝΑΤΟ, όμως το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει καμία αντίρρηση για τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην Τουρκία αλλά μιλά για απειλή στην Συρία, δείχνει την ξεκάθαρη υποκρισία της.

Ναι, υπάρχουν πολλές τρομοκρατικές ομάδες στη Συρία, αλλά ο λεγόμενος Ελεύθερος Συριακός Στρατός, με τον οποίο συνεργάζεται η Τουρκία, είναι μία από αυτές. Στηρίζεται επίσης από τις ΗΠΑ για χρόνια και τώρα στρέφεται ενάντια στις Μονάδες Αυτοάμυνας (PYD), μια άλλη ομάδα που επίσης στηρίχτηκε από τις ΗΠΑ».

Ταυτόχρονα, το ΚΚ Τουρκίας στην ανακοίνωσή του τονίζει ότι «τα σχέδια της Τουρκίας υπηρετούν τα γενικότερα ιμπεριαλιστικά σχέδια που στοχεύουν στο διαμελισμό της Συρίας». Και καταλήγει: «Ο λαός μας δεν πρέπει να παρασυρθεί από την "ηρωϊκή" ή "εθνική" δημαγωγία. Η Συρία πρέπει να απεμπλακεί από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τη σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα σε μεγάλες και περιφερειακές δυνάμεις, κάτι που είναι επιθυμία του συριακού λαού. Γι' αυτό λέμε: "Κάτω τα χέρια από τη Συρία"».

Οι συνιστώσες του νέου Μακεδονικού Αγώνα

Τελικά, το χθεσινό συλλαλητήριο εξελίχθηκε σε προεκλογική συγκέντρωση ενός άτυπου (προς το παρόν) εθνικιστικού μορφώματος, του οποίου γνωρίζουμε πάντως από τώρα τον επικεφαλής.


Σε αντίθεση με την κόσμια υποδοχή των πρώτων πέντε από τους έξι ομιλητές, ο απόστρατος στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης έγινε δεκτός με τη γηπεδική ιαχή «είναι τρελός ο αρχηγός!», την οποία και ο ίδιος ενέκρινε ρητά από μικροφώνου.

Χαιρέτησε τους «Ελληνες καταδρομείς» του, μνημόνευσε τον μακαριστό Χριστόδουλο, αποφάνθηκε πως «ο ουρανός ήθελε να κλάψει αλλά δεν τον άφησε ο Μεγαλοδύναμος για να συγκεντρωθούμε», έκανε επίδειξη της συνηθισμένης σ’ αυτούς τους κύκλους ημιμάθειας (από το «Ηνωμένο Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Μαυροβουνίων» του Μεσοπολέμου, μέχρι τη δήθεν μετονομασία της Βρετανίας ύστερα από γαλλική απαίτηση), πούλησε αντιπολίτευση επί παντός επιστητού («Χρειάζεται να σας θυμίσω τι σημαίνει αριστεία; Τη μισούνε την αριστεία!»), υπεραμύνθηκε των δικαιωμάτων των πολυτέκνων, κάλυψε πολιτικά τους φασίστεςείναι παιδιά δικά μας, άσχετα αν δεν συμφωνούμε με όσα κάνουν») και δήλωσε περήφανα «εθνικιστής».

Ενας αρχηγός δεν αρκεί, όμως, για να φτιαχτεί πολιτικό κόμμα ή έστω κίνημα. Χρειάζονται πολύ περισσότερα χέρια, πούλμαν και, κυρίως, πληκτρολόγια. Παράγοντες που κινητοποιήθηκαν με το παραπάνω τις τελευταίες δύο βδομάδες, από μια πλειάδα πολιτικών προελεύσεων και κατευθύνσεων. 

Μια ματιά σ’ αυτές τις συνιστώσες αποδεικνύεται διαφωτιστική, τόσο για τη γενεαλογία όσο και για τα βαθύτερα χαρακτηριστικά της όλης κινητοποίησης.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ και Ασφαλιστικά Δικαιώματα : Κανείς δεν εξαιρείται από τη σαρωτική επίθεση. Ενδεικτικά παραδείγματα από χώρες της Ε.Ε.

Κανείς δεν εξαιρείται από τη σαρωτική επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα
Ενδεικτικά παραδείγματα για την κατάσταση των συνταξιούχων σε Γερμανία, Βέλγιο, Αυστρία, Ολλανδία, Δανία και Νορβηγία.
Ένας στους πέντε συνταξιούχους στη Γερμανία 
θα απειλείται από τη φτώχεια τα επόμενα χρόνια
Η επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, είναι αναγκαίος όρος για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των καπιταλιστικών οικονομιών και οι εργαζόμενοι καμιάς χώρας δεν εξαιρούνται απ' αυτή την επίθεση. Αλλωστε, πέρα απ' όλα τα άλλα, η ενιαία αντιασφαλιστική στρατηγική στα κράτη - μέλη της ΕΕ επικαιροποιήθηκε και με τη «Λευκή Βίβλο» για τις συντάξεις, τον Φλεβάρη του 2012.
Κοινός στόχος σε όλα τα κράτη - μέλη είναι η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για τις συντάξεις, καθώς και των εργοδοτικών εισφορών, που οδηγούν ολοένα και περισσότερο στη μετατροπή της σύνταξης και της ασφάλισης σε ατομική ευθύνη, με συστήματα που διαμορφώνονται στη βάση των «τριών πυλώνων», όπου ένα μέρος της σύνταξης παρέχεται σαν επίδομα από το κράτος, ένα άλλο προέρχεται από τα λεγόμενα «επαγγελματικά ταμεία» και ένα τρίτο από τον αμιγώς ιδιωτικό τομέα της ασφάλισης.

Παράλληλα, γενική τάση σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κυρίως για τους νεότερους ασφαλισμένους, οι οποίοι είναι αμφίβολο αν θα πάρουν ποτέ σύνταξη. Μάλιστα, η αύξηση των ορίων προωθείται στο όνομα της «γήρανσης του πληθυσμού» και με άθλια επιχειρήματα, που ευνοούν τον ανταγωνισμό και την ανθρωποφαγία ανάμεσα σε παλιούς και νεότερους ασφαλισμένους, αλλά και ανάμεσα σε εργαζόμενους και άνεργους, για να μένει στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και η πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία του.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ασφαλιστικά συστήματα σε Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Αυστρία, Νορβηγία, καθώς και τα επιχειρήματα που προτάσσουν το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του για να δικαιολογηθεί η επίθεση εναντίον των δικαιωμάτων τρων εργαζομένων.

Οι εξελίξεις γύρω από το ζήτημα της ονοματοδοσίας της ΠΓΔΜ: Οι συνέπειες μιας «διαβολικά θεόσταλτης» λύσης

Άρθρο του Ελισαίου Βαγενά, μέλους της ΚΕ και Υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ παρακολουθεί με προσοχή τις εξελίξεις, που διεξάγονται γύρω από το ζήτημα της ονοματοδοσίας της ΠΓΔΜ. Είναι πασίγνωστο, πως απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, το ΚΚΕ τοποθετήθηκε στο ζήτημα αυτό από θέσεις αρχών και η νηφάλια τοποθέτηση του έρχονταν κόντρα στο κυρίαρχο εθνικιστικό ρεύμα, που καλλιέργησαν όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα από την “άκρα δεξιά” έως την “ανανεωτική αριστερά”, τον τότε ΣΥΝ μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα ο “πατριάρχης” της τελευταίας, Λ. Κύρκος, συμμετέχοντας καιροσκοπικά στα πατριδοκάπηλα συλλαλητήρια είχε εκστομίσει το γνωστό “πλην Λακεδαιμόνιων”, για την απουσία των κομμουνιστών από τις γνωστές “φιέστες”.
 
Το ΚΚΕ και τότε και σήμερα πατά σταθερά στην πραγματικότητα, η οποία διδάσκει πως για να εξασφαλιστεί η ειρήνη, η ασφάλεια κι η ευημερία των λαών δεν είναι αρκετό το όνομα. Μάλιστα η ονοματολογία μπορεί να δράσει αποπροσανατολιστικά, να κρύψει τους πραγματικούς κινδύνους για τους λαούς, που βρίσκονται στη σύγκρουση των συμφερόντων μεγάλων μονοπωλίων στην περιοχή, στην επέμβαση των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Άλλωστε, ας μην λησμονούμε, με δική τους απροκάλυπτη παρέμβαση φτάσαμε στη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και στη δημιουργία του προβλήματος.

Οι ιμπεριαλιστές και οι αστικές τάξεις επιδιώκουν την αξιοποίηση μειονοτικών κι αλυτρωτικών ζητημάτων, για την εξυπηρέτηση των δικών τους οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων. Αυτά τα συμφέροντα, που είναι ξένα προς τα συμφέροντα των εργαζομένων, μπορεί να προκαλέσουν πραγματικό μακελειό. Δεν τελειώνουμε, όπως μας καθησυχάζουν, οι κυβερνητικοί παράγοντες, με το όνομα, ακόμα κι αν εισακουστεί μετά από 25 χρόνια το ΚΚΕ κι επιλεγεί ένα όνομα για όλες τις χρήσεις, που στην περίπτωση που έχει το όνομα “Μακεδονία” ή “Μακεδονικό” αυτό να έχει αποκλειστικά και μόνο γεωγραφικό προσδιορισμό. Απομένουν ακόμα πολλά να γίνουν ώστε να αποτραπεί η αλυτρωτική προπαγάνδα από κυρίαρχους κύκλους της ΠΓΔΜ αλλά κι από εθνικιστικές δυνάμεις στη χώρα μας. Εκείνο, μάλιστα, που είναι το κρίσιμο ζήτημα, είναι αυτό της διεύρυνσης κι ενίσχυσης στην περιοχή μας τέτοιων ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως είναι το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ.