Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Η υποκρισία της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ δεν έχει όρια. Εκείνοι που πίνουν νερό στο όνομα της Ε.Ε., του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς, κλαίνε και οδύρονται για τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης τα οποία οδηγούν την πλειοψηφία των εργαζομένων και ειδικότερα των εκπαιδευτικών στην οικονομική αφαίμαξη για ακόμη μια φορά. Αυτοί που έβαλαν τις υπογραφές τους στις αυξήσεις πείνας των 60 και 90 λεπτών, εκείνοι που έγιναν πλασιέ των δικηγορικών γραφείων για τα 176 ευρώ, αντί να υιοθετήσουν το αίτημα που πρόβαλλε το ΠΑΜΕ από το 2000 για 1.400 ευρώ εισαγωγικό μισθό, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την μείωση των επιδομάτων κατά 12%, τη μείωση των μισθών μας και το πάγωμα των συντάξεων.

Εκείνοι που στη συνάντηση με την υπουργό Παιδείας, στις 19/10/2009, απαιτούσαν την πρόσληψη αναπληρωτών, παραπονιούνται με ανακοίνωσή τους στις 08/03/10 για το γεγονός ότι « μειώνονται δραστικά οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών». Αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να θίξουν την αιτία των δεινών των εργαζομένων που δεν είναι άλλη από την πολιτική εξυπηρέτησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου την οποία όλοι μαζί, σοσιαλδημοκράτες, νεοφιλελεύθεροι και οι ποικιλώνυμοι συνεταίροι τους αποφασίζουν και εφαρμόζουν σε όλες τις χώρες τις Ε.Ε για δεκαετίες. Στόχος τους είναι να αποπροσανατολίσουν και να διαγράψουν τις ευθύνες τους.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, σε αυτή την αποπροσανατολιστική τακτική συμμετέχει, με διαφορετικό βέβαια τρόπο, και η πλειοψηφία του Δ/Σ της τοπικής ΕΛΜΕ. Δεν είναι αποπροσανατολισμός από την βασική αιτία των προβλημάτων μας, που είναι η αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, το να προβάλλεται ως κυρίαρχο ζήτημα το «πόθεν έσχες» των δημοσίων υπαλλήλων και δεν αναφέρεται ούτε μια λέξη για την περικοπή των μισθών και των επιδομάτων; Η στάση τους αυτή δεν εξυπηρετεί την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» των κομμάτων και των κυβερνήσεων του δικομματισμού; Το ίδιο δεν εξυπηρετεί η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς σε ωρομίσθιους και αναπληρωτές; Αυτό που επιδιώκουν είναι να σπείρουν ζιζάνια ανάμεσα στους εργαζόμενους, είτε είναι στην εκπαίδευση είτε αλλού, και να ορθώσουν εμπόδια στην ενότητά μας, προκειμένου να περάσει εύκολα η πολιτική που υπηρετούσε και υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ψελλίζουν κάτι για φορολόγηση της κερδοφορίας των τραπεζών και άλλων κερδοφόρων πηγών όταν τα κόμματά τους διαχρονικά μείωσαν τη φορολογία των κάθε είδους επιχειρήσεων από 45% στο 25% και μεθοδεύουν την περαιτέρω μείωση της φορολογίας τους και όταν οι ίδιοι τόσο στην ΟΛΜΕ όσο και στην ΕΛΜΕ είναι πιστοί στον ανταγωνισμό και στην κερδοφορία της ελεύθερης – ασύδοτης καπιταλιστικής αγοράς. Είναι υποκριτικό να ισχυρίζονται ότι διεκδικούν τη δήμευση της περιουσίας των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων όταν οι κυβερνήσεις τους στήριξαν και στηρίζουν την επιχειρηματικότητα με χίλιους δυο τρόπους ( επιδοτήσεις, χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ, φοροαπαλλαγές, διακανονισμός χρεών κ.α.). Αλήθεια, ποια είναι η θέση τους για το θεσμό του «δόκιμου» εκπαιδευτικού που λανσάρει η κυβέρνηση και για τα εκατομμύρια που δαπανώνται για την συμμετοχή των στρατευμένων παιδιών του λαού στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Κοσσυφοπέδιο, Αφγανιστάν και αλλού;

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, η πλειοψηφία του Δ/Σ της ΕΛΜΕ Πιερίας, ακολουθώντας πιστά τα χνάρια του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, ενσωματώνει τα αιτήματά της σε εκείνα των υποταγμένων ηγεσιών, χωρίς βέβαια να έχει πρόταση διεξόδου και λύση στα προβλήματά μας. Οριστική και αμετάκλητη λύση στα προβλήματά μας δίνει το διεκδικητικό πλαίσιο του Π.Α.ΜΕ Εκπαιδευτικών για μόνιμη και σταθερή εργασία, άμεσους διορισμούς χωρίς όρους και προϋποθέσεις, 1.800 εισαγωγικό μισθό, σύνταξη στα 60 και 55 για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα, δημόσιο καθολικό κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα υγείας, δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της εκπαίδευσης, δημόσια δωρεάν δίχρονη προσχολική αγωγή, θεσμοθέτηση της ειδικής αγωγής ως υποχρεωτικής, δημόσιο και δωρεάν ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, δημόσιες και δωρεάν επαγγελματικές σχολές, ενιαία ανώτατη εκπαίδευση. Οριστική και αμετάκλητη λύση στα προβλήματά μας θα φέρει ο ενωμένος ταξικός ανυποχώρητος αγώνας όλων των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Για να ανοίξει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, όπου η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και ο κρατικός σχεδιασμός θα έχουν στο επίκεντρο τους εργαζόμενους και την κάλυψη των αναγκών τους.

ΕΣΑΚ-ΔΕΕ Πιερίας (www.esakdeepier.gr)

....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου