ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης, ήτανε ανθυπολοχαγός του ΔΣΜ και επικεφαλής του Δυτικού τμήματος. Η καταγωγή του ήταν από τον Πολιχνίτο αλλά ήταν παντρεμένος με την γυναίκα του Βασιλεία στην Πέτρα. Με την αγαπημένη του γυναίκα, έζησε πολύ λίγο χρονικό διάστημα. Στο βουνό ανέβηκε την ημέρα ακριβώς που γεννήθηκε ο μονάκριβος γιός του Γιαννάκης. Σκοτώθηκε το 1951.

Ενώ βρισκόταν με το τμήμα του στο σημείο "Καβακλιά", μεταξύ Μανταμάδου και Νάπης, συνέπεσε τα αποσπάσματα των δοσίλογων να κάνουνε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.

Αντάλλαξαν πυροβολισμούς και πρωτού προλάβουν να τους κυκλώσουν, το τμήμα του κατάφερε να ξεφύγει εκείνος όμως κόπηκε. Πέρασε και πάτησε στην νοτιοανατολική πλευρά του όρους Λεπέτυμνος. Εκεί αντάμωσε κάποιους τσομπάνηδες από τα Γέλια (Πελόπη), οι οποίοι τον βοήθησαν και του έδωσαν φαγητό. Το βράδυ κατέβηκε στο ντάμι του Π. Αβαγιανού, από την Νάπη, πήρε λίγο ψωμί και έφυγε προς την περιφέρεια της Αγ. Παρασκευής στην "Τουρλωτή".

Είχε πάρει να χαράζει και αναζήτησε καταφύγιο σε κάποιο ντάμι για να περάσει την ημέρα εκεί, συπτωματικά ήτανε του αξέχαστου Καπετάνιου του ΕΛΑΣ Ευστρ. Γκρέτζα, από την Αγ. Παρασκευή, που εκείνη την ημέρα είχε πάει στο χωράφι και τον βρήκε στο ντάμι του.

Ο Αντωνιάδης, αφού δεν τον γνώριζε, τον κράτησε όλη την ημέρα κοντά του και όταν βράδιασε έφυγε αφήνοντάς τον ελεύθερο. Δυστυχώς, όλη την ημέρα ο Γκρέτζας δεν κατάφερε να τον πείσει ότι είναι δικός του άνθρωπος για να τον αφήσει να του φέρει φαγητό και ρούχα που τα είχε απόλυτη ανάγκη.

Το βράδυ που έφυγε από του Γκρέτζα πέρασε προς τον "Άγιο Θαράπη" στις Κρεμαστές πιθανόν για να περάσει στον Πετσοφά. Κοντά στον "Άγιο Θαράπη", βρήκε ένα χαλασμένο ξωκλήσι και μπήκε μέσα για να ξεκουραστεί λίγο. Ξάγρυπνος όπως ήτανε και κουρασμένος τον πήρε ο ύπνος μέχρι το πρωί. Οι γυναίκες που εργάζονταν στο κτήμα τον αντιλήφθηκαν και τον καταδώσανε στον αγροφύλακα Δράκο, που πέρναγε από εκεί. Εκείνος έτρεξε στο κοντινότερο χωριό και σε λίγη ώρα ο Αντωνιάδης βρισκόταν περικυκλωμένος από ισχυρές ένοπλες δυνάμεις που είχαν έρθει από τα χωριά: Αγία Παρασκευή, Νάπη, Πελώπη, Στύψη και Καλλονή. Αντιστάθηκε όσο μπορούσε και έπεσε ηρωικά πολεμώντας, για τα ιδανικά του Λαού του.

Στην Αγία Παρασκεύη που μεταφέρανε το πτώμα του, κάποιος ΜΑΥς του έσπασε τη μασέλα και του πήρε τα χρυσά του δόντια.

..