Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΚΑΙ Η ... ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

«ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ»
Ένα καραμπινάτο έγκλημα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

Η πύρινη λαίλαπα που σάρωσε και φέτος την Αττική, άφησε πίσω της μόνο τα αποκαΐδια από τους τελευταίους πράσινους πνεύμονες που έδιναν ζωή στους κατοίκους της. Και αυτή η τελευταία πράξη του δράματος, αποκάλυψε τις διαχρονικές πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που μετατρέπουν τη γη σε εμπόρευμα και την παραδίδουν στην πλουτοκρατία.

Η ιστορία όμως με τα δημόσια δάση, που μετατρέπονται σε φιλέτα για το κέρδος των γνωστών οικοπεδοφάγων και των κυκλωμάτων τους, ακόμη και με δασοκτόνους νόμους και διατάγματα, δυστυχώς επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες.

Εκεί που υπάρχει - ή υπήρχε δάσος - ξεφυτρώνουν βίλες, ακόμη και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, όπως γίνεται στην Πάρνηθα με την «Ιπποκράτειο Πολιτεία».

Ιπποκράτειες ...μεζονέτες
«Βίλλες-Μεζονέτες Ιπποκράτειου Πολιτείας (2.650-3.000 ευρώ το τ.μ.). Σε σημαντική θέση». Την αγγελία αυτή και άλλες παρόμοιες μπορεί να διαβάσει κανείς σήμερα σε πολλές εφημερίδες.
Στις ανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας (στη λεγόμενη ζώνη περιαστικού πρασίνου) και σε έκταση 7.500 στρεμμάτων, όπου εκτείνεται δάσος χαλέπιας πεύκης και αείφυλλων πλατύφυλλων, άρχισαν να ξεφυτρώνουν οι μεζονέτες της «Ιπποκρατείου Πολιτείας», ακριβώς στο σημείο που βρίσκεται το δάσος της Αγίας Τριάδας. Σε μια σημαντική περιοχή για τον αερισμό, την οξυγόνωση και το κλίμα του Λεκανοπεδίου. Εκεί όπου το ρέμα «Χάραδρος» συγκεντρώνει νερό (πηγές, υπόγεια νερά, χιόνια, βροχές) που χύνεται στη λίμνη Μαραθώνα, αποτελώντας τον κυριότερο τροφοδότη της. Σε αυτό το δάσος υπάρχουν δύο μοναδικές φυσικές λίμνες της Αττικής.

Αγροτεμάχια δάσους σε...τιμή ευκαιρίας!

Σ' αυτή λοιπόν την σημαντική θέση άρχισε να κτίζεται και να επεκτείνεται η «Ιπποκράτειος Πολιτεία», για τις ανάγκες του Ιατρικού Συλλόγου. Τα μέλη του αγόρασαν τα τεμαχισμένα οικόπεδα και είτε οικοδόμησαν τα σπίτια τους, είτε τα μεταπούλησαν. Η «δολοφονία» του δάσους της Πάρνηθας άρχισε πριν ακόμα καεί το 2007, με την οικοπεδοποίηση και τη νομιμοποίησή της.
Πώς άρχισε όμως το πανηγύρι των οικοπεδοφάγων; Με τα παραχωρητήρια δασών (χωρίς τοπογραφικά) που δόθηκαν από το ελληνικό κράτος, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Με τον αναδασμό, εκτός από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις, παραχωρήθηκαν και δασικές στους ντόπιους κατοίκους των περιοχών, για να επιβιώσουν συλλέγοντας το ρετσίνι(πρώτη ύλη για το νέφτι) από τα πεύκα.

Το χρονικό της καταστροφής
Το 1973 κάποιος αγοράζει εξ αδιαιρέτου μερίδια από ντόπιους ρητινοσυλλέκτες για λογαριασμό του οικοδομικού συνεταιρισμού «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία». Ποιος είναι ο ...αγοραστής; Ο γνωστός από την Ηλιούπολη Νάστος. Πριν έρθει προς την Πάρνηθα, είχε ανεβάσει στην δεκαετία '50-'60 την Ηλιούπολη, σχεδόν στην κορυφή του Υμηττού!
Τι είναι τώρα ο συνεταιρισμός; Ο Δούρειος Ιππος, στο κόλπο, που χρησιμοποιούν οι έμποροι γης για να θησαυρίσουν... Υπολογίζεται, σύμφωνα με όσα έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, ότι τα κεφάλαια που έχουν απορροφήσει οι συνεταιρισμοί ξεπερνούν το ένα τρισεκατομμύριο.

Η μέθοδος είναι απλή: συγκροτούν (κυρίως τη δεκαετία του '60), «οικοδομικούς συνεταιρισμούς» κι αρχίζουν να πουλάνε στα εγγραφόμενα «μέλη», δασικές εκτάσεις με βάση κάποια «προσύμφωνα πωλήσεως ακινήτου». Σημειωτέον, ότι όλες αυτές οι δασικές εκτάσεις, έχουν ασαφές ιδιοκτησιακό καθεστώς, δεν είναι στο σχέδιο πόλης και προστατεύονται από το Σύνταγμα. Οι «συνεταιρισμοί» ρίχνουν κλήρο στα οικόπεδα (δηλαδή στα δάση), τα μοιράζουν στα μέλη τους με ανεπίσημη ρυμοτομική μελέτη και γεμίζουν με αυθαίρετα κτίσματα τα δάση της Αττικής. Από κει και πέρα, αρχίζουν οι πιέσεις προς τους πολιτικούς για νομιμοποιήσεις και για ...«επίλυση του λεγόμενου κοινωνικού προβλήματος», που έχει δημιουργηθεί. Δημιουργείται, δηλαδή το έδαφος για να αναπτυχθεί ο «φαύλος κύκλος» της ψηφοθηρίας και των πελατειακών σχέσεων.

Νεοανεγειρόμενη οικοδομή στο δάσος

Επανερχόμαστε όμως στον οικοδομικό συνεταιρισμό «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία» και παραθέτουμε τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις διαχρονικά (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), με Προεδρικά Διατάγματα, αντιδασικούς νόμους, παραλείψεις, παραβλέψεις, κωλυσιεργίες, αναθεωρήσεις και με τις ευλογίες της αστικής Δικαιοσύνης, νομιμοποίησαν την οικοπεδοποίηση του δάσους όπου κτίστηκε η «Ιπποκράτειος Πολιτεία».

Ας δούμε πώς ακριβώς επιτεύχθηκε η κατάτμηση και ρυμοτόμηση του δάσους:
- Το 1974 η κυβέρνηση πατώντας σε χουντικό Νόμο αναγνωρίζει ότι το δάσος ανήκει στον Συνεταιρισμό. Αμέσως αρχίζουν ενέργειες για έκδοση ρυμοτομικού διατάγματος.
- Το 1977 κατά την επεξεργασία του σχεδίου διατάγματος από το Συμβούλιο Επικρατείας, το δασαρχείο Πεντέλης σε γνωμοδότησή του (9837) δεν αιτιολογεί τη διατήρηση του δασικού χαρακτήρα της έκτασης. Αντίθετα, το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών με γνωμοδότησή του (318) αποφαίνεται για τη διατήρηση του δάσους λόγω ύψιστου κοινωνικού συμφέροντος, χωρίς οικιστική παρέμβαση. Επιτρέπει την οικοπεδοποίηση μόνο του 10%.
- Στις 23 Νοέμβρη 1977, επί ΝΔ, εκδίδεται Προεδρικό Διάταγμα που επιτρέπει την ρυμοτόμηση. Το δάσος της Αγ. Τριάδας κόβεται σε οικόπεδα. Από κει και πέρα, το έγκλημα συνεχίζεται, αυτή την φορά με συνεχόμενες ...αναθεωρήσεις:
- Το 1983 ο υφυπουργός Γεωργίας του ΠΑΣΟΚ, αναπέμπει στο Αναθεωρητικό Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών την υπόθεση της «Ιπποκρατείου Πολιτείας».
- Το 1985 το Συμβούλιο αποφαίνεται ότι το δάσος είναι δημόσιο. Με αυτή την απόφαση έπρεπε να ανακληθεί η άδεια ρυμοτόμησης και αν υπήρχαν άδειες οικοδομής. Όμως, όχι μόνο δεν γίνεται αυτό, αλλά ο υφυπουργός ξαναστέλνει την υπόθεση στο Αναθεωρητικό Συμβούλιο για νέα γνωμοδότηση!
Στο μεταξύ, ενώ η υπόθεση εκκρεμεί, μονοκατοικίες και μεζονέτες ξεφυτρώνουν στο δάσος, χιλιάδες δέντρα κόβονται και θάβονται για να γίνουν οι δρόμοι... Χαρακτηριστικό της αυθαιρεσίας είναι ότι οι δρόμοι της «Ιπποκρατείου Πολιτείας» περνάνε μέσα από βάση πυραύλων της περιοχής! Στην συγκεκριμένη περίπτωση τα περί Εθνικής Ασφάλειας, για μια βάση που κόβεται στα δύο, πάνε περίπατο...
- Τον Νοέμβρη του 1988, η Πανελλήνια Ένωση δασολόγων υποβάλλει αίτηση στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά του υπουργού Γεωργίας για την ακύρωση της άδειας οικοδομής του 1988, του ΠΔ του 1977 και κάθε συναφούς πράξης. Η Ένωση επικαλείται το Σύνταγμα για την απόλυτη προστασία των δασών.
- 25 Ιούνη 1992 το Συμβούλιο Επικρατείας υποστηρίζει λίγο ως πολύ, κατά πλειοψηφία, ότι ως προς τους νόμους για τα δάση, το Σύνταγμα δεν υποχρεώνει την πολιτεία να ανακαλεί τυχόν παράνομες πράξεις. Προβλέπει απλά ότι έχει την ευχέρεια να το κάνει αν το επιθυμεί!..

Αξίζει, λοιπόν, να υπογραμμιστεί ότι ακόμη μια φορά η αστική Δικαιοσύνη νομιμοποιεί την οικοπεδοποίηση με επίκληση μάλιστα, σε κάποιο σημείο, «τις σοβαρές επιπτώσεις που θα έχει η ανάκληση του ρυμοτομικού σχεδίου στο γενικότερο δημόσιο συμφέρον»!.. Δηλαδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση δημόσιο συμφέρον βαφτίζεται η καταλήστευση της λαϊκής περιουσίας - και μάλιστα του δημόσιου δάσους - από τους λίγους...

Ριζοσπάστης, 09 Σεπτ. 2009

...