ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δε θα συμφωνήσουμε έτσι όπως μπαίνει το θέμα «γιατί δεν περνάει ο λόγος του ΚΚΕ στο λαό». Εχουμε άλλη εικόνα. Να πω πού υπάρχει το πρόβλημα. Πριν 10, 15 χρόνια και πιο παλιά, μας έλεγαν «τι είναι αυτά που λέτε», «είσαστε υπερβολικοί». Σήμερα, πάρα πολλοί άνθρωποι, που δεν είναι ψηφοφόροι μας και που, αν θέλετε, δε διανοούνται να μας ψηφίσουν στις 4 Οκτώβρη, μας λένε, «έχετε δίκιο, λέτε σωστά πράγματα, αλλά πώς μπορούν να γίνουν;».
Έχει μετατεθεί δηλαδή η συζήτηση, και μιλάμε για τους εργάτες τώρα, για τους φτωχούς αγρότες. Δε μιλάμε για το τι μας λένε οι διάφοροι που περνάνε καλά και μας λένε ότι αυτά που λέμε είναι ξεπερασμένα και τέτοια. Ο απλός κόσμος λέει «σας καταλαβαίνουμε, αυτά που λέτε έχουν λογική». Είναι λογικά πράγματα γιατί ταιριάζουν με την εμπειρία του. Μας λένε, όμως, «πώς θα γίνουν αυτά;». Να, λοιπόν, πού είναι το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι, πριν από όλα η εργατική τάξη, όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος, να καταλάβει ότι δε φτάνει να ξέρει το δίκιο της. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι έχει δύναμη. Δεν την χρησιμοποίησε αυτή τη δύναμη. Και να σας το πω καθαρά: Όταν οι εργάτες, οι δυσαρεστημένοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι η συντριπτική πλειοψηφία - δε βάζουμε την εργατική αριστοκρατία μέσα εκεί - ξανασκέφτονται «να φύγω από τον έναν, να πάω στον άλλον», ή, «να μείνω στον ένα», κλπ., αυτό σημαίνει συχωροχάρτι. Ούτε και να πας να ψηφίσεις βρίζοντάς τους, «άντε, άλλη μια φορά πάρε». Πολλοί δε λένε, ντρέπονται να πουν ότι θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, ενώ είναι αποφασισμένοι να το ψηφίσουν. Γιατί δεν είναι όπως παλιά που έβγαινε ο απλός άνθρωπος, καλοπροαίρετα, πίστευε στον Ανδρέα Παπανδρέου, που είχε κάποτε αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα και «τα έδινε όλα».
Τώρα, είναι αρκετοί που θα πάνε με μισή καρδιά. Ψήφο με μισή καρδιά θέλετε; Μία ψήφος είναι αυτή. `Η ψήφος, ας πούμε, αγανάκτησης. Που θα ξαναπάει να την ξαναδώσει στη ΝΔ, γιατί δε θέλει να πάει στο ΠΑΣΟΚ - υπάρχουν και τέτοιοι εργάτες, σου λέει «να ξαναψηφίσω άι σιχτίρ τη ΝΔ γιατί δε θέλω να πάω στο ΠΑΣΟΚ». Θέλετε αυτό; Όχι. Εμείς λέμε, ο εργάτης έχει ψηφοδέλτιο να ψηφίσει.
Τώρα, να μην κάνουμε ανάλυση εδώ, γιατί. Δεν πέσαμε κομήτες. Ας ξεπεράσουν, λοιπόν, επιφυλάξεις, «τι έκανα παραδοσιακά», φοβίες. Τι να φοβηθεί ο εργάτης;
Να συμφωνήσουμε στο εξής πράγμα: Ότι αυτό που χρειάζεται είναι λαϊκή αντιπολίτευση, εργατική αντιπολίτευση, λαϊκή αντιπολίτευση. Κίνημα αποτελεσματικό, όχι να κάνουμε απλώς πορείες και κινητοποιήσεις. Να φέρουν αποτελέσματα, να τους στριμώξουνε. Αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από το ΚΚΕ. Τέλειωσε! Αυτό δε σημαίνει ότι σας ζητάμε να γίνετε όλοι κομμουνιστές. Κανονικά ο εργάτης πρέπει να γίνει κομμουνιστής, αλλά, αν δεν έχετε πειστεί, τι να κάνουμε τώρα, θα τα βρούμε στην πορεία. Αλλά η λαϊκή αντιπολίτευση, η εργατική αντιπολίτευση περνάει μέσα από το ΚΚΕ. Μέσα από την ψήφο στο ΚΚΕ. Πουθενά αλλού.
Μια από τις ερωτήσεις - απαντήσεις κατά την επίσκεψη της Αλ. Παπαρήγα στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Αυτά είναι Debate αλλά αυτά βλέπετε δεν συμφέρει να τα καλύπτουν πανελλαδικά. Μπορείτε να δείτε περισσότερα ΕΔΩ
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου