ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ " ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ "

«Το "πρόβλημα ΚΚΕ"».
Αυτός ήταν ο τίτλος του άρθρου που φιλοτέχνησε χτες στο «Βήμα» ο κ. Γιάννης Πρετεντέρης και δε θα μπορούσε να είναι πιο εύγλωττος και πιο περιγραφικός όσον αφορά το «πρόβλημα» (του κ. Πρετεντέρη).
Ιδού και η κατακλείδα:
«Με άλλα λόγια - εξηγεί ο αρθρογράφος - το «πρόβλημα ΚΚΕ» (...) χρειάζεται μια λύση. Διότι, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, αυτό το πρόβλημα αρχίζει να έχει κοινωνικό κόστος το οποίο πληρώνουμε όλοι»...

Αν το δει κανείς από την πλευρά του κ. Πρετεντέρη, το δίκιο του είναι βουνό. Αφήστε που το συγκεκριμένο «πρόβλημα» (σ.σ.: το ΚΚΕ, ντε), παραμένει δυσεπίλυτο εδώ και 91 ολόκληρα χρόνια!

Βέβαια, μέσα στο διάστημα αυτό δεν είναι ότι δεν έγιναν φιλότιμες προσπάθειες. Έγιναν. Πολλές.
Για παράδειγμα, ο δικτάτορας Πάγκαλος έθεσε το ΚΚΕ στην παρανομία. Ο Βενιζέλος θέσπισε εναντίον του από το Ιδιώνυμο μέχρι και το νόμο κατά της ...ζωοκλοπής. Ο Παπάγος πήγε να λύσει το «πρόβλημα», χρησιμοποιώντας μέχρι και Ναπάλμ. Ο Μεταξάς με τον Μανιαδάκη σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ακόμα και πλαστό «ΚΚΕ», για να ξεμπερδέψουν με το πραγματικό κι όταν απέτυχαν προχώρησαν σε πιο δραστικά μέτρα: πετούσαν τους κομμουνιστές στη θάλασσα κλεισμένους μέσα σε ένα τσουβάλι μαζί με μια γάτα. Μετά τη νέα αποτυχία, ο Σοφούλης σκέφτηκε να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» με τον νόμο 509 περί «μη εθνικοφρόνων», αλλά παρά τα 5.000 εκτελεστικά αποσπάσματα, τις ακόμα περισσότερες καταδίκες και τις δεκάδες χιλιάδες εξορίστων, τζίφος... Επί Πλαστήρα επανέφεραν σε εφαρμογή έως και τον νόμο 375 περί «κατασκοπίας». Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ήλπισε ότι η «λύση» θα ερχόταν με τους «Νέους Παρθενώνες» της Μακρονήσου. Ο Παπαδόπουλος και ο Παττακός ακολούθησαν...

Τόσες προσπάθειες, λοιπόν, κι όμως το «πρόβλημα ΚΚΕ» παραμένει άλυτο.
Και συνεχίζει να ταλαιπωρεί δημοκράτες και γλυκύτατους ανθρώπους σαν τον κ. Πρετεντέρη.
Οι οποίοι, βέβαια, επειδή είναι δημοκράτες και γλυκύτατοι, δεν μπορούμε να πιστέψουμε (για την ακρίβεια: το αποκλείουμε!) ότι έχουν στο μυαλό τους «λύσεις» σαν αυτές που ήδη περιγράψαμε - αφήστε που αποδείχτηκαν και αναποτελεσματικές.

Εντούτοις το «πρόβλημα» παραμένει.
Και πιθανώς - πάντα εντός των πλαισίων της δημοκρατίας - ο κ. Πρετεντέρης, ως επιμελής που δεν περιορίζεται μόνο στον εντοπισμό του «προβλήματος», να έχει αυτός να μας προτείνει τη δική του εκδοχή της «λύσης». Ίσως, δε, να πρόκειται για μια πιο επεξεργασμένη και βελτιωμένη εκδοχή εκείνης της «λύσης» που ο ίδιος είχε σκεφτεί και είχε προτείνει εδώ και μια δεκαετία (έχει παρελθόν ο κ. Πρετεντέρης γύρω από την ενασχόλησή του με «Το "πρόβλημα ΚΚΕ"»), όταν έγραφε πως οι κομμουνιστές είναι «δέκα καραγκιόζηδες και πενήντα σαλεμένοι», που πρέπει να σταλούν να ζήσουν στα «βουνά» («Βήμα», 11/11/99).
Αυτή ήταν η πρότασή του, τότε. Ούτε φυλακές, ούτε εκτελέσεις, ούτε εξορίες, ούτε παρανομίες, φυσικά. Είπαμε, γλυκά και δημοκρατικά πράγματα. Κάτι σαν «πικ - νικ» στο ...βουνό, δηλαδή.

...