«Για τις λαϊκές ανάγκες ή τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας; Διοικητική μεταρρύθμιση για ποιον;»
Η πολιτική που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν είναι ανεξάρτητη και αποκομμένη από τους στόχους και τις κατευθύνσεις της κυρίαρχης γενικής πολιτικής, αλλά αποτελεί συστατικό μέρος της με όλα τα αντιλαϊκά χαρακτηριστικά. Συμπληρώνει και βοηθά στην υλοποίηση των βασικών στόχων της, ανοίγοντας πόρτες και παράθυρα για τη διείσδυση των επενδύσεων των συσσωρευμένων κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, που προέκυψαν από την υπερεκμετάλλευση εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων.
Όλα τα άλλα που σερβίρουν δήθεν για «ισχυρές μονάδες τοπικής αυτοδιοίκησης», για ανάπτυξη προς όφελος του λαού, και άλλα τέτοια, είναι για να θολώσουν τα νερά, να παραπλανήσουν για ακόμα μια φορά το λαό, είναι τα «καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς». Ισχυροί δήμοι, νομαρχίες και περιφέρειες για ποιον; Για τις ανάγκες του λαού ή της πλουτοκρατίας; Και ασφαλώς δεν προκύπτουν από το γεωγραφικό ή πληθυσμιακό μέγεθος και την έδρα, αλλά από τις αναγκαίες αρμοδιότητες φιλολαϊκού προσανατολισμού και τους αντίστοιχους πόρους από τον προϋπολογισμό.
Γιατί λοιπόν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αφού ισχυρίζονται ότι οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν και πρόκειται να γίνουν, Καποδίστριας Ι και ΙΙ, γίνονται για την ανάπτυξη στην κατεύθυνση των λαϊκών αναγκών και της ποιότητας ζωής των κατοίκων, γιατί δεν παραχώρησαν όλα αυτά τα χρόνια τις αναγκαίες, φιλολαϊκού χαρακτήρα αρμοδιότητες και τους αντίστοιχους πόρους στους Δήμους και τις Νομαρχίες, για να μπορούν να ανταποκριθούν στις μεγάλες λαϊκές τοπικές ανάγκες, αλλά τους μετέτρεψαν σε διοικητικούς μηχανισμούς, ιμάντες μεταφοράς και υλοποίησης της κεντρικής αντιλαϊκής πολιτικής τους; Τι τους εμπόδιζε; Ας σταματήσουν λοιπόν να κοροϊδεύουν και να εξαπατούν το λαό.
Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων της διοικητικής δομής της χώρας, που είχε ξεκινήσει από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό Εσωτερικών τον Αλέκο Παπαδόπουλο, και είχε υιοθετηθεί από τη ΝΔ, η οποία είχε δεσμευθεί να προχωρήσει στην υλοποίηση της από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή (εξαγγελία στη ΔΕΘ το 2008) αναγκάστηκε να σταματήσει, εξαιτίας των έντονων λαϊκών αντιδράσεων. Η φιλοσοφία των διοικητικών μεταρρυθμίσεων είναι να ενισχυθούν όλες οι διοικητικές μονάδες που είναι κάτω από τις κεντρικές ως κρίκοι του ενιαίου κρατικού μηχανισμού με στόχο να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά στην υλοποίηση της γενικής κεντρικής αντιλαϊκής πολιτικής.
Στα πλαίσια αυτά, θα γίνει επέκταση της λαϊκής φορολόγησης, της εμπορευματοποίησης δημόσιων και δημοτικών - κοινωνικών υπηρεσιών, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της καπιταλιστικής επιχειρηματικής οργάνωσης όλων των λειτουργιών των ΟΤΑ.
Επί της Αρχής της διοικητικής μεταρρύθμισης, εκφράστηκε συναίνεση στα κεντρικά όργανα της τοπικής (ΚΕΔΚΕ) και νομαρχιακής (ΕΝΑΕ) αυτοδιοίκησης από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑΟΣ στα αντίστοιχα συνέδριά τους. Οι προτάσεις της ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ εστιάζουν:
α) Στην καθιέρωση Β΄ Βαθμού Αυτοδιοίκησης σε επίπεδο Περιφέρειας στην προοπτική αιρετών Περιφερειαρχών και Περιφερειακών Συμβουλίων (σήμερα δεν είναι πραγματοποιήσιμες λόγω Συντάγματος).
β) Στη συνένωση και ισχυροποίηση των Δήμων με κριτήρια τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας τους και της ικανότητάς τους να αναλάβουν εκτεταμένες αρμοδιότητες σε τομείς κοινωνικής πολιτικής (παιδείας, υγείας, πρόνοιας, κλπ.).
Με βάση τους συγκεκριμένους άξονες, προτείνεται η επέκταση της δημοτικής περιφερειακής φορολογίας που προβάλλεται ως «φορολογική αποκέντρωση» καθώς και ο περιορισμός των νέων δήμων σε 380-390 σε σχέση με τους 1.034 δήμους και κοινότητες που υπάρχουν σήμερα και των περιφερειών σε 13 με 16. Η πρόταση αυτή προβάλλεται ως προσπάθεια αποκέντρωσης, αναβάθμισης της ποιότητας της δημοκρατίας και σύγκλισης της χώρας με το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο». Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προωθεί με γρήγορους ρυθμούς τη διοικητική μεταρρύθμιση, σε συνδυασμό με νέο εκλογικό νόμο, στοχεύοντας στη διασφάλιση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και της ληστείας της λαϊκής ψήφου.
Οι εργαζόμενοι λοιπόν, οι αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, νομαρχιακοί σύμβουλοι, εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στη λογική για το πώς τα νέα σχήματα θα είναι πιο ισχυρά, λειτουργικά και αποτελεσματικά, για τις έδρες, τις γεωγραφικές και πληθυσμιακές ενότητες ή δυσαναλογίες και άλλα παρόμοια, γιατί κάτι τέτοιο θα είναι επιζήμιο, θα είναι έξω από την ουσία της επιχειρούμενης αλλαγής και μακριά από την πολιτική ουσία της. Πρέπει να απορρίψουν τον Καποδίστρια ΙΙ, τους στόχους και τα μέτρα του γιατί δεν συμφέρει τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και την ύπαιθρο, τους επαγγελματίες και συνταξιούχους, αλλά την πλουτοκρατία.
Να διεκδικήσουν αγωνιστικά:
- Να σταματήσει αμέσως η προώθηση και εφαρμογή της διοικητικής αναδιάρθρωσης της χώρας καθώς και η μείωση των Δήμων και Νομαρχιών.
- Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα στους βασικούς κοινωνικούς τομείς παιδείας, υγείας, πρόνοιας. Να αντιταχθούν στη μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση διότι αυτό θα σημάνει τελικά μεταφορά κόστους στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.
- Την οικονομική επάρκεια Νομαρχιών και Δήμων με επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των στοιχειωδών τους υπηρεσιών.
- Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία.
- Να καταργηθούν οι ρυθμίσεις που περιορίζουν την αντιπροσωπευτικότητα και να γίνει εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων της αυτοδιοίκησης.
- Να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας καθώς και η ανασφάλιστη εργασία.
- Να καταργηθεί το νομικό πλαίσιο που καθιστά τους ΟΤΑ, επιχειρήσεις καθώς και οι δημοτικές και νομαρχιακές επιχειρήσεις.
- Να δοθεί δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική και για τη λειτουργία αντίστοιχων δημοτικών υπηρεσιών απορριμμάτων, πρασίνου, αθλητισμού, πολιτισμού, για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, τη δασοπροστασία, την εκτέλεση έργων αντιπλημμυρικών και πυροπροστασίας.
Αγώνας λοιπόν και πάλη του λαϊκού μαζικού κινήματος για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα, για μια άλλη πολιτική, που θα υπηρετεί τις ανάγκες, τα προβλήματα και συμφέροντα του λαού.
πηγή: Μ. Πολλάτου, εφημερίδα Εμπρός, 03/12/2009
.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου