Ο ΧΡΟΝΟΣ ΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑ *

"... Υπάρχουν μέσα, πηγές, γνώση και τεχνολογία να δουλεύουμε λιγότερο και να ζούμε καλύτερα με πρόσβαση σε όλα τα αγαθά της γης και της κοινωνίας στον 21ο αιώνα, πολλά περισσότερα από τον 19ο του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Κι όμως οι επιπτώσεις από την αντεργατική λαίλαπα μόλις τώρα γίνονται τσουχτερά αισθητές στις παγιδευμένες μάζες που ανέχτηκαν προσωρινή, μερική απασχόληση, ανταποδοτικότητα, ανταγωνισμό, ελεύθερη αγορά αφεντικών σε παζάρια εργαζομένων δούλων που αποκτηνώνονται στην απόπειρα να μην παραδεχτούν ότι εκχώρησαν στο κεφάλαιο τον ατομικό τους χρόνο ως συλλογική οργανωμένη κατάκτηση επειδή δεν εφόρμησαν και δεν κοινωνικοποίησαν τα μέσα παραγωγής.
Αργά ή γρήγορα αυτοί που πρέπει να συρρικνώσουν μαζί με τα δικαιώματα τα εργασιακά τους, το χρόνο της «ελεύθερης» ζωής τους, στο μέτρο της διατήρησης των κερδών των ταξικών τους αντιπάλων αντίστροφα, θα δουν το πραγματικό πρόσωπο του εχθρού.

Ο χρόνος ως εργασία κι επομένως ζωή, πρέπει να ξανασυζητηθεί από την αρχή αν χρειαστεί, με τις μάζες τις εγκλωβισμένες στη «δημιουργική ανεργία», την άθλια ιδέα που παράγει το σερφάρισμα στο internet εντός των κελιών της σκέψης. Κι είναι δουλειά των απανταχού σκεπτόμενων πέρα από το εγωιστικό τους γονίδιο, δηλαδή των κομμουνιστών, να εξηγήσουν στο εν δυνάμει γιγάντιο προλεταριάτο του 21ου αιώνα ότι αυτό που φαίνεται στους σύγχρονους καθρέφτες της «κρίσης», δεν είναι παρά αυτό που φαινόταν πάντα. Το φίδι το καπιταλιστικώς ιερό που λέει «δουλειά δεν είχε ο διάολος και γ... τα παιδιά του». Για να ελέγχει τους φτωχοδιάβολους, το χρόνο της ζωής και τον πλούτο της ίδιας τους της ύπαρξης."

* απόσπασμα από άρθρο της Λιάνας Κανέλλη, "Ρ" , 22/8/2010








...