ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ. ΕΝΤΑΥΘΑ !!!

Αγαπητέ κύριε εισαγγελέα

1. Ξέρω ... δεν είστε εσείς ο ίδιος αυτοπροσώπως που διατάξατε το χτύπημα της απεργιακής φρουράς εκεί στη Μυτιλήνη στις 31 Μάη και τη σύλληψη των τριών συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ που θα τους δικάσετε την Πέμπτη 16 Σεπτέμβρη. Δεν είστε προφανώς εσείς ο ίδιος που έχετε κηρύξει τόσες και τόσες φορές, τόσες και τόσες απεργίες παράνομες και καταχρηστικές. Δεν είστε εσείς που δώσατε δίκιο στο Jumbo σε βάρος του 23χρονου Νικολόπουλου που τον απέλυσαν επειδή ήθελε να φτιάξει σωματείο και επειδή τους κατάγγειλε όταν αποπειράθηκαν να τον δωροδοκήσουν. Δεν είστε εσείς ο ίδιος που επιστρατεύσατε τους φορτηγατζήδες ή όποιον άλλο κλάδο κατά καιρούς έφερε την όποια κυβέρνηση σε δύσκολη θέση με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του. Δεν είστε εσείς ο ίδιος προσωπικά που αθωώσατε τόσες και τόσες φορές τους υπεύθυνους για τη «Ρικομέξ» ή το «Σαμίνα». Ούτε ξέρω αν είστε εσείς ο ίδιος αυτοπροσώπως που αφήνεται ατιμώρητους αυτούς που ευθύνονται για δεκάδες εργατικά ατυχήματα, αυτούς που απολύουν εγκύους, αυτούς που πιέζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν 10 και 15 ώρες, ανεξάρτητα αν δουλεύουν οδηγώντας πλοία, αεροπλάνα, νταλίκες ή λεωφορεία. Είναι όμως κάποιος σαν εσάς που τα έκανε όλα αυτά. Κάποιος από σας. Άρα ο «διάλογος» που επιχειρώ δεν είναι μ΄ εσάς προσωπικά τον κύριο Γιάννη ... Γιώργο ... Παύλο ... Κώστα .... αλλά είναι με τον θεσμό του «αξιότιμου κυρίου Εισαγγελέα». Ή και του δικαστή γενικά.

2. Λοιπόν κύριε εισαγγελέα μου. Εσείς που διαβάζετε βιβλία και φιλοσοφείτε. Εσείς που είστε καλλιεργημένος και σκεπτόμενος : Πως και δε βλέπεται ότι ο ρόλος και η φύση του επαγγέλματός σας είναι να υπηρετεί το όποιο κάθε φορά πολιτικό – οικονομικό σύστημα και την αντίστοιχη εξουσία ; Ή μήπως το βλέπεται αλλά δεν έχετε διέξοδο διαφυγής ; Γιατί δε μπορεί να μη ξέρετε ότι τους νόμους τους παραγγέλνει και τους αγοράζει η «όποια» άρχουσα τάξη. Η άρχουσα τάξη που ορίζει και το ποιοί εισαγγελείς και δικαστές θα εφαρμόζουν ποιούς νόμους για να περιφρουρούν την εξουσία της. Να για παράδειγμα πάρτε το Μνημόνιο. Ή την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Ή τη διάταξη που απαγορεύει στα συνδικάτα και τις εργοδοτικές οργανώσεις να συζητούν αυξήσεις πάνω απ΄ την Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραψε η πουλημένη η ΓΣΕΕ. Διάταξη δηλαδή που απαγορεύει και τη διεκδίκηση ακόμα. Ή τη νομοθεσία των Ρωμαίων που κατοχύρωνε τη δουλεία. Ή τη νομοθεσία του Μεσαίωνα που κατοχύρωνε τα απαραβίαστα δικαιώματα των Φεουδαρχών. Ή τα φιρμάνια του Σουλτάνου. Ή τα φιρμάνια της εκκλησίας που αφόριζε την επανάσταση του 1821. Όλα αυτά τα πλαίσια που αλυσοδένουν τον κοσμάκη σε κάθε εποχή κι επιχειρούν να εξασφαλίζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη διατήρηση της κυριαρχίας της όποιας πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

3. Πως σας περνά απ΄ το μυαλό και επαναλαμβάνεται αυτή την ηλίθια σκέψη περί «αντικειμενικότητας της δικαιοσύνης» ή «τυφλής δικαιοσύνης» ή «λειτουργήματος» !!! Πως δικαιολογείτε την άποψη ότι εσείς προσωπικά παίζετε κάποιο ρόλο στην έκβαση κάποιας δίκης ; Ότι παίζει ρόλο η προσωπικότητά του όποιου παράγοντα της δίκης ; Φαντάζεστε μια δίκη στην αρχαία Ρώμη που θα αθώωνε το Σπάρτακο ; Φαντάζεστε ότι μπορούσε να μη καταδικαστεί ο Ρήγας Φεραίος απ΄ τους Τούρκους ; Ότι μπορούσε αν δικαζόταν ο Τσε Γκεβάρα στη Βολιβία να ζούσε ακόμα ; Ότι υπήρχε περίπτωση να τη γλιτώσει ο Μπελογιάννης ανάλογα με το ποιοί θα ήταν οι δικαστές του ; Το σύστημα της κάθε εποχής είχε φροντίσει ( αυτονόητο είναι αυτό ) να έχει εξασφαλίσει την καταδίκη του κάθε επαναστάτη ή έστω «ασυμβίβαστου» με κατάλληλο νομικό πλαίσιο και κατάλληλο προσωπικό για την εκτέλεση των νόμων. Απ΄ το δικαστή και τον εισαγγελέα μέχρι το δήμιο. Μ΄ αυτή την έννοια λέω ότι είναι δεμένα τα χέρια σας. Ακόμα κι αν εσείς έχετε τις πιο προοδευτικές αντιλήψεις ή τις καλύτερες προθέσεις απέναντι στην ιστορία ή την αντίδραση στην αδικία. Τα χέρια σας είναι δεμένα πιο πολύ απ΄ τα χέρια όσων δικάζετε. Οι νόμοι που θα εφαρμόσετε δεν είναι δικό σας έργο, αλλά έργο αυτών που τους φτιάχνουν υπηρετώντας την εξουσία.

4. Ας πούμε : όταν ο νέος εκλογικός νόμος θα είναι ψηφισμένος ... αυτός που μοιράζει 120 έδρες με αναλογικό τρόπο και τις άλλες 180 θα τις κάνει μονοεδρικές ... δηλαδή δικομματικές ... τότε ένα κόμμα με το 10% των ψήφων θα παίρνει το 3,5% των εδρών ... εσείς οι «ταγοί» της δικαιοσύνης θα μπορούσατε να δικαιώσετε ένα κόμμα που ζητά το αυτονόητο των μαθηματικών ; Θα μπορούσατε να μη δώσετε δίκιο στον προφανή παραλογισμό του νόμου των απατεώνων που θέλουν να νοθεύσουν και τη λαϊκή ψήφο ; Θέλετε κι άλλα παραδείγματα ; Ας πούμε για τη δυνατότητα των κυβερνήσεων να βάλουν χέρι και να παίξουν στο τζόγο του χρηματιστηρίου και «συμπτωματικά» να χάσουν τα λεφτά των ταμείων μας. Και ως εκ θαύματος να τα έχουν κερδίσει «νόμιμα» αυτοί που χρόνια τώρα ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις κατά τα γούστα τους ... οι κεφαλαιοκράτες ... θα μπορούσε άραγε να βγει ένας εισαγγελέας και να τους φωνάξει : «Που πάτε ρε κλέφτες τα λεφτά του κοσμάκη» !!!

5. Και καλά ... ο εισαγγελέας δε μπορεί να εγκαλέσει αυτούς που «κλέβουν νόμιμα», με βάση τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν. Ποια ανάγκη όμως τους κάνει να κάνουν το κορόιδο όχι μόνο για τις «νόμιμες κλεψιές» των πλούσιων, αλλά ακόμα και για τις «παράνομες κλεψιές» τους ; Θα μπορούσα να φέρω διάφορα παραδείγματα μπαίνοντας κι εγώ στη λογική της «αντικειμενικής» ή «τυφλής» «δικαιοσύνης». Μόνο που δεν πιστεύω ότι είναι ... τυφλή ... είναι και μονόφθαλμη και φοράει και παρωπίδες ... Αλλιώς δεν εξηγούνται ένα σωρό παραδείγματα όπου ο «νόμος» εξαντλεί την αυστηρότητά του απέναντι στους αγωνιζόμενους ανθρώπους, αλλά ξεχνά ατιμώτηρους ένα σωρό εμπόρους ναρκωτικών ... νταβατζήδες ... κλέφτες ... επιχειρηματίες ... πολιτικούς .... δημάρχους ... Που το πήγα τώρα ... Να ένα παράδειγμα : Εδώ και 20 χρόνια κάποιοι στο Μόλυβο φωνάζουν, λένε, γράφουν, καταγγέλλουν, ότι απ΄ τη δημοτική πινακοθήκη λείπουν έργα ... φέτος αυτό αποδείχτηκε περίτρανα ... γράφτηκε και στον τοπικό τύπο ... λείπουν 30 πίνακες διάσημων Ελλήνων καλλιτεχνών. Κύριε εισαγγελέα το πήρατε είδηση ; Και γιατί αυτό είναι ασήμαντο ενώ η απεργιακή φρουρά είναι σημαντικό παράπτωμα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου ; Ή να σας πω άλλο παράδειγμα : στο Μόλυβο ισχύουν εδώ και πολλά χρόνια κάποια διατάγματα για τη διατήρηση του οικισμού, τον τρόπο που μπορούμε να χτίζουμε, να βάζουν στα μαγαζιά ταμπέλες κλπ. Υπάρχουν δυό – τα μεγαλύτερα τουριστικά πρακτορεία , το «panatela.travel” και το “COM.TRAVEL”, που έχουν παραβιάσει προφανώς αυτούς τους νόμους και τις διατάξεις. Ποιός εισαγγελέας θα ασχοληθεί μ΄ αυτά κύριε εισαγγελέα ; Μήπως εσείς ;

6. Ποιός κάνει λοιπόν κακό στον τουρισμό κύριε εισαγγελέα ; Γιατί εγώ βλέπω ότι αυτός που υπερασπίζεται τη ζωή του, το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα όλων των ανθρώπων στις διακοπές, το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να κερδίσουν απ΄ τον τουρισμό ... αυτός που κάνει μια απεργία ... αυτός που εκφράζει το ανώτερο αίσθημα της κοινωνικής αλληλεγγύης ... δικάζεται την Πέμπτη από σας. Αλλά αυτόν που έκλεψε τους πίνακες απ΄ την πινακοθήκη δεν τον ψάχνει κανένας ... ίσως γιατί είναι προφανώς κάποιος δημοτικός άρχοντας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Κι αυτός που παραβιάζει τους νόμους για τη διατήρηση του οικισμού που είναι ο κύριος μαγνήτης τουρισμού στο χωριό μας, είναι «κύριος» και «παράγοντας» του τουρισμού. Απ΄ αυτούς μάλιστα που πριν από λίγο καιρό μαζί με τις δημοτικές αρχές που εξαφάνισαν τους πίνακες ζητούσαν την κεφαλή των απεργών των καραβιών και των αεροπλάνων επί πίνακει για το κακό που δήθεν κάνουν στον τουρισμό.

7. Καταλαβαίνετε φαντάζομαι ότι όλοι εμείς οι γκρινιάρηδες μ΄ αυτά και μ΄ αυτά διαμορφώνουμε μια νοοτροπία. Μια αίσθηση αδικίας . Νόμιμης αδικίας σαν τους νόμους σας. Ταξικής αδικίας σαν τη δικαιοσύνη σας. Κι όποιος αδικείται αναγκαστικά ψάχνει αλλού τη λύση και τη δικαίωση. Έτσι κι εμείς ψάχνουμε : ποιό δικαστήριο θα δικαιώσει εμάς ; Κι αποφασίζουμε : Η δική σας καταδίκη δε σημαίνει τίποτα για τον επαναστάτη. Η καταδίκη σας δε σημαίνει καθόλου ότι δεν έχουμε δίκιο. Αντίθετα σε κάποιες περιπτώσεις η ίδια η καταδίκη σας μας αποδείχνει ότι έχουμε απόλυτο δίκιο. Δίκιο που μας το αναγνωρίζει ο λαός κι η ιστορία. Να πάρτε πάλι το παράδειγμα : Το Σπάρτακο, και το Ρήγα Φεραίο, και τον Τσε, και το Μπελογιάννη τους καταδίκασαν και τους σκότωσαν. Ποιός είχε δίκιο ; Υπάρχει σήμερα κάποιος άνθρωπος που να δίνει δίκιο στον Καίσαρα ή τον Σουλτάνο ή τους Δουλοκτήτες όλων των εποχών ή στη CIA ή στο μισαλλόδοξο κράτος του παππού του Γιωργάκη ; Όπως βλέπετε οι «αισθήσεις» πάνε μαζί : η ταξική αδικία και η ταξική δικαίωση. Η δικαίωση που έρχεται όταν η κοινωνία κάνει το επόμενο βήμα της τσαλαπατώντας οικονομικά θηρία και στρατούς και αστυνομίες και δικαστές και νόμους. Παράλληλα συναισθήματα σαν τον ταξικό φόβο που είστε επιφορτισμένοι να μοιράζετε στον κόσμο που αγωνίζεται . Κι είναι ο ανάποδος ταξικός φόβος, απ΄ αυτόν που τα αφεντικά σας νοιώθουν απ΄ την ανάσα της εργατικής τάξης στο καπιταλιστικό σβέρκο τους. Μια ανάσα κι ένας ψίθυρος που τους λέει : «Ο καιρός σας πέρασε. Το ομολογεί η οικονομία η δική σας. Το λέει η ιστορία σας. Και το λέει κι η νομοθεσία σας, που όσο πιο σκληρή γίνεται, τόσο πιο κοντά είναι το τέλος του συστήματος που υπηρετείτε».

8. Έτσι που λέτε κύριε εισαγγελέα. Εμείς ξέρουμε καλά. Ρόλος και στόχος της δουλειάς σας (όχι προσωπικός) είναι να αποθαρρύνετε κάθε απόπειρα σε βάρος των συμφερόντων των αφεντικών σας. Όπως έλεγε κι ένας Γερμανός φιλόσοφος «Αυτός που είπε το «ού κλέψεις» δεν μπορεί να ήταν φτωχός. Δε θα πήγαινε ποτέ το μυαλό του εκεί ούτε θα τον ένοιαζε. Αυτός που είπε πρώτος το «ου κλέψεις» ήταν ο ίδιος κλέφτης». Δέστε όμως τα αναπάντητα ερωτήματα που σας βασανίζουν κι εσάς και αυτούς που διατάζουν και νομοθετούν : Μπορείτε να μας εμποδίζετε αιώνια ; Μπορείτε να μας σταματήσετε για πάντα ; Σε ποιά ιστορική περίοδο κάποια εξουσία το κατάφερε αυτό ; Και που είναι τώρα αυτή η εξουσία ; Μπορείτε να μας φοβίσετε ; Από που προκύπτει ; Κάποτε οι παλιότεροι εισαγγελείς τους παλιότερους Κομμουνιστές τους έστηναν στον τοίχο με εντολή των παλιότερων Παπανδρέων. Είδατε καμμιά προκοπή ; Είδατε τους κομμουνιστές να «κωλώνουν» ή να φοβούνται ή έστω να λιγοστεύουν ; Γελασμένοι μακριά είστε κύριε. Είμαστε πάρα πολλοί αυτοί που ζηλεύουμε τη «θέση» του Στρατή, του Παρασκευά και του Νίκου στο «εδώλιο» ... κύριε εισαγγελέα. Και δε ξέρω κανέναν που θα ζηλεύει τη δική σας θέση στην έδρα.

Φιλικά

Μάνος Δούκας

...