Του Γιάννη Σκαλόπουλου *
Πρώτα πρώτα εγώ προσωπικά δεν σας αναγνωρίζω σαν πνευματικούς ανθρώπους. Για να εξηγούμαστε από την αρχή.
Γιατί με το “Μανιφέστο” σας προ ημερών δημοσιευμένο, αποδείξατε πως είστε “αυτόβουλοι δούλοι” του σεσηπότος κατεστημένου που διέσυρε και διέφθειρε την πατρίδα επί δεκαετίες.
Σαν σκεπτόμενος άνθρωπος που, φύσει και θέσει, ανήκω στην τίμια εργατική τάξη απορρίπτω με σθένος και παρρησία το …μανιφέστο σας το οποίο αντανακλά και την αλόγιστη πρόσδεσή σας στο καπιταλιστικό άρμα, εκφράζει τη δουλικότητά σας στην αναιδή και υπεύθυνη για όλα τα δεινά των Ελλήνων, αστική σας τάξη.
Σαν πνευματικός άνθρωπος, που είμαι σπλάχνο από τα σπλάχνα του Λαού, δεν αναγνωρίζω σε σας κανένα δικαίωμα να με “συμβουλεύετε” για να συναινέσω με αυτούς που υπερασπίζεσθε με θέρμη, με αυτούς που μαύρισαν τη ζωή μου, με αυτούς που κλέβουν το ψωμί των παιδιών μου από το τραπέζι, με αυτούς που προδίδουν την πατρίδα μου καθημερινά.
Δεν συναινώ με την πλουτοκρατία που έφερε την πατρίδα μου στην καταστροφή και εκφράζεται απόλυτα (η πλουτοκρατία)με τους φυσικούς της συνεργούς: τους ψευτοσοσιαλιστές, τους δεξιούς αμνήμονες και τα φασιστικά ξόανα αρχαίων ημερών.
Ρημάξατε την πατρίδα μου εσείς κι αυτοί, ντυμένοι φίλοι οι οχτροί μου, επί δεκαετίες, με τα “Μνημόνια”, τους “Ευρωπαίγους” (πού ‘σαι καημένε Μακρυγιάννη), λήσταρχους, με το κατεστημένο της πολλαπλής εκμετάλλευσης, με τη Δικαιοσύνη που μονάχα τυφλή δεν είναι, με το Μεσαίωνα που φέρατε και θέλετε υποταγμένο και σκλάβο τον σημερινό άνθρωπο της βιοπάλης, τον σημερινό φοιτητή, τον σημερινό νέο που φεύγει πρόσφυγας από την Ελλάδα για να βρει δουλειά και ψωμί.
Χρειάζεται πολύ θράσος και μεγάλη Αναίδεια να ζητάτε, σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, από την πενόμενη πλειοψηφία των Ελλήνων, εσείς οι….”πεφωτισμένοι” της άρχουσας τάξης, οι ομογάλακτοι και συσταυλιζόμενοι με τους αχρείους και τους άρπαγες της πλουτοκρατίας του τόπου, απαιτείται μεγάλο θράσος και ταλέντο Υποκριτικής να απαιτείτε – με το μανιφέστο σας – “συναίνεση και ομοψυχία” για τη σωτηρία της πατρίδας (!) και έξοδο από την κρίση!
Δηλαδή: να έρθει ο Άνεργος, ο οικοδόμος, ο εργάτης της Ναυπηγοεπισκευαστικής (που κάνει ένα μεροκάματο τον μήνα), ο φοιτητής που στέγνωσε το στόμα του από την πείνα, ο απολυμένος εργάτης και εργάτρια που δεν έχει να πληρώσει το νερό, το τηλέφωνο, το ρεύμα, ο συνταξιούχος του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ κ.λπ. που του έκοψαν φάρμακα και ιατρική περίθαλψη, να έρθει ο επιστήμονας νέος, που είναι έτοιμος να ξενιτευτεί από την πατρώα του γη για να βρει δουλειά, όλοι αυτοί δηλαδή να έρθουν και να ….. φιλιώσουν με τον άρπαγα και εκμεταλλευτή τους, τον βιομήχανο, τον τραπεζίτη, τον εφοπλιστή που τον έδιωξαν από τη δουλειά χωρίς αποζημίωση (χάρι στους παράνομους νόμους που ψήφιζε και ψηφίζουν οι καταδικές τους αστικές κυβερνήσεις μέσα στον “Ιερό Ναό της Δημοκρατίας τους”)!
Τι ωραία προσφορά στον τόπο σας (!). Από πόσον ωραία και …… υψηλά ιδανικά είναι εμπλουτισμένη η ακραιφνής επιστημοσύνη σας! Και θέλετε να ξεχνάτε, ή δεν γνωρίζετε καθόλου, ότι οι τίτλοι και τα πανεπιστημιακά χαρτιά, τίποτα δεν αξίζουν όταν οι τιτλούχοι και οι φέροντες αυτά, στερούνται ανθρωπιστικών αξιών, αγάπης προς τον αδύναμο, φιλαλληλίας προς τον εκμεταλλευόμενο. Εξάλλου, υποθέτω, πως οι πιο πολλοί από σας, τους “32 πνευματικούς ανθρώπους” είσθε σφόδρα αντικομμουνιστές (και δεν μπορώ να γνωρίζω αν ανελιχθήκατε ή αν πλουτίσατε από τον προσοδοφόρο αντικομμουνισμό που δεν επιτρέπει μέχρι τώρα στο αιώνιο θύμα, το Λαό, “για να ρθει ανάποδα ο ντουνιάς” όταν ξυπνήσει…).
Φέρνω στην πλάτη μου 73 χρόνια ζωής – ούτε λίγα, ούτε πολλά – πάνου σε αυτή τη φλούδα της Γης και η πείρα από την ετσιθελικά στερημένη ζωή μου, μού παρέχει το δικαίωμα του θυμού και της αγανάκτησης και της πίστης ότι δεν μπορείτε να με παραπλανήσετε! Είστε πολύ αδύναμοι να ξεγελάσετε το Λαό που πεινά – για μια φορά ακόμα– και να συμφιλιωθεί με το ανθρωπάκι της τάξης σας που κλέβει χάρι στους παράνομους νόμους του αστικού κοινοβουλίου, τη ζωή και το ψωμί των πεινασμένων σύγχρονων Σκλάβων.
Δεν υποκλίνομαι μπροστά σας γιατί δεν είστε οι πνευματικοί ταγοί που απαιτεί η χαίνουσα Ελλάδα. Υποκλίνομαι σε αυτούς τους πνευματικούς αετούς του Μεσοπολέμου, που διάβασα στο διάβα της ζωής μου, φιλιώνοντας με τις ιδέες και τα ιδανικά τους για ένα κόσμο χωρίς ανθρωπάκια, για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, για μια Δικαιοσύνη προστάτιδα των φτωχών και όχι των απατεώνων πλούσιων.
Καζαντζάκης, Γληνός, Δελμούζος, Ρίτσος, Παλαμάς, Λιβαδίτης, Αλεξίου, Ιμβριώτη, Μπελογιάννης, Βρεττάκος, Κατράκης και άλλοι πολλοί που αυτοί όλοι, άξιοι πνευματικοί ηγέτες σφυρηλάτησαν μαζί, αντάμα, με τον κυνηγημένο από την τάξη σας, Λαό (τη σημερινή πλειοψηφία) την πολιτική Συνείδηση, κυνηγημένοι οι ίδιοι, βασανισμένοι από την αστική Τυραννία κρατώντας ψηλά τα λάβαρα της Αξιοπρέπειας, της τιμής και της Ανυστεροβουλίας.
Δεν είστε ίδιοι με αυτά τα Ιερά “Τέρατα” της Ανθρωπιάς και του Πνεύματος.
Γιατί όλοι αυτοί, πλήρεις ανδροπρέπειας και αυτογνωσίας πάλεψαν μαζί με το Λαό σε όλη τους τη ζωή, φορτωμένοι με όλα τα βάσανα του κόσμου, διωγμένοι από τις δουλειές τους, εξορισμένοι, με το Λαό, σφυρηλατημένες ψυχές με τους φτωχούς και τους τυραννισμένους. Αυτοί οι μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι έζησαν και πάλεψαν με το Λαό, για τα συμφέροντα του Λαού.
Εσείς ταχθήκατε στο στρατόπεδο της Ολιγαρχίας, των εκμεταλλευτών του Λαού.
Για αυτό και ο Λαός, η πλειοψηφία του που υποφέρει και βασανίζεται, σας περιφρονεί.
Και καλά κάνει.
* Ο Γιάννης Σκαλόπουλος ζει στη Μυτιλήνη, είναι ποιητής και χρονογράφος της εφημερίδας «Νέο Εμπρός»
Αναδημοσίευση από το «Νέο Εμπρός» http://neo-empros.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου