ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ

Κατ’ αρχήν πρέπει να τονίσω, ότι πρέπει να ελεγχθούν όλοι οι τίτλοι των λεγόμενων Πανεπιστημιακών.

Πτυχία, διδακτορικές διατριβές και άλλα τέτοια κόλπα, ένα Μάστερ στο Κάιρο στοιχίζει, στοίχιζε τουλάχιστον όσο καιρό ήμουν εκεί, 10.000 λίρες Αιγύπτου.

Σε ευρώ 1.220. Μόλις την περασμένη βδομάδα πήραν κι επισήμως χαμπάρι κάποιες πρυτανικές αρχές ότι το διδακτορικό κάποιου απίθανου τύπου ήταν κλεμμένο από δημοσιευμένες εργασίες άλλων.

Μην ξεχνάμε βέβαια και τον πρώην Γερμανό υπουργό, ο οποίος μάλιστα υποχρεώθηκε σε παραίτηση, διεθνής πατέντα μην τα φορτώνουμε όλα στο ‘δαιμόνιο’ της φυλής..

Δεύτερον, ακόμα κι αν τα τυπικά προσόντα είναι αληθή, τα ουσιαστικά προσόντα απουσιάζουν. Οι περισσότεροι ‘Πανεπιστημιακοί’, αναρριχήθηκαν στις καθηγητικές τους καρέκλες χάρις στην υποστήριξή τους από τα κόμματα του δικομματισμού και τις φοιτητικές παρατάξεις τους. Εις ανταπόδοσιν εκδίδουν ‘προτεινόμενα θέματα’, τα οποία γίνονται αντικείμενο αισχρής εκμετάλλευσης από τις δύο μεγάλες παρατάξεις, ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, προκειμένου να διαιωνίσουν την εκλογική τους δύναμη, χωρίς να αποκλείεται το ζήτημα ‘πληρωμής’ από μέρους αυτού που ‘καίγεται’ για το μάθημα.

Άλλο θέμα είναι και το φαινόμενο του συνωστισμού στους κομματικούς διαδρόμους τέτοιων, πανεπιστημιακού επιπέδου, ξεγάνωτων τενεκέδων, οι οποίοι αναλαμβάνουν είτε εις ανταπόδοσιν της ‘αναρριχήσεως’, είτε έναντι μελλοντικής βολευτικής τοποθέτησης να ‘πλύνουν τον εγκέφαλο’ του απλού τηλεθεατή. Είτε για το αναγκαίο των οικονομικών μέτρων, είτε για τη συνταγματικότητά τους, είτε για νατοϊκές πτυχές του αμερικάνικου ιμπεριαλιστικού τυχοδιωκτισμού όπου γης ανά την Υφήλιο κι οτιδήποτε απαιτούμενο τρέχουσας επικαιρότητας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν αναγνωρίζω, μαζί με πάρα πολλούς άλλους πολίτες αυτής της χώρας, τέτοιους δήθεν πανεπιστημιακούς, με ανάστημα νάνων για ένα τελευταίο λόγο. Ένας δάσκαλος, πολύ περισσότερο καθηγητής Πανεπιστημίου, πρέπει να κορυφώνει την παρουσία του στο Πανεπιστήμιο πρωτίστως με το ‘ήθος’ του.

Να διδάσκει το νέο επιστήμονα και με τη στάση ζωής του. Δεν αρκεί μόνο το επιστημονικό κύρος και η άριστη γνώση του αντικειμένου. Στις μέρες μας κάποιος / κάποιοι πρέπει να μπαίνουν μπροστάρηδες στην υπεράσπιση του Πανανθρώπινου Δικαιώματος στη Δωρεάν Μόρφωση, την Υγεία, την Εργασία.

Να πρωτοστατεί στο Δικαίωμα των μαθητών του να κάνουν τα δικά τους όνειρα για ένα αύριο απείρως καλύτερο κι εντελώς διαφορετικό από την ωρολογιακή βόμβα που τους δώσαμε να κρατούν στα χέρια προγραμματισμένη να εκραγεί τις επόμενες ώρες. Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι τέτοιου βεληνεκούς σπανίζουν, αν δεν έχουν ήδη εκλείψει.

Οι τρεις μανταμίτσες του Διά Βίου Υπουργείου παρουσίασαν το Νομοσχέδιο με τις αλλαγές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Αφού σάρωσαν τα πάντα στο διάβα τους, από Νηπιαγωγεία μέχρι Λύκεια, παραδίνοντάς τα στα τερτίπια της ‘Αγοράς’,

(Φαντάζεστε τι έχει να γίνει; Γυμνάσιο Καβάλας Μάκης Ψωμιάδης ή Λύκειο Αγ. Νικολάου ΚΑΡΕΛΙΑ ή Δημοτικό Σχολείο Σητείας ΑΜΣΤΕΛ, Γιατί έτσι μας αρέσει;), έβαλαν στο στόχαστρο της κερδοφορίας και τα Πανεπιστήμια. Με τον απαραίτητο μαϊντανό, το Πανεπιστημιακό Άσυλο.

Το Άσυλο έχει να κρατήσει ξάγρυπνους πολλούς ατυχείς. Έχει να πέσει τέτοια ανάλυση επί της παραβίασής του ή την ανάγκη καταργήσεώς του, ώστε θα χρησιμεύσει ως εργαλείο λήθης του ενταφιασμού αυτού του αστικού μορφώματος το οποίο μερικοί αποκαλούσαν Πανεπιστήμιο. Στην ουσία επρόκειτο για ένα ταξικό εργαλείο παραγωγής πειθήνιων και ενσωματωμένων στο Αστικό Σύστημα άνεργων και ετεροαπασχολούμενων πτυχιούχων.

Η αγωνία τους βέβαια δεν έχει να κάνει με τα χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα εύρεσης εργασίας πτυχία που παρέχουν, ούτε με τα διάφορα ΤΕΙ που έχουν φυτέψει ανά τις ελλαδικές πόλεις για να ‘τονώσουν’ την τοπική αγορά. Η αγωνία τους είναι πως θα παραδώσουν την Πρυτανεία της κάθε σχολής σε ξένους καθηγητάδες και μανατζαραίους..

Κι επειδή σας θωρώ και λίγο ‘ψυλλιασμένους’ μιας και γνωρίζετε καλά τι εστί μίζα, δεν φαντάζομαι να ελπίζετε, ότι θα έρθουν οι Άριστοι. Έχει να πέσει μίζα κάγκελο. .

Ήδη έχει εξαγγελθεί η μείωση της διάρκειας σπουδών σε τρία έτη, υποβάθμιση καραμπινάτη. Το τέταρτο έτος πιθανόν να μεταφερθεί, επί αδρά πληρωμή, στη σφαίρα της κερδοφορίας των μεταπτυχιακών.

Εργαζόμενε γονιέ, νέε φοιτητή, νέα σπουδάστρια. Δυο επιλογές έχεις. Ή να δεχτείς το νέο έκτρωμα που επιτάσσει η Μπολόνια, ή να ακυρώσεις με τη συμμετοχή σου στους ταξικούς αγώνες του φοιτητικού κινήματος, τα σχέδια των μαντάμ που ανέλαβαν να παρουσιάσουν στην ελληνική κοινωνία τα σχέδια της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ήδη η Αννούλα και η Έφη δεν πιάνονται.

Εσύ τι θα κάνεις τελικά;

* Του Ρωμύλου Αβδή, συνταξιούχου εκπαιδευτικού, συγγραφέα, αρθρογράφου της εφημ. "Ανατολή" Αγ. Νικολάου Κρήτης.