Ο ΔΙΑΚΟΝΙΑΡΗΣ…, Η ΧΑΛΙΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ Κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ.

Του Ρωμύλου Αβδή *

Έχει η αγάπη τον καημό

κι η ξενιτιά το δρόμο,

ο στρατιώτης τ’ όπλο του, ωωω

κι ο δικαστής κι ο δικαστής το νόμο

Μα εγώ’ μαι ξένος που περνά,

γι αυτούς που με ξεχάσανε

κι αυτοί που με δικάσανε, ωωω

πίνουν το αίμα μου ξανά.

Όπου έχει μαύρη τη ψυχή,

έχει και το μαχαίρι

κι όπου το φίδι καρτερεί, ωωω

εκεί’ ναι πε-, εκεί ‘ναι περιστέρι.

Ένας εκπαιδευτικός μπορεί να έχει ήσυχη τη συνείδησή του και να τον χαιρετούν μετά από χρόνια στο δρόμο πρώην μαθητές και γονείς, μπορεί επίσης να προσαρμόσει τη συνείδησή του στις απαιτήσεις των διευθυντάδων, των υπουργών και κάθε είδους άλλων παρατρεχάμενων κομματόσκυλων, με την ελπίδα ότι κάποτε θα γίνει διευθυντής κι αυτός, άντε στη χειρότερη των περιπτώσεων υποδιευθυντής, και να διδάσκει Φυσική όντας Βιολόγος, Γεωγραφία όντας Φιλόλογος. Στις μέρες μας δε, μπορεί να κάνει το παν προκειμένου να μην τον απολύσουν δια της υπεραρίθμου εφεδρείας, αν και θα μπορούσε να πρωτοστατήσει στη δημιουργία κοινού μετώπου αντίστασης, μαζί με τους άλλους συναδέλφους του, τους μαθητές του και τους γονείς, οι οποίοι έχουν βάλει βαθιά το χέρι στη λεηλατημένη τσέπη τους για να λειτουργήσουν τα σχολεία της αμάθειας, της παραπαιδείας, της Αγοράς.

Ένας δικαστικός Λειτουργός, κ. Ιωάννη Τέντε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, έχει κι αυτός δύο επιλογές, όπως ακριβώς δύο επιλογές είχε και ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όστις δεν είχε καταλάβει τι συνέβαινε γύρω του επί Χούντας επειδή διάβαζε, σε αντίθεση με τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο, όστις και διάβαζε και συμπαραστάθηκε στους φοιτητές του αντιδικτατορικού κινήματος. Ο Δικαστικός Λειτουργός καριέρας κ. Τέντε, μπορεί να γίνει ένας νέος Σαρτζετάκης, αλλά μπορεί να γίνει ένας νέος Κωνσταντίνος Κόλλιας, τους θυμάστε βεβαίως αμφότερους, υποθέτω. Είναι και οι δύο τοποθετημένοι στη Λαϊκή Συνείδηση, ο καθείς κατά το έργο του, διότι, κ. Εισαγγελέα, και οι κρίνοντες κρίνονται.

Έχουν παρέλθει, κ Εισαγγελέα, είκοσι τέσσερις μήνες από την εποχή κατά την οποία ο νυν Πρωθυπουργός ΓΑΠ, κοινώς -αλλά και κοινός- διακονιάρης, διαβεβαίωνε από το βήμα της ΔΕΘ τον ελληνικό λαό, ότι ‘Λεφτά υπάρχουν’, μοίραζε δε φρούδες, όπως απεδείχθη, υποσχέσεις για αυξήσεις. Η εξαπάτηση ήταν caso pensato, κατά πως λέτε εσείς οι γνώστες των διαφόρων κλάδων του Αστικού Δικαίου, διότι ο Διοικητής της ΤτΕ Ιωάννης Προβόπουλος είχε ενημερώσει και τους δύο αρχηγούς των κομμάτων εξουσίας για την κατάντια της αστικής οικονομίας της Ελλάδας. Έτσι αντί αυξήσεων έχουμε μια πρωτοφανούς έκτασης ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ αφαίμαξη του εισοδήματος των Ελλήνων πολιτών, είτε εργάζονται στον Ιδιωτικό είτε στο Δημόσιο Τομέα της Οικονομίας. Έχουμε μία απύθμενου θράσους περικοπή δαπανών σε κρίσιμους, για τους εργαζόμενους, τομείς της Οικονομίας, όπως είναι η Παιδεία, την οποία διώκετε κ. Εισαγγελέα, η Υγεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, η Εργασία, η οποία έχει μετατραπεί και επισήμως σε Απασχόληση- ξέρετε, υποθέτω, τη διαφορά ανάμεσα στην Εργασία και την Απασχόληση- και οι διάφορες άλλες Κοινωνικές Παροχές για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες. Και σαν να μην έφταναν οι αντισυνταγματικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, αποτέλεσμα της φοροδιαφυγής εκ μέρους του μεγάλου κεφαλαίου, της εισφοροδιαφυγής, της Μαύρης Ανασφάλιστης Εργασίας, έρχονται και οι αμφιβόλου συνταγματικότητας έκτακτες εισφορές για σπίτια, αυτοκίνητα, παιδιά και γέρους, για οτιδήποτε κινείται και αναπνέει, για οτιδήποτε μπορεί να φορολογηθεί, κάνοντας εφιαλτική την ποιότητα ζωής (;) εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας.

Που να φανταζόταν ο φουκαράς ο Δίας, κ. Εισαγγελέα, την κατάντια της Ευρώπης όταν την κουβάλαγε, μεταμορφωμένος σε ταύρο, στην πλάτη του από την Τύρο της Φοινίκης στην Κρήτη; Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής - ο θείος, γιατί του ανιψιού το μυαλό φτάνει μόνο μέχρι τις σούβλες- διεκήρυσσε ότι : ‘Η Ελλάς ανήκει στη Δύση’, την ώρα που ο Αντρέας διεκήρυσσε ότι: ’ Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες’, αντί του σωστού ‘Οι Έλληνες ανήκουν στην Ελλάδα’. Ο θείος όμως έλεγε ψέματα, διότι για να βάλει την Ελλάδα στην στρούγκα της ΕΟΚ, χρησιμοποίησε, ομού μετά του Ανδρέα, τη Χαλιμά, μια γνήσια Ανατολίτισσα. Αντί για τις ‘Χίλιες και μια νύχτες’ ο θείος μας έλεγε ότι θα φάμε με χρυσά κουτάλια μέσα στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας. Αλλά κι ο Αντρέας, ενώ στην αρχή έλεγε: ’ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο’, μόλις ανέλαβε την πρωθυπουργία ξέχασε το ζιβάγκο κι έβαλε την κελεμπία της Ανατολής, για να συνεχίσει τα Πασοκικά παραμύθια της Χαλιμάς.

Υποθέτω, κ. Εισαγγελέα, ότι δεν είστε Οικονομολόγος, όπως εγώ δεν είμαι Νομικός. Και οι δύο όμως γνωρίζουμε ότι οι αριθμοί είναι ΑΤΕΓΚΤΟΙ. Σας παραθέτω λοιπόν ορισμένα στοιχεία, τα οποία δείχνουν την πορεία της αστικής οικονομίας στη χώρα μας από το 1981 κι εντεύθεν για να πληροφορήσουμε τον κόσμο για το πώς φτάσαμε στο σημείο να έχουμε ένα διακονιάρη για πρωθυπουργό, ενώ η χώρα έχει μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες -πράγμα το οποίο μάλλον δεν θα αρνείσθε, διότι σε διαφορετική περίπτωση δεν έχει κανένα νόημα η ανθρώπινη διαβίωση σ’ αυτήν τη χώρα.

Το Δημόσιο χρέος από το 26,9% το 1981 εκτινάχτηκε στο 64,2% το 1989, περίοδο κατά την οποία κυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ, ως αποτέλεσμα των νόμιμων φοροελαφρύνσεων της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, του πακτωλού των κρατικών ενισχύσεων προς συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους. Στη συνέχεια, ενώ υπήρξαν μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής για τους εργαζόμενους, συνεχίστηκε η σκανδαλώδης κρατική στήριξη των ομίλων μέσω των κρατικών προμηθειών, την ανάθεση δημόσιων έργων, τις διάφορες συμβάσεις παραχώρησης, τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα -έχετε ακούσει, ίσως, το Δήμαρχο Βόλβης να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το τμήμα της Εγνατίας Οδού, το οποίο περνά από τα όρια ευθύνης του Δήμου του, δείγμα της ποιότητας δουλειάς του ιδιωτικού κεφαλαίου- με κορυφαίο παράδειγμα τις κρατικές δαπάνες για το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Το δημόσιο χρέος, ο δανεισμός του κράτους για να ενισχύει τους συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους, από 97,4% το 2003, να φτάσει στο 106,8% του ΑΕΠ το 2006. Με την εφαρμογή του Μνημονίου 1 το Δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε εκ νέου από το 127,1% το 2009 σε 142,8% του ΑΕΠ το 2010 κι έπεται συνέχεια.

Στη διόγκωση των ελλειμμάτων και του χρέους ρόλο έπαιξαν και οι τεράστιες δαπάνες σε διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα -θα πληροφορηθήκατε, ίσως για την αγορά του C4i, για υποβρύχια που γέρνουν κλπ- ενώ οι δαπάνες για την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στη Βοσνία και το Αφγανιστάν -ποιος μας απειλεί εκεί;- έφτασαν το 2009 στο 4% του ΑΕΠ, έναντι 2,4% της Γαλλίας και 1,4% της Γερμανίας.

Το μεγάλο παραμύθι της Χαλιμάς, περί ευημερίας των Ελλήνων τε και Ελλάδας στη ΕΟΚ, αποδείχτηκε κακής έμπνευσης. Συρρικνώθηκαν μια σειρά σημαντικοί κλάδοι της μεταποίησης που δέχτηκαν ισχυρό ανταγωνισμό π.χ. η κλωστοϋφαντουργία, η ένδυση, το μέταλλο, η ναυπηγική βιομηχανία και τα μεταφορικά μέσα. Η παραπέρα διόγκωση του Δημόσιου Χρέους οφείλεται και στη διεύρυνση του εμπορικού ελλείμματος, ως αποτέλεσμα της αύξησης των εισαγωγών. Το εμπορικό έλλειμμα μεταβλήθηκε από το 4% του ΑΕΠ την πενταετία 1975-1980, σε 5% του ΑΕΠ για την πενταετία 1980-1985, σε 6% την πενταετία 1985-1990, σε 7% το 1990-1995, σε 8,5% την πενταετία 1995-2000 και αναρριχήθηκε στο 11% του ΑΕΠ για τη δεκαετία 2000-2010 με την ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική οδήγησε το αγροτικό ισοζύγιο από πλεόνασμα 9 δις δραχμών το 1980 σε έλλειμμα 3 δις ευρώ το 2010, μετατρέποντας τη χώρα σ’ ένα απέραντο εισαγωγέα τροφίμων. Το συνολικό ετήσιο ταμείο τα χώρας με το εξωτερικό από πλεόνασμα 1,5% την πενταετία 1975-1980, μεταβλήθηκε σε έλλειμμα 0,9 % τη δεκαετία 1980-1990, αυξήθηκε στο 3% του ΑΕΠ τη δεκαετία 1990-2000, πριν εκτιναχτεί με την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη στο 13% του ΑΕΠ ετησίως για την επόμενη δεκαετία, 2000-2010.

Κύριε Εισαγγελέα, δεν μπορώ να γνωρίζω αν παρακολουθείτε την επιχειρούμενη τρομοκράτηση του συνεχώς και αενάως ληστευόμενου έλληνα εργαζόμενου, από τα άθλια δημοσιογραφικά- και με το παχυλό αζημίωτο βεβαίως -παπαγαλάκια της Πασοκικής Χαλιμάς. Αν παρακολουθήσετε πάντως ένα δελτίο ειδήσεων, δεν θα έχετε τύψεις Συνείδησης αν ασκήσετε δίωξη για ‘διασπορά ψευδών’ ειδήσεων, αφού έχουν βαλθεί να παραπληροφορήσουν τους τηλεθεατές, ότι τα αθρόως εισρέοντα δάνεια χρησιμοποιούνται για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.

Εγώ θα σας παρουσιάσω στοιχεία περί του αντιθέτου κι Εσείς πράξετε τα νόμιμα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι δαπάνες για τόκους θα φθάσουν το 9,6% του ΑΕΠ το 2015 από 6,8% σήμερα. Το 2009 οι δαπάνες για τόκους και χρεολύσια ήταν 12 δις και 29 δις ευρώ αντίστοιχα, το 2010 ήταν 13 δις για τόκους και 20 δις για χρεολύσια, το 2011 16 δις και 30 δις αντίστοιχα, το 2012 17 δις και 33 δις αντίστοιχα, το 2013 20 δις για τόκους και 37 για χρεολύσια, το 2014 22 δις και 48 δις ευρώ αντίστοιχα, ενώ το 2015 θα χρειαστούν 23,4 δις για τόκους και 33 δις για τα χρεολύσια.

Κύριε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,

Σας αποτύπωσα την κατάσταση της χώρας, όχι με βάση τα πράσινα και μπλε παραμύθια της Χαλιμάς, τα οποία διαβάζει κι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με βάση στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας, πριν τα βαφτίσια της -εκκρεμεί, όπως γνωρίζετε μια καταγγελία της κ. Γεωργαντά, περί τα μαγειρέματα της εν λόγω νεοβάπτιστης Αρχής.

Το σύνολο των φοιτώντων μαθητών στα δημόσια εκπαιδευτήρια της χώρας έχουν γονείς άνεργους, ετεροαπασχολούμενους, ημιαπασχολούμενους, με αποδοχές συνεχώς μειούμενες, γονείς οι οποίοι πληρώνουν ακριβά τα φάρμακα, τις ιατρικές πράξεις, τα φροντιστήρια, την συνεχώς αυξανόμενη βενζίνη. Το νέο σχολείο της Αμάθειας δεν έχει ούτε τα απαραίτητα είδη καθαριότητας, γραφικής ύλης. Βιβλία δεν υπάρχουν, τα προσφερόμενα από τις κυριακάτικες εφημερίδες CDs και τα DVDs έχουν ανεβάσει κατακόρυφα την κυκλοφορία τους, αποκαλύπτοντας τη βαθύτερη αιτία της έλλειψης βιβλίων. Σε περιόδους οξύτατης οικονομικής κρίσης, ραγδαίως επερχόμενης φτώχειας, πόσες οικογένειες, νομίζετε, ότι έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν Η/Υ για τα παιδιά τους; Πόσες ώρες, νομίζετε, ότι μπορεί να καθίσει ένας μαθητής μπροστά από ένα υπολογιστή χωρίς να βλάψει την όρασή του; Δεν μιλάμε βεβαίως για τις προβλέψεις που κάνουν για το ορατά δυσοίωνο μέλλον τους, χιλιάδες είναι οι νέοι, οίτινες αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον σε χώρες του εξωτερικού, της Ασίας περιλαμβανομένης.

Καλείτε, κύριε Εισαγγελέα, τις κατά τόπους Δικαστικές Αρχές να ερευνήσουν το αξιόποινο των μαθητικών καταλήψεων, υπενθυμίζοντας την εφαρμογή του άρθρου 334 του Ποινικού Κώδικα, περί διατάραξης οικιακής ειρήνης. Θα περιλάβετε σ’ αυτήν τη διάταξη και τις χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες λόγω ελλείψεως εκπαιδευτικών; Θα καλέσετε τη μαντάμ του Διά Βίου για ηθική αυτουργία; Ενεργοποιείτε το άρθρο 382 του ΠΚ, για απρόκλητη φθορά πράγματος που χρησιμεύει για κοινό όφελος. Θα καλέσετε τον διακονιάρη, που μας απομυζά αντισυνταγματικά μισθούς και συντάξεις, οι οποίοι χρησιμεύουν για κοινό όφελος; Επικαλείστε, τέλος το άρθρο 372 του ΠΚ, περί κλοπής. Θα καλέσετε αυτούς που ΕΚΛΕΨΑΝ τις αποταμιεύσεις του νεοέλληνα στη μεγάλη ΚΟΜΠΙΝΑ του Χρηματιστηρίου;

Θα καλέσετε, κύριε Εισαγγελέα, αυτούς που ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ μοίρασαν Δωρεάν τα Παραμύθια της Χαλιμάς, περί ευημερίας των Ελλήνων;

Δεν υπάρχει, κύριε Εισαγγελέα, τρίτος δρόμος. Σαρτζετάκης ή Κόλλιας.

Η επιλογή δική σας.

Ρωμύλος Αβδής, συνταξιούχος, απλήρωτος επί 11 μήνες, εκπαιδευτικός. Νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων ενεργός κομμουνιστής.