Η τραγική περίπτωση της Κομοτηνής με την υπόθεση ομηρίας στο εργοστάσιο που κατασκεύαζε κάδους απορριμμάτων, καταδεικνύει το έως πού μπορεί να φτάσει έναν εργαζόμενο - βέβαια κάτω από κάποιες συνθήκες - η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, τα μέτρα που διαλύουν την εργατική λαϊκή οικογένεια.
Ο άνδρας που μπήκε την περασμένη Πέμπτη στο εργοστάσιο απολύθηκε πριν από 8 μήνες, δεν είχε πληρωθεί μισθούς 31.000 ευρώ και δούλευε στο εργοστάσιο για 11 ολόκληρα χρόνια. Βρέθηκε σε πλήρη απόγνωση και έπραξε όπως έπραξε.
Σε καμία περίπτωση βέβαια αυτό δεν είναι λύση. Οι εργάτες έχουν ταξικό τους αντίπαλο τους καπιταλιστές. Και για να έχουν δουλειά, ψωμί και προκοπή, πρέπει να ανατρέψουν την εξουσία τους μια και καλή. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με οργανωμένο σχεδιασμένο ταξικό αγώνα από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της σήμερα για να μπορούν να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, μέχρι τη νίκη που θα τούς δώσει την εξουσία στα χέρια τους. Νίκη με την οποία θα πάρουν εργοστάσια, καράβια, υποδομές, γη από τους καπιταλιστές. Και από αυτά με τη δουλειά τους και το μόχθο τους θα παράγουν και θα απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν.
Αυτός είναι ο τρόπος για να λειτουργούν 100 και 200 βιοτεχνίες και βιομηχανίες στην ΒΙΠΕ της Κομοτηνής από τις 8 που λειτουργούν σήμερα. Αυτός είναι ο τρόπος για να δουλεύουν όλοι, μα όλοι, οι εργάτες της Κομοτηνής σ' αυτά τα εργοστάσια και όχι να υπάρχει δουλειά μόνο για περίπου 900 που εργάζονται σήμερα εκεί (πριν από μερικά χρόνια ήταν συνολικά 17.000). Αυτός είναι ο τρόπος για να απαλλαγούν μια για πάντα οι εργάτες από τη βαρβαρότητα και την εξαθλίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου