ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΧΑΝΟΥΝ

Στον άλλο δρόμο η προοπτική

Η ανελέητη και αδιάκοπη κερδοσκοπική δράση των μονοπωλίων στο χώρο των τροφίμων, εμπορικών και βιομηχανικών, που ασκείται με την ολομέτωπη στήριξη των κομμάτων που κυβέρνησαν και αυτών που σήμερα διεκδικούν την εξουσία για να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν το έργο τους, αποτυπώνεται και στα επίσημα στοιχεία που δημοσιοποιούνται κατά καιρούς απ' όπου κι αν προέρχονται.

'Οπως αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα (Direction Business Report), το 2011, μία χρόνια που οι μισθοί των εργαζομένων βυθίστηκαν σε ποσοστά περισσότερο από 20% και τα εργασιακά δικαιώματα κατακρεουργήθηκαν για να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, 41 μονοπώλια, που λυμαίνονται το λαϊκό εισόδημα, στον τομέα των τροφίμων, είδαν το τζίρο τους να αυξάνεται κατά 3,06%. Δεν αυξήθηκε ο όγκος των πωλήσεών τους, αλλά συνέχισαν, όπως και στο παρελθόν, την πολιτική των συνεχών ανατιμήσεων, αφού έτσι μπορούσαν να διατηρήσουν την κερδοφορία τους στα επίπεδα που είχαν σχεδιάσει.

Έτσι δουλεύουν τα μονοπώλια. Σε μια χρονιά που το τσεκούρωμα των λαϊκών εισοδημάτων ανάγκασε τους εργαζόμενους να περιορίσουν ακόμα και τις αγορές απαραίτητων προϊόντων για τη διαβίωσή τους, κάτι που «ομολογούν» και τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα οποία δείχνουν μείωση του όγκου των πωλήσεων κατά 6%, τα μονοπώλια αντιστάθμισαν τις απώλειες σε όγκο πωλήσεων με αυξήσεις τιμών λεηλατώντας τα πενιχρά εισοδήματα των λαϊκών οικογενειών.

Την ίδια στιγμή σε κλαδική μελέτη της ICAP για το λιανεμπόριο τροφίμων, διαπιστώνεται ότι το 2010, χρονιά κατά την οποία ο όγκος των πωλήσεων μειώθηκε επίσημα κατά 5,5%, η εικόνα στα σούπερ μάρκετ, ήταν εντελώς διαφορετική. Σε 81 από αυτά, μάλιστα, είχαν αύξηση του τζίρου κατά 1,1% το 2010, ενώ παράλληλα οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ αξιοποιώντας όλες τις μορφές των ευέλικτων σχέσεων απασχόλησης κατάφεραν να διατήρησαν αλώβητη την κερδοφορία τους που παρέμεινε στα ίδια, ουσιαστικά, επίπεδα με το 2009. Αλλά και μεταξύ των σούπερ μάρκετ υπάρχουν οι κερδισμένοι και οι ...περισσότερο κερδισμένοι, αφού μέσα από τη διαδικασία της συνεχούς γιγάντωσης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, φτάσαμε στο σημείο μόλις 3 αλυσίδες να ελέγχουν το 36% της αγοράς, ενώ οι 5 πρώτες ελέγχουν το 51% της συνολικής αγοράς!

Τα κόμματα της υποταγής στον ευρωμονόδρομο, που επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό σε κάλπικα διλήμματα και επιλογές του τύπου «κεντροδεξιά» ή «κεντροαριστερή» εκδοχή για τη διαχείριση της κρίσης, στην πραγματικότητα επιχειρούν να συσκοτίσουν το γεγονός ότι ανεξάρτητα από τις όποιες φραστικές διαφορές και οι μεν και οι δε στηρίζουν τις φιλομονοπωλιακού χαρακτήρα παρεμβάσεις και υιοθετούν ως κεντρικό άξονα των επιλογών τους την οικονομική ανάπτυξη προς όφελος του καπιταλιστικού κέρδους. Της ...ανάπτυξης που προϋποθέτει τσάκισμα των λαϊκών εισοδημάτων, συνεχείς αυξήσεις στις τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης, καταλήστευση της εργατικής δύναμης.

Το μόνο που μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τα κόμματα που ορκίζονται υποταγή στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, «σεβασμό στις δεσμεύσεις της Ελλάδας» που προκύπτουν από τα μνημόνια και κάθε είδους στρατηγική της πλουτοκρατίας για διαιώνιση της κυριαρχίας του εκμεταλλευτικού συστήματος και τσάκισμα των λαών, είναι διαρκής λιτότητα και βάθεμα των αδιεξόδων και της κρίσης για το λαό. Η μόνη διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα είναι ο αγώνας για να διεκδικήσουμε τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, στον οποίο καλεί το λαό να γίνει πρωταγωνιστής το ΚΚΕ. Ισχυρό ΚΚΕ, αντίβαρο στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και της φτώχειας, για ισχυρό λαϊκό κίνημα που θα μπορεί να διεκδικήσει, να ματαιώσει τα χειρότερα, και για να ανοίξει ο δρόμος για την ελπίδα προς μια κοινωνία, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.