ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ

ΓΙΑΤΙ  ΝΑ  ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ

Σε κάθε απεργία αρκετοί ρωτούν γιατί να απεργήσουμε, είναι ανάγκη;

Η πρόταση μας  είναι να συζητήσουμε, να σκεφτούμε συλλογικά σε κάθε τόπο δουλειάς,

σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε γραφείο, σε κάθε υπηρεσία, παντού ότι πρέπει την ημέρα της απεργίας να μην πάει κανείς για δουλειά, να αναλάβουμε οι ίδιοι την επιτυχία της απεργίας και μαζί με το σωματείο που εκφράζει τον κάθε κλάδο, οργανωμένα με αλληλεγγύη να δείξουμε τη δύναμη μας.

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες. Νέοι και νέες. Γνωρίζουμε τον φόβο και την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς. Γνωρίζουμε τι αγώνας χρειάζεται, τι προετοιμασία για να συμμετέχει ο εργαζόμενος στην απεργία και κυρίως για να την κάνει δική του υπόθεση.  Οι δυσκολίες που φέρνει η ανεργία είναι τεράστιες, όταν δεν έχεις ένα πιάτο φαί, όταν δεν έχεις ρεύμα στο σπίτι, όταν αγωνιάς κάθε μέρα τι να κάνεις για να ζήσεις την οικογένεια σου. Θα ξεπεραστούν όμως με τη μιζέρια, την απογοήτευση, στο περιθώριο που μας θέλουν; Η θέση όλων των εργαζόμενων  είναι στην πάλη.  Οι άνεργοι μαζί με τα εργατικά συνδικάτα να ενωθούμε για να απαιτήσουμε ζωή με δικαιώματα για τις οικογένειες μας.  Η δύναμη της συλλογικής πάλης, του ταξικού αγώνα μας δίνει ελπίδα, αποφασιστικότητα, προοπτική για να απαιτήσουμε δουλειά με δικαιώματα, ένα καλύτερο μέλλον. Για να σπάει ο φόβος και η τρομοκρατία που εξαπολύει η εργοδοσία, η απογοήτευση.

ΣΤΟ  ΕΡΩΤΗΜΑ  ΓΙΑΤΙ  ΝΑ  ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ  ΑΠΑΝΤΑΜΕ:

Γιατί η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μαζική απάντηση, από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, να δυναμώσει ο αγώνας με όλες τις μορφές.

Γιατί δεν πρέπει να περάσει η απογοήτευση, ο συμβιβασμός, η λογική ότι οι αγώνες δεν φέρνουν αποτελέσματα. Για να μην δώσουμε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους να τελειώσουν με ότι εργατικό δικαίωμα απέμεινε, να χτυπήσουν τη συλλογική δράση, τη συλλογική πάλη.

Γιατί οι άνεργοι δεν έχουμε ούτε ένα πιάτο φαγητό. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειες μας. Δεν μπορούμε να ζήσουμε (Όσοι το παίρνουμε) με τα 300 ευρώ επίδομα ανεργίας. Είναι ζωτική ανάγκη να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και ο χρόνος επιδότησης και να το παίρνουν όλοι χωρίς προϋποθέσεις. Να καταργηθούν τα δουλεμπορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά.

Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο, για 300 και 400 ευρώ.

Πώς ο εργαζόμενος, ο άνεργος θα βάλει πετρέλαιο για το χειμώνα; Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου και των ΣΣΕ. Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και όχι ατομικές που μας οδηγούν να είμαστε ο κάθε ένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.

Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα πάμε το πρωί στη δουλειά και θα μας στείλουν να πάρουμε την απόλυση και αυτή χωρίς αποζημίωση. Γι’ αυτό πρέπει να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Να απαιτήσουμε καμιά απόλυση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Γιατί θέλουμε να μπορούμε όταν ασθενήσουμε να έχουμε πρόσβαση στις υγειονομικές δομές με εξασφαλισμένη αποκλειστικά από  το κράτος, την περίθαλψη μας και  τα απαραίτητα φάρμακα δωρεάν και όχι να πληρώνουμε το χαράτσι των 5 και 25 ευρώ.

Γιατί οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν ανεχόμαστε τις περικοπές στις συντάξεις, και τα επιδόματα. Συντάξεις απ’ τις οποίες σήμερα ζει μια ολόκληρη οικογένεια.

Γιατί η περικοπή 2 δις από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κοινωνική ασφάλιση θα μειώσει κι’ άλλο τις συντάξεις και τις παροχές.

Γιατί τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους, δεν έχουν υποδομές. Δεκάδες παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πετιούνται έξω από τα σχολεία, από την γνώση και πρέπει να διεκδικήσουμε να λυθούν άμεσα χωρίς οι εργαζόμενοι να αναγκάζονται να πληρώνουν χιλιάδες ευρώ από τον οικογενειακό προϋπολογισμό που έτσι κι’ αλλιώς δεν τα έχουν γιατί τα έχουν καταληστεύσει η εργοδοσία και η κυβέρνηση.

Γιατί την ώρα που κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μονοπώλια επιτίθενται και παίρνουν νέα μέτρα την ίδια ώρα απλόχερα μέσω του προϋπολογισμού δίνουν στο κεφάλαιο νέες φοροαπαλλαγές, νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, περισσότερα κίνητρα στο όνομα των επενδύσεων κλπ.

Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, της ενέργειας, της υγείας, της παιδείας, των μεταφορών, των λιμανιών, θα φέρει νέα βάσανα στη ζωή όλων μας, με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια, με χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Γιατί οι αγρότες, οι ψαράδες, οι  μελισσοκόμοι, οι κτηνοτρόφοι έχουν μπροστά τους την καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που πορεύεται στους αντιλαϊκούς μονόδρομους της ΕΕ – με μνημόνια ή χωρίς αυτά -  που σφίγγει σαν θηλιά με τη νέα «Κοινή Αγροτική Πολιτική 2014 – 2020» στο λαιμό τους, μειώνοντας δραστικά την χρηματοδότηση για τη γεωργία, επιταχύνοντας το οριστικό ξεκλήρισμά όσων έχουν απομείνει στον πρωτογενή τομέα  παράγωγης.

Γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματοβιοτέχνες, που η μπότα των επιχειρηματικών ομίλων τους κλείνει και τους στέλνει στην ανεργία είναι σύμμαχοι των εργαζομένων και πρέπει να δυναμώσει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες,  τη νεολαία, τις γυναίκες.

Γιατί δεν μπορούμε να περιμένουμε τη λύση των προβλημάτων από  ναζιστικές, φασιστικές, εγκληματικές οργανώσεις, όπως  η  Χρυσή Αυγή  που προτείνει  μειώσεις μισθών, που υπερασπίζεται  τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, που φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία, που υποστηρίζει  τους κλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας.  Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε με την αυταπάτη ότι τέτοιες οργανώσεις μπορούν να τιμωρήσουν αντί για μας αυτούς που ευθύνονται για τα βάσανα μας.

Η δύναμη των εργατών είναι μεγάλη και πρέπει να τη δείξουμε.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6  ΤΟΥ  ΝΟΕΜΒΡΗ

 και  ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ  ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΤΟΝ  ΕΥΔΗΛΟ (Στις 12:00 το μεσημέρι)