«Αν πάω να ψηφίσω, θα ψηφίσω ΚΚΕ»

Η άποψη αυτή διατυπώνεται από εργαζόμενους, ιδιαίτερα νέους ηλικιακά, που ταλαντεύονται σε σχέση με το ποια επιλογή είναι αυτή που μπορεί να εκφράσει καλύτερα τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, απέναντι στις συνθήκες που έχουν οδηγήσει στη σημερινή αλλά και αυριανή υπονόμευση αναγκών και το τσάκισμα δικαιωμάτων τους. Πολύ περισσότερο που από ορισμένες πλευρές προβάλλεται η αποχή ως «αντισυστημική επιλογή».

Δεν πρέπει, όμως, να υπάρχει καμία ταλάντευση!

Το σύστημα έχει αποδείξει ότι μια χαρά λειτουργεί ακόμα κι όταν η κυβερνητική εξουσία έχει έγκριση μόνο από το 25% των ψηφοφόρων, όπως στις ΗΠΑ. Η στάση της αποχής κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν έχει για τους εργαζόμενους των ΗΠΑ, όπου η αντιλαϊκή πολιτική μια χαρά κρατεί. Δεν ιδρώνει έτσι το αυτί τους.

Αυτό ακριβώς πρέπει να μετρήσουν οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι νέοι. Με ποιον τρόπο η στάση τους στις εκλογές δεν θα γίνει - και διά της αποχής - έγκριση στο σύστημα να δρα ανενόχλητο. Πώς η καταδίκη τους θα πιάσει τόπο. Πώς θα αξιοποιήσουν την ψήφο τους για να δώσουν καθαρό μήνυμα που θα βάζει στο στόχαστρο το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, την ΕΕ, τα κόμματά τους και τις κυβερνήσεις τους, αυτούς δηλαδή που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση που ζουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Εφόσον οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν το ΚΚΕ, με την επιλογή της αποχής δεν «τιμωρούν» όλους αυτούς αλλά τον ίδιο τους τον εαυτό.

Και βεβαίως η ψήφος μόνη της δεν φτάνει, χρειάζεται το κυριότερο, που είναι η πάλη μέσα από τα σωματεία, τους συλλόγους, τις λαϊκές επιτροπές, κάθε μορφή οργάνωσης. Ο αμέτοχος, ο απογοητευμένος, αυτός που κάθεται στη γωνιά, που δεν μετέχει στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα δεν βάζει κανένα εμπόδιο στο σύστημα, αντίθετα το βοηθά να παίρνει ανάσες. Μπορεί όμως σήμερα με την ψήφο του να στηρίξει τη μοναδική δύναμη που η ενίσχυσή της θα «μεταγγιστεί» στην ενίσχυση του εργατικού κινήματος, της λαϊκής συμμαχίας, στην προσπάθεια για να υπάρξει ανασύνταξη, να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να αντιμετωπιστούν τα εκφυλιστικά φαινόμενα των συμβιβασμένων εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που δεν εξαγοράζεται αλλά κατατίθεται εξ ολοκλήρου στην οργάνωση του λαού, στην προσπάθεια ο λαός να αποκτήσει πίστη στη δύναμή του και να μην περιμένει από εναλλαγές κυβερνήσεων, στο έδαφος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ, για να σωθεί.

Είναι ψήφος που κατατίθεται στον αγώνα για να μπουν εμπόδια σήμερα στα αντιλαϊκά μέτρα, να δυναμώσει η πάλη για όλα τα προβλήματα του λαού και της νεολαίας, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για την πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο: Την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατική - λαϊκή εξουσία.

Η μόνη ψήφος που δεν είναι χαμένη είναι αυτή που κατατίθεται στο αγωνιστικό οπλοστάσιο του λαού μας, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.