AΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΚΩΣΤΑ: (Του Μάνου Δούκα)

Λέει ο συμπαθητικός τσομπανάκος στα πρόβατα: «Θα διαπραγματευτώ πολύ σκληρά με το χασάπη για τις συνθήκες της σφαγής σας. Πιο σκληρά από κάθε άλλο τσομπάνη». Τα πρόβατα είναι υποχρεωτικό να νοιώθουν αισιοδοξία; 

Ή να στο πω αλλιώτικα:

Αν τους Εβραίους τους πήγαιναν στο Άουσβιτς

με τρένα που είχαν μέσα όλες τις ανέσεις,

θα έπρεπε οι Εβραίοι να ήταν ... χαρούμενοι κι αισιόδοξοι;

Είπες: «Yπομονή. Μη γίνεστε Κασσάνδρες. Aφήστε μας να αισιοδοξήσουμε. Δώστε χρόνο στο ΣΥΡΙΖΑ. Άσε να τους δούμε κι αυτούς». Αλλά και ... «Ας είχε το ΚΚΕ την ικανότητα να πείσει τον κόσμο εκείνο κι όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας είχε το ΚΚΕ μια άλλη επικοινωνιακή πολιτική να πείσει». Αυτά που θέλω να πω, στα γράφω επειδή πάντα τα καταφέρνω καλύτερα στα γραπτά. Κι επειδή τα γραπτά μένουν.

1. Η Κασσάνδρα δεν έπεισε ούτε τον ίδιο της τον πατέρα ότι ο Δούρειος Ίππος είναι παγίδα. Οι Τρώες δεν την άκουσαν γιατί «Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα».  Αλλά μέσα απ΄ το «άλογο» αυτό ξεφύτρωσαν οι εχθροί και τους έσφαξαν. Κέρδισαν κάτι οι Τρώες που δεν την εμπιστεύτηκαν και αφέθηκαν στην αφέλειά τους και στην έντονη ανάγκη τους να νοιώσουνε κι αυτοί .... «επιτέλους πιο αισιόδοξοι». 

2. Ο Γαλιλαίος δεν έπεισε την ανθρωπότητα ότι η γη γυρίζει. Αλλά αυτή γύριζε. Έκανε άραγε καλά η κοινή γνώμη που δεν τον πίστεψε; Κέρδισε τίποτα η ανθρωπότητα που έκανε μερικούς ακόμα αιώνες σκυμένη στα γόνατα, απέναντι στην εξουσία της εκκλησίας και της στραβομάρας; 

3. Το ΚΚΕ ίσως δεν έπεισε την κοινή γνώμη ότι το Μάαστριχτ κι η Ε.Ε. είναι καταστροφή για την οικονομία της χώρας μας και για τους εργαζόμενους. Κέρδισε ή έχασε ο λαός κι η χώρα μας; Τότε είχε θετικό εμπορικό ισοζύγιο, γιατί είχε και αγροτική παραγωγή και αγροτική οικονομία. Αλλά τώρα .... εφαρμόστηκαν οι πολιτικές της ΕΕ στην εργασία, στην αγροτική οικονομία, στη βιομηχανία, κλπ. Ψάξτε τώρα για βιομηχανία και αγροτική παραγωγή. Συμπτωματικά διαλύθηκαν, όπως ακριβώς είχε προβλέψει και προειδοποιήσει το ΚΚΕ; Αλλά δεν το πίστεψε ο κόσμος.

4. Tο 2009 (Δεκέμβρη), μόλις είχε εκλεγεί ο Γ. Παπανδρέου με 45%, το ΚΚΕ έλεγε: «Έρχεται θύελλα». Μας λοιδωρούσαν τότε. Όλοι έλεγαν «δώστε χρόνο». Η «θύελλα» όμως ήρθε. Ήταν κέρδος για όσους πίστεψαν στις αυταπάτες ή την καλιεργημένη αισιοδοξία απ΄ τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τους μηχανισμούς της προπαγάνδας; (π.χ. ο Λαζόπουλος έλεγε τότε: «Ας τον δοκιμάσουμε κι αυτόν και βλέπουμε. Αν δε μας κάνει τον αλλάζουμε»). 

5. Το ΄81 όσοι αριστεροί ψήφισαν το (χωρίς γραβάτες) ΠΑΣΟΚ, γιατί «Τώρα είναι η ώρα κάτι να γίνει», έγιναν στη συνέχεια αυριανιστές προκειμένου να δικαιολογήσουν την επιλογή τους. Έγιναν σιγά σιγά δεξιοί χωρίς να το πολυκαταλάβουν. Και το υπερασπίζονταν κιόλας γιατί ... «δε γινόταν αλλιώς», γιατί «αυτό που λέει το ΚΚΕ δε γίνεται» και άλλα τέτοια. Να δεις που και κάποιοι σύγχρονοι «αντιμνημονιακοί» μας φίλοι, σε καμιά δεκαριά μέρες (μη λέω και πολλές) θα είναι «κατά του 30% του μνημονίου, αλλά θα είναι υπέρ του 70%».

6. Ή να δείς που σε λίγο θα μας λένε ότι «η διαγραφή του χρέους δεν είναι εφικτή». Ετοιμάσου. Το ΠΑΣΟΚ κάποτε υπέγραψε τη συμφωνία για την παραμονή των βάσεων στην Ελλάδα και ταυτόχρονα πανηγύριζε (ολόκληρη καμπάνια κάνανε, συγκεντρώσεις, εκατοντάδες πανό, κλπ) με σύνθημα «Οι βάσεις φεύγουν». Τώρα λένε πάλι τα ίδια λόγια. «Το μνημόνιο φεύγει» - είπαν. «Η τρόϊκα φεύγει» - είπαν. Ετοιμαστείτε. Θυμηθείτε το. Θα σας χρειαστεί πολύ σύντομα. 

7. Tο KKE (και η ΕΔΑ παλιότερα) έλεγε πάντα ότι «δεν αλλάζει ο χαρακτήρας της ΕΟΚ - ΕΕ». Ότι «είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου» και «δεν αλλάζει η ΕΕ απ΄ τα μέσα» (όπως έλεγε πάντα το ΚΚΕ-εσ, η ΕΑΡ και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ). Θα περιμένεται να αποδειχθεί με την «αποφασιστική στάση» του ΣΥΡΙΖΑ; Ή θα βάλετε το μυαλό σας να σκεφτεί ότι κάποιος που ξεκινά με δεδομένο το «Μέσα στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη» είναι καταδικασμένος να χάσει τη διαπραγμάτευση γιατί μόνος του παραδίνεται;

8. Το «Ναι» ή το «Οχι» στην ΕΕ δεν είναι «ένα θέμα μέσα σ΄ όλα τα άλλα». Το δικό μας «ΟΧΙ» πατάει σε μια πολιτική, οικονομική, επιστημονική ανάλυση που συνεχώς δικαιώνεται. Οφείλεται στο ότι δε μπορεί η αριστερά να ταυτίζεται με τη στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου. Το «ΝΑΙ» του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί δογματική προσήλωση στην ΕΕ (ιστορική παρακαταθήκη από το ΚΚΕεσ και την ΕΑΡ). Χρειάζεται εσύ να αποφασίσεις κάποτε: Είναι αυταπάτη η θέση «θα αλλάξουμε την ΕΕ απ΄ τα μέσα» (που οδηγεί αντικειμενικά στην ενσωμάτωση); Ή είναι μια ακόμα απάτη απ΄ την πλευρά τους (που στοχεύει ακριβώς στην ενσωμάτωση); Υπάρχει άραγε κάποιο επιχείρημα υπέρ της ΕΕ (πέρα απ΄ όσα εμπεριέχουν το φόβο και τον πεσιμισμό); Ένα έστω. Ρωτάω εδώ και χρόνια. 

9. Είναι δυνατό να περιμένει ένας άνθρωπος με αριστερές αρχές τη διαπραγμάτευση του Βαρουφάκη; Ή θα σκεφτεί ότι προφανώς δε μπορεί ο σύμβουλος του Γ. Α. Παπανδρέου να μας φέρει τώρα την αντίθετη πολιτική απ΄ αυτή που υπερασπίστηκε ο προηγούμενος προϊστάμενός του; Τι έκανε τότε ο Βαρουφάκης; Πόσο διορατικός, αποφασιστικός, αντιμνημονιακός και τσαμπουκάς ήταν τότε; Τι άλλαξε τώρα; Σήκωσε το γιακά και μάγκεψε; 

10. Είναι δυνατόν ένας λογικός άνθρωπος να δέχεται το επιχείρημα «Δε συζητώ με την τρόϊκα, αλλά συζητώ μόνο με την ΕΚΤ, την Κομισιόν και το ΔΝΤ»; Αυτός που το διακηρύσσει αυτό είναι ηλίθιος; Ή είναι απατεώνας (πολιτικά);

11. Κι ύστερα ... εμείς δε σας εμποδίζουμε να έχετε αυταπάτες ... χαρά ... αισιοδοξία ... γνώμη κι ότι άλλο θέλετε. Είναι δικαίωμά σας ακόμα και να κοροϊδεύετε τον εαυτό σας. Ή να παριστάνετε ότι όλα πάνε καλά. Άλλωστε πάντα η κοινή καθοδηγούμενη γνώμη έχει τάση προς τον εφυσηχασμό και το «εύπεπτο». Όλα τα παραδείγματα που είπα αυτό δείχνουν. Είναι υποχρεωτικό όμως να έχουμε κι εμείς την ίδια γνώμη και την ίδια στάση; Υποθέτω πως δεν το υποστηρίζεις αυτό. Γιατί εμείς έχουμε ακριβώς τον αντίθετο στόχο: Να λέμε και να ακούγεται η γνώμη της εργατικής τάξης (δηλαδή η αντίθετη γνώμη), που δεν πρόκειται να την προβάλει ούτε η τηλεόραση, ούτε ο Λαζόπουλος, ούτε οι Αμάν, ούτε και οι άλλοι εργολάβοι της ταξικής ενημέρωσης και νταβατζήδες της κοινής γνώμης και λογικής. Έτσι κι αλλιώς δε μπορεί κανείς να μας υποχρεώσει να τους ακολουθήσουμε. Δεν τα κατάφερε ποτέ κανείς. Ούτε η χούντα. Ούτε τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Την αλήθεια μας, θα τη λέμε παντού και πάντα. Γιατί είναι ανάγκη.

12. Και θα τη λέμε για ένα λόγο παραπάνω: Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος (εσείς όλοι που νομίζετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ξάδερφος του ΚΚΕ), όταν θα δείτε το ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί την «πεπατημένη» της  σοσιαλδημοκρατία (μια άλλη φορά θα σου γράψω καμιά πενηνταριά ιστορικά παραδείγματα που έχω πρόχειρα), να μας κατηγορήσετε ότι «Η αριστερά φταίει». Η ΝΔ από τώρα το επιχειρεί όταν προσπαθεί να εμφανίσει το ΣΥΡΙΖΑ σαν κομμουνιστικό. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ «το παίζει το εργάκι». Κυρίως με τις ψεύτικες προτάσεις που κάνει προεκλογικά μπας και κλέψει κανένα ψήφο. Εμείς θέλουμε να έχουμε πάλι πει καθαρά τη γνώμη μας και τις εκτιμήσεις μας στο λαό. Ότι ο στόχος κι ο λόγος ύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διάσωση του συστήματος της εκμετάλευσης. Γι  αυτό και είναι αποδεκτός από το ίδιο το σύστημα. Γι΄ αυτό και δεν έχει καμμιά σχέση συγγένειας, φιλίας ή έστω ομοιότητας με το ΚΚΕ. 

Κι ένα σχετικό ανέκδοτο: «Ένας Πόντιος βλέπει μπροστά του μια μπανανόφλουδα. Την κοιτάει με απόγνωση και λέει: Φτού ρε γαμώτο. Πάλι θα πέσω».

Μάνος Δούκας