Τα ειδωμένα της Ειδομένης

Τα φετινά Χριστούγεννα που για την αγορά κρατάνε σαράντα μέρες τουλάχιστον, έχουν χρώμα πορτοκαλί. Αυτό των σωσιβίων των πνιγμένων και μισοσωσμένων προσφύγων που κατασκευάζουν με τα κορμιά τους τη γέφυρα της απελπισίας στο Αιγαίο και τα παραγεφύρια των απελπισμένων ως λέρα στην Καρχηδόνα. Στα χριστουγεννιάτικα δέντρα κρεμιούνται μπάλες που λίγο να το λέει η καρδιά σου, φανερώνουν τις νύχτες σαν τύψεις τα πρόσωπα των εκτελεσμένων, των σφαγμένων, των πυροβολημένων από τη Ράκα ως το Μπατακλάν.

 

Στη φάτνη που φέτος έχει τη μορφή στρατιωτικού τολλ, οι μάγοι με τα δώρα ακολουθώντας το αστέρι των πετρελαίων κουβαλάνε και ξαμολάνε βόμβες γαλλικές, αγγλικές, ρώσικες, αμερικανικές και το λιβάνι έχει τη μυρωδιά της καμένης σάρκας ακουμπισμένης στο στουπί των θηριωδών μονοπωλιακών ενεργειακών συμφερόντων. Οπου επαγγελματίας Αγιοβασίλης με την αιμάτινη στολή και δυο άγγελοι παραστάτες, πάνοπλοι μαυροντυμένοι κουκουλοφόροι έτοιμοι να ράνουν με σπρέι πιπεριού και αύρες παγωμένου νερού όσες καλοσύνες, αγαθότητες κι ανεμελιές ξεφύγουν σε περίπατο με τη μορφή ανθρώπου, πελάτη, καταναλωτή...

Το φετινό πνεύμα των Χριστουγέννων περιφέρεται με ψαλμωδίες καταστολής, νομιμοποιημένα κατά περίσταση τάγματα ασφαλείας που ακριβοπληρώνονται με το χρυσό νόμισμα της συναίνεσης.

Αυτό το Δεκέμβρη στη γειτονιά μας ο πολιτισμός κι ο πανικός συμψηφίζονται σε συσκευασία ζαχαρωμένου τρόμου. Εορταστικό χρονικό προαναγγελθέντος πολέμου με αναμμένο το φιτίλι που εύκολα μπορεί να περιδέσει τη Γη.

Στην Ειδομένη είναι όλα ειδωμένα από πριν. Το πρόβλημα θα λυθεί με τους μισούς πρόσφυγες να θέλουν να φάνε τους άλλους μισούς ανάμεσα σ' Ελληνες και Σκοπιανούς αστυνομικούς με ευρωπαϊκούς επενδυτές και Σένγκεν διακριτικά. Εδώ θα δεις πώς η χώρα μας έχει προϋπολογιστεί και σχεδιαστεί να μετατραπεί σε πνιγηρή «ουδέτερη ζώνη» (buffer zone), όπου θα δοκιμάζονται σε πραγματικές συνθήκες οι μεταλλάξεις του αστικού ευρωπαϊκού ιδεώδους.

Δεν θ' αργήσει η στιγμή που κάποιους ΝΑΤΟικός ή Βρυξελλιώτης αξιωματούχος θα αναφωνήσει, μερικοί ήδη το κάνουν, «αυτοί οι πρόσφυγες ήταν μια κάποια λύσις και οι στρατοί μας επιτέλους θα διαβούν». Η αριστερή ουρά του ευρωΝΑΤΟικού φιδιού μπαίνει μόνη της στο στόμα της οχιάς, πασπαλίζοντας με μεγαλοστομίες επικοινωνιακού συροβόρου όφεως την επιθυμία της να παραμείνει στη λέσχη των μεγάλων έστω και ως λακές του ευρώ με τίμημα τα κεφάλια μας.

Την ώρα που συζητιέται και ψηφίζεται ο θανατηφόρος για την πλειονότητα του λαού φετινός προϋπολογισμός, ουδείς εκ των Συριζαίων αναρωτιέται σε ποιον Καιάδα πέταξε τους αγώνες πολλών απ' τους ανθρώπους του που τους βλέπεις ν' ανέβουν στο βήμα σα σε ικρίωμα, έτοιμοι να καταθέσουν μαζί με τη δήλωση του περιουσιολογίου και τ' αγωνιστικά τους παράσημα. Ετσι φέτος καλά Χριστούγεννα θα κάνουν μόνον οι θαμώνες των λεσχών του κάθε λογής οπορτουνισμού, εκεί που την γκανιότα την εισπράττουν πάντα τα συγκυβερνώντα τσιράκια των πλουτοκρατών ιδιοκτητών τους. Εκεί ρίχνονται τα ζάρια, ανοίγουν και κλείνουν τα χαρτιά, γίνονται εκείνες οι μαραθώνιες διαπραγματεύσεις που δε μαθαίνουμε ποτέ, παρά μόνο τη στιγμή που μας εξαργυρώνουν ως μάρκες. Τώρα ίσως είναι η ώρα να αποφασίσουμε επιτέλους ποια Δεκεμβριανά συνιστούν τη μνήμη, την έμπνευση κι όχι την ανάμνηση της χώρας στο εξώφυλλο του απλώς ημερολογιακού νέου έτους.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ