Αυτοαπασχολούμενοι στην Κούβα: συγκλήσεις και αποκλίσεις

José Raul Acosta Artiles

Kέντρο Διαχείρισης Τεχνογνωσίας και Τεχνολογίας / Gecyt, εφημερίδα Empresa Nueva

Η ιστορία δεν ξεκίνησε το 2010 όπως συζητιέται σήμερα στο δρόμο, αλλά στην Ειδική Περίοδο, όταν εγκαθιδρύθηκε η αυτοαπασχόληση (trabajo por cuenta tropia) στο νησί, που χρόνια μετά αναγνωρίστηκε σαν μια μορφή μη κρατικού τομέα της οικονομίας.

1o Mέρος: Γενικά

Εκείνη η χρονιά ήταν το σημείο καμπής, όχι μόνο για όσους θα υποστήριζαν αυτή την πρωτοβουλία, αλλά και για αυτούς που θα έμπαιναν στην περιπέτεια ίδρυσης της δικής τους επιχείρησης. Η εφαρμογή του νέου οικονομικού μοντέλου διευκόλυνε την εδραίωση της αυτοαπασχόλησης και δημιούργησε μία πρόσβαση στην εργασία, σε εκείνους που θα έμεναν διαθέσιμοι, σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας της εργασιακής αναδιοργάνωσης.

Η οικονομολόγος και σύμβουλος του Gecyt, Teresa Lara Junco, επισημαίνει ότι με την αυτοαπασχόληση αναδείχτηκε μία δυνατότητα να αναβαθμιστούν διάφορες υπηρεσίες, στις οποίες μέχρι τότε ο κρατικός τομέας παρείχε χαμηλή ποιότητα με αποτέλεσμα να “αναπληρώνεται από τον ιδιωτικό”.

Η ενδυνάμωση του μη κρατικού τομέα ξύπνησε το ενδιαφέρον για να δημιουργηθούν εστιατόρια, μπαρ, κομμωτήρια, καφετέριες, ως επιχειρήσεις αυτού του νέου τύπου, αν και οι ιδιοκτήτες τους δεν ήταν πάντα προετοιμασμένοι και δεν είχαν τη γνώση να αναπτύξουν με επιτυχία αυτές τις δραστηριότητες.

Στους δρόμους άρχισαν να εμφανίζονται διάφορες δραστηριότητες, κάτω από το υπάρχον ρυθμιστικό πλαίσιο και κατέρρευσαν όσες από αυτές δεν ήταν βιώσιμες, δεν άντεξαν τον ανταγωνισμό και εκείνες των οποίων οι ιδιοκτήτες δεν είχαν επαρκή εξοπλισμό και εμπειρία για να πάνε μπροστά τις επιχειρήσεις τους.

Αυτή η διαδικασία σταθεροποίησης συνέβαλε στην ενίσχυση αυτών που την δεκαετία του ενενήντα επένδυσαν σε αυτή την πηγή εισοδημάτων και που το σύγχρονο σκηνικό προσέφερε νέες διευκολύνσεις καθώς και αυτών που επαναπροσανατόλισαν την μικρή τους επιχείρηση σύμφωνα με τις προκλήσεις που έθεταν οι νέες συνθήκες. Δεν έλειψαν οι σκεπτικιστές, ούτε και αυτοί που δεν πίστευαν στην εισαγωγή αυτού του τρόπου, που τελικά ενσωματώθηκε στα νομοθετικά πλαίσια της εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης στην Κούβα.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Blanca Munster Infante, ερευνήτρια του Κέντρου Ερευνών της Παγκόσμιας Οικονομίας, η αυτοαπασχόληση έρχεται να καλύψει “ένα έλλειμμα σε αγαθά και υπηρεσίες” σε τομείς όπως η γαστρονομία που το Κράτος είχε δυσκολίες να καλύψει με τρόπο επαρκή και σταθερό, καθώς έπρεπε να επικεντρωθεί σε στρατηγικούς τομείς, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να έχουν ανεπάρκειες, σύμφωνα με τις προτεραιότητες που έθετε η κυβέρνηση, οι οποίοι τομείς προσέφεραν υψηλή ποιότητα υπηρεσιών. Με φορολογικούς όρους, αυτό σήμαινε ότι μέσω της φορολογικής πολιτικής, θα βελτίωνε τα φορολογικά έσοδα. Το Κράτους υπολόγιζε, σε έναν ελεγχόμενο ιδιωτικό τομέα και που μπορεί μέσω των φόρων να έχει μια σημαντική πηγή εσόδων για τον προϋπολογισμό του, που θα αναδιανέμει σύμφωνα με τις ανάγκες του πληθυσμού.

Υπάρχει καλή εμπειρία και πρακτική, επομένως στην πορεία συνεχίζεται η τελειοποίηση της δουλειάς αυτού του κλάδου της οικονομίας, που αν οι διαδικασίες της είναι καλά νομοθετημένες και ελεγχόμενες , μπορούν να ρυθμίζουν την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων που μπορούν να εξασκούν τηρώντας τις διατάξεις του νόμου. Δεν είναι λίγα τα διλήμματα που έχουν προκύψει σε αυτούς που αποδέχονται σήμερα αυτούς τους νέους τρόπους διαχείρισης.

Εάν καλώς έφεραν οικονομικά οφέλη τόσο για τους ιδιοκτήτες τους όσο και για την οικονομία της χώρας, τόσο επίσης καταγράφονται δυσκολίες για να αναπτύξουν με πληρότητα κάθε μία από αυτές τις δραστηριότητες, που με τη σειρά τους μεταφράζονται σε ανάγκη για υψηλότερη αποδοτικότητα.

Στο ίδιο πνεύμα, η ειδικός του Κέντρου Ερευνών για την Παγκόσμια Οικονομία σημειώνει ότι “[...] είναι ένας τομέας που ακόμα δεν υπολογίζει σε μια αγορά χονδρικής που θα του επέτρεπε να προμηθευτεί τα προϊόντα που χρειάζεται. Αυτό τους υποχρεώνει να απευθύνονται στη λιανική αγορά και να μπαίνουν σε ανταγωνισμό με τον πληθυσμό”. Και προσθέτει ότι εάν ένας αυτοαπασχολούμενος θέλει να ψωνίσει από ένα φούρνο, πρέπει να πάει στον ίδιο φούρνο που εξυπηρετείται και ο πληθυσμός και αυτό προκαλεί έλλειψη σε πολλά προϊόντα ή αλλιώς, βάζει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στον πληθυσμό και στον ιδιωτικό τομέα, σε μια αγορά λιανικής. Αυτό επίσης εμποδίζει την πτώση του κόστους των προϊόντων και υπηρεσιών εξ αιτίας της εξάντλησης των προϊόντων σε αυτή την αγορά και για αυτό το λόγο οι τιμές εξακολουθούν να παραμένουν πολύ ανεβασμένες. “Όσο δεν επιλύεται το πρόβλημα κόστος παραγωγής και λιανική αγορά, αυτός ο τομέας θα εξακολουθεί να επηρεάζεται από το επίπεδο της ζήτησης και την αγοραστική δύναμη των κουβανών”.

Κατά τη διάρκεια του διαλόγου με την ερευνήτρια μάθαμε επίσης ότι το βάρος των εισοδημάτων και ο ρόλος που παίζει σήμερα ο μισθός στους κρατικούς οργανισμούς, είναι σήμερα διαφορετικός από τις προηγούμενες δεκαετίες, και εξ αυτού για πολλούς ανθρώπους είναι σήμερα πιο ελκυστικό να δουλέψουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, αν και αυτό δεν χαίρει υψηλής εκτίμησης.

Όμως αυτό, έχει προκαλέσει μια εσωτερική μετανάστευση των εργαζομένων του κρατικού τομέα. Ο καθηγήτρια Infante εξηγεί ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αυτή τη στιγμή, δεν θέλουν να δουλέψουν για λιγότερο από πενήντα πέσος την ημέρα. Π.χ, ένας τεχνικός πληροφορικής, προτιμά να δουλέψει σαν αυτοαπασχολούμενος, από το να δουλέψει σε μια κρατική επιχείρηση. “Το ζήτημα των εισοδηματικών ανισοτήτων έχει μετατραπεί σε μεγάλο πρόβλημα , κινήτρου και η κινητικότητα μεταξύ των δύο τομέων μπορεί να είναι αρνητική. Γι' αυτό οι πολιτικές πρέπει να προσανατολιστούν στο πως θα αποκαταστήσουν την αγοραστική δύναμη του μισθού και στην αναγνώριση της ειδικευμένης εργασίας”.

2o Mέρος: Aυτοαπασχόληση και χωροταξικός σχεδιασμός

Δεν υπήρξε πάντα επαγρύπνηση για το σεβασμό των πολεοδομικών ρυθμίσεων. Βεράντες, γκαράζ, συμπεριλαμβανομένων και κατοικιών που ήταν μέρος της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, καταλήφθηκαν από τις νέες επιχειρήσεις, που δεν ενσωματώθηκαν σε όλες τις περιπτώσεις με αρμονικό τρόπο στην αρχιτεκτονική της πόλης. Όλο αυτό δεν ήταν θετικό.

Κάποιοι από αυτούς τους χώρους είναι αισθητικά ανεπαρκείς και υπολείπονται μιας καλής εικόνας, στοιχεία που δίνουν χώρο στον πολλαπλασιασμό της λεγόμενης “κουλτούρας του μικρομάγαζου” (cultura del timpiriche). Για τον εκλιπόντα αρχιτέκτονα Mario Coyula, μέχρι και το τελευταίο μαγαζάκι πρέπει να έχει αρμονία και να είναι ευχάριστο στην όψη, αλλά αυτό δεν συμβαίνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Στην Έκθεση της Επιτροπής για την Πόλη την Αρχιτεκτονική και την Κληρονομιά, του 8ου Συνεδρίου της Ένωσης Συγγραφέων και Καλλιτεχνών της Κούβας (UNEAC), που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Απρίλη, επισημάνθηκε ότι οι δραστηριότητες από πλευράς των αυτοαπασχολούμενων έχουν αλλάξει την εικόνα της πόλης, σε άλλες περιπτώσεις προς το καλύτερο και σε άλλες προς το χειρότερο και αναφέρει συγκεκριμένα:

Ακατάλληλες αλλαγές χρήσεων, παραβιάσεις των πολεοδομικών ρυθμίσεων και κακώς νοούμενη οικονομία, είναι στοιχεία που έχουν μεγαλώσει την επιδείνωση της εικόνας των πόλεών μας.

Ο μη κρατικός τομέας έχει αποκτήσει ισχύ και μπορεί να είναι ένας μηχανισμός προόδου της τοπικής οικονομίας όταν καθοδηγείται κατάλληλα. Σήμερα αυτή η δραστηριότητα ξετυλίγεται στην πόλη με ασαφή τρόπο, αφού ο αυτοαπασχολούμενος δεν θεωρείται επενδυτής, που σαν τέτοιος έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις, πέρα από την πληρωμή του φόρου.

Ωστόσο είναι επίσης γεγονός, ότι έχουν οικοδομηθεί και ανακαινιστεί διάφορα κτίσματα που έχουν έναν θετικό αντίκτυπο στην αναζωογόνηση του αστικού περιβάλλοντος. Μεταξύ άλλων ξεχωρίζουν οι αποθήκες του Σαν Χοσέ, σχέδιο που προωθήθηκε από το Γραφείο των Ιστορικών της Αβάνας για να συγκεντρώσει εκείνους που ασχολούνται με την χειροτεχνία.

Επικοινωνιακή στήριξη

Η προωθητική επικοινωνία είναι άλλο ένα από τα θέμα που υποχρεωτικά εγκαθιδρύθηκε στον μη κρατικό τομέα. Η διαφορετικότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών προβάλλεται κάποιες φορές με εμπειρικό τρόπο και άλλες με επαγγελματικό, μέσω της επικοινωνίας. Σήμερα η μάζα των αυτοαπασχολούμενων βρίσκει νέα μέσα, ανακαλύπτει νέους τρόπους, μεταξύ αυτών μιμείται και ξένα μοντέλα.

Οι νέοι επιχειρηματίες και οι επιχειρήσεις, συναγωνίζονται αναγκαστικά για μια αποδοτική και αποτελεσματική διαχείριση της επικοινωνίας. Όχι μόνο πασχίζουν να δημιουργήσουν τη δική τους ταυτότητα από τα οπτικά στοιχεία, αλλά επίσης και τη δημόσια εικόνα και τη φήμη των μικρών τους επιχειρήσεων καθώς και την πίστη, ένα στοιχείο που αποτελεί κομβικό σημείο για την ανταγωνιστικότητα, πολύ κομβικό σε τομείς που συνδέονται με την παρασκευή και πώληση τροφίμων, την ενοικίαση κατοικιών, δωματίων και χώρων.

Τα κέρδη είναι ορατά, πάνω απ όλα στην επικοινωνία με τον πελάτη, στοιχείο το οποίο σε γενικές γραμμές, πρέπει να κερδίσει τον χώρο από τις υπηρεσίες. Επίσης στην καθιέρωση νέων “εμπορικών σημάτων” (μάρκες) καταγράφονται θετικές εμπειρίες.

Υπάρχουν ακόμη περιθώρια, αφού είναι λίγα τα στηρίγματα και τα μέσα που βρίσκουν αυτοί οι επιχειρηματίες για να δώσουν δημοσιότητα στα προϊόντα τους. Δεν αρκεί να προσφέρουν μόνο αναγνωρισιμότητα στις επιχειρήσεις τους με έναν προσανατολισμό στην αγορά, πρέπει επίσης να ανταποκριθούν στη ζήτηση της πληροφορίας για ικανοποιήσει το κοινό τις ανάγκες τους.

Σύμφωνα με το site Cubadebate:

[...] τα προϊόντα και οι υπηρεσίες, ειδικότερα τα καινούργια, που προσφέρουν οι κρατικές μονάδες σαν αποτέλεσμα της διεύρυνσης της εξειδίκευσης και της προβολής των επιχειρήσεων, πρέπει να γνωστοποιούνται έγκαιρα και αναλυτικά στον πληθυσμό [...].

Αναφέρεται όχι μόνο στην πληροφόρηση σχετικά με τα χαρακτηριστικά αυτών των προϊόντων και υπηρεσιών αλλά και στις τιμές τους καθώς και στα δικαιώματα των ανθρώπων που θέλουν να τα αγοράσουν, τις διεκδικήσεις, τις επιστροφές κ.α.

Είναι προφανές ότι αυτή η πληροφόρηση είναι ακόμη ανεπαρκής και πρέπει να βρεθούν δημιουργικά οι δρόμοι και ο τρόπος που θα επιτρέπουν να γίνεται συστηματικά και να προσφέρεται στο κοινό για να μπορεί να αποφασίζει πως θα κατευθύνει καλύτερα τις επιλογές του.

Ένα άλλο νέο φαινόμενο στους δρόμους και στις σελίδες που προωθείται η αυτοαπασχόληση είναι η σημασία των ξένων διαφημιστικών προτύπων, που ευνοούν την ακατάλληλη παρουσίαση της γυναίκας σε αυτά τα μέσα. Στερεότυπα σχετιζόμενα με την ομορφιά ή την περιποίηση του σώματος εμφανίζονται με τρόπο προσβλητικό στις ανακοινώσεις για επαγγέλματα και εργασίες παραδοσιακά γυναικείες, χωρίς να αφήνουμε έξω και αυτές που χρησιμοποιούν τη γυναίκα ως σεξουαλικό σύμβολο στο βωμό της προώθησης και πώλησης προϊόντων ή υπηρεσιών. Κάποιες από αυτές τις ανακοινώσεις, είναι άσχετες με το θέμα και κάποιες άλλες αρνούνται τη διαφορετικότητα του φύλου, της εθνικότητας και της φυλής.

3o Mέρος: Δικαιώματα και πρόσβαση στην εργασία

Η επικαιροποίηση του οικονομικού μοντέλου, η διαδικασία της εργασιακής αναδιάταξης και η αναγκαιότητα προώθησης ειδικευμένης εργατικής δύναμης σε κρίσιμους τομείς, περιέλαβε επίσης αλλαγές στην πρόσβαση στην εργασία. Το Κράτος δεν άφησε απροστάτευτους τους εργαζόμενους που έμειναν διαθέσιμοι ως μέρος της εργασιακής αναδιάταξης, ωστόσο δεν μπόρεσε πάντα να εγγυηθεί την τοποθέτησή τους σε άλλες μονάδες. Αυτό ευνόησε την αυτοδιαχείριση για την πρόσβαση στην εργασία.

Οι εκτιμήσεις της Teresa Lara, (οικονομολόγο και σύμβουλο του Gecyt), υποδεικνύουν ότι “[...] η πλειοψηφία των ατόμων που ενσωματώθηκαν στον ιδιωτικό τομέα, κυρίως νέοι, δεν έχουν μια εργασιακή κουλτούρα, κανείς δεν τους διδάσκει πως να ψάξουν να βρουν μια δουλειά ούτε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους ως μισθωτοί”. Και αν οι άνθρωποι τελειώνοντας οποιασδήποτε βαθμίδας σπουδές είχαν εγγυημένη μια δουλειά και τώρα το Κράτος δεν μπορεί να είναι ολοκληρωτικά υπεύθυνο για αυτό το προσωπικό: “Αυτοί οι νέοι ξέρουν μόνο ότι έχουν ανάγκη να κερδίσουν σίγουρα περισσότερα χρήματα από αυτά που πληρώνει το Κράτος, και κάποιοι δεν έχουν προστασία δημόσιας υγείας γιατί δεν πληρώνουν την κοινωνική ασφάλιση, άλλοι ούτε καν δηλώνονται σαν αυτοαπασχολούμενοι και δεν πληρώνουν τον φόρο”. Αυτό φέρνει την αβεβαιότητα της εργασίας και πράγματα τα οποία είχαν επιτευχθεί, τώρα χάνονται.

Eπίσης μια άλλη κατάσταση που επιδρά με αρνητικό τρόπο είναι η έλλειψη νομικής κουλτούρας αυτών που εμπλέκονται σε αυτού του τύπου την εργασία. Ο Κώδικας Εργασίας αναγνωρίζει στις διατάξεις του ίδιες συνθήκες για τον εργαζόμενο στον κρατικό τομέα και στην αυτοαπασχόληση, αλλά ακόμη υπάρχουν παραβιάσεις σχετικά με τα ωράρια, τα διαλείμματα, το κολατσιό, το φαγητό, τις διακοπές και τις άδειες.

Η αυτοαπασχόληση παρέχει τη δυνατότητα πλεονεκτημάτων για εκείνους που την εξασκούν, αφού τα προσδοκώμενα εισοδήματα είναι υψηλότερα από αυτά που προσφέρουν κάποιες μονάδες του Κράτους. Ωστόσο, δεν αναγνωρίζεται ότι η ποσότητα παρεχόμενης εργασίας ή οι λειτουργίες που πραγματοποιούνται, πολλαπλασιάζονται επίσης και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δεν βρίσκονται σε ισορροπία με τους μισθούς που καθιερώνει ο συμβαλλόμενος ή ιδιοκτήτης.

Απαιτούν αυτοί οι εργαζόμενοι τα δικαιώματά τους;

Σε αυτό το πνεύμα, η Lara υπογραμμίζει επίσης, ότι η πλειοψηφία δεν ξέρει τι σημαίνει πληρωμή με την εργάσιμη ώρα.... αυτό που καταλαβαίνει ο εργαζόμενος είναι ότι ο κρατικός τομέας πληρώνει τόσο την ημέρα το οκτάωρο, ενώ εγώ στην αυτοαπασχόληση, πληρώνομαι τόσο την ημέρα. Αυτή η ημέρα μπορεί να είναι οκτώ ώρες, δέκα ώρες, δώδεκα, δεκατέσσερις. Αυτή η ημέρα περιλαμβάνει ώρες για κολατσιό και φαγητό, που σε πολλές περιπτώσεις, ούτε δίνονται ούτε πληρώνονται.

Επισημαίνει επιπλέον, ότι εδώ υπάρχει ένας συνδυασμός παραγόντων. Είναι πολύ δύσκολο για ένα άτομο που μπαίνει σε αυτόν τον τομέα να απαιτήσει κάτι, γιατί έχει τον ανταγωνισμό ότι μπορεί να έρθει κάποιος άλλος που δεν απαιτεί τίποτα και να καταλάβει αυτή τη θέση. “Αυτή είναι η πρώτη εξήγηση που έδωσε ο Μαρξ στο Κεφάλαιο σχετικά με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και το στρατό των ανέργων”. Αυτοί ασκούν μια πολύ ισχυρή πίεση σε αυτούς που δουλεύουν όσον αφορά τον μισθό και τις συνθήκες εργασίας. Επομένως, σε αυτό το πνεύμα, “χάνονται δικαιώματα με πολύ ειρήνη”.

Ο στρατός των αυτοαπασχολούμενων περιλαμβάνει μετασχηματισμούς, αλλαγές και συνεχείς βελτιώσεις. Η οργάνωση και ο συστηματικός έλεγχος προκύπτουν αναγκαίοι για την εξισορρόπηση αυτής της νέας μορφής διαχείρισης στις σημερινές κοινωνικοοικονομικές μεταρρυθμίσεις στο νησί. Δεν είναι μόνο ευθύνη των οργανισμών του Κράτους, πρέπει να είναι επίσης η ανησυχία όλων όσων εμπλέκονται σε αυτές τις νέες μορφές απασχόλησης.

4o Mέρος: Παράρτημα (Σχετικά δημοσιεύματα καθημερινών εφημερίδων)

Η παρανομία πάνω σε ρόδες

Elba Salazar Cuba, Granma - Nοέμβρης 2015

Ισλα ντε λα Χουβεντούδ – Σαν μέρος της υλοποίησης των προγραμματικών κατευθύνσεων της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που έθεσε το 6ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας, οι δραστηριότητες της αυτοαπασχόλησης δημιούργησαν μεταξύ άλλων ένα εναλλακτικό μεταφορικό μέσο: To ποδήλατο – ταξί (bicitaxi). Οι 232 εργαζόμενοι στο συγκεκριμένο Δήμο δεν αντανακλούν την πραγματικότητα, καθώς όλοι ξέρουν ότι υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων που εργάζεται παράνομα, και μεταξύ άλλων παραβάσεων, δεν έχει την τεχνική κατάρτιση για να μεταφέρει επιβάτες. Μπροστά σε αυτά τα αρνητικά φαινόμενα, το κρατικά όργανα του Δήμου διενήργησαν το έργο του ελέγχου και επέβαλαν τα προβλεπόμενα πρόστιμα του ν.193 που ρυθμίζει τις παραβάσεις σχετικά με την κυκλοφορία, τον τεχνικό έλεγχο, την καταχώρηση των οχημάτων, την προετοιμασία των οδηγών και την άδεια οδήγησης. Όπως επίσης και την τήρηση των διατάξεων του ν.261 που καθορίζει τα απαιτούμενα έγγραφα, την απαγόρευση στάθμευσης και την επίδειξη των εγγράφων που αποδεικνύουν ότι ο ιδιοκτήτης είναι ο μόνος οδηγός του οχήματος και το όχημα δεν μπορεί να ενοικιάζεται σε τρίτο πρόσωπο, παράβαση που μπορεί να επιφέρει δραστικά μέτρα όπως η κατάσχεση του οχήματος. Όμως η απειθαρχία δεν επιλύεται μόνο με την αλλαγή της συμπεριφοράς του συγκοινωνιακού φορέα, αλλά και με την απαιτούμενη ανταπόκριση του λαού, της κοινότητας που ζει αυτός ο άνθρωπος, αποδέχεται αυτήν την κατεύθυνση και γνωρίζει ότι υπάρχουν παρανομίες που όταν εντοπίζονται ο παραβάτης θα υποστεί τις συνέπειες του νόμου. Οι Κρατικοί Επιθεωρητές Συγκοινωνιών επέβαλαν 629 πρόστιμα με πάνω από 46.000 πέσος που θα ενσωματωθούν στα έσοδα του Κράτους, ωστόσο, οι παραβιάσεις συνεχίζονται, αν και σε μικρότερη έκταση λόγω του επαρκούς ελέγχου. Το θέμα δεν είναι να τους καταργήσουμε, γιατί λύνουν το ζήτημα της μετακίνησης του κόσμου. Η χρήση αυτού του μέσου εξαρτάται από την θέληση του επιβάτη, αλλά η τήρηση των νόμων είναι υποχρέωση των οδηγών των bicitaxi.

Σχετικά με την πώληση αναψυκτικών, χυμών και τσιγάρων από τους αυτοαπασχολούμενους (γράμμα αναγνώστη)

Ariel Torres Tamanyo, Granma – Νοέμβρης 2015

Δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν, ότι ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται ελλείψεις στις αλυσίδες καταστημάτων που πωλούν σε συνάλλαγμα (CUC). Υπάρχει έλλειψη σε χυμούς, αναψυκτικά, μπύρες εθνικής παραγωγής και η έλλειψη τσιγάρων είναι ολοκληρωτική, βρίσκεις μόνο Cohiba από τα εθνικά και Lucky από τα εισαγόμενα, πανάκριβα και τα δύο. Στην επαρχία μου, στο Λας Τούνας, αγνοώ αν συμβαίνει το ίδιο σε όλες, επετράπη στους αυτοαπασχολούμενους να πωλούν αυτά τα προϊόντα, οι οποίοι τα μονοπωλούν και τα μεταπωλούν με κέρδη 20 & 30% περίπου, και το μόνο που κάνουν είναι να τα αγοράζουν από την κρατική καφετέρια μπροστά από το μαγαζί τους και να περιμένουν να παρουσιαστεί έλλειψή τους. Καθώς φαίνεται ότι οι αγορές χονδρικής θα αργήσουν να ανοίξουν, θα πρέπει να διορθωθεί αυτή η πολιτική της χορήγησης άδειας πώλησης αυτών των προϊόντων στους αυτοαπασχολούμενους που οδηγεί στις ελλείψεις.

Νέοι μηνιαίοι φόροι για ορισμένες κατηγορίες αυτοαπασχολούμενων

Granma – Δεκέμβρης 2015

Σάνκτι Σπίριτους – Αυξάνεται ο μηνιαίος φόρος για 850 περίπου αυτοαπασχολούμενους, σε συγκεκριμένες κατηγορίες απασχόλησης που εκτιμάται ότι αυξήθηκαν τα εισοδήματά τους, σύμφωνα με το Ν.113 του φορολογικού συστήματος. Η επαρχιακή Διεύθυνση του Σάνκτι Σπίριτους του Εθνικού Οργανισμού Φορολογικής Διεύθυνσης (ΟΝΑΤ), ανακοίνωσε ότι αυξάνεται ο μηνιαίος φόρος για : Παρασκευαστής- Πωλητής Τροφίμων και Αλκοολούχων Ποτών σε σταθερά σημεία πώλησης, σε 600 cup από 400, Οικοδομικές Δραστηριότητες, σε 200 cup από 80 cup. To μέτρο πάρθηκε μετά από μελέτη που πραγματοποιήθηκε και έλαβε υπ όψη στοιχεία όπως, η περιοχή που είναι εγκατεστημένη η επιχείρηση, υπηρεσίες, ωράρια, προηγούμενες πληρωμές. Εκτιμάται ότι η αύξηση δεν θα προκαλέσει αύξηση της τιμής των αντίστοιχων προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς σύμφωνα με τη μελέτη αντιστοιχεί στην πραγματική αύξηση των εισοδημάτων. Ωστόσο, όσοι θεωρούν ότι το εισόδημά τους δεν αντιστοιχεί στην αύξηση του φόρου, μπορούν από το Γενάρη του 2016 να ζητήσουν να εξεταστεί.

cubaniagriega.blogspot.gr