Παρεμβάσεις του κεφαλαίου στον Πολιτισμό: Το παράδειγμα του Κέντρου Πολιτισμού «Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος»

Στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ένα πλήθος επιχειρηματικών ομίλων επιδιώκουν με χορηγίες και δωρεές - σταγόνες στον ωκεανό του πλούτου που έχουν συσσωρεύσει από την εκμετάλλευση των εργαζομένων - να αποκαταστήσουν την αιματοβαμμένη φύση του κεφαλαίου στη λαϊκή συνείδηση, καλλιεργώντας ταυτόχρονα μέσα από κάθε λογής προγράμματα την αντίληψη ότι κοινωνική πρόοδος χωρίς το κεφάλαιο είναι αδύνατον να υπάρξει. 

 

Αναφερόμενοι στον τομέα του Πολιτισμού δε θα μπορούσε να παραλειφθεί το παράδειγμα της Κίνησης Πολιτών «Διάζωμα», που έχει αναλάβει την προστασία των αρχαίων θεάτρων μέσω χορηγιών από ιδιωτικές οργανώσεις (όπως τα ιδρύματα Ωνάση, Μποδοσάκη, «Στ. Νιάρχος», ΣΕΒ κ.λπ.), επιχειρηματικούς ομίλους (τράπεζες, βιομηχανίες τροφίμων και ποτών, φαρμακοβιομηχανίες, επιχειρήσεις τηλεπικοινωνίας κ.ά.), δημόσιους φορείς, ειδικά της Τοπικής Διοίκησης, και απλούς πολίτες και η οποία διασυνδέεται άμεσα με τα σχολεία. 

 

Για τους πραγματικούς στόχους ανάλογων παρεμβάσεων μιλάει το παράδειγμα των μαθητών ενός σχολείου που εμπνεόμενοι από το κοινωνικό όραμα μιας βιομηχανίας - εταιρικού μέλους του «Διαζώματος» - έγραψαν σενάριο για τη συμβολή της στην αποκατάσταση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ως ανταμοιβή, είχαν την ...τύχη να συνομιλήσουν με τον πρόεδρο της εταιρείας και να διδαχτούν από την πείρα της ζωής και της σταδιοδρομίας του «κατάλληλες στάσεις ζωής», σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του σχολείου...

 

Με λίγα λόγια, καπιταλιστικό κράτος και επιχειρηματικοί όμιλοι συνεργάζονται αγαστά για να επιτευχθεί η ταξική συνεργασία και συναίνεση στη διαιώνιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, υλικής και πνευματικής. 

Ετσι και η ναυαρχίδα του Ιδρύματος «Στ. Νιάρχος», το Κέντρο Πολιτισμού στο Φαληρικό Δέλτα, έρχεται επάξια να εκπροσωπήσει την κυρίαρχη αστική αντίληψη για το ρόλο της Τέχνης να κατευνάζει, να παρηγορεί και ευχάριστα να αποκοιμίζει συμφιλιώνοντας ταξικά τους καταπιεσμένους με τους καταπιεστές τους. Οι μέχρι σήμερα ανοιχτές στους πολλούς δραστηριότητές του, όπως το γιορταστικό πρόγραμμά του για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά με τις συναυλίες κλασικής μουσικής, τα γκαλά όπερας από τη Λυρική, τις αναγνώσεις χριστουγεννιάτικων ιστοριών από επώνυμους καλλιτέχνες, το στολισμένο περιβάλλον, τις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, τη λίμνη, τα βεγγαλικά, πρόσφεραν απλόχερα στο λαϊκό κόσμο που συνέρρεε με τα παιδιά του μια γεύση από το λαμπερό και πολυτελή κόσμο της τάξης των αστών, στον οποίο μπορεί να συμμετέχει και ο απλός λαός, μια αίσθηση σφρίγους και ακμής ενός συστήματος που κάτω από το λούστρο του σπαράζεται από ανταγωνισμούς και σαπίζει.

Λαγός τη φτέρη έσειε...

Μια πρόσφατη φορά κι έναν κακό μας τον καιρό ήταν ένα μικρό σχολειό σ' ένα εργατικό ένδοξο παλάτι της φτωχολογιάς που το λέγαν Πέραμα, αλλά είχε γίνει πέρασμα λιστών, ληστών και καπιταλιστών. Το σχολείο το είχανε βαφτίσει Νέο Ικόνιο τοκιστές και σουλατσαδόροι επειδή έκαναν ορθογραφικό λάθος. Και ήθελαν να το βγάλουν Νέο Κώνιο, γιατί εκεί άτυχα παιδιά δηλητηριάζονταν κάθε μέρα λίγο - λίγο μέχρι να μάθουν να κοιτάνε τα προσωπάκια τους στον καθρέφτη και να τρομάζουν. Η παλιά προσφυγιά προσπαθούσε ν' αντισταθεί όπως η χελώνα στο λαγό στο μύθο του Αισώπου. Δηλαδή, να παίξει στο επίπεδο του ανταγωνισμού της επιβίωσης με όσα είχε κι όσα έμαθε. Το πρόβλημα με το δηλητηριασμό παιδιών από «γονείς» με μαύρες φανέλες που γράφαν για χρυσά φασισταριά ανατολικών, δυτικών, βορείων και νοτίων προαστίων, μεγάλωσε όταν για ένα τετράωρο σαν την καθιερωμένη προσωρινή εναλλασσόμενη εργασία ήρθαν να φοιτήσουν παιδάκια με πολύχρωμες ψυχές, πολυποίκιλα τραυματισμένες από τις δηλητηριασμένες βόμβες ανατολικών, δυτικών και ντόπιων ιμπεριαλιστών... Η ιστορία συνεχίζεται...

 

Για να σοβαρευτούμε, περισσότερο απ' την πραγματικότητα είναι δύσκολο ακόμα και όταν αυτή εμφανίζεται γυμνή και το κάθε Πέραμα, όπως και να το λένε, όπου και να 'ναι, πέφτει στα νύχια των μαύρων κορακιών με τα νύχια τα γαμψά, τα πραγματικά και ιδεαλιστικά φονικά ρόπαλα, πιστόλια και μαχαίρια και μικρά ρυάκια από αίμα του Φύσσα, των ναυτεργατών - των Αιγύπτιων ψαράδων μαργαριταριών της επιβίωσης, μοιάζει να μην αρκούν, για να προξενήσουν πραγματικά προειδοποιητικό σεισμό σε μια αιχμαλωτισμένη απ' την ανάγκη κοινωνία.

 

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΜΕ: Το πόρισμα του εκπροσώπου του ΚΚΕ, Νίκου Καραθανασόπουλου

Το πόρισμα του εκπροσώπου του ΚΚΕ, βουλευτή Νίκου Καραθανασόπουλου στην εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τη διερεύνηση της δανειοδότησης επιχειρήσεων, ΜΜΕ και κομμάτων:

Πόρισμα

Η λειτουργία της Εξεταστικής Επιτροπής επιβεβαίωσε τις βασικές εκτιμήσεις του Κόμματος, όπως αυτές εκφράστηκαν κατά τη συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής για τη σύσταση της Επιτροπής.

Συστηματική ήταν η προσπάθεια, τόσο από τα κόμματα της κυβέρνησης όσο και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, να αξιοποιηθούν οι εργασίες της Επιτροπής για να ενισχυθεί το κλίμα αποπροσανατολισμού που μεθοδικά επιδιώκουν.

Αφενός να συντηρήσουν ένα ψευδεπίγραφο πολωτικό κλίμα και να ενισχύσουν έναν κάλπικο διαχωρισμό με στόχο να συγκαλύψουν τη γενικευμένη σύγκλιση που επιδεικνύουν στις στρατηγικές επιλογές που εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου, μέσα από πολιτικές που φορτώνουν τα βάρη της δημοσιονομικής πειθαρχίας στις πλάτες του λαού και θυσιάζουν την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Αφετέρου ουσιαστικά, συσκοτίζουν το χαρακτήρα της κρίσης, ως καπιταλιστικής κρίσης, αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, προϊόν του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που οι δικές του λειτουργίες οξύνουν την κοινωνική πόλωση, συσσωρεύοντας από τη μία μεριά τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο σ’ όλο και λιγότερα χέρια οδηγώντας ταυτόχρονα όλο και περισσότερους όχι μόνο σε σχετική αλλά και σε απόλυτη επιδείνωση της θέσης τους. Συγκαλύπτουν τις πραγματικές αιτίες, τους πραγματικούς υπεύθυνους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός. 

Η μόνη τους υπαρκτή διαπάλη αφορά το ποιος θα κερδίσει το εύσημο της αστικής τάξης και των δανειστών ως ο καλύτερος διαχειριστής των αντιλαϊκών πολιτικών και σε φάση συρρίκνωσης της παραγωγής και γενικότερα της οικονομίας και σε φάση ύφεσης και ανάπτυξης.

Αναδεικνύουν επιμέρους πτυχές που όμως είναι συνυφασμένες με τον ίδιο το χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος (π.χ. τη διαπλοκή και τη διαφθορά) ή αδυναμίες και λάθη διαχειριστικού χαρακτήρα καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες για φιλολαϊκή διέξοδο στο πλαίσιο του συστήματος. 

Τι αναδείχθηκε από τις εργασίες της Επιτροπής:

Συμφωνία «Μαρινόπουλου» - «Σκλαβενίτη»: Απλήρωτοι και εγκλωβισμένοι σε επιχειρηματικά παιχνίδια.

Το γεγονός ότι η συμφωνία «Μαρινόπουλου» - «Σκλαβενίτη» δεν διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας και τους όρους εργασίας και αμοιβής των εργαζομένων αναδεικνύει η κοινή παρέμβαση των 15 σωματείων στο δικαστήριο.

Απλήρωτοι ήδη για το μήνα Δεκέμβρη και συνολικότερα «στον αέρα» βρίσκονται χιλιάδες εργαζόμενοι στο «Μαρινόπουλο» για μια ακόμα φορά. Απέναντι στην κατάσταση αυτή, το Σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις του ομίλου «Μαρινόπουλος» στη Βόρεια Ελλάδα και οι Επιτροπές Αγώνα των εργαζομένων που έχουν δημιουργηθεί στην Αττική, καλούν τους εργαζόμενους σε αγωνιστική ετοιμότητα μπροστά σε κάθε πιθανό ενδεχόμενο.

Οπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή του, το Σωματείο Εργαζομένων «Μαρινόπουλου» Β. Ελλάδας (www.emathess.blogspot.gr) επικοινώνησε τις προηγούμενες μέρες με την εταιρεία, οι εκπρόσωποι της οποίας «δήλωσαν ότι η μισθοδοσία δεν καταβλήθηκε διότι εξαντλήθηκαν τα χρήματα της "ενδιάμεσης τραπεζικής χρηματοδότησης"». Παράλληλα, η εργοδοσία επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία πως αν δεν δημοσιευθεί η οριστική απόφαση του δικαστηρίου για την επιχειρηματική συμφωνία «Μαρινόπουλου» και «Σκλαβενίτη», δεν γνωρίζει «εάν και πότε θα καταβάλει τους μισθούς».

«Απαιτούμε την άμεση καταβολή του μισθού Δεκεμβρίου» είναι η απάντηση του Σωματείου, που ξεκαθαρίζει: «Δεν είμαστε ούτε συνέταιροι, ούτε μέτοχοι της εταιρείας, ούτε συναινέσαμε σε "υπομονές" και "δε βαριέσαι"».
Στο ίδιο μήκος, οι Επιτροπές στην Αττική υπογραμμίζουν: «Οι μισθοί μας, τα δεδουλευμένα μας, η ζωή μας δεν μπορεί να δεσμεύονται και να εξαρτώνται από δικαστικές αποφάσεις, από τα επιχειρηματικά παιχνίδια».