Η ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης στο κέντρο υγείας Πάρου δεν είναι τυχαία ούτε μεμονωμένη περίπτωση. Αφορά στο σύνολο των δημόσιων υπηρεσιών υγείας της χώρας, και είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις για την υγεία των λαϊκών στρωμάτων, αφού όλα τα δικαιώματα στον τομέα αυτό έχουν κηρυχθεί σε διωγμό. Φτάσαμε έτσι, στη τραγική σημερινή κατάσταση:
- Να υπάρχει έλλειψη ιατρών γενικής ιατρικής με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν εύρυθμα τα πρωινά ιατρεία και να μη βγαίνει το πρόγραμμα εφημεριών του Κέντρου Υγείας παρά με πρόχειρους και προσωρινούς τρόπους.
- Να ψηφίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το Ν.3896/2010, με τον οποίο το νοσοκομείο Σύρου και τα Κ.Υ. τα οποία υπάγονται σε αυτό, να εντάσσονται από την Γ' ζώνη που ήταν μέχρι σήμερα, στη Β' ζώνη καταργώντας έτσι τις Κυκλάδες από «άγονες και προβληματικές περιοχές λόγω των κοινωνικών, γεωγραφικών, συγκοινωνιακών και οικιστικών τους συνθηκών», εξομοιώνοντας τες με μεγάλες πόλεις της Στερεάς Ελλάδας.
- Ενώ από 20ετίας το Κ.Υ. Πάρου διέθετε δυο παιδιάτρους, σήμερα, μετά τη συνταξιοδότηση τους και με υπερδιπλάσιο πληθυσμό να μην υπάρχει κανένας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις ημέρες των εορτών τα παιδιά της Πάρου και της Αντιπάρου,(η ιδιώτης παιδίατρος απουσίαζε), ήταν στο έλεος της τύχης και της ανθρωπιάς των συνταξιούχων παιδιάτρων.
- Το Κ.Υ. Πάρου σύντομα θα μείνει χωρίς γυναικολόγο λόγω συνταξιοδότησης και είναι ήδη χωρίς ορθοπεδικό μετά την αποχώρηση του ιατρού το 2003.
- Το παράρτημα ΕΚΑΒ Πάρου αδυνατεί να εξυπηρετήσει λόγω έλλειψης προσωπικού όλες τις βάρδιες του Κ.Υ. με αποτέλεσμα το κέντρο υγείας να ζητά από τους ασθενείς να μεταφέρονται με δικό τους μέσο στο Κ.Υ. ή να ζητούν τη συνδρομή της Αστυνομίας ή της Πυροσβεστικής, όταν δεν υπάρχει κάλυψη της βάρδιας από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ!!!
Η κυβερνητική βαρβαρότητα δεν αρκείται στο να μεταφέρει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στο λαό με την αφαίμαξη των εισοδημάτων, την αφαίρεση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων αλλά επιτίθεται με σφοδρότητα και στις κρατικές παροχές της υγείας.
Επιδιώκει να πληρώσει η λαϊκή οικογένεια τις συνέπειες της κρίσης, τα χρέη του δημόσιου τομέα της Υγείας, που δημιούργησε η επιχειρηματική δράση, με την απλόχερη στήριξη του κράτους (επενδυτικά κίνητρα, φοροαπαλλαγές κλπ).
Προσπαθούν να μας πείσουν να δεχτούμε τις άγριες περικοπές και στην υγεία, στο όνομα του «εξορθολογισμού των δαπανών», της «σπατάλης» και των «τρωκτικών». Θέλουν να ενοχοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα γιατί απαιτούν τα αυτονόητα, δηλαδή σύγχρονες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, που ήδη τις έχουν χρυσοπληρώσει και δεν τις έχουν.
- Να υπάρχει έλλειψη ιατρών γενικής ιατρικής με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν εύρυθμα τα πρωινά ιατρεία και να μη βγαίνει το πρόγραμμα εφημεριών του Κέντρου Υγείας παρά με πρόχειρους και προσωρινούς τρόπους.
- Να ψηφίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το Ν.3896/2010, με τον οποίο το νοσοκομείο Σύρου και τα Κ.Υ. τα οποία υπάγονται σε αυτό, να εντάσσονται από την Γ' ζώνη που ήταν μέχρι σήμερα, στη Β' ζώνη καταργώντας έτσι τις Κυκλάδες από «άγονες και προβληματικές περιοχές λόγω των κοινωνικών, γεωγραφικών, συγκοινωνιακών και οικιστικών τους συνθηκών», εξομοιώνοντας τες με μεγάλες πόλεις της Στερεάς Ελλάδας.
- Ενώ από 20ετίας το Κ.Υ. Πάρου διέθετε δυο παιδιάτρους, σήμερα, μετά τη συνταξιοδότηση τους και με υπερδιπλάσιο πληθυσμό να μην υπάρχει κανένας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις ημέρες των εορτών τα παιδιά της Πάρου και της Αντιπάρου,(η ιδιώτης παιδίατρος απουσίαζε), ήταν στο έλεος της τύχης και της ανθρωπιάς των συνταξιούχων παιδιάτρων.
- Το Κ.Υ. Πάρου σύντομα θα μείνει χωρίς γυναικολόγο λόγω συνταξιοδότησης και είναι ήδη χωρίς ορθοπεδικό μετά την αποχώρηση του ιατρού το 2003.
- Το παράρτημα ΕΚΑΒ Πάρου αδυνατεί να εξυπηρετήσει λόγω έλλειψης προσωπικού όλες τις βάρδιες του Κ.Υ. με αποτέλεσμα το κέντρο υγείας να ζητά από τους ασθενείς να μεταφέρονται με δικό τους μέσο στο Κ.Υ. ή να ζητούν τη συνδρομή της Αστυνομίας ή της Πυροσβεστικής, όταν δεν υπάρχει κάλυψη της βάρδιας από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ!!!
Η κυβερνητική βαρβαρότητα δεν αρκείται στο να μεταφέρει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στο λαό με την αφαίμαξη των εισοδημάτων, την αφαίρεση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων αλλά επιτίθεται με σφοδρότητα και στις κρατικές παροχές της υγείας.
Επιδιώκει να πληρώσει η λαϊκή οικογένεια τις συνέπειες της κρίσης, τα χρέη του δημόσιου τομέα της Υγείας, που δημιούργησε η επιχειρηματική δράση, με την απλόχερη στήριξη του κράτους (επενδυτικά κίνητρα, φοροαπαλλαγές κλπ).
Προσπαθούν να μας πείσουν να δεχτούμε τις άγριες περικοπές και στην υγεία, στο όνομα του «εξορθολογισμού των δαπανών», της «σπατάλης» και των «τρωκτικών». Θέλουν να ενοχοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα γιατί απαιτούν τα αυτονόητα, δηλαδή σύγχρονες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, που ήδη τις έχουν χρυσοπληρώσει και δεν τις έχουν.
Από τα πράγματα προκύπτει η ανάγκη να αντιδράσουμε, να παλέψουμε για το δρόμο ανάπτυξης που έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Το Κόμμα μας αναδεικνύει αυτή την αναγκαιότητα και διεκδικεί:
1. Την πλήρη κάλυψη των κενών του κέντρου υγείας με προσλήψεις σε όλους τους κλάδους και ειδικότητες, με σχέση εργασίας μόνιμης, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ώστε να καλύπτονται πλήρως όλες οι ανάγκες.
2. Ανάπτυξη του κέντρου υγείας ή όπως αλλιώς θα λέγεται με κριτήρια πληθυσμιακά, επιδημιολογικά, γεωγραφικά, με κατεύθυνση τη διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής, την πρόληψη, τη σύνδεσή του με την οικογένεια, τους τόπους δουλειάς, εκπαίδευσης και άθλησης, τη μητέρα, το παιδί.
3. Κάλυψη του Κ.Υ. με επάρκεια υλικών και σύγχρονου ιατρομηχανολογικού εξοπλισμού.
4. Καμιά πληρωμή ή συμμετοχή στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εργαστηριακές εξετάσεις, νοσήλια και θεραπείες. Κάλυψη όλου του πληθυσμού χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Άμεση κατάργηση του αίσχους του εισιτηρίου των 5€.
5. Δημιουργία και ανάπτυξη ενός σύγχρονου, κρατικού φορέα διακομιδών επειγόντων περιστατικών από αέρα και θάλασσα στο Αιγαίο για τη μεταφορά τους στα περιφερειακά ή κεντρικά νοσοκομεία.
Η αδιαφορία, η αδράνεια και η απαισιοδοξία δεν έχουν θέση σήμερα. Στο πόλεμο που έχουν ξεκινήσει η κυβέρνηση και οι «κολλητοί» της στα λαϊκά συμφέροντα, χρειάζεται απάντηση. Ο δρόμος του αγώνα είναι ο μόνος δρόμος για να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Καλούμε τη τοπική διοίκηση και τους φορείς της σε Πάρο και Αντίπαρο να αντιδράσουν δυναμικά, υπερασπίζοντας το δικαίωμα στις σύγχρονες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.
Καλούμε το παριανό λαό, κάθε εργαζόμενο, αυτοαπασχολούμενο, αγρότη, ψαρά, νεολαίο και γυναίκα, τους μαζικούς φορείς του νησιού στο δρόμο του συντονισμένου αγώνα.
Πάρος, 7-1-2010
από το ιστολόγιο της Λαϊκής Συσπείρωσης Πάρου (http://www.lsparou.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου