Είμαστε όργανα, εντεταλμένοι δημοσιογράφοι του κόμματος, που μόνο στόχο έχουν να παραπλανήσουν τους ακροατές για να γεμίσουν τα κομματικά ταμεία, περιστασιακούς πελάτες. Αυτό μας δίνει ευχαρίστηση και νόημα ζωής. Και ύπαρξης. Κάπως έτσι περιγράφεται η άποψη μερίδας ακροατών και αναγνωστών, για τους συντελεστάς της Ελληνοφρενείας, μέσα από τα σχόλια σε ραδιόφωνο και στο σάιτ.Επειδή έρχονται εκλογές που θα ξαναπάρουμε θέση και επειδή οι καιροί είναι τόσο ύποπτοι και απαιτητικοί και επειδή σιχαινόμαστε τις θολούρες και τις στρογγυλάδες, θεωρούμε χρήσιμο να ξεκαθαρίσουμε, για άλλη μια φορά, προς τους αγαπητούς φίλους ακροατές και αναγνώστες.
Δεν είμαστε αντικειμενικοί! Σε αντίθεση με μεγάλο μέρος των δημοσιογράφων, εμείς δηλώνουμε φανατικά υποκειμενικοί. Αυτό επειδή και αυτοί που δηλώνουν αντικειμενικοί, δεν είναι. Γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικότητα. Υπάρχουν οπτικές, πάνω σε ένα θέμα που διαμορφώνονται ανάλογα με τα βιώματα, οικονομική θέση, συμφέροντα, καταγωγή, μόρφωση του καθενός. Η αντικειμενικότητα είναι ένας μύθος, όλων αυτών που υπηρετούν χοντρά συμφέροντα. Εμείς αντίθετα προτιμούμε και επιδιώκουμε την εντιμότητα, την καθαρή σχέση, την ειλικρινή προσέγγιση όσων περισσότερων πλευρών γίνεται. Αν το καλοσκεφτείτε όλοι αυτοί που δηλώνουν οπαδοί της αντικειμενικής δημοσιογραφίας, είναι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι εφοπλιστών, βιομηχάνων και εργολάβων, κυρίως κρατικοδίαιτων.
Όταν λέμε ότι πρέπει ο κόσμος, ο λαός, οι ψηφοφόροι, να μην ψηφίσουν τους ενόχους, τους κλέφτες, τους αδίστακτους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των αποκομμάτων τους, δεν εννοούμε απλά, να ψηφίσουν ΚΚΕ. Το θέμα δεν είναι μόνο αυτό και τόσο απλό. Όταν λέμε ότι πρέπει ο λαός να πάρει την τύχη στα χέρια του, εννοούμε, να το κάνει πέρα από κάποιο κόμμα, πάνω από κάποιο κόμμα. Αν τώρα θέλει να το κάνει με ΤΟ κόμμα, καμία αντίρρηση. Κυρίως όμως εννοούμε να χειραφετηθεί, να τολμήσει κάτι διαφορετικό, να ξεμπλοκάρει από τον σάπιο δικομματισμό που είχε μπλέξει τόσα χρόνια. Να διώξει ψευδαισθήσεις και φοβίες. Να αντιληφθεί την δύναμή του και να την αξιοποιήσει. Να τα κάνει όλα λαμπόγιαλα. Αν αυτό το λένε και άλλοι, καλώς. Μακάρι να τα πουν, να το πούμε όλοι.
Οι βλέψεις μας, οι σκέψεις μας, οι επιθυμίες μας, στοχεύουν πολύ πάνω και πολύ πέρα, από την ψήφιση ενός συγκεκριμένου κόμματος. Στοχεύουν πολύ πέρα από τις εκλογές. Το θέμα δεν είναι να ενισχυθεί, ένα κόμμα. Το θέμα είναι να ενισχυθεί ο κόσμος. Το θέμα δεν είναι να έχει όφελος ένα κόμμα. Το θέμα είναι να έχουμε όφελος όλοι μας. Το θέμα είναι να ξεμπερδεύουμε με την κοροϊδία, την αδικία, την φτώχεια. Αυτά δεν γίνονται ΜΟΝΟ με ένα κόμμα. Αυτά γίνονται με κάτι παραπάνω.
(αν και στην συγκεκριμένη συγκυρία, το όφελος των πολλών μάλλον, ταυτίζεται με την ενίσχυση του συγκεκριμένου κόμματος, αλλά γι αυτό σε προσεχές σημείωμα…)
Πάντα ψάχνουμε τις αιτίες, τις πραγματικές αιτίες για να λύσουμε ένα πρόβλημα. Οι πραγματικές αιτίες αυτού που ζούμε σήμερα, στην χώρα μας, δεν είναι τα σκάνδαλα του Άκη, ούτε τα σκάνδαλα του Καραμανλή, ούτε οι μισθοί των 300, ούτε οι βίλες των λαμογιών, ούτε τα «δώρα» της ΔΕΗ στους συνδικαλιστές της. (όλα αυτά είναι αρνητικά φαινόμενα και πρέπει να πάψουν και οι υπεύθυνοι πρέπει να πληρώσουν και να πληρώνουν πάντα). Οι πραγματικές αιτίες αυτού που ζούμε είναι οι δομές του ίδιου του συστήματος, τα σαθρά θεμέλιά του, ο τρόπος ανάπτυξης που ωφελεί μια χούφτα συμφέροντα καταπιέζοντας εκατομμύρια εργαζομένων. Λύση ριζική και μόνιμη δεν θα υπάρξει, αν δεν πάμε στις αιτίες. Όλα τα υπόλοιπα είναι καλά, αλλά για θεωρητικές συζητήσεις και εκτονώσεις, μεταξύ στρουθοκαμήλων.
Γνωρίζουμε τις βαθιές αιτίες, επιδιώκουμε τις οριστικές λύσεις. Με χαλαρό τρόπο, μέσα από εκπομπές και άλλα βήματα, προσπαθούμε να κινητοποιήσουμε, με τις μικρές δυνάμεις μας και άλλους, γιατί πιστεύουμε πως αυτό είναι το σωστό. Θα μπορούσαμε να ασχολιόμαστε μόνο με την καριέρα μας, στην σάτιρα… που λίγο πολύ, είναι στρωμένη…(!!!) όπως κάνουν πολλοί. Αλλά το νόημα θα ήταν μισό.
Καταλήγοντας. Μην μας αποδίδετε ταπεινά κίνητρα. Αποδώστε μας ισχυρά. Μην μας θεωρείτε, οπαδούς, θεωρήστε μας εμπνευστές. Μην μας θεωρείτε ανεξάρτητους, θεωρείστε μας εξαρτημένους, από την λαϊκή οργή, την λαϊκή εξέγερση, την λαϊκή λύση. Μην μας θεωρείτε λίγο κομμουνιστές, θεωρείστε μας πολύ. Όσο και όλους εσάς.
Νομίζω δεν μας αφήνουν πολλούς δρόμους και επιλογές!
Και όπως και να έχει σας αγαπάμε! (αναφορά στην συντρόφισσα Αλιφέρη)
Θύμιος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου