Κορώνα κερδίζω - Γράμματα χάνεις... (Του Μάνου Δούκα)

ΚΟΡΩΝΑ ΚΕΡΔΙΖΩ - ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΧΑΝΕΙΣ … 

… μας καλεί η καλή μας κυβέρνηση να παίξουμε την Κυριακή με το Δημοψήφισμα.  

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Ένα δημοψήφισμα που ότι και να βγάλει είναι καινούριο μνημόνιο. Μας καλούν να «διαλέξουμε»:

Μνημόνιο Γιούνκερ; Ή μνημόνιο Τσίπρα; Να τους δώσουμε 8 δις; Ή να μας πάρουν 11 δις; Να φορολογηθεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο; Ή ο τουρισμός και η φαρμακοβιομηχανία; Ένα δημοψήφισμα που δεν έγινε όταν έπρεπε, για την είσοδο στην ΕΕ, ή για την υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ, ή σε όλες τις άλλες κρίσιμες στιγμές που έπρεπε ο κόσμος να πει τη γνώμη του, γιατί τότε όλοι τους (μαζί και το ΚΚΕεσ-ΕΑΡ-ΣΥΝ–ΣΥΡΙΖΑ) δεν ήθελαν να πάρει θέση ο λαός. Και μας έλεγαν «παρωχημένους» τότε. 

Ένα δημοψήφισμα που σήμερα φτιάχτηκε έτσι που να μην μπορείς να εκφράσεις αντίθεση στην ΕΕ. Γι  αυτό κιόλας δεν έκαναν δεκτή την πρόταση του ΚΚΕ στη Βουλή. Ένα δημοψήφισμα που το ερώτημά του προκαθορίζει και την απάντηση. Εγώ παιδιά χρόνια ήθελα να γίνει ένα δημοψήφισμα για να πω τη γνώμη μου. Και δε μου το επιτρέπατε. Εγώ θέλω τώρα  να ψηφίσω «Όχι στο μνημόνιο της ΕΕ. Όχι στο Μνημόνιο του Τσίπρα. Διαγραφή του χρέους. Έξω απ΄ την ΕΕ». Πώς μου το επιτρέπει το δημοψήφισμά σας; 

Ό,τι και να ψηφίσεις λοιπόν την Κυριακή, θα βγει “ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΕ”.  Αφού το δημοψήφισμα είναι (όπως άλλωστε ομολογούν κι οι ίδιοι) μια στιγμή της «διαπραγμάτευσης»… 

Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

… Της διαπραγμάτευσης του κώλου. Όπου αντί να πάνε να προτείνουν μέτρα προς όφελος του λαού (ούτε κι αυτά τα ψίχουλα που υποσχέθηκαν προεκλογικά), πήγαν να προτείνουν ό,τι θεώρησαν ότι οι δανειστές–εταίροι–νταβατζήδες τους θα μπορούσαν να αποδεχτούν. Κι οι Ευρωπαίοι “σύμμαχοι” δεν μπορούν να δεχτούν τίποτα λιγότερο από ένα νέο μνημόνιο. Άσε που όταν πας στο παζάρι όχι για να πάρεις περισσότερα, αλλά για να δώσεις λιγότερα, είσαι χαμένος από χέρι. Πήγε ο Τσίπρας όχι για να σουτάρει και να βάλει γκολ, αλλά για να κάνει χαμηλές πασούλες στην ΕΕ και στα αφεντικά της.  

Όσο κρατούσε η διαπραγμάτευση, δεν υπήρξε μέρα που να μη μιλήσει για το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο», για την ΕΕ που είναι ο οργανισμός της «αλληλεγγύης», της «δημοκρατίας», της «ισοτιμίας», κλπ όπως αυτές περιγράφονται και κατοχυρώνονται στις ιδρυτικές συνθήκες της. 

Πού τα είδε όλα αυτά ο γλύφτης της ΕΕ; Πότε συνέβησαν αυτά και δεν τα είδε κανένας άλλος Ευρωπαίος παρά μόνο ο Τσίπρας; Ακόμα και την ώρα που τον έχουν πιασμένο απ΄ το λαιμό οι εκβιαστές, αυτός έχει την τακτική του γλειψίματος (που θέλει να την παρουσιάσει και σαν ...  τσαμπουκά). Κι αυτά τα έλεγε την ώρα που όλος ο κόσμος έβγαζε τα πιο χρήσιμα συμπεράσματα για το ρόλο και το λόγο δημιουργίας και ύπαρξης της ΕΕ, σαν εργαλείο εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλίων σε διεθνές επίπεδο.  

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΤΑΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ:

ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ΑΠ΄ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Αλήθεια, κατά τη διάρκεια αυτής της διαπραγμάτευσης (που ο Τσίπρας ορκιζόταν πίστη στην ΕΕ την ώρα που η ΕΕ σας πατούσε στο λαιμό), τι σκεφτόσασταν; Τι πιστεύατε; Πιστεύατε στα αλήθεια ότι θα υποχωρήσει η ΕΕ; Ότι έχετε τόση δύναμη που να αλλάξετε όλο τον ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό χάρτη; Δεν ξέρατε ότι η ΕΕ έχει δημιουργηθεί για να κάνει σε κάθε κυβέρνηση και σε κάθε λαό ακριβώς αυτό που κάνει και σ΄ εσάς και στο λαό μας; Δεν έχετε βγάλει ακόμα κανένα συμπέρασμα για το ρόλο και το λόγο ύπαρξης και δημιουργίας της ΕΕ κι όλων αυτών των δεσμών που έχει φτιάξει ο ιμπεριαλισμός κι οι τοκογλύφοι;  Είστε απλώς αφελείς; Ή είστε μόνο δέσμιοι (μιλάμε για πολύ δόγμα αδερφέ μου) με την ιστορική παρακαταθήκη (αγκύλωση δηλαδή) του Κύρκου και του Ευρωκομμουνισμού υπέρ της Ευρώπης δήθεν των εργαζομένων και των λαών. Αυτή την αγκύλωση που δε σας έχει επιτρέψει να καταδικάσετε το Μάαστριχτ ακόμα.

ΤΟ ΟΧΙ

Παρουσιάζουν λοιπόν το ενδεχόμενο «ΟΧΙ» σαν δήθεν αγωνιστική στάση. Σαν δήθεν “ιστορική στιγμή”. Σαν δήθεν “ρήξη” με την ΕΕ. Δίνουν ένα συναισθηματικό χαρακτήρα στην προπαγάνδα τους, μπας και ξεγελάσουν αυτούς τους Έλληνες που ολοένα και σε μεγαλύτερα ποσοστά απορρίπτουν την ΕΕ και το δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις (έφτασε αυτό το ποσοστό και στο 30%). Αλλά τους ξεφεύγουν (;) κιόλας οι ομολογίες: «Το δημοψήφισμα είναι μια στιγμή της διαπραγμάτευσης». «Το δημοψήφισμα είναι μέσα στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης». «Αν υπάρξει ικανοποιητική συμφωνία μέχρι την Κυριακή μπορεί να αλλάξουμε το ΟΧΙ και να καλέσουμε το λαό να ψηφίσει ΝΑΙ». Απόδειξη ότι το ΝΑΙ τους και το ΟΧΙ τους είναι κατά βάθος το ίδιο. Είναι νομιμοποίηση του ευρωπαϊκού μονόδρομου που πρεσβεύουν όλοι τους. Είναι μια προσπάθεια να μας βάλουν είτε ψηφίζοντας ΝΑΙ, είτε ΟΧΙ να νομιμοποιήσουμε την πολιτική των μνημονίων, επιλέγοντας το καλύτερο απ΄ τα δύο. Ο λαός δεν μπορεί και δεν πρέπει να διαχωρίσει το ΟΧΙ απ΄ την συνολική διαπραγμάτευση: 

Το ΟΧΙ τους είναι τόσο αληθινό, όσο οι προεκλογικές τους υποσχέσεις. Είναι τόσο αντιμνημονιακό και φιλολαϊκό, όσο κι οι 47 σελίδες του μνημονίου που υπέγραψε ο Τσίπρας. Είναι τόσο ειλικρινές, όσο και τα συνθήματα που έλεγαν προεκλογικά για την κατοχή, για τη διαγραφή του χρέους, για τον αντιμνημονιακό αγώνα, κλπ. Είναι τόσο συναισθηματικό, όσο κι οι όρκοι πίστης που έδιναν στην ΕΕ ακόμα και την ώρα του πιο σκληρού εκβιασμού. Είναι τόσο ίδιο με το ΝΑΙ, όσο και τα βήματα που αναγκάζονται να κάνουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν αριστερή και αγωνιστική λογική κι είναι στο ΣΥΡΙΖΑ κι αναγκάζονται υποχρεωτικά τώρα να φάνε το χαπάκι του ρεαλισμού, του εφικτού, του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Όσο οι περίφημοι αντιμνημονιακοί αγωνιστές, θα αναγκάζονται να πείσουν τον εαυτό τους ότι το δικό τους μνημόνιο είναι καλύτερο απ΄ τα άλλα.  Όσο θα υπάρχουν αγωνιστές που υποχωρούν κι ενσωματώνονται (ή  αποκαλύπτονται;) στη λογική «να συνεχίσουμε τη διαπραγμάτευση για το τι θα χάσει ξανά ο λαός.

Πάντως εγώ προσωπικά δεν αντέχω στον πειρασμό, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις,  να επαναφέρω δυο - τρία ερωτήματα προς όλους τους φίλους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ (όπως ξέρετε έχω πάρα πολλούς τέτοιους):

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ;

Το έχω θέσει πολλές φορές αυτό το ερώτημα κι απάντηση δεν έχω πάρει. 17 χρονών ήμουν όταν μας διαβεβαίωναν ΝΔ, κέντρο και Κύρκος ότι «στην ΕΟΚ θα τρώμε με χρυσά κουτάλια». Ότι «θα εξισωθούν τα μεροκάματα κι οι άλλες παροχές με αυτά των εργαζόμενων της δυτικής Ευρώπης που είναι μεγαλύτερα». «Τα σύνορα της Ελλάδας θα γίνουν σύνορα της ΕΟΚ», και άλλες τέτοιες παπαρδέλες. Ουσιαστικά τα επιχειρήματά τους ήταν διαχρονικά τα ίδια. Το μόνο που άλλαξε από τότε είναι ότι προστέθηκε και το ΠΑΣΟΚ στη συντροφιά των ευρολιγούρηδων. 

Ποιος λοιπόν θα με ενημερώσει για τα οφέλη της παρουσίας μας στην ΕΕ ; Και βέβαια το φοβικό και τρομοκρατικό «πώς να φύγουμε» ή «πώς θα ζήσουμε χωρίς ΕΕ» δεν αποτελεί απόδειξη. Αποτελεί λέρωμα βρακιών όλων των προσκυνημένων κι όσων δεν έχουν καμιά πίστη και εμπιστοσύνη στο λαό και στις δυνατότητες του τόπου. 

ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Η … «ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ»;

Εσείς του ΣΥΡΙΖΑ μας έχετε πει πολλές φορές ότι οι προτάσεις του ΚΚΕ παραπέμπουν τις λύσεις των προβλημάτων στη δευτέρα παρουσία κι εσείς δεν μπορείτε να περιμένετε μέχρι τότε. Θέλετε πιο ... γρήγορες λύσεις. Θέλετε πιο γρήγορα να φέρετε την “ΕΕ των εργαζομένων” και να αλλάξετε τον καπιταλισμό απ΄ τα μέσα (Μη μου πείτε ποιος τα λέει αυτά. Εμένα μου τα έχει πει ένας υπουργός που ανήκει και στο αριστερό ρεύμα). Τελικά, μετά από τη διαπραγμάτευση που κάνατε, όπου αντί να ζητάτε, υποχρεωθήκατε να πάτε να δώσετε κιόλας, τι συμπέρασμα βγάζετε; Πότε θα αλλάξει η ΕΕ απ΄ τα μέσα; Πότε προβλέπεται να αλλάξετε τον καπιταλισμό απ΄ τα μέσα; Πότε αυτή η ΕΕ θα γίνει των εργαζομένων; Πότε θα φτιάξετε τον καλύτερο καπιταλισμό που ο άνθρωπος θα ανεβεί πάνω απ΄ τα κέρδη; Ένα μεροκάματο 750 ευρώ πήγατε να ψελλίσετε και κοντεύαν να σας σταυρώσουν.  Αν η δική  μας στάση είναι «δευτέρα παρουσία» (πράγματι αυτό που προτείνουμε είναι δύσκολο)… τότε η δική σας στάση (που περιγράφει το αδύνατο) τι σειρά έχει; Τρίτη; Τέταρτη; 

ΤΑ ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Σκεφτείτε όμως κι αλλιώς: Ας πούμε ότι είχαμε κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ακόμα: με δεδομένα τα όσα συνέβαιναν πριν τις εκλογές, θα μπορούσαν ή θα τολμούσαν να προτείνουν νέο μνημόνιο; Θα τολμούσαν να προτείνουν μόνοι τους τις 47 (+8) σελίδες του Τσίπρα; Και φυσικά δεν ισχυρίζομαι ότι είναι καλύτεροι αυτοί από σας. Ισχυρίζομαι όμως ότι τις υπηρεσίες που προσφέρεται εσείς στο σύστημα (όπως κάνουν πάντα οι απανταχού σοσιαλδημοκράτες) δε μπορούσε να τις προσφέρει ούτε η ΝΔ, ούτε το Ποτάμι, ούτε το ΠΑΣΟΚ. Ισχυρίζομαι ότι η τακτική σας αυτούς τους 5 μήνες έδωσε το δικαίωμα στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι να βγάλουν γλώσσα. Κι από κεί που ήταν οι χαρακτηρισμένοι και δακτυλοδεικτούμενοι (από σας) μνημονιακοί, τώρα σηκώνονται και σας λένε «Το μνημόνιο είναι η μόνη εθνική λύση. Το κάνατε κι εσείς». Νομιμοποιήσατε την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων γιατί ακολουθήσατε κι εσείς την ίδια τακτική, την ίδια πολιτική και την ίδια ατζέντα. Ισχυρίζομαι ότι οι ρεαλισμός είναι που κάνει αριστερούς ανθρώπους να γίνονται ….. Θυμηθείτε τους ΠΑΣΟΚους πως έγιναν μετά το 85. Μη γίνετε κι εσείς ίδιοι. 

Ισχυρίζομαι ότι δεν έχει καμιά σημασία αν είστε συνένοχοι με το σύστημα ή απλώς αφελείς. Το αποτέλεσμα για το λαό είναι το ίδιο. Μάλιστα - όπως ήδη είπα – οι αφελείς καμιά φορά, είναι πιο χρήσιμοι στον καπιταλισμό από τους βαμμένους. Άλλωστε, αν δεν είχατε σχετική εμπειρία για όλα αυτά, γιατί δε ρωτούσατε στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ να σας πουν ή στα διάφορα πανεπιστήμια των ΗΠΑ; Πήγατε που πήγατε. Πάρτε και κανέναν μάθημα. Είναι μανούλες αυτοί οι τύποι της παρέας σας. Εσείς τους αφήσατε ανεκμετάλλευτους; 

Μάνος Δούκας

Υ.Γ. Και προσέχω τις λέξεις. Λέω ισχυρίζομαι. Θα πει είναι η γνώμη μου. Κι αυτό αφήνει πάντα περιθώριο να με πείσει κάποιος περί του αντιθέτου.