Ευτυχισμένο, χαρούμενο και αγωνιστικό 2016 !

Ας ξεκινήσει από αυτά

Πολλή κουβέντα γίνεται για την προσπάθεια, τάχα, της κυβέρνησης να βρει πόρους για το Ασφαλιστικό, προκειμένου να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του συστήματος και να μην περικόψει δήθεν άλλο τις συντάξεις. 

Μάλιστα, προβάλλεται ως «προοδευτική» λύση η επιβολή νέου φόρου, ή η απόδοση στο ασφαλιστικό σύστημα ενός μέρους των προμηθειών που εισπράττουν οι τράπεζες. 

Είναι φανερό ότι και στις δυο περιπτώσεις το «μάρμαρο» το πληρώνει ο λαός.

Πάντως, αν «καίγεται» τόσο πολύ η κυβέρνηση να εξασφαλίσει πόρους για το Ασφαλιστικό, θα μπορούσε να ξεκινήσει από την επιστροφή όλων των κλεμμένων αποθεματικών από τη δεκαετία ακόμα του '50, που εξαϋλώθηκαν υπέρ του κεφαλαίου με τη διαχρονική παρέμβαση του κράτους. 

Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δώσει πίσω στα Ταμεία τα 58 δισ. ευρώ, που ήταν οι απώλειες από τη δέσμευση των αποθεματικών στην Τράπεζα της Ελλάδας την περίοδο 1951 - 1975. 

'Η τα 3,5 δισ. ευρώ που ήταν οι απώλειες από το τζογάρισμα των αποθεματικών την περίοδο 1999 - 2002. 

'Η τις τεράστιες οφειλές του κράτους από τη μη απόδοση της επιχορήγησης των Ταμείων στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότησης. 

'Η τα 13 δισ. που χάθηκαν από το PSI. 

Κι αν τα παραπάνω της φαίνονται «βουνό», ας κάνει την αρχή, επιστρέφοντας σε πρώτη φάση το περίπου 1 δισ. ευρώ που έχασαν τα Ταμεία μόνο από την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που φέρει ατόφια την υπογραφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ...

http://nikarast.blogspot.gr 

Parque La Guira (Cuba)

Το πάρκο “Guira” στο Σαντιέγκο ντε λος Μπάνιος στην επαρχία Πινάρ ντελ Ρίο, είναι ένα από τα δεκάδες εθνικά πάρκα αναψυχής που υπάρχουν σε όλη τη χώρα και παρέχουν αντίστοιχες υπηρεσίες στον πληθυσμό.

Η συγκεκριμένη ιδιοκτησία εθνικοποιήθηκε όπως και άλλες εκείνη την εποχή και μετατράπηκε σε λαϊκό κέντρο αναψυχής.

Μήνυμα του ΚΚΕ στο λαό για τη νέα χρόνια

Το ΚΚΕ απευθύνεται με αισιοδοξία στους εργατοϋπάλληλους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων της πατρίδας μας. Το 2016 μπορεί να γίνει ένα σημαντικό βήμα αγωνιστικής ανάτασης και ανασύνταξης του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Η νέα χρονιά μπορεί να είναι μια καλή και αγωνιστική χρονιά.

Η διάψευση των προσδοκιών από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν πρέπει να μετατραπεί σε απογοήτευση, αναδίπλωση και παθητικοποίηση. Πολύ περισσότερο δε θα πρέπει να οδηγήσει σε δικαιολόγηση των νέων μέτρων, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης με «αριστερό-κοινωνικό πρόσημο» και «αναδιανομή», που είναι το νέο παραμύθι της κυβέρνησης. Ούτε φυσικά να οδηγήσει στην αθώωση δυνάμεων, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που αναζητούν δικαίωση για την αντιλαϊκή πολιτική που εδώ και χρόνια υλοποιούν και στηρίζουν και που, μαζί με το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων, συμμετέχουν σε διάφορα σενάρια δημιουργίας νέων αντιλαϊκών κυβερνήσεων.

Ευρωενωσιακός καπιταλισμός και ιΔανικό δουλεμπόριο - ΔΑΝΙΑ: Ραγδαία εκτίναξη των δουλεμπορικών γραφείων

Η ακροδεξιά μεγάλη κερδισμένη στις εκλογές της Δανίας

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Στατιστικής Υπηρεσίας της Δανίας,τα τελευταία 5 χρόνια, η προώθηση θέσεων εργασίας μέσω των «γραφείων επινοικίασης εργατικού δυναμικού» (των δουλεμπορικών), έχει αυξηθεί κατά 50%.

Το Ευρωπαϊκό Ιδεώδες ‒ Και μια επιστολή διαμαρτυρίας της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας

Σύμφωνα με τα στοιχεία πού έδωσε ο Γιάκομπ Τίτγκε από την Ένωση Γραφείων Επινοικίασης Προσωπικού, λειτουργούν σήμερα πάνω 1000 γραφεία στην Δανία και απασχολούν πάνω από 40.000 εργαζόμενους, εκ των οποίων πάνω από τους μισούς βάσει πλήρους ωραρίου.

«Ο θεσμός», συμπληρώνει, «ξεκίνησε με το σκεπτικό να πληρωθούν κάποια κενά προσωπικού σε περιόδους υψηλής σαιζόν, αλλά σήμερα φαίνεται να αποτελεί και ένα σοβαρό μέσο για την έξοδο από την κρίση αφού απαλλάσσει τον εργοδότη από μια σειρά αβάστακτες υποχρεώσεις.

Ήττα Λεπέν, αλλά "τίποτα δεν θα μας σταματήσει"

“Τα καλύτερα νέα στην Ασία για τη Δύση” - Η σημερινή κυρίαρχη κατάσταση στην Ινδονησία, την χώρα που τιμωρεί μια γυναίκα με ραβδισμούς

Η σημερινή είδηση για να νιώσουμε αποτροπή εμείς οι προοδευτικοί άνθρωποι των πολιτισμένων κοινωνιών είναι η είδηση ότι ”την ισλαμική Σαρία εφάρμοσαν σε τζαμί στην Ινδονησία όπου γυναίκα τιμωρήθηκε με ραβδισμούς στην πλάτη, επειδή “βρέθηκε πολύ κοντά σε άνδρα ο οποίος δεν ήταν ο σύζυγός της”.”

Αποτρόπαιο όντως. Αυτό που έχει αποθήσει όμως έντεχνα η κατασκευασμένη συλλογική μνήμη είναι ένα άλλο γεγονός της ημέρας. Η σημερινή κυρίαρχη κατάσταση στην Ινδονησία, την χώρα που τιμωρεί μια γυναίκα με ραβδισμούς, προέκυψε από την γενοκτονία του 1965 και τις τότε πολιτικές εξελίξεις. Τότε, υπό τον υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ στρατηγό Σουχάρτο που κατέλαβε, με την βοήθεια της CIA, της Βρετανίας και της Αυστραλίας, πραξικοπηματικά την εξουσία, ξεκίνησε η φυσική εξολόθρευση όλων των κομμουνιστών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδονησίας (PKI)  και όσων ήταν ύποπτοι σαν κομμουνιστές. Το PKI ήταν τότε το ισχυρότερο κόμμα στην χώρα. Περιπού 1 εκατομμύριο άνθρωποι σφαγιάσθηκαν για να εξασφαλισθεί η εξουσία στους ισλαμιστές και τους εθνικιστές. Σαν σήμερα, στις 29 Δεκέμβρη θεωρείται το αποκορύφωμα της σφαγής. Οι σφαγές αυτές είναι και το θέμα του γνωστού ντοκιμαντέρ ”The Act of Killing”.

Η διεθνής κοινότητα υποδέχτηκε τη σφαγή και τις εκκαθαρίσεις ως νίκη επί του Κομμουνισμού στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου. Το πρωτοσέλιδο της αμερικανικής εφημερίδας US News and World Report έγραψε τότε: “Ινδονησία: Ελπίδα…εκεί που δεν υπήρχε καμία”. Ο αυστραλός πρωθυπουργός Harold Holt σχολίασε τους New York Times ότι: “Τώρα που βγήκαν απ’ τη μέση 500,000 με ένα εκατομμύριο φιλοκομμουνιστές…νομίζω πως είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι έχει επέλθει αλλαγή πορείας.” Το περιοδικό Time περιέγραψε την σφαγή του PKI ως “Τα καλύτερα νέα στην Ασία για τη Δύση.”

Για μας όμως σήμερα αυτό δεν έχει καμία σημασία. Μπορούμε να συνεχίσουμε να βλέπουμε τα γεγονότα, από την άνοδο των ΙΣΙΣ μέχρι τις μικρές ειδήσεις της ημέρας, εντελώς αποσπασμένα από την ιστορία και να αισθανόμαστε αυτό που θέλουμε να αισθανθούμε για τους εαυτούς μας.

www.agkarra.com 

ΠΑΜΕ: Ασφαλιστικό – Δωρεάν μαθήματα κοροϊδίας και εξαπάτησης από τον Αλ.Τσίπρα

Στο Υπουργικό Συμβούλιο της προηγούμενης Τετάρτης, ο Αλ. Τσίπρας ανάμεσα σε άλλα αναφερόμενος στις κύριες συντάξεις είπε ότι «δεν έχουμε σκοπό να προχωρήσουμε σε 12η μείωση των κύριων συντάξεων» εννοώντας ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν κάνει ήδη 11 μειώσεις. 

Πίσω από αυτήν την επικοινωνιακή δήλωση που στόχο έχει να κρύψει τη νέα σφαγή που προετοιμάζουν συνολικά στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, κρύβονται μεγάλα ψέματα διότι:

1. Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και με τον ν.4334/2015 μειώθηκε αναδρομικά από 1η Ιούλη η κύρια σύνταξη κατά 2%. Η μείωση έγινε επί του αρχικού μεικτού μηνιαίου ποσού της κύριας σύνταξης πού φτάνει το 2,5% αν υπολογιστεί επί του καταβαλλόμενου ποσού. 

Οπότε πίσω από τις κορώνες και τις δήθεν κόκκινες γραμμές, η τσέπη των συνταξιούχων γνώρισε πρόσφατα τη 12η μείωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ανεξαρτήτως αν αυτή βαπτίστηκε «υπέρ υγείας». 

2. Από 1η Σεπτέμβρη του 2015 με τον νέο τρόπο υπολογισμού η κύρια σύνταξη σε όλα τα ταμεία μειώνεται επιπλέον κατά 2-3%.  Αν παράλληλα υπολογιστούν ο χρόνος ανεργίας και οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις κάθε μορφής που κυριαρχούν, οι μειώσεις θα είναι μεγαλύτερες. 

Αυτή ήταν η 13η μείωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! 

Ενα Λεύκωμα που δίνει μαθήματα ζωής

Πραγματικό στολίδι η έκδοση του ΚΣ της ΚΝΕ, με έντυπα από φυλακές και εξορίες

«H εφημερίδα μας όπως γράφουμε πάνω από τον τίτλο μας εκδίδεται παράνομα. Κρυφά κι απόκρυφα με χίλιες δυο λαχτάρες, κινδύνους, γράφεται με την ψυχή στο στόμα το κάθε της γράμμα, η κάθε της λέξη. Αν φτάσει ποτέ στα χέρια ελεύθερων ανθρώπων, μέσα σ' αυτή θα δουν κάτω από ποιες τραγικές συνθήκες ζούμε. (...) Ακόμα θα δουν πώς αγωνίζεται ένας Λαός που θέλει να ζήσει λεύτερος, ένας Λαός που νικά κι όταν πέφτει».

 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την εφημερίδα «Λεύτερος Δεσμώτης», όργανο των πολιτικών κρατουμένων στις Φυλακές Αβέρωφ, όμως περιγράφει με ακρίβεια όλα τα έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά, που περιλαμβάνονται στην έκδοση του ΚΣ της ΚΝΕ, στο λεύκωμα με τίτλο: «Στων φρουρών το πείσμα θα σταθούμε ορθοί στις καρδιές ατσάλι φλόγα στην ψυχή».

Η έκδοση ξεκινάει από τόπους εξορίας και φυλακές που λειτούργησαν από τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 και φτάνει μέχρι τα μπουντρούμια την περίοδο της χούντας 1967 - '74. Περιλαμβάνει ολοσέλιδες φωτογραφίες από τα εξώφυλλα των εντύπων που κυκλοφορούσαν στα κάτεργα και άλλα στοιχεία από την ύλη τους (επιμέρους άρθρα και σκίτσα), ενώ κοσμείται και με φωτογραφίες και εικαστικά έργα κρατουμένων. Πρόκειται για υλικό που προέρχεται από το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ και από το λεύκωμα του κομμουνιστή δημοσιογράφου Δημήτρη Σέρβου για τις παράνομες χειρόγραφες εφημερίδες («Σύγχρονη Εποχή», 2003).

Όχι κι άλλη ισότητα!

Της Κάλι Καρά

Φτάνει η τόση «ισότητα» που μοίρασαν οι πολιτικές της ΕΕ στις γυναίκες από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τη στρατηγική της Λισαβόνας μέχρι τη στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Το γυναικείο εργατικό δυναμικό, στο όνομα πάντα της «ισότητας», παραμένει στη συνολικότερη στρατηγική του κεφαλαίου το καύσιμο της κερδοφορίας του, για τη διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης. Αποτελεί διαχρονικά σημαντική εφεδρεία όχι μόνο γιατί οι γυναίκες αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς, δουλεύουν σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, με ελάχιστα ή καθόλου δικαιώματα εργασιακά ή ασφαλιστικά, αλλά γιατί ούτως ή άλλως είναι το πιο δόκιμο εργατικό δυναμικό προς εκμετάλλευση.

Οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν: 

- Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών (30,6%) είναι σημαντικά υψηλότερο από των ανδρών (στη χειρότερη θέση βρέθηκαν, για άλλη μια φορά, οι γυναίκες και οι νέοι, ενώ το 73% εκείνων που βρίσκονται εκτός εργασίας είναι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή αναζητούν δουλειά εδώ και τουλάχιστον 12 μήνες).

- Στην Ελλάδα οι γυναίκες κυριαρχούν στη μερική απασχόληση, η οποία πλασαρίστηκε με το εφεύρημα του «συγκερασμού των εργασιακών και οικογενειακών τους υποχρεώσεων» (στις ηλικίες 15-64 ετών αγγίζει το 76%, ενώ στους άνδρες είναι 24%).

- Στο όνομα της «ισότητας» καταργήθηκε η πενταετής διαφορά στο όριο συνταξιοδότησης των γυναικών (67 χρόνια δουλειάς), παράλληλα με το πετσόκομμα όλων των επιδομάτων (τοκετού κ.ά.) και των συντάξεων.

- Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών, της «ίσης αμοιβής για ίση δουλειά», παραμένει στο 15%.

- Η περικοπή των κοινωνικών δαπανών, η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας φορτώνει τις πλάτες της γυναίκας της λαϊκής οικογένειας τα παιδιά, τους γέροντες, τους αρρώστους, τα ΑμΕΑ.

ΚΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ: Πολιτική - Πολιτιστική εκδήλωση στις 17 Γενάρη

Μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση, που εντάσσεται στους εορτασμούς του Κόμματος για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του, διοργανώνει η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, την Κυριακή 17 Γενάρη, στις 6.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει επίσης μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο «Οι ρίζες μας φτάνουν τόσο μακριά όσο και οι ελπίδες μας».

Κύριες σύνταξεις: Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια...

Μιλώντας την περασμένη Τετάρτη στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο Αλ. Τσίπρας «διαβεβαίωνε» με στόμφο ότι «δεν έχουμε σκοπό να προχωρήσουμε σε 12η μείωση των κύριων συντάξεων», εννοώντας ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν κάνει ήδη 11 μειώσεις. Το ψέμα, όμως, έχει κοντά ποδάρια, καθώς με τους ήδη ψηφισμένους νόμους, όσοι υποβάλλουν αίτηση για συνταξιοδότηση από το νέο χρόνο θα λάβουν ακόμα μικρότερες συντάξεις, σε σύγκριση με όσους υπέβαλλαν αίτηση το 2015 και ειδικότερα με όσους υπέβαλλαν αίτηση πριν τον Ιούλη του 2015.

 

Οι νέες μικρότερες συντάξεις είναι αποτέλεσμα κυρίως των ανατροπών που επιβλήθηκαν με το 3ο μνημόνιο. Συγκεκριμένα, προβλέπεται:

• Μέσα στο 2016, τουλάχιστον 60.000 χαμηλοσυνταξιούχοι (το 20% των δικαιούχων) θα χάσουν το ΕΚΑΣ. Τα επόμενα χρόνια, μέχρι το 2019 που θα καταργηθεί οριστικά, θα ακολουθήσουν άλλοι 300.000 συνταξιούχοι.
• Η κατώτερη κύρια σύνταξη αυτών που θα υποβάλλουν αίτηση συνταξιοδότησης μέσα στο νέο έτος, θα είναι μειωμένη κατά 20%, από τα 486 ευρώ στα 392 ευρώ.
• Ολες οι κατώτερες συντάξεις και οι νέες μειωμένες θα είναι «παγωμένες» τουλάχιστον μέχρι το 2021.
• Κανένας νέος συνταξιούχος δε θα λαμβάνει το λεγόμενο «προνοιακό τμήμα» της σύνταξης, αλλά μόνο αυτό που αναλογεί στις εισφορές του, αν δεν έχει συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας του.
• Και οι νέοι συνταξιούχοι του 2016, όπως και οι παλιοί, θα επιβαρυνθούν με την πρόσθετη κράτηση του 6% για τον κλάδο Υγείας (από 4% που ήταν στην κύρια σύνταξη) και την κράτηση του 6% στις επικουρικές.
• Καταργείται ξανά η χορήγηση της πενιχρής σύνταξης στους ανασφάλιστους υπερήλικες.
• Οι νέοι συνταξιούχοι που θα βγούνε με καθεστώς «πρόωρης» συνταξιοδότησης, θα επιβαρυνθούν με μείωση της σύνταξής τους κατά 10%, πέραν της ετήσιας μείωσης κατά 6% που ήδη τους επιβάλλεται.
• Μειώνεται κατά 1% το ποσοστό αναπλήρωσης στον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων στις πρώην ΔΕΚΟ και στο Δημόσιο για τους συνταξιούχους του 2016.

Σημειώνεται ότι οι παραπάνω οκτώ περικοπές προέρχονται από παρεμβάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, εκτός από την τελευταία, που αφορά νόμο του 2002...

Η κατάληξη της «αραβικής άνοιξης» πέντε χρόνια μετά (Του Γιώργου Μαργαρίτη *)

Αίγυπτος: Διαδήλωση ενάντια στον Μόρσι το 2013

Πέντε περίπου χρόνια έχουν περάσει από τη 18η Δεκεμβρίου του 2010, που θεωρήθηκε ημερομηνία εκκίνησης της «αραβικής άνοιξης». Ο τόπος ήταν η Τυνησία και το γεγονός που πυροδότησε τις εξελίξεις ήταν η αυτοπυρπόληση του Μοχάμετ Μπουαζίζι, ενός πλανόδιου πωλητή στον οποίο φέρθηκε υπερβολικά αυστηρά η δημοτική αστυνομία. Οι ταραχές που ακολούθησαν έδωσαν φαινομενικά ορατό πολιτικό αποτέλεσμα. Με τίμημα περίπου τετρακόσιους νεκρούς και με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς και πισωγυρίσματα, τα αιτήματα των διαδηλωτών θεωρητικά ικανοποιήθηκαν. Χρησιμοποιούμε τον όρο «θεωρητικά» γιατί τα αιτήματα αυτά ήταν εξαιρετικά αόριστα και σχεδόν φιλοσοφικά στις διαστάσεις τους. Το αίτημα για «ανθρώπινα δικαιώματα», για «ελευθερία» ή «ελευθερία του λόγου», για «πάταξη της αυθαιρεσίας και της διαφθοράς» των κυβερνώντων δεν συνοδευόταν από οποιοδήποτε συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα και έθιγε μόνο επιφανειακά την ίδια την κοινωνική ανισότητα και την εκμετάλλευση της εργασίας, που ήταν ακριβώς οι πηγές και οι αιτίες της γενικευμένης δυσπραγίας που διέτρεχε τη χώρα. 

Γενικά, η πρώτη αυτή γενική δοκιμή της «αραβικής άνοιξης» αποδείχθηκε επιτυχημένη. Τον Οκτώβρη του 2011 η χώρα απέκτησε ένα πολυφωνικό Κοινοβούλιο και στις αρχές του 2014 ένα «δυτικό» Σύνταγμα, όπου κατοχυρώνονταν η «ανοικτή διακυβέρνηση» (open government), τα «ανθρώπινα δικαιώματα», η «ισότητα των φύλων», ενώ η καταστολή ονομάστηκε «προστασία του πολίτη». Αν ψάχνετε για κάτι ισοδύναμο και πιο κατανοητό στα καθ' ημάς, η όλη εξέλιξη ήταν κάτι σαν την άνοδο του Γιωργάκη Παπανδρέου στην εξουσία. Παρ' όλα αυτά, η επιρροή των ισλαμιστών φάνηκε - εκλογικά τουλάχιστον - να περιορίζεται και «δυτικότροπες» πολιτικές δυνάμεις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας. Η επιτυχία θεωρήθηκε δεδομένη, γεγονός που αποτυπώθηκε με την απονομή του βραβείου Νόμπελ για την Ειρήνη του 2015, στο «Κουαρτέτο για τον Εθνικό Διάλογο» της χώρας, θεσμός που οδήγησε - κατά το σκεπτικό της απονομής - στη δημιουργία μιας πλουραλιστικής δημοκρατίας στην Τυνησία.

Το βραβείο Νόμπελ έσπευσε να ενθαρρύνει τις δυνάμεις εκείνες που οδήγησαν στη φαινομενική επιτυχία τη μόνη πετυχημένη εφαρμογή της «αραβικής άνοιξης». Λέμε να ενθαρρύνει καθότι οι εξελίξεις του 2014 - 2015 αποκάλυψαν δυσλειτουργίες, στίγματα και κινδύνους. Η κοινωνική δυσπραγία παρέμεινε έντονη και οι αρχικές πολύνεκρες επιθέσεις ισλαμιστών σε τόπους τουριστικής δραστηριότητας (αρχαιολογικό μουσείο, ξενοδοχεία) κλιμακώθηκαν με την πρόσφατη επίθεση στην εκλεκτή προεδρική φρουρά της χώρας. Είναι προφανές ότι η χώρα - πρότυπο των φιλοδυτικών «ανοίξεων» δεν βρίσκεται στην καλύτερή της κατάσταση.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ... 28 Δεκεμβρίου

Έπειτα από σκληρή μάχη οι Βρετανοί καταφέρνουν να καταλάβουν ολόκληρο το Ψυρρή και προωθούνται προς το Μεταξουργείο. Οι ΕΛΑΣίτες υπερασπιστές του πολέμησαν μέχρι την τελευταία σφαίρα. Ελάχιστοι κατάφεραν να διαφύγουν. Το βράδυ, μικτό απόσπασμα του ΕΛΑΣ ενήργησε καταδρομική επιχείρηση, φτάνοντας έως την οδό Πειραιώς και καταφέροντας σημαντικές απώλειες στον αντίπαλο. Ανάλογες καταδρομικές επιθέσεις έγιναν και σε άλλα σημεία της Αθήνας. Οι επιχειρήσεις των Βρετανών προς Φάρο-Κατσιπόδι και σε διάφορα σημεία ανατολικά της Λεωφόρου Συγγρού αναχαιτίστηκαν με επιτυχία.

Την ίδια μέρα ξεκίνησε από το πρωί γενική επίθεση κατά του Βύρωνα και της Καισαριανής από όλες τις κατευθύνσεις και με όλα τα μέσα. Ο ΕΛΑΣ αναγκάστηκε να αφήσει την γραμμή Ηλιουπόλεως προκειμένου να αποφύγει την αναπόφευκτη πια κύκλωσή του από άρματα μάχης. Πολλά τμήματά του αντιτάχθηκαν με σθένος για ώρες, ξέμειναν ωστόσο από πυρομαχικά. Το βράδυ δόθηκε από την Ι Ταξιαρχία το γενικό σύνθημα της υποχώρησης προς τον Υμηττό και σύμπτυξης στο Κορωπί - Λιόπεσι (Παιανία).

Οι Βρετανοί ενέργησαν άγριο κανονιοβολισμό του Περιστερίου. Πάνω από 100 ήταν οι νεκροί από τον άμαχο πληθυσμό. Άλλοι 7 πολίτες σκοτώθηκαν, όταν αεροπλάνα άνοιξαν πυρ κατά διανομής τροφίμων της Λαϊκής Επιτροπής στους Αμπελόκηπους.

Η πρόταση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ προς τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό για αμοιβαία απελευθέρωση των αιχμαλώτων και των δύο πλευρών έπεσε στο κενό. Ο ΕΛΑΣ προχώρησε σε μονομερή απελευθέρωση όσων δεν βαρύνονταν με εγκληματικές πράξεις κατά του λαού (δοσίλογοι, κλπ.).  

Συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι: Μια συμφωνία προκάλυμμα μονοπωλιακών ανταγωνισμών

Η Συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι προβλήθηκε από τους αρχηγούς των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών του πλανήτη ως ιστορική με δηλώσεις πανηγυρικού χαρακτήρα. Ο στόχος τους είναι μέχρι το 2100 να μην αυξηθεί η μέση παγκόσμια θερμοκρασία πάνω από τους 2 βαθμούς Κελσίου από τα προβιομηχανικά επίπεδα και να συνεχιστούν οι προσπάθειες για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, εκτιμώντας ότι αυτό θα μειώσει σημαντικά τους κινδύνους και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Ηδη, ο πλανήτης είναι περίπου 1 βαθμό Κελσίου θερμότερος σε σχέση με τη μέση επιφανειακή θερμοκρασία πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση.

Τα κυριότερα σημεία της Συμφωνίας, η οποία θα ισχύσει από το 2020 και μετά, είναι:

• Οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να αρχίσουν να μειώνονται άμεσα ώστε στο δεύτερο μισό του αιώνα να μειωθούν στα επίπεδα που μπορούν να απορροφούν τα δάση.
• Ολες οι χώρες θα εγγραφούν σε κοινό σύστημα αναφοράς, παρακολούθησης και επιβεβαίωσης των εκπομπών.
• Από το 2020 οι ανεπτυγμένες χώρες θα προσφέρουν βοήθεια 100 δισ. δολαρίων το χρόνο προκειμένου να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να στραφούν σε καθαρές πηγές Ενέργειας.

Η Συμφωνία είναι προϊόν συμβιβασμών λόγω των αντιδράσεων των ΗΠΑ, της Κίνας και άλλων κρατών, που ανησυχούν για τις επιπτώσεις της στην οικονομία, ενώ δεν έχει νομικές δεσμεύσεις για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Κάθε κράτος από τα 196 μέλη της Συνθήκης - Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή θα πρέπει να παρουσιάσει, εθελοντικά, στόχους για τη μείωση ή συγκράτηση των εκπομπών, οι οποίοι θα επανεξετάζονται κάθε πέντε χρόνια από το 2018. Δεν υπάρχει επίσης πρόβλεψη για οικονομική αποζημίωση των κρατών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές λόγω ανόδου της θερμοκρασίας. Πού επικεντρώνεται η Συμφωνία; Βασικά στο ενεργειακό ζήτημα και πώς αυτό θα συμβάλει στην επίτευξη του στόχου. Αλλά πίσω απ' αυτό βρίσκεται η επιδίωξη κάθε κράτους για κερδοφόρες επενδύσεις των μονοπωλίων του, μεγαλύτερα μερίδια στη διεθνή αγορά και «χτύπημα» των ανταγωνιστών τους.

Αγροτική παραγωγή για το λαό και όχι για το κέρδος του καπιταλιστή

Στις αρχές Δεκέμβρη, δημοσιοποιήθηκε μια έρευνα της Εθνικής Τράπεζας με τίτλο «ΕΤΕ: Κρυμμένος θησαυρός 12,2 δισ. στην ελληνική γεωργία», όπου παρουσιάζει τον αγροτικό τομέα, με συμμετοχή 2,9% στο ΑΕΠ (έναντι 1,2% κ.τ.μ.ο στην Ευρώπη) και 14% στην απασχόληση (έναντι 5% κ.τ.μ.ο στην Ευρώπη), να έχει περιθώρια καπιταλιστικής ανάπτυξης στον κλάδο των Τροφίμων.

Φυσικά, τα τρόφιμα δεν μπορεί να τα στερηθεί ο άνθρωπος, γιατί αποτελούν όρο για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Γνωρίζοντας οι καπιταλιστές αυτήν την ανάγκη, αντιμετωπίζουν το τρόφιμο ως εμπόρευμα που αποφέρει κέρδος. Σ' αυτήν τη βάση αναλύουν τα περιθώρια ανάπτυξης στην καπιταλιστική αγορά, και όχι ως το αγαθό για την ικανοποίηση της διατροφικής ανάγκης του ανθρώπου.

Ετσι, διαπιστώνουν ότι «την τελευταία 25ετία, η παγκόσμια ζήτηση αυξάνεται με ρυθμό 9% ετησίως, με την Ευρώπη να παραμένει κυρίαρχη στη διεθνή αγορά τροφίμων (καλύπτοντας το 40% των εξαγωγών παγκοσμίως)». Ωστόσο, επισημαίνουν στην Ελλάδα η αγροτική παραγωγή αυξήθηκε λιγότερο από 1% ετησίως την τελευταία 25ετία (μόλις 0,3% ετησίως, αν αφαιρέσουμε τις επιδοτήσεις), με αποτέλεσμα πλέον να καλύπτει το 0,3% της παγκόσμιας παραγωγής, από 0,8% το 1993.

Ταυτόχρονα, τονίζουν ότι ο βαθμός τυποποίησης στην Ελλάδα παραμένει χαμηλός και ο αγροτικός κλάδος εμφανίζει εμπορικό έλλειμμα της τάξης του 1,2 δισ. ευρώ το 2014 (ή 2,3 δισ. ευρώ αν ληφθούν υπόψη και οι καθαρές εισαγωγές αγροτικών εφοδίων όπως σπόροι, λιπάσματα, ζωοτροφές), ενώ η ΕΕ συνολικά εμφανίζει εμπορικό πλεόνασμα της τάξης των 9 δισ. ευρώ.

Αποσιωπά η ανάλυση ότι οι επιδοτήσεις της ΚΑΠ της ΕΕ δεν είχαν στόχο να λύσουν τέτοια ζητήματα. Για παράδειγμα, αύξηση της παραγωγής δεν μπορούσε να γίνει, αφού στα περισσότερα προϊόντα υπήρχαν ποσοστώσεις, δηλαδή περιορισμοί στην ποσότητα, ακόμα και σε επίπεδο κάτω από τις εγχώριες ανάγκες του λαού.

Ανακοίνωση ΠΑΜΕ για το Ασφαλιστικό

Η επίθεση στο ασφαλιστικό είναι αιτία πολέμου!

Προετοιμαζόμαστε για σκληρή αναμέτρηση!

Να μην περάσει το νέο έγκλημα!

Να μη μας πιάσουν στον ύπνο!

Προετοιμαζόμαστε άμεσα για μεγάλη απεργία, στον αντιασφαλιστικό όλεθρο!

Από τη στάση μας και τη συμμετοχή μας στους αγώνες

θα εξαρτηθεί η έκβαση της μάχης!

Η κλιμάκωση της δράσης για την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων, απαιτεί τη συμμετοχή μας στους αγώνες, την οργάνωση μας στα σωματεία, στους συλλόγους. Να ακουστεί δυνατά η φωνή μας. Ο λαϊκός ξεσηκωμός είναι το μόνο όπλο που μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Να βουλιάξουν από οργή και αγανάκτηση όλες οι πόλεις, να νεκρώσουν τα εργοστάσια, όλοι οι χώροι δουλειάς και λαϊκές-εργατικές γειτονιές.

Ετοιμάζονται να φέρουν γρήγορο θάνατο για το ασφαλιστικό!

Πρέπει να τους σταματήσουμε, είναι στο χέρι μας!

Η σφοδρότητα της επίθεσης που ετοιμάζουν στην κοινωνική ασφάλιση μας φέρνει αντιμέτωπους με καταστάσεις που αντιμετώπιζαν οι εργαζόμενοι τον 19^ο αιώνα.Η επίθεση που δεχόμαστε δεν φέρνει απλώς κάποια νέα αντιασφαλιστικά μέτρα αλλά συνολικά την ταφόπλακα των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, τη διάλυση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης είχε απομείνει.

 Κυβέρνηση, ΕΕ, επιχειρηματικοί όμιλοι, μας θέλουν με το κεφάλι σκυμμένο να παραμιλάμε και να ψιθυρίζουμε «πως υπάρχουν και χειρότερα»! Γι’ αυτό μαζί με την ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας με τις συνεχείς απολύσεις, με τις καθυστερήσεις δεδουλευμένων, μέχρι και λοκ αουτ, πολλαπλασιάζουν τους εκβιασμούς, τις απειλές, τις ψεύτικες υποσχέσεις, επαναφέρουν και δημιουργούν νέα διλήμματα, επεξεργάζονται σχέδια για να μας ξεγελάσουν, να μας βάλουν στη γωνιά!

Ο μόνος μας σύμμαχος στη Ρωσία είναι η εργατική τάξη και οι εκπρόσωποί της

“Ο μόνος μας σύμμαχος στη Ρωσία είναι η εργατική τάξη και οι εκπρόσωποί της”: Συνέντευξη με τον Kemal Okuyan, Γραμματέα της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (KP), για την ένταση ανάμεσα στην Τουρκία και τη Ρωσία, τις εξελίξεις στη Συρία, και την σύγκρουση ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές χώρες. 

International Communist Press, 24 Δεκέμβρη 2015

ICP: Έχουν δημοσιευτεί αρκετά άρθρα δικά σας και άλλων ηγετών του κόμματος σχετικά με την κλιμακούμενη ένταση στη Συρία μετά την κατάρριψη του Ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από την Τουρκία, καθώς και δηλώσεις της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (KP). Ποια είναι τα κοινά σημεία στα οποία δίνετε έμφαση; Πώς αποφασίζει το KP τη θέση του για τις εξελίξεις στην περιοχή, και ιδιαίτερα στη Συρία;

KO: Η ταξική οπτική δεν αφορά μόνον την εγχώρια πολιτική αλλά και τα θέματα που σχετίζονται με την διεθνή πολιτική. Στην πραγματικότητα, τα θέματα αυτά είναι πιο παροδικά από ό,τι νομίζεται συνήθως. Έτσι, το KP προσεγγίζει τόσο τις διεθνείς όσο και τις τοπικές εξελίξεις, και ιδιαίτερα την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, μέσα από την ταξική οπτική. Δεν μπορεί μια κυβέρνηση που υιοθετεί εντελώς απατηλές και άδικες πολιτικές μέσα στη χώρα να ακολουθήσει σωστό δρόμο διεθνώς. Η κυβέρνηση του AKP είναι φιλοαμερικανική τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό… Αυτό είναι αποτέλεσμα των ταξικών της χαρακτηριστικών. Εν συνόψει, το AKP εκπροσωπεί το μονοπωλιακό κεφάλαιο της Τουρκίας και τις διεθνείς του διασυνδέσεις. Αυτό είναι απαράδεκτο, και τίποτε δεν μπορεί να επιτευχθεί σε αυτή τη βάση.

Μια μαρξιστική προσέγγιση στον «ισλαμικό φονταμενταλισμό» (Του Θανάση ΠΑΠΑΡΗΓΑ)

Ο ισλαμισμός είναι ένα ρεύμα πολιτικού και ιδεολογικού χαρακτήρα, που έχει πάρει, τα τελευταία χρόνια, μεγάλες διαστάσεις. Οπως δείχνει και το όνομά του, εμφανίζεται με επίκεντρο τις χώρες κληρονόμους του αραβοϊσλαμικού πολιτισμού, δηλαδή τις χώρες όπου ο πληθυσμός είναι κατά πλειοψηφία ή καθ’ ολοκληρίαν μουσουλμανικός. Η μορφή του είναι η μορφή της «ισλαμικής αναγέννησης» και η δημιουργία μιας κοινωνίας ιντρεγκριστικής με αφετηρία τη «Σαρία» (Ιερό νόμο του Κορανίου).

Η μεγάλη διάδοση του ισλαμισμού οφείλεται στην ύπαρξη ενός ολύ μεγάλου μέρους της ανθρωπότητας που είναι κληρονόμος της ισλαμικής παράδοσης. Σήμερα, ο αριθμός των μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο ασφαλώς ξεπερνά το 1.000.000.000, ενώ υπάρχουν πολλές χώρες που είναι κατ’ εξοχήν ή τελείως μουσουλμανικές. Δεν είναι χωρίς ενδιαφέρον να παρατηρηθεί ότι, συνήθως, μουσουλμανικές είναι και οι κοινωνίες που σήμερα παρουσιάζουν και την εντονότερη δημογραφική κίνηση.

Λεπτομερέστερες μελέτες δεν αποκλείεται να δείξουν ότι ο ισλαμισμός είναι ένα φαινόμενο όχι τελείως καινούριο.

Κατ’ αρχήν, δεν είναι καινούρια η θρησκευτική μορφή πολιτικών αντιθέσεων, γενικά. Δεν είναι, μάλιστα, καινούρια ούτε η «ισλαμική» μορφή τέτοιων αντιθέσεων. Αν το δούμε από καθαρά ιστορική άποψη, μια τέτοια μορφή υπήρξε και η ίδια η επικράτηση του Ισλάμ στη Μέση Ανατολή στον 6ο-7ο αιώνα, που όλοι οι σημερινοί ιστορικοί ξέρουν πόσο επεισοδιακή ήταν τόσο αυτή καθ’ εαυτή, όσο και από την πλευρά όσων είχαν προηγηθεί.

Ακόμη και στη σύγχρονη εποχή, αυτό δεν είναι κάτι το τελείως καινούριο. Τέτοια φαινόμενα είχαμε, π.χ., στην περίοδο της αποικιακής εξάπλωσης του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Πιο εμπεριστατωμένα εμφανίστηκαν στην περίοδο της εμφάνισης του καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού, που, σε μεγάλο βαθμό, πήρε ακριβώς τη μορφή της «επιδρομής» ενάντια στις ισλαμικές κοινωνίες της Ανατολής.

Εδώ και αρκετές δεκαετίες, δρα στο χώρο της αραβικής και, ίσως, όχι μόνο αραβικής ισλαμικής Ανατολής η οργάνωση των «Χουάν Μοσλεμίν» (Αδελφών Μουσουλμάνων). Πρόκειται για μια οργάνωση της οποίας ο μυστηριώδης και αφανής χαρακτήρας φαίνεται να συμπλέκεται περίεργα με το ότι είναι πασίγνωστη και φαίνεται να διαθέτει τεράστια και ανεξάντλητα μέσα. Το βέβαιο είναι ότι διαθέτει εκτεταμένες διασυνδέσεις που ξεπερνούν πολύ όχι μόνο εκείνο που γνωρίζουμε, αλλά, πιθανότατα, και εκείνο που μπορούμε να φανταστούμε.

Ο Ιστορικός Υλισμός ως μέθοδος και επιστήμη

«Οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε» (Κ. Μαρξ & Φ. Ένγκελς: 11η Θέση για τον Φόιερμπαχ)

«Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που καθορίζει το Είναι τους, μα αντίθετα, το κοινωνικό Είναι που καθορίζει τη συνείδησή τους» (Κ. Μαρξ, από τον Πρόλογο στην Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας, Διαλεχτά Εργα Μαρξ-Ενγκελς, τ. Ι, σελ. 424)

«Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία, τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν. Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σαν βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών». (Κ. Μαρξ, από τη 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη)

Η υλιστική ερμηνεία της ιστορίας

• Η ανθρώπινη κοινωνία αποτελεί τμήμα του ενιαίου υλικού κόσμου που μας περιβάλλει. Αποτελεί όμως ειδικό, ποιοτικά διαφορετικό από τη φύση τομέα του διαλεκτικού υλισμού.

• Μια από τις σπουδαιότερες ιδιοτυπίες της ανάπτυξης της κοινωνίας, σε διάκριση από την φύση, είναι το γεγονός ότι στην ιστορία της κοινωνίας δρουν άνθρωποι προικισμένοι με συνείδηση, με θέληση, που βάζουν μπροστά τους σκοπούς, ενώ στη φύση δρουν μονάχα τυφλές, ασυνείδητες δυνάμεις.

• Ο ιστορικός υλισμός μελετά την κοινωνία, την ανάπτυξή της, την κοινωνική ζωή γενικά στο σύνολό της, στην εσωτερική σύνθεση και αλληλεπίδραση των πλευρών, των σχέσεων και των προτσές της.

• Ο ιστορικός υλισμός, σε διάκριση από την ιστορία, είναι αφηρημένη-θεωρητική, μεθοδολογική, φιλοσοφική επιστήμη.

• Ο ιστορικός υλισμός θεωρεί την ανθρώπινη κοινωνία, τον κοινωνικό-οικονομικό σχηματισμό, σαν ζωντανό οργανισμό, που βρίσκεται σε διαρκή ανάπτυξη, και που περιλαμβάνει και τις οικονομικές και τις πολιτικές και τις πνευματικές σχέσεις στην εσωτερική τους αλληλοσύνδεση.

Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τις απολύσεις στην Coca Cola στο Βόλο και τις προκλητικές πρακτικές του επιχειρηματικού ομίλου

Σε νέες απολύσεις στην Coca Cola Βόλου προχώρησε η πολυεθνική, την ίδια ώρα που αξιοποιεί όλο το "νομικό οπλοστάσιο" της ΕΕ και των κυβερνήσεων για να συνεχισθεί απρόσκοπτη η κερδοφορία της, τόνισε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στην ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ειδικότερα, η ερώτηση αναφέρει τα εξής: 

"Η Ελληνική Εταιρία Εμφιάλωσης (3Ε), θυγατρική της Coca Cola Hellenic Bottling Company (HBC), η μεγαλύτερη εταιρία εμφιάλωσης της Coca Cola στην Ευρώπη, δραστηριοποιούμενη σε 28 χώρες, με τζίρο πάνω από 7 δις, έκλεισε 8 εργοστάσιά της στην Ελλάδα απολύοντας περίπου 2.500 εργαζόμενους. Τελευταία έκλεισε το εργοστάσιο στο Βόλο απολύοντας 200 εργαζόμενους στο όνομα της αναδιοργάνωσης της παραγωγής στην Ελλάδα. 

Η εταιρία μετέφερε παραγωγή και λογιστήριο στη Βουλγαρία λόγω χαμηλότερων μισθών, την έδρα της στη Ζυρίχη, ενώ αδιάψευστα δημοσιεύματα καταγγέλλουν ότι με  σύστημα θυγατρικών εταιριών (KAR - TESS HOLDINGS) φορολογείται στην Ολλανδία και το Λουξεμβούργο λόγω μειωμένης φορολογίας, ενώ στην Ελλάδα ο λαός ματώνει από φόρους των μνημονίων όλων των Ελληνικών κυβερνήσεων με τη Τρόικα.  

Οι αγώνες των απολυμένων διώχθηκαν δικαστικά από την εταιρία απαιτώντας αποζημιώσεις εκατομμυρίων από τους απεργούς, οι οποίοι αποκλείστηκαν από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καθώς η εταιρία είναι διαφημιστικός πελάτης τους, ξοδεύοντας την ίδια περίοδο εκατομμύρια για διαφημίσεις. 

Αυτά είναι τα αποτελέσματα των ελευθεριών της συνθήκης του Μάαστριχτ, της Ευρωενωσιακής πολιτικής μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης, φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου σε βάρος του λαού. 

Πώς τοποθετείται η Επιτροπή στις απολύσεις εργαζομένων και στο γεγονός ότι κι ο εν λόγω όμιλος αξιοποιεί για όλα τα παραπάνω το πλαίσιο συνθηκών και κανονισμών της ΕΕ; 

 

apolyseis_sthn_coca_cola_ 

 

 

Επιστολή διαμαρτυρίας της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε επιστολή διαμαρτυρίας στην Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Φ. Μογκερίνι, καταγγέλλει την απαράδεκτη απόφαση της ουκρανικής κυβέρνησης να θέσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας. Το περιεχόμενο της επιστολής έχει ως εξής:

«Το Διοικητικό Εφετείο της Ουκρανίας επικύρωσε οριστικά χτες, 17-12-2015, την απόφαση της αντιδραστικής ουκρανικής κυβέρνησης να θέσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας. Η αστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, που αναρριχήθηκε στη θέση αυτή πραξικοπηματικά, είχε καταθέσει μήνυση τον Ιούλιο του 2014, μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας. Στη ''δικαστική'' διαδικασία που ακολούθησε κατέρρευσαν οι ''κατηγορίες'' που στόχευσαν στην ενοχοποίηση του ΚΚ Ουκρανίας. Οι κατηγορίες ήταν τόσο απροκάλυπτα κατασκευασμένες που ο ίδιος ο δικαστής της υπόθεσης αναγκάστηκε να κάνει λόγο για ''πολιτικά υποκινούμενη'' υπόθεση και να παραιτηθεί. Την παραίτηση του ακολούθησαν οι παραιτήσεις όλων των δικαστών του δικαστηρίου, ενώ η κυβέρνηση προέβη μάλιστα σε ποινικές διώξεις εναντίον τους.

Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση για απεργία των ποδοσφαιριστών, ο «Ριζοσπάστης» συνομιλεί με τον πρόεδρο του ΠΣΑΠ, Διονύση Δημόπουλο

Η πρόσφατη απόφαση του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ) να προκηρύξει απεργία με αιτία την καθυστέρηση από τους αρμόδιους φορείς (ΕΠΟ, Super League, Fotball League) στην τήρηση των συμφωνηθέντων για την ίδρυση Εγγυητικού Ταμείου των παικτών αποτέλεσε αναμφίβολα σημαντική εξέλιξη στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Με αφορμή το συγκεκριμένο ζήτημα, ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στα γραφεία του ΠΣΑΠ και συνομίλησε με τον πρόεδρό του, Διονύση Δημόπουλο, τόσο για το θέμα του Εγγυητικού Ταμείου και το τι ακριβώς συνέβη μέχρι να φθάσουμε στα πρόσφατα γεγονότα, όσο και για τα γενικότερα ζητήματα που αφορούν τους ποδοσφαιριστές και το Σύνδεσμο.

-- Πόσο σημαντικό είναι το θέμα της δημιουργίας Εγγυητικού Ταμείου για τους παίκτες;

-- Καταρχάς θα πρέπει να πω πως τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει ουκ ολίγες συναντήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους για μια σειρά από ζητήματα που αφορούν τα μέλη μας. Αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να καταφέρουμε από τον Ιούλη του 2013 ο ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στην Ελλάδα να έχει μια πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, αυτός και τα μέλη της οικογένειάς του. Σε αυτήν τη βάση και στο πλαίσιο των συναντήσεων και της συνεργασίας που έχουμε με τους φορείς, προχωρήσαμε να αλλάξουμε και κάποια άλλα πράγματα που έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο. Το Γενάρη και το Φλεβάρη του 2013 ανοίξαμε το θέμα της δημιουργίας Εγγυητικού Ταμείου για τους ποδοσφαιριστές που οι ομάδες τους υποβιβάζονται στις ερασιτεχνικές κατηγορίες είτε για βαθμολογικούς λόγους είτε για χρέη. Κάτι το οποίο προκαλούσε περαιτέρω προβλήματα για τους παίκτες που είχαν να λαμβάνουν δεδουλευμένα και οφειλόμενα. Εμείς θέλαμε να κατοχυρώσουμε το δικαίωμα ώστε να μπορούν αυτά τα παιδιά, που βρίσκονται αιφνιδίως στο δρόμο, χωρίς να έχουν οι ίδιοι ευθύνη, να παίρνουν τα χρήματα που δικαιούνται. Και μιλάμε για συναδέλφους που, όπως λέγαμε και στην ανακοίνωση, θεωρούνται επαγγελματίες των 491 ευρώ, θέλοντας να απομυθοποιήσουμε την εικόνα του ποδοσφαιριστή που έχει ο κόσμος με τα πολλά εκατομμύρια, τα ακριβά αμάξια κ.τ.λ. Κάτι που δεν αφορά φυσικά την πλειοψηφία. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο υπογράψαμε τα μνημόνια συνεργασίας με τους φορείς, παραχωρώντας μάλιστα απ' την πλευρά μας και κάποια πράγματα. Το κάναμε προσμετρώντας πάντα τα όσα είπαμε για τις ανάγκες των συναδέλφων που θα βρεθούν «στον αέρα».

Θανάσης Αλεξίου, Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, οι πρόσφυγες, ο «εφεδρικός βιομηχανικός στρατός»

Πραγματοποιήθηκε στις 4 Δεκέμβρη με επιτυχία η εκδήλωση που οργάνωσε  στο Εργατικό Κέντρο (Κομνηνάκη 43) η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (Ε.Ε.Δ.Υ.Ε.), σε συνεργασία με το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και χαιρέτισε ο Σταύρος Τάσσος, Πρόεδρος της Ε.Ε.Δ.Υ.Ε. και βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ.

Πριν την κεντρική ομιλία ο φιλόλογος Δημήτρης Πατίλας και η Άννα Μποσταντά ανέλυσαν και διάβασαν με πολλή γλαφυρότητα ποιήματα Ελλήνων και ξένων ποιητών για την Ειρήνη και τον Πόλεμο.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Θανάσης Αλεξίου, καθηγητής του τμήματος Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: "Ο Ιμπεριαλιστικός πόλεμος, οι Πρόσφυγες, εμείς" .

   

Θανάσης Αλεξίου, Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, οι πρόσφυγες, ο «εφεδρικός βιομηχανικός στρατός»  [1]

Εισαγωγή

Σε μεγάλο βαθμό η «ανάγκη» διαχείρισης των προσφυγικών κυμάτων αλλά και των μεταναστευτικών που ακολουθούν,  οδηγεί σε μια αποσιώπηση των αιτιών που τις προκαλούν. Εντούτοις ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει ότι η ιμπεριαλιστική επέμβαση πρώτα στο Αφγανιστάν και στη συνέχεια στις χώρες του αραβικού έθνους (Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Υεμένη) αλλά και στην κεντρική Αφρική (Ακτή Ελεφαντόδοντα, Μαλί, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία κ.α.) εντείνουν το προσφυγικό ρεύμα που   προσλαμβάνει πλέον τα χαρακτηριστικά «εξόδου».

Στρατηγική πρόθεση του ιμπεριαλιστικού παράγοντα (αμερικάνικου και ευρωπαϊκού), εκτός από τον «γεωγραφικό» ιμπεριαλισμό που διασφαλίζει άνισους τρόπους και ασύμμετρες σχέσεις ανταλλαγής στη διαδικασία της καπιταλιστικής συσσώρευσης, είναι τουλάχιστον για την Μέση Ανατολή η διάλυση συμπαγών εθνικών κρατικών οντοτήτων.

Ουσιαστικά αυτό που επιζητείται είναι η απαξίωση και η απονομιμοποίηση του έθνους και του εθνικού κράτους, αλλά και των αντίστοιχων λαϊκών (κοσμικών) κινημάτων, που  στο ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού εμφανίζονται ως διακριτά και σταθερά αναχώματα  στην ιμπεριαλιστική επιβουλή. Βεβαίως ακουμπώντας αυτό το ζήτημα ανοίγουν πολλά ζητήματα. Ωστόσο επειδή αυτά έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους, καθώς αποκαθίσταται και μια αιτιακή σχέση,  κάνει τον κόπο τουλάχιστον να τα αναφέρουμε.

Ιμπεριαλισμός και έθνος: η αμφισβήτηση του εθνικού κράτους

Από την δεκαετία του ΄90, κυρίως με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, αρχίζει μια αμφισβήτηση του έθνους και της εθνικής ανεξαρτησίας. Αυτή εγκαινιάζεται είτε με την προβολή του έθνους ως «κατασκευής», είτε με την προβολή του ως «φαντασιακής» ή πολιτισμικής κοινότητας. Και στις δύο περιπτώσεις απορρίπτεται η θέση του έθνους ως ιστορικής κατηγορίας. Το έθνος εμφανίζεται λίγο ή πολύ ως μια καταπιεστική κατάσταση που «εισήχθη» από την Δύση στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Μάλιστα μια κονστρουκτιβιστική-πολιτισμική προσέγγιση του ζητήματος (οριενταλισμός, μεταποικιακές σπουδές κ.λπ.) θα εγκαλέσει τις «δυτικότροπες» ανώτερες τάξεις των χωρών του «Τρίτου Κόσμου», που σε μεγάλο βαθμό πρωτοστατούν στη σύμπηξη των εθνικο-πατριωτικών μετώπων, επειδή έχουν «εσωτερικεύσει» το έθνος και αναπαράγουν τις δυτικές αξίες.

Αυτό που αμφισβητείται είναι  το έθνος ως τρόπος κοινωνικής οργάνωσης που αφού εναντιώνεται στην αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό μπορεί να διασφαλίσει την εθνική ανεξαρτησία μιας χώρας αλλά και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Ως γνωστόν το έθνος ως ανάχωμα στον ιμπεριαλισμό ανέδειξαν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα του 20^ου αιώνα (Κίνα, Αλγερία, Γκάνα, Βιετνάμ κ.λπ.). Εξάλλου προϊόν αυτής της ανάτασης των λαών ήταν και η αξία της εθνικής ανεξαρτησίας, την οποία η δυναμική των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων ανέδειξε  και κατοχύρωσε σε οικουμενική αξία και καταστατική αρχή του ΟΗΕ.

Κάπου εδώ, αρχές της δεκαετίας του ΄90 αρχίζει, όπως παραπάνω αναφέραμε η αμφισβήτηση του έθνους ενώ τα «παρατηρητήρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα» μαζί με τις ΜΚΟ και «πρόθυμους» διανοούμενους αναλαμβάνουν να νομιμοποιήσουν σε επίπεδο παγκόσμιας κοινής γνώμης τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία κ.ά. Στις παρυφές αυτού του κινήματος αρθρώνεται και ο κοσμοπολίτικος αντιεθνικιστικός λόγος που επιχειρεί να εμβολίσει από τα μέσα το έθνος, ή, μάλλον να αποτρέψουν εκ των προτέρων μια σύζευξη του (εθνο)λαϊκού στοιχείου με το ταξικό, απονομιμοποιώντας ουσιαστικά  το εθνικό κράτος να εμφανίζεται ως ανάχωμα στην ιμπεριαλιστική επιβουλή.

Αna Belén Montes: H “διπλή πράκτορας” που εκτίει ποινή 25 ετών στις φυλακές των ΗΠΑ για κατασκοπεία υπέρ της Κούβας

Ana Belén Montes, πρώην ανώτερη αναλύτρια της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας (DIA) των ΗΠΑ, συνελήφθη στις 21 Σεπτέμβρη 2001, 10 μέρες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11 Σεπτέμβρη, κατηγορούμενη για “συνωμοσία για διάπραξη κατασκοπείας” για την κυβέρνηση της Κούβας. Καταδικάστηκε το 2002 για “χορήγηση πληροφοριών στην Κούβα, που θα της επέτρεπαν να γνωρίζει τα σχέδια της βορειοαμερικανικής επιθετικότητας ενάντια στο νησί” και ομολόγησε την ενοχή της για τα εγκλήματα που κατηγορήθηκε, για τα οποία θα μπορούσε να της επιβληθεί η θανατική ποινή. Καταδικάστηκε τελικά τον Οκτώβρη του ίδιου έτους, σε 25 χρόνια αφού ήρθε σε συμφωνία με την εισαγγελία.

 

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στις 28 Φλεβάρη του 1957 σε μια στρατιωτική βάση στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Εγγονή Αστουριάνων που μετανάστευσαν στην Κούβα και το Πουέρτο Ρίκο, όπου γεννήθηκε ο πατέρας της, ο στρατιωτικός ψυχίατρος Alberto Montes.

Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής στην Ευρώπη. Αργότερα, ο πατέρας της μετακόμισε στο Κάνσας, όπου εκπαιδεύτηκε σε διάφορες στρατιωτικές σχολές. Το 1979 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, και το 1988 πήρε μάστερ στη Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.

Προέρχεται από οικογένειά με ισχυρές συντηρητικές παραδόσεις και διασυνδέσεις με την κοινότητα της αντικατασκοπείας των ΗΠΑ. Ο πρώην φίλος της ήταν ειδικός στην κουβανική κατασκοπεία του Υπουργείου Άμυνας, η αδερφή της Lucy, που βραβεύτηκε από το FBI για τη μετάφραση εκθέσεων πληροφοριών των πέντε κουβανών που καταδικάστηκαν για κατασκοπεία το 2001 στο Μαϊάμι και ο αδερφός της Τony ήταν πράκτορες του FBI.

Σταδιοδρομία

Πριν εργαστεί σαν αναλυτής πληροφοριών της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, υπήρξε ισχυρός επικριτής της βορειοαμερικανικής πολιτικής απέναντι στη Λατινική Αμερική.

Ξεκίνησε να δουλεύει στην κυβέρνηση σαν υπάλληλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης και γρήγορα έλαβε υψηλή διαβάθμιση ασφαλείας. Από το Σεπτέμβριο του 1985 άρχισε να δουλεύει για την DIA, όργανο της κεντρικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ ως αναλύτρια πληροφοριών, πράγμα που τη διευκόλυνε να πάρει μια θέση στο Πεντάγωνο, όπου εξειδικεύτηκε σε θέματα Κούβας.

Τ.Ε. Λέσβου του Κ.Κ.Ε.: Να μην επιτρέψουμε να μετατραπεί το νησί μας σε ζώνη εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων.

H κυβέρνηση προχωρά στη μετατροπή των λεγόμενων Κέντρων Πρώτης Υποδοχής, που λειτουργούν σε νησιά του Αιγαίου, σε κέντρα διαλογής και καταναγκαστικής συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών (hot – spots). Ηδη δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η απόφαση για το αντίστοιχο κέντρο στη Λέσβο, με ευθύνη της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.

Με αυτή την ενέργεια υλοποιούνται οι αντιδραστικές και επικίνδυνες αποφάσεις της ΕΕ τις οποίες και η ίδια υπέγραψε. Πρόκειται για μια ακόμη αρνητική εξέλιξη, που στρέφεται κατά των προσφύγων και μεταναστών.

Ταυτόχρονα μετατρέπει τη Λέσβο, καθώς και τα άλλα νησιά του Αιγαίου, σε μια πρώτη ζώνη εγκλωβισμού και συγκέντρωσής τους, από όπου οι πιο ισχυρές χώρες της ΕΕ θα επιλέγουν να απορροφήσουν ελάχιστους πρόσφυγες, μόνο όσους χρειάζονται ως φτηνό εργατικό δυναμικό, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών τους ομίλων.

Ταυτόχρονα το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης προς τη Frontex, για να αναλάβουν οι ομάδες ταχείας επέμβασής του (RABIT) τη «φύλαξη» των θαλάσσιων συνόρων στο Αιγαίο και για αναβάθμιση του ρόλου του στα βόρεια σύνορα πλήττει τα κυριαρχικά δικαιώματα και ανοίγει ένα νέο και επικίνδυνο κεφάλαιο, στην κατεύθυνση που επιδιώκουν ισχυρές δυνάμεις της ΕΕ και η αστική τάξη της Τουρκίας, για κοινή φύλαξη των συνόρων και συνδιαχείριση του Αιγαίου.