....
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,Η υποκρισία της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ δεν έχει όρια. Εκείνοι που πίνουν νερό στο όνομα της Ε.Ε., του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς, κλαίνε και οδύρονται για τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης τα οποία οδηγούν την πλειοψηφία των εργαζομένων και ειδικότερα των εκπαιδευτικών στην οικονομική αφαίμαξη για ακόμη μια φορά. Αυτοί που έβαλαν τις υπογραφές τους στις αυξήσεις πείνας των 60 και 90 λεπτών, εκείνοι που έγιναν πλασιέ των δικηγορικών γραφείων για τα 176 ευρώ, αντί να υιοθετήσουν το αίτημα που πρόβαλλε το ΠΑΜΕ από το 2000 για 1.400 ευρώ εισαγωγικό μισθό, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την μείωση των επιδομάτων κατά 12%, τη μείωση των μισθών μας και το πάγωμα των συντάξεων.
Εκείνοι που στη συνάντηση με την υπουργό Παιδείας, στις 19/10/2009, απαιτούσαν την πρόσληψη αναπληρωτών, παραπονιούνται με ανακοίνωσή τους στις 08/03/10 για το γεγονός ότι « μειώνονται δραστικά οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών». Αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να θίξουν την αιτία των δεινών των εργαζομένων που δεν είναι άλλη από την πολιτική εξυπηρέτησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου την οποία όλοι μαζί, σοσιαλδημοκράτες, νεοφιλελεύθεροι και οι ποικιλώνυμοι συνεταίροι τους αποφασίζουν και εφαρμόζουν σε όλες τις χώρες τις Ε.Ε για δεκαετίες. Στόχος τους είναι να αποπροσανατολίσουν και να διαγράψουν τις ευθύνες τους.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, σε αυτή την αποπροσανατολιστική τακτική συμμετέχει, με διαφορετικό βέβαια τρόπο, και η πλειοψηφία του Δ/Σ της τοπικής ΕΛΜΕ. Δεν είναι αποπροσανατολισμός από την βασική αιτία των προβλημάτων μας, που είναι η αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, το να προβάλλεται ως κυρίαρχο ζήτημα το «πόθεν έσχες» των δημοσίων υπαλλήλων και δεν αναφέρεται ούτε μια λέξη για την περικοπή των μισθών και των επιδομάτων; Η στάση τους αυτή δεν εξυπηρετεί την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» των κομμάτων και των κυβερνήσεων του δικομματισμού; Το ίδιο δεν εξυπηρετεί η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς σε ωρομίσθιους και αναπληρωτές; Αυτό που επιδιώκουν είναι να σπείρουν ζιζάνια ανάμεσα στους εργαζόμενους, είτε είναι στην εκπαίδευση είτε αλλού, και να ορθώσουν εμπόδια στην ενότητά μας, προκειμένου να περάσει εύκολα η πολιτική που υπηρετούσε και υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ψελλίζουν κάτι για φορολόγηση της κερδοφορίας των τραπεζών και άλλων κερδοφόρων πηγών όταν τα κόμματά τους διαχρονικά μείωσαν τη φορολογία των κάθε είδους επιχειρήσεων από 45% στο 25% και μεθοδεύουν την περαιτέρω μείωση της φορολογίας τους και όταν οι ίδιοι τόσο στην ΟΛΜΕ όσο και στην ΕΛΜΕ είναι πιστοί στον ανταγωνισμό και στην κερδοφορία της ελεύθερης – ασύδοτης καπιταλιστικής αγοράς. Είναι υποκριτικό να ισχυρίζονται ότι διεκδικούν τη δήμευση της περιουσίας των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων όταν οι κυβερνήσεις τους στήριξαν και στηρίζουν την επιχειρηματικότητα με χίλιους δυο τρόπους ( επιδοτήσεις, χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ, φοροαπαλλαγές, διακανονισμός χρεών κ.α.). Αλήθεια, ποια είναι η θέση τους για το θεσμό του «δόκιμου» εκπαιδευτικού που λανσάρει η κυβέρνηση και για τα εκατομμύρια που δαπανώνται για την συμμετοχή των στρατευμένων παιδιών του λαού στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Κοσσυφοπέδιο, Αφγανιστάν και αλλού;
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, η πλειοψηφία του Δ/Σ της ΕΛΜΕ Πιερίας, ακολουθώντας πιστά τα χνάρια του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, ενσωματώνει τα αιτήματά της σε εκείνα των υποταγμένων ηγεσιών, χωρίς βέβαια να έχει πρόταση διεξόδου και λύση στα προβλήματά μας. Οριστική και αμετάκλητη λύση στα προβλήματά μας δίνει το διεκδικητικό πλαίσιο του Π.Α.ΜΕ Εκπαιδευτικών για μόνιμη και σταθερή εργασία, άμεσους διορισμούς χωρίς όρους και προϋποθέσεις, 1.800 εισαγωγικό μισθό, σύνταξη στα 60 και 55 για τους άνδρες και τις γυναίκες αντίστοιχα, δημόσιο καθολικό κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα υγείας, δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της εκπαίδευσης, δημόσια δωρεάν δίχρονη προσχολική αγωγή, θεσμοθέτηση της ειδικής αγωγής ως υποχρεωτικής, δημόσιο και δωρεάν ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, δημόσιες και δωρεάν επαγγελματικές σχολές, ενιαία ανώτατη εκπαίδευση. Οριστική και αμετάκλητη λύση στα προβλήματά μας θα φέρει ο ενωμένος ταξικός ανυποχώρητος αγώνας όλων των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Για να ανοίξει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, όπου η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και ο κρατικός σχεδιασμός θα έχουν στο επίκεντρο τους εργαζόμενους και την κάλυψη των αναγκών τους.
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ Πιερίας (www.esakdeepier.gr)
....
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Το προνομιακό καθεστώς φορολόγησης της εκκλησίας που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ παραμένει και με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Οι φοροαπαλλαγές σε ό,τι αφορά τη γενική επιχειρηματική της δράση διευρύνονται στο πλαίσιο της γενικότερης ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου με τη μείωση των φορολογικών του συντελεστών, ενώ η φορολόγηση των εσόδων της εκκλησίας από την ακίνητη περιουσία της παραμένει προνομιακή. Να φορολογηθεί άμεσα με συντελεστή 45% η κερδοφορία που προέρχεται από οποιαδήποτε μορφή επιχειρηματικής δράσης της εκκλησίας, όπως και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων.
Να σταματήσει η μισθοδοσία των μητροπολιτών από το κράτος και να καταργηθούν όλα τα προνόμια που απολαμβάνουν.
Να περάσουν άμεσα στο δημόσιο οι δασικές εκτάσεις, οι ορεινοί όγκοι, οι λίμνες κ.α. που ανήκουν σε μητροπόλεις και μονές.
Η φιλανθρωπική δραστηριότητα που επικαλείται η ιεραρχία της εκκλησίας ως λόγο για να μην φορολογείται, είναι προσχηματική.
Σταθερή και πάγια είναι η θέση του ΚΚΕ για την ανάγκη πλήρους διαχωρισμού του κράτους από την εκκλησία
.....
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010
ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΕ ΤΟ Π.Α.Μ.Ε.
… παρέλαση έκαναν τα μέλη του ΠΑΜΕ μετά την λήξη της καθιερωμένη παρέλασης. Σε όλη την Ελλάδα έγιναν αντίστοιχες κινητοποιήσεις κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου.
Τα μέλη του ΠΑΜΕ σε ανακοίνωση που εξέδωσαν αναφέρουν εκτός των άλλων ότι «το μήνυμα της Επανάστασης του 1821 όπως και των άλλων αγωνιστικών ανατάσεων ήταν και παραμένει επίκαιρο. Οι θυσίες του αγώνα είναι μικρότερες από τα δεινά στα οποία οδηγεί ο δρόμος της υποταγής στις επιλογές των αντιδραστικών κυριαρχιών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων»
Τρίκαλα: Η πιο …περίεργη παρέλαση που πραγματοποιήθηκε ποτέ τα τελευταία χρόνια στα Τρίκαλα, πραγματοποιήθηκε σήμερα.
Καλαμάτα: … "Εισβολή" του ΠΑΜΕ στην παρέλαση στην Καλαμάτα.
Τα μέλη του ΠΑΜΕ σε ανακοίνωση που εξέδωσαν αναφέρουν εκτός των άλλων ότι «το μήνυμα της Επανάστασης του 1821 όπως και των άλλων αγωνιστικών ανατάσεων ήταν και παραμένει επίκαιρο. Οι θυσίες του αγώνα είναι μικρότερες από τα δεινά στα οποία οδηγεί ο δρόμος της υποταγής στις επιλογές των αντιδραστικών κυριαρχιών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων»
Τρίκαλα: Η πιο …περίεργη παρέλαση που πραγματοποιήθηκε ποτέ τα τελευταία χρόνια στα Τρίκαλα, πραγματοποιήθηκε σήμερα.
Λάρισα: «Παρέλαση» του ΠΑΜΕ στη Λάρισα. Επεισοδιακή η παρέλαση και στη Λάρισα, με 100 περίπου διαδηλωτές του ΠΑΜΕ να επιχειρούν να «κλείσουν» τα πεζοπόρα τμήματα, διαδηλώνοντας κατά της λιτότητας και να εμποδίζονται δυναμικά από άνδρες των ΜΑΤ.
Καλαμάτα: … "Εισβολή" του ΠΑΜΕ στην παρέλαση στην Καλαμάτα.Ιωάννινα: Ένα ακόμα συλλαλητήριο, ανήμερα της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου και μία περίπου ώρα μετά την παρέλαση, διοργανώνει η τοπική γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ). Μια ακόμα κινητοποίηση ενάντια στα «σκληρά» αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης θα πραγματοποιηθεί με αφετηρία την Ακαδημία, αύριο στις 12:00 το μεσημέρι. Να κλιμακώσουν τον αγώνα τους ενάντια στα «τρομοκρατικά διλλήματα» της κυβέρνησης και τα σχέδια των εργοδοτών, κάλεσε τους εργαζόμενους εκ μέρους της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Ιωαννίνων το μέλος της Πέτρος Γιωτόπουλος, χαιρετίζοντας παράλληλα τη συμμετοχή τους στις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις. «Τώρα πρέπει οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν με ποιους να παν και ποιους να αφήσουν» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Γιωτόπουλος και χαιρέτισε το αποτέλεσμα της ανάκλησης των τεσσάρων απολύσεων εργαζομένων στο σούπερ μάρκετ «Αρβανιτίδης».
Θεσσαλονίκη: Όταν το τελευταίο τμήμα της παρέλασης πέρασε από την εξέδρα των επισήμων μπήκαν στην παρέλαση και μέχρι το τέλος παρέλασαν κι οι διαδηλωτές – μέλη του ΠΑΜΕ, ΕΝΙΘ και απλήρωτοι εκπαιδευτικοί.
Πάτρα: …μετά το τέλος της παρέλασης μέλη του ΠΑΜΕ πραγματοποίησαν πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας…
Δείτε και άλλες φωτογραφίες από εδώ
....
ΟΙΕΛΕ-ΣΕΙΕ: ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΕΝΟΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΣΘΟΥ
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες,
Ο ΣΕΙΕ (συνδικαλιστικό όργανο ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων) ανακοίνωσε την απόφασή του να προβεί στην περικοπή τουλάχιστον ενός μισθού (δώρο Πάσχα, δώρο Χριστουγέννων, επιδόματα αδείας, κα.) από τους εργαζόμενους στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια όλης της χώρας. Το πρόσχημα είναι η νομοθετική εξομοίωση (ν.682/77) των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με αυτούς του δημοσίου.
Ο ΣΕΙΕ (συνδικαλιστικό όργανο ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων) ανακοίνωσε την απόφασή του να προβεί στην περικοπή τουλάχιστον ενός μισθού (δώρο Πάσχα, δώρο Χριστουγέννων, επιδόματα αδείας, κα.) από τους εργαζόμενους στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια όλης της χώρας. Το πρόσχημα είναι η νομοθετική εξομοίωση (ν.682/77) των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με αυτούς του δημοσίου.
Δεν είναι τυχαία αυτή εξέλιξη, ούτε η χρονική στιγμή, ούτε ο χώρος στον οποίο εκδηλώνεται. Το δρόμο για αυτή την εξέλιξη άνοιξε η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ που με ανακοίνωσή της στις 4 Μάρτη διατυμπάνιζε ότι τα μέτρα που πλήττουν τους εργαζόμενους στο Δημόσιο δεν πλήττουν αυτούς του Ιδιωτικού Τομέα και έτσι δήλωνε ότι δε θα συμμετάσχει στην απεργία στις 5 Μάρτη! Τσιράκι των αφεντικών, απεργοσπασία και πέμπτη φάλαγγα στο εργατικό κίνημα. Αυτή είναι η ΟΙΕΛΕ!
Η ΟΙΕΛΕ εξαπατά τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, παραπλανά με χειρισμούς και νομικά τερτίπια. Έτσι, η «απάντησή» της σε αυτήν την ευθεία επίθεση στο εισόδημα των εργαζομένων ήταν η εξασφάλιση μιας γνωμάτευσης από τη νομική υπηρεσία της ΓΣΕΕ, που θεωρεί ποινικό αδίκημα οποιαδήποτε περικοπή μισθού από μεριάς εργοδοτών και συνάμα καλεί…ατομικά τον κάθε εργαζόμενο να διαφυλάξει τα κεκτημένα!
Την ώρα λοιπόν που τίθεται ζήτημα μείωσης των μισθών η ΟΙΕΛΕ απαντά:
Εάν γίνουν μειώσεις αποδοχών σε πολλά σχολεία (!!!) «θα συνεδριάσουμε, εκτάκτως, για να δούμε ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις μας»!(συνέντευξη τύπου 22/3/2010).
Αυτά λένε οι εργατοπατέρες της ΟΙΕΛΕ, η εργατική αριστοκρατία των ειδικών λογαριασμών του ΕΛΙΓΕ, οι τρόφιμοι του συστήματος!
Υπενθυμίζουμε στους εργατοπατέρες της ΟΙΕΛΕ με τις «ζεστές θεσούλες»:
Το εισόδημα του ιδιωτικού Εκπαιδευτικού –παρά τις διαβεβαιώσεις της ΟΙΕΛΕ– έχει ήδη μειωθεί από τα πρόσφατα μέτρα της κυβέρνησης, από την αύξηση των φόρων και του ΦΠΑ συνολικά.
Η κίνηση αυτή των ιδιοκτητών, είναι στα πλαίσια του γενικότερου σχεδιασμού του κεφαλαίου, της Ε.Ε., και σε πλήρη ταύτιση με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Έχουν ήδη ανακοινωθεί μέτρα και για το δημόσιο και για τον ιδιωτικό Τομέα που κάνουν λόγο για εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα. Από τη νέα χρονιά, ιδιωτικοί και δημόσιοι εκπαιδευτικοί θα είναι ακόμα πιο έντονα αντιμέτωποι με το φάσμα της ωρομισθίας, δηλαδή των ελαστικών σχέσεων εργασίας και ότι αυτές συνεπάγονται.
Από τη στιγμή που η παιδεία περνάει στα χέρια του κεφαλαίου, η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι φυσικό επακόλουθο. Το αίτημα λοιπόν για αίτημα για κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης πάει μαζί με την υπεράσπιση της τιμής της εργατικής δύναμης.
Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι, ενωμένοι, δεν πρέπει να αφήσουν τους σχολάρχες να περικόψουν δεδουλευμένα.
Να αντισταθούν σε κυβέρνηση, Ε.Ε. και μεγάλο κεφάλαιο για να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι.
Δε θα αφήσουν τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, (ΟΙΕΛΕ, ΓΣΕΕ) να διαδραματίζει τον προδοτικό του ρόλο για τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Όλοι με το ΠΑΜΕ για να ανατραπεί το σκηνικό!
Συσπείρωση, οργάνωση, αγώνας με τα ταξικά συνδικάτα στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Στην ενότητα και αγωνιστική δράση των εργαζομένων η απάντησή μας.
Εχθρός των εργαζομένων δεν είναι μόνο οι εκμεταλλευτές τους, το κεφάλαιο και τα κόμματά του, αλλά και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΟΙΕΛΕ.
Να ξεμπερδεύουμε με την εργατική αριστοκρατία των διάφορων «Κουρουτών».
...
ΖΑΚΥΝΘΟΣ: ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ... ΠΑΡΑΚΩΛΥΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Για ...παρακώλυση συγκοινωνιών και παράνομη χρήση βίας κατά συναυτουργία και κατά συρροή, γιατί περιφρούρησαν την απεργία των ναυτεργατών στις 24 Φλεβάρη
Σε τρομοκρατική δίωξη ενάντια σε στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, προχώρησε η Εισαγγελία Ζακύνθου. Με αυτεπάγγελτη δίωξη του εισαγγελέα, διώκονται ο γραμματέας της ΝΕ Ζακύνθου του ΚΚΕ Σπύρος Μπέτσης, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου και μέλος της ΝΕ του Κόμματος Τάκης Στρούζας, καθώς και ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και συναφών επιχειρήσεων του νομού και στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργος Κωνσταντίνου, διότι στην πανελλαδική - πανεργατική απεργία στις 24 Φλεβάρη, μαζί με εκατοντάδες εργαζόμενους του νησιού, περιφρούρησαν την απεργία των ναυτεργατών στο λιμάνι και στους καταπέλτες των πλοίων της Ζακύνθου. Ο εισαγγελέας κατηγορεί τα στελέχη του ΚΚΕ, για ...παρακώλυση συγκοινωνιών και παράνομη χρήση βίας κατά συναυτουργία και κατά συρροή.
«Το κράτος που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των πολυεθνικών θα δείχνει το πραγματικό του πρόσωπό σε όποιον προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι», σχολιάζει με ανακοίνωσή της η Νομαρχιακή Επιτροπή Ζακύνθου του ΚΚΕ. Και σημειώνει: «Εισαγγελέας - λιμεναρχείο - αστυνομία - αρχηγείο της ΕΛΑΣ βρίσκονταν σε συνεννόηση, πράγμα που το αποδεικνύουν και επίσημα έγγραφα, για να αντιμετωπίσουν τον "εχθρό λαό". Γέμισαν το νησί με αστυνομικές δυνάμεις και δυνάμεις του λιμενικού που έφεραν από άλλες περιοχές εκτός Ζακύνθου».
Ταυτόχρονα, η ΝΕ Ζακύνθου του ΚΚΕ, καλεί το λαό της περιοχής να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα και τονίζει: «Οι κομμουνιστές δεν τρομοκρατούνται, θα συνεχίσουν την πάλη μαζί με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς εμπόρους, τη νεολαία για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Η ανάγκη για την οικοδόμηση μετώπου ενάντια στο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και την πολιτική της ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που τους υπηρετεί γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική».
Σημειώνεται πως αύριο, Παρασκευή 26 Μάρτη, ο βουλευτής Αχαΐας του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, θα παρευρεθεί στη Ζάκυνθο όπου θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας για τις διώξεις των συνδικαλιστών και στελεχών του Κόμματος στον Εισαγγελέα Ζακύνθου. Επίσης, θα περιοδεύσει σε εργασιακούς χώρους του δήμου και θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στη 1 μ.μ., στα γραφεία της Νομαρχιακής του Κόμματος.
Σωματείο Χρηματοπιστωτικού Ζακύνθου
Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου
...
Σε τρομοκρατική δίωξη ενάντια σε στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, προχώρησε η Εισαγγελία Ζακύνθου. Με αυτεπάγγελτη δίωξη του εισαγγελέα, διώκονται ο γραμματέας της ΝΕ Ζακύνθου του ΚΚΕ Σπύρος Μπέτσης, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου και μέλος της ΝΕ του Κόμματος Τάκης Στρούζας, καθώς και ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και συναφών επιχειρήσεων του νομού και στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργος Κωνσταντίνου, διότι στην πανελλαδική - πανεργατική απεργία στις 24 Φλεβάρη, μαζί με εκατοντάδες εργαζόμενους του νησιού, περιφρούρησαν την απεργία των ναυτεργατών στο λιμάνι και στους καταπέλτες των πλοίων της Ζακύνθου. Ο εισαγγελέας κατηγορεί τα στελέχη του ΚΚΕ, για ...παρακώλυση συγκοινωνιών και παράνομη χρήση βίας κατά συναυτουργία και κατά συρροή.
«Το κράτος που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των πολυεθνικών θα δείχνει το πραγματικό του πρόσωπό σε όποιον προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι», σχολιάζει με ανακοίνωσή της η Νομαρχιακή Επιτροπή Ζακύνθου του ΚΚΕ. Και σημειώνει: «Εισαγγελέας - λιμεναρχείο - αστυνομία - αρχηγείο της ΕΛΑΣ βρίσκονταν σε συνεννόηση, πράγμα που το αποδεικνύουν και επίσημα έγγραφα, για να αντιμετωπίσουν τον "εχθρό λαό". Γέμισαν το νησί με αστυνομικές δυνάμεις και δυνάμεις του λιμενικού που έφεραν από άλλες περιοχές εκτός Ζακύνθου».
Ταυτόχρονα, η ΝΕ Ζακύνθου του ΚΚΕ, καλεί το λαό της περιοχής να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα και τονίζει: «Οι κομμουνιστές δεν τρομοκρατούνται, θα συνεχίσουν την πάλη μαζί με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς εμπόρους, τη νεολαία για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Η ανάγκη για την οικοδόμηση μετώπου ενάντια στο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και την πολιτική της ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που τους υπηρετεί γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική».
Σημειώνεται πως αύριο, Παρασκευή 26 Μάρτη, ο βουλευτής Αχαΐας του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, θα παρευρεθεί στη Ζάκυνθο όπου θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας για τις διώξεις των συνδικαλιστών και στελεχών του Κόμματος στον Εισαγγελέα Ζακύνθου. Επίσης, θα περιοδεύσει σε εργασιακούς χώρους του δήμου και θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στη 1 μ.μ., στα γραφεία της Νομαρχιακής του Κόμματος.
Σωματείο Χρηματοπιστωτικού Ζακύνθου
Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου
...
ΔΙΑΜΑΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΙΚΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ Ν. 3050/02 ΑΠΟ ΤΟΝ Ο.Α.Ε.Ε.
Θέμα : Καταπάτηση ρυθμίσεων του Νομού 3050/02 από τον Ο.Α.Ε.Ε
Αξιότιμοι κύριοι
Τους τελευταίους μήνες ένα σοβαρό πρόβλημα απασχολεί έντονα την πλειονότητα των επαγγελματιών της επαρχίας Ικαρίας . Το πρόβλημα αυτό δημιουργήθηκε από την αυθαίρετη - κατά την άποψη μας – ενέργεια της διοίκησης του Ο.Α.Ε.Ε να καταστρατηγήσει τις διατάξεις του Νομού 3052/02 (Άρθρο 9), που δίνουν την δυνατότητα απαλλαγής από την υποχρεωτική ασφάλιση εκείνων των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται σε γεωγραφικά διαμερίσματα με πληθυσμό κάτω των 2000 και σε μερικές περιπτώσεις και κάτω των 1000 κατοίκων. Υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν μια σειρά εισοδηματικά κριτήρια (ο μέσος όρος των εισοδημάτων των 3 τελευταίων χρόνων που προέρχεται από επαγγελματική δραστηριότητα δεν θα υπερβαίνει το 500πλασιο του εκάστοτε ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη).
Η διοίκηση του Ο.Α.Ε.Ε με βάση την υπηρεσιακή εγκύκλιο 133 - 24/11/2009 που μνημονεύει τόσο δυο αποφάσεις του Δ.Σ Ο.Α.Ε.Ε όσο και ένα υπηρεσιακό έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, "Καταργεί" στην πράξη τις ευνοϊκές ρυθμίσεις της νομοθεσίας με προφανή σκοπό να αυξήσει τα έσοδα του οργανισμού.
Αυτή η εξέλιξη όμως θα έχει σοβαρές συνέπειες όχι μόνο στην οικονομική επιβάρυνση των μέχρι πρότινος ευνοηθέντων από την νομοθεσία επαγγελματιών, αλλά και για μεγάλο μέρος του κοινωνικού ιστού της επαρχίας μας της οποίας οι αυτοαπασχολούμενοι αποτελούν μεγάλο τμήμα του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Σε ότι μας αφορά πιστεύουμε πως οι λόγοι που οδήγησαν στην θεσμοθέτηση της συγκεκριμένης ρύθμισης (Άρθρο 9) στον νομό 3050/02 όχι μόνο δεν έπαψαν να υφίστανται αλλά αντιθέτως επιδεινώθηκαν τόσο από την πίεση που ασκεί η εξελισσόμενη οικονομική κρίση και στην τοπική κοινωνία όσο κι η εφαρμοζόμενη πολιτική σε καθοριστικούς τομείς που επηρεάζουν και την δραστηριότητα της πλειονότητας των επαγγελματιών της επαρχίας μας (μεταφορές , φορολογική πολιτική , κλπ).
Με βάση όλα τα προαναφερθέντα απευθύνουμε ένα ερώτημα στο οποίο περιμένουμε μια σαφή απάντηση, είναι σύννομη διαδικασία να αναστέλλεται η ισχύς των διατάξεων ενός νομού από μια απλή εγκύκλιο και μια διοικητική απόφαση ενός οργανισμού, και αν ναι από πότε;
Κλείνοντας την επιστολή μας καταγγέλλουμε τις μεθοδεύσεις της διοίκησης του Ο.Α.Ε.Ε., και καλούμε το αρμόδιο υπουργείο να υπερασπιστεί την εφαρμογή του νομού που φέρει και την δική του έγκριση. Σχετικά με την ορθή εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 3050/ 02 (Άρθρο 9) πιστεύουμε πως αυτή μπορεί ακόμα και σήμερα να εφαρμοστεί σε όσους πραγματικά την δικαιούνται (όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος), χωρίς να θεωρούνται συλλήβδην όλοι οι επαγγελματίες παραβάτες.
Σε διαφορετική περίπτωση πρέπει να δοθεί από το υπουργείο μια ξεκάθαρη λύση πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά και μια πειστική απάντηση στο ερώτημα που τίθεται από την πλειονότητα των επαγγελματιών της επαρχίας μας (που πλήττονται από την σχεδιαζόμενη κατάργηση της ευνοϊκής ρύθμισης) σχετικά με τον τρόπο που θα πρέπει να επιβιώσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους σε αυτή την ακριτική περιοχή της χώρας μας.
Με εκτίμηση
Οι ΔΗΜΑΡΧΟΙ
ΑΓΙΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ: Σπύρος Τέσκος
ΕΥΔΗΛΟΥ: Στυλιανός Σταμούλος
ΡΑΧΩΝ: Φανούρης Καρούτσος
...
ΠΕΚ: Σχετικά με όσα ανέφερε ο κύριος Κονδυλούδης (Αιολικά Νέα)
Σχετικά με όσα ανέφερε ο κύριος Κονδυλούδης στο δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης Μυτιλήνης (15/03/2010), για το ΣΕΜΜΕΛ, το ΔΣ του ΠΕΚ ενημερώνει και καταγγέλει:
Καλούμε τους εργαζόμενους στα «Αιολικά Νέα» να μην ενδώσουν σε όποια προβοκατόρικη ενέργεια δεχθούν, να σταθούν ενιαία απέναντι στις αντεργατικές επιλογές, να απαιτήσουν την διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και να εφαρμοσθούν οι συλλογικές συμβάσεις.
Επίσης καλούμε τους εργαζόμενους και όλο το Λεσβιακό Λαό, να καταδικάσει κάθε προσπάθεια φακελώματος και τρομοκράτησης των εργαζομένων, που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ !
Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, 16 Μαρτίου 2010
Το ΣΕΜΜΕΛ (Σωματείο Εργαζομένων στα ΜΜΕ Λέσβου) είναι μέλος της δύναμης του ΠΕΚ αλλά ανεξάρτητα από αυτό, κάθε εργαζόμενος, κάθε σωματείο που αγωνίζεται για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας και την υποστήριξη των εργατικών κατακτήσεων, τυχαίνει της υποστήριξης της διοίκησης του ΠΕΚ.
Πρέπει να γνωρίζει ο κύριος Κονδυλούδης ότι κάθε εργαζόμενος έχει το δικαίωμα να στηρίζει ιδεολογικά και να ανήκει σε όποια πολιτική παράταξη επιθυμεί και μάλιστα όταν η όποια τοποθέτηση είναι ανιδιοτελής, είναι σεβαστή. Αυτό αποτελεί κατάκτηση και δικαίωμα.
Το φακέλωμα έχει καταδικαστεί στην συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας και μόνο ορισμένοι καιροσκόποι έχουν μείνει σε άλλες εποχές και με τον τρόπο τους συνδράμουν στις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, για νομιμοποίηση του φακελώματος των εργαζομένων, από ντόπιους και ξένους μηχανισμούς.
Πρέπει να γνωρίζει ο κύριος Κονδυλούδης ότι κάθε εργαζόμενος έχει το δικαίωμα να στηρίζει ιδεολογικά και να ανήκει σε όποια πολιτική παράταξη επιθυμεί και μάλιστα όταν η όποια τοποθέτηση είναι ανιδιοτελής, είναι σεβαστή. Αυτό αποτελεί κατάκτηση και δικαίωμα.
Το φακέλωμα έχει καταδικαστεί στην συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας και μόνο ορισμένοι καιροσκόποι έχουν μείνει σε άλλες εποχές και με τον τρόπο τους συνδράμουν στις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, για νομιμοποίηση του φακελώματος των εργαζομένων, από ντόπιους και ξένους μηχανισμούς.
Καλούμε τους εργαζόμενους στα «Αιολικά Νέα» να μην ενδώσουν σε όποια προβοκατόρικη ενέργεια δεχθούν, να σταθούν ενιαία απέναντι στις αντεργατικές επιλογές, να απαιτήσουν την διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και να εφαρμοσθούν οι συλλογικές συμβάσεις.Επίσης καλούμε τους εργαζόμενους και όλο το Λεσβιακό Λαό, να καταδικάσει κάθε προσπάθεια φακελώματος και τρομοκράτησης των εργαζομένων, που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ !
Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, 16 Μαρτίου 2010
...
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΕΩΔΥΝΑΜΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Του Σταύρου Τάσσου *
Σήμερα, στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, 25 άτομα, επιστήμονες και τεχνικοί, στοιχειωδώς καλύπτουν την 24ωρη βάρδια, και την επεξεργασία δεδομένων περίπου 80 σταθμών μετά την ενοποίηση των σεισμολογικών δικτύων της χώρας, από περίπου 30 που ήταν πριν γίνει αυτή η ενοποίηση, και με προοπτική οι σταθμοί αυτοί να γίνουν 100. Από τα 25 άτομα οι 12 (6 επιστήμονες και 6 τεχνικοί) είναι συμβασιούχοι οι συμβάσεις των οποίων δεν ανανεώνονται και φεύγουν άμεσα. Από τους 13 που μένουν οι 2 λείπουν σε λοχεία, ένας μετατάσσεται σε άλλη υπηρεσία και οι 2 σύντομα συνταξιοδοτούνται. Ετσι λοιπόν 8-10 εργαζόμενοι καλούνται να καλύπτουν την 24ωρη βάρδια και να επεξεργάζονται έναν τεράστιο όγκο δεδομένων. Κάτι τέτοιο βέβαια είναι αδύνατο να γίνει, και απλά η 24ωρη βάρδια θα σταματήσει.
Σήμερα, στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, 25 άτομα, επιστήμονες και τεχνικοί, στοιχειωδώς καλύπτουν την 24ωρη βάρδια, και την επεξεργασία δεδομένων περίπου 80 σταθμών μετά την ενοποίηση των σεισμολογικών δικτύων της χώρας, από περίπου 30 που ήταν πριν γίνει αυτή η ενοποίηση, και με προοπτική οι σταθμοί αυτοί να γίνουν 100. Από τα 25 άτομα οι 12 (6 επιστήμονες και 6 τεχνικοί) είναι συμβασιούχοι οι συμβάσεις των οποίων δεν ανανεώνονται και φεύγουν άμεσα. Από τους 13 που μένουν οι 2 λείπουν σε λοχεία, ένας μετατάσσεται σε άλλη υπηρεσία και οι 2 σύντομα συνταξιοδοτούνται. Ετσι λοιπόν 8-10 εργαζόμενοι καλούνται να καλύπτουν την 24ωρη βάρδια και να επεξεργάζονται έναν τεράστιο όγκο δεδομένων. Κάτι τέτοιο βέβαια είναι αδύνατο να γίνει, και απλά η 24ωρη βάρδια θα σταματήσει.
Αυτά προς δόξα της ενημέρωσης του λαού και των αρχών, της έρευνας, της κοινωνίας της γνώσης, αλλά και της «πράσινης ανάπτυξης», δηλαδή... πράσινα άλογα σε μαύρο φόντο, αφού ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. Ας σταματήσουν λοιπόν να μας κοροϊδεύουν με τα παραμύθια και να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα περί αναγκαίων μέτρων που όμως είναι έξω από τη φυσιογνωμία και την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, της ευρωπαϊκής και διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας, είτε κυβερνητικής, είτε συνδικαλιστικής, που δίκαια θεωρείται από το κεφάλαιο ως καλύτερη επιλογή από τη δεξιά για να κάνει τη «βρώμικη δουλειά». Η πολιτική αυτή αποτελεί το σκληρό πυρήνα του νεοφιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας, και βέβαια των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, και των εφοπλιστών, αλλά και δεν είναι έξω από τα όρια του «εξανθρωπισμένου καπιταλισμού» των απανταχού οπορτουνιστών. Πολιτική που εφαρμόζεται απαρέγκλιτα και στοχοπροσηλωμένα δεκαετίες τώρα, και με μεγαλύτερη ένταση από τη δεκαετία του 1990, στην Ελλάδα, την ΕΕ, αλλά και σε όλες τις χώρες του «ελεύθερου» κόσμου.
Γιατί τι άλλο έκαναν όταν από τότε καθιέρωναν και γενίκευαν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις στρατιές των συμβασιούχων και των stagier, δημιουργούσαν τα γραφεία της ενοικίασης των εργαζομένων, δηλαδή τα σύγχρονα δουλοκτητικά γραφεία, τη μείωση μισθών και συντάξεων και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Δηλαδή όλες αυτές τις ρυθμίσεις που ξεριζώνουν εδώ και τώρα κατακτήσεις των εργαζομένων που αποκτήθηκαν με πολύχρονους αγώνες, θυσίες και αίμα, και εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο, και με τον πιο σκληρό και βάρβαρο τρόπο, την αύξηση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας;
Πατριωτικό και ταξικό καθήκον των εργαζομένων, των μικροεπαγγελματιών και αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς είναι μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, του ΠΑΜΕ να αντισταθούμε σ' αυτές τις ρυθμίσεις, να τις καταργήσουμε. Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της πρέπει με την πάλη τους να ανοίξουν το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, που μεταξύ των άλλων (δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια κλπ.) έχει την ενίσχυση της έρευνας για τους σεισμούς και την αντισεισμική θωράκιση σαν πρώτη προτεραιότητα.
............................................................
* Ο Σταύρος Tάσσος γεννήθηκε στη Mυτιλήνη το 1948. Eίναι απόφοιτος του Φυσιογνωστικού Tμήματος του Πανεπιστημίου Aθηνών. Mε υποτροφία Fulbright σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Minnesota και πήρε μάστερ στη Γεωλογία - Iζηματολογία. Eίναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στη Σεισμολογία - Tεκτονική από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια Minnesota, Maryland και LaVerne. Eργάστηκε στον «Δημόκριτο», στο Eθνικό Kέντρο Θαλασσίων Eρευνών και από το 1979 ασχολείται με την έρευνα στο Γεωδυναμικό Iνστιτούτο του Eθνικού Aστεροσκοπείου Aθηνών.
...
ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ, ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο "ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ"
Του Σταύρου Μαυρουδέα *
Από τις τελευταίες εκλογές και μετά ένα άθλιο θέατρο παίζεται σε βάρος του λαού μας. Θεατρίνοι είναι όλα τα διεθνή και εγχώρια προπαγανδιστικά και πολιτικά φερέφωνα του συστήματος. Σκηνοθέτες όμως είναι οι «αγορές» (οι πολυεθνικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί), η ΕΕ (σαν έκφραση των ισχυρότερων ευρωπαϊκών ιμπεριαλισμών) και το ελληνικό κεφάλαιο. Καθένας τους έχει δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα και επιδιώκει να τα φορτώσει στους συν-σκηνοθέτες του. Όμως όλοι μαζί – μετά τις μεταξύ τους μικροκλεψιές – τον τελικό λογαριασμό τον στέλνουν στους εργαζόμενους της χώρας μας.
Κατ’ αρχήν οι θεατρίνοι. Όλα τα φερέφωνα του συστήματος εκεί που μας τάιζαν κουτόχορτο, «ισχυρή Ελλάδα» και αλματώδεις αυξήσεις του ΑΕΠ άλλαξαν τροπάριο και κανοναρχούν ότι «έχουμε χρεοκοπήσει», ότι τόσα χρόνια ζούμε με δανεικά χάρη στη φιλευσπλαχνία των κουτόφραγκων της ΕΕ. Σήμερα όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και κάθε κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του. Επομένως καλούμαστε «όλοι» – δηλαδή οι κοινοί θνητοί μισθοσυντήρητοι γιατί οι «άλλοι» δεν πιάνονται πουθενά και ούτε υπάρχει η βούληση να πιαστούν – να πληρώσουμε το μάρμαρο. Η οικονομική πολιτική έχει μπει κυριολεκτικά και απροκάλυπτα υπό τον έλεγχο των Βρυξελλών με όρους που, επί της ουσίας, δεν απέχουν από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο του 1898. Μάλιστα κάποια από τα πιο εξωνημένα πολιτικά και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια δεν ντρέπονται να διαλαλούν ότι πάλι καλά που υπάρχει ο ξένος έλεγχος επικαλούμενα αντίστοιχα παραδείγματα από το πιο μαύρο παρελθόν της χώρας μας. Η αλήθεια βέβαια δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά τα γκαιμπελικά κατασκευάσματα.
Η ελληνική (καπιταλιστική) οικονομία είναι όντως σε κρίση τόσο λόγω της συνολικότερης οικονομικής κρίσης του συστήματος (που τα φερέφωνα του διαβεβαίωναν ότι δεν θα αγγίξει την χώρα μας) όσο και λόγω των ιδιαίτερων ελληνικών προβλημάτων. Όχι γιατί δεν παράγεται τίποτα – όπως φωνασκούν διάφοροι σχολιαστές που αυτοί πράγματι δεν παράγουν παρά αέρα κοπανιστό αλλά με πολύ ψηλές αμοιβές – αλλά γιατί η ελληνική παραγωγική δομή έχει προφανή διαρθρωτικά προβλήματα. Το βασικότερο απ’ αυτά – και αυτό που γνωρίζουν αλλά τρέμουν να ονοματίσουν οι ιθύνοντες – είναι η ένταξη στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Το ελληνικό κεφάλαιο προσδοκούσε από αυτή την αναβάθμιση του από τα μεσαία προς τα ανώτερα κλιμάκια της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας.
Η ένταξη είχε εν τέλει σαν αποτέλεσμα την απώλεια ανταγωνιστικότητας έναντι των ευρωπαϊκών ηγεμονικών οικονομιών (σαφής απόδειξη η μετατροπή του εμπορικού ισοζυγίου από πλεονασματικό σε ελλειμματικό) και ταυτόχρονα αποδιάρθρωσε την παραγωγική δομή της «λαμπρής 20ετίας» (1950-70) του ελληνικού καπιταλισμού. Την υποβάθμιση αυτή το ελληνικό κεφάλαιο προσπάθησε να αντισταθμίσει με την στυγνή ιμπεριαλιστική οικονομική εκμετάλλευση ιδίως των Βαλκανικών οικονομιών.
Αυτή, μαζί με την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων της χώρας μας (όπου οι ντιρεκτίβες της ΕΕ έπαιξαν κρίσιμο ρόλο), πράγματι στήριξε σοβαρά την καπιταλιστική κερδοφορία. Όμως με το ξέσπασμα της κρίσης το πάρτυ τελείωσε. Οι Βαλκανικές οικονομίες είναι από τις πιο ευάλωτες στην κρίση (π.χ. Ρουμανία) και επίσης ισχυρότεροι δυτικοί ιμπεριαλισμοί πιεζόμενοι από την κρίση δεν αφήνουν πλέον ούτε κοκαλάκι για τους πιο παρακατιανούς έλληνες εταίρους τους. Μάλιστα, για να αναβαθμισθεί στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα ο ελληνικός καπιταλισμός ουσιαστικά υπήγαγε εν πολλοίς την δημοσιονομική και νομισματική πολιτική στις επιλογές των ηγεμονικών ευρωπαϊκών οικονομιών που – καθώς έχουν άλλα δομικά χαρακτηριστικά και οικονομικούς κύκλους – δεν συνάδουν με τις ελληνικές συνθήκες. Αυτή είναι η πραγματική κρίση του «αναπτυξιακού μοντέλου» του ελληνικού καπιταλισμού και όχι κάποιες νεοφιλελεύθερες διαχειρίσεις.
Το ελληνικό αστικό κράτος για να στηρίξει οικονομικά και πολιτικά την καπιταλιστική συσσώρευση και να παρακάμψει τα διαρθρωτικά αυτά προβλήματα εκτίναξε τις δημόσιες δαπάνες όχι για τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων αλλά επιδοτώντας πλουσιοπάροχα το ιδιωτικό κεφάλαιο (π.χ. οι πιο ακριβοί Ολυμπιακοί Αγώνες) και ταυτόχρονα εξαγοράζοντας με ψίχουλα νομιμοποίηση μέσω πελατειακών σχέσεων. Το αποτέλεσμα ήταν η εκτίναξη του δημόσιου χρέους το οποίο, ακριβώς λόγω των ευρωενωσιακών ρυθμίσεων προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών χρηματοπιστωτικών οργανισμών (π.χ. δυσκολίες στην έκδοση «λαϊκών ομολόγων»), είναι κυρίως εξωτερικό χρέος.
Και ενώ όλα αυτά πήγαιναν θεωρητικά μία χαρά ξαφνικά κηρύχθηκε ο πανικός της χρεοκοπίας. Τίποτα ψευδέστερο. Κατ’ αρχήν αν πράγματι υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας κάποιων οικονομιών τότε αυτός αφορά πρώτα απ’ όλα τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία. Οι οικονομίες αυτές είναι πολύ μεγαλύτερες και πιο σημαντικές για την παγκόσμια οικονομία και επίσης κάποιων το ποσοστό χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ είναι μεγαλύτερο από το ελληνικό (π.χ. Ιαπωνία 170%, Ιταλία 113%). Άλλωστε στα πρόσφατα στοιχεία για τις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι το έλλειμμα θα είναι περίπου 90% και ότι θα χρειασθούν πάνω από 10 χρόνια απλά για να επιστρέψει σε ελέγξιμα επίπεδα. Κανείς όμως δεν βάζει στο στόχαστρο τις οικονομίες αυτές. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που οικονομίες εμφανίζουν τέτοια επίπεδα χρέους.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι για να απαλύνουν την οικονομική κρίση οι αστικές κυβερνήσεις έριξαν μεγάλα «πακέτα» στήριξης που επιβάρυναν ιδιαίτερα τα δημόσια οικονομικά. Όμως ξέρουν και οι ίδιοι ότι δεν είναι βέβαιη η έξοδος από αυτή, ιδιαίτερα όταν τελειώσουν τα προγράμματα στήριξης. Επιπλέον, για να καλυφθεί το κόστος τους χρειάζονται ιδιαίτερα μεγάλοι μελλοντικοί ρυθμοί ανάπτυξης – πράγμα καθόλου βέβαιο. Εδώ επεμβαίνουν διάφορα ατομικά κεφάλαια που δεν διστάζουν να κερδοσκοπήσουν με το δημόσιο χρέος. Επιπλέον, οι ενδο-ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί παίζουν ένα ιδιαίτερο ρόλο στο παιχνίδι αυτό καθώς οι ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες επιδιώκουν να μετακυλήσουν τα δικά τους κόστη σε άλλους. Έτσι οι πολυεθνικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί κερδοσκοπούν σε βάρος πιο αδύνατων οικονομιών (και όχι φυσικά των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών οικονομιών όπου είναι οι βάσεις τους) που μπορούν εύκολα να εκβιασθούν και να δώσουν ψηλά λύτρα με την μορφή ψηλότερων επιτοκίων δανεισμού.
Το άθλιο θέατρο στην ελληνική περίπτωση αποδεικνύεται από το ότι η ίδια η Moody’s είχε προκαταβολικά αποκλείσει την περίπτωση της χρεοκοπίας αλλά και το ότι ενώ στον πρόσφατο δανεισμό το ελληνικό κράτος ζητούσε 3-5 δις ευρώ του προσφέρθηκαν (από τις ίδιες αμερικανικές, αγγλικές, γερμανικές, ιταλικές κλπ. τράπεζες που πριν φωνασκούσαν ότι θα χάσουν τα λεφτά τους) 25 δις φυσικά με το γνωστό παραφουσκωμένο επιτόκιο. Άλλωστε όλοι αυτοί, ακόμη και σε περίπτωση χρεοκοπίας, έχουν ήδη βγάλει τα λεφτά τους με το παραπάνω από τους μέχρι τώρα τόκους αλλά και από το γεγονός ότι εν πολλοίς δανείζουν χρήμα που δεν το έχουν πραγματικά (πιστωτικό χρήμα). Επιπλέον, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η χρεοκοπία ενός κυρίαρχου κράτους είναι πολύ διαφορετική από την χρεοκοπία μίας επιχείρησης γιατί δεν μπορούν να του κατάσχουν την κρατική του υπόσταση. Στην περίπτωση αυτή οι δανειστές είναι αυτοί που θα χάσουν περισσότερο και γι’ αυτό τρέχουν αμέσως να επαναδιαπραγματευθούν το χρέος συνήθως διαγράφοντας ένα μεγάλο μέρος του. Χαρακτηριστικά, στην πρόσφατη περίπτωση της Αργεντινής από το περίπου 70% του χρέους της σε ιδιωτικούς οργανισμούς πληρώθηκε τελικά περίπου το 25% (και αφού μάλιστα χορήγησαν και άλλα δάνεια για ταμειακές διευκολύνσεις). Εξάλλου όλοι αυτοί οι διεθνείς λωποδύτες τρέμουν την ιδέα του πολιτικού ντόμινο. Ας θυμηθούμε τον πανικό τους και τις εσπευσμένες ρυθμίσεις χρεών όταν ο Φιντέλ Κάστρο κάλεσε παλιότερα τις αναπτυσσόμενες χώρες να αρνηθούν να τους πληρώσουν.
Ο άλλος συν-σκηνοθέτης είναι οι ηγεμονικοί ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί. Πρώτον, γιατί πολλοί από αυτούς τους χρηματοπιστωτικούς λωποδύτες είναι δικοί τους. Δεύτερον, γιατί έτσι αυξάνουν την ισχύ τους σε σχέση με τους υποδεέστερους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς. Τρίτον, γιατί δεν σκοπεύουν να δώσουν ούτε δεκάρα τσακιστή για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της δική τους ευρωπαϊκής ενοποίησης αλλά μετακυλύουν το κόστος σε άλλους. Το πρόβλημα της ΕΕ είναι ότι αποτελεί μία νομισματική εμπορική ένωση πολύ διαφορετικών πραγματικών οικονομιών. Αυτή η ανισομέρεια των πραγματικών οικονομιών κάνει την ευρωζώνη ιδιαίτερα ευάλωτη σε κρίσεις που επιδρούν διαφορετικά στις διαφορετικές οικονομίες της (οι λεγόμενες «ασύμμετρες κρίσεις») και συνεπώς εντείνουν την εσωτερική της βαβέλ και βάζουν σε κίνδυνο και την εμπορική και νομισματική ενοποίηση. Για να απαλυνθεί έστω αυτό το (άλυτο) πρόβλημα θα έπρεπε οι πιο ισχυρές οικονομίες να στηρίξουν τις πιο αδύναμες. Όμως όταν νοιώθουν οι πρώτες ότι οι ίδιες κινδυνεύουν – παρά τα φληναφήματα περί εξόδου από την κρίση – τότε δεν είναι διατεθειμένες να δώσουν φράγκο για τους «πτωχούς συγγενείς» τους και αντίθετα τις πιέζουν στυγνά να συνεισφέρουν κιόλας στην δική τους κρίση.
Τελευταίος συν-σκηνοθέτης η ελληνική αστική τάξη. Γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά τα παιχνίδια, που σε μεγάλο βαθμό, παίζονται και σε βάρος της. Τρέμει όμως το πολιτικό και οικονομικό κόστος του να δοκιμάσει να τα αμφισβητήσει, όπως ακόμη και η Ιταλία του Μπερλουσκόνι έκανε. Πάνω απ’ όλα τρέμει την κοινωνική έκρηξη εάν αποδεχθεί ότι αυτά τα ευρωπαϊκά «χρυσά κουτάλια» που οι νέοι ΓΑΒ διαλαλούσαν όλα αυτά τα χρόνια αποδείχθηκαν τσίγκινα και τρύπια. Γι’ αυτό αποδέχεται όλους τους εκβιασμούς παρόλο ότι γνωρίζει ότι η ΕΕ δεν μπορεί να της κάνει και πολλά πράγματα. Οι περιορισμοί του Μάαστριχτ είναι ήδη ένα κουρελόχαρτο από τους ίδιους τους εισηγητές τους. Μία ελληνική χρεοκοπία απλά θα μετέφερε το πρόβλημα της ΕΕ στην Πορτογαλία ή ακόμη και στην Ισπανία και την Ιταλία, που εκεί τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ. Αλλά το ελληνικό κεφάλαιο είναι ένας μεσαίος ιμπεριαλισμός και δεν διανοείται, υπό τις παρούσες συνθήκες, να αμφισβητήσει τους ανώτερους του. Έτσι στέλνει και αυτό με τη σειρά του την «λυπητερή» στον τελικό αποδέκτη: τους έλληνες εργαζόμενους. Είναι τραγελαφικό ότι αυτό ονομάζεται από διάφορα λεβεντόπαιδα επαϊοντες ως «εσωτερική υποτίμηση» (internal devaluation). Πρόκειται για μία αντίφαση εν τοις όροις καθώς υποτιμάς το νόμισμα σου εξωτερικά μόνο και όχι εσωτερικά. Η ερμηνεία που δίνεται είναι κυνικότατη: δραστική μείωση του εργατικού κόστους για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα.
Όμως όλο αυτό το άθλιο θέατρο σκηνοθετείται ερήμην του κοινού. Τι θα συμβεί όμως εάν το κοινό κράξει θεατρίνους και σκηνοθέτες μαζί;
................................................................................................
* Ο Σταύρος Μαυρουδέας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
αναδημοσίευση από το dipakpatras.wordpress.com
...
Από τις τελευταίες εκλογές και μετά ένα άθλιο θέατρο παίζεται σε βάρος του λαού μας. Θεατρίνοι είναι όλα τα διεθνή και εγχώρια προπαγανδιστικά και πολιτικά φερέφωνα του συστήματος. Σκηνοθέτες όμως είναι οι «αγορές» (οι πολυεθνικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί), η ΕΕ (σαν έκφραση των ισχυρότερων ευρωπαϊκών ιμπεριαλισμών) και το ελληνικό κεφάλαιο. Καθένας τους έχει δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα και επιδιώκει να τα φορτώσει στους συν-σκηνοθέτες του. Όμως όλοι μαζί – μετά τις μεταξύ τους μικροκλεψιές – τον τελικό λογαριασμό τον στέλνουν στους εργαζόμενους της χώρας μας.
Κατ’ αρχήν οι θεατρίνοι. Όλα τα φερέφωνα του συστήματος εκεί που μας τάιζαν κουτόχορτο, «ισχυρή Ελλάδα» και αλματώδεις αυξήσεις του ΑΕΠ άλλαξαν τροπάριο και κανοναρχούν ότι «έχουμε χρεοκοπήσει», ότι τόσα χρόνια ζούμε με δανεικά χάρη στη φιλευσπλαχνία των κουτόφραγκων της ΕΕ. Σήμερα όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και κάθε κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του. Επομένως καλούμαστε «όλοι» – δηλαδή οι κοινοί θνητοί μισθοσυντήρητοι γιατί οι «άλλοι» δεν πιάνονται πουθενά και ούτε υπάρχει η βούληση να πιαστούν – να πληρώσουμε το μάρμαρο. Η οικονομική πολιτική έχει μπει κυριολεκτικά και απροκάλυπτα υπό τον έλεγχο των Βρυξελλών με όρους που, επί της ουσίας, δεν απέχουν από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο του 1898. Μάλιστα κάποια από τα πιο εξωνημένα πολιτικά και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια δεν ντρέπονται να διαλαλούν ότι πάλι καλά που υπάρχει ο ξένος έλεγχος επικαλούμενα αντίστοιχα παραδείγματα από το πιο μαύρο παρελθόν της χώρας μας. Η αλήθεια βέβαια δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά τα γκαιμπελικά κατασκευάσματα.
Η ελληνική (καπιταλιστική) οικονομία είναι όντως σε κρίση τόσο λόγω της συνολικότερης οικονομικής κρίσης του συστήματος (που τα φερέφωνα του διαβεβαίωναν ότι δεν θα αγγίξει την χώρα μας) όσο και λόγω των ιδιαίτερων ελληνικών προβλημάτων. Όχι γιατί δεν παράγεται τίποτα – όπως φωνασκούν διάφοροι σχολιαστές που αυτοί πράγματι δεν παράγουν παρά αέρα κοπανιστό αλλά με πολύ ψηλές αμοιβές – αλλά γιατί η ελληνική παραγωγική δομή έχει προφανή διαρθρωτικά προβλήματα. Το βασικότερο απ’ αυτά – και αυτό που γνωρίζουν αλλά τρέμουν να ονοματίσουν οι ιθύνοντες – είναι η ένταξη στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Το ελληνικό κεφάλαιο προσδοκούσε από αυτή την αναβάθμιση του από τα μεσαία προς τα ανώτερα κλιμάκια της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας.
Η ένταξη είχε εν τέλει σαν αποτέλεσμα την απώλεια ανταγωνιστικότητας έναντι των ευρωπαϊκών ηγεμονικών οικονομιών (σαφής απόδειξη η μετατροπή του εμπορικού ισοζυγίου από πλεονασματικό σε ελλειμματικό) και ταυτόχρονα αποδιάρθρωσε την παραγωγική δομή της «λαμπρής 20ετίας» (1950-70) του ελληνικού καπιταλισμού. Την υποβάθμιση αυτή το ελληνικό κεφάλαιο προσπάθησε να αντισταθμίσει με την στυγνή ιμπεριαλιστική οικονομική εκμετάλλευση ιδίως των Βαλκανικών οικονομιών.
Αυτή, μαζί με την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων της χώρας μας (όπου οι ντιρεκτίβες της ΕΕ έπαιξαν κρίσιμο ρόλο), πράγματι στήριξε σοβαρά την καπιταλιστική κερδοφορία. Όμως με το ξέσπασμα της κρίσης το πάρτυ τελείωσε. Οι Βαλκανικές οικονομίες είναι από τις πιο ευάλωτες στην κρίση (π.χ. Ρουμανία) και επίσης ισχυρότεροι δυτικοί ιμπεριαλισμοί πιεζόμενοι από την κρίση δεν αφήνουν πλέον ούτε κοκαλάκι για τους πιο παρακατιανούς έλληνες εταίρους τους. Μάλιστα, για να αναβαθμισθεί στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα ο ελληνικός καπιταλισμός ουσιαστικά υπήγαγε εν πολλοίς την δημοσιονομική και νομισματική πολιτική στις επιλογές των ηγεμονικών ευρωπαϊκών οικονομιών που – καθώς έχουν άλλα δομικά χαρακτηριστικά και οικονομικούς κύκλους – δεν συνάδουν με τις ελληνικές συνθήκες. Αυτή είναι η πραγματική κρίση του «αναπτυξιακού μοντέλου» του ελληνικού καπιταλισμού και όχι κάποιες νεοφιλελεύθερες διαχειρίσεις.
Το ελληνικό αστικό κράτος για να στηρίξει οικονομικά και πολιτικά την καπιταλιστική συσσώρευση και να παρακάμψει τα διαρθρωτικά αυτά προβλήματα εκτίναξε τις δημόσιες δαπάνες όχι για τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων αλλά επιδοτώντας πλουσιοπάροχα το ιδιωτικό κεφάλαιο (π.χ. οι πιο ακριβοί Ολυμπιακοί Αγώνες) και ταυτόχρονα εξαγοράζοντας με ψίχουλα νομιμοποίηση μέσω πελατειακών σχέσεων. Το αποτέλεσμα ήταν η εκτίναξη του δημόσιου χρέους το οποίο, ακριβώς λόγω των ευρωενωσιακών ρυθμίσεων προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών χρηματοπιστωτικών οργανισμών (π.χ. δυσκολίες στην έκδοση «λαϊκών ομολόγων»), είναι κυρίως εξωτερικό χρέος.
Και ενώ όλα αυτά πήγαιναν θεωρητικά μία χαρά ξαφνικά κηρύχθηκε ο πανικός της χρεοκοπίας. Τίποτα ψευδέστερο. Κατ’ αρχήν αν πράγματι υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας κάποιων οικονομιών τότε αυτός αφορά πρώτα απ’ όλα τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία. Οι οικονομίες αυτές είναι πολύ μεγαλύτερες και πιο σημαντικές για την παγκόσμια οικονομία και επίσης κάποιων το ποσοστό χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ είναι μεγαλύτερο από το ελληνικό (π.χ. Ιαπωνία 170%, Ιταλία 113%). Άλλωστε στα πρόσφατα στοιχεία για τις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι το έλλειμμα θα είναι περίπου 90% και ότι θα χρειασθούν πάνω από 10 χρόνια απλά για να επιστρέψει σε ελέγξιμα επίπεδα. Κανείς όμως δεν βάζει στο στόχαστρο τις οικονομίες αυτές. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που οικονομίες εμφανίζουν τέτοια επίπεδα χρέους.
Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι για να απαλύνουν την οικονομική κρίση οι αστικές κυβερνήσεις έριξαν μεγάλα «πακέτα» στήριξης που επιβάρυναν ιδιαίτερα τα δημόσια οικονομικά. Όμως ξέρουν και οι ίδιοι ότι δεν είναι βέβαιη η έξοδος από αυτή, ιδιαίτερα όταν τελειώσουν τα προγράμματα στήριξης. Επιπλέον, για να καλυφθεί το κόστος τους χρειάζονται ιδιαίτερα μεγάλοι μελλοντικοί ρυθμοί ανάπτυξης – πράγμα καθόλου βέβαιο. Εδώ επεμβαίνουν διάφορα ατομικά κεφάλαια που δεν διστάζουν να κερδοσκοπήσουν με το δημόσιο χρέος. Επιπλέον, οι ενδο-ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί παίζουν ένα ιδιαίτερο ρόλο στο παιχνίδι αυτό καθώς οι ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες επιδιώκουν να μετακυλήσουν τα δικά τους κόστη σε άλλους. Έτσι οι πολυεθνικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί κερδοσκοπούν σε βάρος πιο αδύνατων οικονομιών (και όχι φυσικά των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών οικονομιών όπου είναι οι βάσεις τους) που μπορούν εύκολα να εκβιασθούν και να δώσουν ψηλά λύτρα με την μορφή ψηλότερων επιτοκίων δανεισμού.
Το άθλιο θέατρο στην ελληνική περίπτωση αποδεικνύεται από το ότι η ίδια η Moody’s είχε προκαταβολικά αποκλείσει την περίπτωση της χρεοκοπίας αλλά και το ότι ενώ στον πρόσφατο δανεισμό το ελληνικό κράτος ζητούσε 3-5 δις ευρώ του προσφέρθηκαν (από τις ίδιες αμερικανικές, αγγλικές, γερμανικές, ιταλικές κλπ. τράπεζες που πριν φωνασκούσαν ότι θα χάσουν τα λεφτά τους) 25 δις φυσικά με το γνωστό παραφουσκωμένο επιτόκιο. Άλλωστε όλοι αυτοί, ακόμη και σε περίπτωση χρεοκοπίας, έχουν ήδη βγάλει τα λεφτά τους με το παραπάνω από τους μέχρι τώρα τόκους αλλά και από το γεγονός ότι εν πολλοίς δανείζουν χρήμα που δεν το έχουν πραγματικά (πιστωτικό χρήμα). Επιπλέον, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η χρεοκοπία ενός κυρίαρχου κράτους είναι πολύ διαφορετική από την χρεοκοπία μίας επιχείρησης γιατί δεν μπορούν να του κατάσχουν την κρατική του υπόσταση. Στην περίπτωση αυτή οι δανειστές είναι αυτοί που θα χάσουν περισσότερο και γι’ αυτό τρέχουν αμέσως να επαναδιαπραγματευθούν το χρέος συνήθως διαγράφοντας ένα μεγάλο μέρος του. Χαρακτηριστικά, στην πρόσφατη περίπτωση της Αργεντινής από το περίπου 70% του χρέους της σε ιδιωτικούς οργανισμούς πληρώθηκε τελικά περίπου το 25% (και αφού μάλιστα χορήγησαν και άλλα δάνεια για ταμειακές διευκολύνσεις). Εξάλλου όλοι αυτοί οι διεθνείς λωποδύτες τρέμουν την ιδέα του πολιτικού ντόμινο. Ας θυμηθούμε τον πανικό τους και τις εσπευσμένες ρυθμίσεις χρεών όταν ο Φιντέλ Κάστρο κάλεσε παλιότερα τις αναπτυσσόμενες χώρες να αρνηθούν να τους πληρώσουν.
Ο άλλος συν-σκηνοθέτης είναι οι ηγεμονικοί ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί. Πρώτον, γιατί πολλοί από αυτούς τους χρηματοπιστωτικούς λωποδύτες είναι δικοί τους. Δεύτερον, γιατί έτσι αυξάνουν την ισχύ τους σε σχέση με τους υποδεέστερους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς. Τρίτον, γιατί δεν σκοπεύουν να δώσουν ούτε δεκάρα τσακιστή για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της δική τους ευρωπαϊκής ενοποίησης αλλά μετακυλύουν το κόστος σε άλλους. Το πρόβλημα της ΕΕ είναι ότι αποτελεί μία νομισματική εμπορική ένωση πολύ διαφορετικών πραγματικών οικονομιών. Αυτή η ανισομέρεια των πραγματικών οικονομιών κάνει την ευρωζώνη ιδιαίτερα ευάλωτη σε κρίσεις που επιδρούν διαφορετικά στις διαφορετικές οικονομίες της (οι λεγόμενες «ασύμμετρες κρίσεις») και συνεπώς εντείνουν την εσωτερική της βαβέλ και βάζουν σε κίνδυνο και την εμπορική και νομισματική ενοποίηση. Για να απαλυνθεί έστω αυτό το (άλυτο) πρόβλημα θα έπρεπε οι πιο ισχυρές οικονομίες να στηρίξουν τις πιο αδύναμες. Όμως όταν νοιώθουν οι πρώτες ότι οι ίδιες κινδυνεύουν – παρά τα φληναφήματα περί εξόδου από την κρίση – τότε δεν είναι διατεθειμένες να δώσουν φράγκο για τους «πτωχούς συγγενείς» τους και αντίθετα τις πιέζουν στυγνά να συνεισφέρουν κιόλας στην δική τους κρίση.
Τελευταίος συν-σκηνοθέτης η ελληνική αστική τάξη. Γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά τα παιχνίδια, που σε μεγάλο βαθμό, παίζονται και σε βάρος της. Τρέμει όμως το πολιτικό και οικονομικό κόστος του να δοκιμάσει να τα αμφισβητήσει, όπως ακόμη και η Ιταλία του Μπερλουσκόνι έκανε. Πάνω απ’ όλα τρέμει την κοινωνική έκρηξη εάν αποδεχθεί ότι αυτά τα ευρωπαϊκά «χρυσά κουτάλια» που οι νέοι ΓΑΒ διαλαλούσαν όλα αυτά τα χρόνια αποδείχθηκαν τσίγκινα και τρύπια. Γι’ αυτό αποδέχεται όλους τους εκβιασμούς παρόλο ότι γνωρίζει ότι η ΕΕ δεν μπορεί να της κάνει και πολλά πράγματα. Οι περιορισμοί του Μάαστριχτ είναι ήδη ένα κουρελόχαρτο από τους ίδιους τους εισηγητές τους. Μία ελληνική χρεοκοπία απλά θα μετέφερε το πρόβλημα της ΕΕ στην Πορτογαλία ή ακόμη και στην Ισπανία και την Ιταλία, που εκεί τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ. Αλλά το ελληνικό κεφάλαιο είναι ένας μεσαίος ιμπεριαλισμός και δεν διανοείται, υπό τις παρούσες συνθήκες, να αμφισβητήσει τους ανώτερους του. Έτσι στέλνει και αυτό με τη σειρά του την «λυπητερή» στον τελικό αποδέκτη: τους έλληνες εργαζόμενους. Είναι τραγελαφικό ότι αυτό ονομάζεται από διάφορα λεβεντόπαιδα επαϊοντες ως «εσωτερική υποτίμηση» (internal devaluation). Πρόκειται για μία αντίφαση εν τοις όροις καθώς υποτιμάς το νόμισμα σου εξωτερικά μόνο και όχι εσωτερικά. Η ερμηνεία που δίνεται είναι κυνικότατη: δραστική μείωση του εργατικού κόστους για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα.
Όμως όλο αυτό το άθλιο θέατρο σκηνοθετείται ερήμην του κοινού. Τι θα συμβεί όμως εάν το κοινό κράξει θεατρίνους και σκηνοθέτες μαζί;
................................................................................................
* Ο Σταύρος Μαυρουδέας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
αναδημοσίευση από το dipakpatras.wordpress.com
...
ΑΙΟΛΙΚΑ ΝΕΑ: ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ !!
Σήμερα Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010 ο νόμιμος εκπρόσωπος της εφημερίδας "ΑΙΟΛΙΚΑ ΝΕΑ" προσήλθε στο χώρο εργασίας της προέδρου μας και την "συμβούλεψε" να παραιτηθεί από την θέση του προέδρου διαφορετικά θα βρεθεί αντιμέτωπη με την ελληνική δικαιοσύνη.
Το Σωματείο Εργαζομένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Λέσβου καταγγέλλει την ανωτέρω πράξη η οποία βάλει ευθέως κατά της συλλογικής αυτονομίας και συνιστά αθέμιτη προσπάθεια παρέμβασης του ανωτέρω στη λειτουργία κλαδικού σωματείου. Οι πρακτικές αυτές έχουν καταδικαστεί στη δημοκρατική συνείδηση του ελληνικού λαού και έχουν καταγραφεί στις μαύρες σελίδες του συνδικαλιστικού κινήματος.
Οι εργαζόμενοι στα ΑΙΟΛΙΚΑ ΝΕΑ είναι σε επίσχεση εργασίας από την 12/3/2010 και ο ανωτέρω εργοδότης αρνείται να τους απολύσει αν και ρητά έχει δηλώσει ότι δεν θα εκδώσει την εφημερίδα. Αντί να τους καταβάλει τις αποζημιώσεις τους στρέφεται εναντίον τους προσπαθώντας να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι αναστέλλει την λειτουργία της επιχείρησης λόγω ανεπάρκειας των εργαζομένων. Αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα και η δράση του Σωματείου μας υπαγορεύεται από την υπεράσπιση των δίκαιων και νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων.
Στον αγώνα μας αυτό τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει πολύ περισσότερο "συμβουλές" και τέτοιου είδους επισκέψεις. Καλούμε το λαό της Λέσβου να παλέψει ενάντια στο κύμα απολύσεων που έρχεται και στο νησί μας και κάθε δημοκράτη πολίτη να περιφρουρήσει το δικαίωμα στην ανεξάρτητη και ελεύθερη συνδικαλιστική δράση.
Από το Διοικητικό Συμβούλιο
H Πρόεδρος Θάλεια Βουγδή
Ο Γεν. Γραμματέας Νίκος Κασκαράς
....
Το Σωματείο Εργαζομένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Λέσβου καταγγέλλει την ανωτέρω πράξη η οποία βάλει ευθέως κατά της συλλογικής αυτονομίας και συνιστά αθέμιτη προσπάθεια παρέμβασης του ανωτέρω στη λειτουργία κλαδικού σωματείου. Οι πρακτικές αυτές έχουν καταδικαστεί στη δημοκρατική συνείδηση του ελληνικού λαού και έχουν καταγραφεί στις μαύρες σελίδες του συνδικαλιστικού κινήματος.
Οι εργαζόμενοι στα ΑΙΟΛΙΚΑ ΝΕΑ είναι σε επίσχεση εργασίας από την 12/3/2010 και ο ανωτέρω εργοδότης αρνείται να τους απολύσει αν και ρητά έχει δηλώσει ότι δεν θα εκδώσει την εφημερίδα. Αντί να τους καταβάλει τις αποζημιώσεις τους στρέφεται εναντίον τους προσπαθώντας να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι αναστέλλει την λειτουργία της επιχείρησης λόγω ανεπάρκειας των εργαζομένων. Αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα και η δράση του Σωματείου μας υπαγορεύεται από την υπεράσπιση των δίκαιων και νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων.
Στον αγώνα μας αυτό τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει πολύ περισσότερο "συμβουλές" και τέτοιου είδους επισκέψεις. Καλούμε το λαό της Λέσβου να παλέψει ενάντια στο κύμα απολύσεων που έρχεται και στο νησί μας και κάθε δημοκράτη πολίτη να περιφρουρήσει το δικαίωμα στην ανεξάρτητη και ελεύθερη συνδικαλιστική δράση.
Από το Διοικητικό Συμβούλιο
H Πρόεδρος Θάλεια Βουγδή
Ο Γεν. Γραμματέας Νίκος Κασκαράς
....
100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΚΙΛΕΛΕΡ
Εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από την εξέγερση του Κιλελέρ
ΠΑΣΥ
Σάββατο, Αγιά - 11.30 το πρωί, στην «Κιβωτό», όπου το Φλεβάρη του 1909 οι κολίγοι της επαρχίας είχαν πραγματοποιήσει δυναμικό συλλαλητήριο απαιτώντας να πάρουν τη γη τους από τους τσιφλικάδες. Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Β. Μπούτας, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ.
Κυριακή 21 Μάρτη, στις 11.30 το πρωί, εκδήλωση θα γίνει στα Ορφανά Καρδίτσας, όπου την 1η Μάρτη του 1910 τετρακόσιοι κολίγοι, οπλισμένοι με γκράδες, σταμάτησαν το τρένο, λίγο παραπέρα από το σταθμό, δηλώνοντας ότι αν δε γίνει απαλλοτρίωση, θα καταστρέψουν τη γραμμή.
ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ
Τρίτη 23 Μάρτη 2010, στις 7 μ.μ., στην ισόγεια αίθουσα του Χατζηγιάννειου Πνευματικού Κέντρου. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει:
Αφηγηματικά δρώμενα για την ιστορία των αγροτικών αγώνων και την πρόταση του ΚΚΕ για το αγροτικό.
Μουσικό πρόγραμμα από το συγκρότημα του Δ. Φωτιάδη.
Προβολή του DVD της ΚΟ Θεσσαλίας του ΚΚΕ για το αγροτικό κίνημα στην περιοχή.
....
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
ΟΙ "ΛΕΒΕΝΤΕΣ" ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ...
Ορέ λεβέντες των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ, όλο το πρόβλημα με το φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι ηλεκτρολόγοι και οι ταξιτζήδες;
Και γιατί από τον ποταμό του χρόνου που αφιερώνετε για να καταγγείλετε τις παραπάνω επαγγελματικές κατηγορίες, ούτε το ένα εκατομμυριοστό αυτού του χρόνου δεν το διαθέτετε για να αναφερθείτε (για την ακρίβεια: «κιχ» δε βγάζετε)
σε κάτι άλλες «επαγγελματικές ομάδες»;
Πώς εσείς, τέτοιοι απηνείς διώκτες της «φορολογικής ασυλίας» του βενζινοπώλη, του υδραυλικού και του ψιλικατζή (!), δε βγάζετε άχνα για το γεγονός ότι,
με αυτό ακριβώς το νομοσχέδιο όπου οι πάντες βλέπουν τη φορολογική τους επιβάρυνση να αυξάνεται, υπάρχει και μία κατηγορία της οποίας μειώνονται (!) - και μάλιστα την ώρα της επικείμενης «εθνικής συμφοράς» (!!) - οι φορολογικοί συντελεστές (!!!);
Και γιατί από τον ποταμό του χρόνου που αφιερώνετε για να καταγγείλετε τις παραπάνω επαγγελματικές κατηγορίες, ούτε το ένα εκατομμυριοστό αυτού του χρόνου δεν το διαθέτετε για να αναφερθείτε (για την ακρίβεια: «κιχ» δε βγάζετε)
σε κάτι άλλες «επαγγελματικές ομάδες»;
Πώς εσείς, τέτοιοι απηνείς διώκτες της «φορολογικής ασυλίας» του βενζινοπώλη, του υδραυλικού και του ψιλικατζή (!), δε βγάζετε άχνα για το γεγονός ότι,
με αυτό ακριβώς το νομοσχέδιο όπου οι πάντες βλέπουν τη φορολογική τους επιβάρυνση να αυξάνεται, υπάρχει και μία κατηγορία της οποίας μειώνονται (!) - και μάλιστα την ώρα της επικείμενης «εθνικής συμφοράς» (!!) - οι φορολογικοί συντελεστές (!!!);
Πώς, δηλαδή, η κοινωνική σας ευσυνειδησία το ανέχεται για τα λαϊκά νοικοκυριά να αυξάνεται ο ΦΠΑ στο λάδι και στο αλεύρι, αλλά την ίδια ώρα οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές να απαλλάσσονται του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου στα καύσιμα,
και οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη των βιομηχάνων (με αυτό το νομοσχέδιο) να πηγαίνουν από το 25% στο 20% (!!!);
Πώς και όλη η «ιερή σας αγανάκτηση» εξαντλείται στον «φοροφυγά ελεύθερο επαγγελματία», αλλά ούτε μια τόση δα αναφορούλα δεν κάνετε στο γεγονός ότι ο μισθωτός (με αυτό το νομοσχέδιο) φορολογείται με συντελεστές 18%, 24%, 26%, 32%,
όταν την ίδια ώρα ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής για τη «Γιουρομπάνκ» είναι 14%, για την «Πειραιώς» είναι 19,4%, για την «Αλφα» είναι 20% και για την «Εθνική» είναι 23%;...
Πώς σας διέφυγε ότι ενώ φτάνουν στο σημείο να φορολογούν ακόμα και τον μεροκαματιάρη για την πρώτη κατοικία (!) των 50, των 60 και των 80 τετραγωνικών (!!), την ίδια ώρα συμμετέχουν σε εκδηλώσεις «φιλανθρωπίας» όπου σπρώχνονται για μερικά φωτογραφικά ενσταντανέ με τους ιδιοκτήτες των Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών, εκείνους δηλαδή που ουδείς τους ενοχλεί παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια των βεβαιωμένων, ληξιπρόθεσμων και ανείσπρακτων χρεών των ομάδων «τους»;
Πώς και μπορείτε να συγκρατείτε αυτό το παροιμιώδες μένος σας όταν μιλάτε για τον «φορολογικά ασυνείδητο» που δεν παίρνει απόδειξη για τα τσιγάρα από το περίπτερο, αλλά καταπίνετε με τέτοια αξιοθαύμαστη κομψότητα το γεγονός ότι η εργασία στην Ελλάδα φορολογείται με μέσο συντελεστή 35%, όταν ο μέσος φορολογικός συντελεστής για το κεφάλαιο είναι 15%;...
Πού οφείλεται, λοιπόν, αυτός ο στραβισμός σας, λεβέντες;
Μήπως έχει κάποια σχέση με το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι «νταβατζήδες»,
εκείνοι δηλαδή που τους μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές, που απαλλάσσονται του ΦΠΑ και που «κλέβουν» την Εφορία (με ή παρά το νόμο),
είναι τα αφεντικά σας;
...
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010
Νέο Εμπρός Φ. 862
Όπως θα έχετε ήδη προσέξει, η εφημερίδα Νέο Εμπρός έχει εδώ και λίγο καιρό την δική της Ιστοσελίδα.
Στον σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε το Φ. 862/17.03.2010
Άντε και καλή αρχή !!!
Κυριακή 14 Μαρτίου 2010
ΜΙΛΑ ΤΟΥΣ ΒΡΩΜΙΚΑ… ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ
Η σάτιρα απογυμνώνει την εξουσία, λέει ο Λαζόπουλος πατώντας στον Αριστοφάνη, που άλλωστε αντιμετώπισε έντεκα χρόνια εξορία και όχι 20.000 ευρώ πρόστιμο από το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο της εποχής. Και στα αλήθεια το σκεπτικό της επιβολής προστίμου στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ, για μείωση της ποιότητας του τηλεοπτικού προγράμματος του σταθμού, είναι ένα βίαιο γδύσιμο της εξουσίας από κάθε στολίδι τύπου ανεξάρτητη αρχή. Καθόλου ανεξάρτητη από τα στερεότυπα της τρέχουσας ηθικής και των προστίμων ανάδειξής της σε κυρίαρχη ιδεολογία.
Μπορεί να διαφωνώ με πολιτικές παραμέτρους της λαζοπούλειας σάτιρας. Κι εγώ κι άλλοι τόσοι. Αλλά στην περιρρέουσα τρέχουσα ατμόσφαιρα όπου ο τρέχων κυρίαρχος πολιτικός λόγος είναι εξ ορισμού αντιλαϊκός και χυδαίος, η λέξη μακακίες ως επισύρουσα ποινή αγγίζει τα όρια του αφόρητα γελοίου. Όμως ο τίτλος είναι νεμεσιτικός και αντιυβριστικός, όπως λέμε αντιηρωικός. Πώς να τους μιλήσεις όλων αυτών των ψευτών, υποκριτών και φαρισαίων που μας περνάνε 24 ώρες το 24ωρο έναν έναν και όλους μαζί από τη λαιμητόμο της ύφεσης έχοντας εγκαθιδρύσει μια χρηματοπιστωτική δικτατορία βασισμένη μόνον σε ψευδή τεχνητά στοιχεία; Και να σκεφτεί κανείς ότι ζούμε στη χώρα που ο Αδαμάντιος Κοραής έγραφε στον και πνευματικά επαναστατημένο τόπο του 1821 προς τους Αμερικανούς «λυπάμαι που οι επαναστατημένοι Ελληνες δεν συνορεύουν με έναν λαό σαν και τον δικό σας».
Τώρα που ανοίγει η κουβέντα για τον πατριωτισμό - χειρότερη βρισιά από το στόμα των πατριδοκάπηλων δεν θα μπορούσε να ακουστεί- είναι καιρός να θυμηθούμε καθώς σκάει μύτη η άνοιξη και ξίνισε το αθάνατο κρασί του ΄21 ότι σύνορα για να υπερασπιστούμε, έχουμε εκχωρήσει προ πολλού με το αείμνηστο κείμενο της Κωνσταντινούπολης. Τα δε καινούργια μας, στενότερα, μικρότερα και ίσως νοικιασμένα, πρέπει να τα αναζητήσουμε στο σχέδιο για τη Δυτική Θράκη.
Σ’ αυτό το τεύχος η προτροπή του εξωφύλλου είναι διάχυτη. Μίλα τους βρώμικα κι εσύ κι ο καθένας και ο διπλανός, όσοι δηλαδή αποφασισμένοι να μη σκύψουν, να μη συναινέσουν και κυρίως να μην πνιγούν στις ενοχές για όσα καλούνται να πληρώσουν και χωρίς να πρέπει και χωρίς να μπορούν. Κι επειδή μιλάμε για δημόσιο λόγο, μίλα τους βρώμικα. Των ίδιων των ΜΜΕ που μιλάνε όχι απλώς σαν εξουσία εναντίον σου, αλλά εν τέλει και σαν υποβολείς αυτής καθεαυτήν της εξουσίας. Πώς αλλιώς δηλαδή στην εποχή της δήθεν δημόσιας διαβούλευσης θα απαντήσουμε στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα;
Με τη δημόσια διαπόμπευση των στοιχείων της ηθικής και της διαφάνειάς τους. Λόγου χάριν, πού είδατε, πού ακούσατε, πού διαβάσατε πως όλη η καταστροφή περί δημοσίου χρέους αφορά μια χώρα της ευρωζώνης, την Ελλάδα, υπό τις εξής πραγματικές προϋποθέσεις: σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ το συνολικό χρέος της χώρας μας είναι 179% του ΑΕΠ, ο μέσος όρος κρατικών χρεών στην ΕΕ είναι 175% του ΑΕΠ! Δηλαδή, γι’ αυτό το 4% θα γίνουμε δούλοι των δήθεν καλύτερων από εμάς. Η Ολλανδία χρωστάει 234%, το Βέλγιο 219%, η Ισπανία το 207%. Χα χα! Αυτοί ήρθαν εδώ ως άγρια να διώξουν τα ήμερα. Τόσο ήμερα που πια κοιμισμένα οδεύουν στη σφαγή.
Γιατί βέβαια, όταν οι New York Times ομολογούν πως η αναλογία δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ στην Ελλάδα δεν είναι υψηλότερη από κείνην της Γερμανίας, αν δεν το πει η Nemecis ή κάνας ξεκάμπανος κόκκινος σε παράθυρο, ποιος θα ξυπνήσει;
Πριν ανοίξουμε κουβέντα σοβαρή για το παρόν και το μέλλον μιας ουσιαστικής έννοιας πατριωτισμού και διεθνισμού, ήρθε καιρός να επαναπατρίσουμε τη λογική μας εδώ και τώρα όντως με βαρύ τίμημα. Ξεβόλεμα, αυτοκριτική, διόρθωση της ψήφου, αντισυμβατική συμπεριφορά, καθορισμό καινούργιο της έννοιας παρανομία. Τολμηρό; Μπορεί. Δίκαιο όμως. Νεμεσίτικο. Αν όλοι γίνουμε παράνομοι, η κυρίαρχη νεοφασιστική νομιμότητα πάει περίπατο. Καινούργιο κρασί σε παλιά βαρέλια.
Της Λιάννας Κανέλλη από το editorial του 106ου τεύχους του περιοδικού «NEMECIS»
...
Μπορεί να διαφωνώ με πολιτικές παραμέτρους της λαζοπούλειας σάτιρας. Κι εγώ κι άλλοι τόσοι. Αλλά στην περιρρέουσα τρέχουσα ατμόσφαιρα όπου ο τρέχων κυρίαρχος πολιτικός λόγος είναι εξ ορισμού αντιλαϊκός και χυδαίος, η λέξη μακακίες ως επισύρουσα ποινή αγγίζει τα όρια του αφόρητα γελοίου. Όμως ο τίτλος είναι νεμεσιτικός και αντιυβριστικός, όπως λέμε αντιηρωικός. Πώς να τους μιλήσεις όλων αυτών των ψευτών, υποκριτών και φαρισαίων που μας περνάνε 24 ώρες το 24ωρο έναν έναν και όλους μαζί από τη λαιμητόμο της ύφεσης έχοντας εγκαθιδρύσει μια χρηματοπιστωτική δικτατορία βασισμένη μόνον σε ψευδή τεχνητά στοιχεία; Και να σκεφτεί κανείς ότι ζούμε στη χώρα που ο Αδαμάντιος Κοραής έγραφε στον και πνευματικά επαναστατημένο τόπο του 1821 προς τους Αμερικανούς «λυπάμαι που οι επαναστατημένοι Ελληνες δεν συνορεύουν με έναν λαό σαν και τον δικό σας».
Τώρα που ανοίγει η κουβέντα για τον πατριωτισμό - χειρότερη βρισιά από το στόμα των πατριδοκάπηλων δεν θα μπορούσε να ακουστεί- είναι καιρός να θυμηθούμε καθώς σκάει μύτη η άνοιξη και ξίνισε το αθάνατο κρασί του ΄21 ότι σύνορα για να υπερασπιστούμε, έχουμε εκχωρήσει προ πολλού με το αείμνηστο κείμενο της Κωνσταντινούπολης. Τα δε καινούργια μας, στενότερα, μικρότερα και ίσως νοικιασμένα, πρέπει να τα αναζητήσουμε στο σχέδιο για τη Δυτική Θράκη.
Σ’ αυτό το τεύχος η προτροπή του εξωφύλλου είναι διάχυτη. Μίλα τους βρώμικα κι εσύ κι ο καθένας και ο διπλανός, όσοι δηλαδή αποφασισμένοι να μη σκύψουν, να μη συναινέσουν και κυρίως να μην πνιγούν στις ενοχές για όσα καλούνται να πληρώσουν και χωρίς να πρέπει και χωρίς να μπορούν. Κι επειδή μιλάμε για δημόσιο λόγο, μίλα τους βρώμικα. Των ίδιων των ΜΜΕ που μιλάνε όχι απλώς σαν εξουσία εναντίον σου, αλλά εν τέλει και σαν υποβολείς αυτής καθεαυτήν της εξουσίας. Πώς αλλιώς δηλαδή στην εποχή της δήθεν δημόσιας διαβούλευσης θα απαντήσουμε στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα;
Με τη δημόσια διαπόμπευση των στοιχείων της ηθικής και της διαφάνειάς τους. Λόγου χάριν, πού είδατε, πού ακούσατε, πού διαβάσατε πως όλη η καταστροφή περί δημοσίου χρέους αφορά μια χώρα της ευρωζώνης, την Ελλάδα, υπό τις εξής πραγματικές προϋποθέσεις: σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ το συνολικό χρέος της χώρας μας είναι 179% του ΑΕΠ, ο μέσος όρος κρατικών χρεών στην ΕΕ είναι 175% του ΑΕΠ! Δηλαδή, γι’ αυτό το 4% θα γίνουμε δούλοι των δήθεν καλύτερων από εμάς. Η Ολλανδία χρωστάει 234%, το Βέλγιο 219%, η Ισπανία το 207%. Χα χα! Αυτοί ήρθαν εδώ ως άγρια να διώξουν τα ήμερα. Τόσο ήμερα που πια κοιμισμένα οδεύουν στη σφαγή.
Γιατί βέβαια, όταν οι New York Times ομολογούν πως η αναλογία δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ στην Ελλάδα δεν είναι υψηλότερη από κείνην της Γερμανίας, αν δεν το πει η Nemecis ή κάνας ξεκάμπανος κόκκινος σε παράθυρο, ποιος θα ξυπνήσει;
Πριν ανοίξουμε κουβέντα σοβαρή για το παρόν και το μέλλον μιας ουσιαστικής έννοιας πατριωτισμού και διεθνισμού, ήρθε καιρός να επαναπατρίσουμε τη λογική μας εδώ και τώρα όντως με βαρύ τίμημα. Ξεβόλεμα, αυτοκριτική, διόρθωση της ψήφου, αντισυμβατική συμπεριφορά, καθορισμό καινούργιο της έννοιας παρανομία. Τολμηρό; Μπορεί. Δίκαιο όμως. Νεμεσίτικο. Αν όλοι γίνουμε παράνομοι, η κυρίαρχη νεοφασιστική νομιμότητα πάει περίπατο. Καινούργιο κρασί σε παλιά βαρέλια.
Της Λιάννας Κανέλλη από το editorial του 106ου τεύχους του περιοδικού «NEMECIS»
...
ΑΠ΄ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΔΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΙΑ
«(...) κάτι σαν μνημόσυνο σε αυτούς που υπέφεραν και χάθηκαν αγωνιζόμενοι με πολλούς και διάφορους τρόπους για ό,τι καλύτερο για το λαό μας», προσδιορίζει το αφήγημά της με τον τίτλο «Και τώρα πού να πάω;» (εκδόσεις «BalkanXpress») η αγωνίστρια του ΔΣΕ Ελένη Μακρυνιώτη - Τραγγανίδα.
Για τη νέα γενιά όμως, τόσο αυτό το βιβλίο, όσο και άλλα που περιέχουν προσωπικές μαρτυρίες αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, αποτελούν κάτι πολύ περισσότερο από τη θεμιτή ανάγκη των βετεράνων μας να αποτίσουν φόρο τιμής στους συντρόφους τους και στην πραγματική, νεότερη Ιστορία του λαού μας. Οχι μόνο γιατί η ανάγκη «μετάγγισης» αυτής της Ιστορίας στις νέες γενιές είναι διαχρονική ως προς τη χρησιμότητά της για το λαϊκό κίνημα, αλλά και γιατί, ειδικά στην εποχή μας, η απόπειρα διαστρέβλωσης και κατασυκοφάντησής της από τους αστούς, έχει λάβει χαρακτηριστικά αντικομμουνιστικής «λαίλαπας» σε όλα τα επίπεδα.
Για τη νέα γενιά όμως, τόσο αυτό το βιβλίο, όσο και άλλα που περιέχουν προσωπικές μαρτυρίες αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, αποτελούν κάτι πολύ περισσότερο από τη θεμιτή ανάγκη των βετεράνων μας να αποτίσουν φόρο τιμής στους συντρόφους τους και στην πραγματική, νεότερη Ιστορία του λαού μας. Οχι μόνο γιατί η ανάγκη «μετάγγισης» αυτής της Ιστορίας στις νέες γενιές είναι διαχρονική ως προς τη χρησιμότητά της για το λαϊκό κίνημα, αλλά και γιατί, ειδικά στην εποχή μας, η απόπειρα διαστρέβλωσης και κατασυκοφάντησής της από τους αστούς, έχει λάβει χαρακτηριστικά αντικομμουνιστικής «λαίλαπας» σε όλα τα επίπεδα. Το αφήγημα αποτελεί τη συνέχεια του πρώτου βιβλίου της 
με τίτλο «Μυρτιά του Βουνού», στο οποίο αποτυπώθηκαν οι αναμνήσεις από τη συμμετοχή της στην εποποιία του ΔΣΕ, μέσα από τα τμήματα του Αρχηγείου Παρνασσίδας με αρχηγό τον θρυλικό Διαμαντή.
με τίτλο «Μυρτιά του Βουνού», στο οποίο αποτυπώθηκαν οι αναμνήσεις από τη συμμετοχή της στην εποποιία του ΔΣΕ, μέσα από τα τμήματα του Αρχηγείου Παρνασσίδας με αρχηγό τον θρυλικό Διαμαντή. Η «κλωστή» πιάνεται από την αποφυλάκιση, λόγω ηλικίας, της αγωνίστριας από τις φυλακές Αβέρωφ και την «έξοδο» ενός κοριτσόπουλου από τα χωριά της Ρούμελης, στην Αθήνα του 1949. Αυτό είναι και το στοιχείο, που καθιστά το αφήγημα αντικείμενο ευρύτερου ενδιαφέροντος για το σημερινό αναγνώστη. Γιατί, μέσα από τις σελίδες του, «μεταφερόμαστε» στην προσφυγομάνα και πόλη - ήρωα, την Κοκκινιά, όπου βρίσκει απάγκιο, αλληλεγγύη και προστασία, φτάνοντας «μ' ένα αποφυλακιστήριο στην τσέπη και με σφιγμένη από φόβο την καρδιά...». Και όπου, πολύ σύντομα, καταλαβαίνει «πως η Κοκκινιά ήταν η "κλώσα" των κατατρεγμένων και των αγωνιστών (...) που άπλωσε τα φτερά της και σκέπασε κάθε κατατρεγμένο και ξεριζωμένο (...)».
«Βλέπουμε» τον αγώνα στην παρανομία, τον αγώνα για την επιβίωση, με όλο τον κατασταλτικό μηχανισμό του μετεμφυλιακού καθεστώτος να έχει πέσει πάνω στους αγωνιστές. Μια «καθημερινότητα» που τελικά λαμβάνει χαρακτηριστικά μιας ακόμη «εποποιίας», από την οποία ουσιαστικά ξεπήδησαν οι μεγαλειώδεις στιγμές του λαϊκού κινήματος των δεκαετιών που ακολούθησαν.
Βιβλία όπως αυτό δεν συνιστούν ιστορία με τα τυπικά κριτήρια. Σίγουρα, όμως, ο επιστήμονας ιστορικός που ετεροκαθορίζεται από τις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, τα χρειάζεται. Όπως σίγουρα τα χρειάζονται οι νέες γενιές αγωνιστών.
Βιβλία όπως αυτό δεν συνιστούν ιστορία με τα τυπικά κριτήρια. Σίγουρα, όμως, ο επιστήμονας ιστορικός που ετεροκαθορίζεται από τις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, τα χρειάζεται. Όπως σίγουρα τα χρειάζονται οι νέες γενιές αγωνιστών.
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Π.Α.ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΛΕΣΒΟΥ: ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΚΟΛΑΠΤΗΡΙΟ «ΠΡΟΘΥΜΩΝ» ΕΡΓΑΤΩΝ
ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΣΚΛΗΡΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
ΚΑΙ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΚΟΛΑΠΤΗΡΙΟ «ΠΡΟΘΥΜΩΝ» ΕΡΓΑΤΩΝ
Με Διά Βίου «μαθησιακές διαδρομές» σε ερήμους εργασιακών ευέλικτων περιπλανήσεων απαντά το Υπουργείο Παιδείας ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας.
Το Στρογγυλό Τραπέζι των βιομηχάνων από το χρόνο δημιουργίας της μελετητικής του ομάδας «Εκπαίδευση», δε σταμάτησε να «ενθαρρύνει τρόπους μόρφωσης λιγότερο θεσμικούς και περισσότερο άτυπους». Ο ΟΟΣΑ ενίσχυε λέγοντας «είναι παραδεκτό η μαθήτευση να διεξάγεται σε πολλαπλά πλαίσια τυπικά και άτυπα».
Ο αχταρμάς των άτυπων και τυπικών έγγραφων πιστοποιήσεων που θα προκύψει θα έχει το διπλό πλεονέκτημα να επιτρέπει μια πιο ευέλικτη εκμίσθωση πιέζοντας ακόμα περισσότερο τα κοινωνικά κι εργασιακά δικαιώματα και ταυτόχρονα θα αποτελεί ένα «κίνητρο» για τους «μαθητευόμενους» ώστε να προτιμούν υποχρεωτικά στις σχολικές τους διαδρομές οτιδήποτε θα έχει μια μελλοντική υποτιθέμενη αποτελεσματική απόδοση όσον αφορά τις δυνατότητες απασχόλησης !!
Η ζήτηση της εφ’ όρου ζωής κατάρτισης και διά βίου μάθησης θα ευνοήσει την ανάδυση και στερέωση της ιδιωτικής εμπορεύσιμης Εκπαίδευσης . Το Σχολείο της Αγοράς είναι το νέο σχολείο που διαφημίζει το Υπουργείο Παιδείας !!
ΕΕ και κόμματα της πλουτοκρατίας ( ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ) προσηλωμένοι στους στόχους τους επιδιώκουν να διαμορφώσουν μια ευρωπαϊκή εκπαιδευτική αγορά όπου οι επιχειρήσεις πρώτα θα διαμορφώνουν την Εκπ/ση σύμφωνα με τις ανάγκες τους και κατόπιν θα επιλέγουν τους «ευέλικτους» εργαζόμενους !!
Αυτές οι κατευθύνσεις ενισχύονται από το προσχέδιο για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων που παρουσίασε το υπουργείο Παιδείας. Η Εκπ/ση μετατρέπεται σε «μαθησιακό αποτέλεσμα» τριών «μορφών μάθησης» , της «τυπικής Εκπ/σης» , της «μη τυπικής Εκπ/σης» και της άτυπης μάθησης. Στο Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων ,στην κλίμακα δηλαδή προσόντων με όρους αγοράς διαμορφωμένη μέσα σ’ ένα πλαίσιο πλήρους εξατομικευμένης «μόρφωσης» θα αποτυπώνεται ό,τι «μαθητική διαδρομή» καταγράφεται στο Ατομικό Μητρώο Διά Βίου Μάθησης. Ένα εργοδοτικό διαβατήριο «μαθησιακών αποτελεσμάτων» για εργασιακή περιπλάνηση που θα ακολουθεί τον κάθε πολίτη ………. ως τον τάφο του !!
Το γάιδαρο πριν τον αγοράσεις τον κοιτάς στα δόντια !!
Το «μαθησιακό αποτέλεσμα» θα αποτελεί κυριολεκτικά ένα καζάνι ομογενοποιημένων ευέλικτων ικανοτήτων - δεξιοτήτων και «προσόντων» που αποκτήθηκαν ή θα αποκτιούνται από παντού !! Από το σχολείο , το πανεπιστήμιο , τις ιδιωτικές σχολές , τα φροντιστήρια , την κατάρτιση ,τις ημερίδες , τα σεμινάρια, την ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση, τη συμμετοχή σε ΜΚΟ ………ως και το κατηχητικό!!!
Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων ,θα κατατάσσει όλα τα παραπάνω σε επίπεδα , θα τα συσχετίζει μεταξύ τους και θα τα περιγράφει με όρους μαθησιακών αποτελεσμάτων ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο αποκτήθηκαν. Έτσι όπως «ομολόγησε» κι η ίδια η υπουργός , «oι εργοδότες θα μπορούν να συγκρίνουν προσόντα από διαφορετικές μαθησιακές διαδρομές και θα διευκολύνονται στην επιλογή προσωπικού».
Το κυνήγι εφ’ όρου ζωής διάφορων «μορφών μάθησης», οι οποίες θα διαμορφώνουν την προσωπική μας «μαθησιακή διαδρομή» θα αποτελέσει ένα σύγχρονο καπιταλιστικό ανταγωνιστικό ανθρωποφάγο spor ,επικερδές για τους εμπόρους της γνώσης κι επικερδέστερο για τους αγοραστές της εργατικής δύναμης. Συνδυασμένο μ’ ένα πλαίσιο γρήγορης περιστροφής του εργατικού δυναμικού , η εργοδοσία ελαστικοποιεί αφάνταστα την αγορά εργασίας αφού καταστρέφει , ξεμπερδεύει και τινάζει κυριολεκτικά στον αέρα το όποιο «άκαμπτο» γι’ αυτήν σύστημα του διπλώματος ,του πτυχίου ή οποιασδήποτε άλλης κατηγοριοποίησης που αναγκαστικά οδηγούσε σε συλλογικές διαπραγματεύσεις οι οποίες εξασφάλιζαν έστω και υποτυπωδώς μισθούς, συνθήκες εργασίας και κοινωνική προστασία!! Τέρμα πια στα πτυχία, τέρμα στα επαγγελματικά δικαιώματα!
Το αποκεντρωμένο σχολείο, το αυτόνομο σχολείο
προθάλαμος του Σχολείου της Αγοράς !!
Η προσαρμογή των συστημάτων Εκπ/σης στους στόχους του παραπάνω σχεδίου περνά από το προίκισμα και της Εκπ/σης με παρόμοια χαρακτηριστικά όπως αυτά της αγοράς εργασίας. Ελαστικοποιημένη, προσαρμόσιμη κι ανταγωνιστική !!
Το αποκεντρωμένο κι αυτόνομο σχολείο, προσφέρει πολλά περιθώρια ελιγμών, επιτρέπει συνεργασίες με επιχειρήσεις απαλλάσσει το κράτος απ ‘ την υποχρέωσή του να εξασφαλίζει δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, απαξιώνει με γρήγορους ρυθμούς την ολοκληρωμένη μόρφωση , επιδρά και προετοιμάζει τις μαθητικές συνειδήσεις στο να είναι ευέλικτοι κι εύκαμπτοι στις απαιτήσεις της αγοράς. Προκρίνεται ένα σχολείο διαφοροποιημένο, κατηγοριοποιημένο με πλήρως εξατομικευμένη εκπαίδευση ακόμα και στο επίπεδο της ίδιας της τάξης !!
Το νέο σχολείο ………….. είναι αρκετά παλιό με νέες ταξικές συνταγές !!
Η σχολική τσάντα φεύγει ………… το portfolio έρχεται !!!
Προς αυτή την κατεύθυνση για την αναμόρφωση του σχολείου και την πλήρη διαφοροποίησή του ήταν και οι πρόσφατες προτάσεις του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), υπό τον Γ. Μπαμπινιώτη. Στο πλαίσιο των αναλυτικών προγραμμάτων διακρίνεται καθαρά η πρόθεση για εντονότερη ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων ακόμα και των μαθητών της κάθε τάξης, για ένα σύστημα «εξατομικευμένης» εκπαίδευσης.
Μαθήματα επιλογής, «ανοιχτό κατά 10%» αναλυτικό πρόγραμμα (που θα καθορίζεται δηλαδή σε κάθε σχολείο κατά το δοκούν), «κατάλογος εγκεκριμένων διδακτικών πακέτων» από τον οποίο η κάθε σχολική μονάδα θα επιλέγει ποιο πακέτο θα διδαχθεί στους μαθητές της, δημιουργία ζωνών ………. Γι' αυτό εξάλλου προτείνουν την καθιέρωση «ατομικού φακέλου μαθητή» όπου θα καταγράφονται τα πάντα σε σχέση με την πορεία του, τις επιδόσεις και τη συμπεριφορά του.
Πλήρης εναρμόνιση κι αντιστοίχιση του Εκπ/κού σχολικού τοπίου με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Ατομικό Μητρώο Διά Βίου Μάθησης και σούπα καταρτίσεων για τον εργαζόμενο, ατομικό φάκελο και portfolio για το μαθητή!!
Σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις καθώς κι η ΕΕ σχεδιάζουν για το κεφάλαιο την Εκπ/ση που του ταιριάζει. Οι Εκπ/κοί, οι γονείς , οι μαθητές , οι φοιτητές και σπουδαστές όμως, βρίσκονται στην άλλη όχθη, έχουν άλλα συμφέροντα. Η πάλη για το 12χρονο υποχρεωτικό ενιαίο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, δωρεάν επαγγελματικές σχολές υψηλού επιπέδου, ο αγώνας για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, είναι ο δρόμος που μπορεί να τους εξασφαλίσει την εκπαίδευση που τους αξίζει.
ΜΑΡΤΗΣ 2010
ΚΑΙ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΚΟΛΑΠΤΗΡΙΟ «ΠΡΟΘΥΜΩΝ» ΕΡΓΑΤΩΝ
Με Διά Βίου «μαθησιακές διαδρομές» σε ερήμους εργασιακών ευέλικτων περιπλανήσεων απαντά το Υπουργείο Παιδείας ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας.Το Στρογγυλό Τραπέζι των βιομηχάνων από το χρόνο δημιουργίας της μελετητικής του ομάδας «Εκπαίδευση», δε σταμάτησε να «ενθαρρύνει τρόπους μόρφωσης λιγότερο θεσμικούς και περισσότερο άτυπους». Ο ΟΟΣΑ ενίσχυε λέγοντας «είναι παραδεκτό η μαθήτευση να διεξάγεται σε πολλαπλά πλαίσια τυπικά και άτυπα».
Ο αχταρμάς των άτυπων και τυπικών έγγραφων πιστοποιήσεων που θα προκύψει θα έχει το διπλό πλεονέκτημα να επιτρέπει μια πιο ευέλικτη εκμίσθωση πιέζοντας ακόμα περισσότερο τα κοινωνικά κι εργασιακά δικαιώματα και ταυτόχρονα θα αποτελεί ένα «κίνητρο» για τους «μαθητευόμενους» ώστε να προτιμούν υποχρεωτικά στις σχολικές τους διαδρομές οτιδήποτε θα έχει μια μελλοντική υποτιθέμενη αποτελεσματική απόδοση όσον αφορά τις δυνατότητες απασχόλησης !!
Η ζήτηση της εφ’ όρου ζωής κατάρτισης και διά βίου μάθησης θα ευνοήσει την ανάδυση και στερέωση της ιδιωτικής εμπορεύσιμης Εκπαίδευσης . Το Σχολείο της Αγοράς είναι το νέο σχολείο που διαφημίζει το Υπουργείο Παιδείας !!
ΕΕ και κόμματα της πλουτοκρατίας ( ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ) προσηλωμένοι στους στόχους τους επιδιώκουν να διαμορφώσουν μια ευρωπαϊκή εκπαιδευτική αγορά όπου οι επιχειρήσεις πρώτα θα διαμορφώνουν την Εκπ/ση σύμφωνα με τις ανάγκες τους και κατόπιν θα επιλέγουν τους «ευέλικτους» εργαζόμενους !!
Αυτές οι κατευθύνσεις ενισχύονται από το προσχέδιο για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων που παρουσίασε το υπουργείο Παιδείας. Η Εκπ/ση μετατρέπεται σε «μαθησιακό αποτέλεσμα» τριών «μορφών μάθησης» , της «τυπικής Εκπ/σης» , της «μη τυπικής Εκπ/σης» και της άτυπης μάθησης. Στο Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων ,στην κλίμακα δηλαδή προσόντων με όρους αγοράς διαμορφωμένη μέσα σ’ ένα πλαίσιο πλήρους εξατομικευμένης «μόρφωσης» θα αποτυπώνεται ό,τι «μαθητική διαδρομή» καταγράφεται στο Ατομικό Μητρώο Διά Βίου Μάθησης. Ένα εργοδοτικό διαβατήριο «μαθησιακών αποτελεσμάτων» για εργασιακή περιπλάνηση που θα ακολουθεί τον κάθε πολίτη ………. ως τον τάφο του !!
Το γάιδαρο πριν τον αγοράσεις τον κοιτάς στα δόντια !!
Το «μαθησιακό αποτέλεσμα» θα αποτελεί κυριολεκτικά ένα καζάνι ομογενοποιημένων ευέλικτων ικανοτήτων - δεξιοτήτων και «προσόντων» που αποκτήθηκαν ή θα αποκτιούνται από παντού !! Από το σχολείο , το πανεπιστήμιο , τις ιδιωτικές σχολές , τα φροντιστήρια , την κατάρτιση ,τις ημερίδες , τα σεμινάρια, την ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση, τη συμμετοχή σε ΜΚΟ ………ως και το κατηχητικό!!!
Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων ,θα κατατάσσει όλα τα παραπάνω σε επίπεδα , θα τα συσχετίζει μεταξύ τους και θα τα περιγράφει με όρους μαθησιακών αποτελεσμάτων ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο αποκτήθηκαν. Έτσι όπως «ομολόγησε» κι η ίδια η υπουργός , «oι εργοδότες θα μπορούν να συγκρίνουν προσόντα από διαφορετικές μαθησιακές διαδρομές και θα διευκολύνονται στην επιλογή προσωπικού».
Το κυνήγι εφ’ όρου ζωής διάφορων «μορφών μάθησης», οι οποίες θα διαμορφώνουν την προσωπική μας «μαθησιακή διαδρομή» θα αποτελέσει ένα σύγχρονο καπιταλιστικό ανταγωνιστικό ανθρωποφάγο spor ,επικερδές για τους εμπόρους της γνώσης κι επικερδέστερο για τους αγοραστές της εργατικής δύναμης. Συνδυασμένο μ’ ένα πλαίσιο γρήγορης περιστροφής του εργατικού δυναμικού , η εργοδοσία ελαστικοποιεί αφάνταστα την αγορά εργασίας αφού καταστρέφει , ξεμπερδεύει και τινάζει κυριολεκτικά στον αέρα το όποιο «άκαμπτο» γι’ αυτήν σύστημα του διπλώματος ,του πτυχίου ή οποιασδήποτε άλλης κατηγοριοποίησης που αναγκαστικά οδηγούσε σε συλλογικές διαπραγματεύσεις οι οποίες εξασφάλιζαν έστω και υποτυπωδώς μισθούς, συνθήκες εργασίας και κοινωνική προστασία!! Τέρμα πια στα πτυχία, τέρμα στα επαγγελματικά δικαιώματα!
Το αποκεντρωμένο σχολείο, το αυτόνομο σχολείο
προθάλαμος του Σχολείου της Αγοράς !!
Η προσαρμογή των συστημάτων Εκπ/σης στους στόχους του παραπάνω σχεδίου περνά από το προίκισμα και της Εκπ/σης με παρόμοια χαρακτηριστικά όπως αυτά της αγοράς εργασίας. Ελαστικοποιημένη, προσαρμόσιμη κι ανταγωνιστική !!
Βασικοί πυλώνες στήριξης κι ανάπτυξης των παραπάνω χαρακτηριστικών αποτελούν η αποκέντρωση κι αυτονομία των σχολικών μονάδων με την ταυτόχρονη προώθηση της μαθησιακής κινητικότητας των νέων, αλλαγές στον τρόπο διδασκαλίας, επιμόρφωση κι αξιολόγηση των Εκπ/κών καθώς και σύνδεση του σχολείου με τον κόσμο των επιχειρήσεων.
Το αποκεντρωμένο κι αυτόνομο σχολείο, προσφέρει πολλά περιθώρια ελιγμών, επιτρέπει συνεργασίες με επιχειρήσεις απαλλάσσει το κράτος απ ‘ την υποχρέωσή του να εξασφαλίζει δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, απαξιώνει με γρήγορους ρυθμούς την ολοκληρωμένη μόρφωση , επιδρά και προετοιμάζει τις μαθητικές συνειδήσεις στο να είναι ευέλικτοι κι εύκαμπτοι στις απαιτήσεις της αγοράς. Προκρίνεται ένα σχολείο διαφοροποιημένο, κατηγοριοποιημένο με πλήρως εξατομικευμένη εκπαίδευση ακόμα και στο επίπεδο της ίδιας της τάξης !!
Το νέο σχολείο ………….. είναι αρκετά παλιό με νέες ταξικές συνταγές !!
Η σχολική τσάντα φεύγει ………… το portfolio έρχεται !!!
Προς αυτή την κατεύθυνση για την αναμόρφωση του σχολείου και την πλήρη διαφοροποίησή του ήταν και οι πρόσφατες προτάσεις του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), υπό τον Γ. Μπαμπινιώτη. Στο πλαίσιο των αναλυτικών προγραμμάτων διακρίνεται καθαρά η πρόθεση για εντονότερη ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων ακόμα και των μαθητών της κάθε τάξης, για ένα σύστημα «εξατομικευμένης» εκπαίδευσης.
Μαθήματα επιλογής, «ανοιχτό κατά 10%» αναλυτικό πρόγραμμα (που θα καθορίζεται δηλαδή σε κάθε σχολείο κατά το δοκούν), «κατάλογος εγκεκριμένων διδακτικών πακέτων» από τον οποίο η κάθε σχολική μονάδα θα επιλέγει ποιο πακέτο θα διδαχθεί στους μαθητές της, δημιουργία ζωνών ………. Γι' αυτό εξάλλου προτείνουν την καθιέρωση «ατομικού φακέλου μαθητή» όπου θα καταγράφονται τα πάντα σε σχέση με την πορεία του, τις επιδόσεις και τη συμπεριφορά του.
Πλήρης εναρμόνιση κι αντιστοίχιση του Εκπ/κού σχολικού τοπίου με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Ατομικό Μητρώο Διά Βίου Μάθησης και σούπα καταρτίσεων για τον εργαζόμενο, ατομικό φάκελο και portfolio για το μαθητή!!
Γι’ αυτό το μοντέλο του σχολείου και το χειραγωγημένο μαθητή – πολίτη προκρίνεται και η «καθιέρωση ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας παράλληλα προς τη συμβατική», πασπαλισμένη με μπόλικες καινοτόμες δράσεις!! Συνεχείς θα είναι οι εκγυμνάσεις των μαθητών στο ψάξιμο πληροφοριών στα προσωπικά τους lap top για την οικοδόμηση της ατομικής τους , προσωπικής τους γνώσης. Προσαρμόζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο ο εκκολαπτόμενος αυριανός εργαζόμενος και υπευθυνοποιείται απέναντι στη συνεχή περιπλάνησή του στα σοκάκια της διά βίου μάθησης και κατάρτισης!! Εκπ/κό τοπίο που απαραίτητα θα συμπληρωθεί με την επιμόρφωση των Εκπ/κών τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου τους και την αξιολόγησή τους.
Σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις καθώς κι η ΕΕ σχεδιάζουν για το κεφάλαιο την Εκπ/ση που του ταιριάζει. Οι Εκπ/κοί, οι γονείς , οι μαθητές , οι φοιτητές και σπουδαστές όμως, βρίσκονται στην άλλη όχθη, έχουν άλλα συμφέροντα. Η πάλη για το 12χρονο υποχρεωτικό ενιαίο δημόσιο και δωρεάν σχολείο, δωρεάν επαγγελματικές σχολές υψηλού επιπέδου, ο αγώνας για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, είναι ο δρόμος που μπορεί να τους εξασφαλίσει την εκπαίδευση που τους αξίζει.
ΜΑΡΤΗΣ 2010
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
"Λεφτά υπάρχουν",
"Λεφτά ξέρουμε ότι βρίσκονται και για τον πολίτη αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση",
"Πρώτη μας προτεραιότητα η ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών",
"Μείωση των τιμολογίων των κρατικών επιχειρήσεων",
" Να χτυπήσουμε την ακρίβεια",
"Δίκαιο φορολογικό σύστημα".
Θα αναρωτιέστε ποιος τα λέει αυτά. Δείτε το παρακάτω (προεκλογικό) βίντεο. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που συνεχίζουν να πιστεύουν στο ΠΑ.ΣΟσιαλιστικό.Κ.; (δεν συμπεριλαμβάνω στο ερώτημα λαμόγια και "κλαδικές").
"Λεφτά ξέρουμε ότι βρίσκονται και για τον πολίτη αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση",
"Πρώτη μας προτεραιότητα η ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών",
"Μείωση των τιμολογίων των κρατικών επιχειρήσεων",
" Να χτυπήσουμε την ακρίβεια",
"Δίκαιο φορολογικό σύστημα".
Θα αναρωτιέστε ποιος τα λέει αυτά. Δείτε το παρακάτω (προεκλογικό) βίντεο. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που συνεχίζουν να πιστεύουν στο ΠΑ.ΣΟσιαλιστικό.Κ.; (δεν συμπεριλαμβάνω στο ερώτημα λαμόγια και "κλαδικές").
ΓΡΑΜΜΑ Σ΄ ΕΝΑΝ ΨΗΦΟΦΟΡΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Φίλε εγώ σε καταλαβαίνω. Τουλάχιστον προσπαθώ. Να καταλάβω πώς σκέφτεσαι. Να συμπάσχω. Γιατί στο κάτω κάτω εσένα κορόιδεψαν. Εμείς το λέγαμε από πριν ότι έρχεται θύελλα μέτρων ανεξάρτητα απ΄ το ποιος θα εκλεγεί. Δεν μπορεί κανείς να σε κατηγορήσει που πίστεψες ή που έλπιζες κάπου.
Σε καταλαβαίνω όταν παθαίνεις σοκ απ΄ το επιχείρημα «Ο λαός ψήφισε. Το ΠΑΣΟΚ έχει την κοινωνική συναίνεση». Γιατί εσύ δεν ψήφισες ΠΑΣΟΚ για να πάρει αυτά τα μέτρα. Έλπιζες κάτι καλύτερο. Δε διεκδικούσες με την ψήφο σου κάτι χειρότερο, σαν αυτά τα μέτρα. Κι όποτε σου δοθεί η ευκαιρία μου λες «αν το ήξερα δε θα τους ψήφιζα». Τώρα είναι αργά. Βγάλε τα συμπεράσματά σου.
Σε καταλαβαίνω λοιπόν όταν «βγάζεις νύχια» κι επιτίθεσαι σ΄ όλους τους γύρω σου για να μη δεις ότι φταις εσύ. Ή μάλλον η αφελής και εύπιστη επιλογή σου. Δεν είναι κι εύκολο, γιατί νιώθεις προδομένος. Δεν είναι εύκολο, γιατί νιώθεις ότι «σ΄ έπιασαν κότσο». Ότι «σου πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες».
Σε καταλαβαίνω όταν θέλεις να σπάσεις την τηλεόραση την ώρα που λέει ο «δικός σου» ότι τον βρίσκεις στο δρόμο και του λες «πάρε και το μισθό μου». Ή όταν βγαίνουν τα γκάλοπ ότι συμφωνείς με τα μέτρα. Βγάλε συμπεράσματα για τα γκάλοπ, γι αυτούς που τα φτιάχνουν και για τη σκοπιμότητα που κάθε φορά υπηρετούν.
Σε καταλαβαίνω που δε θες να δεις ειδήσεις και προτιμάς οτιδήποτε άλλο. Δηλαδή ότι δείχνει το χαζοκούτι. Τι να δεις ; Αυτόν που ψήφισες, να σε φτύνει ; Αυτόν που εμπιστεύτηκες, να σε κλέβει ; Αυτόν που σε παρακαλούσε προεκλογικά, να σου πουλάει τώρα τσαμπουκά ; Τι να δεις ; Αλλά κι αυτοί αυτό προσπαθούν. Να μη δεις αυτά που δε θέλουν. Να βλέπεις την τσόντα με τη Τζούλια, αλλά να μη δεις τις δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, που «κρύφτηκαν» τηλεοπτικώς πίσω απ΄ τα γιαούρτια που πέταξαν στα μούτρα του Παναγόπουλου κάποιοι συνένοχοί του.
Σε καταλαβαίνω που ψάχνεις δικαιολογίες κι επιχειρήματα. Που αναγκάζεσαι να αναπαράγεις τα περί πουλήματος της Ακρόπολης. Αναμασάς αυτά για το κωλοδάχτυλο της Αφροδίτης. Πιστεύεις ότι θα μας βοηθήσει ο Ομπάμα ή η Μέρκελ. Είναι σπαρταρίσματα. Πάντα έτσι γίνεται όταν κάποιος χάσει το έδαφος κάτω απ΄ τα πόδια του. Όταν δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί. Όταν πιάνεται απ΄ όπου βρει.
Σε καταλαβαίνω ακόμα που κοντεύεις να σκάσεις όταν βλέπεις ότι αυτή την πολιτική του ΠΑΣΟΚ τη στηρίζει ο Μητσοτάκης, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Κι απορείς : «Πώς έφτασες εσύ εκεί ; Και πώς μπορείς και το ανέχεσαι ;» Μην το παίρνεις προσωπικά. Δεν έφτασες εσύ εκεί. Το ΠΑΣΟΚ κατάντησε εκεί. Απλώς εσύ αρνήθηκες να το δεις στις προηγούμενες εκλογές. Κι αν δεν το αντέχεις, σταμάτα να το ανέχεσαι. Πάντα υπάρχει τρόπος.
Σε καταλαβαίνω όταν έχεις την ανάγκη να μιλήσεις για τα «Ρετιρέ». Αυτά που έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο και στις πρώην ΔΕΚΩ, τότε που εσύ δε δέχτηκες να μπεις στο λούκι του ρουσφετιού. Αυτά τα ρετιρέ που αποτελούν χρόνια τώρα το στρατό του ΠΑΣΟΚ μέσα στο εργατικό κίνημα. Αυτά τα ρετιρέ που χρησιμοποιήθηκαν για να αλλοιωθεί ο συσχετισμός δυνάμεων στη ΓΣΕΕ. Αυτά τα ρετιρέ που τώρα το ΠΑΣΟΚ τα «χρησιμοποιεί» σαν άλλοθι για να «σου κλείνει τα μάτια» και να σου κλέψει το μισθό σου και το δώρο σου.
Σε καταλαβαίνω όταν ψάχνεις ακόμα να βρεις στηρίγματα μέσα στο ΠΑΣΟΚ και χαίρεσαι με τη στημένη «παράσταση» του Παπουτσή. Παράσταση που στόχο έχει να αφομοιώσει τη δική σου δυσαρέσκεια και να απορροφήσει τους αναμενόμενους κραδασμούς απ΄ το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Σκέψου όμως : το Μανώλη της Ν.Δ. πόσο τον πίστευες επί κυβέρνησης Ν.Δ. ; Τόσο πρέπει να πιστεύεις και τον Παπουτσή.
Σε καταλαβαίνω όταν δεν έχεις διάθεση να πιστέψεις και να εμπιστευτείς κανέναν. Όταν σε προδίδει αυτό που πίστεψες, είναι το χειρότερο. Εμείς όμως δε σου φταίξαμε. Η λογική «όλοι ίδιοι είναι» μπορεί να είναι το πρώτο που σου έρχεται, αλλά ξέρεις ότι είναι λάθος. Ξέρεις ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Και ξέρεις και ποιοι ... «δεν είναι ίδιοι». Δε θα σου πω ότι «εμείς είμαστε οι καλύτεροι, εμείς αγωνιζόμαστε για σένα» και άλλα τέτοια. Δε χρειάζεται. Έχεις την εμπειρία και το κριτήριο να το δεις μόνος σου. «Το ΄χεις» μέσα σου. Όπως όλοι οι Έλληνες. Όπως όλοι οι αγωνιστές.
Σε καταλαβαίνω που είσαι σαν να μην έχεις αίμα στις φλέβες σου. Σαν να μην έχεις διάθεση για τίποτα. Πάντα μετά από μια ήττα, σαν αυτή «που έφαγες» εσύ απ΄ το κόμμα που εμπιστεύτηκες, έρχεται περίοδος περισυλλογής και αμηχανίας. Φρόντισε να βγεις απ΄ αυτή πιο ώριμος, πιο αποφασιστικός και λιγότερο αφελής και ευκολόπιστος.
Σε καταλαβαίνω που μοιάζεις σαν να έχασες κάθε επαφή με τη λογική. Η δική σου λογική σε έκανε να εμπιστευτείς το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα αποδείχτηκε λάθος αυτή η λογική του «ρεαλισμού» και του «εφικτού». Η λογική του «ευρωμονόδρομου». Επόμενο είναι μέχρι να ισορροπήσεις πάλι και να βρεις μια «νέα λογική», να μείνεις λίγο μετέωρος. Ας ελπίσουμε ότι το διάστημα αυτό θα είναι μικρό.
Σε καταλαβαίνω κι όταν λες αυθόρμητα «στους γιατρούς να τα δώσουν». Μη νιώθεις τύψεις. Όλος ο κόσμος το λέει. Αλλά αυτοί θάχουν να δώσουν ακόμα και στους γιατρούς. Κι οι υπουργοί, κι οι δημοσιογράφοι, κι οι βιομήχανοι, κι όλοι αυτοί που «παίρνουν το ψωμί απ΄ το τραπέζι και κηρύττουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάνε θυσίες» που λέει κι ο Μπρεχτ.
Σε καταλαβαίνω και που είσαι έτοιμος να πεις ότι «Είναι χειρότεροι απ΄ τη Δεξιά». Όχι. Δεν είναι χειρότεροι. Ίδιοι είναι. Απλώς είναι πιο επικίνδυνο το ΠΑΣΟΚ γιατί έχει εσένα που έλεγες κάποτε ότι είσαι αριστερός. Κι έχεις ακόμα κάποια τέτοια στοιχεία. Είναι πιο επικίνδυνο γιατί έχει τον έλεγχο στα συνδικάτα που «φυλάνε τσίλιες» για να μπει η κυβέρνηση κι η ΕΕ να κλέψει το σπίτι του καθενός μας. Που όποτε θέλει το ΠΑΣΟΚ συμβάλλουν στα ίσια στο να προλειαίνουν το έδαφος για το πέρασμα της όποιας πολιτικής έχει παραγγελθεί απ΄ τις Βρυξέλλες.
Τα ίδια φίλε περνάω κι εγώ. Και απ΄ τη μια θέλω να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να σε ... χέσει επειδή μας πήρες στο λαιμό σου. Απ΄ την άλλη όμως λέω «τι φταίει αυτός; Αυτός είναι μεγαλύτερο θύμα. Αυτός τους είχε πιστέψει κιόλας». Και σου ρίχνω όχι δίκιο, αλλά ελαφρυντικά και κατανόηση. Προσπαθώ να σε ερμηνεύσω. Όλα αυτά τα καταλαβαίνω.
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς να πιστεύεις ακόμα σήμερα οτιδήποτε άλλο εκτός απ΄ τη λογική σου, την εμπειρία σου, το ένστικτό σου και το συναίσθημα σου ;
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μην έχεις αντιληφθεί ότι ο φόβος που καλλιεργούν έχει στόχο εσένα και τις πιθανές αντιδράσεις σου που αυτές ακριβώς φοβούνται ;
Τι έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι αυτή και τι μοιρολατρία ; Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να μην εμπιστεύεσαι τις δυνάμεις σου, τη χώρα σου, το λαό της, παρά να εμπιστεύεσαι περισσότερο δέκα γελοίους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους γιατί δουλεύουν τον κόσμο και πληρώνονται απ΄ το κεφάλαιο για να το κάνουν καλά ;
Τι ήττα είναι αυτή και τι υποταγή ; Αν σε ρωτήσει ο γιος σου μεθαύριο : «τι έκαναν οι Έλληνες το 1821» τι θα του πεις ; Πήγαιναν στις Βρυξέλλες και στο Μέτερνινχ για βοήθεια ; Θεωρούσαν σαν συμφέρον του λαού το συμφέρον των Τούρκων και των Κοτσαμπάσηδων ; Ποιά ιστορία σου δίδαξε αυτή την υποταγή και τη μοιρολατρία ; Ποιά ιστορία σου είπε ότι «εθνικό» είναι το συμφέρον των πλουσίων και των ξένων κι όχι το συμφέρον του λαού και της χώρας ;
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς ακόμα να αναμασάς παγκαλικής έμπνευσης επιχειρήματα ενάντια στο ΚΚΕ, όταν είναι πια προφανές το γιατί όλοι αυτοί οι εχθροί του εισοδήματός σου επιτίθενται στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ : είναι οι μόνοι φορείς που έμειναν στην Ελλάδα ( για να μη πω στην Ευρώπη ) να υπερασπίζονται τα δικά σου αυτονόητα και της οικογένειάς σου.
Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται μη νοιάζεσαι για τα παιδιά σου και το μέλλον τους. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να μην μπορείς να καταλάβεις ούτε τα νούμερα. Π.χ. ότι
- το ενεργητικό των τραπεζών αυξήθηκε κατά 300 δισ. την τελευταία 5ετία - όσο δηλαδή και το δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Και καταγράφηκε για το 2009 στα 580 δισ. ευρώ. Δηλαδή χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν κατά 116 φορές (!) την προχτεσινή αφαίμαξη που υπέστη ο λαός.
- Ότι ας πούμε οι καταθέσεις των μεγάλων επιχειρήσεων στις τράπεζες αυξήθηκαν στην 5ετία κατά 117 δισ. και το Νοέμβρη του 2009 καταγράφηκαν στα 277 δισ. ευρώ. Ποσό που «ανήκει» σε μια χούφτα εκμεταλλευτές και θα μπορούσε να καλύψει κατά 57 φορές τη νέα ληστεία εναντίον εκατομμυρίων εργαζομένων.
- Ότι οι 166 εισηγμένες κερδοφόρες εταιρείες στο Χρηματιστήριο ομολόγησαν κέρδη 11,8 δισ. ευρώ για το 2009. Κι ότι η κυβέρνηση αντί να κόβει τους μισθούς των εργαζομένων, θα μπορούσε με μια απλή κίνηση να φορολογήσει αυτή τη δράκας με 45% επί των κερδών της και να εισπράξει πάνω από 5 δισ. που έψαχνε και τα πήρε από σένα !
- Ότι το ενεργητικό των μεγαλύτερων επιχειρήσεων στη χώρα έχει φτάσει στα 700 δισ. ευρώ για το 2009. Πακτωλός που θα μπορούσε να αποτρέψει κατά 145 φορές (!) την κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων.
- Ότι οι ανείσπρακτοι φόροι αγγίζουν σήμερα τα 30 δισ. ευρώ με τη μερίδα του λέοντος να τη χρωστούν οι Ανώνυμες Εταιρείες και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Οφειλές που αν δεν τις «χάριζε» η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχουν σωθεί κατά 6 φορές οι μισθοί των εργαζομένων.
- Τα 28 δισ. ευρώ που χάρισαν στις τράπεζες φτάνουν και περισσεύουν κατά 5 φορές για να μην επιβληθεί η βαρβαρότητα.
Σε καταλαβαίνω όταν παθαίνεις σοκ απ΄ το επιχείρημα «Ο λαός ψήφισε. Το ΠΑΣΟΚ έχει την κοινωνική συναίνεση». Γιατί εσύ δεν ψήφισες ΠΑΣΟΚ για να πάρει αυτά τα μέτρα. Έλπιζες κάτι καλύτερο. Δε διεκδικούσες με την ψήφο σου κάτι χειρότερο, σαν αυτά τα μέτρα. Κι όποτε σου δοθεί η ευκαιρία μου λες «αν το ήξερα δε θα τους ψήφιζα». Τώρα είναι αργά. Βγάλε τα συμπεράσματά σου.
Σε καταλαβαίνω λοιπόν όταν «βγάζεις νύχια» κι επιτίθεσαι σ΄ όλους τους γύρω σου για να μη δεις ότι φταις εσύ. Ή μάλλον η αφελής και εύπιστη επιλογή σου. Δεν είναι κι εύκολο, γιατί νιώθεις προδομένος. Δεν είναι εύκολο, γιατί νιώθεις ότι «σ΄ έπιασαν κότσο». Ότι «σου πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες».
Σε καταλαβαίνω όταν θέλεις να σπάσεις την τηλεόραση την ώρα που λέει ο «δικός σου» ότι τον βρίσκεις στο δρόμο και του λες «πάρε και το μισθό μου». Ή όταν βγαίνουν τα γκάλοπ ότι συμφωνείς με τα μέτρα. Βγάλε συμπεράσματα για τα γκάλοπ, γι αυτούς που τα φτιάχνουν και για τη σκοπιμότητα που κάθε φορά υπηρετούν.
Σε καταλαβαίνω που δε θες να δεις ειδήσεις και προτιμάς οτιδήποτε άλλο. Δηλαδή ότι δείχνει το χαζοκούτι. Τι να δεις ; Αυτόν που ψήφισες, να σε φτύνει ; Αυτόν που εμπιστεύτηκες, να σε κλέβει ; Αυτόν που σε παρακαλούσε προεκλογικά, να σου πουλάει τώρα τσαμπουκά ; Τι να δεις ; Αλλά κι αυτοί αυτό προσπαθούν. Να μη δεις αυτά που δε θέλουν. Να βλέπεις την τσόντα με τη Τζούλια, αλλά να μη δεις τις δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, που «κρύφτηκαν» τηλεοπτικώς πίσω απ΄ τα γιαούρτια που πέταξαν στα μούτρα του Παναγόπουλου κάποιοι συνένοχοί του.
Σε καταλαβαίνω που ψάχνεις δικαιολογίες κι επιχειρήματα. Που αναγκάζεσαι να αναπαράγεις τα περί πουλήματος της Ακρόπολης. Αναμασάς αυτά για το κωλοδάχτυλο της Αφροδίτης. Πιστεύεις ότι θα μας βοηθήσει ο Ομπάμα ή η Μέρκελ. Είναι σπαρταρίσματα. Πάντα έτσι γίνεται όταν κάποιος χάσει το έδαφος κάτω απ΄ τα πόδια του. Όταν δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί. Όταν πιάνεται απ΄ όπου βρει.
Σε καταλαβαίνω ακόμα που κοντεύεις να σκάσεις όταν βλέπεις ότι αυτή την πολιτική του ΠΑΣΟΚ τη στηρίζει ο Μητσοτάκης, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Κι απορείς : «Πώς έφτασες εσύ εκεί ; Και πώς μπορείς και το ανέχεσαι ;» Μην το παίρνεις προσωπικά. Δεν έφτασες εσύ εκεί. Το ΠΑΣΟΚ κατάντησε εκεί. Απλώς εσύ αρνήθηκες να το δεις στις προηγούμενες εκλογές. Κι αν δεν το αντέχεις, σταμάτα να το ανέχεσαι. Πάντα υπάρχει τρόπος.
Σε καταλαβαίνω όταν έχεις την ανάγκη να μιλήσεις για τα «Ρετιρέ». Αυτά που έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο και στις πρώην ΔΕΚΩ, τότε που εσύ δε δέχτηκες να μπεις στο λούκι του ρουσφετιού. Αυτά τα ρετιρέ που αποτελούν χρόνια τώρα το στρατό του ΠΑΣΟΚ μέσα στο εργατικό κίνημα. Αυτά τα ρετιρέ που χρησιμοποιήθηκαν για να αλλοιωθεί ο συσχετισμός δυνάμεων στη ΓΣΕΕ. Αυτά τα ρετιρέ που τώρα το ΠΑΣΟΚ τα «χρησιμοποιεί» σαν άλλοθι για να «σου κλείνει τα μάτια» και να σου κλέψει το μισθό σου και το δώρο σου.
Σε καταλαβαίνω όταν ψάχνεις ακόμα να βρεις στηρίγματα μέσα στο ΠΑΣΟΚ και χαίρεσαι με τη στημένη «παράσταση» του Παπουτσή. Παράσταση που στόχο έχει να αφομοιώσει τη δική σου δυσαρέσκεια και να απορροφήσει τους αναμενόμενους κραδασμούς απ΄ το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Σκέψου όμως : το Μανώλη της Ν.Δ. πόσο τον πίστευες επί κυβέρνησης Ν.Δ. ; Τόσο πρέπει να πιστεύεις και τον Παπουτσή.
Σε καταλαβαίνω όταν δεν έχεις διάθεση να πιστέψεις και να εμπιστευτείς κανέναν. Όταν σε προδίδει αυτό που πίστεψες, είναι το χειρότερο. Εμείς όμως δε σου φταίξαμε. Η λογική «όλοι ίδιοι είναι» μπορεί να είναι το πρώτο που σου έρχεται, αλλά ξέρεις ότι είναι λάθος. Ξέρεις ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Και ξέρεις και ποιοι ... «δεν είναι ίδιοι». Δε θα σου πω ότι «εμείς είμαστε οι καλύτεροι, εμείς αγωνιζόμαστε για σένα» και άλλα τέτοια. Δε χρειάζεται. Έχεις την εμπειρία και το κριτήριο να το δεις μόνος σου. «Το ΄χεις» μέσα σου. Όπως όλοι οι Έλληνες. Όπως όλοι οι αγωνιστές.
Σε καταλαβαίνω που είσαι σαν να μην έχεις αίμα στις φλέβες σου. Σαν να μην έχεις διάθεση για τίποτα. Πάντα μετά από μια ήττα, σαν αυτή «που έφαγες» εσύ απ΄ το κόμμα που εμπιστεύτηκες, έρχεται περίοδος περισυλλογής και αμηχανίας. Φρόντισε να βγεις απ΄ αυτή πιο ώριμος, πιο αποφασιστικός και λιγότερο αφελής και ευκολόπιστος.
Σε καταλαβαίνω που μοιάζεις σαν να έχασες κάθε επαφή με τη λογική. Η δική σου λογική σε έκανε να εμπιστευτείς το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα αποδείχτηκε λάθος αυτή η λογική του «ρεαλισμού» και του «εφικτού». Η λογική του «ευρωμονόδρομου». Επόμενο είναι μέχρι να ισορροπήσεις πάλι και να βρεις μια «νέα λογική», να μείνεις λίγο μετέωρος. Ας ελπίσουμε ότι το διάστημα αυτό θα είναι μικρό.
Σε καταλαβαίνω κι όταν λες αυθόρμητα «στους γιατρούς να τα δώσουν». Μη νιώθεις τύψεις. Όλος ο κόσμος το λέει. Αλλά αυτοί θάχουν να δώσουν ακόμα και στους γιατρούς. Κι οι υπουργοί, κι οι δημοσιογράφοι, κι οι βιομήχανοι, κι όλοι αυτοί που «παίρνουν το ψωμί απ΄ το τραπέζι και κηρύττουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάνε θυσίες» που λέει κι ο Μπρεχτ.
Σε καταλαβαίνω και που είσαι έτοιμος να πεις ότι «Είναι χειρότεροι απ΄ τη Δεξιά». Όχι. Δεν είναι χειρότεροι. Ίδιοι είναι. Απλώς είναι πιο επικίνδυνο το ΠΑΣΟΚ γιατί έχει εσένα που έλεγες κάποτε ότι είσαι αριστερός. Κι έχεις ακόμα κάποια τέτοια στοιχεία. Είναι πιο επικίνδυνο γιατί έχει τον έλεγχο στα συνδικάτα που «φυλάνε τσίλιες» για να μπει η κυβέρνηση κι η ΕΕ να κλέψει το σπίτι του καθενός μας. Που όποτε θέλει το ΠΑΣΟΚ συμβάλλουν στα ίσια στο να προλειαίνουν το έδαφος για το πέρασμα της όποιας πολιτικής έχει παραγγελθεί απ΄ τις Βρυξέλλες.
Τα ίδια φίλε περνάω κι εγώ. Και απ΄ τη μια θέλω να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να σε ... χέσει επειδή μας πήρες στο λαιμό σου. Απ΄ την άλλη όμως λέω «τι φταίει αυτός; Αυτός είναι μεγαλύτερο θύμα. Αυτός τους είχε πιστέψει κιόλας». Και σου ρίχνω όχι δίκιο, αλλά ελαφρυντικά και κατανόηση. Προσπαθώ να σε ερμηνεύσω. Όλα αυτά τα καταλαβαίνω.
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς να πιστεύεις ακόμα σήμερα οτιδήποτε άλλο εκτός απ΄ τη λογική σου, την εμπειρία σου, το ένστικτό σου και το συναίσθημα σου ;
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μην έχεις αντιληφθεί ότι ο φόβος που καλλιεργούν έχει στόχο εσένα και τις πιθανές αντιδράσεις σου που αυτές ακριβώς φοβούνται ;
Τι έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι αυτή και τι μοιρολατρία ; Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να μην εμπιστεύεσαι τις δυνάμεις σου, τη χώρα σου, το λαό της, παρά να εμπιστεύεσαι περισσότερο δέκα γελοίους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους γιατί δουλεύουν τον κόσμο και πληρώνονται απ΄ το κεφάλαιο για να το κάνουν καλά ;
Τι ήττα είναι αυτή και τι υποταγή ; Αν σε ρωτήσει ο γιος σου μεθαύριο : «τι έκαναν οι Έλληνες το 1821» τι θα του πεις ; Πήγαιναν στις Βρυξέλλες και στο Μέτερνινχ για βοήθεια ; Θεωρούσαν σαν συμφέρον του λαού το συμφέρον των Τούρκων και των Κοτσαμπάσηδων ; Ποιά ιστορία σου δίδαξε αυτή την υποταγή και τη μοιρολατρία ; Ποιά ιστορία σου είπε ότι «εθνικό» είναι το συμφέρον των πλουσίων και των ξένων κι όχι το συμφέρον του λαού και της χώρας ;
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς ακόμα να αναμασάς παγκαλικής έμπνευσης επιχειρήματα ενάντια στο ΚΚΕ, όταν είναι πια προφανές το γιατί όλοι αυτοί οι εχθροί του εισοδήματός σου επιτίθενται στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ : είναι οι μόνοι φορείς που έμειναν στην Ελλάδα ( για να μη πω στην Ευρώπη ) να υπερασπίζονται τα δικά σου αυτονόητα και της οικογένειάς σου.
Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται μη νοιάζεσαι για τα παιδιά σου και το μέλλον τους. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να μην μπορείς να καταλάβεις ούτε τα νούμερα. Π.χ. ότι
- το ενεργητικό των τραπεζών αυξήθηκε κατά 300 δισ. την τελευταία 5ετία - όσο δηλαδή και το δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Και καταγράφηκε για το 2009 στα 580 δισ. ευρώ. Δηλαδή χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν κατά 116 φορές (!) την προχτεσινή αφαίμαξη που υπέστη ο λαός.
- Ότι ας πούμε οι καταθέσεις των μεγάλων επιχειρήσεων στις τράπεζες αυξήθηκαν στην 5ετία κατά 117 δισ. και το Νοέμβρη του 2009 καταγράφηκαν στα 277 δισ. ευρώ. Ποσό που «ανήκει» σε μια χούφτα εκμεταλλευτές και θα μπορούσε να καλύψει κατά 57 φορές τη νέα ληστεία εναντίον εκατομμυρίων εργαζομένων.
- Ότι οι 166 εισηγμένες κερδοφόρες εταιρείες στο Χρηματιστήριο ομολόγησαν κέρδη 11,8 δισ. ευρώ για το 2009. Κι ότι η κυβέρνηση αντί να κόβει τους μισθούς των εργαζομένων, θα μπορούσε με μια απλή κίνηση να φορολογήσει αυτή τη δράκας με 45% επί των κερδών της και να εισπράξει πάνω από 5 δισ. που έψαχνε και τα πήρε από σένα !
- Ότι το ενεργητικό των μεγαλύτερων επιχειρήσεων στη χώρα έχει φτάσει στα 700 δισ. ευρώ για το 2009. Πακτωλός που θα μπορούσε να αποτρέψει κατά 145 φορές (!) την κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων.
- Ότι οι ανείσπρακτοι φόροι αγγίζουν σήμερα τα 30 δισ. ευρώ με τη μερίδα του λέοντος να τη χρωστούν οι Ανώνυμες Εταιρείες και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Οφειλές που αν δεν τις «χάριζε» η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχουν σωθεί κατά 6 φορές οι μισθοί των εργαζομένων.
- Τα 28 δισ. ευρώ που χάρισαν στις τράπεζες φτάνουν και περισσεύουν κατά 5 φορές για να μην επιβληθεί η βαρβαρότητα.
Αλλά δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να μην απεργείς, όταν καίγεται ο κώλος σου μαζί με το δικό μας.
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να κρύβεις, να καταπιέζεις και να εμποδίζεις το θυμό σου και την οργή σου ; Πώς μπορείς και δεν το βγάζεις αυτό που θες να πεις δημόσια ; Πόσα χρόνια θα περιμένεις για να συμφωνήσεις με το Βάρναλη που έλεγε :
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να κρύβεις, να καταπιέζεις και να εμποδίζεις το θυμό σου και την οργή σου ; Πώς μπορείς και δεν το βγάζεις αυτό που θες να πεις δημόσια ; Πόσα χρόνια θα περιμένεις για να συμφωνήσεις με το Βάρναλη που έλεγε :
«Άϊντε θύμα, άϊντε ψώνιο,
άϊντε σύμβολο αιώνιο.
Σαν ξυπνήσεις μονομιάς
Θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Κοίτα οι άλλοι έχουν κινήσει .... »
Μάνος Δούκας
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΤΕ ΚΥΡΙΟΙ
" Τολμώ να πω ότι θέλουμε να είναι ανεξάρτητα τα ελληνικά νησιά και τα αγαπάμε. Οπότε το να τα πουλήσουμε, ή να τα ξεπουλήσουμε, είναι κάτι το οποίο δεν σκεφτόμαστε καν. Αλλά δεν θα βοηθούσε να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα, ξέρετε, θα ήταν απλά μια κίνηση την οποία θα κάναμε, ενώ εμείς θέλουμε να έχουμε μια οικονομία η οποία να λειτουργεί ".
"Bοηθούσε", "απλά μια κίνηση", "τα αγαπάμε" ...
Πάλι καλά που μας αγαπάει γιατί αλλιώς...
Προς ενδιαφερόμενους αγοραστές: Μην απογοητεύεστε, ο άνθρωπος απ΄ότι είδατε το συζητάει το θέμα... Ίσως αν αυξήσετε λίγο την τιμή...
"Bοηθούσε", "απλά μια κίνηση", "τα αγαπάμε" ...
Πάλι καλά που μας αγαπάει γιατί αλλιώς...
Προς ενδιαφερόμενους αγοραστές: Μην απογοητεύεστε, ο άνθρωπος απ΄ότι είδατε το συζητάει το θέμα... Ίσως αν αυξήσετε λίγο την τιμή...
Aristeri Poria
ΟΗΕ - FAO: ΕΚΘΕΣΗ ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ
Του Αντώνη Βλαστάρη *
Στον καιρό της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης με τους φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι και τους πλούσιους να αυγαταίνουν τα ήδη υπερσυσσωρευμένα κέρδη τους, είναι... φυσικό επακόλουθο - κατά τους καπιταλ(η)στές - να αυξάνουν οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών με συνέπεια νέες στρατιές εκατομμυρίων ανθρώπων να μπαίνουν στον στρατό των ήδη δισεκατομμυρίων φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων του πλανήτη.
Και τούτη τη φορά η Έκθεση του FAO (Food and Agriculture Organization / Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας) - που δόθηκε στην δημοσιότητα στη Ρώμη (18/02/2010) - είναι συγκλονιστική. Η Έκθεση αναφέρει πως 100 εκατομμύρια άνθρωποι οδηγήθηκαν στην πείνα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της αύξησης της τιμής των προϊόντων και των υπηρεσιών.
Ο FAO, μέσα από την Έκθεση, προειδοποιεί ότι η αυξανόμενη ζήτηση αγροτικών προϊόντων, οι ανάγκες για χρήση ενεργειακών υλών (παραγωγή ενέργειας) που αυξάνουν συνεχώς ταυτόχρονα με το ολοένα αυξανόμενο κόστος για εισαγωγές αγαθών ενδέχεται να πυροδοτήσουν νέα εκτίναξη των τιμών των τροφίμων.
Τα στοιχεία του FAO
- 100.000.000 και πλέον άνθρωποι οδηγήθηκαν στη φτώχεια και στην πείνα το 2009.
- Αν και οι τιμές των τροφίμων υποχώρησαν σε σχέση με το 2008, εν τούτοις υπήρξε αύξηση 24% σε σχέση με τις τιμές του 2006. Άρα υπάρχει το ενδεχόμενο να προκληθεί "μια επιστροφή σε υψηλότερες τιμές τροφίμων".
- Τα φτωχότερα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού, που ήδη ξοδεύουν για τρόφιμα από 60% έως και 80% του εισοδήματός τους, θα αναλάβουν περισσότερα βάρη εξαιτίας της ραγδαίας αυξανόμενης ανεργίας, τις περικοπές στους μισθούς, στα επιδόματα κ.λπ.
- Ο FAO τέλος εκτιμάει πως η αυξανόμενη ζήτηση για βιοκαύσιμα θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών στο καλαμπόκι αλλά και στα φυτικά έλαια που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή Βιοντήζελ και Βιοαιθανόλης, άρα και στα προϊόντα διατροφής. Όσο για τις τιμές του πετρελαίου που αυξάνουν συνεχώς άμεση συνέπεια θα είναι η νέα πιο μεγάλη αύξηση του κόστους παραγωγής.
Αυτά που δεν λέει ο FAO
O FAO φυσικά, στο ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, κάνει απλά διαπιστώσεις εκθέτοντας τη ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση δισεκατομμυρίων ανθρώπων της Γης, εξαιτίας της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, χωρίς όμως να αναφέρει την αιτία της ραγδαία αυξανόμενης φτώχειας και πείνας. Ο FAO δεν τολμά να ναφέρει το "αίτιο" που είναι η βαρβαρότητα που βιώνει όλος ο κόσμος λόγω του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού, είναι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, είναι η καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών του τρίτου κόσμου, είναι η ίδια η "εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο".
.....................
* Ο Αντώνης Βλαστάρης γεννήθηκε το 1947 στο Περιστέρι Αττικής, από φτωχή εργατική οικογένεια, όπου και τέλειωσε το Λύκειο. Έδωσε εξετάσεις και γράφτηκε στο Φυσικομαθητικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Από το 1977 εργάζεται ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Συνεργάζεται με την εφημερίδα «Νέο Εμπρός» της Λέσβου. Στην αρθρογραφία του ασχολείται με θέματα Παιδείας - λόγω ιδιότητας - αλλά και με άλλα θέματα, όπως εσωτερικά, διεθνή και οικονομικά.
Στον καιρό της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης με τους φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι και τους πλούσιους να αυγαταίνουν τα ήδη υπερσυσσωρευμένα κέρδη τους, είναι... φυσικό επακόλουθο - κατά τους καπιταλ(η)στές - να αυξάνουν οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών με συνέπεια νέες στρατιές εκατομμυρίων ανθρώπων να μπαίνουν στον στρατό των ήδη δισεκατομμυρίων φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων του πλανήτη.
Και τούτη τη φορά η Έκθεση του FAO (Food and Agriculture Organization / Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας) - που δόθηκε στην δημοσιότητα στη Ρώμη (18/02/2010) - είναι συγκλονιστική. Η Έκθεση αναφέρει πως 100 εκατομμύρια άνθρωποι οδηγήθηκαν στην πείνα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της αύξησης της τιμής των προϊόντων και των υπηρεσιών.
Ο FAO, μέσα από την Έκθεση, προειδοποιεί ότι η αυξανόμενη ζήτηση αγροτικών προϊόντων, οι ανάγκες για χρήση ενεργειακών υλών (παραγωγή ενέργειας) που αυξάνουν συνεχώς ταυτόχρονα με το ολοένα αυξανόμενο κόστος για εισαγωγές αγαθών ενδέχεται να πυροδοτήσουν νέα εκτίναξη των τιμών των τροφίμων.
Τα στοιχεία του FAO
- 100.000.000 και πλέον άνθρωποι οδηγήθηκαν στη φτώχεια και στην πείνα το 2009.
- Αν και οι τιμές των τροφίμων υποχώρησαν σε σχέση με το 2008, εν τούτοις υπήρξε αύξηση 24% σε σχέση με τις τιμές του 2006. Άρα υπάρχει το ενδεχόμενο να προκληθεί "μια επιστροφή σε υψηλότερες τιμές τροφίμων".
- Τα φτωχότερα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού, που ήδη ξοδεύουν για τρόφιμα από 60% έως και 80% του εισοδήματός τους, θα αναλάβουν περισσότερα βάρη εξαιτίας της ραγδαίας αυξανόμενης ανεργίας, τις περικοπές στους μισθούς, στα επιδόματα κ.λπ.
- Ο FAO τέλος εκτιμάει πως η αυξανόμενη ζήτηση για βιοκαύσιμα θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών στο καλαμπόκι αλλά και στα φυτικά έλαια που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή Βιοντήζελ και Βιοαιθανόλης, άρα και στα προϊόντα διατροφής. Όσο για τις τιμές του πετρελαίου που αυξάνουν συνεχώς άμεση συνέπεια θα είναι η νέα πιο μεγάλη αύξηση του κόστους παραγωγής.
Αυτά που δεν λέει ο FAO
O FAO φυσικά, στο ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, κάνει απλά διαπιστώσεις εκθέτοντας τη ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση δισεκατομμυρίων ανθρώπων της Γης, εξαιτίας της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, χωρίς όμως να αναφέρει την αιτία της ραγδαία αυξανόμενης φτώχειας και πείνας. Ο FAO δεν τολμά να ναφέρει το "αίτιο" που είναι η βαρβαρότητα που βιώνει όλος ο κόσμος λόγω του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού, είναι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, είναι η καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών του τρίτου κόσμου, είναι η ίδια η "εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο".
.....................
* Ο Αντώνης Βλαστάρης γεννήθηκε το 1947 στο Περιστέρι Αττικής, από φτωχή εργατική οικογένεια, όπου και τέλειωσε το Λύκειο. Έδωσε εξετάσεις και γράφτηκε στο Φυσικομαθητικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Από το 1977 εργάζεται ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Συνεργάζεται με την εφημερίδα «Νέο Εμπρός» της Λέσβου. Στην αρθρογραφία του ασχολείται με θέματα Παιδείας - λόγω ιδιότητας - αλλά και με άλλα θέματα, όπως εσωτερικά, διεθνή και οικονομικά.