ΓΡΑΜΜΑ Σ΄ ΕΝΑΝ ΨΗΦΟΦΟΡΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Φίλε εγώ σε καταλαβαίνω. Τουλάχιστον προσπαθώ. Να καταλάβω πώς σκέφτεσαι. Να συμπάσχω. Γιατί στο κάτω κάτω εσένα κορόιδεψαν. Εμείς το λέγαμε από πριν ότι έρχεται θύελλα μέτρων ανεξάρτητα απ΄ το ποιος θα εκλεγεί. Δεν μπορεί κανείς να σε κατηγορήσει που πίστεψες ή που έλπιζες κάπου.

Σε καταλαβαίνω όταν παθαίνεις σοκ απ΄ το επιχείρημα «Ο λαός ψήφισε. Το ΠΑΣΟΚ έχει την κοινωνική συναίνεση». Γιατί εσύ δεν ψήφισες ΠΑΣΟΚ για να πάρει αυτά τα μέτρα. Έλπιζες κάτι καλύτερο. Δε διεκδικούσες με την ψήφο σου κάτι χειρότερο, σαν αυτά τα μέτρα. Κι όποτε σου δοθεί η ευκαιρία μου λες «αν το ήξερα δε θα τους ψήφιζα». Τώρα είναι αργά. Βγάλε τα συμπεράσματά σου.

Σε καταλαβαίνω λοιπόν όταν «βγάζεις νύχια» κι επιτίθεσαι σ΄ όλους τους γύρω σου για να μη δεις ότι φταις εσύ. Ή μάλλον η αφελής και εύπιστη επιλογή σου. Δεν είναι κι εύκολο, γιατί νιώθεις προδομένος. Δεν είναι εύκολο, γιατί νιώθεις ότι «σ΄ έπιασαν κότσο». Ότι «σου πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Σε καταλαβαίνω όταν θέλεις να σπάσεις την τηλεόραση την ώρα που λέει ο «δικός σου» ότι τον βρίσκεις στο δρόμο και του λες «πάρε και το μισθό μου». Ή όταν βγαίνουν τα γκάλοπ ότι συμφωνείς με τα μέτρα. Βγάλε συμπεράσματα για τα γκάλοπ, γι αυτούς που τα φτιάχνουν και για τη σκοπιμότητα που κάθε φορά υπηρετούν.

Σε καταλαβαίνω που δε θες να δεις ειδήσεις και προτιμάς οτιδήποτε άλλο. Δηλαδή ότι δείχνει το χαζοκούτι. Τι να δεις ; Αυτόν που ψήφισες, να σε φτύνει ; Αυτόν που εμπιστεύτηκες, να σε κλέβει ; Αυτόν που σε παρακαλούσε προεκλογικά, να σου πουλάει τώρα τσαμπουκά ; Τι να δεις ; Αλλά κι αυτοί αυτό προσπαθούν. Να μη δεις αυτά που δε θέλουν. Να βλέπεις την τσόντα με τη Τζούλια, αλλά να μη δεις τις δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, που «κρύφτηκαν» τηλεοπτικώς πίσω απ΄ τα γιαούρτια που πέταξαν στα μούτρα του Παναγόπουλου κάποιοι συνένοχοί του.

Σε καταλαβαίνω που ψάχνεις δικαιολογίες κι επιχειρήματα. Που αναγκάζεσαι να αναπαράγεις τα περί πουλήματος της Ακρόπολης. Αναμασάς αυτά για το κωλοδάχτυλο της Αφροδίτης. Πιστεύεις ότι θα μας βοηθήσει ο Ομπάμα ή η Μέρκελ. Είναι σπαρταρίσματα. Πάντα έτσι γίνεται όταν κάποιος χάσει το έδαφος κάτω απ΄ τα πόδια του. Όταν δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί. Όταν πιάνεται απ΄ όπου βρει.
Σε καταλαβαίνω ακόμα που κοντεύεις να σκάσεις όταν βλέπεις ότι αυτή την πολιτική του ΠΑΣΟΚ τη στηρίζει ο Μητσοτάκης, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Κι απορείς : «Πώς έφτασες εσύ εκεί ; Και πώς μπορείς και το ανέχεσαι ;» Μην το παίρνεις προσωπικά. Δεν έφτασες εσύ εκεί. Το ΠΑΣΟΚ κατάντησε εκεί. Απλώς εσύ αρνήθηκες να το δεις στις προηγούμενες εκλογές. Κι αν δεν το αντέχεις, σταμάτα να το ανέχεσαι. Πάντα υπάρχει τρόπος.

Σε καταλαβαίνω όταν έχεις την ανάγκη να μιλήσεις για τα «Ρετιρέ». Αυτά που έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ στο δημόσιο και στις πρώην ΔΕΚΩ, τότε που εσύ δε δέχτηκες να μπεις στο λούκι του ρουσφετιού. Αυτά τα ρετιρέ που αποτελούν χρόνια τώρα το στρατό του ΠΑΣΟΚ μέσα στο εργατικό κίνημα. Αυτά τα ρετιρέ που χρησιμοποιήθηκαν για να αλλοιωθεί ο συσχετισμός δυνάμεων στη ΓΣΕΕ. Αυτά τα ρετιρέ που τώρα το ΠΑΣΟΚ τα «χρησιμοποιεί» σαν άλλοθι για να «σου κλείνει τα μάτια» και να σου κλέψει το μισθό σου και το δώρο σου.

Σε καταλαβαίνω όταν ψάχνεις ακόμα να βρεις στηρίγματα μέσα στο ΠΑΣΟΚ και χαίρεσαι με τη στημένη «παράσταση» του Παπουτσή. Παράσταση που στόχο έχει να αφομοιώσει τη δική σου δυσαρέσκεια και να απορροφήσει τους αναμενόμενους κραδασμούς απ΄ το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Σκέψου όμως : το Μανώλη της Ν.Δ. πόσο τον πίστευες επί κυβέρνησης Ν.Δ. ; Τόσο πρέπει να πιστεύεις και τον Παπουτσή.

Σε καταλαβαίνω όταν δεν έχεις διάθεση να πιστέψεις και να εμπιστευτείς κανέναν. Όταν σε προδίδει αυτό που πίστεψες, είναι το χειρότερο. Εμείς όμως δε σου φταίξαμε. Η λογική «όλοι ίδιοι είναι» μπορεί να είναι το πρώτο που σου έρχεται, αλλά ξέρεις ότι είναι λάθος. Ξέρεις ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Και ξέρεις και ποιοι ... «δεν είναι ίδιοι». Δε θα σου πω ότι «εμείς είμαστε οι καλύτεροι, εμείς αγωνιζόμαστε για σένα» και άλλα τέτοια. Δε χρειάζεται. Έχεις την εμπειρία και το κριτήριο να το δεις μόνος σου. «Το ΄χεις» μέσα σου. Όπως όλοι οι Έλληνες. Όπως όλοι οι αγωνιστές.

Σε καταλαβαίνω που είσαι σαν να μην έχεις αίμα στις φλέβες σου. Σαν να μην έχεις διάθεση για τίποτα. Πάντα μετά από μια ήττα, σαν αυτή «που έφαγες» εσύ απ΄ το κόμμα που εμπιστεύτηκες, έρχεται περίοδος περισυλλογής και αμηχανίας. Φρόντισε να βγεις απ΄ αυτή πιο ώριμος, πιο αποφασιστικός και λιγότερο αφελής και ευκολόπιστος.

Σε καταλαβαίνω που μοιάζεις σαν να έχασες κάθε επαφή με τη λογική. Η δική σου λογική σε έκανε να εμπιστευτείς το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα αποδείχτηκε λάθος αυτή η λογική του «ρεαλισμού» και του «εφικτού». Η λογική του «ευρωμονόδρομου». Επόμενο είναι μέχρι να ισορροπήσεις πάλι και να βρεις μια «νέα λογική», να μείνεις λίγο μετέωρος. Ας ελπίσουμε ότι το διάστημα αυτό θα είναι μικρό.

Σε καταλαβαίνω κι όταν λες αυθόρμητα «στους γιατρούς να τα δώσουν». Μη νιώθεις τύψεις. Όλος ο κόσμος το λέει. Αλλά αυτοί θάχουν να δώσουν ακόμα και στους γιατρούς. Κι οι υπουργοί, κι οι δημοσιογράφοι, κι οι βιομήχανοι, κι όλοι αυτοί που «παίρνουν το ψωμί απ΄ το τραπέζι και κηρύττουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάνε θυσίες» που λέει κι ο Μπρεχτ.

Σε καταλαβαίνω και που είσαι έτοιμος να πεις ότι «Είναι χειρότεροι απ΄ τη Δεξιά». Όχι. Δεν είναι χειρότεροι. Ίδιοι είναι. Απλώς είναι πιο επικίνδυνο το ΠΑΣΟΚ γιατί έχει εσένα που έλεγες κάποτε ότι είσαι αριστερός. Κι έχεις ακόμα κάποια τέτοια στοιχεία. Είναι πιο επικίνδυνο γιατί έχει τον έλεγχο στα συνδικάτα που «φυλάνε τσίλιες» για να μπει η κυβέρνηση κι η ΕΕ να κλέψει το σπίτι του καθενός μας. Που όποτε θέλει το ΠΑΣΟΚ συμβάλλουν στα ίσια στο να προλειαίνουν το έδαφος για το πέρασμα της όποιας πολιτικής έχει παραγγελθεί απ΄ τις Βρυξέλλες.
Τα ίδια φίλε περνάω κι εγώ. Και απ΄ τη μια θέλω να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να σε ... χέσει επειδή μας πήρες στο λαιμό σου. Απ΄ την άλλη όμως λέω «τι φταίει αυτός; Αυτός είναι μεγαλύτερο θύμα. Αυτός τους είχε πιστέψει κιόλας». Και σου ρίχνω όχι δίκιο, αλλά ελαφρυντικά και κατανόηση. Προσπαθώ να σε ερμηνεύσω. Όλα αυτά τα καταλαβαίνω.

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς να πιστεύεις ακόμα σήμερα οτιδήποτε άλλο εκτός απ΄ τη λογική σου, την εμπειρία σου, το ένστικτό σου και το συναίσθημα σου ;
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μην έχεις αντιληφθεί ότι ο φόβος που καλλιεργούν έχει στόχο εσένα και τις πιθανές αντιδράσεις σου που αυτές ακριβώς φοβούνται ;
Τι έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι αυτή και τι μοιρολατρία ; Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να μην εμπιστεύεσαι τις δυνάμεις σου, τη χώρα σου, το λαό της, παρά να εμπιστεύεσαι περισσότερο δέκα γελοίους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους γιατί δουλεύουν τον κόσμο και πληρώνονται απ΄ το κεφάλαιο για να το κάνουν καλά ;
Τι ήττα είναι αυτή και τι υποταγή ; Αν σε ρωτήσει ο γιος σου μεθαύριο : «τι έκαναν οι Έλληνες το 1821» τι θα του πεις ; Πήγαιναν στις Βρυξέλλες και στο Μέτερνινχ για βοήθεια ; Θεωρούσαν σαν συμφέρον του λαού το συμφέρον των Τούρκων και των Κοτσαμπάσηδων ; Ποιά ιστορία σου δίδαξε αυτή την υποταγή και τη μοιρολατρία ; Ποιά ιστορία σου είπε ότι «εθνικό» είναι το συμφέρον των πλουσίων και των ξένων κι όχι το συμφέρον του λαού και της χώρας ;

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς ακόμα να αναμασάς παγκαλικής έμπνευσης επιχειρήματα ενάντια στο ΚΚΕ, όταν είναι πια προφανές το γιατί όλοι αυτοί οι εχθροί του εισοδήματός σου επιτίθενται στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ : είναι οι μόνοι φορείς που έμειναν στην Ελλάδα ( για να μη πω στην Ευρώπη ) να υπερασπίζονται τα δικά σου αυτονόητα και της οικογένειάς σου.
Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται μη νοιάζεσαι για τα παιδιά σου και το μέλλον τους. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να μην μπορείς να καταλάβεις ούτε τα νούμερα. Π.χ. ότι
- το ενεργητικό των τραπεζών αυξήθηκε κατά 300 δισ. την τελευταία 5ετία - όσο δηλαδή και το δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Και καταγράφηκε για το 2009 στα 580 δισ. ευρώ. Δηλαδή χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν κατά 116 φορές (!) την προχτεσινή αφαίμαξη που υπέστη ο λαός.
- Ότι ας πούμε οι καταθέσεις των μεγάλων επιχειρήσεων στις τράπεζες αυξήθηκαν στην 5ετία κατά 117 δισ. και το Νοέμβρη του 2009 καταγράφηκαν στα 277 δισ. ευρώ. Ποσό που «ανήκει» σε μια χούφτα εκμεταλλευτές και θα μπορούσε να καλύψει κατά 57 φορές τη νέα ληστεία εναντίον εκατομμυρίων εργαζομένων.
- Ότι οι 166 εισηγμένες κερδοφόρες εταιρείες στο Χρηματιστήριο ομολόγησαν κέρδη 11,8 δισ. ευρώ για το 2009. Κι ότι η κυβέρνηση αντί να κόβει τους μισθούς των εργαζομένων, θα μπορούσε με μια απλή κίνηση να φορολογήσει αυτή τη δράκας με 45% επί των κερδών της και να εισπράξει πάνω από 5 δισ. που έψαχνε και τα πήρε από σένα !
- Ότι το ενεργητικό των μεγαλύτερων επιχειρήσεων στη χώρα έχει φτάσει στα 700 δισ. ευρώ για το 2009. Πακτωλός που θα μπορούσε να αποτρέψει κατά 145 φορές (!) την κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων.
- Ότι οι ανείσπρακτοι φόροι αγγίζουν σήμερα τα 30 δισ. ευρώ με τη μερίδα του λέοντος να τη χρωστούν οι Ανώνυμες Εταιρείες και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Οφειλές που αν δεν τις «χάριζε» η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχουν σωθεί κατά 6 φορές οι μισθοί των εργαζομένων.
- Τα 28 δισ. ευρώ που χάρισαν στις τράπεζες φτάνουν και περισσεύουν κατά 5 φορές για να μην επιβληθεί η βαρβαρότητα.

Αλλά δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να μην απεργείς, όταν καίγεται ο κώλος σου μαζί με το δικό μας.
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να κρύβεις, να καταπιέζεις και να εμποδίζεις το θυμό σου και την οργή σου ; Πώς μπορείς και δεν το βγάζεις αυτό που θες να πεις δημόσια ; Πόσα χρόνια θα περιμένεις για να συμφωνήσεις με το Βάρναλη που έλεγε :

«Άϊντε θύμα, άϊντε ψώνιο,
άϊντε σύμβολο αιώνιο.
Σαν ξυπνήσεις μονομιάς
Θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Κοίτα οι άλλοι έχουν κινήσει .... »

Μάνος Δούκας