Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Γραμματεία Νομού Ξάνθης του Π.Α.ΜΕ

Π.Α.ΜΕ. Γραμματεία Νομού Ξάνθης  www.pamexanthis.blogspot.gr
 
 
Σύσκεψη διοργανώνει η ΛΑΪΚΗ επιτροπή Ξάνθης τη Δευτέρα 29/10 στην αίθουσα του εργατικού κέντρου, στις 7:30 μμ με αιχμή τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια και συζήτηση για την ανάπτυξη δράσης για το επόμενο διάστημα:

► Την προετοιμασία νέας απεργίας, μπροστά στην ψήφιση των νέων μέτρων

► Την φοροληστεία με τα χαράτσια της ΔΕΗ και το φορολογικό

► Το τεράστιο πρόβλημα που θ’ αντιμετωπίσουν τα λαϊκά στρώματα με την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης.
 
από το ιστολόγιο της Γραμματείας Νομού Ξάνθης του Π.Α.ΜΕ. www.pamexanthis.blogspot.gr
 
 

Ν.Ε. ΛΕΣΒΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ: ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΛΕΣΒΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΡΟΚΑΣ - IBERDROLA

Είμαστε υπέρ των ΑΠΕ αλλά  με σεβασμό στο περιβάλλον και τον πολιτισμό των περιοχών και τη ζωή και το μέλλον των κατοίκων
 
Συνέντευξη Τύπου έδωσε την προ­ηγούμενη βδομάδα η επιτροπή επιστημόνων που έχει δημιουρ­γήσει η ΝΕ για το ζήτημα των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), με αφορμή και τη συγκέντρωση που προγραμματίζει για την Πέ­μπτη 15 Νοέμβρη 2012, στις 6 το απόγευμα, στο θεατράκι του Φιλοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης (ΦΟΜ).
 
Το μέλος της ΝΕ Βαγγέλης Παλαι­ολόγος, πέρα από τις λεπτομερείς αναφορές του στην καταστροφική αλλοίωση της φυσιογνωμίας του νησιού μας, με τις ανεπίστρεπτες αρνητικές επιπτώσεις στην ανά­πτυξή του, αναφέρθηκε και στις ληστρικές επιπτώσεις της κοινω­νικοοικονομικής πλευράς, καθώς θα κληθούν τα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώσουν μέσω των τιμολογίων της ΔΕΗ, την Rokas – Iberdrola, για την ενέργεια που θα παράγει. Μεταξύ των άλλων ανέφερε συνο­πτικά:
Ρόκας- Iberdrola
-Γιγαντιαία εγκατάσταση 706 MW για τα τρία νησιά Λέσβο, Χίο, Λήμνο
-Για τη Λέσβο 306 MW, 75 για Χίο και 125 για Λήμνο
-Σε όλη την Ελλάδα ο όμιλος Ρόκα με τη μεγαλύτερη κατασκευαστική πείρα, απ’ το 1998 έχει εγκαταστή­σει μόνο 275 MW, σε 18 αιολικά πάρκα, ας γίνουν λοιπόν οι συγκρί­σεις για τα τερατώδη μεγέθη στα νησιά μας.
-Η εγκατεστημένη ισχύ των 306 MW των αιολικών πάρκων Ρόκα κα­λύπτει τέσσερις φορές τις ανάγκες του νησιού μας σε ενέργεια 70-80 MW.
-Σήμερα στο νησί μας παράγεται ήδη ενέργεια από ανανεώσιμες πη­γές γύρω στα 20-25 MW από αιολι­κά πάρκα και φωτοβολταϊκά.
 
Διασύνδεση από «Ρόκα» με το εθνικό σύστημα
Η διασύνδεση είναι αναγκαία και η μόνη λύση. Όμως  ο όμιλος Ρόκα θα κατασκευάσει το υποβρύχιο δίκτυο βάσει μελετών της ΔΕΗ και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτε­χνείου  (που εκπονήθηκαν για τη ΔΕΗ) για να στέλνει το ρεύμα των Α/Γ στο διασυνδεδεμένο δίκτυο της ΔΕΗ, το οποίο θα αγοράζει η ΔΕΗ σε πανάκριβη τιμή 130 ευρώ την MWh όταν το μέσο κόστος παρα­γωγής κλπ ρεύματος είναι 40 ευρώ την MWh. Το δε κόστος για τις Α/Γ (σε νησιά σύμφωνα με στοιχεία του Πανεπι­στήμιου Πειραιά) είναι 30-31 ευρώ την MWh. Δηλαδή 4 φορές πάνω από το κό­στος παραγωγής θα εισπράττει ο Ρόκας.
 
Τι θα εισπράττει ο όμιλος Ρόκα
α) Το χρόνο 706 MW * 4500 h * 130 ευρώ / MWh =413 εκατομμύρια το χρόνο (ο υπολογισμός έγινε με βάσει στοιχείων του Πανεπιστημίου Πει­ραιά)
β) στα είκοσι χρόνια λειτουργίας του 8,268 δις ευρώ.
 
Από ποιον θα τα εισπράξει ο όμι­λος «Ρόκα»
- Από τη ΔΕΗ ασφαλώς και η ΔΕΗ από ποιον άλλον, ασφαλώς από τους καταναλωτές δηλαδή από τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
- Η ΔΕΗ λοιπόν θα χαρατσώσει τους καταναλωτές με αύξηση των λογα­ριασμών της τιμής του ρεύματος και κυρίως του περίφημου τέλους ΑΠΕ (για τις ανανεώσιμες πηγές) το οποίο ας σημειωθεί ότι το χαράτσι αυτό αυξήθηκε στο αστρονομικό ποσοστό κατά 2,813% τα τελευταία τρία χρόνια. (το 2009 ήταν μόλις 30 λεπτά ενώ με πρόσφατη απόφαση της συγκυβέρνησης έφτασε στα 8,74 ευρώ). Να σημειωθεί δε ότι πάνω από 1 εκατομμύριο καταναλωτές αδυνα­τούν αν πληρώσουν σήμερα τους λογαριασμούς τους.
- Ο Ρόκας θα κατασκευάσει τη «Δι­ασύνδεση» σαν εργολάβος με ιδι­αίτερα ψηλές τιμές και πρέπει μετά να το παραδώσει στη ΔΕΗ που έχει τη διαχείριση των δικτύων. Γιατί; Γιατί όχι δημόσιος διαγωνι­σμός;
Ενεργειακή λύση μόνο από ΔΕΗ
1) Η διασύνδεση (καταρχήν της Λέ­σβου) να γίνει μόνο από τη ΔΕΗ με υποβρύχιο καλώδιο αφού η ίδια έχει και τις αντίστοιχες μελέτες.
Τεχνική δυνατότητα: Η ΔΕΗ έχει τεράστια πείρα και τεχνογνωσία, έχει κατασκευάσει μεγάλα έργα (συμβατικά και μη) ας σημειωθεί ότι έχει εξελεκτρίσει όλη την Ελλάδα σαν κρατικομονοπωλι­ακός οργανισμός επομένως ότι δεν μπορεί είναι αστείο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της διασύνδεσης έχει εκπονηθεί μελέ­τη Γενικού Σχεδιασμού Διασύνδε­σης από τον «Διαχειριστή της ΔΕΗ» που είναι θυγατρική εταιρεία της ΔΕΗ για τη διαχείριση των δικτύων. Σ’ αυτή τη μελέτη στηρίζεται η πρό­ταση (το έργο διασύνδεσης) ΡΟΚΑ και αποτελεί τμήμα της γενικής με­λέτης διασύνδεσης. Επίσης η (ΡΑΕ) Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας διαθέτει δύο μελέτες που εκπόνησε το ΕΜΠ για λογαρια­σμό της με τα ίδια αποτελέσματα.
 
1) Χρηματοδότηση
Είναι επίσης αστείο το επιχείρημα ότι η ΔΕΗ δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για το έργο της «Δια­σύνδεσης»… ενώ έχει την οικονομι­κή δυνατότητα να κατασκευάσει… το εργοστάσιο στη Λέσβο, έπειτα έχει τη δυνατότητα καλύτερα από κάθε άλλο να εντάξει το έργο στο ΕΣΠΑ.
 
2) Οφέλη
α. Εξασφάλιση ηλεκτρικής κάλυ­ψης με φθηνή ενέργεια από το δι­ασυνδεδεμένο Εθνικό Σύστημα με 40 ευρώ αντί 130 που θα πληρώνει στο «ΡΟΚΑ».
β. Δε θα χρειαστεί η κατασκευή του νέου εργοστασίου στη Λέσβο.
γ. Θα εξοικονομήσει σημαντικά χρηματικά ποσά αφού δε θα λει­τουργεί το εργοστάσιο των (Η/Ζ) Ηλεκτροπαραγωγών Ζευγών που το κόστος παραγωγής είναι πολύ υψη­λό 175 ευρώ/ΜWh, εξοικονόμηση πάνω από 50 εκατομμύρια. Επομέ­νως θα υπάρξει ταχεία απόσβεση.
δ. Δεν θα χρειαστεί να πληρώνει τα 400 εκατομμύρια το χρόνο (και πάνω από 8 δισ. ευρώ) στον όμιλο Ρόκα- Iberdrola.
ε. Δε θα χρειαστεί επομένως να επιβαρύνει τους λογαριασμούς των καταναλωτών με τα αντίστοιχα χα­ράτσια των 400 εκατομμυρίων για να πληρώνει τα κέρδη της Ρόκα- Iberdrola.
στ.  Μπορεί στη συνέχεια η ΔΕΗ να προχωρεί συμπληρωματικά στην κατασκευή μικρών αιολικών πάρ­κων με σεβασμό στο περιβάλλον και τον πολιτισμό των περιοχών και τη ζωή και το μέλλον των κατοίκων, καθώς και στην αξιοποίηση της γε­ωθερμίας (γεώτρηση Στύψης 800μ. βάθος) και της ηλιακής ενέργειας.
ζ. Θα προκύψουν νέες θέσεις εργα­σίας και θα εμποδιστούν ενδεχομέ­νως απολύσεις.
η. Θα προστατευτεί το νησί μας από την περιβαλλοντική καταστρο­φή που θα συντελεστεί εάν κατα­σκευαστεί το τερατώδες βιομηχα­νικής κλίμακας έργο Α/Π, αιολικών πάρκων και θα δοθεί η δυνατότητα για μια ανάπτυξη στα πλαίσια των δυνατοτήτων και ιδιαιτεροτήτων της ιστορίας και του πολιτισμού του νησιού μας και των ζωτικών συμφερόντων των κατοίκων του.
 
Και τελειώνοντας είπε χαρακτη­ριστικά ότι το ΚΚΕ είναι υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αλλά αυτές πρέπει να γίνονται με σεβασμό στο περιβάλλον, και με στόχο να ελαφρύνουν οικονομικά όσο γίνεται περισσότερο τα λαϊκά νοικοκυριά, γιατί η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευ­μα από το οποίο θα κερδοσκο­πούν οι ιδιώτες.
 
πηγή: neo-empros.net
Μπορείτε να διαβάστε το Φ.978/30.10.2012 εδώ: Νέο Εμπρός Φ.978

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Π.Ε.Κ. ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΛΕΣΒΟΥ


ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ 

 
 
 
 
 
 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Με αφορμή την κινητικότητα που παρουσιάζεται και στο νομό μας, του ναζιστικού, φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, δικαιολογημένα υπάρχει ανησυχία και εγρήγορση από κάποιους Μαζικούς Φορείς του νησιού.

Η διοίκηση του ΠΕΚ στην τελευταία συνεδρίαση με αφορμή την πρόσκληση της ΕΛΜΕ Λέσβου για την δημιουργία αντιφασιστικού δικτύου στο νησί, συζήτησε, κωδικοποίησε και διατύπωσε τις θέσεις που έχει γύρω από το ζήτημα-πρόβλημα του φασισμού-ναζισμού.

Στη προκειμένη περίπτωση συμμεριζόμαστε την ευαισθησία και επικροτούμε την δραστηριότητα που αναπτύσσει η ΕΛΜΕ Λέσβου που και λόγο της ιδιαιτερότητας του χώρου τους, είναι και επιβεβλημένη.

Είναι απαραίτητες οι πρωτοβουλίες που ξεδιπλώνει στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πρέπει να αγκαλιαστούν από όλους τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές, να διευρυνθούν και να γίνουν αντικείμενο παραδειγματισμού από όλα τα σωματεία, μαζικούς φορείς και ιδιαίτερα αυτά που έχουν σχέση και οργανικούς δεσμούς με την νεολαία.

Έχοντας ως αφετηρία ότι ο φασισμός είναι γέννημα του καπιταλισμού. Αποτελεί πολιτική μορφή διαχείρισης του συστήματος, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως η αναστολή της λειτουργίας αστικών θεσμών, η ανοιχτή οργάνωση της βίας και η μαζική ενσωμάτωση λαϊκών στρωμάτων στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους.

Ότι ο φασισμός είναι ιμπεριαλισμός. Για το σκοπό αυτό προκαλεί και πολέμους με στρατιωτικά μέσα, που είναι η άλλη όψη της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης».

Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να ρίξουμε το βάρος της δουλειάς μας, στο δυνάμωμα των συνδικάτων, τον ταξικό προσανατολισμό των συνδικάτων, την ιδεολογική δουλειά στους εργαζόμενους, με σωστά οργανωμένες παρεμβάσεις και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και άλλες μορφές επαφής πριν απ’ όλα με την νεολαία.

Πιστεύουμε ότι το κίνημα δε χρειάζεται επιπλέον μέτωπα που θα αντιπαλεύουν τα συμπτώματα του καπιταλιστικού συστήματος, δίκτυα και σχήματα, τα οποία πολλές φορές ξεκόβονται από τα συνδικάτα και συνήθως αποτελούνται από τα ίδια πρόσωπα. Υπάρχουν τα εργατικά κέντρα, και τα παραρτήματα ΑΔΕΔΥ, τα πρωτοβάθμια συνδικάτα και επιτροπές και μια σειρά σωματεία και μαζικοί φορείς που ασχολούνται με ζητήματα που απασχολούν την λαϊκή οικογένεια. Ποιος ο λόγος ύπαρξης αυτών και ιδιαίτερα σήμερα που η εργατική τάξη και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δέχεται συντονισμένη επίθεση από τις δυνάμεις του κεφαλαίου;

Στα συνδικάτα μέσα χρειάζονται πρωτοβουλίες και πριν απ’ όλα ενημέρωση, ιδεολογική δουλειά στους εργάτες, στους α/α ΕΒΕ και αγρότες, στη νεολαία, στις γυναίκες. Να φτάσουμε σε όλα τα μέλη του συνδικάτου, σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου. Χρειάζεται ταξικός προσανατολισμός σε όλους αυτούς τους χώρους πάνω στο θέμα του φασισμού-ναζισμού, και της αντιμετώπισης των φασιστικών επιθέσεων. Να αναδείξουμε το κύριο ότι γνωστό μόρφωμα της (χρυσής Αυγής) είναι μέρος του συστήματος εξυπηρετεί με θρησκευτική ευλάβεια μόνο το σύστημα.

Κάθε συνδικάτο να γίνει εργαστήρι αντιιμπεριαλιστικού, αντικαπιταλιστικού, αντιφασιστικού αγώνα.

Τέλος θέλουμε να δηλώσουμε ότι με αυτές τις θέσεις μας θα δράσουμε σαν Εργατικό Κέντρο και είμαστε έτοιμοι να δράσουμε από κοινού με σωματεία και επιτροπές, με κάθε συνάνθρωπο μας και φορέα, σε αντιφασιστικές πρωτοβουλίες εκδηλώσεις και για να τσακίσουμε το φασιστικό χέρι που θα απλωθεί σε οποιονδήποτε συνάνθρωπο μας σ' αυτό το νησί, μετανάστη ή ντόπιο, θα πρωτοστατήσουμε σε εκδηλώσεις που θα βοηθούν στο να περιφρουρήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Άλλωστε και στο παρελθόν, στην πράξη το έχουμε αποδείξει.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
 

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ... ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ "ΦΤΙΑΧΝΕΙ" ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Πιθανόν αρκετοί από τους αναγνώστες να θυμούνται την προεκλογική αφίσσα του ΣΥΡΙΖΑ (…“προχωράμε χωρίς αυτούς”…) με τις …
κνίτισσες να εκτελούν χρέη άθελα τους χρέη κομπάρσων στην σχετική φωτό, αφού προφανώς μαζική διαδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τις ανάγκες της φωτογράφησης, απλά δεν υπήρχε.
 
Και οι απατεώνες ξαναχτυπούν, αυτή την φορά στο εξωτερικό! Θαυμάστε αφίσσα για την ομιλία στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ στην …Ιρλανδία, όπου προφανώς φαντάστηκαν πως πέφτει πολύ μακρυά για να τους πάρουν χαμπάρι:

 
Από την μεριά μας, ξαναβάζουμε την ….μη-λογοκριμένη φωτό και τους παραδίδουμε στην χλεύη σας…

 
αναδημοσίευση από redship.wordpress.com και redflyplanet.blogspot.com

ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

 
 
 

Η ΛΑ.Σ. ΒΟΡ. ΑΙΓΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ Δ.Ο.Υ. ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ

 
ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΒΟΡ.ΑΙΓΑΙΟΥ
Προς τον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Β. Αιγαίου
Κύριε Πρόεδρε,
Στις 12 Οκτωβρίου η Επιτροπή Ενοποιήσεων Δ.Ο.Υ. παρουσίασε, στην ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, το πόρισμά της για την κατάργηση 127 Δ.Ο.Υ. στην Ελλάδα  μεταξύ των οποίων 7 βρίσκονται στα νησιά της Περιφέρειάς μας και  συγκεκριμένα: τρεις στη Λέσβου (θα μείνει μόνο αυτή της Μυτιλήνης),  οι Δ.Ο.Υ. της Λήμνου, της Σάμου (δύο) και της Ικαρίας.
Σχετική διάταξη πρόκειται να συζητηθεί ήδη αυτήν την Τετάρτη στη Βουλή.
Είναι ευνόητες οι ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες που θα έχει αυτό το μέτρο, κοντά στα τόσα δεινά που έχει φορτώσει η αντιλαϊκή πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης με πρόσχημα το χρέος, στις πλάτες των κατοίκων των νησιών μας (όσων έχουν απομείνει), όπως και όλου του λαού μας, κάνοντας τους το βίο αβίωτο.
Επί πλέον, με το μέτρο αυτό, δεκάδες εργαζόμενοι, που εργάζονται σήμερα στις καταργούμενες Δ.Ο.Υ. θα ξεσπιτωθούν ή θα μείνουν χωρίς δουλειά με ότι αυτό σημαίνει για τους ίδιους και τι οικογένειές τους.
Φυσικά κοροϊδία αποτελεί και η αντικατάσταση των καταργούμενων Δ.Ο.Υ. από κάποιο κέντρο εξυπηρέτησης, το οποίο απλώς θα ταλαιπωρεί τόσο τους πολίτες όσο και τον  εργαζόμενο που θα απασχολείται σ’αυτό.
Το μέτρο αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι όλα όσα λέγονται για ανάπτυξη των νησιών, νησιωτικότητα και νησιωτική πολιτική αποτελούν άθλιο εμπαιγμό.
Επιβάλλεται κατά τη γνώμη μας, το Περιφερειακό Συμβούλιο να αντιδράσει άμεσα, με έντονο διάβημά του προς την Κυβέρνηση, σ’αυτό το ενδεχόμενο και να απαιτήσει να μην προχωρήσει, στο πνεύμα, εξάλλου και προηγούμενης συζήτησης  που είχαμε  κάνει στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Θεωρούμε επίσης, ότι επιβάλλεται, σε κάθε περίπτωση, να συζητηθεί το θέμα στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου.
Με τιμή
Για τους εκλεγμένους της Λαϊκής Συσπείρωσης Β.Αιγαίου.
 
Στρατής Κόρακας
 
 

 

ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ "ΠΛΟΕΣ ΑΙΓΑΙΟΥ"

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : Οφειλές της ναυτιλιακής εταιρείας «ΠΛΟΕΣ ΑΙΓΑΙΟΥ» και μέτρα για τη σωστή ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών που εξυπηρετούσε
 
23/10/12
 
Προς τον Υπουργό Ναυτιλίας
 
Επανειλημμένες είναι οι καταγγελίες των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ για την ναυτιλιακή εταιρεία  «ΠΛΟΕΣ ΑΙΓΑΙΟΥ» πλοιοκτήτρια εταιρεία του Ε/Γ Ο/Γ «ΣΑΜΟΣ ΣΠΙΡΙΤ».
 
Συγκεκριμένα:
Η εταιρεία εγκατέλειψε απλήρωτους τους ναυτεργάτες μέλη του πληρώματος οι οποίοι εντάχθηκαν από τις 26/9/2011 στο ν. 3816/2010 «Περί εγκατάλειψης στην αλλοδαπή ή ημεδαπή Ελλήνων ναυτικών». Οι ναυτεργάτες αποζημιώθηκαν μέρος των δεδουλευμένων αποδοχών τους (27.389,64ευρώ) από το ΝΑΤ.
 
Μέχρι σήμερα η εταιρεία οφείλει προς το ΝΑΤ το ποσό των 236,771,07 ευρώ (σχ. έγγραφο ΝΑΤ αριθμ. 81963/7-9-2012)από φύλλα εκκαθάρισης ναυτολογίων.
Επίσης υπάρχει δικαστική απόφαση για συντηρητική κατάσχεση στο ποσό των 80.000 ευρώ για τους ναυτεργάτες.
Το πλοίο είχε την επιδοτούμενη δρομολογιακή γραμμή Φούρνοι - Θύμαινα - Άγιος Κήρυκος - Καρλόβασι - Βαθύ με μίσθωμα 5.551,66 ευρώ ανά ταξίδι μέχρι τις 31/10/2011 με την αριθμό92/31-10-2008 σύμβαση ανάθεσης Δημόσιας Υπηρεσίας με το ΥΝΑ δηλαδή η ετήσια επιδότηση έφτανε σε 1.500.000 ευρώ, ενώ η εταιρεία δεν εφάρμοσε την τριετή Σύμβαση και αυτή έχει λήξει από τις 31/10/2011 χωρίς να έχει εκπέσει η εγγυητική επιστολή των 200.000 ευρώ.
Το παραπάνω πλοίο αντικαταστάθηκε από το Ε/Γ «Παναγία Θεολόγος» χωρίς την δυνατότητα μετακίνησης οχημάτων και εμπορευμάτων, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στους κατοίκους των νησιών.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ.Υπουργός:
  • Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει εκπέσει η εγγυητική επιστολή των 200.000 ευρώ;
  • Γιατί δεν έχει προκηρυχθεί μέχρι σήμερα και πότε πρόκειται να γίνει μειοδοτικός διαγωνισμός για την εξυπηρέτηση της δρομολογιακής γραμμής όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία;
  • Ποιες είναι οι ενέργειες των εμπλεκομένων υπηρεσιών (ΝΑΤ, Δ.Ο.Υ. πλοίων) για την είσπραξη των βεβαιωμένων οφειλών από τις ασφαλιστικές εισφορές προς το ΝΑΤ.
Ο βουλευτής
Χρήστος Κατσώτης
 
 

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΣΕ ....


 
 
Δες προσπερνάς ποτέ....
Με τέτοιο φορτηγό μπροστά ας πάμε και ... σημειωτόν !!!!
 
 

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

15.000 υπογραφές, μέσα σε μια εβδομάδα, και    συνεχίζουμε...
Πάνω από 180 μαζικοί φορείς έχουν υπογράψει.  Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται πάνω από 85 Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Σωματεία, περισσότεροι από 80 σύλλογοι εκπαιδευτικών και σύλλογοι φοιτητών -σπουδαστών.


Δήλωσε ΚΑΙ ΕΣΥ την απαίτησή σου να καταργηθούν Μνημόνια και Δανειακές Συμβάσεις υπογράφοντας στην ιστοσελίδα:
katargisimnimonion.kke.gr ή km.kke.gr




Σε ποιά Ευρωπαϊκή Ένωση απένειμαν το Νόμπελ ειρήνης; (Του Νικ. Μόττα *)

imageΗ είδηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο αποδέκτης του βραβείου νόμπελ ειρήνης για το 2012 θα μπορούσε να εκληφθεί ως κακόγουστο αστείο. Είναι όμως αλήθεια! Η νορβηγική επιτροπή που επιλέγει τις υποψηφιότητες για τα γνωστά βραβεία κατέληξε στην απόφαση αυτή με το αιτιολογικό ότι «η ΕΕ και οι προκάτοχοί της συμβάλλουν εδώ και πάνω από έξι δεκαετίες στην προώθηση της ειρήνης, της συμφιλίωσης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη». Πρόκειται για το “τελειωτικό χτύπημα” στην ήδη καταβαραθρωμένη αξιοπιστία του θεσμού των βραβείων νόμπελ ειρήνης. Πριν τρία χρόνια, το 2009, η ίδια επιτροπή είχε φροντίσει να εξευτελίσει την έννοια της ίδιας της “ειρήνης” απονέμοντας το βραβείο στο... νεοεκλεγέντα – τότε - πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.
 
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο: Σε ποιά Ευρωπαϊκή Ένωση απονεμήθηκε το νόμπελ και δεύτερον γιατί – με ποιά κριτήρια – πάρθηκε η απόφαση.
 
 
Για να μην υπάρχουν, λοιπόν, αμφιβολίες ποιά είναι η Ένωση η οποία βραβεύεται για την συμβολή στην «ειρήνη, την συμφιλίωση, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα»...
 
- Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση των 26 εκατομμυρίων ανέργων και των 80 εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών που ζούν στο όριο της φτώχειας.
- Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση των απάνθρωπων μνημονίων λιτότητας που εξαθλιώνουν ολόκληρους λαούς στο όνομα της αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης που την βαφτίζουν “κρίση χρέους”.
- Είναι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση των συμφωνιών του Μάαστριχτ (1992), του Άμστερνταμ (1997), της Νίκαιας (2001), της Λισαβώνας (2007) που ενισχύουν τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο και κουρελιάζουν κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα.
- Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που ως “συμπλήρωμα” του ΝΑΤΟ συμμετείχε ενεργά στις ιμπεριαλιστικές αιματοχυσίες στην Σερβία (1999), το Αφγανιστάν (2001) και τη Λιβύη (2011). Είναι η ίδια Ένωση – των σοσιαλδημοκρατών και των νεοφιλελεύθερων - που ένειπτε τας χείρας της το 2003 όταν οι αμερικανοβρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις, κατά παράβαση κάθε έννοιας του διεθνούς δικαίου, μακέλευαν τον ιρακινό λαό προκαλώντας εκατόμβες αθώων θυμάτων. Είναι η ίδια Ε.Ε. που σήμερα “ζεσταίνει” και πάλι τις μηχανές του πολέμου, αυτην τη φορά στην Συρία, σε συνεργασία και πάλι με τους υπερατλαντικούς συμμάχους της.
Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που, στο πλαίσιο του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” (της κυβέρνησης Μπους), διευρύνει συνεχώς τις κατασταλτικές της πολιτικές (ευρωστρατός, ενίσχυση αρμοδιοτήτων ευρωαστυνομίας-Europol, παρακολουθήσεις και ανακρίσεις υπόπτων, αυστηροποίηση των όρων τις συνθήκης Σέγκεν, στρατόπεδα συγκέντρωσης για μετανάστες, νέα μέσα καταστολής λαϊκών διαδηλώσεων κλπ).
Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση της απαράδεκτης μεταναστευτικής πολιτικής του “Δουβλίνο ΙΙ”, ενός νομικού πλέγματος που κρατάει ουσιαστικά εγκλωβισμένους στις χώρες υποδοχής (συνήθως της ευρωπαϊκής περιφέρειας) τους μετανάστες και πρόσφυγες που επιθυμούν να μεταβούν σε άλλο προορισμό. Μιας πολιτικής που συμβάλλει στην ανάπτυξη δουλεμπορικών κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες περιπλέκοντας ταυτόχρονα τις διαδικασίες παροχής ασύλου σε πρόσφυγες-θύματα συνήθως των ιμπεριαλιστικών πολέμων σε Ασία και Αφρική.
Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση του αντικομμουνιστικού παροξυσμού και της προσπάθειας να εξισωθεί στις συνειδήσεις των λαών ο ναζισμός με τον κομμουνισμό. Θυμίζουμε το αντικομμουνιστικό “μνημόνιο” του Συμβουλίου της Ευρώπης (Πράγα 2006), την “Διακύρηξη της Πράγας” (2008), την πρόταση ευρωβουλευτών για θεσμοθέτηση ημέρας... «μνήμης των θυμάτων του σταλινισμού και του ναζισμού». Αλήθεια, μπορούν να μας απαντήσουν οι εμπνευστές αυτών των – χυδαίων απέναντι στην ιστορία – πρωτοβουλιών ποιά θα ήταν η μοίρα της Ευρώπης εάν τα ναζιστικά στρατεύματα δεν είχαν ηττηθεί από τον σοβιετικό στρατό το Μάη του 1945; Προφανώς, ο επισημοποιημένος και απροκάλυπτος αντικομμουνισμός της, βραβευμένης με νόμπελ ειρήνης πλέον, Ενωμένης Ευρώπης είναι το “ευχαριστώ” στους χιλιάδες πεσόντες, άνδρες και γυναίκες, του Κόκκινου Στρατού που έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη ενάντια στη φασιστική απειλή. Έτσι χτίζεται η «συμφιλίωση και η δημοκρατία» στην Ε.Ε...
 
Γίνεται λοιπόν σαφές ότι τα παραπάνω συνέβαλαν στο να παρθεί η απόφαση για την απονομή του νόμπελ ειρήνης στην Ε.Ε.. Αποτελούν, δηλαδή, «κριτήρια συμβολής στην ειρήνη και τη δημοκρατία» σύμφωνα με την νορβηγική επιτροπή των βραβείων. Άλλωστε τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια έχουν χρησιμοποιηθεί και κατα το παρελθόν, για τη βράβευση συγκεκριμένων προσωπικοτήτων...
 
Είναι τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια για τη βράβευση, το 2007, του Αλ Γκορ, αντιπροέδρου στην κυβέρνηση Μπιλ Κλίντον και υποψηφίου προέδρου των ΗΠΑ το 2000. Λεπτομέρεια: κατά τη διάρκεια της θητείας του Γκορ στο Λευκό Οίκο ο στρατός των ΗΠΑ επιτέθηκε στο Ιράκ (1993), τη Σομαλία (Οκτ. 1993), έλαβε χώρα ο εγκληματικός βομβαρδισμός της Σερβίας (1998-99), πέρασε στο αμερικανικό κονγκρέσο ο νόμος Χέλμς-Μπαρτον (1996) για την ενίσχυση του απάνθρωπου οικονομικού αποκλεισμού της Κούβας, εντατικοποιήθηκε ο ισραηλινός εποικισμός στα Παλαιστινιακά εδάφη.
 
Είναι τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια για τη βράβευση, το 2010, του φιλοαμερικανού κινέζου ακτιβιστή Λιου Σαομπό. Λεπτομέρεια: Ο Σαομπό έχει ενθέρμως υποστηρίξει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ σε Κορέα και Βιετνάμ, “βαφτίζοντας” τους ως πολέμους ενάντια... στον ολοκληρωτισμό. Ο ίδιος «ακτιβιστής της ειρήνης» είχε δημοσίως εκφραστεί υπέρ των πολύνεκρων νατοϊκών στρατιωτικών επεμβάσεων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
 
Έίναι τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια για τη βράβευση, το 1994, του Σιμόν Πέρες, σημερινού προέδρου του Ισραήλ. Λεπτομέρεια: Το 1996, όντας πρωθυπουργός, ο Πέρες είχε διατάξει τον βομβαρδισμό κτιρίου του ΟΗΕ στην πόλη Κανά του νοτίου Λιβάνου όπου είχαν βρει καταφύγιο τουλάχιστον 700 πολίτες. Ο απολογισμός ήταν 106 νεκροί και περισσότεροι απο 110 τραυματίες.
 
Είναι τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια για τη βράβευση, το 2001, του τέως Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Λεπτομέρεια: Πέραν του γεγονότος ότι η θητεία του Ανάν στα Ηνωμένα Έθνη έχει αμαυρωθεί ανεπανόρθωτα από κραυγαλέα οικονομικά σκάνδαλα (βλ. “Πετρέλαιο αντί τροφίμων”), οι ειρηνευτικές του προσπάθειες ήταν είτε ατυχέστατες, είτε ταυτίζονταν με τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα - από την ανάμειξη του στο Κόσοβο μέχρι το περιβόητο σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, τα εγκλήματα στη Ρουάντα και, προσφάτως, στην Συρία.
 
Είναι τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια για τη βράβευση, το 1990, του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Λεπτομέρεια: Ο Γκορμπατσώφ και η περίφημη “περεστροϊκα” του (1985-1991) οδήγησαν στη μεθοδευμένη διάλυση της ΕΣΣΔ κάνοντας πραγματικότητα τα αντεπαναστατικά όνειρα των απανταχού αντικομμουνιστών.
 
Είναι τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια για τη βράβευση, το 1983, του πολωνού αντικομμουνιστή Λεχ Βαλέσα, προέδρου της Πολωνίας (1990-1995). Λεπτομέρεια: Ο Βαλέσα ήταν ο ιδρυτής, το 1980, του αντεπαναστατικού συνδικάτου “Αλληλεγγύη” που εργάστηκε για την «νεοφιλελευθεροποίηση». της Πολωνίας.
 
Είναι τα ίδια, λίγο έως πολύ, κριτήρια για τη βράβευση, το 1973, του Χένρι Κίσινγκερ, υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ στις κυβερνήσεις Νίξον και Φορντ. Λεπτομέρεια: Ο Κίσινγκερ υπήρξε εκ των ενορχηστρωτών του πολέμου στο Βιετνάμ, του πολέμου στο Πακιστάν (1971), του βομβαρδισμού της Καμπότζης, της ανάμειξης της CIA στον εμφύλιο πόλεμο στην Ανγκόλα (1975), του στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Χιλή και της ανατροπής της κυβέρνησης Αλιέντε. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που «ένειπτε τας χείρας του» όταν ο τουρκικός στρατός πραγματοποιούσε την εισβολή στην Κύπρο το 1974 οδηγώντας στη βίαιη διχοτόμηση του νησιού.
 
Αυτά είναι, λοιπόν, τα “κριτήρια” – ή, καλύτερα, οι “λεπτομέρειες” – που καθιστούν κάποιον άξιο να λάβει απ' τη νορβηγική επιτροπή το νόμπελ ειρήνης. Πρόκειται για την ίδια αντίληψη που βαφτίζει «εκδημοκρατισμό» τις γενοκτονικές νατοϊκές στρατιωτικές παρεμβάσεις, που αναγάγει σε «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών υπέρ του κεφαλαίου και της μεγαλοαστικής τάξης, που χρησιμοποιεί την έννοια των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» κατά το δοκούν, ανάλογα με το πως συμφέρει τον διεθνή ιμπεριαλισμό και τους εργολάβους του.
 
Δεν θα συνιστούσε επομένως έκπληξη εάν το επόμενο νόμπελ οικονομίας απονέμονταν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τις “υπηρεσίες” που προσέφερε και προσφέρει στην... ανύψωση του βιοτικού επιπέδου των δοκιμαζόμενων απ' την καπιταλιστική κρίση λαών...
 
* Ο Νικόλαος Μόττας είναι υποψήφιος διδάκτωρ (PhD) Πολιτικής Ιστορίας και Εξωτερικής Πολιτικής. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το Γενάρη του 1984, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους στις Διπλωματικές Σπουδές (Διπλωματική Ακαδημία Λονδίνου) και στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβιβ). Υπήρξε επί τριετία τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη» αρθρογραφώντας γιά διεθνή γεγονότα, ενώ κείμενα του περί ελληνικής, ευρωπαϊκης και διεθνούς πολιτικής έχουν δημοσιευθεί και σε αγγλόφωνες πηγές. Είναι ίδρυτής και διαχειριστής του ελληνικού αρχείου Τσε Γκεβάρα, www.guevaristas.net.
 
 

 πηγή: www.palmografos.com
 

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου : «Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί»!


Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ
στους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου

«Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί»!

 
Αγαπητέ μαθητή, μαθήτρια

 
Μη σκεφτείς ότι κρατάς άλλο ένα χαρτί που μιλά για το μεγάλο ΟΧΙ που γιορτάζουμε κάθε φορά την 28η Οκτωβρίου. Εμείς οι εκπαιδευτικοί του ΠΑΜΕ, μόνο σαν επέτειο και μνημόσυνο δεν το βλέπουμε. Θέλουμε να σου μιλήσουμε για το νόημα και το σημερινό περιεχόμενο που έχει το ΟΧΙ, η Αντίσταση κι η γιορτή.

Σου λένε κάθε φορά στις γιορτές: «Μια χούφτα Έλληνες, αντιμετώπισαν την πιο καλά εξοπλισμένη αυτοκρατορία». Κράτα το. Πίστεψέ το. Αλήθεια είναι: «η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί»....φωνάζουμε ακόμα στους δρόμους. Δεν είναι παντοδύναμοι ούτε οι κατακτητές, ούτε οι ντόπιοι δυνάστες. Ο λαός ενωμένος, οργανωμένος μπορεί να τους νικήσει όλους. Όπως έκανε τότε με τους Ιταλούς. Όπως έκανε τότε με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ που έδιωξε τους Γερμανούς.

Σου λένε καθηγητές στις ομιλίες τους και στο μάθημα: «Το ΟΧΙ το είπε ο λαός». Κάντο πράξη και σήμερα! Το ΟΧΙ απέναντι σε κάθε αυταρχισμό είναι δικαίωμα, είναι υποχρέωσή μας, είναι ανάγκη για να βγει η ιστορία μπροστά. Η απόκρουση των αντιλαϊκών μέτρων σε κάθε εποχή είναι υπόθεση δική σου: του λαού. Όπως ήταν τότε που μια παλλαϊκή επιστράτευση και δράση στήριξε το στρατό στο να αποκρούσει τους Ιταλούς. Όπως ήταν λίγο αργότερα που μια τεράστια διαδήλωση του λαού της Αθήνας ματαίωσε την επιστράτευση και την αποστολή εργαζομένων στα ναζιστικά κάτεργα, που επιχείρησαν οι κατοχικές δυνάμεις. Όπως τώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες βγήκαν στο δρόμο ενάντια στην φτώχεια και την ανεργία, ενάντια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο ΔΝΤ και την τρόικα.

Λέμε εμείς οι καθηγητές στις γιορτές: «ο λαός πήρε τα όπλα». Πράγματι. Θέριεψε τότε πάλι ο γίγαντας λαός για να σπάσει δεσμά κι αλυσίδες όπως λέει κι ένα αντάρτικο τραγούδι. Όπως θεριεύει και σήμερα. Αλλά δε «θέριεψε» όλος ο λαός. Υπήρξαν κι αυτοί οι «ρεαλιστές» που έτρεξαν να κρυφτούν πίσω απ’ τους προστάτες τους Άγγλους κι Αμερικάνους. Υπήρξαν κι άλλοι που πίστεψαν στην παντοδυναμία του αντιπάλου κι έγιναν συνεργάτες των Γερμανών και κουκουλοφόροι που κάρφωναν λαϊκούς αγωνιστές. Και σήμερα θα δεις παρόμοιους «ρεαλιστές» που πιστεύουν ότι «δε γίνεται τίποτα» ή ότι «οι αντίπαλοι είναι παντοδύναμοι κι ανίκητοι». Έχει η ιστορία παραδείγματα να τους δείξεις. Σαν το 1940 και την ηρωική αντίσταση  του λαού μας.

Ακούς για τα αντίποινα που έκαναν οι Γερμανοί στους αντάρτες. Πάντα έτσι γίνεται. Πάντα ο τύραννος προσπαθεί να τρομοκρατεί τους αγωνιστές κι όλο το λαό που τους στηρίζει. Και τότε και τώρα. Τώρα που το κράτος και το παρακράτος τρομάζει με το μέγεθος του κινήματος που αναπτύσσεται κι αναγκάζεται να βγάζει τα «κρυφά χαρτιά του»: τους προβοκάτορες, αναρχοφασίστες-κουκουλοφόρους να χτυπάνε το λαό στις συγκεντρώσεις και τις πορείες. Όπως τότε όμως που οι αντάρτες είχαν οργανώσει την αυτοάμυνα και την προστασία των λαϊκών αγωνιστών, έτσι και τώρα το ΠΑΜΕ περιφρουρεί τις συγκεντρώσεις του κι έχει τη δυνατότητα να απωθεί τους τραμπούκους και τους τρομοκράτες.

Ακούς στο αντάρτικο τραγούδι που λέει : «Το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ την πείνα»… Είναι ακριβώς έτσι: όταν οι κατακτητές έκλεβαν με το ζόρι όλα τα αγαθά που παρήγαγε η Ελληνική γη για να θρέψουν τις μαύρες λεγεώνες τους, το ΕΑΜ οργάνωσε τη μάχη της σοδειάς. Φρουρούσε με τα όπλα του ΕΛΑΣ τα χωράφια και τα χωριά που ο κόσμος μάζευε τη σοδειά του. Ταυτόχρονα βοήθησε κιόλας στο μάζεμα αυτής της σοδειάς. Οργάνωνε συσσίτια στις πόλεις και στα χωριά. Έτσι και σήμερα, που τα φαινόμενα της φτώχειας και της πείνας επανέρχονται μέσα στα σπίτια μας, στους μαθητές του διπλανού θρανίου, στα παιδιά που λιποθυμάνε στα σχολεία απ’ την πείνα. Χρειάζεται πάλι να οργανώσουμε τον αγώνα ενάντια στη φτώχεια.

Χρειάζεται να αγωνιζόμαστε για την κοινωνία των αναγκών και των ονείρων μας. Αυτή που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, στον ελεύθερο χρόνο και θα απαγορεύει την ανεργία, την πείνα, τα ναρκωτικά. Αυτή που οργάνωνε κι ονειρευόταν και το ΕΑΜ: «λαοκρατία» έλεγε τότε το ΕΑΜ. Σήμερα το σύγχρονο περιεχόμενο της πάλης του ΕΑΜ είναι ο αγώνας για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Μια κοινωνία όπου αυτός ο λαός που παράγει τον πλούτο, υλικό και πνευματικό, θα τον δικαιούται και θα τον απολαμβάνει. Δε θα υπάρχουν παράσιτα, τραπεζίτες, βιομήχανοι, κεφαλαιοκράτες που να πίνουν το αίμα και τον ιδρώτα του λαού, που θα κλέβουν τον κόπο τον γονιών σου.   

Ίσως να έχεις ακούσει ότι οι αντάρτες στα μέρη που ελευθέρωναν κατοχύρωναν τη λαϊκή δικαιοσύνη, τη λαϊκή παιδεία, έκαναν θέατρα, πολιτιστικές εκδηλώσεις, κλπ. Αλήθεια είναι. Το ΕΑΜ ήταν ταυτόχρονα μορφωτικό κίνημα. Οργάνωνε μαθήματα και σχολεία που λειτουργούσαν κανονικά στην «Ελεύθερη Ελλάδα» όπως λέγανε τότε τις περιοχές που είχε ελευθερώσει ο ΕΛΑΣ. Το ΕΑΜ έλεγε: «Ένας λαός – μια παιδεία». Όπως και σήμερα που αγωνιζόμαστε για να έχουν όλοι οι μαθητές βιβλίο, σχολείο και δάσκαλο. Για να έχουν όλοι οι μαθητές δικαίωμα στη μόρφωση και στη γνώση, ενάντια στην πολιτική που μετατρέπει το σχολείο σε επιχείρηση και το γονιό και το μαθητή πελάτη σ’ ένα σχολείο της φτηνής κατάρτισης. Που κάνει τη μόρφωση απλησίαστο εμπόρευμα.

Ίσως να έχεις διαβάσει στο σχολείο ή στο σπίτι σου το βιβλίο «Τα ψηλά βουνά». Βιβλίο που θυμάσαι για την ποιότητά του και την ζωντάνια του. Αυτό το βιβλίο μαζί με άλλα παρόμοια ήταν σχολικό βιβλίο που είχε τότε εκδώσει το ΕΑΜ. Σκέψου το σε αντιπαράθεση με τα σημερινά σχολικά βιβλία, που επιχειρούν τη διαστρέβλωση της ιστορίας. Που σου κρύβουν το μεγαλείο της εθνικής αντίστασης και επιχειρούν να σου κρύψουν τις αγωνιστικές σελίδες της αληθινής ιστορίας του λαού μας.

Ψάξτα όλα αυτά. Μάθε !

Είναι η δική σου ιστορία. Κι είναι δίπλα σου. Η ιστορία αυτή είναι ζωντανή ακόμα. Ίσως να είναι ο παππούς κι η γιαγιά σου. Ίσως να είναι η φωτογραφία του σκοτωμένου συγγενή που έχετε στο σαλόνι σας. Και σίγουρα είναι αυτοί οι γέροι που κρατούν το λάβαρο των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης. Η ΠΕΑΕΑ. Αυτοί έγραψαν αυτές τις «λαμπρές σελίδες». Βρες τους. Ρώτα τους. Κάλεσέ τους στο σχολείο σου να σου μιλήσουν γι’ αυτά που έζησαν. Γι’  αυτά που έκαναν και που είναι ανάγκη να τα μαθαίνουμε, γιατί χρειάζεται να τα ζωντανέψουμε με τη νέα αντεπίθεση και αντίσταση της εποχής μας. Για να φέρουμε πιο κοντά τη νίκη του λαού μας στις νέες συνθήκες.

 
Αθήνα 24 Οκτωβρίου 2011
 



 

Επιστολή απολυμένου των καταστημάτων "Metropolis": «..και εγώ δεν έκανα τίποτα»

«Τα χρόνια που το Μετρόπολις  θησαύριζε και έκλεινε χρονιές με κέρδη εκατομμυρίων ποτέ δεν είδα αύξηση. Τότε μου έλεγαν οι συνάδελφοι «μην ανοίγεις ιστορίες, ήμαστε καλά έτσι, εμείς κάνουμε το κέφι μας, εμείς αγαπάμε την μουσική, δεν μας ενοχλεί κανείς» και εγώ δεν έκανα τίποτα.
Μετά το παλιό αφεντικό πούλησε την χρυσή κότα χωρίς να μας διασφαλίσει τίποτα, στο νέο αφεντικό που ήρθε με νέες ιδέες, νέους σκύλους προϊσταμένους, νέες εργασιακές συνθήκες. Και πάλι μου έλεγαν «να επικρατήσει ηρεμία, θα προσαρμοστεί και αυτός, θα δει ότι έτσι δουλεύει το μαγαζί, χωρίς εμάς θα κλείσει» και εγώ πάλι δεν έκανα τίποτα.
 
Όταν άρχισαν τα πρώτα ζόρια και το αφεντικό με το σόι του εξαφανίστηκε, την θέση του πήραν τα σκυλιά-προϊστάμενοι του. Το αφεντικό ήδη είχε καταλάβει ότι είναι καλύτερα να τα κλείσει και να φεσώσει όλο τον κόσμο παρά να πληρώνει τις υποχρεώσεις του. Οι συνάδελφοι έλεγαν «κάνε υπομονή, δεν θα τα κλείσει είναι της δισκογραφίας, κάτι θα κάνει, να άνοιξε στο «Μall» και εγώ κάθισα στα αυγά μου και δεν έκανα τίποτα.
 
Τότε ήταν που σκάσανε οι πρώτες αφίσες εργαζομένων τα πρώτα σχόλια στο διαδίκτυο και μας φώναζαν στα μούτρα μας για το μέλλον που έρχεται. Οι σκύλοι-manager μας καθησύχαζαν, οι συνάδελφοι έσκιζαν τις αφίσες, χλεύαζαν και κορόιδευαν ότι είναι μανίες κάποιων, εγώ με ανησυχία καρτερούσα την λύση από τον ? (ακόμα δεν ξέρω ποιος θα με σώσει) και δεν έκανα τίποτα.
 
Όταν κλείσανε τα μισά μαγαζιά και οι απολύσεις πέφτανε βροχή, ήρθαν σωματεία μαζί με συναδέλφους που καλούσαν σε συλλογικό αγώνα. Παθητικά τους άκουσα, τους παρακολούθησα. Νόμιζα ότι εκπλήρωσα το αγωνιστικό μου καθήκον. Στο μαγαζί άρχισαν να εξαφανίζονται και τα σκυλιά-manager αφήνοντας στην θέση τους κάποιους από τους σκουλήκια-συναδέλφους να λένε ότι «οι διαμαρτυρίες και όχι το καλό αφεντικό θα κλείσουν το μαγαζί, ότι είναι πληρωμένοι συνδικαλιστές, ότι τα μαγαζιά πρέπει να μην τα ενοχλούμε για να κάνουν ταμεία και να σωθεί η επιχείρηση, ότι αυτοί θα μείνουν χωρίς δουλειά» εγώ δεν τους απάντησα, δεν τους μούντζωσα, δεν τους έφτυσα δεν τους σφαλιάρισα, δεν έκανα τίποτα.
 
Όταν έμειναν δύο μαγαζιά, βρέθηκα απολυμένος στο δρόμο κρατώντας ένα πανό. Πάλι κάποιοι είπαν να μην έρθουμε σε σύγκρουση με τους συναδέλφους που δουλεύουν (ναι ρε, αυτούς που είναι εργοδοτικοί, αυτοί που ρίχνουν λάσπη σε αυτούς που αντιστέκονται, αυτούς που βοηθάνε το αφεντικό να κλείνει μαγαζιά, αυτούς που ξέχασαν τις φιλίες τους παλιούς συναδέλφους, αυτά τα σκουλήκια) εγώ πάλι δεν είπα τίποτα. Δεν είπα «στο διάολο να πάτε σκουλήκια». Δεν έκανα τίποτα.
 
Όταν το αφεντικό τα έκλεισε όλα και άνοιξε μια τρύπα για να πουλήσει ότι του απόμεινε θέλοντας να πάρει και τα τελευταία ευρώ, τα σκουλήκια χάρηκαν. Τα σκουλήκια πάντα χαίρονται όταν βρίσκουν μια τρύπα να χωθούν. Κάποιοι είπαν «όλα έχουν τελειώσει, δεν θα πάρουμε τίποτα πια». Τα σκουλήκια στο μαγαζί γελούσαν νηστικά συνεχίζοντας την λάσπη, μπας και αναγνωριστεί το έργο τους από το αφεντικό και εγώ απ’ έξω έκλαιγα νηστικός.
 
Και πάλι κάποιοι είπαν «έτσι είναι αυτά τα πράγματα, όλη η κοινωνία στα ίδια σκατά είναι, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε την διαφορά» εγώ δεν έκανα τίποτα. Δεν μπήκα στο μαγαζί να το κλείσω 2-3 μέρες, δεν πήγα με το αντίσκηνο έξω από την επιθεώρηση εργασίας, δεν έπιασα τα σκουλήκια από το λαιμό, δεν πήγα στο αφεντικό να τα πούμε αφού έχουμε χαθεί εδώ και 2 χρόνια. Δεν έκανα τίποτα.
 
Επειδή το πολύ τίποτα μου έχει κάτσει στο λαιμό και δεν μπορώ να πάρω ανάσα, δεν μπορώ να περιμένω το αύριο. Τώρα, σήμερα θα τα κάνω όλα μαζεμένα για να μην γίνω ένα τίποτα. Τώρα αφεντικά, σκύλοι και σκουλήκια θα δουν τι μπορεί να κάνει κάποιος που δεν έχει τίποτα να χάσει, που δεν έχει τίποτα στην τσέπη, που δεν έχει τίποτα στο στομάχι. Τώρα δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω από το να σας κυνηγάω συνέχεια. Τώρα είμαι έτοιμος να μην αφήσω τίποτα για αύριο, να μην αφήσω τίποτα δικό μου σε άλλους, να μην αφήσω τίποτα να το κάνουν άλλοι για μένα, να μην αφήσω τίποτα όρθιο».
 
από το blog  "καράβι κόκκινο"