Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

"Καταζητείται το φασιστόμουτρο ο παπ(π)άς"

Είσαι ο Αμβρόσιος και ακούς ότι καταζητείται από την αστυνομία ο φασίστας Παπ(π)άς.
Μέχρι να καταλάβεις, σου κόβεται ή δε σου κόβεται το αίμα ;
 
 
 
 

Τοπική Γραμματεία Π.Α.ΜΕ. Λέσβου: ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ στο ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 4 Οκτώβρη στην Πλ.ΣΑΠΦΟΥΣ στις 6:30 μ.μ.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 
στις 4 ΟΚΤΩΒΡΗ στην Πλατεία ΣΑΠΦΟΥΣ στις 6:30 το απόγευμα
Καμιά αναμονή στα νέα βάρβαρα μέτρα!
Βιομήχανοι, τραπεζίτες, μονοπωλιακοί όμιλοι, Τρόικα, κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν, μας έχουν κάνει τη ζωή μαρτύριο και φέρνουν κόλαση. Η συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες για το πρωτογενές πλεόνασμα, ή για το κούρεμα του χρέους δε σε αφορά. Μην ξεγελιέσαι, μην πιστεύεις σε παραμυθια. Τα δίνουν όλα για την κερδοφορία των μονοπωλίων,στραγγίζουν το λαό, σφίγγουν ακόμα περισσότερο τη μέγγενη της εκμετάλλευσης! Αν δε συναντήσουν εμπόδια θα προχωρήσουν ακάθεκτοι στην υλοποίηση του σχεδιασμού τους.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή! Μόνο με αγώνα, με οργάνωση, με μαζικότητα, με αντοχή, με συνέχεια, μπορούμε να απαντήσουμε. Δεν έχουμε δοκιμάσει ακόμα τη δύναμή μας.
 
Αν δεν τους σταματήσουμε, θα μας γονατίσουν!
Να δοκιμάσουμε τώρα τη δύναμή μας
Μας θέλουν στη δουλειά με 300ευρώ. Προετοιμάζουν το έδαφος με νέα μέτρα για να επιβάλουν τους νέους μισθούς πείνας.Ήδη σήμερα με 300 ευρώ και λιγότερο δουλεύουν τα παιδιά μας, οι νέοι εργαζόμενοι. Απελευθερώνουν τις απολύσεις. Μας θέλουν στη δουλειά ήλιο με ήλιο, τσακίζουν το 8ωρο,καταργούν την Κυριακή αργία. Καταργούν τις επικουρικές συντάξεις, τσακίζουν τα εφάπαξ, ετοιμάζουν νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις, επιπλέον μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές.
Ακολουθούν νέα άγρια μέτρα σε όλα τα επίπεδα που θα πατήσουν πάνω στα προηγούμενα. Ό,τι μέτρα φρενάρονται από τους αγώνες σε προηγουμένους γύρους, έρχονται σε επομένους, πιο επιθετικά. Το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, ο πολλαπλασιασμός των ατομικών συμβάσεων είναι το εργαλείο για να πετύχουν πιο εύκολα τις επιδιώξεις τους. H επίθεση που κάνουν δεν έχει τέλος!
 
Μπορούμε να τους σταματήσουμε;
Στις 4 Οκτώβρη μπορούμε να κάνουμε το πρώτο βήμα. Μπορούμε να τους σταματήσουμε, αν πάρουμε αποφάσεις. Αν πιο πριν,σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, συζητήσουμε πλατιά με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις. Αν κάθε εργάτης και εργάτρια πάρει θέση,κάνει προτάσεις, πάρει ευθύνες. Όταν τα σωματεία μπουν αποφασιστικά μπροστά στην οργάνωση του αγώνα, στην οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε κλάδο,παραμερίζοντας κάθε συμβιβασμένο και φοβισμένο συνδικαλιστή. Μπορούμε, εφόσον βάλουμε αποφασιστικό τέλος στον συνδικαλισμό που έβαζε και βάζει πλάτη για να υλοποιούνται αυτές οι πολιτικές,που σπέρνει το δηλητήριο του συμβιβασμού και της υποταγής των εργαζόμενων.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε, όταν το καθημερινό αυθόρμητο σιχτίρισμα, το «φτάνει πια,δεν αντέχουμε» γίνει σύνθημα αγώνα και οργάνωσης σε κάθε εργοστάσιο, τόπο δουλειάς, σε κάθε συνοικία. Μπορούμε όταν περάσουμε το φόβο στο απέναντι στρατόπεδο.Όταν η κυβέρνηση και οι εργοδότες μας βρουν μπροστά τους οργανωμένους και αποφασισμένους.
Σ’ αυτό τον αγώνα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ μπαίνουν μπροστά και καλούν κάθε σωματείο να πάρει αποφάσεις συμμετοχής.
Το συλλαλητήριο στις 4 Οκτώβρη μπορεί να αποτελέσει σταθμό για την κλιμάκωση των αγώνων. H πίεση που ασκούν οι κινητοποιήσεις, οι απεργίες, η δύναμη της αντίστασης και των αγώνων ανησυχεί το κράτος των μονοπωλίων, τα κόμματά του. Αυτό που χαρακτήριζε πάντα τις νικηφόρες μάχες δεν ήταν μόνο η μορφή, ή η διάρκεια των αγώνων. Η μαζικότητα των διαδηλώσεων σε κάθε πόλη, η οργάνωση των εργατών, η αποφασιστικότητα, η αντοχή, η πίστη στο δίκιο, η συμμαχία, είναι αυτά που κρίνουν τις μάχες.
Οι αγώνες που έχουμε κάνει ως σήμερα, δεν πάνε χαμένοι. Μας γεμίζουν εμπειρία. Ως τώρα πίεζαν, δυσκόλευαν, καθυστερούσαν μέτρα. Όμως είναι ανάγκη να μπούμε σε νέα φάση αγώνων, πιο επιθετικών.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους σε εγρήγορση και αγώνα.
Ή θα υποταχτούμε και θα τα σαρώσουν όλα, ή θα τους πάρουμε στο κυνήγι.
 
Όσο υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση, λύτρωση δε μπορεί να υπάρχει. Τα μνημόνια θα είναι μόνιμα και διαρκείας. Στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ πρέπει να απαντήσουμε με ενιαία λαϊκή αντεπίθεση, με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα.
 
Αγώνας εδώ και τώρα για να υπερασπίσουμε τη ζωή μας!
Όχι άλλες θυσίες για το λαό.
 
Όσοι σπέρνουν αυταπάτες γλυκοκοιτώντας την κάλπη, λέγοντας πως έχουν το μαγικό φίλτρο που θα πείσει τους δανειστές, φοβούνται την πραγματική λαϊκή αντίδραση.Φοβούνται τους αγώνες που βάζουν στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, την εξουσία των μονοπωλίων.
Όσα η εργατική τάξη με αγώνες και θυσίες κατέκτησε σε έναν αιώνα, προσπαθούν να τα ισοπεδώσουν. Είναι αισχρό ψέμα ότι με μια αλλαγή κυβέρνησης ο λαός θα επανακτήσει ότι έχασε. Απαιτείται σκληρή σύγκρουση στους κλάδους, στους τόπους δουλειάς. Εκεί που συγκρούεται η πολιτική των επιχειρηματικών ομίλων με την πολιτική που συμφέρει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα δεν είναι μάχη εικόνας και εντυπώσεων, αλλά σκληρός ταξικός πόλεμος που έχει νικητές και χαμένους. Και ο λαός δεν πρέπει να βγει χαμένος!
ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ!
Αγώνας ρήξης και ανατροπής!
 
Όλοι μαζί όσοι υποφέρουμε σήμερα, εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες, μπορούμε να αποτρέψουμε την αντιλαϊκή επίθεση. Να διεκδικήσουμε μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Να βάλουμε μπρος για αξιοπρεπείς μισθούς,για μια ζωή με δικαιώματα για εμάς και τα παιδιά μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων,της ΕΕ και το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΣΤΙΣ 4 ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΠΦΟΥΣ ΣΤΙΣ 6:30 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
ΤΟΠΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ Λέσβου του ΠΑΜΕ
 
 

Aνοιχτή γραμμή ΣΚΑΙ μέσω Ευαγγελάτου, Πορτοσάλτε, Χατζή με Χρυσή Αυγή - "ρίξτο στο ΚΚΕ"

ΣΚΑΙ - Ευαγγελάτος, Πορτοσάλτε, Χατζής αμέσως "πιάνουν" το σύνθημα και προσπαθούν να συνδέσουν τον δολοφόνο με το Κ.Κ.Ε.

Aνοιχτή γραμμή Ευαγγελάτου Χρυσής Αυγής - "ρίξτο στο ΚΚΕ"

Σε άλλη συνομιλία, οι χρυσαυγίτες προσπαθούν να συνδέσουν τον Ρουπακιά με το ΚΚΕ. Συνομιλούν η «Τέλα» με ένα μέλος της Χρυσής Αυγής τον «Μάκη» και δείχνουν ως κατάλληλο γι' αυτήν την δουλειά τον συλληφθέντα Γιώργο Τσακανίκα:
 
Τέλα: Ενα χάλι, ένα χάλι είμαι, δε σηκώθηκα χάζεψα λίγο εκεί πέρα και αυτά δεν μπορώ είμαι πολύ χάλια.
Μάκης: Τίποτα θα πω τον Τσακανίκα να πούνε στον Τσακανίκα να ψάξει μήπως συνομιλούσε με το ΚΚΕ, μήπως ήταν ξένος πράκτορας και να το ρίξουμε εκεί ρε παιδάκι μου.
 
 


Διαβάστε επίσης για τις συμβουλές που είχε δώσει: Πορτοσάλτε προς Κασιδιάρη: «Βρείτε τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα»
 

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Το Σωματείο Ξενοδοχουπαλλήλων Ικαρίας - Φούρνων για την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού



Άγιος Κήρυκος  28/09/2013  
Για την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού
Την Παρασκευή 27 Σεπτέμβρη ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού. Ήταν  η μέρα που το ξενοδοχειακό και τουριστικό κεφάλαιο κορύφωσαν τους πανηγυρισμούς για τη φετινή καλή τουριστική χρονιά, με το ρεκόρ αφίξεων των 17,5 εκατ. τουριστών και των 11,5 δισ. ευρώ εσόδων. Ήταν η μέρα που η κυβέρνηση επανέλαβε  για άλλη μια φορά ότι ο τουρισμός μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, για το πόσο κοντά είμαστε στην επιδιωκόμενη ανάπτυξη. Αυτό που δεν θα μας πει κανείς τους είναι:
 
Πόσα από τα 11,5 δισ. πήγαν στους εργαζόμενους ή στους χιλιάδες απελπισμένους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου;
Πόσοι από τους εργαζόμενους στη χώρα, τους φτωχούς αγρότες, τους μικρομαγαζάτορες έκαναν διακοπές στα ξενοδοχεία τους ή έκαναν έστω ένα μπάνιο στις δεκάδες κλειστές παραλίες τους.
 
Να τους τα πούμε εμείς από τα στοιχεία που οι ίδιοι δημοσιεύουν:
 
762 εκατ. ευρώ αυξήθηκαν τα ταξιδιωτικά έσοδα μόνο το πρώτο 7μηνο του 2013 (στοιχεία Τράπεζας της Ελλάδος).
3,6% λιγότεροι εργαζόμενοι βρήκαν δουλειά (το β΄ τρίμηνο του 2013) σε μια χρονιά ρεκόρ αφίξεων (στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ).
 
Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από μας πόσοι σακατεύτηκαν Φέτος  στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, πίσω από τη βιτρίνα των ακριβών τους ξενοδοχείων, πόσοι και πόσες παραιτήθηκαν μη μπορώντας να αντέξουν την εντατικοποίηση, δουλεύοντας 1 εργαζόμενος για 5.
 
Κι όσοι παρέμειναν μέχρι σήμερα ακόμη περιμένουν να πληρωθούν ή στην καλύτερη περίπτωση πληρώθηκαν με 400 και 500 ευρώ.
Το 73% του ελληνικού λαού δεν πήγε καθόλου διακοπές και το υπόλοιπο 27% "βολεύτηκε" σε συγγενικά και φιλικά σπίτια.
 
Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα σήμερα, αλλά δεν τελειώνει εδώ.  Το ακόμη χειρότερο είναι αυτό που μας περιμένει από δω και μπρος:  Πάνω από 200 χιλιάδες εργαζόμενοι του κλάδου θα περάσουν ένα χειμώνα χωρίς επίδομα ανεργίας. Από αυτούς η κυβέρνηση θα απαιτήσει να πληρώσουν τη ΔΕΗ, το νερό, τις δόσεις τους στην εφορία, τα νέα χαράτσια, το εισιτήριο στα νοσοκομεία, τα φάρμακα, τη μόρφωση των παιδιών τους. Οι περισσότεροι από αυτούς θα παραμείνουν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι για ολόκληρη τη σεζόν.
 
Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι θα κληθούν από τους ξενοδόχους να δεχτούν και νέα μείωση μισθών μετά το Γενάρη του 2014, όταν και λήγει η ΣΣΕ, για να "τονώσουν την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού", να διασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη "για αυτούς που θα σώσουν την ελληνική οικονομία".

Οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό, που δουλεύουν ήδη με μεροκάματα πείνας κάτω κι από τα 586 ευρώ, θα πεταχτούν στην ανεργία, είτε γιατί οι επιχειρηματίες αφού τους ξεζούμισαν θα επιλέξουν να αρπάξουν την τζάμπα εργασία των νέων από προγράμματα μαθητείας, είτε γιατί θα κλείσουν ακόμη μερικές χιλιάδες μικρομάγαζα που δεν θα αντέξουν τον ανταγωνισμό των μεγάλων αλυσίδων. Όσοι συνεχίσουν τη δουλειά, θα βιώσουν τη συνηθισμένη για τον κλάδο ανασφάλιστη δουλειά, την εκ περιτροπής εργασία, το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα.
Πάνω σε αυτό τον καμβά η κυβέρνηση και ο ΣΕΤΕ έχουν σχεδιάσει με τη βοήθεια της Ε.Ε τον "Τουριστικό Στρατηγικό Σχεδιασμό 2021", με νέες επιδοτήσεις, αλλαγές χρήσεις γης, ιδιωτικοποιήσεις και παραχωρήσεις λιμανιών, ακτών, δασών κλπ. Από αυτόν το σχεδιασμό μένουν έξω οι εργαζόμενοι που δεν θα κάνουν διακοπές και αναψυχή. Μέρος αυτών θα δώσουν ιδρώτα και αίμα για να χτιστεί το νέο τουριστικό τοπίο, που θα έχει χώρο για όλο και λιγότερους, εκπροσώπους των πολυεθνικών, της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας. Αυτό που λένε "ποιοτικό τουρισμό", αλλά δεν είναι τίποτε άλλο από ακριβό και σαθρό εμπόρευμα, που δεν εξυπηρετεί την ανάγκη για αναπλήρωση της εργατικής δύναμης για τον εργάτη, τις ανάγκες του λαού, την ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού.  Αυτόν τον τουρισμό γιορτάζουν όσοι έχουν επιβάλει αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.
 
Εμείς οι εργαζόμενοι του κλάδου έχουμε καθήκον και υποχρέωση να αναδείξουμε όχι μόνο τα προβλήματα και τα αδιέξοδα που δημιουργεί ο δικός τους καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης για το λαό, αλλά και τη δική μας θέση σαν παραγωγοί αυτού του πλούτου. Διεκδικούμε:
Το επίδομα ανεργίας των εποχικών που το κόβουν για να το δώσουν με τη μορφή τζάμπα δουλειάς στους ξενοδόχους.
Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζόμενους στα Ξενοδοχεία και στον Επισιτισμό, χωρίς μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων και με κάλυψη των απωλειών που είχαμε από την εφαρμογή της προηγούμενης ΣΣΕ για τα ξενοδοχεία. Να επανέλθει η υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ.

Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που υποχρεώνουν την πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου σε 80 χρόνια δουλειάς για την κατώτατη σύνταξη. Επαναφορά των ΒΑΕ σε όσες ειδικότητες καταργήθηκαν.
Να σφραγιστούν τα βιβλιάρια ασθενείας των ανέργων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Κατάργηση των φόρων και χαρατσιών που ληστεύουν το ήδη πενιχρό μας εισόδημα.
Αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Υγεία και Πρόνοια για όλους.

Αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Παιδεία για τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Καλούμε τους εργαζόμενους του κλάδου στις συνελεύσεις των επόμενων ημερών για να συζητήσουμε και να οργανώσουμε από κοινού την αντίδραση μας .

Η  ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Δελτίο Τύπου της Πανσαμιακής Επιτροπής Αγώνα για την Παιδεία


ΠΑΝΣΑΜΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σάμος, 28 Σεπτέμβρη 2013


Την Παρασκευή 27 Σεπτέμβρη στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημαρχίας έγινε σύσκεψη για την Παιδεία ύστερα από πρόσκληση του Εργατικού Κέντρου Σάμου, του Νομαρχιακού Τμήματος Σάμου της ΑΔΕΔΥ και της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων.
 
Σε αυτήν παρευρέθηκαν εκπρόσωποι σωματείων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, συλλόγων γονέων, φοιτητικών συλλόγων, γυναικείων συλλόγων, λαϊκών επιτροπών και μαζικών φορέων του λαϊκού κινήματος του νησιού μας.
 
Μέσα από τη συζήτηση, εισηγητικά αλλά και από τις τοποθετήσεις, αναδείχθηκε ότι τα μέτρα και η πολιτική που όλα αυτά τα χρόνια εφαρμόζουν για την παιδεία κυβέρνηση, Ε.Ε. και μονοπώλια  είναι αντιλαϊκή και υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Ότι το «νέο σχολείο» δεν είναι το σχολείο των αναγκών μας, αλλά είναι το σχολείο της αγοράς και συγκεκριμένα της καπιταλιστικής αγοράς το οποίο έχει σαν στόχο να είναι εναρμονισμένο με τις «σύγχρονες» εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα που βιώνει σήμερα η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και αυτό περνάει και μέσα από το περιεχόμενο της μόρφωσης.  Ότι η επίθεση αυτή είναι σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (προσχολική, α’ βάθμια, β’ βάθμια, ανώτατη).
 
Εκφράστηκε στήριξη στον αγώνα των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Η αντίθεση στο κλείσιμο σχολείων και την διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών, αλλά κύρια η  ανάγκη ενιαίας λαϊκής αντεπίθεσης με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων όλων των κλάδων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα με τα λαϊκά στρώματα, αφού ενιαία είναι και η επίθεση που δεχόμαστε.
 
Έχοντας την πεποίθηση ότι η Παιδεία είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης - μονοπωλίων – ΕΕ πρέπει να απαντήσουμε με την ενιαία πάλη εργαζομένων – ανέργων - γονιών - εκπαιδευτικών – μαθητών – φοιτητών – αγροτών – γυναικών - αυτοαπασχολούμενων ενάντια σε αυτή την πολιτική: Για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Για αξιοπρεπείς μισθούς. Για ένα σχολείο και μια παιδεία που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει, για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες χωρίς το βραχνά των μονοπωλίων και της Ε.Ε., με το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει. Γι αυτό πρέπει να δημιουργηθεί κοινό λαϊκό μέτωπο απέναντι σε αυτή την πολιτική και να δώσουμε οργανωμένους και μαζικούς αγώνες με αντοχή και συνέχεια.
 
Βάση όλων αυτών συγκροτήθηκε ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ για την ΠΑΙΔΕΙΑ με κυρίαρχο το παραπάνω περιεχόμενο. Προοπτική αγώνα του η φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.
 
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ αποτελείται από εκπροσώπους και μέλη των παρακάτω φορέων: του Εργατικού Κέντρου Σάμου, του Νομαρχιακού Τμήματος Σάμου της ΑΔΕΔΥ, της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Σάμου, των Φοιτητικών Συλλόγων της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, της ΕΛΜΕ, της Προοδευτικής Κίνησης Γυναικών Σάμου, των Συλλόγων Γονέων του Λυκείου Μαραθοκάμπου και του γενικού Λυκείου του Βαθιού, ενώ είναι «ανοιχτή» σε κάθε φορέα και σύλλογο που συμφωνεί με το πλαίσιο και του στόχους της.
 
Διεκδικητικό πλαίσιο της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ είναι η:
Ø Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή δημόσια και δωρεάν για όλα τα παιδιά
Ø Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, ενιαίο, 12χρονο, υποχρεωτικό σχολείο
Ø Δημόσιες και δωρεάν επαγγελματικές σχολές μετά το σχολείο
Ø Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν.
Ø Να μην κλείσει κανένα νηπιαγωγείο καμιά συγχώνευση – κλείσιμο σχολικής μονάδας σε Σάμο και Ικαρία. Καμιά τάξη πάνω από 20 παιδιά.
Ø Να ανοίξουν τα ειδικά σχολεία τώρα με μόνιμο προσωπικό.
Ø Κανένα νήπιο κανένα βρέφος έξω απ τα σχολεία.
Ø ΟΧΙ στο νέο νόμο για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Να τον καταργήσουμε στην πράξη.
Ø Καμία απόλυση – διαθεσιμότητα. Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων. Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών και βοηθητικού προσωπικού (σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες κλπ) για την κάλυψη όλων των κενών.
Ø Όχι στο έτος μαθητείας και την απλήρωτη εργασία.
Ø Να διασφαλιστεί η συνέχεια των σπουδών στους μαθητές της Β και Γ τάξης των ΕΠΑΛ (ειδικότητες που καταργούνται).
Ø Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για το επάγγελμα.
Ø Έκτακτη χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών για κάλυψη όλων των λειτουργικών δαπανών (πετρέλαιο κλπ). Σύγχρονα και ασφαλή κτήρια.
Ø Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη της λαϊκής οικογένειας για τις ανάγκες της εκπαίδευσης.
Ø Δωρεάν και ασφαλή μεταφορά όλων των μαθητών και φοιτητών με ευθύνη του κράτους και δημιουργία ενιαίου φορέα συγκοινωνιών.
Ø Δωρεάν βιβλία και συγγράμματα.
Ø Δωρεάν γεύμα για όλα τα παιδιά. Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές. Δωρεάν και πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη και εμβολιασμός με ευθύνη του κράτους.
Ø Καμιά ιδιωτικοποίηση – εκποίηση δημόσιας περιουσίας και εκχώρηση κοινωνικών υπηρεσιών σε ιδιώτες.
Ø Κανένας πλειστηριασμός στη λαϊκή κατοικία. Όχι στη φοροληστεία και τα χαράτσια.
Ø Συλλογικές Συμβάσεις βάση των σύγχρονων αναγκών μας. Μέτρα προστασίας για όλους τους ανέργους.
Ø Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση για όλους. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων.
 
Επίσης αποφασίστηκαν οι εξής δράσεις:
 
ü  Δευτέρα 30/9 πρωί: Επίσκεψη στα σχολεία που βρίσκονται σε κατάληψη και επαφή με τα 15μελή τους.
ü  Δευτέρα 30/9 στις 6 μ.μ.: Παράσταση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που θα συζητηθεί το κλείσιμο των νηπιαγωγείων του νησιού μας
ü  Τετάρτη 2/10 στις 10 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Σάμου: Παράσταση διαμαρτυρίας σε Δήμο, Περιφέρεια, Α’ βάθμια και Β’ βάθμια
ü  Οργάνωση Συλλαλητηρίου και Σύσκεψης για την Παιδεία στο Καρλόβασι
ü  Συμμετοχή σε συνελεύσεις Συλλόγων Γονέων (Κυριακή 29/9 στη Λέκκα, Σάββατο 6/10 στα Κοντακαίικα και όπου αλλού υπάρχουν)
ü  Συμμετοχή σε συζητήσεις – συνελεύσεις σωματείων και ανάδειξη των ζητημάτων της Παιδείας
 

Σύλλογος Γυναικών Μανταμάδου: ΟΧΙ στο χαράτσι 25€ για είσοδο στα δημόσια νοσοκομεία !

ΟΧΙ στην πολιτική συρρίκνωσης και εμπορευματοποίησης της δημόσιας υγείας!
 
Με την επιβολή ενός ακόμη χαρατσιού στους ασφαλισμένους που συναποφασίστηκε από το Υπουργείο Υγείας και τους εκπροσώπους ΕΕ, ΔΝΤ, με ισχύ από 1/1/2014. η κυβέρνηση βάζει νέα εμπόδια στην υγεία και περίθαλψη του λαού και με αντιλαϊκά μέτρα μετατρέπει την Υγεία σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Συγκεκριμένα, ορίζεται η καταβολή του ποσού των 25€ προκειμένου να εισαχθούν σε «δημόσιο» Νοσοκομείο για νοσηλεία.
 
Με το μέτρο αυτό, που προστίθεται στα εξοντωτικά χαράτσια, η κυβέρνηση θέτει και εκβιαστικά διλήμματα με τον ισχυρισμό ότι τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα πάνε για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων.
 
Ο Σύλλογος Γυναικών Μανταμάδου απορρίπτει τους εκβιασμούς και καταγγέλλει τη πολιτική συρρίκνωσης και εμπορευματοποίησης της δημόσιας υγείας. Η υγεία, περίθαλψη και νοσηλεία είναι δικαίωμα όλου του λαού και το κράτος έχει την ευθύνη να την εξασφαλίζει δωρεάν και με υψηλού επιπέδου δημόσιες υπηρεσίες σε όλους.
 
Καλούμε τις γυναίκες και όλους τους εργαζόμενους να παλέψουμε για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, εργαζόμενους, άνεργους, ανασφάλιστους και τις οικογένειές τους και να απαιτήσουμε:

· ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΧΑΡΑΤΣΙ. ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
· ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ και ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ · ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ-ΠΡΟΝΟΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ! · ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ
Η ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ώστε αν έχεις, πληρώνεις και την απολαμβάνεις, αν όχι πεθαίνεις…..
Για μας η ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ
 
 
πηγή: lesvosnews.net
 

Όταν στις πλατείες ζεσταινόταν το «αυγό του φιδιού»

 
Πάνε δύο περίπου χρόνια απ' το ξέσπασμα των «αγανακτισμένων» και τις καθημερινές απογευματινές τους συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος, που άρχισαν να ξεθωριάζουν στις αρχές του καλοκαιριού του 2011, αφού αποδείχθηκε στην πράξη ότι δεν «φτάνει να γεμίσουμε τις πλατείες» για να ανατραπεί η αντιλαϊκή επίθεση.
Επρόκειτο για μαζικά συλλαλητήρια που τα συγκροτούσαν ετερόκλητες πολιτικά και κοινωνικά δυνάμεις με σήμα κατατεθέν τους τον «αυθόρμητο» και «απολίτικο» χαρακτήρα τους. Κινητοποιήσεις που σύσσωμες αστικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις περιέβαλαν με στοργή, ευθέως ανάλογη του ταξικού τους μίσους για το εργατικό λαϊκό κίνημα. Η προβολή που επεφύλαξαν στους «αγανακτισμένους» τα αστικά ΜΜΕ υπήρξε κραυγαλέα, σε σχέση με την αποσιώπηση ή τη συκοφάντηση των κινητοποιήσεων του ταξικού εργατικού λαϊκού κινήματος.
Στην πλατεία Συντάγματος στήθηκε ένα γερό παιχνίδι με έπαθλο συνειδήσεις που αναζητούσαν στα τυφλά διέξοδο, που άγονταν από μικροαστική ανυπομονησία, ανθρώπων πραγματικά οργισμένων όχι όμως αποφασισμένων για την ανάγκη να μετουσιώσουν την οργή τους σε ταξική πάλη. Οι συνειδήσεις αυτές χειραγωγήθηκαν και τελικά ενσωματώθηκαν από δυνάμεις που παρενέβαιναν σχεδιασμένα για να καναλιζάρουν την αγανάκτηση και να εκτονωθεί ανώδυνα για το σύστημα. Κερδισμένη μεταξύ άλλων βγήκε η Χρυσή Αυγή.
Μέρος της πλατείας αποτέλεσε σωστό εκκολαπτήριο των φασιστικών της απόψεων με αλαλαγμούς όπως «να καεί, να καεί το μπ... η Βουλή», οι «300 στο Γουδί», «κλέφτες, κλέφτες» κ.λπ., που αναπαράγονταν στο πανελλήνιο απ' τα ΜΜΕ. Εκεί συναντούσε κανείς, να ξεσηκώνουν με τέτοια συνθήματα το πλήθος, ανθρώπους σκοτεινών μηχανισμών και θυλάκων, γνωστούς εθνικιστές, μέλη ειδικών ομάδων φιλάθλων που τα Σαββατοκύριακα απαντώνται στα γήπεδα και τις άλλες μέρες μπράβοι σε νυκτερινά κέντρα.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτοί. Έλεγε τότε ο Δ. Παπαδημούλης (ρ/σ ΑΝΤ1): «Τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών είναι: Γιατί δεν πληρώνουν οι πλούσιοι; Γιατί δεν πιάνεται η φοροδιαφυγή; Γιατί δεν πάει κανένας φυλακή; (...) Όλα αυτά που θέτουν επί τάπητος οι αγανακτισμένοι πολίτες».
Το «πάνω μέρος» της πλατείας που τσουβάλιαζε αυθαίρετα, οξύνοντας τα πιο αντιδραστικά, εθνικιστικά αντανακλαστικά ανώριμων πολιτικά συνειδήσεων, δε θα υπήρχε χωρίς το «κάτω μέρος» της πλατείας στο οποίο κυριαρχούσαν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού. Κάτω από ένα «αντιμνημονιακό περίβλημα» χωρούσε κάθε καρυδιάς καρύδι. Οχι μόνο συσκότιζαν τα ταξικά χαρακτηριστικά της επίθεσης αλλά καλλιεργούσαν τη λογική ότι ο εργάτης μπορεί να βρεθεί δίπλα δίπλα με τον εργοδότη του ενάντια στην «κλεπτοκρατία», την Μέρκελ, και τους «300 της Βουλής».
Αυτή η «αντιμνημονιακή ρητορική» συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός αντιδραστικού ρεύματος. Λειτούργησε σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ όπου ξεπλύθηκαν αντιδραστικές δυνάμεις για να πλασαριστούν σαν αντισυστημική δύναμη. Το «όλοι μαζί» ενάντια στα μνημόνια, έγινε παραπέτασμα πίσω απ' το οποίο κρύφτηκαν δυνάμεις που ψάρευαν σε θολά νερά, υπηρετώντας σκοπιμότητες εχθρικές προς τα συμφέροντα του λαού, όπως η Χρυσή Αυγή.
Ήταν πολλά τα κοινά χαρακτηριστικά όλων αυτών των δυνάμεων: Η έχθρα προς το οργανωμένο, ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα που το έφερναν σε αντιπαράθεση με το «αυθόρμητο», που όμως καθοδηγούνταν από «ανώνυμα» μεν, καλά οργανωμένα δε, καλέσματα στα οποία πρωταγωνιστούσαν και τα αστικά ΜΜΕ. Περιώνυμη γραφίδα του αστικού Τύπου έγραφε ότι η αξία των «αγανακτισμένων» είναι «κυρίως ότι απέδειξαν ότι η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόμη και η διαμαρτυρία ή η αμφισβήτηση, μπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ...».
Το «έξω τα συνδικάτα» πακέτο με το «έξω τα κόμματα», δεν ήταν άσχετα συνθήματα με την εκκωφαντική σιωπή όλων ως προς το «μετά», στο πού βρίσκεται η διέξοδος. Άλλωστε, δεν ήθελαν να υποδείξουν διέξοδο στο λαό, αλλά να συσκοτίσουν την ύπαρξη αυτής που υπηρετεί τα συμφέροντά του και που πρεσβεύει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.
Το κίνημα των αγανακτισμένων δεν είχε και δεν απέκτησε προσανατολισμό, άλλον απ' τον «ακομμάτιστο». Ποιος όμως είχε συμφέρον από ένα έτσι προσανατολισμένο κίνημα; Ποιος εκτός απ' τον αντίπαλο που απέναντι στο λαό, διέτασσε ήδη όλες του τις δυνάμεις, εννοείται και τα κόμματά του με συγκεκριμένη πολιτική και στρατηγική.
Αυτό επιβεβαίωναν τα πανομοιότυπα σχόλια στελεχών των πολιτικών κομμάτων: «Σαφώς και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε από αυτά τα κινήματα, στο βαθμό που είναι αυθόρμητα, αυθεντικά και δεν καπελώνονται από κομματικές ταμπέλες και κομματικές ή άλλου είδους ιδεολογίες, παρατάξεις ή συμφέροντα (...) ο κόσμος έχει δικαίωμα να εκφράζει τη βούλησή του και μάλιστα μέσα από τέτοιες κινήσεις που είναι ειρηνικές και αμφισβητούν συλλήβδην το πολιτικό σύστημα»! Γ. Πεταλωτής, τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Ο αρχηγός της ΝΔ Αντ. Σαμαράς: «Το κίνημά τους είναι ειρηνικό, ακομμάτιστο, ενωτικό και πανεθνικό. Κρατάνε ελληνικές σημαίες. Οπως πάντα ο λαός στις δύσκολες στιγμές του, πυκνώνει τις τάξεις του γύρω από τη σημαία του που εκφράζει ενότητα και αγώνα».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας: «Δεν εντάσσεται σε πανό κομμάτων, οργανώσεων ή συνδικάτων και επίσης έχει παλλαϊκά χαρακτηριστικά (...) Είναι ένα κίνημα ελπιδοφόρο, μια εκδήλωση της λαϊκής αγανάκτησης», «τομή στα μεταπολιτευτικά χρονικά». Πάλι καλά, γιατί το 2008 χαρακτήριζαν το σπάσιμο της βιτρίνας «επανάσταση». Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πάντως κρύψει τον ευσεβή του πόθο το κίνημα αυτό να «μπορέσει να καταλήξει κάπου και από εκεί ενδεχομένως να προκύψει ένας νέος συνασπισμός εξουσίας»! Να λειτουργήσει δηλαδή σαν καταλύτης στα σενάρια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού και σαν μοχλός που θα σπρώξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αναβαθμισμένη θέση.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλης: «Οι πολίτες διεκδικούν την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος και όχι του κομματικού».
Είναι φανερό ότι αποθέωναν το δήθεν αυθόρμητο και ακομμάτιστο γιατί ήταν ένα κίνημα που υπηρετούσε το «ενιαίο κόμμα» της αστικής τάξης, διαμορφώνοντας παράλληλα εχθρική στάση απέναντι στον αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό. Εκθείαζαν τους αγανακτισμένους αυτοί που με την πολιτική τους πυροδοτούσαν τη λαϊκή οργή, οι ίδιοι που έστελναν τα ΜΑΤ απέναντι σε απεργούς εργάτες ακόμα και σε συνταξιούχους. Ανάμεσά τους ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ μόνο καλά λόγια είχε για την πλατεία Συντάγματος, χαρακτήριζε «εξαλλοσύνες» τις απεργιακές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών και δήλωνε ότι «η ανάπτυξη γίνεται με όρους κοινωνικής ειρήνης», διά στόματος Αλ. Τσίπρα. Ηταν ο ΣΥΡΙΖΑ που άδραξε την ευκαιρία να σερβίρει την άποψη ότι οι απεργίες δεν «τραβάνε» και ότι είναι κρίμα να χάνουν οι εργαζόμενοι μεροκάματο, άρα θα πρέπει το εργατικό κίνημα να σκεφτεί νέες μορφές πάλης τύπου απογευματινών συγκεντρώσεων. Μορφές που ευχαρίστως θα σπονσοράρουν οι ίδιοι οι εργοδότες αν πρόκειται να γλιτώσουν έστω μιας ημέρας κέρδη.
Όλοι αυτοί υπονόμευαν, υπέσκαπταν τη μόνη δύναμη που αποτελεί αντίπαλο δέος και ως τέτοιο μπορεί να αντιμετωπίσει και να συντρίψει φασιστικά εγκληματικά μορφώματα τύπου «Χρυσής Αυγής»: Το εργατικό λαϊκό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό. Πρόσφεραν κι απ' αυτή την άποψη καλές υπηρεσίες στο μόρφωμα για το οποίο σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και πάνω απ' όλα φυσικά υπηρεσίες στο γεννήτορά του, την αστική εξουσία, στους καπιταλιστές.
Το ΚΚΕ δεν χάιδεψε αυτιά, με αίσθημα ευθύνης και εμπιστοσύνης απευθύνθηκε στα λαϊκά στρώματα που κινητοποιούνταν επισημαίνοντάς τους ότι οι αγώνες που δε στοχεύουν στους υπεύθυνους και τις αιτίες δεν μπορούν να φέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα. «Είναι ενθαρρυντικό στοιχείο να βρίσκεται λαός και νεολαία στο δρόμο διαδηλώνοντας τη συσσωρευμένη οργή του. Μπορεί να διαμορφώσει ένα κλίμα πιο ουσιαστικής αγωνιστικής ανάτασης, αν μετεξελιχθεί σε πιο αποφασιστική συμμετοχή στο οργανωμένο ταξικό λαϊκό κίνημα που παλεύει για να αποκρούσει και να ανατρέψει τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και όχι να αλλάξουν τα πρόσωπα στην κυβέρνηση, ή να γίνουν μικροδιορθώσεις στα μνημόνια των μονοπωλίων» σημειώνονταν σε ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στις 7 Ιούνη 2011.
Το ΚΚΕ εφιστούσε στο λαό την προσοχή ως προς τις κολακείες και τα «αγκαλιάσματα» των αστικών κομμάτων, των ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών, διάφορων μηχανισμών και ομάδων που παριστάνουν τους ανεξάρτητους και ακομμάτιστους. Τον προειδοποιούσε πως η κυβέρνηση, τα κόμματα και οι μηχανισμοί του συστήματος έχουν κάθε λόγο να μείνει θολή η αυθόρμητη μαζική αγανάκτηση κι από ένα σημείο και μετά να μετατραπεί σε μοιρολατρία και υποταγή. Υπογράμμιζε πως η αγανάκτηση από μόνη της δε φοβίζει την πλουτοκρατία γιατί γνωρίζει ότι χωρίς οργάνωση και ταξική συνειδητοποίηση δεν μπορεί να γίνει επικίνδυνη γι' αυτούς η λαϊκή αγωνιστική δράση.
Αντίθετα, σημειώνονταν, «επιδιώκουν να την αξιοποιήσουν προκειμένου να σπρώξουν τα κόμματα εξουσίας σε πιο αντιδραστικές και επιθετικές θέσεις. Στο όνομα των «ικανών, άξιων και τίμιων πολιτικών» και με αφορμή τις λαϊκές αντιδράσεις, προετοιμάζουν το έδαφος, ώστε αν το σημερινό κυρίαρχο πολιτικό σύστημα αποδειχτεί ανίκανο να διαχειριστεί το λαϊκό παράγοντα, να προχωρήσουν σε μεταμφίεσή του, στη δημιουργία νέων αστικών κομμάτων, ώστε να κερδίσουν χρόνο».
Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ απαντούσε και στα συνθήματα που αντηχούσαν στην πλατεία Συντάγματος, σημειώνοντας: «Τα γνωστά καλλιεργούμενα επιφανειακά και λαϊκίστικα συνθήματα "κλέφτες", "ψεύτες", απαλλάσσουν τον πραγματικό ένοχο, την πλουτοκρατία που ληστεύει νόμιμα το λαό και το φυσικό και ορυκτό πλούτο της χώρας. Τα σκάνδαλα, ο χρηματισμός πολιτικών των κομμάτων του συστήματος, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που φέρνει δεινά στο λαό και όχι αιτία. Δίνουν συγχωροχάρτι στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και άλλων κομμάτων που στηρίζουν τα βάρβαρα μέτρα για ιδεολογικούς λόγους κι ας μην έχουν κλέψει.
Τα αντιδραστικά συνθήματα "έξω τα κόμματα, τα συνδικάτα", που προβάλλουν ορισμένα κέντρα και θέλουν να αποκτήσουν απήχηση στο λαό, έχουν ως κύριο στόχο να μπερδέψουν τις λαϊκές συνειδήσεις. Ετσι έχουν τη δυνατότητα η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα να ερμηνεύουν το μήνυμα της διαμαρτυρίας με διαφορετικό τρόπο και όπως τους συμφέρει. Να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι με τους υπεύθυνους το ΚΚΕ, που αποκάλυψε και αντιπάλεψε με συνέπεια την πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ (...) Να κρύψουν ότι οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ παλεύουν σταθερά και πρωτοπόρα για το δίκιο των εργαζομένων, σε αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό της πλειοψηφίας ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ».
Καλούσε δε το λαό για να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική βαρβαρότητα, «να βγάλει σωστά συμπεράσματα, να κατανοήσει τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, του χρέους, των κλιμακούμενων μνημονίων, να δει καθαρά ότι οι υπεύθυνοι είναι η πολιτική, τα κόμματα και η ΕΕ που υπηρετούν την κερδοφορία και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (...) Η γενική απαίτηση "κάτω το μνημόνιο" επί της ουσίας δε λέει τίποτα, αν δε γίνει αφετηρία για την παρεμπόδιση κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, αν δε συνοδεύεται με "κάτω τα μονοπώλια, η ΕΕ και τα κόμματα που τα υπηρετούν"».
Και με έμφαση επεσήμανε πως «οι εργατικοί λαϊκοί και νεανικοί αγώνες σήμερα, για να έχουν αποτέλεσμα και τη δύναμη να ορθώσουν εμπόδια στα κλιμακούμενα βάρβαρα μέτρα, πρέπει να στοχεύουν τους υπεύθυνους για τα λαϊκά δεινά, που είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η ΕΕ και τα κόμματα που τους υπηρετούν. Να διεκδικούν τα σύγχρονα δικαιώματα, να στοχεύουν σε αναγκαίες ριζικές αλλαγές που χρειάζονται στην οικονομία και στην εξουσία, ώστε η ανάπτυξη να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου».

 
Β.Ν