Προς τον κ. Καρτερό του ΣΥΡΙΖΑ και την (τότε και νυν) παρέα του

Οι ίδιοι που τότε (1989 - 1991) όντας στο ΚΚΕ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το διαλύσουν (πάντα με τη συμπαράσταση και τη λυσσαλέα επίθεση των αστικών μηχανισμών - Τύπου, τηλεοράσεων, ραδιοφώνων κ.ά.), κόπτονται (ακόμα μια φορά) για τη δημοκρατία στο ΚΚΕ! Διαμαρτύρονται, επειδή «μέλη της καθοδήγησης του ΚΚΕ γράφουν στον «Ριζοσπάστη» προνομιακά, εκτός των στηλών του προσυνεδριακού διαλόγου (...) στιγματίζοντας πρόσωπα με πλούσια ιστορία και προσφορά»! Έτσι έγραψε ο Θ. Καρτερός στην εφημερίδα «Η Αυγή» (2 Απρίλη 2013). Παλιά τους τέχνη κόσκινο... Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι, που τόσος πόνος τους έπιασε και πάλι για το ΚΚΕ; Είναι αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια δεν εγκατέλειψαν τον τότε στόχο τους να διαλυθεί το ΚΚΕ ή να μεταλλαχθεί (πράγμα που είναι επί της ουσίας το ίδιο) σε ένα κόμμα της αστικής διαχείρισης τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτοί που μοίραζαν «χαρτάκια» στους δημοσιογράφους των αστικών ΜΜΕ, για να «ενημερώνουν» το τηλεοπτικό κοινό, ότι στις εκλογές του 2012 το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είχε χωριστεί στα δυο, με τα μισά μέλη του να τάσσονται υπέρ της λεγόμενης κυβέρνησης της αριστεράς! Είναι αυτοί που στις ίδιες εκλογές γύριζαν στις γειτονιές με τους ΠΑΣΟΚτζήδες του Κοτσακά, του Ραφτόπουλου της ΓΣΕΕ και άλλων εργατοπατέρων και εμφανίζονταν ως μέλη του ΚΚΕ που έχουν απογοητευτεί από την άρνηση της ηγεσίας του να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ! Είναι οι ίδιοι που έχουν αντιγράψει όλα τα κόλπα του ΠΑΣΟΚ εναντίον του ΚΚΕ, στο πλαίσιο του δικομματισμού «ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά» και τώρα «Μνημονιακή κυβέρνηση ή ΣΥΡΙΖΑ»! Την υπονόμευση έχει ως στόχο και η επίθεση στην εσωκομματική δημοκρατία του ΚΚΕ.

 

Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι; Είναι εκείνοι που έχουν γράψει αμέτρητες σελίδες υποκρισίας. Είχαν αλλάξει απόψεις και είχαν κάθε δικαίωμα να το κάνουν. Είχαν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν άλλο κόμμα. Αλλά δεν έκαναν αυτό τίμια και καθαρά. Επέμεναν ότι αυτοί θέλουν το ΚΚΕ, τη στιγμή που κάθε άλλο παρά το ήθελαν όπως αποδείχτηκε, αφού πήγαν στο ΣΥΝ. Εδώ βρίσκεται το ήθος καθενός.
 

Όντας τότε στο ΚΚΕ μιλούσαν σε όλους τους τόνους για «κυνήγι μαγισσών», εννοώντας με αυτό ότι οι κομμουνιστές που ήθελαν και υπεράσπιζαν το Κόμμα τους, κατασκεύαζαν εχθρούς για να διασώσουν τις δικές τους θέσεις (!) και το... δόγμα!
 

Όντας τότε στο ΚΚΕ μιλούσαν για τη «δημοκρατία των μελών», για «ανανέωση», για «ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα» και για πολλά άλλα ηχηρά για να κρύψουν επιμελώς την ταμπακέρα: Την οργανωμένη επίθεση για τη διάχυση του ΚΚΕ στον τότε Συνασπισμό. Για να κρύψουν τη φραξιονιστική επίθεση που έκαναν, αλλά που έσκιζαν τα ιμάτιά τους ότι δεν την έκαναν! Και κατηγορούσαν τους κομμουνιστές που υπεράσπιζαν το Κόμμα τους, ότι τους συκοφαντούν, ότι έχουν διαμορφώσει ένα «ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς», που διώκει την άλλη άποψη! Πάντα εκείνοι ήταν τα θύματα, που οι «δογματικοί» είχαν ρίξει στο πυρ το εξώτερον... Και έδειχναν τόσο σεβασμό στη συλλογικότητα (που την επαναλάμβαναν σε όλες τις κλίσεις), ώστε είχαν μετατρέψει τον «Ριζοσπάστη» (που ο Θ. Καρτερός ήταν διευθυντής του με απόφαση της ΚΕ) σε άντρο φραξιονιστικής δράσης ενάντια στην πλειοψηφία της ΚΕ, ενάντια στο ΚΚΕ... Την ίδια στιγμή έλεγαν ότι πρέπει να πάψει ο «Ριζοσπάστης» να είναι όργανο της ΚΕ. Δημοκρατία εννοούσαν το φραξιονισμό τους.
 

Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι, που το ΚΚΕ τους έχει γίνει βραχνάς εδώ και 25 χρόνια; Είναι αυτοί που πέταξαν στα σκουπίδια κάθε προσφορά του σοσιαλιστικού συστήματος και όλη την ηρωική ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, αυτοί που εξεθείαζαν το λεγόμενο ευρωκομμουνισμό ως δικαιωμένο (!), ενώ ουκ ολίγοι έτρεξαν στη συνέχεια να χωθούν στις ζεστές και προσοδοφόρες θεσούλες σειράς αστικών μηχανισμών, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, των ΜΜΕ κλπ.
 

Δεν είναι σε θέση να κρίνουν αυτοί τη δημοκρατία στο ΚΚΕ. Δικαίωμα να γράφουν ή και να λένε τη γνώμη τους προφορικά, έχουν όλοι στο ΚΚΕ. Και όποιος διαφωνεί και όποιος βεβαίως συμφωνεί.
 

Αυτοί εννοούν ως δημοκρατία την ύπαρξη καπετανάτων, όπως στο ΣΥΡΙΖΑ. Η εσωκομματική δημοκρατία σε κάθε κόμμα είναι αντίστοιχη με τους πολιτικούς του σκοπούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει πρόγραμμα διαχείρισης του καπιταλισμού τέτοια εσωκομματική δημοκρατία έχει, ένα χυλό που αντιστρατεύεται τη συλλογικότητα, καταστρατηγεί την ουσία της δημοκρατίας και χλευάζει την πειθαρχία στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Το ΚΚΕ που έχει πρόγραμμα επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού έχει άλλη δημοκρατία, ανώτερη, την πραγματική, της τάξης του.
 

Ο Θ. Καρτερός αναμασά στο άρθρο του τα περί «ηγετικής ομάδας» του ΚΚΕ! Δεν κάνει λόγο για καθοδηγητικό όργανο ή για την Κεντρική Επιτροπή, αλλά για «ηγετική ομάδα»! Δεν περίμενε βεβαίως κανείς να συμπεριφερθεί διαφορετικά. Αν το σημειώνουμε είναι για να φανεί άλλη μία φορά η συγχορδία τους και σε αυτό το σημείο με τον αστικό Τύπο, όπου διάφοροι ΚΚΕδολόγοι για «ηγετική ομάδα» κάνουν λόγο, με στόχο να εμφανίσουν τη στρατηγική του ΚΚΕ ως προϊόν επεξεργασίας, όχι των Συνεδρίων του όπως είναι, αλλά μιας μειοψηφίας στελεχών που μάλιστα δρα, ούτε λίγο ούτε πολύ, φραξιονιστικά!
 

Ας πληροφορηθούν λοιπόν ότι οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο έχουν υπερψηφιστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ. Και ας είναι βέβαιοι (παρά τις περί του αντιθέτου επιθυμίες τους) ότι και το 19ο Συνέδριο θα αποτελέσει έναν ακόμα σταθμό στη νεότερη ιστορία του ΚΚΕ. Το Κόμμα μας δεν πρόκειται να γίνει συνοδοιπόρος του Ομπάμα, του Ολάντ και του Καμμένου. Δεν πρόκειται να υπογράψει δήλωση μετανοίας.
 

Και να θυμούνται πάντα το κύριο: Επιχείρησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ και το ίδιο επιχειρούν και σήμερα από άλλα «μετερίζια». Αυτό είναι το ισόβιο στίγμα τους.

Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ

 

www.rizospastis.gr