Τα παιδάκια τραγουδούσαν τους «ήρωες» και ο κόσμος χειροκροτούσε όχι
μόνο την εξαιρετική ερμηνεία τους αλλά και το μήνυμα που πέρασαν με το
τραγούδι αυτό.
«Έλα και πάρτη μόνος σου τη Λευτεριά με τραγούδια, όπλα και σπαθιά».
Οι παιδικές φωνούλες σε δημοτικό της Καισαριανής, λίγα μέτρα από τον
τόπο εκτελέσεων που οι Γερμανοί και οι Έλληνες συνεργάτες τους,
δολοφονούσαν πατριώτες, έδιναν το στίγμα τους.
Η κατοχή δεν ήταν οι ταινίες του Τζέιμς Πάρις με τον Πρέκα στο
φυλάκιο να πολυβολεί Γερμανούς.
Δεν ήταν η «δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά». Η κατοχή ήταν οι «Ήρωες» που πολεμούσαν τον φασισμό στα βουνά, ήταν οι «Ήρωες» που έδιναν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας.
Δεν ήταν η «δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά». Η κατοχή ήταν οι «Ήρωες» που πολεμούσαν τον φασισμό στα βουνά, ήταν οι «Ήρωες» που έδιναν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας.
Δεν ήταν οι Γερμανοντυμένοι ταγματασφαλήτες, όπως κάποιοι επιχειρούν
να πλασάρουν τα τελευταία χρόνια, «Ήρωες» ήταν εκείνοι που από τα
καμιόνια του θανάτου προς το σκοπευτήριο πετούσαν τσαλακωμένα χαρτάκια
στο δρόμο με το όνομα τους και τη διεύθυνση τους και ο κόσμος τα μάζευε
ευλαβικά και ενημέρωνε τους συγγενείς του μελλοθάνατου.
Η Καισαριανή δεν ξέχασε τους ήρωες της, και τα παιδιά της Καισαριανής, το αύριο αυτού του τόπου τους τίμησε στην 28η Οκτωβρίου όπως πρέπει.
www.topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου