Ανάπτυξη για ποιόν; (του Χρήστου Αγγελόπουλου *)

- Μετά από πολύχρονη βαθιά οικονομική κρίση, η καπιταλιστική οικονομία στην Ελλάδα αναμένεται να μπει σε κύκλο αναζωογόνησης και ανάκαμψης. Ανεξάρτητα από το μέγεθος τους, έχει φουντώσει η συζήτηση για τις καπιταλιστικές επενδύσεις και την εδραίωση ενός «νέου παραγωγικού προτύπου».

Η κυβέρνηση υπόσχεται «δίκαιη ανάπτυξη», «παραγωγική ανασυγκρότηση» στη «μετα-μνημονιακή εποχή». Από κοντά τα υπόλοιπα κόμματα της αστικής διαχείρισης. Όλοι με μια φωνή: επενδύσεις για δημιουργία θέσεων εργασίας και αύξηση εισοδήματος…

Δηλαδή ό,τι προβάλλουν διαχρονικά ο ΣΕΒ και οι υπόλοιποι φορείς του κεφαλαίου. «Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική» και…«ΕΘΝΙΚΟ» το συμφέρον των μονοπωλίων!

- Καλλιεργούν την αντίληψη σε εργαζόμενους-άνεργους-λαϊκά στρώματα ότι θα ωφεληθούν από την καπιταλιστική ανάπτυξη. Κατά συνέπεια πρέπει να δείξουν ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, να υπομείνουν θυσίες, να στοιχηθούν πίσω από τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων-Ε.Ε.-ΝΑΤΟ, τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της καπιταλιστικής Ελλάδας.

- Κρύβουν όμως την αλήθεια! Από τον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της ΝΔ μέχρι και τον τελευταίο βουλευτή τους, ξεκαθαρίζουν σε όλους τους τόνους: δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουμε στο προηγούμενο «καθεστώς» παροχών, δικαιωμάτων, μισθών!

- Τα «μνημόνια» τυπικά τελειώνουν (;) …

Αλλά τα αντιλαϊκά μέτρα θα είναι παρόντα, μαζί με νέα που έχει προνομοθετήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για μετά το 2020 και μόνιμη επιτροπεία ως το 2060.

- Η καπιταλιστική ανάκαμψη προϋποθέτει πιστή τήρηση τους. Γιατί ο βασικός όρος για έξοδο από την κρίση και ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, είναι η φθηνή εργατική δύναμη, η κρατική ενίσχυση των καπιταλιστικών επενδύσεων μέσω της βαριάς φορομπηξίας του λαού και της περικοπής κοινωνικών δαπανών. Προϋποθέτει ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση αγορών και νέες φοροαπαλλαγές για το κεφαλαίο. Αυτό είναι το «φιλικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις» για το οποίο μιλούν!

- Κριτήριο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, επομένως και των επενδύσεων, είναι το κέρδος, όχι η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Και όσο και αν θέλουν να προσδώσουν «φιλολαϊκό» χαρακτήρα, η πραγματικότητα βοά.

«Φιλικό επενδυτικό περιβάλλον» σημαίνει μεγαλύτερη εκμετάλλευση, εργατικό δυναμικό χωρίς σταθερή εργασία και δικαιώματα. Κανείς δεν μιλά για εξασφάλιση σταθερής εργασίας σε όλους τους άνεργους.

Άλλωστε η πείρα από μια σειρά δυναμικούς κλάδους και τα επίσημα στατιστικά στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Η γενικευμένη μερική απασχόληση και η εκ περιτροπής εργασία κυριαρχούν. Μέσος και κατώτατος μισθός παραμένουν καθηλωμένοι, μειώνονται, δεν καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

- Οι επενδύσεις προσανατολίζονται σε τομείς που τα μονοπώλια προσδοκούν υψηλότερη κερδοφορία συνδυασμένα με την προώθηση επενδύσεων και εξαγωγών σε άλλες χώρες.

Επίκεντρο τους να καταστεί η Ελλάδα ενεργειακός-διαμετακομιστικός κόμβος. Επιδιώκουν την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας τους σε αντίθεση με τα μονοπώλια γειτονικών χωρών. Η χώρα μας είναι ενεργά μπλεγμένη στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων εγκυμονώντας κινδύνους για το λαό.

- «Δίκαιη ανάπτυξη» στο καπιταλισμό δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει «δικαιοσύνη» για όλους σε ένα άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Το πραγματικό ερώτημα είναι:

Ανάπτυξη για ποιόν!

Για τα μονοπώλια ή για το λαό.

Κέρδος και εργατικά-λαϊκά συμφέροντά είναι δύο πόλοι ασυμβίβαστοι. 

 

- Μονόδρομος για την εργατική τάξη και το λαό είναι η οργανωμένη πάλη για κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων, ανάκτηση των απωλειών και διεκδίκηση μέτρων που ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες.

Η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής από την εργατική εξουσία, με αποδέσμευση από Ε.Ε.-ΝΑΤΟ και κεντρική επιστημονικά σχεδιασμένη ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών μπορεί να εξασφαλίσει δίκαιη για το λαό ανάπτυξη.

* Ο Χρήστος Αγγελόπουλος είναι Οικονομολόγος, μέλος της Κεντρικής Διοίκησης του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας και μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Οικονομικά Χρονικά" του ΟΕΕ (τ.160, Ιαν-Μαρτ. 2018).