ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ

Η μάχη για την διεκδίκηση του δήμου στην Ικαρία για όσους τη ζούμε από κοντά αποτελεί μάθημα.

Το τουρλουμπούκι που έχουν στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, η Δημοκρατική Αριστερά, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ προκειμένου να διώξουν το «κακό» ΚΚΕ και τον «σκληρό κομμουνιστή» δήμαρχο Στ. Σταμούλο έχει ξεφύγει από τα όρια της προεκλογικής εκστρατείας και έχει εξελιχθεί σε άνευ προηγουμένου παραλήρημα.
Από τη μία άκρη (ΣΥΡΙΖΑ) ως την άλλη (ΛΑΟΣ) έχουν βάλει τις, όχι και πολλές τελικά, διαφορές τους στην άκρη και στις συνάξεις που οργανώνουν μήνες τώρα ψάχνοντας ''τη χρυσή φόρμουλα'' η πολιτική τους πρόταση για τον δήμο της Ικαρίας αρχίζει και τελειώνει στο να ''διώξουμε το ΚΚΕ''.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας επίδειξη τυχοδιωκτισμού συμμαχεί με την πρόσφατα αποχωρήσασα από τον ΣΥΝ λόγω «διαφορετικών πολιτικών απόψεων» «Δημοκρατική Αριστερά», με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ αγνοώντας τις κραυγές ακόμα και των ίδιων του των στελεχών για δήθεν ξεπούλημα των αρχών και της ιδεολογίας του.

Κανένα ξεπούλημα νομίζω. Απλά η Ικαρία εξαιτίας των εκλογικών συσχετισμών που έχει σαν ενιαίος πια δήμος τους αναγκάζει απροκάλυπτα να δείξουν που πατάνε και σε τι πιστεύουν. Και το πράττουν συμμαχώντας με τον ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ και με τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) που οδήγησαν τη χώρα στο μνημόνιο και την καταστροφή και που σε όλη τη χώρα οι εκπρόσωποί τους έχουν καταχρεώσει εκατοντάδες δήμους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσπαθεί να πείσει τους μουδιασμένους, από τα συνεχή χαστούκια της Ε.Ε., ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ότι αυτό που χρειάζεται ο δήμος είναι μια διαχείριση διαφορετική, "πιο μοντέρνα".
Φυσικά αποφεύγουν, ανεπιτήδευτα μάλιστα, να αναφέρονται στο έργο των τριών δήμων τα προηγούμενα χρόνια όχι μόνο γιατί γνωρίζουν το μέγεθος του αλλά κυρίως γιατί γνωρίζουν τα εμπόδια, τις δυσκολίες και τις τρικλοποδιές που αντιμετώπισαν οι δήμαρχοι Αγίου Κηρύκου, Ευδήλου και Ραχών. Επισημαίνω δε το γεγονός ότι οι τρεις δήμοι της Ικαρίας δεν χρωστάνε ούτε ένα ευρώ εν αντιθέσει με άλλους δήμους όπου η 'μοντέρνα διαχείριση' τους έχει βάλει μέσα εκατομμύρια ευρώ τα οποία φυσικά χρεώνονται στους πολίτες μέσω των δημοτικών τελών και όχι μόνο.

Το δε ΛΑΟΣ έχει εξαπολύσει τον Αιβαλιώτη ο οποίος εκτοξεύει μαργαριτάρια του τύπου "το ΚΚΕ χάνει ψήφους προς τον ΛΑΟΣ", "ένας στους δέκα ψηφοφόρους της Ικαρίας ψηφίζει πλέον Καρατζαφέρη", "να κάνουμε μαρίνα στον Εύδηλο να έρχονται τα σκάφη". Κύριε Αιβαλιώτη ούτε μισός ψήφος του ΚΚΕ δεν πρόκειται να πάει στον ΛΑΟΣ. Ο κόσμος της Νικαριάς έχει χύσει το αίμα του και παλιότερα και πιο πρόσφατα (θυμίζω ναυάγιο ΣΑΜΙΝΑ). Και το έχει χύσει από μία πλευρά, όχι από δύο. Από την ίδια πλευρά που πλέον συνεχίζουν να αιμορραγούν σήμερα εκατομμύρια συμπολίτες μας εξαιτίας του μνημονίου και της πολιτικής εξυπηρέτησης του κεφαλαίου που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών και που εξυπηρετεί και το κόμμα σας όταν δεν κυνηγάει τους μετανάστες.

Γι’ αυτό και χρόνια τώρα ο Καριώτικος λαός έχει επιλέξει πλευρά. Όσο για τα ιδιότυπα μαθηματικά σας με μια απλή μέθοδο των τριών δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε ότι οι 229 ψήφοι που πήρε στις τελευταίες εκλογές ο ΛΑΟΣ επί συνόλου 6.690 ψηφισάντων αναλογεί στο 3,5% και όχι στο 10%. Όσο για τη φράση "παλιά το σύνθημα 'τιμημένο ΚΚΕ' βρώμιζε τους τοίχους" θα σας συμβούλευα να μην το αναφέρετε στους Ικαριώτες. Αφού κατάγεστε και από την Ικαρία θα ξέρετε ότι αυτό το σύνθημα υπάρχει σε όλους τους δρόμους του νησιού δεκαετίες τώρα χωρίς κανείς να το έχει πειράξει ποτέ...

Το ερώτημα του ψηφοφόρου της 7ης Νοεμβρίου όχι μόνο στην Ικαρία αλλά οπουδήποτε υπάρχει ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης έχει να κάνει με το είδος της τοπικής αυτοδιοίκησης που επιθυμεί. Ο Καλλικράτης έχει γίνει μέσο εφαρμογής του μνημονίου και, η μόνο κατ' επίφαση πλέον αυτοδιοίκηση έχει μπει στο στόχαστρο. Η αποδυνάμωση της αυτοδιοίκησης και η εφαρμογή του Καλλικράτη στοχοποιεί άμεσα και απροκάλυπτα τους υπαλλήλους των δήμων και εντατικοποιεί την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας καθιστώντας τους ίδιους τους δήμους φορείς αυτής της πολιτικής. Παράλληλα στοχεύει στον αντιπερισπασμό της προσοχής του εργαζόμενου από τα ουσιώδη προβλήματά του. Και επειδή με τις "μαρίνες" του κυρίου Αïβαλιώτη μπορεί να τα ξέχασαν κάποιοι, εδώ θα είμαστε να θυμίζουμε μέτρα τα οποία η Λαϊκή Συσπείρωση θέτει ως πρωταρχικού ενδιαφέροντος και που η θητεία των τριών δημάρχων της Ικαρίας απέδειξε ότι μπορούν να πραγματωθούν σε μεγάλο βαθμό εφ' όσον υπάρχει η αγωνιστική διάθεση για να διεκδικηθούν όσο και αν ενοχλεί αυτούς που θέλουν να μεταμορφώσουν τους δήμους σε προσκυνητές των άνωθεν επιταγών και να εμφυτεύσουν το αίσθημα της δουλικότητας στους δημότες πάση θυσία ...

1. Μέτρα για το φυσικό, κοινωνικό, πολιτιστικό περιβάλλον, για δημόσια έργα κοινωνικών υποδομών.
2. Για τη λαϊκή Υγεία και Πρόνοια.
3. Για τη μόρφωση και παιδεία του λαού και της νεολαίας.
4. Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
5. Για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και τον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο.
6. Για τη μάχη κατά των ναρκωτικών.
7. Για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών τόσο των Ελλήνων όσο και των μεταναστών, προσφύγων, κατά της κρατικής καταστολής και των τοπικών οργάνων χειραγώγησης και καταστολής.

Αυτοί είναι οι άξονες γύρω από τους οποίους λειτουργούν και αγωνίζονται οι υποψήφιοι της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Αυτοί είναι οι άξονες γύρω από τους οποίους ζητάει την ψήφο του κάθε αγανακτισμένου πολίτη για να εκφράσει την οργή του επειδή τον χρέωσαν (με τα χρέη τους προς αυτόν) αυτοί που στήριξαν (και αντισυνταγματικά) την εφαρμογή του μνημονίου.

Και όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και γιατί η στήριξη της Λαϊκής Συσπείρωσης θα τον βοηθήσει πάνω απ' όλα να αναθαρρήσει και να συνειδητοποιήσει ότι η μάχη για την καταδίκη του μνημονίου και της πολιτικής που μας έχει οδηγήσει ως εκεί, εκτός από ζήτημα αξιοπρέπειας, είναι στόχος που μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσα από το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Μιχάλης Μάζαρης, Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος
στον δήμο της Ικαρίας
με τη Λαϊκή Συσπείρωση

....