Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ

Είναι επιθυμία του Γιώργου Νταλάρα να βρεθεί κοντά στους μισθοσυντήρητους, τους άνεργους, τους ανθρώπους που παίζουν τη σκληρή ζωή του μνημονίου, με συναυλίες στις συνοικίες της Αθήνας.

Αφιλοκερδώς φυσικά. ΄Οπως κάνει πάντα, εδώ και χρόνια, τραγουδώντας υπέρ της Κύπρου (έχει πάρει βραβείο για τη συνεισφορά του στην...επίλυση του Κυπριακού), των αγωνιστών στη Χιλή, των σεισμόπληκτων στην Τουρκία, των καρκινοπαθών, των ελληνορθόδοξων, του Μουσείου της Ακρόπολης, των σπαστικών, των διαβητικών κ.λ.π., χτίζοντας με επιμέλεια το προφίλ του στρατευμένου και φιλεύσπλαχνου καλλιτέχνη.

Πριν από λίγες μέρες είπε ότι δεν πάει άλλο.

Αγανάκτησε με την ελληνική φτώχεια και αποφάσισε να πάρει τους δρόμους με την ορχήστρα του για να γελάσει λιγάκι το χειλάκι κάθε πικραμένου σε Νίκαια, Περιστέρι, Αιγάλεω , Ίλιον, Καλλιθέα, Ηλιούπολη, Δάφνη κ.α.

Με ελεύθερη είσοδο για τους πολλούς και με προτροπές στους υπόλοιπους να προσφέρουν τον (όποιο) οβολό τους για έναν κοινωνικό σκοπό που θα επιλέξουν οι δήμοι, με τους οποίους συνεργάζεται, και οι οποίοι... όλως τυχαίως βρίσκονται στην εκλογική περιφέρεια της συζύγου του Άννας Νταλάρα (Β' Αθηνών).

Ο λαοπρόβλητος καλλιτέχνης με την τεράστια αναγνώριση και προβολή ταυτίστηκε με τους αναξιοπαθούντες που δημιούργησε η τρόικα διαγράφοντας μονοκοντυλιά τις πρόσφατες (μετά το μνημόνια νούμερο ένα) φιλοπαπανδρεικές δηλώσεις του (μόνο ο Γιώργος μπορεί να σώσει την Ελλάδα) αλλά και ολόκληρο το παρελθόν του, που αποτελεί κατ' εξοχήν μέρος του συστήματος αξιών που μας έφτασε εδώ που μας έφτασε.

Ξεχνώντας εν ριπή οφθαλμού τα Μέγαρα, τα Ηρώδεια, τις Επιδαύρους (κορυφαίους του χορού στον... κιμούλειο Οιδίποδα), τις πολιτιστικές Ολυμπιάδες στη Νέα Υόρκη (2003, αξίας 2.000.000 ευρώ), την Ιερά Οδό του Μοροσούλη και τόσα άλλα, έγινε ένας από μας.

Χωρίς να αμφισβητούμε τη μεγάλη καλλιτεχνική αξία του Γιώργου Νταλάρα (θα ήμασταν το λιγότερο ανόητοι), γνωρίζουμε ότι κανένας δεν χτίζει μεγάλες καριέρες με φιλανθρωπικά γκαλά και κοινωνικές ευαισθησίες.

Τις φτιάχνει με τη βοήθεια του θεσμικού συστήματος που τον πλάσαρε, τον ανέδειξε, τον επέβαλε, τον καθιέρωσε και τον βράβευσε.

Και πάντα με το αζημίωτο.

Το κοινωνικό κοστούμι φοριέται εκ των υστέρων, πάνω από τα εσώρουχα, ας είναι και μεταξωτά.

Ας κάνει, λοιπόν, ο κ.Νταλάρας όσα δώρα θέλει στους φτωχούς, αλλά να μη νομίζει ότι μιας πιάνει κότσους.

Πάντως , ο άνθρωπος το είχε πει. Και μάλιστα νωρίς. Με το τραγούδι " Ήταν πέντε ήταν έξι " του Σταύρου Κουγιουμτζή, σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, που πάει έτσι:

Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
πλένει με μια νέα σκόνη και είναι αστραφτερά
με τραγούδια για τη φτώχεια και τη ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά ...


Της Κ. Αγγελιδάκη, "Το ΠΟΝΤΙΚΙ", 23/02/2012

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα σας

Δεν είχα την ευκαιρία να διαβάζω την κα Αγγελιδάκη. Πάνε χρόνια που το "ΠΟΝΤΙΚΙ" ασκούσε μιαν πράγματι άλλη δημοσιογραφία.. Πάει καιρός που το τίμημα αυτής της δημοσιογραφίας ήταν "επώδυνο" και κοστοβόρο.. Τώρα ΟΛΟΙ αρθρογραφούν. Σε έντυπα, σε bloggs, σε sites, στη μαύρη θάλασσα του διαδικτύου. Όπου ο καθένας ό,τι θέλει μπορεί να γράψει..
Καταπιάστηκε λοιπόν με τον Γ. Νταλάρα. Με ένα άρθρο κοινότυπο, εύπεπτο και προβλέψιμο.. 'Ολοι εκ του αποτελέσματος κρινόμαστε. Και 45 χρόνια τώρα ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ αποδεινύει ποιος είναι: Ένα πολιτιστικό - και όχι μόνο - φαινόμενο για την Ελλάδα.. Όσοι και άν διάφοροι "τζιπάκηδες" και "λάκηδες" από "τσαντήρια και ορύγματα" πουλώντας ανέξοδη αριστεροσύνη, τον πολεμούν.. Τι να κάνουμε.. Υπάρχουν και τα τσιμπούρια που τρέφονται από το "αίμα" των άλλων.. Και είναι αστειότητα 45 χρόνια μετά να λέμε ότι το ..."σύστημα" (τι λέξη!!) εξέθρεψε και στήριξε το ΝΤΑΛΑΡΑ..
Αν δεν ΑΞΙΖΕ κυρία μου θα ήταν χρόνια τώρα ξεχασμένος...
Δεν τον ξέρετε τον Γ. Νταλάρα - είναι προφανές.. Και δεν τον ξέρετε γιατί εξ ορισμού αρνείστε να τον μάθετε.. Όμως μόνο εκείνοι που πράγματι αξίζουν κάτι έχουν και τις μεγαλύτερες αμφισβητήσεις.. Όταν είσαι "παντός καιρού", ποιος να σε αμφισβητήσει..
Και κάτι ακόμα. Οι στίχοι που παραθέτει τους τραγούδησε πολύ νέος.. Να ρωτήσει και να μάθει για ποιον γράφτηκαν.. Και να μάθει κι άλλους στίχους που τραγούδησε.. Λιγότερο εύπεπτους και πιασάρικους..
Φιλικά
Άγγελος