2.
Οι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας στους οποίους μεγαλώσαμε και τους
οποίους αγαπήσαμε έχουν αλλάξει δραματικά. Μια πένθιμη ησυχία τους
διαπερνά. Στις όχθες τους, όσο κι αν είναι γεμάτες από τη δική μας
τρυφερότητα και ιστορία, οι απορίες μας για το σημερινό χάλι ξεπερνούν
και τις καλύτερες αναμνήσεις.
3.
Ξένος μπροστά στη μισή τους αλήθεια. Ο Σαμαράς δεν γνωρίζει τι είναι
ευγένεια και γενναιοδωρία, ιδιότητες που θα τον βοηθούσαν να μας πει
ολόκληρη την αλήθεια του για το χρονικό της καταστροφής μας. Αλλά δεν
περιμένω ν' ακούσω ολόκληρη την αλήθεια ούτε από τον Τσίπρα, κυρίως τώρα
που υφαίνει το δικό του καθεστώς. Φετιχοποιώντας την εξουσία και
αναγνωρίζοντας την πραγματικότητα ως υπερδύναμη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
αποσύρει τα λόγια του και τα μεταποιεί με γρήγορο ρυθμό. Δεν έχει καμία
δυσκολία να τονίσει ότι το σχήμα των τραπεζών δεν πρόκειται ν' αλλάξει.
Καθησυχάζει γενικώς και αορίστως για το καθετί που θα μπορούσε να σταθεί
εμπόδιο στην αναρρίχησή του στο θώκο.
4.
Ξένος μπροστά στο παιχνίδι των ποσοστών. Μου είναι παντελώς αδιάφορο αν
τα γκάλοπ είναι στημένα, αν και γνωρίζω πως αυτό είναι σχεδόν
προϋπόθεση σε κάθε παιχνίδι. Με ενοχλεί που οι εταιρείες δημοσκοπήσεων
κατάφεραν να γίνουν ψύχωση εφάμιλλη με αυτές των λαχείων και του ξυστού.
Οσοι παρακολουθούν τις σφυγμομετρήσεις, αντιδρούν με χαρά ποδοσφαιρικής
φύσεως όταν είναι ανεβασμένα τα ποσοστά του κόμματός τους, χαρά που
φυσικά γρήγορα ξεφουσκώνει, και «άδειοι» περιμένουν εθισμένοι τον
επόμενο γύρο των δημοσκοπήσεων.
5.
Ξένος μπροστά τους λεγόμενους καλλιτεχνικούς κύκλους, που μόνο
χασμουρητά μού προκαλούν. Η εικόνα τους θυμίζει γατούλες που τρίβονται
στα πόδια της εκάστοτε εξουσίας, ελπίζοντας σε κάποια εύνοια. Κατά τα
άλλα, όπως όλοι οι τσάμπα μάγκες, διασκεδάζουν τον τάδε ή τον δείνα
κοσμικό στο σαλόνι του, που τους χρησιμοποιεί για ίδιον όφελος.
6.
Ξένος μπροστά στον δημοσιογραφικό λόγο που προγραμματίζει μονίμως μια
μεγάλης κλίμακας ηλιθιότητα. Δίνοντας υπερβολική έμφαση σε όσους έρπουν
πολιτικά, οι δημοσιογράφοι κουράζονται να τους καταστήσουν παράδειγμα
προς μίμηση. Πορτοσάλτες τυλιγμένοι στα σάβανά τους, σ' έναν κόσμο που
καταρρέει, μιλούν για τον μικροαστισμό ως το τελευταίο φρόνημα στο οποίο
οφείλουμε να υποταχθούμε.
7.
Ξένος μπροστά στις φιλανθρωπίες που πολλαπλασιάζονται με τρόπο
δαιμονικό εξαιτίας του Μνημονίου. Η φιλανθρωπία ασκεί την επιρροή της
στην κοινωνία προς τέρψη αποκλειστικά των φιλανθρώπων. Η φιλαρέσκεια, ο
«ενάρετος» τρόπος της ζωής τους και οι επιθυμίες τους, που εκτελούνται
όποτε αποφασίσουν, κάνουν τους φιλανθρώπους ένα σπάνιο θέαμα στην έρημη
ζωή των φτωχών. Εχοντας στο αίμα τους την απληστία, δεν επιθυμούν μόνο
να εκμεταλλεύονται τους φτωχούς, αλλά και να αρπάξουν την ευγνωμοσύνη
τους. Πρόκειται για φρικαλέα στιγμή, όπου η ανωτερότητα μιας τάξης πρώτα
προβάλλει πάνω στους πεσμένους και κατόπιν «λάμπει» σε απροσμέτρητα
ύψη, για να μπορεί να τη ...θαυμάσει ολόκληρη η κοινωνία! Κάποια στιγμή
οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τη φιλανθρωπία επιθετικά. Οσο η ζωή
στενεύει ασφυκτικά, τόσο η φιλανθρωπία θα γλιστρά αθόρυβα ανάμεσα σε
όλους όσους στην ουσία περιφρονεί, γιατί από αυτή την καταφανή διαφορά
αντλεί και την ευχαρίστησή της.
8.
Ξένος απέναντι στο μοντέλο του ουδέτερου πολίτη που καλλιεργεί ο
Σταύρος Θεοδωράκης. Επί της ουσίας αδιάφορος, πρόθυμα υπάκουος στη
βορβορώδη πλευρά της κοινωνίας, επινοεί δικαιολογίες για το καθεστώς, ως
απόδειξη της αιώνιας πίστης του στην ουδετερότητα. Ο κύριος Σταύρος,
γνωρίζοντας ότι το αδύνατο σημείο του ψηφοφόρου του είναι η εκούσια
αιχμαλωσία του στην τέταρτη εξουσία, φροντίζει να παρουσιάζει αυτήν την
αιχμαλωσία ως προτέρημα. Γεμάτος μικροδράματα, μικροκλάματα του επιπέδου
των τηλεοπτικών εκπομπών του, χωρίς προσχήματα και παρά την έλλειψη
φαντασίας για την πραγματικότητα, ο κύριος Σταύρος προοδεύει. Σίγουρα θα
τα κάνει πλακάκια με όποιον βρεθεί στην εξουσία, μόνο και μόνο για μια
θέση, οποιαδήποτε θέση, αρκεί να βρίσκεται πλάι στον πρωθυπουργικό θώκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου