Και όμως η ανωτέρω είδηση είναι αληθινή. Και σας διαβεβαιώνω ότι δεν είχαν προηγούμενα με την οικογένεια… απλώς δεν είχε πληρώσει τη συνδρομή της. Εκεί μας οδηγούν, κοινωνικές παροχές και πρόνοια δεν θα είναι πλέον αυτονόητο ότι θα μας παρέχονται παρά μόνο εάν είμαστε ταμιακά ενήμεροι ! Βάλτε με το μυαλό σας κάποιες από τις παρακάτω φράσεις που δεν αργούν να γίνουν πραγματικότητα και να ηχήσουν στ΄αυτιά μας:
- Θέλεις να πάει το παιδί σου στο σχολείο, να σπουδάσει; Συγνώμη αλλά δεν έχετε πληρώσει την εισφορά σας…
- Πρέπει να πας σε νοσοκομείο, θέλεις φάρμακα; Από το σύστημα βλέπουμε ότι χρωστάτε τη δόση του έτους, λυπάμαι αλλά δεν γίνεται…
- Νομίζεις ότι ήρθε η ώρα να πάρεις σύνταξη; Δυστυχώς το ασφαλιστικό σας ταμείο έχει χρεοκοπήσει (γιατί μαζί τα φάγανε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ). Ας προσέχατε και να είχατε κάνει ιδιωτική ασφάλιση για σύνταξη.
- Δεν σου έχουν φτιάξει το πεζοδρόμιο που χάλασε; Θέλεις ο Δήμος να μαζεύει τα σκουπίδια από την γειτονιά σου; Μα τι λέτε κυρία μου. Έχετε να πληρώσετε τον εργολάβο και την ιδιωτική εταιρεία αποκομιδής σκουπιδιών από τον περασμένο Γενάρη…
Και ένα σωρό άλλα παρόμοια περιστατικά με κατάληξη «πληρώστε για να έχετε (τα αυτονόητα)».
Χαρακτηριστικό είναι και το παρακάτω άρθρο του Δημήτρη Καραγιάννη από τον Ριζοσπάστη (στις 8/10/2010)
Χρωστάς; Καίγεσαι!
« Ο κυνισμός, η απανθρωπιά και η αποθέωση της εμπορευματοποίησης. "Αν δεν πληρώσεις αφήνεσαι στο έλεος της τύχης σου". Αυτό συνέβη σε μια οικογένεια στην επαρχία Ομπιον του Τένεσι στις ΗΠΑ του 2010: Είδαν το σπίτι να γίνεται παρανάλωμα του πυρός γιατί είχαν ξεχάσει να πληρώσουν το ετήσιο τέλος πυροπροστασίας αξίας 75 δολαρίων στην Πυροσβεστική. Η πυροπροστασία, με τη δικαιολογία ότι το σπίτι βρισκόταν στα όρια της πόλης του Νότιου Φούλτον, ήταν υπηρεσία που είχε μπει σε τιμολόγιο. Έτσι, παρά τις εκκλήσεις των ανθρώπων να παρέμβει η Πυροσβεστική, αυτό δε συνέβη ποτέ και μάλιστα οι τοπικές αρχές έσπευσαν να υπερασπιστούν τη δήθεν ...νομιμότητα.
Αυτό το περιστατικό περιγράφει παραστατικά το τι μπορεί να συμβεί, όταν το στοιχειώδες δικαίωμα προστασίας της ανθρώπινης ζωής γίνεται εμπόρευμα. Η συγκεκριμένη περίπτωση όσο και ακραία αν φαίνεται «χτυπάει καμπανάκι» και στη χώρα μας. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου θέλουν να επιβάλουν «υπηρεσίες» επί πληρωμή. Υπηρεσίες που για τους εργαζόμενους είναι απαραίτητες, όπως η πυροπροστασία, η αντισεισμική θωράκιση, η αντιπλημμυρική προστασία, το δικαίωμα ζωής σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον, η δωρεάν Υγεία, το δικαίωμα στην Παιδεία δημόσια δωρεάν για όλους, μπαίνουν στον Προκρούστη του καπιταλιστικού κέρδους και όλο περισσότερο προβάλλεται η προσωπική ευθύνη. Είναι συγκεκριμένη πολιτική που βολεύει το κεφάλαιο, ώστε να απαλλαγεί το καπιταλιστικό κράτος από σειρά υπηρεσιών και ταυτόχρονα αυτοί οι τομείς να δοθούν για νέα κερδοφορία στους καπιταλιστές, με τα λαϊκά στρώματα να χάνουν κατακτήσεις και να διπλοπληρώνουν και τριπλοπληρώνουν για υπηρεσίες και δραστηριότητες που είναι δικαίωμά τους, να απολαμβάνουν γιατί αυτοί είναι οι παραγωγοί όλου του κοινωνικού πλούτου.
Μπορεί στη χώρα μας να μην έχουν μπει στη διατίμηση οι υπηρεσίες της Πυροσβεστικής, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, ωστόσο η ίδια λογική της πλήρους εμπορευματοποίησης των πάντων είναι εδώ και είναι το ίδιο επικίνδυνη για το λαό. Σε ό,τι αφορά πιο ειδικά την πυροπροστασία στη χώρα μας, λόγω της απαξίωσης της πυροσβεστικής υπηρεσίας σε έμψυχο δυναμικό και μέσα κάθε χρόνο γινόμαστε μάρτυρες της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, παρά τις ηρωικές προσπάθειες των πυροσβεστών, για να δίνονται μετά διάφορα «φιλέτα», βορά στα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Το συμπέρασμα που τελικά βγαίνει και από την τραγωδία στις ΗΠΑ και έχει ισχύ και για την πατρίδα μας είναι ότι οι εργαζόμενοι, τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να ρίξουν τον πήχυ των απαιτήσεών τους. Απαιτείται να διεκδικήσουν όλο τον πλούτο που παράγουν και που λυμαίνονται τα παράσιτα οι καπιταλιστές. Η ευκαιρία των τοπικών εκλογών του Νοέμβρη, που έχουν ευρύτερη πολιτική σημασία, είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία ο λαός να στείλει το μήνυμα ότι δε ρίχνει τον πήχυ. Μπορεί να μαυρίσει αυτούς που του καίνε τη ζωή (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) σε κάθε της πτυχή, από το εισόδημα και τα δικαιώματα έως το περιβάλλον. Να μην πέσει στα δόκανα των διαχειριστικών αναχωμάτων που στήνονται. Και γι' αυτό μια επιλογή υπάρχει: Η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η αποφασιστική ενίσχυσή του με ψήφο τώρα στη “Λαϊκή Συσπείρωση”, ψηφοδέλτια αγωνιστών μέσα από το λαϊκό κίνημα. Είναι εγγύηση, ώστε και εμπόδια να μπουν στη στρατηγική του κεφαλαίου και να υπάρξουν με αλλαγή του συσχετισμού δύναμης νέες κατακτήσεις για το λαό.»
Απορία: Μήπως ρε παιδιά και τα δάση καίγονται επειδή δεν έχουμε πληρώσει τις δόσεις; Τι λέτε, δίνουμε ένα "έναντι" στις 7 Νοέμβρη;
Aristeri Poria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου