Έστω ότι μια εταιρεία έχει πέντε εργαζόμενους και έστω ότι οι μισθοί τους είναι Ευρώ 1.000, 800, 1.200, 10.000 και 15.000 αντίστοιχα. Εύκολα βγάζουμε το συμπέρασμα ότι η εταιρεία αυτή έχει κόστος μισθοδοσίας 28.000 Ευρώ το μήνα και πως οι υπάλληλοί της αμοίβονται με 5.600 Ευρώ μηνιαίως κατά μέσο όρο. Όμως από τους πέντε αυτούς υπάλληλους μόνο οι δύο μπορούν να μείνουν ένα βράδυ στην ακριβότερη σουίτα (εδώ στην Ελλαδίτσα μας). Μόνο οι δύο μπορούν να βλέπουν με αισιοδοξία το μέλλον το δικό τους αλλά και αυτό των παιδιών τους. Μόνο οι δύο και αυτοί οι δύο είναι οι "εκλεκτοί"...
Έτσι περίπου έχουν τα πράγματα και στο Δημόσιο. Αυτό το δημόσιο που οι παγκαλοπαπανδρέηδες και λοιποί τακτοποιούσαν και συνεχίζουν να τακτοποιούν τα φιλαράκια τους, ως προέδρους, αντιπροέδρους, διευθυντές και συμβούλους οργανισμών - ρίξτε μια ματιά στους "μη επιτυχόντες" βουλευτές να δείτε ποιες θέσεις δημόσιας διοίκησης έχουν, άλλωστε οι "καλοί δεν χάνονται και να μην εκλεγείς κάπου θα βο(υ)λευτ(ή)ς - με μηνιαίους μισθούς που ξεπερνάνε τους ετήσιους πέντε εργαζομένων.
Και τώρα τα ΜΜΕ που κόπτονται για την ενημέρωσή μας, πήραν γραμμή. Διαίρει και βασίλευε. Η κουβέντα θα εστιαστεί ότι αυτός παίρνει περισσότερα, έχει καλύτερες συνθήκες εργασίας κ.λπ. Σήμερα άκουσα και κάποιον να λέει: "ακόμα και γάλα δίνουν κάθε ημέρα σε όσους χειρίζονται υπολογιστή".
Ψόφησε η κατσίκα μας να ψοφήσει και του γείτονα...
Σίγουρα (και στο δημόσιο) υπάρχουν και κάποια άτομα που μόνο τη κάρτα τους χτυπάνε, σίγουρα όμως αυτά είναι τα παγκαλόπαιδα και τα καραμανλόπαιδα γιατί αυτά έχουν τις απαραίτητες "πλάτες". Όμως αναλογιστείτε πως εδώ και χρόνια που πιπιλάνε (τε) την ίδια καραμέλα πόσα από τα εργασιακά κεκτημένα του έχει χάσει ο ιδιωτικός τομέας. Για παράδειγμα κατηγορούμε τους δημόσιους υπάλληλους ότι μόνο οκτώ ώρες δουλεύουν (λες και εγκληματούν), γιατί το απεμπολήσαμε εμείς του ιδιωτικού τομέα; Τώρα που δεν δόθηκε αύξηση στους μισθούς δημοσίου αλλά αντίθετα έγιναν και μειώσεις (εκτός ΕΛΤΑ και ΑΤΕ, δεν ξέρω γιατί) πόση αύξηση πήραμε εμείς του ιδιωτικού; Ακόμα δεν έχει αρθεί η μονιμότητα που με τόση θέρμη υποστηρίζουν κάποιοι και ξεκινήσε η κατάργηση των ΣΣΕ με την σύναψη ενδοεπιχειρησιακών συμβάσεων. Εάν καταργηθεί η μονιμότητα μήπως οι του ιδιωτικού τομέα κυκλοφορούμε με ένα μπίμπερ και όποτε θέλουν οι εργοδότες μας θα μας καλούν να δουλέψουμε για κανά δίωρο;
Δεν ξέρω αν το βλέπω σωστά ή όχι ξέρω όμως θεωρώ πιο εύκολο να κάνω αγώνα για να μου δίνουν και εμένα "γάλα" παρά να κάνω αγώνα (σαν μερικούς "κυρ Παντελήδες" ) για να κοπεί το "γάλα" αυτού που το παίρνει.
Όταν καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε εργαζόμενοι μόνο τότε θα πετύχουμε.
Aristeri Poria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου