ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ: ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ....

Μια ιστορική αναδρομή από το ιστολόγιο «Κόκκινος Φάκελος» .

Οι μνήμες της Πέμπτης 20 Οκτωβρίου είναι ακόμα νωπές για όλους. Tο περασμένο Σάββατο ένας αγωνιστής του λαού τάφηκε, δολοφονημένος κάτω από σκιώδεις συνθήκες και από ακόμα πιο σκιώδεις ανθρώπους. Στο νεκροταφείο Βύρωνα ακούγονται τα ιστορικά συνθήματα «Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα» και το «Αθάνατος! Αθάνατος!». Μνήμες ξυπνούν στους γηραιότερους από άλλες εποχές που στο ίδιο χώμα θάβονταν νεκροί αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Εμείς οι νεότεροι μονάχα από τα βιβλία τις γνωρίζουμε. Μια κυρία του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ μας το θυμίζει. "Και τότε και τώρα τα ίδια".

Ο παραλληλισμός δεν είναι άστοχος. Ξανά οι θύτες είναι οι ίδιοι και τα θύματα ίδια. Ας σκάψουμε λίγο στην μνήμη μας και το ιστορικό μας παρελθόν…

Μάης του 1936

Η κορύφωση των απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στην φτώχεια και την εξαθλίωση συνεχίζονται στην Θεσσαλονίκη. Ταξικά συνδικάτα, αγροτών, εργατών και υπαλλήλων έχουν καταλάβει σχεδόν την πόλη. Γενική καθολική απεργία. Οι πορείες στην Τσιμισκή, το Αλκαζάρ και την Τούμπα συνεχίζονται η μια μετά την άλλη. Το κέντρο της πόλης είναι ασφυκτικά γεμάτο. Ο Θέμος Κορνάρος, δημοσιογράφος που κάλυψε τα γεγονότα γράφει: «Ο στρατός και η χωροφυλακή έχουν στηθεί σε νευραλγικά σημεία. Στην πόλη δείχνει να λειτουργεί ένα καλά στημένο στρατιωτικό σχέδιο καταστολής.»

Ομάδες ανθρώπων με πολιτικά λειτουργούν στις παρυφές της πορείας. Προβοκάρουν και παρακολουθούν. Περιμένουν τις εντολές τους. Άξαφνα έρχεται η ομαδική σύρραξη. Ξύλο, συλλήψεις και σφαίρες. Όλα δείχνουν μεθοδευμένα και επιχειρησιακά. Νεκροί πέφτουν εργάτες και εργάτριες. Ανάμεσά τους και ο σοφέρ Τάσος Τούσης χτυπημένος από «αγνώστους». Καταγγελίες διαδέχονται η μια την άλλη. Μιλούν για ανθρώπους με πολιτικά. Μιλούν για χωροφύλακες που φόρεσαν προβιά για να μπουν στο κοπάδι των αμνών. Οι θύτες ονομάζονται πάντα με τον ίδιο τρόπο στις αστυνομικές εκθέσεις: «άγνωστοι». Αυτό είναι το βαθύ χέρι του αστικού κράτους. Αυτό είναι το παρακράτος…

1944-1945

 

«Μια νέα τάξη πραγμάτων απλώνει το χέρι της πάνω από την μετακατοχική Ελλάδα», γράφει ο Ριζοσπάστης. Η ελληνική ξενόδουλη αστική τάξη παλεύει να κρατήσει την εξουσία της πάνω στα αποκαΐδια των Γερμανών δυναστών που έφυγαν. «ΕΑΜ-ΕΑΜ Φωνή Λαού» φωνάζει ο κόσμος. Οι φυλακές έχουν αδειάσει. Τραμπούκοι, ταγματασφαλίτες, χασικλήδες και συνεργάτες των Γερμανών οπλίζονται και εξοπλίζονται στις μεγάλες πόλεις. Αυτοί είναι η σερμαγιά του παρακράτους που η αστική τάξη δημιουργεί. Που η αστική τάξη έχει ανάγκη.

Ομάδες παρακρατικών χτυπούν κομμουνιστές και δημοκράτες στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Καθοδηγούνται από χωροφύλακες και Άγγλους πράκτορες. Σύντομα το φαινόμενο θα γενικευτεί σε όλη την χώρα. Σούρλας, Μπαντουβάς και άλλοι κατσαπλιάδες περιφέρουν κάρες στον τορβά. Σπάζουν γραφεία, δολοφονούν, ξυλοκοπούν, βιάζουν. Το όργιό τους θα οδηγήσει έναν λαό στην κορύφωση της ταξικής πάλης. Στον εμφύλιο πόλεμο. Μετά από αυτόν, το παρακράτος επισημοποιείται, χώνει βαθιές ρίζες στον κοινωνικό ιστό. Οι τραμπούκοι του Ψύλλα, του Παυλάκου και του Πανολούτζη μετονομάζονται σε ΤΕΑ-ΜΕΑ και Υπενωμοτάρχες.

Παρακράτος 1950-1967: Οι "χρυσές" εποχές

Η μαύρη περίοδος της ασθμαίνουσας ελληνικής δημοκρατίας έχει ξεκινήσει. Χιλιάδες στην εξορία. Εργασία με αποδεικτικό κοινωνικών φρονημάτων και παρακράτος στην 24ωρη παρακολούθηση και το φακέλωμα.

Σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ καλούνται να ξαναφτιάξουν ένα λαϊκό μέτωπο. Γεννιέται η ΕΔΑ.

Το παρακράτος σε αγαστή σχέση με την χωροφυλακή και το παλάτι αλλάζει ξανά πρόσωπο. Τώρα ονομάζονται «Σύλλογοι εθνικοφρόνων», «αγανακτισμένοι πολίτες» και άλλα πολλά. Αυτοί βρίσκονται πίσω από την βία και την νοθεία του Καραμανλή και της ΕΡΕ.

Αυτοί σπάνε γραφεία της ΕΔΑ σε όλη την Ελλάδα και φακελώνουν αγωνιστές και αγωνίστριες. Το παρακράτος έχει πια βαθιές ρίζες. Στην βαθύτερη σκιά του παρακρατικές οργανώσεις λειτουργούν με σαφείς δολοφονικούς στόχους. Η οργάνωση «Καρφίτσα» που καθοδηγείται από το παλάτι αλλά και την ευρύτερη δεξιά δολοφονεί στην Θεσσαλονίκη τον Γρηγόρη Λαμπράκη.

Θύτης: ο "αγανακτισμένος πολίτης" με το τρίκυκλο, Γκοτζαμάνης. Ηθικοί αυτουργοί: ο Ταξίαρχος Μήτσου, ο ταγματασφαλίτης της κατοχής Γιοσμάς (πατέρας του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ.) και στην σκιά το Παλάτι… Χαρακτηριστικό της εποχής αυτής είναι ότι ο μάρτυρας της δολοφονίας Λαμπράκη διώχτηκε μέχρι την Αθήνας με απειλή της ζωής του.

Τέλος εποχής, αποτελεί η μεγάλη συγκέντρωση των Ιουλιανών με το 1-1-4 και την δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα από χαφιέδες του παρακράτους. Ακολουθεί η δικτατορία των συνταγματαρχών…

Χούντα: Η επισημοποίηση του παρακράτους.

Η εποχή της Χούντας είναι γνωστή για πολλά πλήγματα στην ελληνική κοινωνία και τα εργασιακά δικαιώματα. Εδώ θα αναλύσουμε την σχέση της με το παρακράτος. Η δικτατορία των συνταγματαρχών δεν διαχωρίζεται σε τίποτα από κάθε άλλη δικτατορία που γνώρισε η ιστορία. Όπως σε και σε κάθε άλλη περίπτωση, το καθεστώς της στην Ελλάδα επισημοποίησε την δράση και την θέση των παρακρατικών ομάδων της ασφάλειας.

Το παρακράτος περνά πια στην άμεση δικαιοδοσία του στρατού και ενώνεται με την Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ) και την υπηρεσία πληροφοριών (ΚΥΠ). Περιστατικά όπως καθημερινοί τραμπουκισμοί και ξυλοδαρμοί, δημόσιο κούρεμα των «μαλλιάδων» και φάλαγγες στην Μπουμπουλίνας είναι κοινή πρακτική.

Το παρακράτος δεν διστάζει να δολοφονήσει εν ψυχρώ. Τα θύματα βαφτίζονται ως «αυτόχειρες» και ως «παθολογικά περιστατικά». Ο δικηγόρος της ΕΔΑ και μέλος του ΚΚΕ Τσαρουχάς, δολοφονείται με φρικτά μαρτύρια στην ασφάλεια. Το ιατροδικαστικό πόρισμα αναγράφει: «θάνατος από ανακοπή».

Εκατοντάδες είναι οι περιπτώσεις. Το παρακράτος της Χούντας έχει διαποτίσει νευραλγικά σημεία. Ο τύπος, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση ελέγχονται και λογοκρίνονται. Σε εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης ένας δημοσιογράφος του καθεστώτος μιλά με μια ομάδα νέων. «Τι σας απασχολεί σήμερα;» ρωτά λέγοντάς τους ότι μπορούν να μιλήσουν χωρίς φόβο και ελεύθερα. Με το πέρας της εκπομπής η ασφάλεια θα τους συλλάβει και θα τους βασανίσει φρικτά. Ο δημοσιογράφος δεν είναι άλλος από τον ουτιδανό Νίκο Μαστοράκη.

Ακόμα ένας από τους αδάμαντες της παρακρατικής δημοσιογραφίας της Χούντας, ο Κώστας Πλεύρης (πατέρας του νυν βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ.) που επισκεπτόμενος την Γυάρο έγραφε ότι οι εξόριστοι παίζουν λουόμενοι στις ακρογιαλιές. Η Χούντα θα κλονιστεί σοβαρά το 1973 με το Πολυτεχνείο όπου θα επέμβει ο στρατός και το παρακράτος.

Ελεύθεροι σκοπευτές τοποθετούνται μέχρι και το Φάληρο σε ταράτσες και ρίχνουν στον λαό που τρέχει να σωθεί από τα τανκ. Παράλληλα, παρακρατικοί και ασφαλίτες με πολιτικά χτυπούν και σκοτώνουν στους γύρω δρόμους. Ο φοίνικας θα χαθεί οριστικά στις στάχτες τις ιστορίας έναν χρόνο μετά, το παρακράτος όμως θα αναγεννηθεί σύντομα μέσα από τις στάχτες του…

1974 έως σήμερα…

Η μεταπολίτευση υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό δικαιοσύνη και ισότητα. Την δεκαετία του 80 η επίσημη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έκαψε τους επίσημος φακέλους της ασφάλειας. Ωστόσο, το παρακράτος παραμένει στην σκιά και πάντα χρήσιμο για να χτυπήσει εκεί που το αστικό κράτος δεν μπορεί επίσημα να χτυπήσει το κίνημα. Τα αστικά κόμμα τα με προεξάρχον το ΠΑΣΟΚ υιοθέτησαν ένα δημοκρατικό προσωπείο μεταπολιτευτικά. Μεγάλες αντιπολεμικές πορείες, διορισμοί χωρίς φρονήματα και άλλα ήρθαν να δημιουργήσουν την εικόνα μιας αστικής αλλά δημοκρατικής Ελλάδας. Το προσωπείο του αστικού συστήματος ξεκινά όμως να σπάει εξ ορισμού αφού το συνδικαλιστικό κίνημα αναπτύσσεται και διεκδικεί. Εκεί το παρακράτος αναλαμβάνει ξανά δράση, δράση κοντά στους αστούς αφέντες του και τις κυβερνήσεις που τους εκπροσωπούν.

Σε εκδήλωση και κατάληψη της Νομικής τραμπούκοι της ΕΠΕΝ χτυπούν τους φοιτητές. Οι ομάδες τους φέρουν πολιτικά και αγνοούνται από τα ΜΑΤ και κρύβονται στις γραμμές τους. Ανάμεσά τους και ο πρόεδρος τους, τσεκουροφόρος κ. Βορίδης, σημερινός βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ.

Το 1991, ο δάσκαλος του ΕΑΜ (αριστερός χώρος της Πάτρας) δολοφονείται με λοστό στο κεφάλι από ομάδα τραμπούκων με πολιτικά. Στην κυβέρνηση βρίσκεται ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ. Δολοφόνος αποδεικνύεται ο Ν. Καλαμπόκας, μέλος της ΟΝΝΕΔ που «τυχαία» πέρναγε έξω από το σχολείο του Τεμπονέρα, που βρίσκονταν υπό κατάληψη.

Την δεκαετία αυτή ξεκινούν να δημιουργούνται οι πρώτες ομάδες κουκουλοφόρων αναρχικών (ας σημειωθεί μια και καλή για το παρών άρθρο ότι απόψή μας είναι πως οι αναρχικοί χώροι δεν αποτελούνται εξ ολοκλήρου από μέλη του παρακράτους, καθοδηγούνται όμως και παρακολουθούνται από αυτό) που φροντίζουν και πυρπολούν κάθε χρονιά την επέτειο του Πολυτεχνείου. Το 1996 στο Πολυτεχνείο δέχεται σοβαρά εγκαύματα ο γραμματέας της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ.

Οκτώβρης 1999: Ο ασφαλίτης Πασχάλης Γιουβανάκης εντοπίζεται από εργαζόμενους να βιντεοσκοπεί απεργιακή συγκέντρωση οικοδόμων, έξω από τα κεντρικά γραφεία του ΙΚΑ στην Αγ. Κωνσταντίνου. Φέρει την υπηρεσιακή του ταυτότητα και τρικ που γράφουν: «Ο αγώνας για δικαίωση συνεχίζεται. Δόξα και τιμή στον Γεώργιο Παπαδόπουλο».

Μάρτης 2000: Ασφαλίτης εντοπίζεται να παρακολουθεί Γενική Συνέλευση του Σωματείου Οικοδόμων Κιλκίς.

Γενάρης 2001: Ασφαλίτες και αστυνομικοί προσπαθούν να παρακολουθήσουν σύσκεψη 13 πρωτοβάθμιων σωματείων ενάντια στις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια.

Γενάρης 2002: Συνδικαλιστές καταγγέλλουν ότι αστυνομικός με πολιτικά, μαζί με τη φύλαξη του σούπερ μάρκετ «Σκλαβενίτη», προσπαθεί να «σπάσει» την απεργία, στη Ν. Χαλκηδόνα.

Μάρτης 2002: Ασφαλίτης εντοπίζεται μέσα σε απεργιακή συνέλευση του ΕΚΑ. Ο αρχηγός της διμοιρίας, που, όλως τυχαίως, βρισκόταν έξω από την πόρτα του ΕΚΑ, δήλωνε θρασύτατα πως αν δεν αφεθεί ελεύθερος ο ασφαλίτης θα μπουν τα ΜΑΤ μέσα.

Γενάρης 2004: Αστυνομικοί επιχειρούν να μπουν σε σύσκεψη της Συντονιστικής Επιτροπής εργαζομένων στους ΟΤΑ, στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας.

Γενάρης 2004: 4-5 ασφαλίτες παρεισφρέουν σε συγκέντρωση εργαζομένων στην κατασκευή της περιφερειακής οδού στο Βόλο.

Νοέμβρης 2005: Δύο ένοπλοι αστυνομικοί με πολιτικά πιάνονται στα πράσα να παρακολουθούν σύσκεψη του ΠΑΜΕ στα γραφεία του Συνδικάτου Οικοδόμων.

Το 2002, οπλισμένος ασφαλίτης πιάνεται σε πορεία του ΠΑΜΕ. Να φέρει πολιτικά και να χαφιεδίζει την διαδήλωση. Ο οπλισμός του και ο ίδιος παραδίδεται στις αρχές. Η ΕΛ.ΑΣ. εκδίδει δελτίο τύπου στο οποίο μιλάει για «ομάδα αγνώστων που επετέθη και αφόπλισε τον αστυνομικό». Το όνομα του ασφαλίτη είναι Χρ. Γιαννακούλης και έφερε εκτός από το όπλο και ταυτότητα φοιτητή του ΤΕΙ Αθήνας.

Στις 20 Ιούλη του 2011, ο Ριζοσπάστης αναφέρει: «Ποντικό» με τα όλα του τσίμπησαν οι αυτοκινητιστές κατά τη χτεσινή τους συγκέντρωση έξω από τα γραφεία του σωματείου τους. «Σπορτίφ» τύπος περιφερόταν ανάμεσά τους, μόνο που δεν θύμιζε και πολύ ταξιτζή, παρόλο που αυτός, όταν οι ...«γάτοι» τον ...μυρίστηκαν, επέμενε ότι είναι «συνάδελφος». Αν και αρνιόταν επίμονα να δείξει ταυτότητα, ο ασύρματος που είχε πάνω του τον πρόδωσε για τα καλά. Στην ερώτηση των συγκεντρωμένων προς τον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων «τι μας τον στείλατε αυτόν εδώ να κάνει;», εκείνος απάντησε «παιδιά, δεν είναι δικός μας...». Γρήγορα - γρήγορα πάντως κατέφθασαν μερικοί ένστολοι και τον πήραν μακριά από τη συγκέντρωση.

Ιούνιος του 2010, ο ασφαλίτης Τασσακόπουλος συλλαμβάνεται σε πορεία του ΠΑΜΕ να αναμεταδίδει με τον ασύρματο την πορεία. Η ταυτότητά του δημοσιεύεται στο Ριζοσπάστη.

Η πορεία της Πέμπτης 20 Οκτωβρίου 2011

Σταθμός στην ιστορική μας αναδρομή δεν μπορεί παρά να αποτελεί η πορεία της περασμένης Πέμπτης ενάντια στην ψήφιση του πολυνομοσχεδίου στην Βουλή. Ο λόγος είναι διπλός αφού αποτελεί τόσο μια από τις μεγαλύτερες μεταπολιτευτικές πορείες της χώρας, αλλά και μια από τις πορείες που το ελληνικό παρακράτος επέδειξε τον ξεκάθαρο ρόλο του απέναντι στο οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Κουκουλοφόροι σε διατεταγμένη υπηρεσία έκαναν δολοφονική επίθεση σε διαδηλωτές το μεσημέρι της Πέμπτης στο Σύνταγμα. Δολοφονικά, ένας εσμός από παρακρατικούς, φασιστοειδή, υποτιθέμενους αντιεξουσιαστές, «άγνωστους» - γνωστούς κουκουλοφόρους, σε ένα προμελετημένο σχέδιο να διαλύσουν το λαό, το ταξικό εργατικό κίνημα που διαδήλωνε μεγαλειωδώς στην πλατεία Συντάγματος.

Χτύπησαν εν ψυχρώ τον εργατόκοσμο, την ώρα που είχε πλημμυρίσει την Αθήνα για να διαδηλώσει την αντίθεσή του στην κυβερνητική πολιτική, στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της πλουτοκρατίας. Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ήταν ο νεκρός οικοδόμος και δεκάδες άλλοι τραυματίες. Για τα γεγονότα, σοβαρές ευθύνες φέρει και η κυβέρνηση.

Μέχρις αυτού του σημείου, είχε προηγηθεί μια σειρά από καλά συντονισμένες ενέργειές τους, δείγμα ότι όλα αποτελούσαν μέρος ευρύτερου σχεδίου. Από προχτές ακόμα, ιστοσελίδες αναρχοφασιστών στοχοποιούσαν την προγραμματισμένη για σήμερα το πρωί περικύκλωση της Βουλής από το ΠΑΜΕ, με φράσεις του τύπου «Θα χτυπήσουμε το ΚΚΕ», «Θα χτυπήσουμε τα ΚΝατ».

Σημειωτέον ότι από τις 9 το πρωί που οι δυνάμεις του ταξικού εργατικού κινήματος παρατάχθηκαν στους χώρους γύρω από τη Βουλή, δεν εμπόδισαν σε κανέναν άλλον να περιδιαβαίνει τους ίδιους χώρους, κόντρα σε όλα τα χοντροκομμένα ψέματα που αράδιαζε ο ραδιοσταθμός του ΣΥΝ «Στο Κόκκινο» (περί δήθεν «ιδιοκτησίας» της πλατείας από το ΠΑΜΕ). Απόδειξη ότι περί τις 13.00 διάφοροι εμφανιζόμενοι ως αντιεξουσιαστές, δήθεν αγανακτισμένοι, αυτοαποκαλούμενοι πατριώτες, περνούσαν άνετα από όλα τα εργατικά μπλοκ έφταναν μπρος στο φραγμό της Αστυνομίας στη Βασ. Σοφίας, με σκοπό να του επιτεθούν για να ξεκινήσει ο γνωστός πετροπόλεμος με τα ΜΑΤ, να δοθεί στις δυνάμεις καταστολής πρόσχημα, ώστε να χτυπήσουν πάλι τους διαδηλωτές.

Επειδή υπήρχαν εκεί δυνάμεις της περικύκλωσης του ΠΑΜΕ δεν τους στάθηκε δυνατό να στήσουν αυτό το σκηνικό. Για τουλάχιστον μιάμιση ώρα, ως λίγο μετά τις 14.30 μπουλούκια τέτοιων τύπων έρχονταν μπρος στο φραγμό, ψάχνοντας ευκαιρία να χτυπήσουν κι έφευγαν άπραγοι, σκορπώντας μόνο χολή για το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.

Αναζητώντας «εναλλακτική», αντίστοιχες ομάδες ενώνονταν σε ένα σκοτεινό συνονθύλευμα στο κάτω μέρος της πλατείας, στη συμβολή με τη Σταδίου. Λίγο παραπάνω, στο στενάκι της Γεωργίου Α', μπροστά στα ξενοδοχεία, έστεκε παραταγμένο άλλο μπλοκ περικύκλωσης του ΠΑΜΕ. Άτομα που έχουν θεαθεί να παρίστανται και σε εκδηλώσεις στημένες σε γειτονιές της Αθήνας από φασιστοειδή, προσπαθούσαν να «εξηγήσουν» σε μέλη του ΠΑΜΕ γιατί «έπρεπε» τα μπλοκ του να ανοίξουν ώστε να ξεκινήσει «επίθεση» στη Βουλή.

Στο μεταξύ, πίσω τους ο συρφετός των κουκουλοφόρων μαζευόταν, συντονιζόταν ώσπου στις 14.40 πίσω και μέσα απ' το λεγόμενο κίνημα του «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», με εμετικά συνθήματα όπως «ΚΚΕ το κόμμα σου χαφιέ» ξεκίνησαν απρόκλητα δολοφονική επίθεση κατά των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ, πετώντας μολότοφ, βενζίνη και φωτιά πάνω στο πλήθος, πέτρες, κομμάτια μάρμαρο, δυναμιτάκια, κροτίδες, πυροσβεστήρες, καδρόνια, λοστάρια, ό,τι είχαν διαθέσιμο, για να διαλύσουν την εργατική διαδήλωση.

Είχαν μαζί τους πολεμοφόδια που μόνο ο κρατικός μηχανισμός διαθέτει ή μπορεί να τους εφοδιάσει (κρότου λάμψης, χρωμοβομβίδες και φωτοβολίδες). Ενώθηκαν μαζί τους τρέχοντας και τα «καλόπαιδα» που λίγο πριν ψάχνονταν να στήσουν καυγά λίγο παραπάνω, μπρος στο φραγμό.

Στη διάρκεια της επίθεσης από τους αναρχοφασίστες, συγκλονιστική ήταν η στάση των διαδηλωτών και διαδηλωτριών του ΠΑΜΕ. Δεν πανικοβλήθηκαν στιγμή. Οργανωμένα και πειθαρχημένα, περιφρουρημένα και μαχητικά, με γενναιότητα έμειναν συντεταγμένοι, δε σκόρπισαν, διατήρησαν τα μπλοκ τους. Με συνθήματα, την ίδια τους τη στάση, μετέδωσαν ψυχραιμία και θάρρος και σε πολλούς άλλους διαδηλωτές που ήταν στο Σύνταγμα, παρακολουθώντας αρχικά έκπληκτοι κατόπιν εξοργισμένοι την εξόφθαλμη πια δράση των προβοκατόρων.

Με παρατεταμένο χειροκρότημα και συνθήματα, υποδέχτηκαν λίγο αργότερα ανάμεσά τους την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, που κατέβηκε από τη Βουλή ενόσω μέσα συνεδρίαζε η Ολομέλεια, ώστε να ενημερωθεί από πρώτο χέρι για την κατάσταση.

Έτσι κράτησαν την εργατική διαδήλωση. Έτσι δε διαλύθηκε προς απογοήτευση όσων το σχεδίαζαν. Μαρτυρίες του κόσμου μιλούν για 50 άρηδες που έδιναν χάπια σε παιδιά με κουκούλες και τα προέτρεπαν να "τα σπάσουν" και για εφοδιασμένους με φοιτητικά πάσο ασφαλίτες. Άλλες πηγές μιλούν για αστυνομικούς που αλλάζουν στολή και ντύνονται με πολιτικά και κουκούλες για διευθύνουν το μπάχαλο.

Τραγικός νεκρός στον βωμό του αγώνα, ο οικογενειάρχης οικοδόμος του ΠΑΜΕ Δημήτρης Κοτζαρίδης, στον οποίο παρακρατικοί έριξαν αέριο πυροσβεστήρα και καπνογόνο με αποτέλεσμα την δύσπνοια και τον θάνατο.

Παράλληλα στα Ιωάννινα φοιτητής του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) δέχεται άμεση επίθεση από παρακρατικό με κουκούλα με αποτέλεσμα τον σοβαρό του τραυματισμό στο μάτι. Ο τραυματίας δέχτηκε πολύωρη επέμβαση και κατάφερε να διασωσει την όρασή του. (Σημείωση του blog μας: Στο σημείο αυτό είχε δημοσιευθεί ονομ/μο το οποίο δεν ανταποκρίνεται, όπως μας πληροφορεί  σχόλιο την 14/2/2012 στο kokkinosfakelos.blogspot.com, στην πραγματικότητα).

Τέλος αργά το βράδυ της Παρασκευής κουκουλοφόροι, ως άλλοι τραμπούκοι του εμφυλίου πυρπόλησαν γραφεία του ΚΚΕ στην Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και τα Πετράλωνα...

Ο Κόκκινος Φάκελος κλείνει εδώ το ιστορικό του αφιέρωμα στο ελληνικό παρακράτος, τονίζοντας το εξής: Δεν γράφουμε αυτό το άρθρο για να τρομάξουμε κανέναν ή για να αποτρέψουμε από τον αγώνα. Το άρθρο γράφεται για να ενημερώσουμε και να πληροφορήσουμε τους αναγνώστες μας για τον διαχρονικό ρόλο του παρακράτους και των αφεντικών του και ιδιαίτερα σε ιστορικές στιγμές σαν αυτές που ζούμε, που το κίνημα ξεκινά να ριζοσπαστικοποιείται και να αντιλαμβάνεται σωστά την ταξική του θέση στον αγώνα του για μια δικαιότερη κοινωνία.