Τα θολά νερά και ο φασισμός

Γράφει ο Νίκος Ζαρταμόπουλος,

ΠΑΜΕ Δημόσιου Τομέα,

μέλος του Ν.Τ. Λέσβου της ΑΔΕΔΥ

 

Είδαμε όλοι στη Βουλή τη χυδαία επίθεση του ναζιστικού αποβράσματος που ακούει στο όνομα Λαγός – ο οποίος μάλιστα το Σάββατο μίλησε σε θλιβερή μάζωξη είκοσι ατόμων στη Λέσβο - εναντίον του ΚΚΕ. Και τι παράξενο! Ενώ στόχος αυτού του φασιστικού οχετού ήταν να «στιγματιστούν» (λες και μπορεί να γίνει στίγμα ο …λεκές!) οι κομμουνιστές σαν «τσιράκια του συστήματος», τα μέσα που χρησιμοποίησε ήταν τα ίδια ψέματα και διαστρεβλώσεις που το σύστημα αναπαράγει εδώ και χρόνια μέσω πολλών εκπροσώπων του (ο Πάγκαλος, ο Καρατζαφέρης και η Αυγή είναι μερικοί μόνο από αυτούς). Με το δικαίωμα που τους έδωσαν οι Γκέμπελς του συστήματος τολμούν λοιπόν να μιλούν σήμερα για «αδιαφάνεια» στα οικονομικά του ΚΚΕ οι ναζήδες μπράβοι εφοπλιστών, εργοδοτών και νονών της νύχτας…

 Ο σκοπός του «σώου» των χρυσαυγιτών είναι προφανής. 

 

Ξέρουν ότι για δεκαετίες, η έκφραση «σύστημα» ταυτιζόταν στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας με τον καπιταλισμό και το αστικό κράτος (με τους κομμουνιστές βέβαια πάντα να ξεκαθαρίζουν ότι μιλούν για το καπιταλιστικό σύστημα και να μάχονται τις κάθε λογής θολούρες που προέκυπταν από την αοριστία της λέξης). 

 

Ξέρουν ότι με την κρίση θεριεύει η απογοήτευση και η οργή, ότι οι δικαιολογίες των εκπροσώπων του «συστήματος» καταρρέουν μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα, αλλά δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη στις αντιλήψεις της πλειονότητας του λαού η φύση της καπιταλιστικής εξουσίας που γεννά αναπόφευκτα τις κρίσεις και την ανέχεια. 

 

Με γνήσια φασιστικό θράσος λοιπόν, εκμεταλλεύονται τη διαδεδομένη σε πολλούς αοριστία της λέξης και ποζάρουν ως δύναμη «εκτός συστήματος», ακριβώς γιατί μόνο έτσι μπορούν να επιτελέσουν αποτελεσματικά τον ιδιαίτερο ρόλο τους στην υπηρεσία των καπιταλιστών.

 

Κι αυτό παρά το ότι είναι αποδεδειγμένο το πόσο υποτακτικά αλλά και ενεργά οι χρυσαυγίτες στηρίζουν και προστατεύουν τα κέρδη και τις βασικές επιλογές των αφεντικών με πολιτικές θέσεις αλλά και τραμπουκισμούς, παρά το ότι δεν κρύβεται η σχέση τους με τον σκληρό πυρήνα του Κράτους (στρατός, αστυνομία, ΕΥΠ) που σε ρόλο «θερμοκοιτίδας» επωάζει και κρατά σε εφεδρεία ναζιστές και άλλα φασιστοειδή. 

 

Από τη φύση της, η φασιστική-ναζιστική ιδεολογία τρέφεται και ενισχύεται από συγχύσεις που σπέρνει καθημερινά το σύστημα, κι αυτό το στοιχείο την κάνει θανάσιμα επικίνδυνη για τους εργαζόμενους και τον λαό. Τα φασιστικά αυτά «ερπετά» βρίσκουν όλα τα συστατικά που χρειάζονται για να παρασκευάσουν το δηλητήριό τους στους θολούς νερόλακκους όπου καταλήγουν λογιών απόνερα της αστικής ιδεολογίας. 

 

Αφενός, αξιοποιούν στο έπακρο την ιδεολογική σαπίλα που παρήγαγε ο καπιταλισμός σε όλη την ιμπεριαλιστική εποχή, είτε για να αντιμετωπίσει την προλεταριακή επανάσταση, είτε για να δικαιολογήσει την εκμετάλλευση ολόκληρων λαών: τον εθνοσωβινισμό, τον ρατσισμό ή άλλες θεωρίες που δικαιολογούν την καταπίεση, τον μιλιταρισμό, τη λατρεία του αυταρχισμού και της καταστολής, τον βίαιο αντικομμουνισμό.

 

Όλα αυτά τα στοιχεία (που το κράτος των μονοπωλίων χρησιμοποίησε κατά καιρούς και σήμερα εκφράζονται «ντροπαλά» από διάφορους αστούς πολιτικούς) οι φασίστες και ναζιστές τα συνενώνουν, τα πασπαλίζουν με θρησκευτική λατρεία  (αίμα, τιμή κτλ.) και τα απελευθερώνουν από κάθε ηθικό και νομικό περιορισμό. Καταγγέλλουν τη δημοκρατία, τον φιλελευθερισμό και τον ανθρωπισμό των «ψοφοδεών αστών» όπως λένε για …υποκρισία. Όχι γιατί θέλουν γνήσια δημοκρατία, ελευθερία και ανθρωπισμό χωρίς καπιταλισμό, αλλά γιατί θέλουν απλά να καταργήσουν αυτές τις έννοιες, ώστε να επιβάλλεται «φυσικά» η δύναμη και η θέληση των κυρίαρχων. Θέλουν ουσιαστικά οι αστοί να πάψουν να είναι «υποκριτές» και να επιβάλλονται πια χωρίς δημοκρατικά και ανθρωπιστικά προσχήματα. Τέτοιας λογής διπλοί και αδίστακτοι υποκριτές είναι οι φασίστες!

 

Αφετέρου, δανείζονται όλες τις θολές ιδέες που καλλιεργεί το σύστημα, κυρίως μέσω του οπορτουνισμού στο εργατικό κίνημα, σχετικά με τον καπιταλισμό για να πουλήσουν κι αυτοί αντικαπιταλισμό και σοσιαλισμό της οκάς. 

 

Στις μέρες μας βέβαια, που η κρίση κάνει αδύνατη τη σοσιαλδημοκρατική οικονομική πολιτική οι φασίστες δεν έχουν από πού να δανειστούν οικονομικό πρόγραμμα, αλλά αυτό λίγο τους πειράζει, όπως δεν πειράζει και τους κάθε λογής οπορτουνιστές να τάζουν λαγούς με πετραχήλια και μετά να στύβουν τους εργάτες. Τους αρκεί που το ίδιο το σύστημα τους προετοιμάζει το έδαφος ρίχνοντας το φταίξιμο σε κάποια «κακή πλευρά» του καπιταλισμού, όχι στον ίδιον τον καπιταλισμό, στις Τράπεζες, στους τοκογλύφους, στους «κλέφτες», σε κάποια «λαμόγια». Αυτό έκαναν παλιότερα και οι χιτλερικοί, όταν ταύτιζαν τον καπιταλισμό με τους …Εβραίους. 

 

Στα θολά νερά τέτοιων παραμυθιών και στον βούρκο των διάφορων εναλλακτικών σχεδίων προκειμένου αντεπεξέλθουν τα ελληνικά μονοπώλια στον διεθνή ανταγωνισμό, κολυμπούν σαν τα ψάρια και οι σημερινοί χρυσαυγίτες. Και λίγη από την «αντιμνημονιακή δόξα» των πλατειών καταφέρνουν έτσι να κλέβουν και εναλλάξ «οικονομικό πατριωτισμό» και «υπεύθυνη στάση» να πουλούν.

 

Όσο κι αν οι χρυσαυγίτες παριστάνουν τα θύματα του «συστήματος», η ίδια η ιδεολογία τους κραυγάζει: ο φασισμός είναι «σύστημα» από την κορφή ως τα νύχια, είναι το σύστημα στην πεμπτουσία του, είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός γυμνός και σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», για να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία του φιλοναζιστή θεωρητικού Καρλ Σμιτ. Είναι το χαρακτηριστικότερο προϊόν της καπιταλιστικής κρίσης στην ιμπεριαλιστική εποχή μαζί με τον πόλεμο και την εξαθλίωση.

 

Γι’ αυτό, ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται από όσους μετατρέπουν ευκαιριακά τους θολούς ιδεολογικούς τους νερόλακκους (στους οποίους άνετα μέχρι χτες κολυμπούσαν, κι ακόμα κολυμπούν και ξεπλένονται οι χρυσαυγίτες) σε «αντιφασιστική κολυμπήθρα του Σιλωάμ», ικανή να ξεπλύνει τους πάντες και τα πάντα: από ακροδεξιούς υπουργούς, όψιμους μνημονιακούς αριστερούς, μέχρι και την ίδια την τιμή της αστικής δημοκρατίας που σήμερα γίνεται δήμιος για τον λαό για λογαριασμό των μονοπωλίων… 

Στην πάλη του ταξικού εργατικού κινήματος ενάντια στον καπιταλιστικό βούρκο που τον γεννά και τον θρέφει νικιέται ο φασισμός…

αναδημοσίευση από : Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Λέσβου