Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Συνέντευξη Τύπου του Σταύρου Τάσσου για προσφυγικό, αγροτικά, σεισμική θωράκιση, διαπραγμάτευση

Συνέντευξη Τύπου στα ΜΜΕ της Λέσβου για τα θέματα του προσφυγικού, της αγροτιάς κλπ. παραχώρησε το πρωί της Δευτέρας 13 Φλεβάρη 2016, ο Σταύρος Τάσσος, βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ.

Ξεκινώντας την ομιλία του, αναφέρθηκε στην τελευταία σεισμική δραστηριότητα στο νησί, επισημαίνοντας την ανάγκη της άμεσης αντισεισμικής θωράκισης των δημόσιων κτιρίων, όπως σχολεία, νοσοκομεία κλπ. Όπως τόνισε, «κάθε είδος φυσικού φαινόμενου δε μπορεί να αντιμετωπιστεί με πρόβλεψη. Αυτό που χρειάζεται είναι μέτρα, τέτοια, που θα ελαχιστοποιούν τις καταστροφές συνέπειες. Δηλαδή η αντισεισμική θωράκιση κτηρίων ξεκινώντας από τα Δημόσια όπως σχολεία, Νοσοκομεία, και κάθε χώρος που στεγάζει μαζικά εργαζόμενους, αλλά και λαϊκές κατοικίες, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μη γίνει ένας σεισμός αιτία να χάνονται ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Τα ίδια μέτρα πρέπει να παρθούν για αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία.

Τα μέτρα αυτά όμως για να παρθούν πρέπει να υπάρχει και η σχετική πολιτική βούληση. Δηλαδή, θα πρέπει η ανθρώπινη ζωή να είναι πάνω από κάθε κόστος. Να αντιμετωπίζεται έτσι ώστε ό,τι έργα πρέπει να γίνονται, να γίνονται χωρίς να υπολογίζεται το κόστος τους, πολύ δε περισσότερο να μην αντιμετωπίζονται σαν έργα από τα οποία κάποιοι, αυτοί που δραστηριοποιούνται στους τομείς αυτούς, όπως μεγάλες κατασκευαστικές κλπ., να θέλουν να βγάλουν κέρδη.

Να επανδρωθούν οι υπηρεσίες του δημοσίου, που έχουν σχέση με αντισεισμικά, αντιπυρικά, αντιπλημμυρικά έργα με μόνιμο εργατικό και εξειδικευμένο δυναμικό.
Να μην αποστελεχώνονται οι υπηρεσίες, όπως η πυροσβεστική που σε σύνολο 70 μόνιμων πυροσβεστών, μετατίθενται 27 για τη Γερμανική Εταιρία «Φραπόρτ» που έχει πάρει το αεροδρόμιο Μυτιλήνης και παραμένουν 43. Για τους πενταετούς καμιά πρόθεση δεν υπάρχει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για μονιμοποίησή τους, παρ’ όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις. Όπως γίνεται κατανοητό αυτή η υπηρεσία, που δίνει με αυτοθυσία τη μάχη μετά από κάθε φυσικό φαινόμενο και τις συνέπειές του, αποδυναμώνεται με αποτέλεσμα να μη μπορεί να παρέχει ούτε στο ελάχιστο τη βοήθεια μετά από το ενδεχόμενο ενός καταστροφικού φυσικού φαινομένου.

ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΛΕΣΒΟΥ: Να σταματήσει η πολιτική δίωξη και δίκη του δημάρχου Πάτρας

Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λέσβου καταδικάζει την δίωξη του Δημάρχου Πάτρας Κώστα Πελετίδη, επειδή δεν διευκόλυνε την εγκληματική ναζιστική οργάνωση ΧΑ στο να προπαγανδίσει τις φασιστικές της αντιλήψεις και δεν της παρέδωσε στοιχεία για τα παιδιά των μεταναστών στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Πάτρας.
  Η αγωνιστική στάση του δημάρχου δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο.

Είναι μια πολιτική δίωξη και δίκη.

Απαιτούμε να σταματήσει άμεσα η δίωξη ενάντια στον δήμαρχο Πάτρας.

Η εργατική τάξη του νησιού μας, αλλά και όλης της χώρας μας έχει πείρα από ποινικοποιήσεις αγώνων, από τρομοκρατία, από επιθέσεις σε βάρος εργαζομένων. Δεν υποχωρούμε ούτε βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις μας, για δουλειά με δικαιώματα, για την οικοδόμηση ενός μέλλοντος που θα μπορούμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες μας. Ούτε βήμα πίσω επίσης δεν θα κάνουμε και στο ξεμπρόστιασμα τις εγκληματικής οργάνωσης των υμνητών του Χίτλερ, των μαντρόσκυλων του συστήματος.

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ»

Σαράντα χρόνια από το θάνατό του και 105 από τη γέννησή του
Μενέλαος ΛουντέμηςΤο έργο του αποτελεί ραψωδία αναστάσιμη των ανθρώπων που αγωνίζονται για ν' αλλάξει ο κόσμος. Η «πένα» του έχει αμεσότητα, λυρισμό, δύναμη και ρεαλισμό. Ο Μενέλαος Λουντέμης ανήκει στους λογοτέχνες που στράφηκαν προς τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Οπως ο ίδιος υποστήριζε, δεν τον ενδιέφερε η Τέχνη για την τέχνη, αλλά η κατάδειξη της εκμεταλλευτικής κοινωνικής και της ανάγκης να καταργηθεί η ταξική ανισότητα... «Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά»; Ο Μενέλαος Λουντέμης αγωνίστηκε για το ιδανικό της κοινωνικής απελευθέρωσης, που διαποτίζει όλη τη συγγραφική δημιουργία του. Τα έργα του «Συννεφιάζει», «Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος» και το μπεστ σέλερ «Ενα παιδί μετράει τ' άστρα» διαβάστηκαν πολύ από τη νεολαία τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70. Εχει όμως προσφέρει και πλήθος άλλα λογοτεχνικά «διαμάντια» λιγότερο γνωστά, αλλά εξίσου σημαντικά, που το καθένα διατηρεί μια διαχρονική λάμψη. Ολα αυτά τα βιβλία - θησαυροί (45 συνολικά) που το αναγνωστικό κοινό αξίζει να ανακαλύψει, έχουν επανεκδοθεί.
«Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι»
 
Ανάμεσα σε αυτά τα ξεχωριστά, αλλά λιγότερο γνωστά βιβλία του Μενέλαου Λουντέμη είναι «Το Ρολόι Του Κόσμου Χτυπάει Μεσάνυχτα», ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που συνιστά μια τοιχογραφία του παγκόσμιου σκηνικού τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, εναρμονισμένο με τις αγωνίες του καιρού του, τις οποίες όμως επεκτείνει σε διαχρονικούς προβληματισμούς οικουμενικών διαστάσεων.

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, 14 Φλεβάρη 2017, 11:30 Κόμβος ΛΑΡΣΟΥ

Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΛΕΣΒΟΥ
καλεί ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΥΣ του νησιού σε ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 

ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΑΝΤΙΑΓΡΟΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ  ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ 

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ 
 ΤΡΙΤΗ 14 ΦΛΕΒΑΡΗ στις 11:30 ΤΟ ΠΡΩΙ 
ΣΤΟ ΚΟΜΒΟ ΤΗΣ ΛΑΡΣΟΥ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΛΕΣΒΟΥ

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ: Αρχειακό υλικό (Βίντεο και Βιβλιογραφία)

ΣΤΑΛΙΓΚΡΑΝΤ: Η πρώτη καθαρή και μεγάλη νίκη των συμμάχων. Η πρωτοβουλία των κινήσεων αλλάζει στρατόπεδο
 
Δεκέμβρης 1941 Μόσχα. Η πρώτη φορά που σταμάτησε ο κεραυνοβόλος πόλεμος των Γερμανών. Όμως το θηρίο δεν είχε σκοτωθεί. Δεν είχε καν τραυματιστεί θανάσιμα. Στις 28 Ιουνίου 1942 οι Γερμανοί πέρασαν ξανά στην επίθεση και ύστερα από σφοδρές μάχες ο σοβιετικός στρατός κατάφερε να τους σταματήσει στο Βορονέζ. Έτσι το κύριο βάρος του πολέμου μεταφέρθηκε νοτιότερα προς την κατεύθυνση του Στάλιγκραντ . Η μάχη για την πόλη άρχισε στις 17 Ιουλίου του 1942. Το αμυντικό στάδιο της Μάχης του Στάλιγκραντ κράτησε έως τις 18 Νοέμβρη 1942. Μάλιστα το Σεπτέμβρη η πόλη κινδύνεψε να κυριευτεί από τον εχθρό, αφού αυτός κατάφερε να περάσει στο εσωτερικό της και να φτάσει ως το κέντρο της. Σε κείνες τις συνθήκες το ραδιόφωνο του Βερολίνου, προδικάζοντας το αποτέλεσμα, έσπευσε να ανακοινώσει πως το Στάλιγκραντ έπεσε. 

Όμως η «Στάβκα» (ανώτατη διοίκηση των σοβιετικών) κι ο Ζούκωφ, είχαν για άλλη μια φορά … άλλα σχέδια. Πρώτα, κατάφεραν να κάνουν τους Γερμανούς να πιστέψουν ότι ο κόκκινος στρατός θα εξαπολύσει αντεπίθεση στο «κέντρο» του μετώπου κι όχι νότια. Έτσι οι Γερμανοί μετέφεραν ότι εφεδρείες είχαν απ τη Δύση (12 μεραρχίες), σ’ αυτό το μέτωπο. Αλλά οι σοβιετικοί συγκέντρωσαν στο μέτωπο του Στάλιγκραντ 10 στρατιές πεζικού, μια στρατιάς τεθωρακισμένων και τέσσερεις αεροπορικούς στόλους.

Ξανά η αγαπημένη τακτική του Ζούκωφ: παραπλάνηση - αιφνιδιασμός - διπλή επίθεση - περικύκλωση - συντριβή του εχθρού.

Στις 19 Νοέμβρη του 1942 ο σοβιετικός στρατός πέρασε στην αντεπίθεση από βορά κι από νότο. Μετά από τέσσερεις μέρες η λαβίδα έκλεισε. Τα στρατεύματα του βορά και του νότου συναντήθηκαν, κλείνοντας μέσα στον κλοιό ολόκληρη την 6η στρατιά. Ως τις αρχές του Γενάρη είχε καταφέρει να αντιστρέψει πλήρως την κατάσταση, θέτοντας σε κλοιό τα εχθρικά στρατεύματα, τα οποία και κάλεσε να παραδοθούν με τελεσίγραφο που απέστειλε στις 8 Γενάρη 1943. Η απόρριψη του τελεσιγράφου από τη γερμανική διοίκηση σήμανε και την τελευταία φάση της μάχης του Στάλινγκραντ, όπου οι σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν την επίθεση για την ολοκληρωτική συντριβή του εχθρού. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 31 Γενάρη με την παράδοση των Γερμανών. Η νίκη ήταν μεγάλη και για πολλούς ανέλπιστη. 

Για την εργατική αριστοκρατία, τη διαφοροποίηση και διαστρωμάτωση της εργατικής τάξης

Στη θέση 23 των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο γίνεται αναφορά στη συρρίκνωση του στρώματος της εργατικής αριστοκρατίας και στη διεύρυνση της διαφοροποίησης στο εσωτερικό της εργατικής τάξης. Με αφορμή αυτές τις αναφορές τίθεται το ερώτημα σε ποια υλική βάση λαμβάνουν χώρα τα παραπάνω.

Ο άνθρωπος πάντα χρησιμοποιούσε την εργατική του δύναμη, δηλαδή το σύνολο των φυσικών και πνευματικών ικανοτήτων του, για την παραγωγή χρήσιμων γι' αυτόν προϊόντων. Στον καπιταλισμό, παράλληλα με τη γενίκευση της μετατροπής των προϊόντων σε εμπορεύματα, γενικεύεται και η μετατροπή της εργατικής δύναμης του ανθρώπου σε εμπόρευμα. Η μετατροπή της εργατικής δύναμης σε εμπόρευμα, σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση των κοινωνικών μέσων παραγωγής στα χέρια ενός τμήματος της κοινωνίας, αποτελεί το θεμελιακό κριτήριο της ταξικής διαίρεσης της καπιταλιστικής κοινωνίας: Από τη μία, η αστική τάξη αποτελείται από τους ιδιοκτήτες των κοινωνικών μέσων παραγωγής και από την άλλη η εργατική τάξη αποτελείται από όλους όσοι δεν έχουν στην ιδιοκτησία τους μέσα παραγωγής και εξαναγκάζονται να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη στους καπιταλιστές.

Ωστόσο, το κριτήριο αυτό δεν αρκεί για την οριοθέτηση των δύο βασικών τάξεων της κοινωνίας. Πρέπει να συνυπολογιστούν και άλλα κριτήρια. Γι' αυτόν το λόγο ο Λένιν έδωσε τον εξής ορισμό των τάξεων: «Τάξεις ονομάζονται μεγάλες ομάδες ανθρώπων που ξεχωρίζουν μεταξύ τους από τη θέση που κατέχουν μέσα σε ένα καθορισμένο σύστημα της κοινωνικής παραγωγής, από τη σχέση τους (στο μεγαλύτερο μέρος κατοχυρωμένη και διατυπωμένη σε νόμους) προς τα μέσα παραγωγής, από το ρόλο τους στην κοινωνική οργάνωση της εργασίας και συνεπώς από τους τρόπους που ιδιοποιούνται τη μερίδα του κοινωνικού πλούτου που διαθέτουν και από το μέγεθος αυτής της μερίδας. Τάξεις είναι οι ομάδες εκείνες ανθρώπων, που η μια μπορεί να ιδιοποιείται τη δουλειά της άλλης χάρη στη διαφορά της θέσης που κατέχει μέσα σ' ένα καθορισμένο σύστημα της κοινωνικής οικονομίας».