Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Διαμαρτυρία για την κατάσταση που επικρατεί στα συγκοινωνιακά δεδομένα στην Ικαρία.

ΠΡΟΣ:
1) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ - ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ και ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΥΠΟΥΡΓΟΥ Κ. Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ .
2) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ
3) ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ (Ν.Δ – ΚΚΕ -ΣΥ.ΡΙΖ.Α).
4) ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΝΟΜΟΥ ΣΑΜΟΥ.
Άγιος Κήρυκος 26/01/2010
Δυστυχώς η κατάσταση στα συγκοινωνιακά δεδομένα (ακτοπλοϊκά –αεροπορικά) για το τόπο μας – παρά τα όσα λέγονται – βρίσκεται ουσιαστικά στο χειρότερο σημείο των τελευταίων χρόνων. Αυτό συμβαίνει γιατί απλούστατα στο λιμάνι του Αγίου Κηρύκου για μια ακόμα φορά δε προσεγγίζει πλοίο με τακτικά δρομολόγια που να συνδέει την Ικαρία με το Πειραιά, και γιατί οι αερομεταφορές εκτελούνται από ένα κατά την γνώμη μας αναξιόπιστο εταιρικό σχήμα (Εκτελεί πτήσεις σε 21 προορισμούς με 4 ιδιόκτητα αεροπλάνα και κάποια ναυλωμένα με αποτέλεσμα συχνές καθυστερήσεις, βλάβες, κλπ ) ενώ την ιδία στιγμή έχει αυξηθεί και το ναύλο παρά του ότι η γραμμή Ικαρία – Αθήνα συγκαταλέγεται στης επιδοτούμενες γραμμές στις οποίες έχουν επιβληθεί υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας .
Το γεγονός μη προσέγγισης πλοίου με τακτικά δρομολόγια που να συνδέει τον Άγιο Κήρυκο με τον Πειραιά δημιουργεί σοβαρά προβλήματα τόσο στη μετακίνηση των συμπατριωτών μας στη Νότιο πλευρά του νησιού όσο και στην εμπορευματική κίνηση των προϊόντων που εφοδιάζουν την αγορά. Αυτή η εξέλιξη όπως αντιλαμβάνεστε προκαλεί την έντονη ανησυχία των δημοτών μας και των πάσης φύσεως επιχειρηματιών, δεδομένου ότι όλη η κίνηση γίνεται μέσω του λιμένα Ευδήλου, προκαλώντας αύξηση στο κόστος μετακίνησης των επιβατών και βέβαια των εμπορευμάτων που μετακυλιεται φυσικά στους συνδημότες μας .
Για να αντιληφθείτε το μέγεθος της κατάστασης σας γνωρίζουμε ότι οι κάτοικοι και οι επισκέπτες με προορισμό την νότια Ικαρία συνολικά , θα πρέπει είτε να διαθέτουν ιδιόκτητο μέσο είτε να χρησιμοποιήσουν ταξί με ένα επιπλέον κόστος να προστίθεται στο ναύλο του ταξιδιού (35 – 45,00€. κοστίζει η διαδρομή με ταξί ) γεγονός που ουσιαστικά διπλασιάζει την τελική τιμή του ταξιδιού ,αφού οι προσεγγίσεις πλοίου στον λιμένα Ευδήλου γίνονται σε ώρες που δεν υπάρχει συγκοινωνιακή κάλυψη.

Παράλληλα το γεγονός υποβάθμισης των αερομεταφορών στο νησί μας (εύκολα μπορείτε να το διασταυρώσετε τόσο από της διαθέσιμες θέσεις όσο και την συχνότητα προβλημάτων στην εκτέλεση των πτήσεων) δημιουργεί μια εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση συνολικά στο επίπεδο των συγκοινωνιών.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την αβεβαιότητα που προκαλεί αυτή η αρνητική εξέλιξη στη Τουριστική κίνηση της ερχόμενης τουριστικής περιόδου, αντιλαμβάνεστε ότι η ανησυχία μετατρέπεται σε αγανάκτηση.

Σε ότι μας αφορά έχουμε κάνει σαφές ότι ουσιαστική λύση προς όφελος των νησιωτών, στο τομέα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών δε μπορεί να υπάρξει αν οι συγκοινωνίες δεν αντιμετωπισθούν από το κράτος και της κυβερνήσεις ως κοινωνικό αγαθό.
Μέσω ενός οργανισμού που θα διασφαλίζει :
1) Απρόσκοπτη σύνδεση των νησιών με το Πειραιά και μεταξύ τους χειμώνα – καλοκαίρι,
2) Ναύλα προσιτά που θα συμβαδίζουν με τις αυξήσεις στους μισθούς των
εργαζομένων,
3) Ασφαλή και γρήγορα ταξίδια.
Ωστόσο σήμερα είναι άμεση ανάγκη να ληφθούν επειγόντως μέτρα ώστε να αποκατασταθεί η σύνδεση του Αγίου Κηρύκου με το Πειραιά καθώς και να εξασφαλιστεί η τακτική σύνδεση του λιμανιού της Νοτίου Ικαρίας σε πάγια βάση ανεξαρτήτως των σχεδιασμών των ακτοπλοϊκών εταιριών.

Σχετικά με τις αερομεταφορές ως Δήμοι της Ικαρίας και στο παρελθόν πήραμε ξεκάθαρη θέση στο ζήτημα, καταθέτοντας ουσιαστική πρόταση για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της Ολυμπιακής. Πιστεύοντας ότι η εμπειρία των ακτοπλοϊκών επέβαλλε να διεκδικήσουμε τη καταβολή από το κράτος των οφειλόμενων πόρων που θα δινόταν αφειδώς σαν επιδότηση στο διάδοχο σχήμα ιδιωτών που θα αναλάμβανε τις αερομεταφορές στη χώρα μας . Πρόταση που δυστυχώς δεν υποστηρίχθηκε από τους αιρετούς τις Τοπικής αυτοδιοίκησης του υπόλοιπου Αιγαίου (Θεματικό συνέδριο ΚΕΔΚΕ ¨Για τις μεταφορές στη Νησιωτική Ελλάδα¨ 15/04/2006 )
Ωστόσο σήμερα είναι άμεση ανάγκη να ληφθούν επειγόντως μέτρα ώστε να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της σύνδεσης της Ικαρίας καθώς και να διασφαλιστεί το κόστος των ναύλων στο επίπεδο των τιμών που υπήρχε τουλάχιστον με το προηγούμενο καθεστώς χωρίς αυτό να λειτουργεί σε βάρος της αξιοπιστίας και της ασφαλείας των αερομεταφορών στην Ικαρία ανεξαρτήτως των σχεδιασμών των αεροπορικών εταιριών.

Αναμένοντας τις άμεσες ενέργειες σας, προγραμματίζουμε την ερχόμενη εβδομάδα συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου για να προσδιορίσουμε την αντίδραση της τοπικής κοινωνίας, πιστεύοντας ότι δεν είναι δυνατόν ως κοινωνία να αφεθούμε μοιρολατρικά στις διαθέσεις των οποιωνδήποτε εταιριών θυσιάζοντας στο βωμό των κερδών τους το μέλλον και την ύπαρξη του τόπου μας.


Μετά τιμής
Ο Δήμαρχος Αγίου Κηρύκου
ΣΠΥΡΟΣ ΤΕΣΚΟΣ
..

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΩΝ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ «ΘΕΟΦΙΛΟΣ»

Αιφνιδιαστικά, στις 11/1 διακόπηκαν τα δρομολόγια του πλοίου «ΘΕΟΦΙΛΟΣ», το οποίο συνέδεε τα νησιά Λήμνος, Μυτιλήνη, Χίος και Σάμος, με Θεσσαλονίκη και Καβάλα. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία ΝΕΛ, αν και πήρε έγκριση για ακινησία του πλοίου - με αιτιολογία την ετήσια συντήρηση και επιθεώρηση που προβλέπεται για τα ακτοπλοϊκά πλοία - δεν αντικατέστησε, όπως ήταν υποχρεωμένη, το «ΘΕΟΦΙΛΟΣ» με άλλο πλοίο, παραβιάζοντας ακόμα και αυτή τη νομοθεσία που είναι ραμμένη στα μέτρα των εφοπλιστών.
Έτσι, ειδικά η Λήμνος έμεινε με ένα ακτοπλοϊκό δρομολόγιο τη βδομάδα και αυτό με το γνωστό σαπάκι «ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ» που δεν μπορεί να καλύψει ούτε στοιχειωδώς τις ανάγκες του νησιού. Και δεν είναι μόνον η Λήμνος.
Μια σειρά νησιών αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη της απομόνωσης, από τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση που προκαλεί στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες η εφοπλιστική ασυδοσία και η πολιτική των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Ευρωπαϊκής Ενωσης που την πυροδοτεί.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ Σταύρος Σκοπελίτης, Κώστας Καζάκος, Σοφία Καλαντίδου και Βέρα Νικολαΐδου ρωτούν τον αρμόδιο υπουργό, τι μέτρα θα ληφθούν για την άμεση αποκατάσταση των δρομολογίων.

..

ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ

Το κτίριο που στεγαζόταν το Δημοτικό Σχολείο Βασιλικών Πολυχνίτου είναι ένα από τα σημαντικότερα, από αρχιτεκτονικής πλευράς, σχολικά κτίρια του Νομού Λέσβου και αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Το κτίριο που κτίστηκε το 1931-35, παρουσίασε ρωγμές στη μια του πλευρά αρχικά το 1952 και στη συνέχεια το 1968, με αποτέλεσμα να κριθεί ακατάλληλο για χρήση. Παρά τις όποιες προσπάθειες που έγιναν για τη διάσωσή του, από το 2002 και μετά έχει εγκαταλειφθεί πλήρως, κινδυνεύοντας να καταστραφεί.


Οι βουλευτές του ΚΚΕ Σταύρος Σκοπελίτης, Κώστας Καζάκος, Διαμάντω Μανωλάκου, Βέρα Νικολαΐδου, ρωτούν την αρμόδια υπουργό, για τις ενέργειες που σκοπεύει να κάνει ώστε άμεσα να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες για τη συντήρηση του μνημείου.


Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ: www.vasilika-lesvos.gr


..


Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ...

«...Σήμερα, ένα βασικό στοιχείο που ενώνει τους αγρότες με οποιαδήποτε άλλη πληθυσμιακή ομάδα, επαγγελματική, κοινωνική ή ηλικιακή, είναι ένα πολύ ύπουλο, αλλά και επικίνδυνο συναίσθημα, είναι η ανασφάλεια... Είναι η ίδια ανασφάλεια που βιώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι και συνταξιούχοι του ιδιωτικού, αλλά και του δημόσιου τομέα (...)».
«(...) Εχουν υποφέρει ιδιαίτερα οι αγρότες, η ύπαιθρος, που εμφανίζει πια έντονα τα σημάδια μαρασμού και εγκατάλειψης .... Το βουητό των κινητοποιήσεων έρχεται απ' όλη την Ελλάδα και είναι έκφραση της αγωνίας των αγροτών που δεν τα βγάζουν πέρα. "Δεν αντέχουμε", μας λένε».

«Γνωρίζω και γνωρίζουμε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζετε, που αντιμετωπίζει ο κάθε γεωργός και κτηνοτρόφος. Το εισόδημά σας, που μειώνεται συνεχώς, ενώ το κόστος παραγωγής παραμένει πολύ υψηλό, με υπερβολικές αυξήσεις στις τιμές των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων, των σπόρων, των καυσίμων ενίοτε, όλων των αγροτικών εφοδίων».
«Γνωρίζω και γνωρίζουμε τις απαράδεκτα χαμηλές τιμές σε σειρά βασικών προϊόντων, όπως το βαμβάκι, το καλαμπόκι, το λάδι, το κρέας, το γάλα, αλλά και τη μεγάλη αδυναμία διάθεσης των δημητριακών».
«Στο επίκεντρο των πολιτικών μας βρίσκεται ο άνθρωπος - ο αγρότης (...) Η πολιτεία να συμπαρασταθεί στον αγρότη».
«(...) Προτείνουμε τη λήψη 10 άμεσων μέτρων, οικονομικής ανακούφισης και στήριξης του εισοδήματος των γεωργών και των κτηνοτρόφων: Πρώτον, ένα δισεκατομμύριο ευρώ, από το συνολικό ποσό των 28 δισ. ευρώ που δίνονται στις τράπεζες, να διοχετευθεί στον αγροτικό τομέα (...)».


(Γεώργιος Παπανδρέου, ομιλία στις Σέρρες, 8 του Γενάρη 2009)

Αυτά έλεγε ο κ. Παπανδρέου, ακριβώς ένα χρόνο πριν. Τα έλεγε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τότε δεν ήταν πρωθυπουργός.
Ας έρθουμε στο σήμερα. Τώρα που ο κ. Παπανδρέου είναι πρωθυπουργός.
Χτες, λοιπόν, ο αντιπρόεδρός του, ο Θ. Πάγκαλος, ερωτηθείς για τις αγροτικές κινητοποιήσεις, δήλωσε:
«Για τους αγρότες πονούμε και αγωνιούμε, πρέπει, όμως, σε αυτή τη χώρα να εφαρμόζονται οι νόμοι και κάθε επιμέρους κοινωνικό αίτημα να εντάσσεται στην ομαλή λειτουργία του κοινωνικού συνόλου. Κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει τη θέλησή του επί των υπολοίπων με πράξεις βίας και αυθαιρεσίας. Αυτό δε θα γίνει αποδεκτό (...)».

Συγκρίνετε και κρίνετε:
Τότε, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση, οι αγώνες των αγροτών εξέφραζαν
την καθολική κοινωνική ανασφάλεια που - σύμφωνα με τον προεκλογικό Παπανδρέου - τους ενώνει με «οποιαδήποτε άλλη πληθυσμιακή ομάδα», «εκατομμύρια εργαζόμενους και συνταξιούχους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα»...
Τώρα, - σύμφωνα με τον μετεκλογικό Παπανδρέου - οι αγώνες των αγροτών δεν εκφράζουν παρά ένα «επιμέρους κοινωνικό αίτημα», που όχι μόνο δεν τους ενώνει, αλλά και στρέφεται κατά των υπολοίπων...

Τότε «το βουητό των κινητοποιήσεων» ήταν η «έκφραση της αγωνίας των αγροτών που δεν τα βγάζουν πέρα» και ο Παπανδρέου θα έπαιρνε (άμεσα!) ένα δισ. από τις τράπεζες και θα το έδινε στους αγρότες... Τώρα, μόλις ένα χρόνο μετά, το βουητό των κινητοποιήσεων συνιστά πράξη «βίας και αυθαιρεσίας»!

Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ. Το προ και το μετά τις εκλογές...,
.....

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΑΣ ΣΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ " ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ " ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΞΙΚΟΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΤΕΔΚ ΣΑΜΟΥ


Συμπατριώτισσες – τες,
Σχετικά με την επικείμενη διοικητική μεταρρύθμιση που αφορά τη Τοπική Αυτοδιοίκηση μέσα από το Πρόγραμμα ¨Καλλικράτης¨. Έχει εδώ και αρκετό καιρό ανοίξει συζήτηση όπου άλλοτε παρασκηνιακά και άλλοτε επίσημα ακούγονται διάφορες απόψεις και σκέψεις. Σε ότι μας αφορά ως ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΕΑΣ) ΤΕΔΚ Σάμου, έχουμε παρουσιάσει επίσημα τις θέσεις μας τόσο στις Γ.Σ της ΤΕΔΚ Σάμου (2007 – 2008) όσο και στα Μ.Μ.Ε με επίσημη ανακοίνωση τον Μάιο του 2009.
Σήμερα επανερχόμαστε για να διατυπώσουμε μια ακόμα φορά τη ξεκάθαρη θέση μας τόσο για την Διοικητική μεταρρύθμιση όσο και το χαρακτήρα της Τ.Α στο τόπο μας και συνολικά στη χώρα μας. Η θέσεις μας σε γενικές γραμμές είναι οι ακόλουθες:
Η προτεινόμενη διοικητική μεταρρύθμιση θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές σε βασικούς τομείς υπηρεσιών, όπως η παιδεία, η υγειά, η πρόνοια, η πολιτική προστασία. Αυτό κατά την άποψη μας είναι το κυρίαρχο ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει.
Η προτεινόμενη διοικητική μεταρρύθμιση επεκτείνεται βέβαια και στη κατάργηση του θεσμού της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και την παραπέρα μείωση του αριθμού των Δήμων με την εφαρμογή νέων συνενώσεων. Αυτό κατά την άποψη μας είναι δευτερεύον ζήτημα αλλά όχι ανούσιο, και αυτό γιατί θα πολλαπλασιαστούν στους νέους μεγαλύτερους αυτοδιοικητικούς σχηματισμούς τα υπάρχοντα σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία των δικτύων (Οδικών / Ύδρευσης-Αποχέτευσης, κλπ) καθώς και στην παροχή αξιοπρεπών υπηρεσιών στους δημότες .
Η προτεινόμενη διοικητική μεταρρύθμιση προωθεί τη δημιουργία μηχανισμών, για την ευκολότερη διοχέτευση και εφαρμογή της πολιτικής τους. Χρησιμοποιούν την ιδιαίτερη επαφή που έχει η Τ.Α με το λαό γι’ αυτόν τον σκοπό.


Σήμερα, η Τ.Α δε καλείται απλώς να υιοθετήσει, αλλά της επιβάλλεται να εφαρμόσει μορφές διαχείρισης με κριτήρια την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, την ανταποδοτικότητα, τη κερδοσκοπία, την επιχειρηματικότητα.
Η Τ.Α μετατρέπεται συνολικά σε επιχείρηση που θα πουλά τις υπηρεσίες με τις οποίες λειτουργεί, τη γη, το περιβάλλον της, τις αρμοδιότητες της σε συνύφανση με το κεφάλαιο. Η καθιέρωση δεικτών αποτελεσματικότητας της Τ.Α ως επιχείρησης προωθείται γοργά. Ο περιορισμός του αριθμού των Δήμων και των Νομών διευκολύνει την εφαρμογή αυτής της επιχειρηματικής δράσης, διευκολύνει την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η προτεινόμενη διοικητική μεταρρύθμιση :

  • Βοηθά τη κεντρική εξουσία να αποποιηθεί των ευθυνών της για την ικανοποίηση μεγάλων λαϊκών προβλημάτων.
  • Αποπροσανατολίζει για το ποιος έχει την ευθύνη και υποβαθμίζει τις διεκδικήσεις σε τοπικό επίπεδο.
  • Αναδεικνύει τη Τ.Α σε μοχλό διοχέτευσης και εφαρμογής της πολιτικής κεντρικής εξουσίας και σε μηχανισμό που απαιτεί για τη λειτουργία του αιρετούς μάνατζερ, λογιστές, διαχειριστές.
  • Καλλιεργεί τη συνείδηση στους εργαζόμενους ότι για να έχουν κάποια κοινωνική υπηρεσία πρέπει να ξαναπληρώσουν.
  • Σ’ αυτή τη κατεύθυνση οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στη Τ.Α θα είναι εκείνες που βοηθούν τη συντήρηση, τη λειτουργία, τον εκσυγχρονισμό του συστήματος, όπως η φορολογική εξουσία, οι κατασταλτικές εξουσίες (Δημοτική Αστυνομία). Παράλληλα, αυξάνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε Νομούς ή σε Δήμους.

Κυρίαρχο επιχείρημα των κυβερνητικών παραγόντων είναι η ευρωπαϊκή εμπειρία και η αποτελεσματικότητα στηριζόμενοι και προβάλλοντας την κατάσταση που και οι ίδιοι δημιούργησαν διαχρονικά ,δηλαδή στη σημερινή αθλιότητα του δημοσίου τομέα παροχής υπηρεσιών (υγεία, παιδεία, πρόνοια) και στην κάκιστης ποιότητας εξυπηρέτηση του λαού από τις δημόσιες υπηρεσίες. Έτσι αναγορεύουν σε ¨αποτελεσματικότητα¨ την αυτονόητη ανάγκη για εξυπηρέτηση του λαού γρήγορα και σωστά. Το περιορίζουν εκεί και δεν προχωρούν στο ποιος και πόσο πληρώνει, ¨Αποτελεσματικότητα¨ γι’ αυτούς είναι η γρήγορη και ολοκληρωμένη εφαρμογή της πολιτικής τους, δηλαδή, ιδιωτικοποιήσεις, ανταγωνιστικότητα, πρόσθετη φορολογία, λιτότητα, ακύρωση ή περιορισμός κοινωνικών κατακτήσεων, κ.λ.π. Σ’αυτή την αποτελεσματικότητα υποτάσσουν τα πάντα, υποτάσσουν ακόμα και την αντιπροσωπευτικότητα, εφαρμόζοντας μέτρα και ρυθμίσεις που περιορίζουν την έκφραση περισσότερων απόψεων στα αιρετά όργανα (Δημοτικά, Νομαρχιακά Συμβούλια, ΤΕΔΚ και ΚΕΔΚΕ), με την μη εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων, με τη λειτουργία δομών που υποκαθιστούν τα αιρετά όργανα και τα παρακάμπτουν ή με τη πρόταση αιρετών οργάνων ουσιαστικά διακοσμητικού χαρακτήρα όπως η σύσταση περιφερειακού συμβουλίου με διορισμένο Γ. Γ Περιφέρειας.

Σε ότι αφορά το επιχείρημα της ευρωπαϊκής εμπειρίας και την διάρθρωση της Τ.Α στην Ε.Ε, εκείνο που προξενεί ενδιαφέρον είναι ότι ο μέσος ορός κατοίκων ανά δήμο στην χώρα μας είναι διπλάσιος του μέσου ορού της Ε.Ε (10.200 στην Ελλάδα έναντι 5.100 της Ε.Ε ) και μόλις 9 χώρες έχουν αρκετά μεγαλύτερο μέσο ορό κατοίκων ανά δήμο από την Ελλάδα χωρίς μάλιστα να έχουν την ιδιαίτερη μορφολογία της χώρας μας (έντονη νησιωτικότητα κλπ). (Στοιχεία από την έκδοση της ΚΕΔΚΕ ¨ Οι ΟΤΑ σε αριθμούς¨ 2008 )
Το νέο σχέδιο που καταστρώνεται από την κυβέρνηση έχει τη σύμφωνη γνώμη της, ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ. Δηλαδή προωθείται με τη συναίνεση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ και του ΛΑ.Ο.Σ. όπως έχουν αποδείξει τα κοινά ψηφίσματά τους (πέρα από επιμέρους πρόσκαιρες και σε διαχειριστικά ζητήματα διαφοροποιήσεις) σε συνέδρια και ημερίδες των οργάνων της Τ.Α. Λαμβάνοντας υπόψη της μέχρι σήμερα συζητήσεις στα Δημοτικά συμβούλια του νομού και τα δημοψηφίσματα που έγιναν (όπου πλειοψηφικά τάσσονται εναντία στη σχεδιαζόμενη διοικητική μεταρρύθμιση), καθώς και τον χαρακτήρα της μέχρι σήμερα συζήτησης στα τριτοβάθμια όργανα της Τ.Α (ΚΕΔΚΕ – ΕΝΑΕ). Οπού ουσιαστικά λειτουργούν βοηθητικά στην προώθηση των σχεδιασμών της κυβέρνησης, έτσι ώστε να υλοποίηση το κυβερνητικό της πρόγραμμα με τον πιο ανώδυνο τρόπο.

Προτείνουμε ως ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ να καλέσουμε τους δημότες μας να μην εγκλωβιστούν στη λογική για το πώς τα νέα σχήματα θα είναι πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά, για τις έδρες των δήμων, για τις τοπικές ιδιαιτερότητες, και άλλα παρόμοια, γιατί κάτι τέτοιο θα είναι επιζήμιο, θα είναι έξω από την ουσία της επιχειρούμενης αλλαγής και βέβαια μακριά από την πολιτική ουσία του εγχειρήματος. Δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα.
Καλούμε όλους τους εκλεγμένους στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση που ενδιαφέρονται για τα κοινωνικά προβλήματα με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών να αντιμετωπίσουμε από κοινού με τους δημότες μας τα ζητήματα της ΝΕΑΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ να διεκδικήσουμε:

  • Ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου (Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, πολιτική προστασία) με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
  • Την διατήρηση των υφισταμένων αυτοδιοικητικών δομών ως έχουν, με την ταυτόχρονη μετατροπή του περιφερειακού συμβουλίου σε αιρετό όργανο, χωρίς παράλληλη παρουσία διορισμένου Γ.Γ, η εκλογή τέλος όλων των οργάνων της Τ.Α να γίνεται με απλή αναλογική.
  • Την ικανοποίηση της οικονομικής επάρκειας της Τ.Α με ένα σεβαστό ποσοστό από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνει. Όπως ομόφωνα έχουμε αποφασίσει και σε προηγούμενα συνέδρια μας.
  • Την ουσιαστική διαβούλευση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στα εκλεγμένα συμβούλια.
  • Τον σχεδιασμό ανάπτυξης της χώρας μας ανά τομέα και κλάδο. Σύμφωνα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, (τόσο γενικά όσο και τοπικό επίπεδο), τις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές προς όφελος των εργαζόμενων.
  • Την αναδιανομή των κρατικών δαπανών προς όφελος των εργαζομένων.
  • Την αξιοποίηση του θεσμού της Τ.Α σε φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Με αυτές τις θέσεις το Σάββατο 09/01/2010 η ΕΑΣ ΤΕΔΚ Σάμου απευθύνθηκε στους αιρετούς των Δήμων του Νομού μας που ήταν αντιπρόσωποι στην Γ.Σ της ΤΕΔΚ Σάμου. Μια γενική συνέλευση που αν και χαρακτηρίσθηκε ¨ιστορική¨ τόσο από τους αιρετούς της Τ.Α. όσο και όσους εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων ανταποκρίθηκαν στη πρόσκληση του Δ.Σ της ΤΕΔΚ να τοποθετηθούν πάνω σε αυτό το σοβαρότατο για το θεσμό και το λαό του Νομού θέμα. (Τοποθετήθηκαν μόνο η Ν.Ε του ΠΑΣΟΚ και η Ν.Ε του ΚΚΕ).
Αυτή η ¨Ιστορική¨ Γ.Σ κατέληξε δυστυχώς σε ¨συζήτηση καφενείου¨ όταν η ΕΑΣ κάλεσε τους αντιπροσώπους των Δήμων να τοποθετηθούν πάνω στη πρόταση της για την Δ.Μ.
Η εξέλιξη αυτή οφείλεται στη στάση της πλειοψηφίας του Προεδρείου και συγκεκριμένα του ¨Ενωτικού Κινήματος Αυτοδιοίκησης¨ (παράταξη που υποστηρίζεται από αιρετούς που εκλέχθηκαν με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ) και της ¨Δημοκρατικής Αναγέννησης¨ (Παράταξη που υποστηρίζεται από αιρετούς που εκλέχθηκαν με τη στήριξη της Ν.Δ). Οι εκπρόσωποι αυτών των παρατάξεων αν και οι εργασίες της Γ.Σ έγιναν κανονικά (μετά από τις εισηγήσεις και τις τοποθετήσεις εγκρίθηκαν ο διοικητικός απολογισμός, ο οικονομικός απολογισμός, εγκρίθηκαν από τη Γ.Σ ψηφίσματα για τα οικονομικά, την ανακύκλωση και τη στάση της Ε.Ε.Α.Α, τον ακτοπλοϊκό αποκλεισμό του Αγίου Κηρύκου και των Φούρνων) όταν η ΕΑΣ πρότεινε στην Γ.Σ να εγκρίνει ή όχι τη πρόταση που αναφέραμε παραπάνω με ευθύνη του ¨Ενωτικού Κινήματος Αυτοδιοίκησης¨ που μεθόδευσε τη διάλυση της Γ.Σ (όταν μετρήθηκαν οι αντιπρόσωποι που υπερψήφιζαν τη πρόταση, με πραξικοπηματικό τρόπο ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ αρνήθηκε να ολοκληρώσει τη διαδικασία και να νομιμοποιήσει τη πρόταση αυτή ως επίσημη θέση της ΤΕΔΚ Σάμου) και την ανοχή της ¨Δημοκρατικής Αναγέννησης¨ που δεν διαφώνησε με αυτή τη διαδικασία. Οδήγησαν αυτή την ¨Ιστορική¨ Γ.Σ στο σημείο να μην πάρει απόφαση για το θέμα και να μην κατάθεση πρόταση της Γ.Σ της ΤΕΔΚ στο καθοριστικό συνέδριο της ΚΕΔΚΕ (18/1/2010) .

Καταγγέλλουμε στους κατοίκους του νομού αυτές της ενέργειες των εκπροσώπων που έχουν εκλεχθεί με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ του ΣΥΝ και της ΝΔ στην Γ.Σ της ΤΕΔΚ , και τους καλούμε για μια ακόμα φορά να μην εγκλωβιστούν στη λογική για το πώς τα νέα σχήματα θα είναι πιο ¨αποτελεσματικά¨, για τις έδρες των δήμων, και άλλα παρόμοια, γιατί κάτι τέτοιο θα είναι έξω από την ουσία της επιχειρούμενης αλλαγής και βέβαια μακριά από την πολιτική ουσία του εγχειρήματος του Προγράμματος ¨Καλλικράτης¨.

Τέλος τους καλούμε από κοινού να διεκδικήσουμε ένα διαφορετικό μέλλον τόσο για τον θεσμό της Τ.Α όσο και για την ιδία μας την ζωή με βάση το πλαίσιο που καταθέσαμε στην πρόσφατη Γ.Σ της ΤΕΔΚ.


11 Ιανουάριου 2010


...

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ, ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Από τα στοιχεία που έχουμε στην διάθεση μας φαίνεται ότι τα πρώτα οικοδομικά σωματεία που δημιουργήθηκαν ήταν:

Αδελφότης των Μαρμαρογλύφων -ιδρύθηκε το 1888 στην Αθήνα
Αδελφότης Ελαιοχρωματιστών -ιδρύθηκε το 1889 στην Αθήνα
Τεκτονική Αδελφότης -ιδρύθηκε το 1889 στην Καλαμάτα
Σύνδεσμος των Τεχνιτών - ιδρύθηκε το 1893 στην Καλαμάτα
Σύνδεσμος των Τεχνιτών -ιδρύθηκε το 1894 στην Καλαμάτα
Σύνδεσμος των Κονιαστών - ιδρύθηκε το 1895 στην Αθήνα
Αδελφότης των Τεχνιτών των Οικοδόμων - ιδρύθηκε το 1895 στο Ναύπλιο
Τεκτονική Αδελφότης - ιδρύθηκε το 1911 στην Καλαμάτα.

Στην πορεία η ανάπτυξη του κλάδου ήταν συνδεδεμένη με την οικονομική ανάπτυξη εκείνης της εποχής και δημιουργήθηκαν δεκάδες νέα σωματεία. Η οργάνωση των οικοδόμων γινόταν κυρίως κατά πόλη και ειδικότητα.
Η δημιουργία της Ομοσπονδίας Οικοδόμων ήταν επιβεβλημένη για να συνενώσει όλα τα οικοδομικά σωματεία σε μια ενιαία δευτεροβάθμια οργάνωση, να ενοποιήσει αιτήματα και διεκδικήσεις, να σχεδιάζει και να οργανώνει τον αγώνα του κλάδου. Έτσι η πρώτη Ομοσπονδία Οικοδόμων ιδρύθηκε το 1918. Το 1924 έκανε το πρώτο της Συνέδριο.

Η Ομοσπονδία λειτούργησε ουσιαστικά μέχρι την δικτατορία του Μεταξά τον Αύγουστο του 1936. Σε αυτό το διάστημα, έως το 1936, η Ομοσπονδία ανέπτυξε σκληρούς αγώνες με αιχμή το 8ωρο, τη δημιουργία ασφαλιστικού φορέα και την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Η Μεταξική δικτατορία έκλεισε στη φυλακή και τα ξερονήσια τους συνεπείς συνδικαλιστές και στην Διοίκηση διόρισε τους εγκάθετους.
Σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες που διαμόρφωναν οι δυνάμεις της αντίδρασης το οικοδομικό κίνημα έχει να επιδείξει πλούσια πείρα και δράση σε όλη του την πορεία. Οι συνδικαλιστές που κινούνταν σε ταξική κατεύθυνση παρά τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τις εκτοπίσεις πάλευαν μπροστάρηδες για τα προβλήματα του κλάδου, για τα γενικότερα προβλήματα της εργατικής τάξης.


Το οικοδομικό κίνημα σε όλη του την πορεία ανέδειξε πρωτοπόρους εργάτες μαχητές για το δίκιο της εργατικής τάξης, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι στους 200 κομμουνιστές Ακροναυπλιώτες που εκτέλεσαν οι Γερμανοί την 1η Μάη του 1944 στην Καισαριανή ανάμεσα τους ήταν έντεκα στελέχη του οικοδομικού κινήματος:

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Οικοδόμος, Ακροναυπλιώτης, από την Καλλιθέα της Αττικής.
ΔΑΝΔΙΝΙΔΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ: Σοβατζής από την Πάτρα
ΚΑΡΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ: Γεννήθηκε το 1906 στη Ραιδεστό Ανατολικής Θράκης. Πρόσφυγας φτάνει στον Πειραιά, στη Δραπετσώνα . Γρήγορα συνδέθηκε με την ΟΚΝΕ. Γίνεται μέλος του Κ.Κ.Ε. Μαχητικά παίρνει μέρος στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Η δικτατορία του Μεταξά τον βρίσκει με τους πρωτοπόρους οικοδόμους να αγωνίζεται ενάντιά της. Συλλαμβάνεται το 1938 και στέλνεται στην Ακροναυπλία. Το 1941 παραδόθηκε από τις ελληνικές αρχές, μαζί με όλους τους κρατούμενους κομμουνιστές στους κατακτητές. Από την Ακροναυπλία οδηγήθηκε στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου και την Πρωτομαγιά του 1944 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.
ΚΑΡΑΤΖΑΣ ΠΑΥΛΟΣ: Εργάτης ξυλουργείου, από το Μαρμάρι Εύβοιας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΛΕΚΟΣ: 44 χρόνων, από το Βατούμ Ρωσίας. Υδραυλικός από την Αργυρούπολη Αθήνας.
ΜΗΤΣΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ: Αρτεργάτης -μπογιατζής, από την Κάτω Ρεβέντα Ιωαννίνων.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Οικοδόμος Ακροναυπλιώτης από τον Πόντο, κάτοικος Καλλιθέας. Στέλεχος του ΚΚΕ. Εκλέγεται Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων στο 2ο Συνέδριο το 1928.
ΠΙΤΤΑΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: 41 χρόνων, από το Φραντάτο Ικαρίας. Τραμβαργιέρης και μετά μπογιατζής. Στέλεχος του Κ.Κ.Ε. και της Εργατικής Βοήθειας. Διωκόταν από το 1931 για τη συμμετοχή του στην εξέγερση στον Κάμπο Ικαρίας. Στις 28.10.1940 βγήκε από την παρανομία και ζήτησε να σταλεί στο Μέτωπο να πολεμήσει τον Ιταλό επιδρομέα. Αμέσως οι ντόπιοι φασίστες τον έκλεισαν φυλακή και τον έστειλαν στην Ακροναυπλία.
ΠΛΑΚΟΠΙΤΗΣ ΝΙΚΟΣ: 37 χρόνων, χτίστης από την Κοζάνη. Ακροναυπλιώτης, στέλεχος του Κ.Κ.Ε. και Πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Κοζάνης.
ΣΥΝΟΔΙΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ξυλουργός, Ακροναυπλιώτης, στέλεχος του Κ.Κ.Ε. Γεννήθηκε στο Πάνορμο της Μ. Ασίας, το 1908. Κάτοικος Σερρών.
ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ ΚΩΣΤΑΣ: 27 χρόνων, μαραγκός, από την Κεφαλονιά.

Στην περίοδο της κατοχής όλο το συνδικαλιστικό κίνημα μπήκε κάτω από την καθοδήγηση της Εθνικής Αντίστασης ενώ οι διάφοροι εργατοπατέρες και διορισμένοι συνδικαλιστές λούφαξαν ή συνεργάστηκαν στενά με τον κατακτητή. Το 1945 μετά την απελευθέρωση το συνδικαλιστικό κίνημα επαναδιοργανώνεται και επανιδρύεται η Ομοσπονδία Οικοδόμων.
Το αστικό κράτος με την τρομοκρατία, τις διώξεις, τις φυλακίσεις, με τον αποκλεισμό και διαγραφή όσων σωματείων ήταν ταξικά προσανατολισμένα και στις διοικήσεις τους βρίσκονταν πρωτοπόροι εργάτες, κομμουνιστές, έλεγχε την Ομοσπονδία, την κράτησε μακριά από τους οικοδόμους μέχρι τον Αύγουστο του 1976.
Σε αυτά τα χρόνια η Ομοσπονδία αντί να παίζει ρόλο συντονισμού των αγώνων των οικοδόμων, να παλεύει για τα προβλήματα του κλάδου, οι εγκάθετοι την είχαν μετατρέψει σε λιβανιστήρι της ΕΡΕ, του βασιλιά και της Χούντας. Στην Ομοσπονδία έδρασαν αρκετοί αστέρες του κυβερνητικού συνδικαλισμού, με επικεφαλής τον Λυκιαρδόπουλο.

Σε αυτά τα χρόνια τα διαγραμμένα σωματεία που ήταν και η συντριπτική πλειοψηφία, οργάνωναν την πάλη, τους αγώνες των οικοδόμων, ανέπτυξαν αξιόλογη δράση, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν από τους εγκάθετους στα όργανα του εργατικού κινήματος, αλλά και τη βία και τρομοκρατία του κρατικού μηχανισμού, του συνδικαλιστικού της ασφάλειας κτλ.
Το 1959 οι διοικήσεις των διαγραμμένων σωματείων αποφάσισαν να συντονίσουν την πάλη τους πανελλαδικά. Έτσι δημιουργήθηκε η Συντονιστική Επιτροπή των 160 Οικοδομικών και Ξυλουργικών σωματείων. Ανέπτυξε πλούσια δράση και στην περίοδο εκείνη με τους συσχετισμούς δύναμης που υπήρχαν τόσο στην Ελλάδα, όσο και παγκόσμια κατόρθωσε να αποσπάσει κατακτήσεις κυρίως στην Κοινωνική Ασφάλιση, να εφαρμόσει «ντε φάκτο» το 7ωρο κλπ.Σε όλη αυτή την πορεία μέχρι τον Απρίλη του ΄67 που η Χούντα διέλυσε τα Συνδικάτα και φυλάκισε τους συνδικαλιστές, μέσα στα σωματεία και τη Συντονιστική Επιτροπή οι συνδικαλιστές που είχαν ταξικό προσανατολισμό έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση και τον προσανατολισμό των αγώνων του κλάδου.

Το 9ο Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε 7-8-9 Αυγούστου 1976 είναι ιστορικής σημασίας για τον κλάδο των οικοδόμων, αλλά και γενικά για το εργατικό κίνημα. Οι ταξικές δυνάμεις κατόρθωσαν να επιβάλλουν την εγγραφή όλων των διαγραμμένων σωματείων στην Ομοσπονδία, να μειωθούν οι νόθοι αντιπρόσωποι, να μην πάρουν μέρος οι αντιπρόσωποι από την Κύπρο, να εφαρμοστεί η απλή αναλογική, να εκφραστεί η πραγματική θέληση των οικοδόμων.

Σήμερα 32 χρόνια μετά το 9ο συνέδριο και το πέρασμα της Διοίκησης στις ταξικές δυνάμεις μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένα ασφαλή συμπεράσματα:

- Καταδεικνύεται με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι την ιστορία τη γράφει η πάλη των τάξεων, ότι γράφεται στη γραμμή της σύγκρουσης, της ανατροπής και όχι στους κοινωνικούς διάλογους, στον κοινωνικό εταιρισμό.
- Τα όργανα του εργατικού κινήματος αποκτούν την πραγματική τους αξία, είναι αποτελεσματικά στους αγώνες τους όταν είναι ταξικά προσανατολισμένα, όταν οργανώνουν την πάλη των εργατών στη βάση «τάξη ενάντια σε τάξη».
- Η Ομοσπονδία μαζί με τα συνδικάτα ανέπτυξε σοβαρούς πολύμορφους αγώνες για τα δικαιώματα των οικοδόμων. Ανέδειξε τη βασική αιτία των προβλημάτων, που είναι το καπιταλιστικό κέρδος, τις ευθύνες της εκάστοτε κυβέρνησης. Ανέδειξε ότι βασική προϋπόθεση στην πάλη των εργατών είναι η ταξική τους ενότητα.
- Η ταξική ενότητα του κλάδου, ο συσχετισμός δύναμης του εργατικού κινήματος σε εθνικό και διεθνή επίπεδο, ο συνεχής και αταλάντευτος αγώνας, είχε σαν αποτέλεσμα οι οικοδόμοι να έχουν σοβαρές κατακτήσεις, όπως 7ωρο - 5νθήμερο, μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 58 κλπ.
- Η Ομοσπονδία δεν περιορίστηκε μόνο στα στενά κλαδικά προβλήματα. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον προσανατολισμό και ανάπτυξη γενικά του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, στην πάλη του για συνδικαλιστικά, δημοκρατικά δικαιώματα. Ήταν καταλυτική η συνεισφορά της Ομοσπονδίας στο ξεσκέπασμα του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και τα άλλα όργανα του εργατικού κινήματος.
- Έκφρασε την ταξική αλληλεγγύη των οικοδόμων σε μια σειρά κλάδους που πάλευαν ενάντια στην ασυδοσία των εργοδοτών, ενάντια στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης.
- Έκφρασε την αλληλεγγύη του κλάδου με διάφορους τρόπους σε λαούς και κινήματα που πάλευαν ενάντια στη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού.

Πληροφορίες από την ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδος (www.omospondiaoikodomon.gr).




...

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

ΜΕ ΤΟΝ "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ" ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ Ή ΧΑΣΑΜΕ; ΡΩΤΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ

Με τον «Καποδίστρια» η εξυπηρέτηση του πολίτη βελτιώθηκε;
Τα τέλη μειώθηκαν;
Οι δημοτικοί φόροι έπαψαν να αυξάνονται;

Οι κοινωνικές υπηρεσίες καλυτέρευσαν και επεκτάθηκαν ή μειώθηκαν, ιδιωτικοποιήθηκαν και ακρίβυναν;
Η προηγούμενη διοικητική αναδιάρθρωση έκανε τα προβλήματα των πολιτών να αντιμετωπιστούν ευμενέστερα ή να παραπέμπονται ευκολότερα στις ελληνικές καλένδες;
Αποτέλεσε στήριγμα των εργαζομένων σε ζητήματα εργασιακών δικαιωμάτων ή εφαλτήριο προώθησης «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων;
Η ποιότητα ζωής σε αστικά κέντρα και στην περιφέρεια αναβαθμίστηκε;
Η «ανισομετρία» αμβλύνθηκε ή οξύνθηκε;
Τα ταμεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έγιναν σημείο αναφοράς για παροχές προς τους πολίτες ή για νέες επιβαρύνσεις και φορο-εισπράξεις εις βάρος των πολιτών;
Οι επιπλέον αρμοδιότητες που χρεώθηκαν στους ΟΤΑ αποτέλεσαν ευκαιρία για τη λειτουργία τους προς όφελος των κατοίκων ή βάρος και αφορμή για μεγαλύτερη αφαίμαξη των κατοίκων μέσω της εμπορευματοποίησής τους;
Οι υποχρεώσεις και οι οφειλές του κράτους προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση καταβλήθηκαν ή πολλαπλασιάστηκαν;
Οι τοπικοί άρχοντες επέδειξαν στη συντριπτική πλειοψηφία τους τακτική «αναβαθμισμένου» διεκδικητή λαϊκών αιτημάτων ή «αποκεντρωμένου» τοποτηρητή των γενικών κατευθύνσεων της κεντρικής εξουσίας;

Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά. Έχουν απαντηθεί στην πράξη, στη ζωή. Και αποδεικνύουν ότι δεν είναι οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις που καθορίζουν την ασκούμενη πολιτική. Είναι η κατεύθυνση της ασκούμενης πολιτικής που καθορίζει το περιεχόμενο και τη στόχευση της εκάστοτε διοικητικής παρέμβασης, τύπου «Καποδίστρια» ή «Καλλικράτη».

Στο πλαίσιο, δε, μιας αντιλαϊκής πολιτικής οι «προωθημένες» διοικητικές παρεμβάσεις δεν αποσκοπούν παρά σε έναν και μόνο «επιχειρησιακό» στόχο:
Στη χρησιμοποίηση «προωθημένων», δηλαδή δυσμενέστερων και αυταρχικότερων έναντι του λαού μέτρων για την επιβολή της.

"Ρ", 15/01/2010

.

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ "ΜΙΚΡΟ"


“μικρό” Σωματείο για την υποστήριξη και διάδοση της ταινίας μικρού μήκους.
«mikro» Association for the dissemination of short film
Μεθώνης 46 Εξάρχεια Αθήνα 10681, Email: mikrosomateio@yahoo.gr
blog : http://mikro.yooblog.gr/,  http://www.facebook.com/l/bd417.
τηλ: 69402275, 6974123481


ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ «μικρό»
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΟ Δ.Σ
Το σωματείο «μικρό» μετά την Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του 15 Δεκεμβρίου 2009 προκηρύσσει εκλογές για εκπροσώπους στο πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο και την Τριμελή Ελεγκτική Επιτροπή. Οι εκλογές θα διεξαχθούν την Κυριακή 17 Ιανουαρίου και ώρα από 12.00 π.μ. έως 17.30 μ.μ. στο χώρο της Μεθώνης 46, 1ος όροφος.
Αιτήσεις υποψηφιοτήτων θα υποβάλλονται ταχυδρομικά στα γραφεία του σωματείου Μεθώνης 46 Εξάρχεια 10681, έως 13 Ιανουαρίου και μέσω email στο: mikrosomateio@yahoo.gr, έως 15 Ιανουαρίου.
πληροφορίες, τηλ. 6946302275, 6974123481
Το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι έχουν όλα τα Μέλη του Σωματείου αρκεί να τακτοποιήσουν έως και την μέρα τον εκλογών τις οικονομικές τους εκκρεμότητες.

....

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ


Το φιλειρηνικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα συμμετέχει πάντοτε στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Στηρίζει τις ταξικές δυνάμεις που παλεύουν για δουλειά, μισθούς που καλύπτουν τις λαϊκές ανάγκες, βελτίωση των εργασιακών σχέσεων και δικαιώματα ασφαλιστικά και ελεύθερου χρόνου. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο εξωτερικό και η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα στο εσωτερικό των καπιταλιστικών χωρών, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η πολιτική των διαδοχικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ απ' τη δεκαετία του '90, προκειμένου να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους έναντι του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), ήταν και είναι μια συνεχής επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα και τις εργασιακές σχέσεις. Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τα πολεμικά μέτωπα εκδηλώνονται στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης, εξαιτίας συσσώρευσης κεφαλαίου και ανάγκης αναζήτησης νέων αγορών για νέες κερδοφόρες επενδύσεις των πολυεθνικών και μονοπωλιακών ομίλων. Η κλιμάκωση του πολέμου σε Αφγανιστάν, Πακιστάν και Σομαλία, οι συνεχόμενες προκλήσεις των Ισραηλινών στα παλαιστινιακά εδάφη, οι αντιπαραθέσεις στα Βαλκάνια και οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο εξαιτίας της αμφισβήτησης των θαλασσίων συνόρων μας, με τις πλάτες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, απαιτούν την άμεση κινητοποίηση του λαϊκού κινήματος και αποτελούν προτεραιότητες στο φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.

Η συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο εξωτερικό και οι δαπάνες διατήρησης στρατευμάτων κατοχής βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, αφαιμάσσουν τα λαϊκά εισοδήματα και περιορίζουν τις κοινωνικές δαπάνες. Η χώρα μας είναι συμμέτοχος σ' όλες τις εκστρατείες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, έχει στείλει στρατιωτικές αποστολές σε Αφγανιστάν, Σομαλία, Βοσνία, Κόσσοβο. Την ίδια ώρα, βάζει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στις μυλόπετρες των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών για την περιοχή. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι οι ελληνοτουρκικές διαφορές να εξελίσσονται σε θέματα διμερών σχέσεων και όχι σαν γεγονότα παραβίασης του διεθνούς δικαίου από την πλευρά της Τουρκίας. Στην ίδια λογική, οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να οδηγήσουν το Κυπριακό από πρόβλημα εισβολής και κατοχής σε διευθέτηση στα πλαίσια της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ. Λύση που είναι αντίθετη στα συμφέροντα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, αλλά και ενάντια στις αποφάσεις του ΟΗΕ.

Η ένταξη του Αιγαίου στην αντιπυραυλική ασπίδα, με ενεργό το ρόλο του ΝΑΤΟ, το απαράδεκτο μνημόνιο με το ΝΑΤΟ, που επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση των ΝΑΤΟικών, είναι πλευρές της παραπέρα ενσωμάτωσης της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Οι αντιπαραθέσεις των εκπροσώπων της οικονομικής ολιγαρχίας Ελλάδας και Τουρκίας είναι επικίνδυνες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα των δύο χωρών που μοιάζουν σαν δυο ψάρια πιασμένα στο ίδιο ΝΑΤΟικό αγκίστρι. Το φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που ξεπηδάει απ' τα σπλάχνα της εργατικής τάξης όλων των χωρών του κόσμου βρίσκεται απέναντι σ' όλες αυτές τις πολιτικές μεθοδεύσεις των κυβερνήσεων που υπηρετούν τα συμφέροντα των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Δεν παρασύρεται σε αυταπάτες που καλλιεργούν οι αστικές κυβερνήσεις για «εθνικά συμφέρουσα πολιτική». Οσο η χώρα μας είναι δεμένη στο άρμα του ΝΑΤΟ, η «εθνική πολιτική» είναι σε όφελος του κεφαλαίου και ενάντια στο λαό. Οι Ελληνες στρατιώτες, παιδιά του λαού, έχουν ως αποστολή να διαφυλάττουν τα σύνορα της χώρας τους και όχι να συμμετέχουν σε αποστολές εκτός συνόρων, υπηρετώντας εγκληματικές αποστολές των ιμπεριαλιστών. Τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας, των πολυεθνικών και των μονοπωλίων δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Οι αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο είναι άρρηκτα δεμένοι με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και στους αγώνες της, στην προοπτική κοινωνικών αλλαγών, με στόχο την ανατροπή του βάρβαρου και εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Το φιλειρηνικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που στη χώρα μας εκφράζεται απ' την «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη» (ΕΕΔΥΕ) και τις κατά τόπους Επιτροπές Ειρήνης, παραρτήματα της ΕΕΔΥΕ, θα συνεχίσει σταθερά τον αγώνα σε συντονισμό με το εργατικό, ταξικό κίνημα, τα κινήματα γυναικών, νεολαίας, για την αποδέσμευση από όλες τις μέχρι σήμερα ιμπεριαλιστικές συμφωνίες ενσωμάτωσης της Ελλάδας στις ευρωατλαντικές δομές, (ΝΑΤΟ, ΕΕ), την κατάργηση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, την επιστροφή όλων των ελληνικών στρατιωτικών αποστολών που βρίσκονται εκτός συνόρων με σκοπό την κατοχή λαών και χωρών. Οι αγωνιστές της Ειρήνης και αντιιμπεριαλιστές συμμετέχουν στους αγώνες της εργατικής τάξης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Για μια κοινωνία χωρίς πολέμους και ιμπεριαλισμό. Γι' αυτό το λόγο οι εργαζόμενοι στηρίζουν τα Κινήματα Ειρήνης, ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.


του Θανάση ΚΑΛΟΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗ, Προέδρου της Επιτροπής Ειρήνης Λέσβου


..



ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ;




· Άντε τώρα να διαβάζεις αυτά τα πρωτοσέλιδα στις «Εφημερίδες της Κυβέρνησης» και να λες … «Καλή Χρονιά» !!! Αυτό που σου έρχεται να πεις είναι ότι είναι «κλέφτες», «ψεύτες», πουλημένοι», «υπάλληλοι των βιομηχάνων», «δοσίλογοι», κλπ. Και το λες. Αλλά κι αυτό δε φτάνει. Αυτό που χρειάζεται είναι να σταματήσουμε να «βλέπουμε το έργο» και να αρχίσουμε να «γυρίζουμε εμείς την ταινία». Να κάνουμε ότι περνά απ΄ το χέρι του καθενός μας για να είναι αυτή η χρονιά «καλή». «Καλή» για τον καθένα μας και την οικογένειά του. Κι η «καλή χρονιά» της λαϊκής οικογένειας δεν έχει καμιά σχέση με Κυβέρνηση, με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, με ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αντίθετα, για να είναι καλή η χρονιά μας χρειάζεται να πάμε κόντρα σ΄ αυτούς όλους και στο τι σχεδιάζουν.


· Τι κάνεις λοιπόν εσύ φίλε μπροστά σ΄ όλα αυτά ; «Κόβεις ( πάλι ) τα χέρια σου»; Ψάχνεις άλλοθι στην κυβέρνηση και «στην οικονομία που κινδυνεύει» ; «Τσιμπάς» στα επιχειρήματα που ρίχνουν ( άφθονα αν και ανόητα ) στην «αγορά» ; Για πες μου λοιπόν : Πως λύνεται το πρόβλημα της «κρατικής σπατάλης» με την μείωση του μισθού του δημοσίου υπαλλήλου ; Πως αντιμετωπίζεται η «φοροδιαφυγή» με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ; Πως χτυπούν τη «διαφθορά» με αύξηση των έμμεσων φόρων που πάντα τους πληρώνει ο λαός ; Πως βοηθά την κατανάλωση η μείωση μισθών κι οι ελαστικές σχέσεις εργασίας ; Αν εσύ ήθελες να αποπληρώσεις ένα δάνειο, θα άρχιζες τις περικοπές απ΄ το χαρτζιλίκι του 8χρονου γιού σου ; Φίλε … πάρτο αλλιώς γιατί θα τρελαθείς αν πιστεύεις τέτοιες μ……ες. Μπούρδες θέλω να πω και μη πάει το μυαλό σας αλλού.


· Μήπως σε βολεύει που πάντα στην αρχή λένε περισσότερα για να σου πάρουν στο τέλος λιγότερα και να πεις «ουφ ! Ευτυχώς τη γλυτώσαμε»; Τότε φαίνεται ότι τα παραμύθια της γιαγιάς σου με το Νασρεντίν Χότζα δεν τα κατάλαβες ποτέ. Αν το «επικοινωνιακό» αυτό κολπάκι τους, πιάνει σ΄ εσένα ακόμα, μάλλον πρέπει να το κοιτάξεις. Η περίπτωση λέγεται το λιγότερο αφέλεια και το περισσότερο συνενοχή. Εκτός πια κι αν «τρως καλά», οπότε δεν έχω να σου πω κάτι. Καλά κάνεις και τους υπηρετείς. Μόνο που αυτό μάλλον πρέπει να το σκεφτούν όσοι είναι ΠΑΣΟΚοι και Νεοδημοκράτες χωρίς να «τρώνε». Αυτοί είναι τα μεγαλύτερα θύματα.


· Μήπως «γονατίζεις» στις απειλές της ΕΕ ; Δηλαδή τι θα μας κάνουν ; Μας λένε ότι αν δεν εφαρμοστούν όλα αυτά τα μέτρα, δηλαδή αν δε δώσουμε οικειοθελώς ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας, αν δε ζήσουμε με ακόμα λιγότερα λεφτά, αν δε δεχτούμε τα παιδιά μας να μην έχουν σταθερή δουλειά, μόρφωση και ζωή, τότε … Τότε τι ; Τι χειρότερο μπορούν να μας κάνουν δηλαδή απ΄ αυτά που μας ζητάνε να αποδεχτούμε ; Κι όποιος … φοβάται απέναντι σ΄ αυτές τις απειλές, δεν έχει διαφορά απ΄ τις πόρνες που διαλέγουν μόνες τους το νταβατζή τους, επειδή φοβούνται για το τι θα απογίνουν χωρίς νταβατζή.


· Ή μήπως πιστεύεις στο «ευρωπαϊκό μονόδρομο ;» Για δες την Ισλανδία για παράδειγμα ! Όταν την «υποχρέωσαν» οι «Ευρωπαίοι Εταίροι» να πληρώσει μερικά ακόμα δισεκατομμύρια ευρώ, ο κόσμος αντέδρασε κι ανάγκασε τον πρόεδρο της χώρας να απορρίψει αυτή την Ευρωπαϊκή απόφαση. Να που γίνεται κι αλλιώς !!! (Άσχετο : Πολύ θα ήθελα αυτές τις μέρες να συζητήσω μ΄ έναν «αριστερό – Ευρωπαϊστή» - ΣΥΝ και σία, για να ακούσω ένα επιχείρημα υπέρ της ΕΕ από αριστερά χείλη. Αλλά ένα επιχείρημα που να μην είναι υποθετικό. Να μη ξεκινά με «αν». Ένα).


· Μη μου πεις ότι είσαι … ρεαλιστής ! Μάλλον κάποιος σε έπεισε ότι η ζωή σου είναι … δοκιμαστική. Κι ότι σ΄ αυτή τη ζωή εσύ δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Κι ότι, οτιδήποτε ονειρεύτηκες θα το κάνεις σε μια επόμενη ζωή. Γιατί σε βλέπω να τη σκορπάς και να την καταστρέφεις καταπίνοντας αμάσητα τα «χαπάκια» που σε ταΐζουν οι επιτήδειοι. Να περιμένεις πότε … ο ήλιος θα βγει απ΄ τη Δύση, για να σου δώσουν κι πλούσιοι … μερδικό. Να περιμένεις πότε τα μωρά θα αρχίσουν να ταΐζονται πριν κλάψουν, μήπως δεις κι εσύ στον ήλιο μοίρα χωρίς να τη διεκδικήσεις.


· Υπάρχουν κάποιοι που σου «προτείνουν» … «διάφορα» … «σοβαρά». Όταν λοιπόν δε θα έχεις φαί στο τραπέζι, φάε δυο τρεις μετανάστες για κυρίως γεύμα (ΛΑΟΣ), με πράσινη σαλάτα «συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ – Οικολόγων στις δημοτικές εκλογές». Τρώγεται με πολύ σιρόπι. Για επιδόρπιο φάε μια «Ευρώπη των Εργαζομένων»(ΣΥΝ).


· Υπάρχουν φίλε δυνατότητες. Υπάρχουν εγγυήσεις ότι μπορεί να πάνε τα πράγματα καλύτερα. Το δρόμο τον άνοιξε η μεγάλη απεργία του ΠΑΜΕ στις 17 Δεκέμβρη. Η απεργία που έσπασε τη σιωπή των ΜΜΕ, που άλλαξε το κλίμα της μοιρολατρίας, που έφερε μέσα στα συνδικάτα ( ακόμα και στα πουλημένα ), τη συζήτηση για την όποια αντίσταση. Μια απεργία που έκανε τους εργαζόμενους να θυμηθούν το 2001 και το μέρος εκείνο που έβαλαν το νομοσχέδιό τους τότε ο Γιαννίτσης, ο Σπράος κι ο Σημίτης. Μια απεργία που έκανε να ωριμάσει ακόμα πιο πολύ η άλλη, η διαφορετική γνώμη για τη «γλώσσα», την «ευγένεια» και τη «νομιμότητα». Γιατί αλλοίμονο στους καταπιεσμένους που μιλούν τη γλώσσα των καταπιεστών τους και που θεωρούν «ρεαλιστικό» και «εφικτό» το ίδιο που θεωρούν κι οι καταπιεστές τους. Κι ακόμα πιο αλλοίμονο στους επαναστάτες που «υπακούουν» στη … «νομιμότητα» των καταπιεστών ή έχουν την ίδια άποψη περί «ορίων» και … «ευγένειας» με τους καταπιεστές.


· Υπάρχει πάντα τρόπος. Αυτό που μετρούν όλοι αυτοί που σου πίνουν το μεδούλι, είναι το πολιτικό κόστος. Κάντο. Δημόσια κι επίσημα κι όχι γκρινιάρικα. Μπες στη δράση. Στο σωματείο σου. Ο οργανωμένος αγώνας και το κίνημα, ενάντια στις κυβερνητικές και Ευρωπαϊκές επιλογές , αλλά κι ενάντια στην πουλημένη ΓΣΕΕ και την αποξηραμένη ΑΔΕΔΥ, στην αξιωματική συμπολίτευση τη ΝΔ και τους απολιθωμένους φασίστες του ΛΑΟΣ, είναι υποχρεωτικός. Ο θάνατός τους η ζωή σου. «Θάνατός» τους είναι η υπεράσπιση του εισοδήματός σου, των δικαιωμάτων σου, της ποιότητας ζωής των παιδιών σου. Και μην ακούς που λένε κάποιοι τρίχες για διάφορες «ενότητες» και «ενιαία δράση στα συνδικάτα» και άλλα τέτοια. Κάνε αυτό που σου έμαθε ο παππούς σου και που σου λέει κι λογική σου : τα φίδια να τα πατάς στο κεφάλι μόλις τα βλέπεις.


· Μην απελπίζεσαι. Δες το αλλιώς κι όταν σου κάνει «κλίκ», όταν δεις τη ζωή σου με κριτήριο τα «αυτονόητα» τα δικά σου κι όχι αυτά που μηρυκάζουν τα παπαγαλάκια στα κανάλια, τότε θα δεις έναν άλλο κόσμο. Δικό σου. Ένα κόσμο που είσαι εσύ υπεύθυνος γι αυτόν, όπως και για τη ζωή σου. Μην ακούς αυτούς που σου είπαν ότι δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Το λένε αυτοί που έχουν συμφέρον να μην αντιδράς. Το λένε γιατί ξέρουν ότι όταν κάνεις αυτό που μπορείς αυτούς δε θα τους χωρά ο πλανήτης. Αυτός ο πλανήτης που τον δικαιούνται αυτοί που δουλεύουν και παράγουν κι όχι οι κηφήνες καπιταλιστές.


· Κι αν πάλι … αγανακτείς, κάντο καλά : όχι στο καφενείο και στην παρέα. Όχι σαν εκτόνωση. Μετάτρεψε την αγανάκτηση σε συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Πρακτικά και δημόσια. Αυτό φοβούνται μη κάνεις. Αυτός είναι ο στόχος τους όταν σε κοιμίζουν με χίλιους τρόπους.


· Κι εμείς σύντροφοι του ΠΑΜΕ … ΠΑΜΕ γερά και δυνατά και τολμηρά. Οι αντίπαλοι δείχνουν με κάθε τρόπο τι τους ενοχλεί. Το γράφουν στα φύλλα τους. Το λένε μέσα στον εκνευρισμό τους. Κι εμείς οτιδήποτε δείχνει η αστική τάξη να φοβάται πρέπει να το κάνουμε ακόμα πιο τολμηρά. Ακόμα πιο δυνατά. Πιο αποφασιστικά. Και κυρίως πιο μαζικά. Κι η ζωή δείχνει ότι όταν το κάνουμε (παράλληλα με τους φόβους της αστικής τάξης και του καθεστώτος της), αναπτύσσεται ραγδαία κι η αυτοπεποίθηση των εργαζόμενων. Και για να μη σας τα λέω εγώ, αφήνω να σας το πει ο Τσε Γκεβάρα :


«Ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος δυσκολίες. Μερικές φορές, για να ξαναπάρουμε το σωστό δρόμο, πρέπει να κάνουμε μερικά βήματα πίσω. Άλλες φορές, όταν προχωράμε πολύ βιαστικά, απομακρυνόμαστε από τις μάζες. Άλλοτε πάλι, πηγαίνοντας αργά, νοιώθουμε κοντά μας την αναπνοή εκείνων που μας πατάνε τις φτέρνες. Η φιλοδοξία μας ως επαναστάτες μας οδηγεί στο να προσπαθούμε να προχωράμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα ανοίγοντας νέους δρόμους, με την επίγνωση ότι τρεφόμαστε από τη μάζα και ότι αυτή μπορεί να πάει μπροστά γρηγορότερα μόνο αν την τροφοδοτούμε με το παράδειγμά μας».


Όλοι μας έχουμε συμφωνήσει ότι τώρα είναι ο καιρός της αντεπίθεσης. Επομένως τώρα είναι κι ο καιρός «να τροφοδοτήσουμε τη μάζα με το προσωπικό μας παράδειγμα». Για να μπορούμε να λέμε ότι κάτι κάναμε κι εμείς για να είναι το 2010 μια καλή χρονιά. Που σας την εύχομαι ολόψυχα τέτοια που την περιγράφω στο άρθρο αυτό.



Μάνος Δούκας (manosdoukas@hotmail.com)


..

ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ Ο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 2’»

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ
Είναι γεγονός ότι το αστικό πολιτικό σύστημα τα τελευταία χρόνια έχει δυσλειτουργίες, που έχουν την έκφρασή τους και στο εσωτερικό των αστικών κομμάτων (θυμίζουμε την κρίση στο ΠΑΣΟΚ το 2007, οι παράγοντες της οποίας δεν έχουν εξαλειφθεί, αλλά και την τωρινή της ΝΔ).

Το ουσιαστικό ζητούμενο είναι ότι η απρόσκοπτη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής σε όφελος του κεφαλαίου απαιτεί χειραγωγημένες τις λαϊκές δυνάμεις. Και ένας από τους παράγοντες που μπορεί να συμβάλει σ' αυτό είναι ο εκλογικός νόμος γι' αυτό και ετοιμάζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να τον αλλάξει, αλλά και η αλλαγή στη διοικητική δομή της χώρας αποτελεί επίσης σημαντικό παράγοντα τόσο στην ενίσχυση της δράσης του κεφαλαίου, όσο και στη χειραγώγηση. Αυτό μπορεί να επιτελέσει η προωθούμενη αλλαγή στην Αυτοδιοίκηση με το λεγόμενο Καποδίστρια 2.

Ως προς τον «Καποδίστρια 2» και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, η οποία προσπάθησε να τον νομοθετήσει, έχουν μιλήσει εδώ και μερικά χρόνια πριν, ενώ έχουν γίνει και διαβουλεύσεις στα όργανα εκπροσώπησης της Αυτοδιοίκησης ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ. Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν μιλήσει για μείωση των περιφερειών και των δήμων. Για πέντε έως εφτά περιφέρειες έχει μιλήσει ο Κ. Καραμανλής από τις 13 που είναι σήμερα, στην ίδια κατεύθυνση είναι και η πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Στην κατεύθυνση αυτή βρίσκονται και οι επεξεργασίες τους για αλλαγές στους δήμους με το λεγόμενο μητροπολιτικό Καποδίστρια. Στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ γίνεται λόγος για 300-400 δήμους, ενώ στελέχη της ΝΔ έχουν πει πως δε χρειάζονται πάνω από 350-360 δήμους σε όλη τη χώρα. Οι νομαρχίες θα γίνουν νομαρχιακά διαμερίσματα στα πλαίσια της περιφέρειας.

Και τα δύο κόμματα μιλούν για λιγότερο κράτος και «αποκέντρωση». Μια «αποκέντρωση» που στην ουσία είναι συγκέντρωση για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κεφαλαίου. Με τον «Καποδίστρια 2» προβάλλουν την αναγκαιότητα επίτευξης του «επιτελικού ρόλου του κράτους» και το πέρασμα ολοένα και περισσότερων λειτουργιών του στην Αυτοδιοίκηση. Με προτεραιότητα την οικονομική λειτουργία. Που απαιτεί μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση, δημιουργία προϋποθέσεων μεγαλύτερης έκτασης οικονομικής δράσης. Με καλύτερες προϋποθέσεις επενδύει ένας επιχειρηματικός όμιλος στο επίπεδο περιφέρειας, παρά σε επίπεδο νομαρχίας ή μικρού δήμου. Θα υπάρχει επομένως ευκολότερη πρόσβαση στους διάφορους τομείς της οικονομίας ή στην ανάπτυξη νέων τομέων ή αλλαγή παραγωγικών δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα, η αντίληψη του ΠΑΣΟΚ για την «Πράσινη οικονομία», τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, τα προγράμματα του αγροτουρισμού κλπ. διευκολύνεται με τη δομή του «Καποδίστρια 2».
Ταυτόχρονα, διευκολύνεται η μεταφορά λειτουργιών του κράτους, όπως η δημόσια Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, σε συνδυασμό με την ολοένα αυξανόμενη εμπορευματοποίησή τους, δηλαδή την ένταση της επιχειρηματικής δράσης σ' αυτούς τους τομείς. Δίνεται, επίσης, η δυνατότητα ανασυγκρότησης δημόσιων υπηρεσιών και του εργατικού δυναμικού τους με τις διάφορες μορφές ελαστικής εργασίας, επομένως και μειωμένα δικαιώματα σε μισθούς και ασφάλιση και για την καλύτερη προώθηση της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής. Τελικά, με τη νέα δομή του αστικού κράτους, επιτυγχάνεται η αποτελεσματικότερη προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ποιες οι στοχευμένες επιδιώξεις
1. Δημιουργία μηχανισμών που θα διευκολύνουν τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ληστρικές συμβάσεις παραχώρησης και τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε κάθε πρόσφορο για το κεφάλαιο πεδίο δράσης.
2. Περιορισμός των κρατικών δαπανών ιδιαίτερα στους λεγόμενους κοινωνικούς τομείς και μεταφορά τους μέσω της Αυτοδιοίκησης ολοκληρωτικά στο λαό. Για παράδειγμα, μιλούν για λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία της Αυτοδιοίκησης, που δε θα ζητά κονδύλια από το κράτος. Πρέπει η ίδια να βρίσκει πόρους φορολογώντας το λαό, ή μέσα από τις διαφόρων μορφών συμπράξεις με το κεφάλαιο. Απαλλάσσεται επίσης το κράτος από ένα μεγάλο μέρος μισθών και Κοινωνικής Ασφάλισης των δημοσίων υπαλλήλων αφού αυτοί θα μειωθούν δραστικά.
3. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων του κράτους στις περιφέρειες και τους δήμους και η υλοποίησή τους θα επιβαρύνουν παραπέρα το λαό, στη βάση της λογικής της ανταποδοτικότητας, ή της επιχειρηματικότητας.
4. Αντικειμενικά θα επέλθει διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της Υγείας και της Πρόνοιας, με τη μεταφορά τους στην Αυτοδιοίκηση, ενώ θα παρέχονται στο λαό ολοένα και πιο υποβαθμισμένες ανάλογες υπηρεσίες. Για παράδειγμα, το πέρασμα των δημόσιας ιδιοκτησίας νοσοκομείων και η λειτουργία τους θα απαιτούν πόρους που επειδή θα είναι μεγάλοι θα τα οδηγήσει να εμπορευματοποιήσουν παραπέρα τις υπηρεσίες τους ή και να τις υποβαθμίζουν. Ετσι, θα ενισχύεται ο ιδιωτικός τομέας.
5. Επίσης, θα επέλθει διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της Παιδείας, που, με τη δήθεν αποκέντρωσή της, θα εντείνει την ταξική διαφοροποίηση στη μόρφωση, θα ιδιωτικοποιηθεί παραπέρα και θα παραδοθεί στις υπηρεσίες των επιχειρηματικών ομίλων, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους. Ήδη υπάρχουν εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας για το διαφοροποιημένο σχολείο με βάση τις «τοπικές κοινωνίες», ενώ το πόρισμα της «επιτροπής Μπαμπινιώτη» προβλέπει διαφοροποιημένα προγράμματα εκπαίδευσης.

Ο «Καποδίστριας 2» στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του αναφέρει τα εξής: «Διαμορφώνουμε μια απλή, ευδιάκριτη και αποκεντρωμένη δομή, ώστε να φέρουμε πιο κοντά την εξουσία στον πολίτη, που περιλαμβάνει:
1. Ενα επιτελικό κράτος - στρατηγείο, που θα διαχειρίζεται τις αναγκαίες εθνικές πολιτικές. Οι άλλες δημόσιες λειτουργίες μεταφέρονται στην περιφερειακή διοίκηση και στα δύο επίπεδα αυτοδιοίκησης». Το τι εννοεί το έχει διατυπώσει σε άλλο του προγραμματικό κείμενο ως εξής: «Οι αποκλειστικές ευθύνες της κυβέρνησης διατηρούνται στα υπουργεία, που διαχειρίζονται αμιγώς εθνικές υποθέσεις (π.χ. εθνική άμυνα, ασφάλεια, δημόσια οικονομικά, πολιτιστική κληρονομιά). Όλες οι άλλες δημόσιες λειτουργίες μεταφέρονται στα δύο επίπεδα αυτοδιοίκησης».
Ως προς το «κράτος στρατηγείο» αναφέρει τα εξής: «Το κράτος στρατηγείο προϋποθέτει υπουργεία στρατηγεία, που θα ασχολούνται κυρίως με τη χάραξη του συγκεκριμένου πολιτικού πλαισίου της διοικητικής δράσης που τους αναλογεί. Η υλοποίηση της πολιτικής τους θα γίνεται από τις αποκεντρωμένες - καθ' ύλην ή κατά τόπον - δημόσιες υπηρεσίες και την αυτοδιοίκηση, με παράλληλη θέσπιση κατάλληλων εποπτικών μηχανισμών».
2. Την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση με ισχυρούς δήμους, που θα προκύψουν ύστερα από νέο κύμα συνενώσεων και θα έχουν ως κύρια αποστολή - πέρα από το κεκτημένο της τοπικής ανάπτυξης - την παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου στους πολίτες.
3. Την περιφερειακή αυτοδιοίκηση, με αιρετό περιφερειακό συμβούλιο και αιρετό περιφερειάρχη. Η κύρια αποστολή της είναι η περιφερειακή ανάπτυξη».

απόσπασμα από άρθρο της εφημ. "Χαραυγή", www.xaravgi-samos.gr
..


Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Ότι η σημερινή οικονομική κρίση είναι η μεγαλύτερη που έχουν γνωρίσει οι αναπτυγμένες δυτικές κοινωνίες μετά από αυτήν του 1929, δεν απαιτείται Νόμπελ Οικονομίας για να το διαπιστώσει κανείς. Αν προσπαθήσεις να δεις τη δική μας Ελληνική Οικονομία μέσα σε αυτό το σκηνικό κρίσης, το πρώτο που σου έρχεται στο νου είναι πώς αυτή η «πολύ καλά θωρακισμένη οικονομία», όπως μας την παρουσίαζαν, μετά από 25 χρόνια τουλάχιστον λιτότητας, από τα οποία τα τελευταία πέντε ονομάστηκαν χρόνια «ήπιας προσαρμογής», στην οποία συντελέστηκε μια πρωτόγνωρη αναδιανομή εισοδήματος από τους «κάτω» στους «πάνω», έφτασε στο σημείο να καταγράφει αρνητικούς ρυθμούς μεγέθυνσης.

Πώς η μια πολιτική λιτότητας που ακολουθούσε μια άλλη σε μια ατέλειωτη σειρά, σαν τις ρώσικες κούκλες που απλά ανοίγεις τη μια για να βρεις μια άλλη και πάει λέγοντας, έφτασαν την οικονομία σε αδιέξοδο. Σήμερα, σα να μην πέρασε μια μέρα από τότε, ζητούνται «θυσίες», δηλαδή πάλι λιτότητα. Πάμε για την επόμενη ρώσικη κούκλα. Δηλαδή μια απ’ τα ίδια. Στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο η οικονομική κρίση σχεδόν εξαφανίστηκε. Από το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε σαν κακοδιαχείριση της Ν.Δ. (λεφτά υπάρχουν, μας έλεγε ο σημερινός πρωθυπουργός), η δε Ν.Δ. την εμφάνισε σαν εισαγόμενη από την τυχοδιωκτική Δύση, που της χάλασε το οικονομικό πρότυπο. Ανούσια διαχειριστική λογική με επιδερμική προσέγγιση και από τους δύο, που εξαφανίζει την κρίση μέσα στην «τέχνη του εφικτού».

Η κρίση έκανε έντονη την παρουσία της και μέσα στα χρονικά όρια της προεκλογικής εκστρατείας, με την κατάρρευση της ασφαλιστικής ΑΣΠΙΣ, που άφησε στο δρόμο 550 εργαζομένους και άλλους τόσους ασφαλιστικούς πράκτορες, και με το δέσιμο οκτώ πλοίων του Αγούδημου (από τους πρωταγωνιστές της χρηματιστηριακής ευφορίας του ’99, των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ), με τους εργαζομένους απλήρωτους επί μήνες. Παρ’ όλα αυτά, τα δύο κόμματα εξουσίας επινοούσαν ανύπαρκτες λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα. Ακόμα και η συζήτηση για τα δημοσιονομικά ελλείμματα ήταν φανερά εκτός χρόνου, αφού «αξιοποιήθηκαν» από τις τράπεζες για να βελτιώσουν τους ισολογισμούς τους, δανειζόμενες από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα με μηδαμινό επιτόκιο, για να δανείσουν στη συνέχεια ακριβά το κράτος. Αυτό και αν είναι «κρατική επιδότηση» πέρα από τη γνωστή προικοδότηση των 28 δισ..

Επειδή έχουμε να ακούσουμε πολλά για το πολυθρύλητο Ελληνικό Δημόσιο Έλλειμμα, πρέπει να πούμε ότι δεν αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, αλλά παρακολουθεί την πορεία των ελλειμμάτων των ανεπτυγμένων χωρών. Δεν υπάρχει χώρα χωρίς Δημόσιο Έλλειμμα, όπως αυτό ορίζεται από την οικονομική θεωρία. Ακόμα και η Κίνα, με ρυθμούς ανάπτυξης αξιοζήλευτους, έχει έλλειμμα 12%, οι δε ΗΠΑ περίπου 75%. Και οι ευρωπαϊκές χώρες ζουν και πορεύονται με Δημόσια Ελλείμματα. Στη δική μας οικονομία το φιλελεύθερο μοντέλο που εφαρμόστηκε από τα δύο κόμματα εξουσίας, φυσικά το «ξεχείλωσε». Σα να μην έφτανε αυτό, επιμένουν στο ίδιο μοντέλο με πρόσχημα την καταστροφολογία. Ποια σώφρων οικονομική πολιτική επιδιώκει τη μείωση του ελλείμματος μέσα στην κρίση; Τι άλλο θα ακούσουμε από τους νυν διαχειριστές συνεπικουρούμενους από τους πρώην;

Αυτό που προέχει τώρα είναι η αποφυγή κατάρρευσης της οικονομίας. Μετά την κρίση, όταν θα καταγράφονται υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης σε συνδυασμό με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα (επιτέλους να πληρώσουν κάποτε οι έχοντες και κατέχοντες), το έλλειμμα μπορεί να μειωθεί. Και εδώ μπαίνει το ερώτημα. Πόσο; Τόσο όσο να αποπληρώνεται το χρέος χωρίς να βάζει πάλι σε κίνδυνο την ανάπτυξη. Αυτή η σώνει και καλά μείωση 3% που ακούγεται κατά κόρον, τι είναι; Φυσικά θα βοηθούσε πάρα πολύ ο δανεισμός των κρατών από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα με 1%, όπως δανείζονται οι εμπορικές τράπεζες, και η έκδοση Ευρωομολόγου. Αυτά όμως είναι εκτός της σημερινής επικρατούσας φιλελεύθερης λογικής και θέτουν υπό αμφισβήτηση το Σύμφωνο Σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά εδώ το αμφισβητεί ο Σαρκοζί γιατί δυσκολεύει την οικονομική ανάπτυξη της Γαλλίας, είναι κακό να το αμφισβητήσουμε και εμείς;

Διεθνείς Οίκοι και Οίκοι Ανοχής
Οι διεθνείς Οίκοι Αξιολόγησης Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch έχουν τη δύναμη να διαλύσουν μια οικονομία στέλνοντάς τη στα τάρταρα της απαξίωσης, να την παραδώσουν στα χέρια των κερδοσκόπων, γενικά να την κάνουν διεθνώς ρεζίλι, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Είναι οι εκπρόσωποι των «αγορών» και δεν ελέγχονται από κανένα, παρά μόνο από τις «αγορές», δηλαδή μόνο από τον εαυτό τους. Είναι αυτές που αξιολόγησαν με 3 Α την Enron λίγο πριν την κατάρρευση και ευλόγησαν τα τοξικά ομόλογα της Lehman Brothers. Έχουν παρελθόν στην αναξιοπιστία της αξιολόγησης. Το μόνο που ξέρουν είναι να δείχνουν την πλήρη ανοχή τους στις «αγορές». Μήπως αυτοί οι Οίκοι πρέπει να ονομάζονται Οίκοι Ανοχής και όχι οι άλλοι, που προσφέρουν αυτό που υπόσχονται χωρίς να κοροϊδεύουν και να κρύβουν τίποτα από κανένα; Καθαροί, τζάμι, κρύσταλλο μπροστά στους Οίκους Αξιολόγησης.

Β.Π., αναδημοσίευση από εφημ. "Εμπρός"

.....

ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

Τους έχω βαρεθεί...

(1951-07/01/2009). Η φωνή της ήχησε σε θέατρα, γήπεδα, χώρους δουλειάς, εργατικές, αγροτικές, φοιτητικές κινητοποιήσεις. Οι ερμηνείες της έδιναν παλμό σε συναυλίες αλληλεγγύης προς τους αγωνιζόμενους και διωκόμενους λαούς, σε απεργιακούς αγώνες, σε μπλόκα των αγροτών, σε Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Η ίδια της η πορεία μαρτυρούσε ότι στο πρόσωπό της υπήρξε άρρηκτη σύνδεση έργου και στάσης ζωής. Δεν ήταν μόνο μια από τις σημαντικότερες και πιο εκφραστικές Ελληνίδες τραγουδίστριες (για κάποιους η σημαντικότερη), αλλά συνάμα και μια συνεπής αγωνίστρια, πιστή στην κομμουνιστική ιδεολογία.

.....

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

ΤΕΛΗ ΥΠΑΡΞΗΣ 2010

Η συζήτηση που άνοιξε μετά την τάχα μου δήθεν «οικολογική» ληστεία «ευαισθησίας» των τελών κυκλοφορίας χρονιάρες μέρες, σε συνδυασμό με τα «mea culpa» του Γ.Α.Π. και τις φανφαρόνικες επισκέψεις υπουργών και άλλων φερωνύμων σε νοσοκομεία και ιδρύματα, είναι το άκρως επικίνδυνο πακέτο του πρωτοχρονιάτικου πραγματικού μηνύματος.

Η ουσία του είναι τόσο βίαιη και τόσο επιθετική όσο οι βόμβες που θερίζουν τους λαούς όπου το μακρύ δυτικό ιμπεριαλιστικό χέρι απλώνεται ν' ανοίξει αγορές. Θέλουν να πουν πότε με διαβουλευτικό, πότε με διορθωτικό, πότε με απολογητικό περιτύλιγμα λόγων πως θα κληθούμε να πληρώνουμε σε λίγο τέλη ύπαρξης.
Δεν είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε εργαζόμενοι, δεν είμαστε παρά μηχανές παραγωγής ενός αόρατου πλούτου που χάνεται στη χοάνη του καπιταλιστικού συστήματος, αφήνοντας ένα ίζημα χρεών, υποχρεώσεων, αδυναμιών, φτώχειας για την πλειονότητα. Θέλουν να πουν πως είμαστε συλλήβδην εισόδημα προς σύλληψη, με οποιοδήποτε τρόπο και μέσον. Εκείνο το προεκλογικό ΚΚΕδικο «έρχεται θύελλα», τόσο σαφές και ειλικρινές, μετατρέπεται ως δήθεν πολιτικός αντίλογος σε «ερχόμαστε καταπάνω σας εργαζόμενοι για να σας... σώσουμε αφανίζοντάς σας...».

Κι ύστερα σου λένε πως είναι γιορτές. Κι είναι «δώρο» η δεκαπενθήμερη παράταση για τα τέλη. Κι είναι κοινωνική συνεισφορά της κρατικής τηλεόρασης να λέει (στο δελτίο ειδήσεων των 6, 30.12.2009) πως οι, άκουσον άκουσον, ειδικοί συστήνουν προς αποφυγή της εορταστικής μελαγχολίας... «να βάζετε στόχους μικρούς και εφικτούς»! Έλεος. Αυτή η χειραγώγηση δεν καταπίνεται με τίποτα. Την πληρώνουμε κι από πάνω. Πρέπει να ζητάμε το ελάχιστο ή το τίποτα για να μην απογοητευτούμε που δε θα το αποκτήσουμε, γιατί η κυρίαρχη τάξη πρέπει να καθορίζει και τα όρια και τα όνειρα και τα τέλη της ύπαρξής μας.

Έτσι ξαναγυρίζουμε, κι αυτό πρέπει να το θεωρούμε πρόοδο, στην προμαρξιστική διαχωριστική γραμμή που θέλει να κόβει τον κοινωνικό ιστό στα δύο.
Επιβίωση - Ζωή. Την πρώτη, τώρα την πλασάρουν ως μοναδικό σκοπό της εργατικής τάξης. Η άλλη, η ζωή, είναι προνόμιο των αστών. Που για να ζουν όπως θέλουν καθορίζουν και την επιβίωση ως εκμεταλλευτές, των ταξικών τους αντιπάλων.
Αυτό το καλεντάρι που ανοίγει κάθε 365 μέρες είναι στην πραγματικότητα μια προκαθορισμένη ημερομηνία ετήσιας τακτοποίησης συμφερόντων, προθεσμιών, κίνησης της αγοράς, υπενθύμισης του ποιος έχει το πάνω χέρι στη μετεξέλιξη πανάρχαιων εορτών συνδυασμένων με τη φύση και την οργανωμένη ζωή.
Είναι οι μέρες που πλουτίζουν οι πωλητές ονείρων, οι διαχειριστές της επιβίωσης και οι επενδυτές της συναισθηματικής ανάγκης του ανθρώπου να γιορτάζει και να θυμάται σε παρέες, σε ευρύτερα από τον πυρήνα της επιβίωσης σχήματα. Κυριαρχεί η ψευδαίσθηση του νέου, του καινούριου, της έμφυτης ελπίδας που μπορεί να υπάρχει χωρίς τη μετατροπή της σε εμπορεύσιμο είδος με ημερομηνία έκλυσης επιθυμιών.

Για τους πολλούς, που επιβιώνουν για να ζήσουν όμως εν τέλει, κι αυτός είναι ο μόχθος του έλλογου όντος, η Πρωτοχρονιά είναι ένα ξόρκι των περασμένων κακών. Όχι αμνησία. Ούτε λήθη. Ούτε άγνοια της κοινής εμπειρίας. Είναι συμβολική ευχή, μια επανέναρξη αγώνων και κόπων. Κι αυτή είναι η βαθιά ανθρώπινη σημασία της. Μια κοινή μέρα ελεύθερης πλοήγησης στο άπαν ως πιθανό και διεκδικήσιμο. Πάντως όχι και ποτέ μια μέρα για ν' αγοράζει κανείς διαφημίσεις ονείρων συσκευασμένων ή για να κατεβάζει τα όνειρά του στο επίπεδο του εφικτού.
Πάλης ξεκίνημα. Γι' αυτούς που θέλουν να ζουν κι όχι να επιζούν κι όταν το λένε τους καταγγέλλουν ως... κομμουνιστές. Καλή χρονιά αγωνιστική.


Λιάνα Κανέλλη


..