Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Κάλεσμα σε ανοιχτή συζήτηση 1η Νοέμβρη: Η κρίση, τα αντιλαϊκά μέτρα και η απάντηση του εργατικού κινήματος

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι - νέες, άνεργοι


Η αντιλαϊκή θύελλα που βυθίζει στην ανεργία και εξαθλιώνει ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους στη χώρα μας δεν έχει σταματημό. Συνεχίζεται και πρόκειται να συνεχιστεί, όποια κι αν είναι η έκβαση των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα, όποιο μείγμα  πολιτικής κι αν επιλεγεί, όποια αστική κυβέρνηση κι αν προκύψει. Στα χείλη όλων βρίσκονται σήμερα πολλά και αγωνιώδη ερωτήματα: 

  • Τι είδους κρίση είναι αυτή που δεν αφήνει κανένα δικαίωμά μας όρθιο; 
  • Πώς θα σταματήσουμε αυτή την επιδρομή; 
  • Τι είδους αγώνες και τι λογής συνδικάτα μπορούν να πετύχουν νίκες και κατακτήσεις;

Σε καλούμε να πάρεις μέρος στην ανοιχτή συζήτηση που διοργανώνει - εν όψει της απεργίας στις 6 Νοέμβρη - το Εργατικό Κέντρο Λέσβου (peklesvou.blogspot.gr) με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο, καταθέτοντας τις απόψεις σου, συμμετέχοντας στον κοινό προβληματισμό.

Θέμα της συζήτησης:
"Η κρίση, τα αντιλαϊκά μέτρα και η απάντηση του εργατικού κινήματος. Στην ΟΡΓΑΝΩΣΗ η δύναμη, στον ΑΓΩΝΑ η ελπίδα".

Παρασκευή 1η Νοέμβρη 2013 - 7:00 μ.μ. στο παλιό Εργατικό Κέντρο, Κομνηνάκη 43 (δίπλα στο Κομνηνάκειο Κτήριο)


 

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ




ΓΙΑΤΙ  ΝΑ  ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ

Σε κάθε απεργία αρκετοί ρωτούν γιατί να απεργήσουμε, είναι ανάγκη;
Η πρόταση μας  είναι να συζητήσουμε, να σκεφτούμε συλλογικά σε κάθε τόπο δουλειάς,
σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε γραφείο, σε κάθε υπηρεσία, παντού ότι πρέπει την ημέρα της απεργίας να μην πάει κανείς για δουλειά, να αναλάβουμε οι ίδιοι την επιτυχία της απεργίας και μαζί με το σωματείο που εκφράζει τον κάθε κλάδο, οργανωμένα με αλληλεγγύη να δείξουμε τη δύναμη μας.

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες. Νέοι και νέες. Γνωρίζουμε τον φόβο και την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς. Γνωρίζουμε τι αγώνας χρειάζεται, τι προετοιμασία για να συμμετέχει ο εργαζόμενος στην απεργία και κυρίως για να την κάνει δική του υπόθεση.  Οι δυσκολίες που φέρνει η ανεργία είναι τεράστιες, όταν δεν έχεις ένα πιάτο φαί, όταν δεν έχεις ρεύμα στο σπίτι, όταν αγωνιάς κάθε μέρα τι να κάνεις για να ζήσεις την οικογένεια σου. Θα ξεπεραστούν όμως με τη μιζέρια, την απογοήτευση, στο περιθώριο που μας θέλουν; Η θέση όλων των εργαζόμενων  είναι στην πάλη.  Οι άνεργοι μαζί με τα εργατικά συνδικάτα να ενωθούμε για να απαιτήσουμε ζωή με δικαιώματα για τις οικογένειες μας.  Η δύναμη της συλλογικής πάλης, του ταξικού αγώνα μας δίνει ελπίδα, αποφασιστικότητα, προοπτική για να απαιτήσουμε δουλειά με δικαιώματα, ένα καλύτερο μέλλον. Για να σπάει ο φόβος και η τρομοκρατία που εξαπολύει η εργοδοσία, η απογοήτευση.

ΣΤΟ  ΕΡΩΤΗΜΑ  ΓΙΑΤΙ  ΝΑ  ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ  ΑΠΑΝΤΑΜΕ:

Γιατί η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μαζική απάντηση, από την οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, να δυναμώσει ο αγώνας με όλες τις μορφές.
Γιατί δεν πρέπει να περάσει η απογοήτευση, ο συμβιβασμός, η λογική ότι οι αγώνες δεν φέρνουν αποτελέσματα. Για να μην δώσουμε την ευκαιρία στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους να τελειώσουν με ότι εργατικό δικαίωμα απέμεινε, να χτυπήσουν τη συλλογική δράση, τη συλλογική πάλη.

Γιατί οι άνεργοι δεν έχουμε ούτε ένα πιάτο φαγητό. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειες μας. Δεν μπορούμε να ζήσουμε (Όσοι το παίρνουμε) με τα 300 ευρώ επίδομα ανεργίας. Είναι ζωτική ανάγκη να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και ο χρόνος επιδότησης και να το παίρνουν όλοι χωρίς προϋποθέσεις. Να καταργηθούν τα δουλεμπορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά.

Γιατί οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο, για 300 και 400 ευρώ.
Πώς ο εργαζόμενος, ο άνεργος θα βάλει πετρέλαιο για το χειμώνα; Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την κατάργηση του κατώτερου μεροκάματου και των ΣΣΕ. Θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και όχι ατομικές που μας οδηγούν να είμαστε ο κάθε ένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.

Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε κάθε μέρα με τη θηλιά της ανασφάλειας, αν θα πάμε το πρωί στη δουλειά και θα μας στείλουν να πάρουμε την απόλυση και αυτή χωρίς αποζημίωση. Γι’ αυτό πρέπει να απαιτήσουμε σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη δικαιώματα. Να απαιτήσουμε καμιά απόλυση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Γιατί θέλουμε να μπορούμε όταν ασθενήσουμε να έχουμε πρόσβαση στις υγειονομικές δομές με εξασφαλισμένη αποκλειστικά από  το κράτος, την περίθαλψη μας και  τα απαραίτητα φάρμακα δωρεάν και όχι να πληρώνουμε το χαράτσι των 5 και 25 ευρώ.

Γιατί οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν ανεχόμαστε τις περικοπές στις συντάξεις, και τα επιδόματα. Συντάξεις απ’ τις οποίες σήμερα ζει μια ολόκληρη οικογένεια.
Γιατί η περικοπή 2 δις από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κοινωνική ασφάλιση θα μειώσει κι’ άλλο τις συντάξεις και τις παροχές.
Γιατί τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους, δεν έχουν υποδομές. Δεκάδες παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πετιούνται έξω από τα σχολεία, από την γνώση και πρέπει να διεκδικήσουμε να λυθούν άμεσα χωρίς οι εργαζόμενοι να αναγκάζονται να πληρώνουν χιλιάδες ευρώ από τον οικογενειακό προϋπολογισμό που έτσι κι’ αλλιώς δεν τα έχουν γιατί τα έχουν καταληστεύσει η εργοδοσία και η κυβέρνηση.

Γιατί την ώρα που κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μονοπώλια επιτίθενται και παίρνουν νέα μέτρα την ίδια ώρα απλόχερα μέσω του προϋπολογισμού δίνουν στο κεφάλαιο νέες φοροαπαλλαγές, νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές, περισσότερα κίνητρα στο όνομα των επενδύσεων κλπ.

Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, της ενέργειας, της υγείας, της παιδείας, των μεταφορών, των λιμανιών, θα φέρει νέα βάσανα στη ζωή όλων μας, με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια, με χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Γιατί οι αγρότες, οι ψαράδες, οι  μελισσοκόμοι, οι κτηνοτρόφοι έχουν μπροστά τους την καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που πορεύεται στους αντιλαϊκούς μονόδρομους της ΕΕ – με μνημόνια ή χωρίς αυτά -  που σφίγγει σαν θηλιά με τη νέα «Κοινή Αγροτική Πολιτική 2014 – 2020» στο λαιμό τους, μειώνοντας δραστικά την χρηματοδότηση για τη γεωργία, επιταχύνοντας το οριστικό ξεκλήρισμά όσων έχουν απομείνει στον πρωτογενή τομέα  παράγωγης.

Γιατί οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματοβιοτέχνες, που η μπότα των επιχειρηματικών ομίλων τους κλείνει και τους στέλνει στην ανεργία είναι σύμμαχοι των εργαζομένων και πρέπει να δυναμώσει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες,  τη νεολαία, τις γυναίκες.

Γιατί δεν μπορούμε να περιμένουμε τη λύση των προβλημάτων από  ναζιστικές, φασιστικές, εγκληματικές οργανώσεις, όπως  η  Χρυσή Αυγή  που προτείνει  μειώσεις μισθών, που υπερασπίζεται  τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, που φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία, που υποστηρίζει  τους κλινικάρχες της ιδιωτικής υγείας.  Γιατί δεν μπορούμε να ζούμε με την αυταπάτη ότι τέτοιες οργανώσεις μπορούν να τιμωρήσουν αντί για μας αυτούς που ευθύνονται για τα βάσανα μας.

Η δύναμη των εργατών είναι μεγάλη και πρέπει να τη δείξουμε.



ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6  ΤΟΥ  ΝΟΕΜΒΡΗ
 και  ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ  ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΤΟΝ  ΕΥΔΗΛΟ (Στις 12:00 το μεσημέρι)

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΑΜΟΥ


 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Τετάρτη 30 Οκτώβρη 2013 στις 7.00 το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο, πραγματοποιείται Συνέλευση για την ίδρυση του «ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΑΜΟΥ».

Τα προβλήματα είναι πολλά που αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι της Σάμου μαζί με τους εργαζόμενους και συνταξιούχους όλης της χώρας, από την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης ΕΕ και ΔΝΤ.

Η κυβέρνηση ετοιμάζει νέες ανατροπές στην Κοινωνική ασφάλιση, με νέο ‘’κούρεμα’’ στις συντάξεις και στις δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη, που μαζί με τις άλλες αποφάσεις τους για την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν υγείας μας οδηγούν σε αδιέξοδο.

Τα χαράτσια, οι φόροι, οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, φως, νερό, τηλέφωνο) συνεχώς αυξάνουν.

Οι αποφάσεις τους μας οδηγούν στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Καλούμε όλους τους συνταξιούχους από ασφαλιστικά ταμεία εργαζομένων, που μένουν στο Βαθύ και στο Πυθαγόρειο, να πάρουν μέρος, για να φτιάξουμε το δικό μας εργαλείο διεκδίκησης των προβλημάτων μας. Να αγωνιστούμε για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. 

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ
ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ
7.00 το απόγευμα στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ


Επιτροπή πρωτοβουλίας

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Ο "Διοικητής του Λαού": Camilo Cienfuegos

 
Ένας από τους πιο αγαπημένους Διοικητές της Κουβανικής Επανάστασης, που έζησε παρά μόνο λίγους μήνες μετά τον θρίαμβο της, ήταν αναμφισβήτητα ο Camilo Cienfuegos Gorriaran. (6 Φεβρουαρίου 1932 – 28 Οκτωβρίου 1959.)
[Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν άγνωστα μέχρι και σήμερα, καθώς στις 28 Οκτωβρίου 1959 χάθηκε πάνω από τον ωκεανό το ελαφρύ αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε και η σορός του δεν βρέθηκε ποτέ.]
Γνωστός ως ο "Διοικητής του Λαού", έγινε ένας από τους κύριους διοικητές των ανταρτών του στρατού.

Χαρισματικός ηγέτης με μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Τον χαρακτήριζε απλότητα, θάρρος και πίστη.
Η ταπεινοφροσύνη του και το επαναστατικό του πάθος, τον μετέτρεψαν από πολύ νωρίς σε ένα σύμβολο και η δημοτικότητα του συνεχίζεται επί αρκετές γενιές Κουβανών που έχουν κρατήσει ζωντανή την μνήμη αυτού του μαχητή του ένοπλου αγώνα που βοήθησε στην ανατροπή της τυραννίας του δικτάτορα Μπατίστα, τον Ιανουάριο του 1959.

Όσοι τον γνώριζαν καλά, εντός αλλά και εκτός του ένοπλου αγώνα, μαρτυρούν την πνευματικότητα και την ανθρωπότητα που ο άνθρωπος αυτός είχε. Η σταθερότητα, η αυτοπεποίθηση και η αισιοδοξία τον χαρακτήριζαν ακόμη και στις πιο δυσμενείς καταστάσεις. Η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη και η αίσθηση του καθήκοντος που είχε ήταν αξιέπαινα.

Ο Καμίλο, αχώριστος σύντροφος του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, χαρακτηριζόταν από ορμητικό θάρρος και τόλμη και αυτά του τα στοιχεία της προσωπικότητας του αποτέλεσαν έναν από τους βασικούς παράγοντες στην ανάπτυξη του πολέμου.

Τον Απρίλιο του 1858 προήχθη στο βαθμό του Ταγματάρχη, τον υψηλότερο των ανταρτών, και στη συνέχεια διορίστηκε ως Αρχηγός του Επαναστατικού Στρατού, θέση από την οποία απέδωσε σημαντικά καθήκοντα κατά τους πρώτους 10 μήνες του 1959.

 
Αφήγηση του Ερνέστο Γκεβάρα για τον Καμίλο
 
"Έμαθα τον Καμίλο πριν τον γνωρίσω μέσω μιας φράσης που έγινε σύμβολο: ήταν τη στιγμή της καταστροφής στο Αλεγρία δε Πίο. Εγώ ήμουν πληγωμένος, πεσμένος σε ένα ξέφωτο και δίπλα μου ένας σύντροφος αιμορραγούσε πυροβολώντας με τα τελευταία του φυσίγγια για να πεθάνει παλεύοντας. Ακούστηκε μια διαβολική φωνή «Είμαστε χαμένοι, πρέπει να παραδοθούμε». Και μια αντρική φωνή, που την αναγνώρισα ως τη φωνή του λαού, φώναξε από κάπου «Εδώ δεν παραδίνεται κανένας, διάβολε!».

Πέρασε εκείνο, η ζωή μας σώθηκε, η δική μου προσωπικά χάρη στη παρέμβαση του συντρόφου Αλμέιδα, και περιπλανηθήκαμε πέντε άντρες στις απόκρημνες ακτές κοντά στο Κάμπο Κρους. Εκεί, μια νύχτα με φεγγάρι, συναντήσαμε τρεις ακόμα συντρόφους, που κοιμούνταν ήρεμα χωρίς φόβο για τους στρατιώτες, και τους αιφνιδιάσαμε πιστεύοντας ότι είναι εχθροί. Δε συνέβη τίποτα αλλά στη συνέχεια αποτέλεσε αμοιβαίο αστείο μεταξύ μας: ότι ήμουν εγώ ανάμεσα σε αυτούς που αιφνιδιάστηκαν, μια άλλη φορά ότι σήκωσα λευκή σημαία για να μη μας σκοτώσουν οι άντρες μου, παίρνοντάς μας για στρατιώτες του Μπατίστα.

Συνεχίσαμε, ο Καμίλο πεινούσε και ήθελε να φάει. Είχαμε γερούς «καβγάδες» με τον Καμίλο γιατί ήθελε συνέχεια να μπαίνει στα καλύβια για να ζητήσει κάτι και δύο φορές, ακολουθώντας τις συμβουλές του «καλοφαγά», κοντέψαμε να πέσουμε στα χέρια στρατιωτών που σε εκείνο το σημείο είχαν σκοτώσει δεκάδες συντρόφους μας. Την ένατη μέρα, θριάμβευσε η «λαιμαργία». Πήγαμε σε ένα καλύβι, φάγαμε και αρρωστήσαμε όλοι, με ανάμεσα στους πιο βαριά ασθενείς φυσικά τον Καμίλο που είχε καταβροχθίσει σαν λιοντάρι ένα ολόκληρο κατσικάκι μόνος του.

Μετά το Ουβέρο, μου δόθηκε ο βαθμός του λοχαγού και λίγες μέρες μετά ο βαθμός του κομαντάντε, του επικεφαλής φάλαγγας. Συνεχίσαμε ως ανεξάρτητη φάλαγγα που διοικούσα εγώ, την Τετάρτη, που είχε αυτόν τον αριθμό για να παραπλανεί τον εχθρό, το κανονικό της ήταν το δύο. Ο Καμίλο ξεκίνησε εκεί την καινούργια του σταδιοδρομία, που ήταν γεμάτη από κατορθώματα, με μια ακούραστη δραστηριότητα και έναν εξαιρετικό ζήλο, που κινητοποιούσε όλες τις αισθήσεις για τον εντοπισμό των δυνάμεων του στρατού.

Μια φορά σκότωσε ένα στρατιώτη της εμπροσθοφυλακής του εχθρού και έπιασε το όπλο που έφερε εκείνος στον αέρα πριν αγγίξει το έδαφος, τόσο κοντά που βρισκόταν. Άλλες φορές το σχέδιό του ήταν να αφήσει να περάσει ο πρώτος από το εχθρικό απόσπασμα μέχρι που έφτανε στο ύψος του και να ανοίξει πυρ από το πλάι σε μια ενέδρα που συνήθως δεν πήγαινε όπως ήθελε εκείνος γιατί κάποιος είχε λιγότερη ψυχραιμία και πυροβολούσε μερικά μέτρα πριν. Αλλά ο Καμίλο ήταν ο Καμίλο, ο κύριος της εμπροσθοφυλακής, ολοκληρωμένος αντάρτης που επιβαλλόταν σ’ αυτόν τον πόλεμο με τον τρόπο που μόνο αυτός γνώριζε.

Στη δεύτερη επίθεση στο Πίνο δελ Άγουα, θυμάμαι τις ανησυχίες μου. Ο Φιντέλ με διέταξε να μείνω μαζί του και να αφήσουμε στον Καμίλο την ευθύνη της επίθεσης από τη μία πλευρά. Η ιδέα ήταν απλή: ο Καμίλο έπρεπε να επιτεθεί και να καταλάβει το ένα άκρο του στρατοπέδου και στη συνέχεια να το περικυκλώσει. Όμως, ξέσπασε τυφώνας κι εκείνος και οι άντρες του κατέλαβαν θέσεις και συνέχισαν να προχωρούν, μπήκαν στο χωριό σκοτώνοντας και αιχμαλωτίζοντας όποιον έβρισκαν στο δρόμο τους. Καταλάμβαναν το ένα σπίτι μετά το άλλο μέχρι που στο τέλος οργανώθηκε η αντίσταση των εχθρών και μια βροχή από σφαίρες άρχισε να αποδυναμώνει τις γραμμές μας, στις οποίες σύντροφοι όπως ο Νόντα και ο Καπότε άφησαν την τελευταία τους πνοή.

Ο πυροβολητής προχωρούσε με την ομάδα του, αλλά κάποια στιγμή συνάντησε τη λαίλαπα της φωτιάς και έχοντας τους βοηθούς του νεκρούς, εγκατέλειψε το πολυβόλο. Ήταν πια μέρα, η επίθεση είχε ξεκινήσει νύχτα. Ο Καμίλο ρίχτηκε πάνω στο πολυβόλο για να το σώσει και τον πέτυχαν δύο σφαίρες, η μία στο δεξιό μηρό και η άλλη του τρύπησε το υπογάστριο. Οι σύντροφοί του τον μετέφεραν. Σε απόσταση δύο χιλιομέτρων ακούγαμε ένα στρατιώτη που φώναζε «από εδώ πέρασε η ομάδα του Καμίλο, από δω πέρασαν οι σφαίρες για τον Καμίλο» και όλοι σκεφτήκαμε ότι ο Καμίλο είχε σκοτωθεί. Στη συνέχεια γιορτάσαμε την τύχη του καθώς η σφαίρα είχε τρυπήσει την κοιλιά αλλά είχε βγει χωρίς να θίξει τα έντερα ή κάποιο ζωτικό όργανο.

Ήρθαν οι τραγικές μέρες της 9ης Απριλίου και ο Καμίλο, ο πρωτοπόρος, έφυγε για να δημιουργήσει το μύθο του στους κάμπους του Οριέντε, χτίζοντάς τον με το φόβο που ένιωθαν οι δυνάμεις που κινούνταν στη ζώνη του Μπαγιάμο. Μια φορά ήταν περικυκλωμένος από εξακόσιους άντρες, -η ομάδα του είχε μόνο είκοσι- και αντιστάθηκε μια ολόκληρη μέρα στην καταδίωξη από δύο άρματα, καταλήγοντας τη νύχτα να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα.

Ο Καμίλο δεν φοβόταν τον κίνδυνο, τον αντιμετώπιζε σαν παιχνίδι, έπαιζε μαζί του, τον απέφευγε με ελιγμούς, τον έλκυε και τον διαχειριζόταν…."
 
 
* Από το βιβλίο του CARLOS FRANQUI: "CAMILO CIENFUEGOS-Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΕΖΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ"

Sierra Maestra
 

Xίος: Τεράστια προβλήματα στις ακτοπλοϊκές και αεροπορικές συγκοινωνίες

Τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες αλλά και αυτές της Περιφέρειας Β. Αιγαίου και των Δήμων για τα τεράστια προβλήματα στις ακτοπλοϊκές και αεροπορικές συγκοινωνίες που αντιμετωπίζουν τα νησιά του Αιγαίου επισημαίνει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Δήμου Χίου.
Ειδικότερα για τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και δήμαρχοι του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι «αναμασούν τα ίδια επιχειρήματα χρόνια τώρα για την οικονομία της αγοράς, κηρύττουν τον ανένδοτο με σαπουνόφουσκες και εκκλήσεις προς τους εφοπλιστές και τις κυβερνήσεις που οι ίδιοι προσκυνούν, καπηλεύονται το γνήσιο αγώνα του λαού των νησιών μας, για να τα μαζέψουν στη συνέχεια και να συμφωνήσουν με τα ψίχουλα των ακτοπλόων εφοπλιστών , αφού στην ουσία έχουν λειτουργήσει ως λαγοί των απαιτήσεών τους».
 
Το πρόβλημα, όπως αναφέρει η «Λαϊκή Συσπείρωση», οξύνθηκε με την άρση του καμποτάζ που απελευθέρωσε τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και τις παρέδωσε ακόμα περισσότερο στην ασυδοσία των εφοπλιστών, οι οποίοι δρομολογούν τα πλοία όποτε και όπου θέλουν με μοναδικό κριτήριο το μέγιστο κέρδος, τους έδωσε το δικαίωμα να δρομολογούν πλοία υπέργηρα, ενώ καρπώνονται τεράστια ποσά από τις επιδοτήσεις.
 
«Αυτή η κατάσταση - υπογραμμίζει - έρχεται να επιβεβαιώσει άλλη μια φορά τη θέση της "Λαϊκής Συσπείρωσης", των κομμουνιστών, των συμμάχων τους και συμπορευόμενων μαζί τους, ότι μόνο ένας δημόσιος κρατικός φορέας, θα εξασφαλίσει σύγχρονα ασφαλή πλοία, συστηματική εξυπηρέτηση των νησιών όλο το χρόνο, ικανοποιητικές αποδοχές στους ναυτεργάτες, φτηνά εισιτήρια και αξιοποίηση αλλά και ζωντάνεμα των ναυπηγοεπισκευαστικών υποδομών».
 
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχει καταθέσει συγκεκριμένο διεκδικητικό πλαίσιο και καλεί τους φορείς να το ενστερνιστούν και να παλέψουν για ασφαλείς και σύγχρονες και φτηνές συγκοινωνίες που θα εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες και θα συμβάλλουν ταυτόχρονα στην ανάπτυξη των νησιών.
 
Το πλαίσιο περιλαμβάνει αιτήματα:
 
- Σύγχρονα και ασφαλή πλοία με καθημερινή σύνδεση με Πειραιά.
- Τακτική σύνδεση με Βόρεια Ελλάδα, με Θεσσαλονίκη και με τα άλλα Νησιά Βόρειου και Νότιου Αιγαίου.
- Αύξηση των δρομολογίων των αεροπλάνων (πρωινό και βραδινό).
- Μείωση 50% των εισιτηρίων σε αεροπλάνα και καράβια και κατάργηση των φόρων σε αεροδρόμια και λιμάνια.
- Κατάργηση του Ν.2932/2001. Όχι στην άρση του Cabotage που οδηγεί τους Ναυτεργάτες στην Ανεργία.
- Δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα ακτοπλοϊκών και αεροπορικών συγκοινωνιών, που θα εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες των κατοίκων των νησιών μας και την ανάπτυξη του τόπου.
 

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Το ιδρυτικό κείμενο του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ)

 
 
1. Από τους αντιπροσώπους των κάτωθι υπογραφομένων κομμάτων ιδρύεται το Εθνικόν Απελευθερωτικόν Μέτωπο της Ελλάδας (ΕΑΜ).
Εις το ΕΑΜ γίνεται ισοτίμως δεκτόν και παν άλλο κόμμα ή οργάνωσις που δέχεται τας αρχάς του παρόντος Ιδρυτικού ώς και να εργασθή δια την επιτυχίαν των σκοπών του ΕΑΜ.
Προκειμένου να γίνει δεκτή εις το ΕΑΜ οιαδήποτε οργάνωσις, δεν εξετάζεται το παρελθόν ή αι αντιλήψεις των σχετικώς με την μελλοντικήν ανασυγκρότησιν της ελευθέρας και ανεξαρτήτου Ελλάδος, αλλά η πίστις των εις την ανάγκην του Εθνικού Απελευθερωτικού Αγώνος, η τιμιότης των απέναντι αυτού και η αποδοχή των αρχών του ΕΑΜ που περιλαμβάνονται εις το παρόν Ιδρυτικόν.
 
2. Σκοπός του Εθνικού Μετώπου είναι:
α) Η απελευθέρωσις του Έθνους μας από τον σημερινόν ξένον ζυγόν και η απόκτησις της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας μας.
β) Ο σχηματισμός προσωρινής κυβερνήσεως του ΕΑΜ αμέσως μετά την εκδίωξιν των ξένων κατακτητών, μοναδικός σκοπός της οποίας θα είναι η προκήρυξις εκλογών δια συντακτικήν εθνοσυνέλευσιν, με βάσιν την αναλογικήν ίνα ο λαός αποφανθή κυριαρχικώς επί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του.
γ) Η κατοχύρωσις του κυριαρχικού τούτου δικαιώματος του Ελληνικού Λαού, όπως αποφανθή περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του, από πάσαν αντιδραστικήν απόπειραν,
ήτις θα τείνη να επιβάλη εις τον λαόν λύσεις αντιθέτους προς τας επιθυμίας του και η εκμηδένισις δι’ όλων των μέσων του ΕΑΜ και των οργάνων που το αποτελούν, πάσης
τοιαύτης αποπείρας.
 
3. Δια την πραγματοποίησιν των ως άνω σκοπών του το ΕΑΜ θα ασχοληθή:
α) Με όλα τα ζητήματα που απασχολούν καθημερινώς τον Ελληνικόν Λαόν υπό τας συνθήκας της ξενικής κατοχής και με την καθοδήγησιν του αγώνος του Ελληνικού Λαού εις την διεκδίκησιν των πάσης φύσεως αιτημάτων του, καθώς και την αντιμετώπισιν της εις βάρος του ασκούμενης ληστείας από τους ξένους κατακτητάς.
β) Με την διατήρησιν ακμαίου του απελευθερωτικού πνεύματος του Ελληνικού Λαού.
γ) Με την συνεχή αποκάλυψην του ρόλου της σημερινής κυβερνήσεως των προδοτών ή κάθε άλλης αντιστοίχου εις το μέλλον.
δ) Με την εξασφάλισιν κατά το δυνατόν μιας συνεργασίας με τους άλλους λαούς, οι οποίοι αγωνίζονται κατά των δυνάμεων του Άξονος και του συντονισμού του αγώνος του
Ελληνικού Λαού με τον αγώνα των άλλων ως άνω Λαών.
ε) Με την οργάνωσιν των λαϊκών δυνάμεων επί τη βάσει του εσωτερικού οργανισμού-κανονισμού, ο οποίος αποτελεί παράρτημα του παρόντος ιδρυτικού.
στ) Με την ενέργειαν εράνων, είσπραξιν συνδρομών κλπ. από τους Έλληνας πατριώτας προς τον σκοπόν να εξασφαλίση τα αναγκαία δια την διεξαγωγήν του θνικοαπελευθερωτικού αγώνος μέσα.
 
4. Τα υπογράφοντα το παρόν ιδρυτικόν κόμματα ή τα προσχωρούντα εις αυτό, αναλαμβάνουν να υποστηρίξουν δι’ όλων των δυνάμεων τον αγώνα του ΕΑΜ και την πραγματοποίησιν των σκοπών του.
 
5. Το ΕΑΜ χωρίς να παύση να τείνη εις το να συγκεντρώση πέριξ αυτού ολόκληρον τον Ελληνικόν Λαόν δια της συγκεντρώσεως εντός των κόλπων του όλων των οργανώσεων που εκπροσωπούν καθ’ οιονδήποτε τρόπον τμήματα του Ελληνικού Λαού, συγκροτείται επί τη βάσει των πλέον αυστηρών συνωμοτικών κανόνων. Τούτο σημαίνει:
α) Ότι τηρείται αυστηρώς μυστική η συμμετοχή των οιωνδήποτε κομμάτων ή οργανώσεων που το αποτελούν ή προσχωρούν εις αυτό.
β) Ότι τα πρόσωπα που αποτελούν την Κεντρικήν του Επιτροπήν, τας κατά τόπους επιτροπάς πόλεων, συνοικισμών, επαγγελμάτων, επιχειρήσεων κλπ. καθώς και τας ομάδας της βάσεως, δεν γίνονται εις ουδένα άλλον γνωστά, πλην των μελών τα οποία συμμετέχουν εις εκάστην Επιτροπήν.
γ) Ότι το ΕΑΜ διεξάγει συνεχώς και δια παντός μέσου αγώνα εναντίον πάσης παραβάσεως των συνωμοτικών κανόνων και λαμβάνει εκάστοτε τα επιβαλλόμενα μέτρα εναντίον εκείνων, οίτινες παραβιάζουν τα συνομωτικά μέτρα. Ούτω το ΕΑΜ παρουσιάζεται δημόσια και πάντοτε απρόσωπον και ως απλούς εκφραστής των Εθνικοαπελευθερωτικών επιδιώξεων και καθοδηγητής των αντιστοίχων αγώνων του Ελληνικού Λαού.
 
6. Εις ουδένα αντιπρόσωπον κόμματος ή οργανώσεως, με τον οποίον το ΕΑΜ διαπραγματεύεται την προσχώρησιν της οργανώσεώς του ίνα αντιπροσωπευθή εις το ΕΑΜ ανακοινούνται οτιδήποτε σχετικώς με τας οργανώσεις, κόμματα κλπ. άτινα μετέχουν εις το ΕΑΜ προ της ανακοινώσεως εκ μέρους του ως άνω αντιπροσώπου ότι η οργάνωσίς του προσχωρεί εις το ΕΑΜ και ότι αυτός δέχεται να συμμετάσχει εις το αντίστοιχον όργανον του ΕΑΜ δι’ οπροορίζεται.
 
7. Μεταξύ των κομμάτων και οργανώσεων αίτινες συνεργάζονται εις το ΕΑΜ διατηρείται δι’ όλον το διάστημα του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνος η μεγαλυτέρα αλληλοβοήθεια και αλληλοϋποστήριξις δια παν ζήτημα το οποίον σχετίζεται με τον γενικόν απελευθερωτικόν αγώνα και τον ειδικώτερον εθνικοαπελευθερωτικόν αγώνα κάθε χωριστού κόμματος. Επίσης και αι συνεργαζόμεναι ως άνω οργανώσεις χρησιμοποιούν τας αντιστοίχους επιρροάς των δια την άμβλυσιν κάθε μέτρου που στρέφεται κατά του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνος από τους εχθρούς του Έθνους, εντοπίους προδότας ή ξένους κατακτητάς.
 
Εν Αθήναις τη 28η Σεπτεμβρίου 1941

Δια το ΚΚΕ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Δια το ΣΚΕ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ
Δια την ΕΛΔ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ
Δια το Αγρ. Κόμ. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ

 
Πηγή: ΣΤ ΑΡΜΑΤΑ! ΣΤ ΑΡΜΑΤΑ! Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης 1940-1945
σ.567-568
αναδημοσίευση από erodotos.wordpress.com
 
 

Απάντηση της Λαϊκής Επιτροπής στην ανακοίνωση του Δήμου Θέρμης για τις διακοπές υδροδότησης

 
Στις 26 Σεπτέμβρη 2013, η Λαϊκή Επιτροπή Θέρμης κατέθεσε στο Δήμο και στη ΔΕΥΑ (Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης-Αποχέτευσης) υπόμνημα διαμαρτυρίας αναφορικά με τις διακοπές υδροδότησης σε συμπολίτες μας που αδυνατούν να ανταποκριθούν στα δυσβάσταχτα τιμολόγια των δημοτικών τελών. Η δημοτική αρχή, που σε τοπικό επίπεδο εφαρμόζει επί της ουσίας την πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,επιχειρεί να παρουσιάσει τις δεκάδες λαϊκές οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους προς τη ΔΕΥΑ ως“μπαταχτσήδες”,με σκοπό να εξιλεωθεί στα μάτια των δημοτών για τις διακοπές υδροδότησης.
 
Η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με την ηγεσία του Δήμου Θέρμης. Διότι οι κατά το Δήμο Θέρμης “μπαταχτσήδες”είναι πριν από όλα οικογένειες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης, που συχνά ούτε καν διακανονισμό των χρεών τους δεν είναι σε θέση να κάνουν γιατί δεν φτάνουν τα εισοδήματα τους. Πρέπει είτε να δανειστούν είτε να κόψουν από τη διατροφή, τη θέρμανση, τη μόρφωση των παιδίων τους κλπ. Έχουν εξαντληθεί οικονομικά από την πολιτική των κυβερνήσεων και της Ε.Ε., που τους φορτώνει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, για να ανακάμψουν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, για να θωρακιστεί ο δρόμος ανάπτυξης της κοινωνίας που τα υπηρετεί, οι διεθνείς συμμαχίες τους. Αυτόν το δρόμο ανάπτυξης άλλωστε ακολουθεί σε τοπικό επίπεδο και η δημοτική αρχή της Θέρμης.
  • Να θυμήσουμε ότι, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα απ' το Δήμο, τα Δημοτικά Τέλη Ύδρευσης, με τη νέα τετράμηνη κλίμακα, καταστούν ακόμη και το νερό, το κοινωνικό αυτό αγαθό, είδος πολυτελείας!Η προς τα πάνω εξίσωση των τελών έχει κυριολεκτικά αφαιμάξει τους κατοίκους και ήρθαν σαν καταπέλτης στα σε όλες τις δημοτικές ενότητες της Θέρμης.
  • Να θυμήσουμε επίσης ότι παρατηρούνται παντού αυξήσεις των τελών ύδρευσης στις χρεώσεις ανά κ.μ., όπως από 13%στη δημοτική ενότητα Μίκρας, 21-54%στη Δ.Ε. Θέρμης και φτάνουν έως και 60% σε αυτή των Βασιλικών.
Στις3 Οκτώβρη 2013, με ανακοίνωση του ο Δήμος Θέρμης επιχειρεί να απαντήσει σε δημοσίευμα της 17ης Σεπτέμβρη του“Ριζοσπάστη” όπου είχε δημοσιευθεί καταγγελία των Κ.Ο. Θέρμης του ΚΚΕ για το θέμα των διακοπών στην υδροδότηση λόγω χρεών. Για ευνόητους λόγους μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων η ανακοίνωση του Δήμου συνδέει την καταγγελία των Κ.Ο. Θέρμης του ΚΚΕ με το υπόμνημα διαμαρτυρίας των Λαϊκών Επιτροπών Να θυμήσουμε στους συντάκτες της ανακοίνωσης αυτής ότι στις Λαϊκές Επιτροπές Θέρμης συμμετέχουν πολίτες ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότηταςκαι ότι πρόκειται για συμμαχίαμε ταξικά κριτήρια στη βάση των λαϊκών στρωμάτωντου Δήμου μας τα οποία πλήττονται απ'τις αντιλαϊκές πολιτικές σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, για την υπεράσπιση της ζωής τους.

Στην ανακοίνωση του η δημοτική αρχή Θέρμης ισχυρίζεται ότι οι καταγγελίες της Λαϊκής Επιτροπής “παραπληροφορούν και αποπροσανατολίζουν τους πολίτες”. Προφανώς η ηγεσία του Δήμου αντιλαμβάνεται ως “αποπροσανατολισμό” την αποκάλυψη της αλήθειας για τον πραγματικό χαρακτήρα της πολιτικής της. Οι δημότες – και ειδικά οι λαϊκές οικογένειες της περιοχής μας – γνωρίζουν από “πρώτο χέρι” αυτήν την πολιτική, τη βιώνουν καθημερινά όταν αδυνατούν να ανταπεξέλθουν και στις πλέον βασικές οικονομικές τους ανάγκες.
Για να δούμε λοιπόν ποιός παραπληροφορεί τους δημότες:
  1. Ο Δήμος ισχυρίζεται ότι η ΔΕΥΑ Θέρμης αναθεώρησε την τιμολογιακή της πολιτική προχωρώντας σε μείωση των τιμών και νέες εκπτώσεις από την 1η Αυγούστου 2013.
Η πραγματικότητα: Οι μειώσεις στα τιμολόγια της ΔΕΥΑ (που έγιναν έπειτα από την πίεση που ασκήθηκε μέσω πρωτοβουλιών της Λαϊκής Επιτροπής) είναι κοροϊδία και στάχτη στα μάτια των δημοτών. Κινούνται δε στη λογική του “κάνουμε ότι μας επιτρέπει η ανταποδοτικότητα” και στο πλαίσιο της αντιλαϊκής νομοθεσίαςπου διέπει τη λειτουργία των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης. Η λογική της ανταποδοτικότητας αποτελεί σημαία της πολιτικής του Δήμου, οδηγώντας σε επιπλέον πανάκριβα τέλη αποχέτευσης(σύνδεσης και διακλάδωσης), αφήνοντας λαϊκές οικογένειες με πλημμελή σύνδεση στο δίκτυο (π.χ. στο Πλαγιάρι)!

Οι “μειώσεις” των τιμολογίων, τις οποίες διαφημίζει ο Δήμος, έγιναν βήμα-βήμα με την μείωση των μισθώντων δημοτικών υπαλλήλων. Επιχειρώντας να αποφύγει τη λαϊκή πίεση, η δημοτική αρχή επέλεξε την πλέον ανώδυνη (γι' αυτήν) διαδικασία ορίζοντας τη“δημόσια διαβούλευση” για την ύδρευση μέσα στο κατακαλόκαιρο και την συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο λίγο πριν τις 15 Αυγούστου!
  1. Ο Δήμος ισχυρίζεται ότι “οι διακοπές υδροδότησης στις οποίες προχωρά η ΔΕΥΑ Θέρμης δεν έχουν ταξικό χαρακτήρα, αλλά αντίθετα εφαρμόζονται σε αυτούς που υποτιμούν και θίγουν τη δημόσια διαχείριση του νερού, εφόσον είτε υπερκαταναλώνουν είτε δεν διακανονίζουν τους λογαριασμούς τους, ακόμα και για χρόνια”.
Η πραγματικότητα: Σε 1.100 περιπτώσεις πολιτών που ειδοποιήθηκαν για χρέη στη ΔΕΥΑ περισσότερες από 400 δεν πήγαν καν για διακανονισμό. Το γεγονός ότι υπάρχουν εκατονταδες λαϊκές οικογένειεςπου αδυνατούν να πληρώσουν τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς δεν λέει τίποτα στο Δήμο; Ουσιαστικά τα όσα επικαλείται ο Δήμος περί “μπαταχτσήδων” συμβάλουν στο να καλύπτει την ακολουθούμενη απ' αυτόν πολιτική που ταυτίζεται με την πολιτική της συγκυβέρνησης, και στην άμβλυνση των εντυπώσεων για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των επιλογών του. Τα περί “μπαταχτσήδων” που “θίγουν τη δημόσια διαχείριση του νερού” να τα κρατήσει η δημοτική αρχή για την πελατειακή πολιτική που έχει κατα καιρούς εφαρμόσει, αντί να προσβάλει τις λαϊκές οικογένειες που έχουν κυριολεκτικά τσακιστεί απ'την πολιτική της συγκυβέρνησης και της ΕΕ.
  1. Η δημοτική αρχή, ως γνήσιος θιασώτης του “κοινωνικού αυτοματισμού”, διαστρεβλώνει σκόπιμα την ουσία των αιτημάτων που θέτει ξεκάθαρα η Λαϊκή Επιτροπή. Με περισσή υποκρισία αναφέρει στην ανακοίνωση του ο Δήμος: “Η διατήρηση της δημόσιας λειτουργίας για το νερό απαιτεί συνειδητούς και ενεργούς πολίτες και όχι δημοτικές υπηρεσίες ζημιογόνες και σπάταλες. Ιδιαίτερα σε μια ανταποδοτική και περιβαλλοντική υπηρεσία, όπως η ύδρευση και η αποχέτευση, η μη πληρωμή του κόστους λειτουργίας θα σήμαινε αμφισβήτηση των μισθών των εργαζομένων που στηρίζουν αυτή τη δημόσια λειτουργία ! Αυτό επιδιώκουν οι Λαϊκές Επιτροπές Θέρμης;”.
Η πραγματικότητα: Ο Δήμος χρησιμοποιεί τη λογική της ανταποδοτικότητας για να δικαιολογήσει τα αυξημένα δημοτικά τέλη και τους φουσκωμένους λογαριασμούς της ύδρευσης. Είναι αυτή η λογική που έχει καταντήσει δημόσια αγαθά να θεωρούνται είδος πολυτελείας για ένα μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, την ίδια στιγμή που η εφαρμοζόμενη πολιτική μειώνει τους μισθούς των δημοτικών υπαλλήλων και των εργαζομένων στις δημοτικές επιχειρήσεις, για την οποία καμιά ευθύνη δεν έχουν τα λαϊκά στρώματα του δήμου που εξάλλου τσακίζονται από τη φοροληστεία. Η πάλη των λαϊκών επιτροπών για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού ως κοινωνικό αγαθό είναι που μπορεί να υπερασπίσει και τις θέσεις και τους μισθούς των εργαζομένων και όχι η λογική της εμπορευματοποίησής του που με τη δικαιολογία της ανταποδοτικότητας (και του κόστους λειτουργίας) προωθεί έντεχνα την παράδοση δημοτικών επιχειρήσεων στα χέρια ιδιωτών μεγαλοεπιχειρηματιών. Αυτό που επιδιώκει σε τελική ανάλυση η δημοτική αρχή, προκειμένου να επιτύχει την ανεμπόδιστη εφαρμογή της πολιτικής της, είναι να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στους δημότες ώστε να αποπροσανατολίσει τους πολίτες απ' το πραγματικό πρόβλημα: την αντιλαϊκή της πολιτική.
  1. Ο Δήμος ισχυρίζεται ότι για τις ευπαθείς ομάδες εφαρμόζεται κοινωνικό τιμολόγιο με έκπτωση 50%.
Η πραγματικότητα: Το “κοινωνικό τιμολόγιο” στο οποίο αναφέρεται η ανακοίνωση του Δήμου πράγματι υπάρχει. Στις σημερινές όμως συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης είναι ανεπαρκέστατο. Η δημοτική αρχή αναφέρεται στην κοινωνική πολιτική λες και κάνει χάρη στις λαϊκές οικογένειες και τις ευπαθείς ομάδες, την στιγμή που αγνοεί τις προτάσεις της Λαϊκής Επιτροπής η οποία διεκδικεί: πλήρη απαλλαγή των ευπαθών κοινωνικών ομάδων του πληθυσμού του Δήμου από δημοτικά τέλη. Απαλλαγή για τους άνεργους (με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, χωρίς υπολογισμό της 1ης κατοικίας), για τους άπορους, πολύτεκνους, ανάπηρους, νεφροπαθείς συμπολίτες μας, με δίκαια εισοδηματικά κριτήρια. Το πλαίσιο των ανακοινώσεων της Λαϊκής Επιτροπής Θέρμης δεν αμφισβητεί την ύπαρξη κοινωνικού τιμολογίου – αμφισβητεί τη διάθεση του Δήμου να προβεί σε πραγματικά γενναία κοινωνική πολιτική και θέτει όρους διεκδίκησης και πάλης υπέρ των οικονομικά αδύναμων συμπολιτών μας.
  1. Η ανακοίνωση του Δήμου γράφει ότι “οι ισχυρισμοί περί διπλασιασμού τιμολογίων είναι επίσης ανυπόστατοι, αφού το τιμολόγιο ύδρευσης του δήμου Θέρμης παραμένει το χαμηλότερο της ευρύτερης περιοχής...” .
Η πραγματικότητα: Οι αυξήσεις του 2011 στα τιμολόγια των δημοτικών τελών σε ορισμένες περιπτώσεις αν ληφθεί υπόψη ότι σε κάποια από αυτά (π.χ στη δημοτική ενότητα των Βασιλικών) για πρώτη φορά εντάσσονται στις ρυθμίσεις περί 80% και παγίων τελών, διαμόρφωναν σε ορισμένες περιπτώσεις υπερδιπλάσιες συγκριτικά με το παρελθόν. Οι όποιες μειώσεις έχουν γίνει δεν απαλλάσσουν τους δημότες από δυσβάσταχτα τιμολόγια, που παραμένουν αρκετά υψηλότερα από την προ του 2011 περίοδο. Και πρόκειται για μειώσεις που σε καμία περίπτωση δεν ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα από το συνολικότερο τσάκισμα που έχει υποστεί το εισόδημα των εργαζόμενων από την πολιτική συγκυβέρνησης-ΕΕ. Ποιό είναι λοιπόν το επιχείρημα του Δήμου; Ότι εξιλεώνεται στα μάτια των δημοτών επειδή στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν καιυψηλότερα τιμολόγια;
  1. Ο Δήμος επικαλείται τη “νομιμότητα” και τους περιορισμούς που επιβάλλει η πολιτεία για να δικαιολογήσει την ταύτιση του με τη λογική της ανταποδοτικότητας. Η πραγματικότητα είναι πως η δημοτική αρχή ισχυρίζεται πως το ειδικό τέλος του 80% της είναι αναγκαίο για να πραγματοποιεί “μελέτες και έργα”. Επομένως είναι η ίδια που χρησιμοποιεί τους νομικίστικους περιορισμούς προκειμένου να λειτουργεί η περίφημη “ανταποδοτικότητα” των δημοτικών επιχειρήσεων της οποίας είναι υπέρμαχος.
Ο Δήμος Θέρμης, που στο πρόσφατο παρελθόν εκθείαζε τις ευεργεσίες του “Καλλικράτη”, επιχειρεί να εμφανιστεί ως μαχητικός και διεκδικητικός απέναντι στην κεντρική πολιτική εξουσία. Η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι η πολιτική της δημοτικής αρχής ταυτίζεται με την κεντρική γραμμή της συγκυβέρνησης όσα “αντιμνημονιακά”προσωπεία κι' αν φορέσει. Με σημαίες της την “ανταποδοτικότητα” και τον“κοινωνικό αυτοματισμό”, η ηγεσία του Δήμου ουσιαστικά στηρίζει μια πολιτική που στοχεύει στο να βγουν αλώβητα απ΄ την κρίση τα μονοπώλια και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, φορτώνοντας τα βάρη στα λαϊκά στρώματα.

Το θολό, δήθεν αντιμνημονιακό μέτωπο που διαφημίζει ο Δήμος Θέρμης δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συνειδητή προσπάθεια να θολώσει τα νερά. Να αποπροσανατολίσει τους δημότες απ' την ουσία της πολιτικής που ασκεί. Και είναι φανερός ο εκνευρισμός της ηγεσίας του Δήμου που η Λαϊκή Επιτροπή αρνείται να συμμετάσχει σε αυτό το θέατρο της υποκρισίας και του παραλόγου.

 

Οκτώβρης 2013 .