Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΧΑΝΟΥΝ

Στον άλλο δρόμο η προοπτική
Η ανελέητη και αδιάκοπη κερδοσκοπική δράση των μονοπωλίων στο χώρο των τροφίμων, εμπορικών και βιομηχανικών, που ασκείται με την ολομέτωπη στήριξη των κομμάτων που κυβέρνησαν και αυτών που σήμερα διεκδικούν την εξουσία για να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν το έργο τους, αποτυπώνεται και στα επίσημα στοιχεία που δημοσιοποιούνται κατά καιρούς απ' όπου κι αν προέρχονται.

'Οπως αποκαλύπτει πρόσφατη έρευνα (Direction Business Report), το 2011, μία χρόνια που οι μισθοί των εργαζομένων βυθίστηκαν σε ποσοστά περισσότερο από 20% και τα εργασιακά δικαιώματα κατακρεουργήθηκαν για να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, 41 μονοπώλια, που λυμαίνονται το λαϊκό εισόδημα, στον τομέα των τροφίμων, είδαν το τζίρο τους να αυξάνεται κατά 3,06%. Δεν αυξήθηκε ο όγκος των πωλήσεών τους, αλλά συνέχισαν, όπως και στο παρελθόν, την πολιτική των συνεχών ανατιμήσεων, αφού έτσι μπορούσαν να διατηρήσουν την κερδοφορία τους στα επίπεδα που είχαν σχεδιάσει.


Έτσι δουλεύουν τα μονοπώλια. Σε μια χρονιά που το τσεκούρωμα των λαϊκών εισοδημάτων ανάγκασε τους εργαζόμενους να περιορίσουν ακόμα και τις αγορές απαραίτητων προϊόντων για τη διαβίωσή τους, κάτι που «ομολογούν» και τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα οποία δείχνουν μείωση του όγκου των πωλήσεων κατά 6%, τα μονοπώλια αντιστάθμισαν τις απώλειες σε όγκο πωλήσεων με αυξήσεις τιμών λεηλατώντας τα πενιχρά εισοδήματα των λαϊκών οικογενειών.

Την ίδια στιγμή σε κλαδική μελέτη της ICAP για το λιανεμπόριο τροφίμων, διαπιστώνεται ότι το 2010, χρονιά κατά την οποία ο όγκος των πωλήσεων μειώθηκε επίσημα κατά 5,5%, η εικόνα στα σούπερ μάρκετ, ήταν εντελώς διαφορετική. Σε 81 από αυτά, μάλιστα, είχαν αύξηση του τζίρου κατά 1,1% το 2010, ενώ παράλληλα οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ αξιοποιώντας όλες τις μορφές των ευέλικτων σχέσεων απασχόλησης κατάφεραν να διατήρησαν αλώβητη την κερδοφορία τους που παρέμεινε στα ίδια, ουσιαστικά, επίπεδα με το 2009. Αλλά και μεταξύ των σούπερ μάρκετ υπάρχουν οι κερδισμένοι και οι ...περισσότερο κερδισμένοι, αφού μέσα από τη διαδικασία της συνεχούς γιγάντωσης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, φτάσαμε στο σημείο μόλις 3 αλυσίδες να ελέγχουν το 36% της αγοράς, ενώ οι 5 πρώτες ελέγχουν το 51% της συνολικής αγοράς!

Τα κόμματα της υποταγής στον ευρωμονόδρομο, που επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό σε κάλπικα διλήμματα και επιλογές του τύπου «κεντροδεξιά» ή «κεντροαριστερή» εκδοχή για τη διαχείριση της κρίσης, στην πραγματικότητα επιχειρούν να συσκοτίσουν το γεγονός ότι ανεξάρτητα από τις όποιες φραστικές διαφορές και οι μεν και οι δε στηρίζουν τις φιλομονοπωλιακού χαρακτήρα παρεμβάσεις και υιοθετούν ως κεντρικό άξονα των επιλογών τους την οικονομική ανάπτυξη προς όφελος του καπιταλιστικού κέρδους. Της ...ανάπτυξης που προϋποθέτει τσάκισμα των λαϊκών εισοδημάτων, συνεχείς αυξήσεις στις τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης, καταλήστευση της εργατικής δύναμης.

Το μόνο που μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τα κόμματα που ορκίζονται υποταγή στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, «σεβασμό στις δεσμεύσεις της Ελλάδας» που προκύπτουν από τα μνημόνια και κάθε είδους στρατηγική της πλουτοκρατίας για διαιώνιση της κυριαρχίας του εκμεταλλευτικού συστήματος και τσάκισμα των λαών, είναι διαρκής λιτότητα και βάθεμα των αδιεξόδων και της κρίσης για το λαό. Η μόνη διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα είναι ο αγώνας για να διεκδικήσουμε τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, στον οποίο καλεί το λαό να γίνει πρωταγωνιστής το ΚΚΕ. Ισχυρό ΚΚΕ, αντίβαρο στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και της φτώχειας, για ισχυρό λαϊκό κίνημα που θα μπορεί να διεκδικήσει, να ματαιώσει τα χειρότερα, και για να ανοίξει ο δρόμος για την ελπίδα προς μια κοινωνία, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Π.Ε.Κ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗ ΑΥΞΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΛΕΣΒΟΥ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ




Προς
Τον Δήμαρχο Λέσβου Δημήτρη Βουνάτσο,
Τους επικεφαλείς των Δημοτικών Παρατάξεων,
Το Δημοτικό Συμβούλιο,


Κύριοι,

Οι εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ, οι φτωχοί αγρότες, στην πόλη και στα χωριά μας, έχουν φθάσει στο απροχώρητο. Η πολιτική που μέχρι τώρα εφαρμόστηκε από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ΛΑΟΣ, με την στενή συνεργασία και τις οδηγίες πάντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν οδηγήσει τα λαϊκά νοικοκυριά σε οικονομικό μαρασμό. Οι όποιες οικονομίες τους έχουν εξαντληθεί, η ανεργία, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το πετσόκομμα των όποιων κοινωνικών παροχών, η μείωση της τιμής στο γάλα και στο λάδι, σε αντίθεση με την αύξηση των ζωοτροφών, λιπασμάτων και λοιπών αγροτικών εφοδίων, έχουν φέρει τις λαϊκές οικογένειες σε κατάσταση οικονομικής εξαθλίωσης, δυσκολεύονται να εκπληρώσουν και τις στοιχειώδεις βασικές ανάγκες.

Τα κοινωνικά αγαθά όπως φως, νερό, τηλέφωνο άρχισαν να γίνονται είδη πολυτελείας και είναι αδύνατο να πληρωθούν.

Κύριοι Δημοτικοί σύμβουλοι,

Τώρα που θα συνεδριάζετε με θέμα την αύξηση της τιμής του νερού, σε πολλούς δημότες του Δήμου Λέσβου κρέμεται η απειλή της διακοπής του νερού, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το λογαριασμό και γι’ αυτό το φθηνό (προϊόν), όπως το ονομάζουν κάποιοι από εσάς, που πιθανόν για τα εισοδήματά τους να είναι και έτσι.

Η διοίκηση του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου καλεί έναν-έναν τους Δημοτικούς συμβούλους προσωπικά, αλλά και το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λέσβου. Βρέστε τρόπους, διεκδικήστε μαζί με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, τους φτωχούς αγρότες, την χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα απαιτούμενα κονδύλια για τις υπηρεσίες της ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης και των χωριών μας.

Μην επιβάλλετε άλλα χαράτσια στους δημότες, δεν αντέχουν!!!

Εμείς σαν Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο θα κάνουμε το παν, θα μας βρείτε απέναντι σε κάθε προσπάθεια παραπέρα εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών, που πρέπει να παρέχονται με συμβολικό τίμημα στους Δημότες.

Ακόμα και να εγκριθεί αυτή η απόφαση από το Δ.Σ. δεν θα περάσει στην πράξη.

Θα μπούμε μπροστά να οργανώσουμε την απειθαρχία και ανυπακοή στις αποφάσεις, που επιβάλουν νέα χαράτσια στους εργαζόμενους.

Μην κάνετε και το νερό πανάκριβο προϊόν και το στερήσετε από την λαϊκή οικογένεια.

Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό κανένας δεν νομιμοποίειται να το μετατρέψει σε εμπόρευμα.

Η επέκταση της ΔΕΥΑΛ σε όλους τους πρώην Καποδιστριακούς Δήμους, για τους κατοίκους των χωριών μας σημαίνει:

Τουλάχιστον 100% θα είναι η αύξηση του νερού και με αναδρομική ισχύ!

Επιμελώς κρύβετε ό,τι με την εφαρμογή της απόφασης για επέκταση της ΔΕΥΑΛ σε όλα τα χωριά, αυτόματα επιβάλλεται 80% ειδικό τέλος, 15% ΦΠΑ, στην κατανάλωση νερού, συν οι προβλεπόμενες αυξήσεις κατανάλωσης νερού και στα τέλη σύνδεσης νερού, αποχέτευσης, πάγια τέλη, τόκοι καθυστέρησης, αναδρομικά, κλπ.

Αυτό είναι το τίμημα που θα πληρώσουν τα χωριά μας για την ολοκλήρωση του Καλλικράτη, από την πλειοψηφία του Δήμου Λέσβου.

Από τη Διοίκηση του ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟΥ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ (www.pek-mit.gr)

ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΕΣΒΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ: ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΕΜΠΤΗ 31/5

ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Πολλοί συμπολίτες μας ενώ έχουν πληρώσει το ρεύμα, βρέθηκαν να έχουν απλήρωτο λογαριασμό στη ΔΕΗ και τα χρήματά τους μεταφέρθηκαν αυθαίρετα, από τους υπεύθυνους της ΔΕΗ Μυτιλήνης, για να εξοφληθεί ένα μέρος του χαρατσιού πάνω στη ΔΕΗ.

Αύριο ΠΕΜΠΤΗ 31 Μαίου και ώρα 10 το πρωί η Λαϊκή Επιτροπή ενάντια χαράτσια, στην οποία συμμετέχει και στηρίζει το Εργατικό Κέντρο (www.pek-mit.gr), θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της ΔΕΗ στο πάρκινγκ.

Καλούμε τους εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, αγρότες, νέους και νέες, άνεργους, το Λεσβιακό Λαό να συμμετάσχει στην κινητοποίηση αυτή.

Ο λαός πρέπει να ξεσηκωθεί και να μην υποκύψει σε τέτοιους εκβιασμούς.
ΛΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ


Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ;

Δύο πράγματα έδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία ο Αντ. Σαμαράς με την ομιλία του στην εθνική εκλογική συνδιάσκεψη του κόμματός του το περασμένο Σάββατο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
 
Πρώτον, ότι ο κεντροδεξιός πόλος έχει αναλάβει το ρόλο του μαστίγιου της πλουτοκρατίας για να περάσουν διά πυρός και σιδήρου τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.
Δεύτερον ότι ο πραγματικός εχθρός είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες που παρεμποδίζουν την υλοποίηση των αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών» και το ΚΚΕ που κηρύσσει την ανυπακοή, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του εργατικού - λαϊκού κινήματος και βάζει στο στόχαστρο την οικονομική και πολιτική εξουσία των μονοπωλίων.
 
Οσο λοιπόν θα προχωράει η αντιλαϊκή λαίλαπα, τόσο θα κλιμακώνεται η αντιΚΚΕ επίθεση, φυσικά με ψέματα και συκοφαντίες, γιατί δεν μπορεί να ομολογήσει ότι ο πραγματικός στόχος είναι τα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία ήδη ο πρόεδρος της ΝΔ έθεσε εκτός νόμου τουλάχιστον μέχρι να βγει η χώρα από την κρίση!

«Τι θα πει εργασιακά δικαιώματα» αναρωτήθηκε θρασύτατα και συμπλήρωσε: «Για να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας. Οταν φεύγουν οι επιχειρήσεις, κλείνουν τα μαγαζιά και πολλαπλασιάζεται η ανεργία, τι θα πει "εργασιακά δικαιώματα";»...

Ουσιαστικά προανήγγειλε την «αναστολή» των εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Προκειμένου να μην αφήνει περιθώριο παρερμηνειών, ο Αντ. Σαμαράς πρόβαλε το εργασιακό κάτεργο της «Cosco» ως πρότυπο για την ανάπτυξη που προωθεί. Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει την εκλογική αποδυνάμωση του ΚΚΕ, αλλά να το ισχυροποιήσει ώστε την επομένη των εκλογών να μπορεί από καλύτερες θέσεις να χαλάσει τα σχέδια της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.



Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ …..

Με πλήρη συναίσθηση και συνείδηση της οξυμένης προεκλογικής αντιπαράθεσης, αισθάνομαι την υποχρέωση να απευθυνθώ δημόσια και να δώσω απαντήσεις σε μια σειρά ερωτήματα, που μου θέτουν νέοι - κυρίως-εργαζόμενοι και άνεργοι, πρώην μαθητές μου, αλλά και πολλοί γονείς .
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει επιστρατευτεί η διαστρέβλωση των θέσεων του Κόμματος, το οποίο ανέχεται τις παραξενιές μου επί δεκαετίες, σήμερα έχει αφαιρεθεί εντελώς η αντιπαράθεση πολιτικών επιχειρημάτων κι έχει πολλαπλασιαστεί η εμπάθεια προς το ΚΚΕ, κυρίως από παλιά στελέχη και μέλη του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ με ειλικρίνεια και ευθύτητα έχει προσδιορίσει  τη στρατηγική του, που δεν είναι άλλη από το δρόμο προς την ΕΞΟΥΣΙΑ - όχι την εξουσία στα πλαίσια της αστικής τάξης, αλλά τη ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Όχι την Εξουσία των μονοπωλίων, αλλά την ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ στα Μονοπώλια. Το ΚΚΕ λέει  ΞΕΚΑΘΑΡΑ στον Ελληνικό Λαό, αλλά και τους άλλους λαούς που παρακολουθούν τις εξελίξεις στη χώρα μας, ότι μέσα από μια εκλογική αναμέτρηση χωρίς να υπάρχει αντίστοιχο ΤΑΞΙΚΟ Συνδικαλιστικό κίνημα, δεν είναι δυνατή η πολυπόθητη ΑΛΛΑΓΗ του συσχετισμού προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας.
Το ΚΚΕ πλήρωσε με χαμηλά ποσοστά τη θέση του για το ΟΧΙ στη Συνθήκη του Μάαστριχτ στις εκλογές του ’93 με 4,5% και αντίστοιχα με 5,5% στις εκλογές για το ΟΧΙ στην ΟΝΕ. Οι εξελίξεις το ΔΙΚΑΙΩΣΑΝ, όπως το δικαίωσαν και σ’ όλες τις προβλέψεις για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς.
Τώρα το ΚΚΕ σου λέει ότι στα πλαίσια της ευρωζώνης, της ευρώ-υποταγής δεν ΥΠΑΡΧΕΙ φιλολαϊκή  διέξοδος. Δεν σου κρύβει τη δυσκολία των περιστάσεων, δεν ωραιοποιεί τις δυνατότητές σου, δεν χαϊδεύει αυτιά. Μόνο ο αγώνας της ΤΑΞΙΚΗΣ αναμέτρησης - δύσκολος, γιατί θέλει ενεργό συμμετοχή στα σωματεία, τους συλλόγους, σήκωμα από τον καναπέ σου - θα σε βγάλει από τα σημερινά αδιέξοδα του αστικού συστήματος.
ΑΡΝΕΙΤΑΙ το ΚΚΕ να συμμετάσχει σε μια ‘διακυβέρνηση’ για να λυθούν τα αδιέξοδα της αστικής τάξης. Το ΚΚΕ ΔΕΝ ΣΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ για πρόσκαιρα ψηφοθηρικά οφέλη.
Πολλοί συμπολίτες μας πέρασαν κατά καιρούς από το ΚΚΕ.  Άλλοι, διαφωνήσαντες, ιδιώτευσαν ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ, άλλοι, διατηρούν επί μέρους διαφωνίες και συνεργάζονται με το ΚΚΕ. Άλλων η κατάντια έχει φτάσει στο απροχώρητο, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν υποσκάπτουν - έτσι νομίζουν, τρομάρα να τους έρθει - το κύρος του Κόμματος, σπέρνοντας την απογοήτευση στις παρυφές των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, λοιδορούντες αυτούς τους οποίους στρέφουν ενάντια στο Κόμμα, εκμεταλλευόμενοι το χαμηλό νοητικό τους επίπεδο. Ξεχνούν οι πρώην αυτοί σύντροφοι, οι οποίοι με τη στάση τους δικαιώνουν το ότι βρίσκονται εκτός Κόμματος, ότι οι ρίζες του ΚΚΕ είναι βαθιά ριζωμένες στη συνείδηση του ελληνικού Λαού. Μια δράκα ψήφων δεν θα το κάνει ν’ αλλάξει πολιτική.
Όθεν καλώ ΟΛΟΥΣ τους πρώην ΚΚέδες, ν’ αφήσουν κατά μέρος την μικροαστική ανυπομονησία τους και να στρατευτούν ΞΕΚΑΘΑΡΑ - όχι υποκριτικά - με το ΚΚΕ, μιας και στις επίσημες συζητήσεις αναγνωρίζουν, ότι  χωρίς ΚΚΕ οι εργαζόμενοι σήμερα θα ήταν ασιάτες.
Και για να τελειώνουμε, μ’ ένα θέμα τελευταίο. Το πότε θ’ απαλλαγεί η σ. Αλέκα από τα καθήκοντα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, θα το αποφασίσουν τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, όταν έρθει η ώρα. Την Αλέκα δεν θα την αλλάξουμε επειδή το λέει το ΜΕΓΚΑ και το ΣΚΑΊ. Εμείς ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ πολύ καλά ότι δεν είναι η Αλέκα το πρόβλημα, αλλά είναι οι συνολικότερες θέσεις του ΚΚΕ. Δεν χτυπούν το γάιδαρο, χτυπούν το σαμάρι. Ε, ΟΧΙ , κύριοι, δεν θα σας κάνουμε τέτοια χάρη.
Με εκτίμηση,
Ρωμύλος Αβδής - άνευ αξιωμάτων.

ΣΤ. ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΑΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

Του Σταύρου Σκοπελίτη


Ο Λεσβιακός ελαιώνας κάρπισε, κι αν όλα πάνε καλά, φέτος θα έχουμε μια πολύ καλή μαξουλοχρονιά. Βέβαια πολλοί θα είναι εκείνοι που θα πουν, ότι πέρασαν οι εποχές εκείνες που μια καλή ελαιοπαραγωγή θεωρούνταν «ευλογία θεού» και δεν θα έχουν άδικο. Όμως όσο το δίκιο τους κι αν είναι βουνό, σε καμιά περίπτωση αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει στο να στρέψουμε τα νώτα μας σ’ αυτήν την καλλιέργεια.

Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους ελαιοπαραγωγούς αλλά το σύνολο των κατοίκων του τόπου μας. Δεν έχει να κάνει μόνο με το χθες του τόπου μας, που είναι άρρηκτα δεμένο μ’ αυτήν την καλλιέργεια, αλλά και με το αύριο του.
Έχουμε τονίσει πολλές φορές, ότι το βασικό προϊόν της ελαιοκαλλιέργειας, το ελαιόλαδο, ούτε έφαγε, ούτε πρόκειται να φάει τα «ψωμιά» του. Κι αυτό γιατί είναι ένα προϊόν δεμένο άρρηκτα με την διατροφή του ανθρώπου και μάλιστα την υγιεινή του διατροφή. Γι’ αυτό εξάλλου και κατακτά καινούργιες αγορές, σ’ όλες τις ηπείρους, από την Αυστραλία και την Ασία έως την Αμερική.

Έχουμε ακόμα τονίσει και αναλύσει πολλές φορές ότι τα προβλήματα που τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί και τα οποία οδήγησαν στην απαξίωση αυτής της καλλιέργειας, δεν οφείλονται σε κανένα άλλο λόγο παρά μόνο σε εκείνον που έχει σχέση με την πολιτική που προωθούσαν και προωθούν η ΕΕ και οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, προκειμένου να υλοποιήσουν το στόχο τους, της συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που δημιούργησαν στους μικρομεσαίους παραγωγούς και στις τοπικές οικονομίες.

Μια πολιτική που δεν άφησε τίποτα όρθιο απ’ ότι υπήρχε και παρείχε κάποια προστασία στον μικρομεσαίο ελαιοκαλλιεργητή αφού ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των εμποροβιομηχάνων.

- Κατάργησε τις τιμές παρέμβασης που μπορεί να μην ι κ α ν ο π ο ι ο ύ σ α ν πλήρως τον παραγωγό, όμως τον διασφάλιζαν ένα μίνιμουμ εισόδημα.
- Άνοιξε πλήρως την αγορά της χώρας μας στις εισαγωγές ελαιολάδου από τρίτες χώρες (Μαρόκο, Τυνησία κ.λ.π.) και στις παράνομες ελληνοποιήσεις ελαιολάδου.
- Κατάργησε τη διατίμηση των προϊόντων στην αγορά με αποτέλεσμα να καταληστεύεται από τους εμποροβιομήχανους και τους μεγαλοκαταστηματάρχες οι λαϊκοί καταναλωτές. Αυτό γίνεται και με το λάδι που το πουλούν στην τριπλάσια τιμή απ’ αυτή που το πήραν από τον παραγωγό.
- Έδωσε τη δυνατότητα στους βιομήχανους και καθορίζουν τις τιμές των εφοδίων και των ειδών και μέσων καλλιέργειας με γνώμονα τα υπερκέρδη τους, με αποτέλεσμα να κ α τ α λ η σ τ ε ύ ο υ ν τον παραγωγό και να ανεβάζουν το κόστος παραγωγής.
- Κατάργησαν μια σειρά επιδοτήσεων που δινόταν με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση του κόστους παραγωγής.

Πέρα από τις καταργήσεις αυτές, επέβαλλαν και μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, όπως:

- Επιβολή πλαφόν στην παραγωγή.
- Αποδέσμευση της επιδότησης από την παραγωγή.
- Απελευθέρωση των εισαγωγών από τρίτες χώρες (Μαρόκο, Τυνησία).

Αν δεν υπήρχε αυτή η πολιτική, για την οποία ευθύνονται πέρα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και όλα τ’ άλλα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ, ΔΗΜΑΡ, Ανεξ. Έλληνες), πλην του ΚΚΕ, και υπήρχε το ελάχιστο ενδιαφέρον από πλευράς κράτους, το ελληνικό ελαιόλαδο, που αναγνωρίζεται και είναι το καλύτερο του κόσμου, δε θα είχε κανένα πρόβλημα στη διάθεση του σε τιμές που θα ικανοποιούσαν το παραγωγό.

Αντί λοιπόν να τα παρατάμε και να απομακρυνόμαστε ή να μένουμε απλοί θεατές της συρρίκνωσης και της καταστροφής της ελαιοκαλλιέργειας, να κάνουμε εκείνο που επιβάλλεται. Να δώσουμε τον αγώνα ενάντια σ’ αυτήν την πολιτική και σε εκείνες που την προωθούν και να απαιτήσουμε να παρθούν μέτρα για την προστασία της ελαιοπαραγωγής, που στις σημερινές αφόρητες, και για τον μικρομεσαίο αγρότη, οικονομικές συνθήκες που έχουν δημιουργήσει οι ελληνικές κυβερνήσεις, η ΕΕ και το ΔΝΤ, θα αποτελούσε οικονομική ανάσα γι’ αυτούς.

Τα μέτρα αυτά και για τα οποία έδωσε αγώνες η ΣΕΑ-ΠΑΣΥ και βέβαια το ΚΚΕ και εδώ στον τόπο μας, αναφέρονταν:

- Στη θεσμοθέτηση κατώτερης τιμής στο ελαιόλαδο που να καλύπτει το κόστος παραγωγής και να αφήνει ένα ικανοποιητικό εισόδημα για τον παραγωγό για να μπορεί να επιβιώνει και να συνεχίζει τις καλλιεργητικές του προσπάθειες.
- Στην προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις αθρόες εισαγωγές.
- Στην επανασύνδεση της επιδότησης με την παραγωγή. Στο να γίνουν τα απαιτούμενα έργα (αγροτική οδοποιία κ.λ.π.) που θα μειώσουν το κόστος παραγωγής.
- Στο να μην διαχωριστούν οι αγρότες σε «ενεργούς» και «ανενεργούς» που προβλέπει η νέα ΚΑΠ.
- Στο να παρθούν μέτρα που θα βελτιώσουν το επίπεδο ζωής στην ύπαιθρο, με την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους τομείς της υγείας και της παιδείας και βέβαια την αύξηση των αγροτικών συντάξεων.

Αυτός ο αγώνας για τα παραπάνω προβλήματα επιβάλλεται να συνδεθεί με εκείνον για μια άλλη πολιτική στον αγροτικό τομέα. Μια πολιτική που προτείνει και παλεύει το ΚΚΕ, στα πλαίσια της οποίας ο μικρομεσαίος αγρότης δεν θα μοχθεί στο χωράφι και στο κοπάδι για να κερδίζουν οι εμποροβιομήχανοι, αλλά για να ζήσει αυτός και η οικογένεια του, μια ζωή που τους αξίζει.

Αυτή η πολιτική με μοχλούς τις μεγάλες κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα και τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, θα οδηγήσει στην ανάπτυξη της αγροτικής μας παραγωγής, εξασφαλίζοντας φτηνά, ποιοτικά και υγιεινά για την ανθρώπινη διατροφή, προϊόντα. Συνάμα θα απαλλάξει τη χώρα μας από τις εισαγωγές και την οικονομική αιμορραγία που επιφέρουν.

Αυτή η πολιτική βέβαια για να δρομολογηθεί απαιτεί να έρθει στην εξουσία μια λαϊκή κυβέρνηση που θα εφαρμόσει μια πολιτική που θα κινείται στην ίδια όχθη με τα λαϊκά συμφέροντα.

Μια λαϊκή κυβέρνηση που δε θα την επιβάλλει κανείς «από μηχανής θεός» αλλά ο αγώνας των πλατιών λαϊκών μαζών και κύρια των εργαζομένων.

Προϋπόθεση γι’ αυτό η ενίσχυση του ΚΚΕ. Κι αυτό αφορά και την ενίσχυση της επιρροής του στη μικρομεσαία αγροτιά αλλά και της εκλογικής του δύναμης σ’ αυτές τις εκλογές της 17ης του Ιούνη.

Σταύρος Σκοπελίτης




Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Η Dream Team της διαπραγμάτευσης...

Ο “Οδηγητής”, για ακόμα μια φορά, προχωρά σε μια μεγάλη αποκάλυψη. Δημοσιεύουμε, μόνο στην εφημερίδα μας, την dream team της διαπραγμάτευσης που επιλέχθηκε απ’ τον ΣΕΒ/ΣΥΡΙΖΑ για να επαναδιαπραγματευτεί τη δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο με τη Μέρκελ. Η 3μελής αντιπροσωπεία θα αποτελείται από τους εξής μεγάλους και σκληρούς διαπραγματευτές:

1. Θάνος Βασιλόπουλος, αρχισυνδικαλιστής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Γνωστός αυτός και η… υπογραφή του, κάτω από συμβάσεις που μειώνουν μισθούς και καταργούν δικαιώματα. Οι πληροφορίες λένε ότι θα υποστηρίξει πως υπάρχουν και “αριστερές” μειώσεις μισθών!

2. Αλέκος Καλύβης, στέλεχος του ΣΥΝ, χρόνια στη ΓΣΕΕ, με τεράστια εμπειρία στους κοινωνικούς διαλόγους. Πρόκειται σίγουρα για τον πιο πεπειραμένο διαπραγματευτή και η συμβολή του θα είναι καθοριστική.

3. Χρήστος Κόφφας, γνωστός για τη φιλεργατική του δράση στο Βόλο, όπου τάχθηκε κατά της απεργίας των ηρωικών χαλυβουργών. Θα προσέλθει στη διαπραγμάτευση, υποστηρίζοντας θερμά την “κοινωνική συνοχή”.

Με τέτοια διαπραγματευτική ομάδα, σίγουρα η Μέρκελ και οι υπόλοιποι αστοί θα τρομοκρατηθούν και θα το βάλουν στα πόδια…

www.odigitis.gr

ΜΑΣΤΟΡΑΣ ΣΤΗ ΔΙΓΛΩΣΙΑ

Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΡΟΙΔΙΑ


Μπορείτε να διαβάσετε το παραπάνω φυλλάδιο από εδώ: Μάστορας στη διγλωσία: Τι έλεγε πριν και τι μετά

ΔΥΝΑΜΩΣΕ ΤΟ ΚΚΕ

ΨΗΦΙΣΕ ΔΥΝΑΜΩΣΕ ΤΟ ΚΚΕ - ΠΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΥΤΑΠΑΤΩΝ - ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝ -

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ Ο ΛΑΟΣ

ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΕ

ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΣΕ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ! ΤΟ ΚΚΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΡΘΙΟ!


Σε ποια κυβέρνηση το ΚΚΕ θα αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο

Ο εργαζόμενος λαός έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα τον απαλλάξει από τις δεσμεύσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, του ΝΑΤΟ, έχει ανάγκη να γίνει ο ίδιος ιδιοκτήτης του πλούτου. Έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που δεν θα συμμετέχει στους πολέμους και στις στρατιωτικές επεμβάσεις. Θεμελιακή αρχή αυτής της κυβέρνησης είναι η λαϊκή ευημερία. Αυτή η κυβέρνηση αξίζει στο λαό.
Δεν αξίζει στο λαό μια κυβέρνηση της ΝΔ. Ο στόχος για κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων είναι η άλλη όψη του νομίσματος των εκβιασμών και του εκφοβισμού της «ακυβερνησίας».
Θέλουν και το ΚΚΕ μαζί τους, για να μην έχουν δυναμική αντιπολίτευση, να μην υπάρχει ισχυρό λαϊκό αντίβαρο στην κοινωνία. Με εκβιασμούς και ομολογημένο στόχο το χτύπημα και εκλογικά του ΚΚΕ, ζητάνε να βάλουμε πλάτη στην πολιτική σε βάρος του λαού.
Να γιατί γίνεται η επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ: Γιατί αρνείται να μαντρωθεί σε τέτοιες κυβερνήσεις.
Η αλαζονεία, οι πιέσεις και τα «θα σας αναγκάσουμε να συνεργαστείτε για κυβέρνηση», είναι στο χέρι και στην ευθύνη χιλιάδων αγωνιστών να απορριφθούν.

Η ‘ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ’ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (Του Ρωμύλου Αβδή)

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τη δυναμική πορεία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προς την Αστική Εξουσία, για εκλογική πανωλεθρία του ΚΚΕ, για την ανάγκη-του αστικού συστήματος-ν’ αντικατασταθεί η Αλέκα από την θέση της  Γ.Γ. της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και πολλά άλλα-τα οποία ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ονομάζω ανοησίες. Και θα εξηγήσω γιατί.
Το ΚΚΕ είναι κόμμα αρχών, με ιδεολογία μαρξιστική-λενινιστική, με πρόγραμμα το οποίο στηρίζεται στην ιδεολογία του κα ψηφίζεται από τα Συνέδρια, τα οποία αποτελούν το κυρίαρχο καθοδηγητικό όργανο. Στο Κ.Κ. της Ελλάδας μπορούν να προσχωρήσουν ως μέλη του, ή να συνεργαστούν με τις μετωπικές οργανώσεις του, όσοι πιστεύουν – όχι στην Αλέκα ή τον Σπύρο τον Χαλβατζή - στον κοσμοϊστορικό ρόλο της εργατικής τάξης, η οποία σε συμμαχία με τα άλλα κοινωνικά στρώματα θα καταλάβει την Εξουσία των αστών, θα τη μετατρέψει σε Λαϊκή Εξουσία και θα καταργήσει –μέσα από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και τον κεντρικό σχεδιασμό της Οικονομίας-την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό ευαγγελίζεται το ΚΚΕ, γι αυτό τον σκοπό παλεύει, αυτόν τον σκοπό προπαγανδίζει, πάνω σ’ αυτόν τον σκοπό συσπειρώνει τον κόσμο.
Ο βαθμός συσπείρωσης - αριθμητικά ή σε εκλογικά ποσοστά - ποικίλει ανάλογα με τις γενικότερες συνθήκες, αλλά και τις υποκειμενικές δυνατότητες των μελών και οπαδών του, να αφομοιώσουν την πολιτική αυτή, να συνειδητοποιήσουν τις γενικότερες συνθήκες μέσα στις οποίες καλούμαστε ΟΛΟΙ να δώσουμε την κάθε φορά αντίστοιχη μάχη. Εδώ να σημειώσω, ότι ο αριθμητικός βαθμός αποδοχής της πολιτικής του ΚΚΕ είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από τον - κάθε φορά - καταγραφόμενο. Το να είσαι ΣΗΜΕΡΑ κομμουνιστής και να παρεμβαίνεις ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ στην ταξική πάλη, είναι κάτι το οποίο απαιτεί θυσίες - πράγμα το οποίο ουδέποτε έκρυψε το Κόμμα.
Τη μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζω στην προπαγανδιστική μου δουλειά, δεν είναι η απλοποίηση των θέσεων του Κόμματος , η διάχυσή τους στην κοινωνία. Είναι το να πείσω το συνομιλητή μου, ότι δεν πρέπει να κρίνει το ΚΚΕ, όπως κρίνει τα υπόλοιπα αστικά και μικροαστικά κόμματα. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΡΥΨΑ από τους συνομιλητές μου ότι ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ- κομμένες και ραμμένες στα ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ, δεν  μπορεί να χωρέσει η ΟΓΚΩΔΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ της Εργατικής Τάξης. Αυτή η δυσκολία μου σημαίνει ότι στο παιχνίδι δεν παίζουμε μόνοι μας. Ότι το παιχνίδι δεν παίζεται με ίσους όρους-και δεν παίζεται με ίσους όρους επειδή η αστική τάξη εκτός από τα ρόπαλα και τα χημικά, διαθέτει και το ρόπαλο που απονεκρώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα, τα υπεύθυνα για το ακόνισμα της κρίσης. Δεν παίζεται το παιχνίδι με ίσους όρους επειδή ο πανίσχυρος αστικός τύπος - δεν τον ονόμασαν τυχαία τέταρτη εξουσία - έχει τη δυνατότητα της πλαστογράφησης, της παραποίησης, της αποσιώπησης, της ΨΕΥΔΟΥΣ παρουσίασης ανύπαρκτων γεγονότων. Και τα παρουσιάζει με τρόπο ο οποίος στο τέλος καταντάει ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ παρέμβαση. Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης δεν είναι αυτά που καθαγίαζαν τις αποφάσεις του δικομματισμού, συμβάλλοντας στη διόγκωσή του; Τα Μ.Μ. Εξαπάτησης  δεν έχουν υλοποιήσει τα σχέδια της αστικής τάξης, να τρομοκρατήσουν σε εικοσιτετράωρη βάση τον άνεργο, το συνταξιούχο, τον ανασφάλιστο, το νέο, ότι τάχα μου αν βγούμε από το ευρώ θα ζήσουμε χειρότερα απ’ ότι οι αφρικάνοι; Η αποσιώπηση του άλλου δρόμου ανάπτυξης την οποία υποστηρίζει το ΚΚΕ δεν εφαρμόζεται  ΑΠΟ ΟΛΑ τα ΑΣΤΙΚΑ  Μ. Μ. Ε.; πως λοιπόν να προωθήσεις τις θέσεις σου - εκτός των κομματικών εντύπων, σε ταξικές συνθήκες αναμέτρησης με την αστική δημοσιογραφία; Τα Μ.Μ. Εξαπάτησης δεν είναι αυτά τα οποία - ενώ τώρα σιγοντάρουν την εκλογική άνοδο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - δυόμιση χρόνια νωρίτερα τον κατηγορούσαν ότι υποθάλπει  τους κουκουλοφόρους. Δεν είναι τα ίδια μέσα εκείνα τα οποία συκοφαντούσαν το ΚΚΕ λέγοντας ότι ‘έσωσε’ το αστικό κοινοβούλιο, ενώ το ΚΚΕ υπερασπίστηκε το αυτονόητο δικαίωμά του να περιφρουρήσει την πορεία του; Τι άλλαξε από τότε και μετέβαλε την στάση των ΜΜΕ απέναντι στον Τσίπρα; Τότε ήταν στην εξουσία το ασύδοτο ΠΑΣΟΚ και δεν είχε συντελεστεί το μεγαλύτερο πολιτικό έγκλημα στη νεότερη πολιτική Ιστορία της Ελλάδας, η  παράδοση των εργαζομένων στις διαθέσεις του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ, με ταυτόχρονη υποθήκευση κάθε στοιχείου του υπόγειου, επίγειου, θαλάσσιου πλούτου της χώρας. Το έγκλημα συντελέστηκε, αλλά τώρα πρέπει ν’ αλλάξουν οι ηθοποιοί. Στο ρόλο του ηγέτη της Σοσιαλδημοκρατίας ο Αλέξης Τσίπρας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας αρχηγός ‘σοσιαλιστικού’ κόμματος καλείται είτε να διαχειριστεί είτε να συνδιαχειριστεί την αστική εξουσία. Αυτό συνέβη στη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 80 - αλλά και στα τέλη της δεκαετίας του 90 με τον Μιτεράν και αργότερα τον Ζοσπέν, αυτό συνέβη και στην Ιταλία  με τις κυβερνήσεις Πρόντι το 1996 και Ντ’ Αλέμα το 1999, τις οποίες στήριξαν τα κόμματα τα οποία προέκυψαν από τη διάλυση του PCI.
Στη μεν Γαλλία ουδεμία κατάκτηση για το εργατικό κίνημα. Τότε ήταν που ιδιωτικοποιήθηκε η FRANCE-TELECOM, ΤΟΤΕ ΉΤΑΝ ΠΟΥ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΝ ΤΑ ΚΟΥΦΑ ΑΥΤΙΑ της Κεντρο-αριστερής κυβέρνησης. Το ‘δήθεν’ 35ωρο στην ουσία σήμανε την κατάργηση των διαλειμμάτων, τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης με ταυτόχρονη εισροή στις τσέπες των βιομηχάνων ‘ζεστού χρήματος’ από την κρατική επιδότηση για την εφαρμογή επί 5ετία του  κατ’ ευφημισμό 35ωρου.  Χέρι-χέρι με τη δεξιά και τους σοσιαλιστές για να μην εκλεγεί ο Λεπέν. Όμως ο Λεπέν και η κάθε Χρυσή Αυγή δεν βγαίνουν μόνοι τους. Τους φέρνουν οι μεσοβέζικες, αδιέξοδες αντεργατικές πολιτικές
Στην Ιταλία η κέντρο-αριστερή κυβέρνηση αύξησε κατά δυο χρόνια τα όρια συνταξιοδότησης, διατήρησε στο Αφγανιστάν τα ιταλικά στρατεύματα, τα οποία προεκλογικά είχε υποσχεθεί πως θα απέσυρε. Γάλλοι και Ιταλοί κέντρο-αριστεροί διαχειριστές δεν ευλόγησαν και συμμετείχαν ΕΝΕΡΓΑ στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας;
Στην Ελλάδα ο, μέχρι πριν δυο μήνες, επίσημος διαχειριστής της σοσιαλδημοκρατίας τραυματίστηκε σοβαρά - έως θανάσιμα - από τη μεγάλη αρπαχτή της Τρόικας, την οποία συνυπέγραψε κι ο Σαμαράς. Συμβαίνουν σοβαρές ανακατατάξεις στο πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης. Το ΠΑΣΟΚ τελείωσε κυβερνητικά, ο Σαμαράς φρόντισε να παντρευτεί την Ντόρα, με την οποία μέχρι πριν τις 6 Μαΐου αντάλλασαν  βαρείς πολιτικούς χαρακτηρισμούς.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ωθείται προς την εξουσία. Θα (επανα)διαπραγματευτεί  το Μνημόνιο, το χρέος, θα ταπεινώσει τη Μέρκελ, με συμμάχους - κατά δήλωση Δραγασάκη στον ΑΝΤ1 στις 24 Μαΐου 2012 - τον Ομπάμα, τη Ρωσία, την Κίνα και μεγάλο μέρος των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εν ολίγοις με όλους αυτούς τους ‘ηγέτες’ του δυτικού κόσμου οι οποίοι έχουν δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για την εργατική τάξη. Σ’ όλες αυτές τις χώρες με τις οποίες θα συμμαχήσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για να ταπεινώσει την Κάγκελα, οι εργαζόμενοι βιώνουν, όπως ακριβώς οι μουσουλμάνοι στον Παράδεισο... Συνεπικουρείται ΑΠΟ ΟΛΑ τα Μ.Μ. Εξαπάτησης, επειδή ΟΜΝΥΕΙ πίστη στον Ευρωμονόδρομο.
Ενώ το ΚΚΕ, το κυβερνητικό πρόγραμμα του οποίου βασίζεται στην αποχώρηση από την λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και κεντρικό σχεδιασμό Οικονομίας - εγκαλείται γιατί δεν δέχτηκε πρόταση για διαχείριση της αστικής εξουσίας με εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα απ’ αυτό που το ίδιο έχει στην προμετωπίδα των συνθημάτων του.
Το ΚΚΕ προειδοποιεί ότι μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, υπό την επίβλεψη του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και των άλλων μηχανισμών κερδοφορίας - μέσω καταλήστευσης του πλούτου κρατών και λαών - δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να βρεθεί φιλολαϊκή διέξοδος. Τυχόν αυταπάτες θα μετατραπούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς η ‘αριστερά’ θα έχει χρεωθεί την αποτυχία του εγχειρήματος.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πατάει σε δυο βάρκες. Αριστερά του είναι η βάρκα του συναισθήματος των ‘αριστερών’ - όλων όσων απογοητεύτηκαν και νοιώθουν  προδομένοι από το ΠΑΣΟΚ - των ανυπόμονων μικροαστών - οι οποίοι τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι μια νίκη σε μια εκλογική αναμέτρηση είναι αρκετή για να ταπεινώσεις τους δανειστές της ελληνικής ολιγαρχίας. Δεξιά του είναι η βάρκα πού 'χει ρίξει άγκυρα στο λιμάνι των Βρυξελλών και τα μέλη του πληρώματος της βάρκας αυτής γίνονται ολοένα και πιο απαιτητικοί. Ο καπετάνιος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ένα είναι μαθηματικά σίγουρο. Θα σπείρει απελπισία κι απογοήτευση, μόλις το καράβι χτυπήσει στον ύφαλο του κεφαλαίου. Θα συμβεί ότι συνέβη στη Γαλλία και την Ιταλία. Θα χρεωθεί η ‘αριστερά’ την αντιλαϊκή πολιτική, θα ταυτιστεί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα κι η απογοήτευση κι η μη συμμετοχή θα λύσουν τα χέρια της αστικής τάξης για ακόμη πιο αντιλαϊκές πολιτικές.
Το σύνθημα-χωρίς αυταπάτες, δύσκολο στην πραγμάτωσή του, αλλά αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσεις - είναι γνωστό:
‘ Η ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ή ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ‘
Είτε σε πολεμάει η τηλεόραση, είτε αποκρύπτει τις θέσεις σου  είτε θέλει να μειώνει τα ποσοστά σου, είτε σε παροτρύνει ν’ αλλάξεις την Αλέκα, ένας είναι ο στόχος σου.
ΚΚΕ δαγκωτό.
Με τον εργάτη, κόντρα στην τρομοκρατία των Μ.Μ. Εξαπάτησης - και των άλλων εμφανών τε και αφανών αριστεροδέξιων κυβερνητικών πειραματισμών.  
Σταθερά στην πορεία για τον ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ Ανάπτυξης, αυτόν που το άκουσμά του και μόνο βγάζει σπυριά στους Αλαφούζους, τους Πρετεντέρηδες, τις Τρέμουλες.     

Ρωμύλος Αβδής

           

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΡΩΤΑΕΙ ΑΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Αυτοί που "πονούν" για την "ενότητα" της Αριστεράς...
Αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι κατά του μνημονίου...
Δείτε τι απαντάνε όταν ο Ν. Μπογιόπουλος τους ρωτάει αν θα ψηφίσουν την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση του μνημονίου και όλων των νόμων που το συνοδεύουν...



Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Ο «ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ» ΦΕΡΝΕΙ ΝΕΟ - «ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ΟΜΩΣ - ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

Του Μάνου Δούκα *

Η κρίση υπάρχει και βαθαίνει αντικειμενικά. Το τι θα γίνει «αύριο», δεν έχει τόσο μεγάλη σχέση με το πόσες υποχωρήσεις θα κάνει ο λαός και η χώρα. Περισσότερο εξαρτάται από τις νομοτέλειες του καπιταλισμού, από τις αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα τους. Αντιθέσεις που έχουν αρχίσει να γιγαντώνωνται και να γίνονται πασιφανείς. Ό,τι γίνεται κι ότι συμβαίνει λοιπόν, χρειάζεται κανείς να το βλέπει σαν μια προσπάθεια να σωθεί .... ποιός; Να σωθεί ο λαός ή το σύστημα; Γιατί και τα δύο δεν γίνεται!

Εμείς λέμε: να σωθεί ο λαός κι όχι η πλουτοκρατία. Μάλιστα για να σωθεί ο λαός πρέπει να εξαφανιστεί η πλουτοκρατία. Αντίθετα, όλα τα σενάρια των «σωτήρων» (ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ) έχουν σαν κοινό παρονομαστή «να σωθεί η Ε.Ε.». «Να σωθεί το σύστημα». Κι αυτό δε μπορεί να γίνει παρά μόνο θυσιάζοντας το λαό. Έτσι σήμερα μας καλούν να διαλέξουμε: «Ανάπτυξη με λιτότητα» (Ολάντ) ή «Λιτότητα με ανάπτυξη» (Μέρκελ). Είμαστε «καταδικασμένοι» λένε να αποφασίσουμε ένα απ΄ τα δύο αυτά. Οι επιπλέον «δυσκολίες» που έχουν στην Ελλάδα, οφείλονται στην ύπαρξη και τη δράση του ΚΚΕ.


Έρχονται λοιπόν σήμερα να κάνουν μια αναγκαστική προσαρμογή: προκειμένου να στηρίξουν το σύστημά τους, την Ευρωπαϊκή τους υποτέλεια και προκειμένου να χτυπήσουν το ΚΚΕ, κάνουν την αναγκαστική επιλογή: ΣΥΡΙΖΑ. Μετακομίζουν οργανωμένα το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ, αναδυκνύουν το ΣΥΡΙΖΑ σε πόλο του νέου δικοματισμού και δημιουργούν ένα νέο ισχυρό δίλημα στους «αριστερούς» ανθρώπους. (Δε μ΄ αρέσει η λέξη «αριστερός». Δεν πιστεύω ότι εκφράζει κάτι. Το έχω πει πολλές φορές. Ο παπούς μου έπρεπε να λέει ότι είναι αριστερός γιατί το ΚΚΕ ήταν παράνομο. Δε μπορούσε να πει ότι είναι ΚΚΕ. ΚΚΕ όμως ήταν πάντα. Εγώ δεν έχω λόγο να λέω «αριστερός». Λέω ότι είμαι ΚΚΕ. Τέλος πάντων ... θα χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη για να συνεννοηθούμε).

Εμφανίζουν λοιπόν σήμερα το ΣΥΡΙΖΑ σαν «Την Αριστερή Λύση». Κι εδώ βρίσκεται το θέμα που πιστεύω ότι χρειάζεται να ανοίξουμε καθαρότερα από ποτέ:

1. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ΚΟΜΜΑ ! 
 

• Δεν ήταν ποτέ χαρακτηριστικά της «αριστεράς» ο «ευρωπαϊσμός» κι ο «κυβερνητισμός». Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να είναι ... «αριστερός» κάποιος που είναι υπέρ της Ε.Ε. Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να είναι ... «αριστερός» κάποιος που καίγεται να γίνει κυβέρνηση και προκειμένου να το πετύχει θυσιάζει τις θέσεις του.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα «ξεκινά» σήμερα από πολύ δεξιότερες θέσεις ακόμα κι από αυτές που είχε το ΠΑΣΟΚ του 1981-1985. Διαβάστε το «Συμβόλαιο με το Λαό» και το σημερινό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Σκεφτείτε που κατέληξε το ένα για να δείτε που θα καταλήξει και το άλλο.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα σαν όλα τα άλλα κόμματα που συμμετέχουν στο «Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς». Κόμματα που όπου κυβέρνησαν εφάρμοσαν όλες τις πολιτικές των «μνημονιών» και τα ίδια κι απαράλαχτα μέτρα, χωρίς να υπάρχουν μνημόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα εμφανίζεται συχνά με μια αριστερότερη φρασεολογία, μόνο και μόνο γιατί έτσι χρειάζεται το σύστημα για να αντιμετωπίσει το ΚΚΕ και την πολιτική του.

• Ένα κόμμα που χρησιμοποιεί κι αναπαράγει τη λογική του «σκαλοπατιού», δε μπορεί να είναι αριστερό ! Είναι ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ που πήρε ανθρώπους αριστερούς και τους έκανε στην πορεία να προσκυνούν την Ε.Ε. και την πλουτοκρατία. Είναι πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ ένα «σκαλοπάτι» για αριστερούς ανθρώπους. Ένα «ενδιάμεσο στάδιο». Ένα «σκαλοπάτι» όμως προς τα που; Ένα σκαλοπάτι που τους ρίχνει εκεί που τους έριξε και το αντίστοιχο σκαλοπάτι του 1981 με το ΠΑΣΟΚ.

• Ένα κόμμα του «ρεαλισμού», δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά μόνο στην υποταγή στην «εγκλωβισμένη πραγματικότητα» και στην απεμπόλιση κάθε έννοιας οράματος και αγώνα για προοπτική κοινωνικής αλλαγής. Κι η ιστορία ... τους ρεαλιστές τους λέει «Ραγιάδες». Σήμερα τους «Ραγιάδες» τους λένε «Ευρωπαϊστές».

• Ένα κόμμα που αναπαράγει τη λογική του «εργολάβου» και του «σωτήρα» δε μπορεί να είναι αριστερό. Είναι κόμμα που θέλει τον κόσμο στη γωνία και στον καναπέ. Στο συμβιβασμό και στην υποταγή.

• Αριστερός ή δεξιός καθορίζεσαι κανεις ανάλογα με τις θέσεις του στο κίνημα. Πως χαρακτηρίζονται άραγε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στις ομοσπονδίες τους υπέγραψαν χωρίς μάχη μείωση μισθών με τους εργοδότες, μέχρι και 25% ; Πως χαρακτηρίζεται η ηγεσία τους που κανεί ότι αυτά δε τα ξέρει και μιλά για συλλογικές συμβάσεις;


2. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6 ΜΑΗ ΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ: ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ. 
 

• Οι αντιμνημονιακές κορώνες για «καταγγελία» και «κατάργηση» του μνημονίου, έδωσαν τη θέση τους σε «μορατόριουμ», «παρατάσεις χρόνου», «επαναδιαπραγματεύσεις» και άλλες ρεβεράντζες που δείχνουν ότι στο βάθος του «αριστερού δρόμου τους» υπάρχει ένα νέο, τρίτο ... «αριστερό» όμως μνημόνιο.

• Η κωλοτούμπα τους όσο αφορά το νόμιμο και παράνομο χρέος δείχνει ότι πάλι κριτής του πόσα χρωστάμε, πως θα τα πληρώσουμε και κυρίως το ποιός θα τα πληρώσει θα είναι το αφεντικό όλων τους: η ΕΕ κι η πλουτοκρατία.

• Η κωλοτούμπα τους «δεν είπαμε εμείς ότι θα αυξήσουμε τους μισθούς» ή «δεν είπαμε εμείς ότι θα καταργήσουμε τα χαράτσια», αλλά κι οι υποσχέσεις τους «θα διορίσω 10.000 υγειονομικούς και 10.000 εκπαιδευτικούς», τους καθιστά πιο αναξιόπιστους ακόμα κι απ΄ το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ για να αποδειχθεί ότι κορόιδευε τον κόσμο πέρασαν και 4 - 5 χρόνια. Αυτοί το δείχνουν μέσα σε μια βδομάδα.

• Και μάλιστα την κωλοτούμπα την κάνουν ενώ έχουμε προεκλογική περίοδο. Φανταστείτε τι θα λένε μετά τις εκλογές.

• Οι εξετάσεις που δίνουν στο σύστημα και στην Ε.Ε. προκειμένου να τους καθιερώσει το κατεστημένο σαν τον ένα πόλο του νέου δικομματισμού, τους οδηγούν σε αστείες μετάνοιες: «η χώρα χρειάζεται θυσίες», «μια καταγγελία του μνημονίου οδηγεί κατευθείαν στη πτώχευση της χώρας», «θέλουμε μια κυβέρνηση που να εκφράζει τα συμφέροντα του λαού ΜΕΣΑ στην ΕΕ», «είμαστε υπέρ του Ευρώ», κλπ. Μετάνοιες που όμως τους δίνουν «καλό βαθμό»: Το σύστημα φαίνεται ότι έχει διαλέξει: ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ προτιμά το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί μπορεί να βγάλει πιο εύκολα σε πέρας τη «βρωμοδουλειά» του νέου μνημονίου και της νέας υποταγής. Αυτό που κάποτε μπορούσε καλύτερα να το κάνει ο Παπανδρέου, τώρα μπορεί να το κάνει πιο καλά μόνο ο Τσιπρανδρεού.

 

3. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ: ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΟ.

Ένα κόμμα που δεν τολμά να πάει ποτέ κόντρα στο ρεύμα, ακόμα κι όταν αυτό το ρεύμα είναι αντιδραστικό. Ένας σχηματισμός που είναι επιρεπής στο τράβηγμα απ΄ τη μύτη που κάνει πολύ συχνά η προπαγάνδα του συστήματος. Ένα κόμμα που ψήφισε το Μάαστριχ τότε που ήταν μόδα «το τέλος της ιστορίας». Ένα κόμμα που πήρε μέρος στις διαδηλώσεις για τη Μακεδονία μαζί με τους παπάδες. Ένα κόμμα που από τις κέντρικές του θέσεις μέχρι τις θέσεις του για το μαζικό κίνημα και για κάθε χώρο τις διαμορφώνει ανάλογα με τους συσχετισμούς. Ανάλογα με το ποιός πιέζει περισσότερο σε κάθε περίπτωση. Έτσι είναι ένας χώρος που ή δεν έχει σταθερές θέσεις. Ή - για να το πούμε καλύτερα - έχει όποια θέση θέλει, ανάλογα με την περίσταση. Αυτό το κόμμα δεν αποτελεί έτσι ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΡΜΑ. Δε μπορεί ένα τέτοιο κόμμα να είναι η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΛΥΣΗ. Ακόμα και το ... «πόσο αριστερές θα είναι οι θέσεις του», εξαρτάται από το πόσο θα πιέζεται από τα αριστερά του - δηλαδή απ΄ το ΚΚΕ. Εξαρτάται από το πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ. Και τα αδερφά κόμματα του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλες χώρες στην Ευρώπη είναι εντελώς δεξιά όχι γιατί είναι αριστερότερος ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί στη χώρα τους δεν υπάρχει ισχυρό ΚΚ που να πιέζει.

 

4. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ «ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ»; ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΡΜΑ»;

Ισχυρίζομαι ότι κριτήριο και εγγύηση της πορείας, όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ ή της λεγόμενης «αριστεράς», αλλά της χώρας και του λαού γενικότερα, είναι η δύναμη του ΚΚΕ. Της δύναμης που έχει σταθερές θέσεις που δικαιώνωνται και που τραβούν την πολιτική ζωή του τόπου και τη σκέψη των ανθρώπων «αριστερότερα». Που κάνουν τις άλλες δυνάμεις να αλλάζουν θέσεις (παραδείγματα δεκάδες, ειδικά για το ΣΥΡΙΖΑ).

5. Και με την ευκαιρία να θυμίσω ότι - κατά τη γνώμη μου πάντα:
• Η «κοινή γνώμη» δεν είναι κριτήριο ορθότητας μιας άποψης. Ούτε η «πλειοψηφία». Η αλήθεια έχει αντικεμενική βάση. Ούτε «έχει άδικο όποιος έχει τη γνώμη που υποστηρίζουν οι λιγότεροι». Πολύ συχνά μάλιστα (προσοχή: δεν λέω «πάντα» !!!) ισχύει ακριβώς το αντίθετο: η κοινή γνώμη είναι ... εγγύηση αυταπάτης. Μη σας ξαναλέω τώρα για την Κασσάνδρα και το Δούρειο Ίππο. Ούτε για το Γαλιλαίο. Ούτε για το Μάαστριχ. Ούτε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.


• Αυτά όλα δεν τα λέω για να σας αλλάξω τη γνώμη. Θέλω να είναι καταγεγραμμένα για να σας τα τρίβω στη μούρη όταν «θα κόβετε πάλι τα χέρια σας» και θα έχει αποδειχθεί ότι πάλι αλήθεια σας λέμε την ώρα που οι «συμπαθητικοί», «γλυκομίλητοι», «ευέλικτοι», «προσαρμοσμένοι μα και προσαρμοστικοί», «διαθέσιμοι» και «πρόθυμοι», λαοπλάνοι, τσαρλατάνοι, «φωστήρες» και «σωτήρες» σας, σας οδηγούν σε νέες περιπέτειες. Περιπέτειες που μπορεί να είναι οικονομικές θυσίες και λιτότητα. Ή και στρατιωτικές εμπλοκές σε πολέμους των αφεντικών τους των Ευρωπαίων. Περιπέτειες που είστε καταδικασμένοι να τις ζείτε όσο δεν εμπιστεύεστε τον εαυτό σας και φοβάστε. Κι όσο συνεχίζεται να είστε αφελείς και ευκολόπιστοι. Kι όσο προτιμάτε τα παραμύθια απ΄ την αλήθεια. Παρ΄ όλο που κατά βάθος τα γνωρίζετε όλα κι έχετε μέσα στο μυαλό σας τη φωνή μας σαν φωνή της συνείδησής σας.

 

* Ο Μάνος Δούκας είναι μαθηματικός, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, και μέλος του Γ.Σ της ΑΔΕΔΥ