Γεννήθηκε το 1909 στον Μανταμάδο από φτωχή αγροτική οικογένεια. Οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1932-1933. Κυνηγημένος από τη δικτατορία Μεταξά καταφεύγει στη Μακεδονία όπου κατορθώνει να δουλέψει, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, ως οικοδόμος κύρια στην κατασκευή οχυρωματικών έργων στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Έλαβε μέρος στον Αλβανικό πόλεμο και με την επιστροφή του στο χωριό μετά την κατάρρευση του μετώπου οργανώνεται από τους πρώτους στο ΕΑΜ.Ενταγμένος στο ΚΚΕ ανέβηκε από τους πρώτους στο βουνό και αποτέλεσε μαχητή του ΔΣ Λέσβου. Σκοτώθηκε στις 31/12/1949 σε ενέδρα, στην περιοχή «Μανούλος».
Η δε ληξιαρχική του πράξη θανάτου μεταξύ άλλων γράφει: «… ο θάνατός του επήλθε εκ τραύματος δια πυροβόλου όπλου συνέπεια απειλής και αποκηρυγμένου, καθ΄ ότι συμμορίτης και ότι κατέλιπεν τα εξής ανήλικα τέκνα 1) τον Ευστράτιον ετών 13, 2) την Σταυρίτσαν ετών 8 και 3) τον Νικόλαον ετών 4».
Για τη συμμετοχή του στο αντάρτικο συνελήφθη η σύζυγός του Μαρία που εξορίστηκε στη Χίο και στο Τρικέρι, καθώς και ο αδελφός του Γιώργος Κούκος (1901-1984) που εξορίστηκε στη Μακρόνησο.
Μετέφεραν το πτώμα του και το τοποθέτησαν κάτω από το κυπαρίσσι στην πλατεία του χωριού σε κοινή θέα για να φοβίσουν τους κατοίκους. Ήταν μια από τις πλέον χαρακτηριστικές εκφράσεις τρομοκρατίας της υπαίθρου.
Για τη συμμετοχή του στο αντάρτικο συνελήφθη η σύζυγός του Μαρία που εξορίστηκε στη Χίο και στο Τρικέρι, καθώς και ο αδελφός του Γιώργος Κούκος (1901-1984) που εξορίστηκε στη Μακρόνησο.
Μετέφεραν το πτώμα του και το τοποθέτησαν κάτω από το κυπαρίσσι στην πλατεία του χωριού σε κοινή θέα για να φοβίσουν τους κατοίκους. Ήταν μια από τις πλέον χαρακτηριστικές εκφράσεις τρομοκρατίας της υπαίθρου.
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου