Από την πρώτη κιόλας βδομάδα της νέας χρονιάς, δύο σημαντικά ζητήματα μεταξύ άλλων απασχολούν και θα απασχολήσουν την επικαιρότητα. Το ένα η υπογραφή της πρώτης επιχειρησιακής σύμβασης της κερδοφόρας συνεταιριστικής επιχείρησης ΝΕΟΓΑΛ ΑΕ, που μειώνει τις αποδοχές των εργαζομένων κατά 9% για 2 χρόνια και το άλλο, ένα ακόμη διατροφικό σκάνδαλο διοξινών σε ζωοτροφές που διαπερνά τη διατροφική αλυσίδα. Ξέσπασε στη Γερμανία και επεκτείνεται και σε άλλες χώρες.
Ας ξεκινήσουμε από την επιχείρηση ΝΕΟΓΑΛ. Ποια είναι; Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της εταιρείας είναι συνεταιριστική και μέλος της ΠΑΣΕΓΕΣ. «Το 1999 η Ένωση Γαλακτοκομικών Συνεταιρισμών Ν. Δράμας - Καβάλας ανοίγει το μετοχικό της κεφάλαιο και εισέρχονται σε αυτό σε πρώτη φάση οι παραγωγοί γάλακτος με ποσοστό της τάξεως του 18% και σε δεύτερη φάση οι εργαζόμενοι της Βιομηχανίας. Με τον τρόπο αυτό όλοι οι συντελεστές της, παραγωγή-μεταποίηση-διάθεση συμμετέχουν ενεργά στην υλοποίηση των στόχων της εταιρείας με κύριο μέτοχο την Ένωση Γαλακτοκομικών Συνεταιρισμών Ν. Δράμας-Καβάλας».
Ας ξεκινήσουμε από την επιχείρηση ΝΕΟΓΑΛ. Ποια είναι; Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της εταιρείας είναι συνεταιριστική και μέλος της ΠΑΣΕΓΕΣ. «Το 1999 η Ένωση Γαλακτοκομικών Συνεταιρισμών Ν. Δράμας - Καβάλας ανοίγει το μετοχικό της κεφάλαιο και εισέρχονται σε αυτό σε πρώτη φάση οι παραγωγοί γάλακτος με ποσοστό της τάξεως του 18% και σε δεύτερη φάση οι εργαζόμενοι της Βιομηχανίας. Με τον τρόπο αυτό όλοι οι συντελεστές της, παραγωγή-μεταποίηση-διάθεση συμμετέχουν ενεργά στην υλοποίηση των στόχων της εταιρείας με κύριο μέτοχο την Ένωση Γαλακτοκομικών Συνεταιρισμών Ν. Δράμας-Καβάλας».
Ωστόσο, μεγαλομέτοχος και κύριος προμηθευτής είναι «ο Δ/νων Σύμβουλος της εταιρείας ο κος Σεβαστίδης Χριστόφορος, Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός που είναι ταυτόχρονα και ο μεγαλύτερος προμηθευτής αγελαδινού γάλακτος της εταιρείας που σε συνεργασία με το αξιόλογο στελεχιακό δυναμικό της εταιρείας διαμόρφωσε το κλίμα για την λήψη όλων των αποφάσεων σταθμών για την εταιρεία και συγχρόνως τις υλοποίησε αναμορφώνοντας μια εταιρεία που είχε φθίνουσα πορεία».
Στο όνομα λοιπόν της αύξησης του ΦΠΑ που επέβαλε η κυβέρνηση, για να συγκεντρώσει 32 δισ. ευρώ το 2011 από τη λαϊκή κατανάλωση, προωθούνται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που αφορούν και τη μείωση της αμοιβής της εργατικής δύναμης, μέσα από τον πρόσφατο αντεργατικό Ν. 3899/2010. Οι επιχειρηματίες, ακόμη και αυτοί που υποστηρίζουν ότι θα απορροφήσουν την νέα αύξηση του ΦΠΑ για να μην την περάσουν στην κατανάλωση, δεν σημαίνει ότι θα μειώσουν τα κέρδη τους. Μειώνουν μισθούς εργαζομένων και πρώτων υλών, όπου μπορούν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνεταιριστική ΝΕΟΓΑΛ. Μείωσε τους μισθούς των εργαζομένων (μείωση εργασιακού κόστους), αλλά μείωσε και την τιμή παραγωγού στο γάλα που αγοράζει από τους κτηνοτρόφους. Ήδη, από το καλοκαίρι μείωσε την τιμή που αγόραζε το γάλα (μείωση στην τιμή πρώτης ύλης), αν και το κόστος παραγωγής στον κτηνοτρόφο έχει αυξηθεί σημαντικά (από τις αυξήσεις σε ζωοτροφές και ενέργεια). Φυσικά, γι' αυτές τις μειώσεις σε εργαζόμενους - μισθωτούς και κτηνοτρόφους, που τους εκμεταλλεύονται οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις, ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε η ΠΑΣΕΓΕΣ. Γιατί με αυτόν τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, που εκμεταλλεύεται κόπο και ιδρώτα μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και εργαζομένων, συμφωνεί και υλοποιεί.
Αυτές είναι οι ενώσεις συνεταιρισμών και η ΠΑΣΕΓΕΣ (3βάθμιο όργανο). Με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργούν εξυπηρετώντας τα συμφέροντα και τα κέρδη των μεγαλοπαραγωγών, «στύβοντας και στραγγίζοντας» τον μικρομεσαίο αγροτοκτηνοτρόφο. Παράδειγμα, ο μεγαλοκτηνοτρόφος Σεβαστιάδης Χρ., που είναι και το μεγάλο αφεντικό της συνεταιριστικής επιχείρησης ΝΕΟΓΑΛ και ταυτόχρονα και ο μεγαλύτερος προμηθευτής της (αν και είναι παράνομο σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν. 2190/1920 περί ανωνύμων εταιρειών).
Γι' αυτό και στις κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις της μικρομεσαίας αγροτιάς για το δίκιο της, όχι μόνο δεν συμμετέχουν οι ενώσεις και η ΠΑΣΕΓΕΣ, αλλά διάκειται και εχθρικά. Δίκαια την περιφρονούν στην πλειοψηφία τους οι αγρότες, αφού τους απομυζά τον κόπο και ιδρώτα όπως και το ταξικό κράτος. Εξάλλου το κράτος αυτό του κεφαλαίου ανταμείβει την ΠΑΣΕΓΕΣ (όπως και τη ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ) και τους χρηματοδοτεί κάθε χρόνο με περισσότερα από 3 εκατ. ευρώ, που τα παίρνει όμως από τις εισφορές που δίνουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι για την ασφάλιση της παραγωγής τους στον ΕΛΓΑ (το 1,2% των εισφορών των γεωργών και κτηνοτρόφων στον ΕΛΓΑ πηγαίνει στην ΠΑΣΕΓΕΣ και το 0,40% σε ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ, το 2011 ο ΕΛΓΑ υπολογίζει να μαζέψει 200 εκατ. ευρώ από εισφορές).
Φυσικά, για τη μείωση των μισθών και των τιμών παραγωγού στο γάλα, δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε πρόκειται να διαμαρτυρηθούν η ΠΑΣΕΓΕΣ και οι ενώσεις που στηρίζουν και υλοποιούν αυτή την άγρια πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Για το διατροφικό σκάνδαλο
Σε ό,τι αφορά το διατροφικό σκάνδαλο που είναι σε εξέλιξη, με άγνωστες μέχρι στιγμής συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία, δείχνει πόσο επικίνδυνος και σάπιος είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής. Αφού εξαιτίας της αύξησης του κόστους παραγωγής (αυξήθηκαν οι τιμές των ζωοτροφών) δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν επικίνδυνες (διοξινούχες) ζωοτροφές για να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν τα κέρδη τους οι επιχειρήσεις. Δεν είναι η πρώτη, αλλά ούτε και η τελευταία φορά , όσο κυριαρχεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής .
Οι κίνδυνοι αυτοί δεν πρόκειται να εκλείψουν όσο οι βιομηχανίες είναι σε ιδιώτες και η παραγωγή τροφίμων γίνεται για το κέρδος και όχι για την ικανοποίηση των λαϊκών διατροφικών αναγκών. Εξάλλου ότι το ταξικό κράτος όπως και η ΕΕ είναι υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, φαίνεται και από την ανυπαρξία ουσιαστικών ελεγκτικών οργάνων, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα με τον ΕΦΕΤ. Υποστελεχωμένος χωρίς ουσιαστική λειτουργία, αδυνατεί και δεν θέλει το ταξικό κράτος με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ , να γίνονται έλεγχοι για την προστασία της δημόσιας υγείας και που θα περιορίζουν τη δράση των επιχειρηματιών. Μάλιστα όπως υποστηρίζουν βασίζονται στον αυτοέλεγχο των ίδιων των επιχειρήσεων.
Επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά και από τα παραπάνω γεγονότα της επικαιρότητας, ότι μόνο η κοινωνική ιδιοκτησία μπορεί να εξασφαλίσει τρόφιμα ασφαλή, εγγυημένα και φτηνά για το λαό. Αυτό απαιτεί Κεντρικό σχεδιασμό και προγραμματισμό π.χ. στην κτηνοτροφία η χώρα μας είναι ελλειμματική. Κάθε χρόνο ξοδεύονται περίπου 2 δισ. ευρώ για εισαγωγές ζωοκομικών, ενώ μπορούμε να τα παράγουμε, εξασφαλίζοντας αυτάρκεια, ποιότητα και μειώνοντας την ανεργία.
Με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, της γης και τον εθελοντικό παραγωγικό συνεταιρισμό των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, μπορούμε με βάση τις ανάγκες του λαού να προγραμματίσουμε τι ζωοκομικά προϊόντα θα παράγουμε και πού. Ποιες περιοχές θα αξιοποιήσουμε για την ανάπτυξη των κτηνοτροφικών τομέων (βοοτροφία, χοιροτροφία, πτηνοτροφία, αιγοπροβατοτροφία κ.λ.π), σε ποιες περιοχές θα αναπτύξουμε την παραγωγή ζωοτροφών, ποιες μεταποιητικές μονάδες θα επεκτείνουμε ή θα δημιουργήσουμε, με τι εργατικό και επιστημονικό δυναμικό θα στελεχωθούν, πώς σε όλο αυτό τον κύκλο εργασιών παραγωγής προϊόντων θα απασχολείται και θα αμείβεται ο κτηνοτρόφος και ο γεωργός, ποιες εισαγωγές προϊόντων θα απαγορεύσουμε για να προστατεύσουμε και ενισχύσουμε την ντόπια παραγωγή κ.ο.κ. Είναι μερικά από τα θέματα που λύνει ο Κεντρικός σχεδιασμός στο διατροφικό ζήτημα, βελτιώνοντας την παραγωγικότητα και εξασφαλίζοντας τη λαϊκή ευημερία.
Αυτός όμως ο τρόπος παραγωγής συμφέρει τη μικρομεσαία αγροτιά, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Βάζει στο περιθώριο τα μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους, τους μεγαλοπαραγωγούς και μεγαλέμπορους και τον παρασιτικό τους ρόλο.
Γι' αυτό είναι ώριμη ανάγκη και μονόδρομος, ο συντονισμός σε κοινό μέτωπο της ΠΑΣΥ με το ΠΑΜΕ, το ΜΑΣ και την ΟΓΕ, για τη ρήξη και ανατροπή αυτής της σκληρής εκμεταλλευτικής πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης και λαϊκής εξουσίας.
Του Βαγγέλη ΜΠΟΥΤΑ
Ο Βαγγέλης Μπούτας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου