To νομοσχέδιο της κυβέρνησης και οι ανάγκες των στρατιωτικών (Του Νίκου ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗ *)

Κατατέθηκε τις προηγούμενες μέρες για συζήτηση στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας με τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων μεταθέσεων οπλιτών, μέριμνας προσωπικού και άλλες διατάξεις». Η κατάθεσή του συνοδεύτηκε με έντονη προβολή και ανάλογους διθυράμβους απ' την κυβερνητική προπαγάνδα, με εμφανή σκοπό τη συσκότιση της πραγματικότητας, που δεν είναι άλλη απ' τον επικίνδυνο για το λαό προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) της χώρας στη στήριξη των επιλογών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μια βασική «συμβατική υποχρέωση» απέναντι στο ΝΑΤΟ, είναι η κατ' απαίτησή του «παραχώρηση» ποσοστού 40% των εθνικών δυνάμεων σε Μονάδες Ταχείας Επέμβασης και του 8% αυτών σε διαρκή ετοιμότητα σταθερής συμμετοχής σε πολεμικές επιχειρήσεις όπου τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας το απαιτήσουν.

Στην ουσία, γινόμαστε θεατές μιας σταδιακής συγκρότησης ενός ΝΑΤΟικού στρατού, που τα στελέχη και οι επιμέρους μονάδες του, μαζί με τον εξοπλισμό και τις υποδομές του, δε θα υπόκεινται σε εθνικούς περιορισμούς και ελέγχους, αλλά θα υπάγονται κατευθείαν στα ΝΑΤΟικά όργανα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ χαρακτηρίζει το νόμο «δημοκρατικό», «που επιτέλους βάζει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων», ότι «προσεγγίζει και λύνει προβλήματα» των ΕΔ και ότι, τέλος, αποτελεί μια «αριστερή» τομή στη νομοθεσία που διέπει τις ΕΔ.

Το σχέδιο νόμου διατηρεί το ρουσφέτι στις μεταθέσεις, κάτι που δεν ανατρέπεται από τη μοριοδότηση των μεταθέσεων των οπλιτών με κοινωνικά κριτήρια. Από το πρώτο κιόλας άρθρο ξεκαθαρίζεται ότι κυρίαρχος των μεταθέσεων είναι ο ίδιος ο υπουργός.

Δεν θίγει στο ελάχιστο το θέμα της δυσβάσταχτης οικονομικής αιμορραγίας των οικογενειών των στρατευσίμων που αναλαμβάνουν, και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, την κάλυψη αναγκών που είναι καθαρά στην αρμοδιότητα της στρατιωτικής υπηρεσίας. Τα τελευταία χρόνια περικόπηκε σχεδόν εξολοκλήρου η οικονομική κάλυψη των εισιτηρίων των φαντάρων από το στρατό. Με τη φτηνή δικαιολογία της μείωσης της θητείας στους 9 μήνες, περικόπηκαν οι παροχές σε ένδυση - υπόδηση, με αποτέλεσμα οι οπλίτες να αναγκάζονται να αγοράζουν ρούχα απαραίτητα για την εκτέλεση της υπηρεσίας τους. Εχουν γίνει περικοπές ακόμα και στη σίτιση των οπλιτών αφού οι λεγόμενοι εξοδούχοι από τα στρατόπεδα δεν δικαιούνται μερίδα από το συσσίτιο, ενώ υπάρχουν κατά καιρούς διοικήσεις που βγάζουν σε «υποχρεωτική» άδεια οπλίτες προκειμένου να μην τους σιτίζουν.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συσκοτίζει την πραγματικότητα, που είναι το κουβάρι των «συμβατικών υποχρεώσεων» τις οποίες διαχρονικά και με απόλυτη αφοσίωση ακολουθούν και υλοποιούν οι κυβερνήσεις και βεβαίως και η σημερινή απέναντι στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Από αυτές τις υποχρεώσεις διαμορφώνεται θεμελιακά το Δόγμα λειτουργίας των ΕΔ.

Ακόμη και από μια επιφανειακή ανάγνωση των προβλέψεων του νέου νόμου, γίνεται εμφανής η διαχειριστική κατεύθυνση που έχει, χωρίς να θίγει στο ελάχιστο το σκληρό πυρήνα της λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Εναν πυρήνα που είναι δομημένος για τη στήριξη των ΝΑΤΟικών και ευρωενωσιακών σχεδιασμών.

Ομως, ακόμη και σ' αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν δυνατότητες βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης και υπηρεσίας των στρατιωτικών. Για παράδειγμα, η θέση των μόνιμων στελεχών απέναντι στη φυσική ηγεσία της στρατιωτικής ιεραρχικής πυραμίδας, μέσα απ' την κείμενη νομοθεσία (νόμοι, κανονισμοί, διαταγές επιτελείων, ακόμη και το εθιμικό δίκαιο), είναι ιδιαίτερα ευάλωτη. Επιτρέπει την ύπαρξη επικίνδυνων ανοχών σε αυθαιρεσίες κάθε είδους. Ουσιαστικά, με τους αντιδραστικούς στρατιωτικούς κανονισμούς που ισχύουν, είναι απαγορευμένη η διαμαρτυρία, πολύ περισσότερο η διεκδίκηση των μόνιμων στελεχών αφού πάντα κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους ο φόβος της δυσμενούς μετάθεσης ή μια αρνητική αναφορά του ανώτερου, πράγμα που θα παίξει αρνητικό ρόλο στην παραπέρα εξέλιξή τους. Η ανάγκη των στρατιωτικών για το δικαίωμα στη συλλογική έκφραση και διεκδίκηση, η συνειδητοποίησή της από όλο και περισσότερους εν ενεργεία συναδέλφους οδήγησε στη δημιουργία και αναγνώριση από συνεχώς μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτικών της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ), που είναι ο μοναδικός, διακλαδικός φορέας συλλογικής έκφρασής τους. Είναι ανάγκη για τους στρατιωτικούς η διεύρυνση αυτής της κατάκτησης με τη θεσμική αναγνώριση της ΠΟΕΣ, μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις που θα αναγνωρίζουν τη δράση της όπως αυτή καθορίζεται από το καταστατικό της, θα διευκολύνουν το προσωπικό να συμμετέχει μαζικά, να διαμορφώνει θέσεις και αιτήματα, να προτείνει λύσεις βγαλμένες μέσα απ' την καθημερινότητα στα στρατόπεδα κι όχι από τα επιτελικά γραφεία. Κανένας δεν πρέπει να παρεμποδίζει αυτό το δικαίωμα των στρατιωτικών.

Αντίστοιχα, είναι ώριμο και αναγκαίο να γίνουν επιτροπές συλλογικής έκφρασης των οπλιτών στα στρατόπεδα. Θέματα όπως η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, σίτισης, εξόδων, ψυχαγωγίας, ενημέρωσης, πολιτιστικών και αθλητικών δράσεων, επαφή με τους κατά τόπους φορείς έκφρασης πολιτισμού, θα έδιναν πραγματικά μια άλλη διάσταση στη θητεία, με σεβασμό στην ευθύνη και την ωριμότητα που διακρίνει τη νεολαία μας.

 

Οσο για την κριτική που ασκείται στο χώρο των στρατευμένων από διάφορους, όπως το «Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος», ταιριάζει η φράση, «καλά τα λόγια, αλλά με την πράξη τι γίνεται;».

Είναι φανερό ότι η κυβερνητική πολιτική εμπλοκής των ΕΔ της Ελλάδας στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο φλεγόμενο απ' τις πολεμικές εστίες γεωπολιτικό περιβάλλον της Α. Μεσογείου γεννάει συνεχώς νέα προβλήματα και κινδύνους για το λαό μας, και τα στρατευμένα παιδιά του, τους στρατιωτικούς και τους οπλίτες.

Γι' αυτό είναι αναγκαίο σήμερα όσο ποτέ ο λαός μας να παλέψει με στόχο την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, από τους πολέμους και τις στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων.

Να απαιτήσουμε το κλείσιμο των ΝΑΤΟικών βάσεων, την οριστική αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες με το λαό κυρίαρχο.

* Νίκος ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Αντισυνταγματάρχης εν αποστρατεία, μέλος της Κίνησης για την Εθνική Αμυνα