70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ του ΔΣΕ: «O παράγοντας άνθρωπος» - Ο Μαχητής μας - Η αποφασιστική εγγύηση για τη νίκη

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ

«O παράγοντας άνθρωπος» - Ο Μαχητής μας - Η αποφασιστική εγγύηση για τη νίκη

Αποσπάσματα από άρθρο του Σταύρου Γιαννακόπουλου, Ταγματάρχη Πολιτικού Επιτρόπου, από το περιοδικό του ΔΣΕ «Δημοκρατικός Στρατός» 

Για το λαϊκό απελευθερωτικό μας κίνημα, το πιο πολύτιμο κεφάλαιο είναι οι μαχητές και οι μαχήτριες του ΔΣΕ. Αυτά τα αγνά παιδιά και οι θυγατέρες του λαού είναι οι πρωταθλητές του σκληρού πολέμου για την απελευθέρωση 7.000.000 ανθρώπων απ' την τυραννία και την αθλιότητα. Η ιστορία του ΔΣΕ είναι γεμάτη από υπέροχα παραδείγματα της ανώτερης πολεμικής αρετής, της πιο υψηλής έξαρσης, ηρωισμού και αυταπάρνησης αυτών των διαλεχτών παιδιών του λαού. Με το κορμί πολλές φορές τρυπημένο απ' το σίδερο του Τρούμαν, πολλές φορές παγωμένοι, γυμνοί και πεινασμένοι, τραβούν στην εκτέλεση και της πιο δύσκολης αποστολής, με μια ρωμαλέα, ακατάβλητη αισιοδοξία. Κορίτσια 15 και 16 χρονών, γέροντες 56 και 60 χρονών, μεστωμένοι άντρες, σακατεμένοι απ' τη φασιστική θηριωδία, επονίτες που από τα παιδικά τους χρόνια δοκίμασαν τις θυσίες, τα βάσανα και τις άφταστες χαρές του αγώνα, πουλιά που ατσάλωσε τα φτερά τους η καταιγίδα, να τι είναι οι μαχητές κι οι μαχήτριες του λαϊκού μας στρατού. Ο,τι τιμιότερο και γερότερο έχει ο λαός, ό,τι ακριβότερο έχει η πατρίδα, αυτό το χρυσάφι κρατούμε εμείς στα χέρια μας, αυτός είναι ο «παράγοντας άνθρωπος» στο στρατό μας.

(...) Το ωρίμασμα της πολιτικής μας δουλιάς στο στρατό εκδηλώνεται σήμερα με τη σοβαρότερη επίγνωση της αξίας του παράγοντα ανθρώπου και την πλούσια πείρα που αποχτήσαμε στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του, όλα αυτά επιβάλλουν σε μας σήμερα, στις παραμονές των αποφασιστικών μαχών με τον εχθρό, ν' αξιοποιήσουμε στο έπακρο τις ανεξάντλητες δυνατότητες του μαχητή μας, στο πολεμικό και ειρηνευτικό μας έργο. Κι αυτό θα το πετύχουμε, σκύβοντας με μεγαλύτερη ακόμα στοργή και ενδιαφέρον πάνω στην ψυχή του, αντιμετωπίζοντας όσο το δυνατόν καλύτερα τα προβλήματα της οργάνωσης της πολεμικής του ζωής.

Να ορθώνεται αδιάλλακτη η συνείδηση του κομμουνιστή 

Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα του μαχητή μας; Πού πρέπει να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας, ώστε ο μαχητής μας απερίσπαστος και ατσαλωμένος να αποδώσει το ανώτερο πολεμικό έργο;

 

Εμείς, αδιάκοπα πρέπει να πασχίζουμε όσο είναι δυνατό να μη βασανίζουν το μαχητή μας οι βασικότερες ανάγκες ζωής, οι πιο στοιχειώδικες υλικές ανάγκες.

Ο κάθε αγωνιστής του λαού μας ξέρει με την ίδια του τη βασανισμένη πείρα τι σημαίνει αυτό... Σήμερα, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, παρά τα βάσανα απομονωμένων τμημάτων μας, μπορούμε να πούμε πως για το μεγαλύτερο ποσοστό του στρατού μας, η τροφή, η πρώτη ανάγκη ζωής του μαχητή, έχει εξασφαλιστεί. Στην περίπτωση αυτή που οι επιμελητείες μας έχουν το πρόβλημα είναι πρόβλημα καλά οργανωμένων μεταφορών ως το χαράκωμα, και ως την ώρα της μάχης, πρόβλημα καλής παρασκευής και βελτίωσης του συσσιτίου, πρόβλημα ιδιαίτερης βελτιωμένης, ή κατάλληλης τροφής για τους εξαντλημένους και τους στομαχικούς μας. Ιδιαίτερα πρέπει να προσεχτούν ακόμα οι μαχήτριές μας, που το συσσίτιό τους πρέπει να ενισχυθεί σε ζάχαρη μαρμελάδα, οι επονίτες με την ανεξάντλητη όρεξη και οι πρώην φαντάροι που απαλλαγμένοι από το βραχνά του πάντζερ ξαναγεννιούνται και ανοίγει... η όρεξή τους. Με λίγη προσοχή και ενδιαφέρον των διοικήσεων, των επιμελητών και των νοσοκόμων, μπορούν να λυθούν αυτά τα ζητήματα που τόσο ανακουφίζουν τους μαχητές μας. 

Η δεύτερη ανάγκη ζωής των μαχητών μας είναι ο ύπνος. Οταν επιβάλλεται, οι μαχητές μας βαδίζουν ή πολεμούν μερόνυχτα άυπνοι και νηστικοί... Σ' όλες τις άλλες όμως περιπτώσεις διάταξης θα πρέπει να οργανώνεται έτσι η υπηρεσία και βασικά τα μέτρα ασφάλειας που οι μαχητές μας να κοιμούνται τουλάχιστο 6 ώρες το 24ωρο. Συχνά από κακή οργάνωση ή από υπερβολές, στερούνται οι μαχητές μας για πολύ καιρό τον ύπνο τους και αυτό έχει καταστρεπτική επίδραση στην αντοχή και στην πολεμική τους ικανότητα. Τα στελέχη, χωρίς καμιά αβαρία στα μέτρα ασφαλείας και στην εκτέλεση της αποστολής, πρέπει να εξασφαλίζουν όσο είναι δυνατό καλύτερο ξεκούραστο ύπνο για τους μαχητές μας. Εδώ θα παίξει το σοβαρότερο ρόλο το προγραμμάτισμα και η καλή οργάνωση της ζωής των μαχητών.

Τρίτη βασική ανάγκη για τους μαχητές μας είναι η υπόδηση και ο ιματισμός... Εδώ χρειάζεται πνεύμα καλού νοικοκυριού, ώστε ό,τι μας εξασφαλίζει η επιμελητεία να πιάνει τόπο. Προτεραιότητα στις διανομές πρέπει νάχουν οι μαχητές των πιο προχωρημένων τμημάτων και αυτών που είναι περισσότερο εκτεθειμένα στην κακοκαιρία, οι τραυματίες μας, οι μαχήτριές μας και σε συνέχεια όλοι οι άλλοι...

Η καθαριότητα στα τμήματα και μέσα στις σοβαρότερες δυσκολίες, πρέπει νάναι αδιάκοπη φροντίδα όλων και προπαντός των μαχητριών μας. Η βρώμα, η ψείρα, η αξυρισιά κατεβάζουν τον αγωνιστικό άνθρωπο. Ο αξέχαστος και σαν Επίτροπος και σαν Διοικητής Κ., πέρσι στο Κάμενικ, έπαιρνε τον κουρέα μαζί του τη νύχτα και στο φως του φεγγαριού ξύριζε τους πολεμιστές μας. 

Κανείς ατιμώρητα δεν μπορεί να παραβλέψει ή να υποτιμήσει αυτές τις ζωτικές ανάγκες του μαχητή. Ο μαχητής μας πολεμά με την ψυχή, πολεμά αν χρειαστεί και μέσα στις μεγαλύτερες στερήσεις, όμως η ψυχή του μαχητή γίνεται τόσο πιο ακατανίκητη, όσο λιγότερο τη βασανίζουν τέτοιες ανάγκες. Υπάρχουν πάνω σ' αυτό παρανοήσεις και σήμερα ακόμα συναντάς επιβιώσεις κακές, με τη μορφή του «Δε βαριέσαι... αντάρτες είμαστε!». Ακόμα παρατηρεί κανείς πως σε λίγο - πολύ κανονικές συνθήκες, δείχνουν όλοι κάποιο ενδιαφέρον για όλα αυτά τα ζητήματα. Οταν όμως ζορίσουν τα πράγματα, δεν παλεύουνε αδιάλλακτα ενάντια στην κακομοιριά και τη μιζέρια... Σε πορεία που παρατείνεται, σε συνεχιζόμενες μάχες, πολύ κοντά στην εχθρική διάταξη, χρειάζεται να ορθώνεται αδιάλλαχτη η συνείδηση του κομμουνιστή, του επίτροπου. Με χαρακτήρα εξόρμησης, όπου είναι δυνατό, για ξύλα, για φτιάξιμο καλυβιών, για πλύσιμο, με όσο το δυνατό καλύτερη οργάνωση της πορείας, των καταυλισμών κ.λπ. να αντιμετωπίζεται αποφασιστικά κάθε μιζέρια και κακομοιριά που σκοτώνει την ψυχή του μαχητή.

Αδιάκοπη ολόπλευρη πολιτική ενημέρωση

Ο μαχητής του λαϊκού επαναστατικού μας στρατού πρέπει νάχει φωτισμένη σκέψη, ανοιχτό ορίζοντα μπρος του, ψυχική ηρεμία, καθαρή συνείδηση.

Πρώτη υποχρέωσή μας πάνω σ' αυτό είναι η αδιάκοπη ολόπλευρη πολιτική ενημέρωση των μαχητών μας. Πρέπει να απαντούμε με πειστικό, υπομονητικό, συντροφικό τρόπο στις ανησυχίες και τα ερωτηματικά του μαχητή. Αδιάκοπα πρέπει να αναπτύσσουμε τη δικιά του κρίση, την ικανότητα να νιώθει βαθύτερα την κατάσταση, τις επιδιώξεις και τις μανούβρες του εχθρού, τη δικιά μας ξεκάθαρη πολιτική. Να ανεβάζουμε ολοένα το μαχητή μας στο ύψος του συνειδητού πρωτοπόρου του λαού, στο ύψος του μέλους του ΚΚΕ. Αυτό θα το πετύχουμε με το ξεσήκωμα της πολιτικής ζωής στη βάση, με συζητήσεις, με τη δημοκρατική ζωή (Συνελεύσεις - Αχτίφ κ.λπ.), με το διάβασμα των περίφημων σοβιετικών βιβλίων κ.λπ.

Το ίδιο, το ποιοτικό ανέβασμα του στρατού μας δεν μπορεί να στηριχθεί παρά μόνο σ' ένα τέτοιο ηθικοπολιτικό ανέβασμα των μαχητών και των στελεχών μας.
Σοβαρή σημασία για την ψυχική ηρεμία και δύναμη του μαχητή μας, για την ίδια την πολεμική του επίδοση, έχει το πρώτο βάφτισμα στη μάχη. Αυτός όπου προσέχτηκε, προετοιμάστηκε και στοργικά οδηγήθηκε στην πρώτη μάχη, «ο καινούριος» απ' τους παλιότερους συντρόφους του, τότε απ' την πρώτη κιόλας μάχη γίνεται άξιος μαχητής του ΔΣΕ. Εδώ χρειάζεται μια ιδιαίτερη προσοχή απ' τον Επίτροπο και απ' το Διοικητή του τμήματος.

Αγρυπνη έγνοια για τις ανάγκες των μαχητών

Ενα παράδειγμα για το τι ρόλο παίζει η έγκαιρη, δραστήρια αντιμετώπιση των προβλημάτων ζωής των μαχητών είναι το παρακάτω: Τα τμήματα που ανάλαβαν να υπερασπίσουν το Κάμενικ (υψ. 2.044μ.) βρέθηκαν πριν λίγο καιρό μπρος σε δύσκολη κατάσταση. Εβρεχε και έριχνε χαλάζι τις 25 από τις 30 μέρες του Μάη. Αμπριά δεν υπήρχαν και το ύψωμα είναι ολόγυμνο. Πρώτ' απ' όλα ξεσηκώθηκε ένας ενθουσιασμός σ' όλους τους μαχητές για την τιμή να υπερασπίσουν το Κάμενικ. Ακολούθησε ένας εργατικός ενθουσιασμός για τη γρήγορη οχύρωσή του και την οργάνωση της ζωής με αμπριά κ.λπ. Ομως οι μαχητές μας εξαντλούνταν από το κρύο και τη βροχή. Για τους μαχητές μας του Κάμενικ ενδιαφέρθηκε προσωπικά το ίδιο το Γ.Α. και εξασφάλισε 196 βελέντζες, αδιάβροχα, αντίσκηνα. Δόθηκαν στους μαχητές του Κάμενικ παραπάνω από τις κανονικές διανομές: 102 οκάδες ζάχαρη - 288 οκάδες μαρμελάδα, 52 οκάδες λίπος, 32 οκ. λαρδί, 25 χλαίνες κ.λπ.

Τα στελέχη με το σύνθημα «όλοι κοντά στους μαχητές» ζούσαν στ' αμπριά των μαχητών και με εξορμήσεις βελτίωναν τη στέγαση και τη ζωή των μαχητών. Τους μαχητές ιδιαίτερα τους συγκινούσε το γεγονός ότι πάντα κάποιος σύντροφος από το λόχο, το τάγμα, ή την ταξιαρχία βρισκόταν κοντά τους. Στον ΠΕ της ταξιαρχίας, ένας μαχητής του Κάμενικ είπε γελώντας: «Αυτές τις τρεις μέρες πέρασαν, μας είδαν και μιλήσαμε, η επιτροπή της ταξιαρχίας, ο επιμελητής της ταξιαρχίας, η γιατρίνα, η υπεύθυνη γυναικών, ο επίτροπος του τάγματος, πέρασε ο Διοικητής και να τώρα τα λέμε και μαζί σου...».

Σ' αυτήν την εξαιρετική κακοκαιρία και μέσ' στη βροχή έκαναν το μεγαλύτερο άθλο στην οχύρωση κι ανάπτυξαν τον πιο έντονο μικροπόλεμο απ' όλα τα τμήματα της ταξιαρχίας. Κέρδισαν έτσι και τη σημαία της άμιλλας της ταξιαρχίας.
Σ' αυτούς τους μαχητές που ποτές ως σήμερα, όταν τους ζητήσαμε, δε μας αρνήθηκαν το αίμα τους και τη ζωή τους, πρέπει ν' ανεβάσουμε πιο ψηλά ακόμα τη φροντίδα, μα και τη στοργή. Και μέσ' στη φωτιά των μαχών και των μεγάλων επιθετικών ελιγμών, και πολύ περισσότερο τότε, πρέπει ν' ανακουφίζουμε τους μαχητές μας μ' άγρυπνη έγνοια για τις ανάγκες τους. Να φωτίζουμε μ' όλα τα μέσα τη σκέψη τους και να αναπτύσσουμε ολοένα την πολιτική τους ικανότητα. 

Να ατσαλώνουμε την αδάμαστη ψυχή τους, τη στέρεα εγγύηση για τη νίκη του λαού μας.

Σημ: Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 7 του 1949 του περιοδικού «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ».