Ένα πούλμαν γεμάτο απεργούς χαλυβουργούς έφτασε την Πέμπτη το μεσημέρι στην πύλη της επιχείρησης «Αλουμίνιον της Ελλάδος» (πρώην ΠΕΣΙΝΕ), μέλος του ομίλου του μεγαλοεπιχειρηματία Μυτιληναίου, στην οποία απασχολούνται περίπου 1.000 εργαζόμενοι.
Εκεί τους απεργούς υποδέχτηκαν μέλη του σωματείου που είχαν ενημερωθεί φυσικά από τους χαλυβουργούς ώστε να τους βοηθήσουν για την εξόρμηση.
Ποια ήταν όμως η πρώτη κουβέντα που τους είπαν κάποιοι συνδικαλιστές; «Παιδιά προσπαθήσαμε, αλλά εδώ οι εργάτες δεν μαζεύονται. Ελάτε στα γραφεία να τα πούμε και να σας βγάλουμε και μια ανακοίνωση συμπαράστασης»!...
Η αντιπροσωπεία των χαλυβουργών έμεινε στην πύλη και έκανε αυτό που έχει αποφασίσει η συνέλευση των απεργών: Μοίρασε αγωνιστικό κάλεσμα χέρι - χέρι στους εκατοντάδες εργαζόμενους που σχόλαγαν εκείνη την ώρα κι έφευγαν με αυτοκίνητα και πούλμαν. Κι αυτή η μικρή ακόμα χρονική στιγμή, που οι εργάτες ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους και αντάλλαξαν λίγες κουβέντες, είχε μεγάλη σημασία.
Τέτοιες κουβέντες πρέπει να γίνουν σε κάθε τόπο δουλειάς. Να αναδειχθούν και οι ένοχοι και οι αιτίες για τα βάσανα των εργαζομένων. Να αποκαλυφθεί πού οδηγούν ο συμβιβασμός και η υποταγή, τις συνέπειες που είχε π.χ. για τους χαλυβουργούς του Βόλου, ποιες είναι οι ευθύνες των εργατοπατέρων. Να οργανωθεί η αντίσταση στην εργοδοσία, εκεί ακριβώς όπου εκδηλώνεται καθημερινά η επιθετικότητα του κεφαλαίου. Να αξιοποιηθεί η δύναμη της ταξικής ενότητας και αλληλεγγύης, των ταξικά προσανατολισμένων αγώνων, δύναμη με την οποία άλλωστε οι εργάτες απέσπασαν όλες τις κατακτήσεις που προσπαθούν σήμερα να τους αρπάξουν.
Βέβαια, όπως φάνηκε και προχτές, αυτή ακριβώς την επαφή και την κουβέντα στους τόπους δουλειάς κάποιοι την αποφεύγουν. Φοβούνται και την παραμικρή συζήτηση με τους χαλυβουργούς. Φοβούνται προφανώς τη φωτιά που μπορεί να ανάψουν οι χαλυβουργοί για να μην περάσουν τα σχέδια των εργοδοτών.
Όπως φοβούνται προφανώς κάποιοι ότι ο αγώνας και τα λόγια των χαλυβουργών μπορούν να τους ξεγυμνώσουν στα μάτια των εργατών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου