Ο ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ...

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολλή συζήτηση για τον κοινωνικό διάλογο των κοινωνικών εταίρων προκειμένου να αποφασίζουν για το μέλλον του ασφαλιστικού ζητήματος η πραγματικότητα δείχνει ότι το ποτάμι έχει αρχίσει να κατεβαίνει για τους εργαζόμενους στο χέρι τους είναι να ορθώσουν τα δικά τους εμπόδια. Απλά καταθέτω κάποια στοιχεία για προβληματισμό όλων των εργαζομένων:

α) Πριν δυο βδομάδες συνεδρίασε στις Βρυξέλλες το Εκοφίν. Στο κείμενο συμπερασμάτων - που υπέγραψε και ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου - αναφέρεται: «Το Συμβούλιο τονίζει ότι η υιοθέτηση των μέτρων για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων, των αναμενόμενων κερδών της μακροβιότητας όπως η επέκταση της εργάσιμης ζωής, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, σε συνδυασμό με τα κέρδη της μακροβιότητας, είναι ζήτημα κλειδί και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τα κράτη - μέλη». Σε... μετάφραση: Ζείτε πολύ, πρέπει να δουλεύετε περισσότερο και να παίρνετε μικρότερες συντάξεις...
β) Στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το 2007 (σελίδες 64 - 65) για το Ασφαλιστικό, γράφουν: «Παράταση ασφαλιστικού βίου. Η παραμονή στην εργασία και μετά τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος θα πρέπει να αποτελεί δικαίωμα για κάθε εργαζόμενο. Παράλληλα επιβάλλεται να θεσμοθετηθούν κίνητρα για την παραμονή αυτή (...)».
γ) Ο υφυπουργός Εργασίας της κυβέρνησης Σημίτη και σημερινός γενικός διευθυντής του ΠΑΣΟΚ, δήλωνε στη Βουλή (5/11/2003): «Αν δεν διευρύνουμε την ενεργό περίοδο εργασίας, το ασφαλιστικό μας σύστημα θα έχει προβλήματα βιωσιμότητας στο μέλλον»! «Το μοντέλο του εύπορου συνταξιούχου, που οικοδομήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες, πρέπει να το ανατρέψουμε»!
δ) Αλλά μήπως τα παραπάνω είναι απόψεις υφισταμένων, που δεν απηχούν τις απόψεις του προϊσταμένου τους, του κ. Γιώργου Παπανδρέου; Προσέξτε: «Έχουμε πάρει μια πολιτική απόφαση, και ως κόμμα και ως κυβέρνηση, να προχωρήσει το Ασφαλιστικό...» (Γιώργος Παπανδρέου, δηλώσεις για τα «μέτρα Γιαννίτση» (!), 14/4/2002). «Η παράταση του χρόνου επιβίωσης του κάθε ατόμου δίνει, ανοίγει, νέες ευκαιρίες αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού μετά τα 60, μετά τα 70 υπάρχουν ακόμα παραγωγικά χρόνια»! (Γιώργος Παπανδρέου, ομιλία στα Γιάννενα 5/12/2004).

Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτά έλεγαν και έκαναν ως κυβέρνηση την εποχή του «νομοσχεδίου Γιαννίτση» και του «νόμου Ρέππα». Αυτά έλεγαν και προωθούσαν ως αντιπολίτευση: Παράταση ασφαλιστικού βίου, δουλειά ακόμα και μετά τα 70 χρόνια!Αυτά υπέγραψαν μόλις πριν δυο βδομάδες στις Βρυξέλλες! Ποια «μηδενική βάση», λοιπόν; Ποιος «διάλογος»; Απάτη και μόνο απάτη!

Χρήστος Οικονόμου, Μέλος της ΝΕ Χίου του ΚΚΕ

πηγή: chiosnews.com


...